เรื่องเสียว..."นายร้อยปากน้ำโพ" ตอนที่5 ไอ้เดชา และอันตรายจากคนที่อยู่ใกล้ตัว!!!
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย Petchza2021 เมื่อ 2021-9-21 00:05พวกมันทั้งห้าหลังจากที่สุขสมจากการที่ได้ออกไปหาสนุกจากซ่องจนอิ่มหนำลำควยกันแล้ว จึงรีบกลับมายังโรงนอนทันเวลาก่อนครูฝึกมาเป่านกหวีดขานปลุกเรียกในตอนเช้ามืดตีห้ากว่า ไอ้ก้านและไอ้แสนกลับมาที่เตียงนอนในสภาพที่ทุกอย่างปกติเรียบร้อยดี แต่เหตุการณ์ก็เปลี่ยนเป็นลุ้นระลึกอีกครั้งเมื่อครูฝึกนับจำนวนนักเรียนแล้วพบว่า มีหายไป1นาย!!!!
"ใครมันไม่ตื่นวะ!!! ออกมานะโว้ยยยย!!! "
เสียงครูฉลองตะโกนเรียกไปยังโรงนอน...ทุกคนฮือฮา ว่าใครกันที่หายไป ทันใดนั้น"ไอ้เดชา" นักเรียนนายร้อยเพื่อนของไอ้หวังก็รีบยกมือตะโกนบอกครูฝึกว่านักเรียนนายร้อยที่หายไปคือเพื่อนสนิทของตน!!.......
"ไฟใหญ่ "ถูกเปิดสว่างวาบทั่วโรงนอนครูฝึกหลายท่านช่วยกันค้นหาทั่วทุกซอกทุกมุม แต่ไร้วี่แววนักเรียนนายร้อยที่หายไปอย่างลึกลับ นายร้อยหลายคนเริ่มซุบซิบคุยกันเสียงดังกับเหตุการณ์ในเช้านี้.....
ครูฉลอง พบกับจดหมายของไอ้หวังถูกพับสอดไว้อยู่ใต้หมอน ใจความเนื้อหาบอกว่ามีเหตุจำเป็นที่จะต้องกลับบ้านกะทันหันทำให้ไม่ได้ทำแจ้งลาออกอย่างถูกต้องจึงอยากกล่าวขอโทษครูฝึกทุกท่าน....
"เลิกหามันได้ละ.... มันหนีกลับบ้านไปแล้ว...."
เสียงครูฉลองบอกครูฝึกท่านอื่น ทุกคนต่างประหลาดใจว่าไอ้หวังมีเหตุอะไรให้ต้องรีบกลับบ้านถึงขนาดแหกรั้วโรงเรียนไปกลางดึกเช่นนั้น?.
.
.
หลายเดือนผ่านไป... เหตุการณ์ของไอ้หวังค่อยๆถูกกลบเลือนหายไปสมองนายร้อยทุกนาย เพราะในแต่ละวันนั่น การฝึกฝนร่างกายที่ดุดันหนักหน่วง และการท่องจำตำราเรียนวิชานายร้อยที่มีเป็นสิบเป็นร้อยเล่มนั้น ก็ทำให้พวกมันไม่มีเวลาจดจ่อกับเรื่องไร้สาระที่ผ่านไปในแต่ละวันเลย....
และหลังจากที่ทิฐิในใจของไอ้ก้านไอ้แสนพังทลายลง กลุ่มของไอ้แสนจึงมีไอ้ก้าน และไอ้วันชัยเพิ่มเข้ามาในก๊วน...แต่ไอ้วันชัยก็ยังคงเป็นนักเรียนนายร้อยที่มีนิสัยนิ่งเงียบ และชอบทำแปลกแยกผิดจากหนุ่มวัยเดียวกัน ณ ที่แห่งนี้...หลังจากที่พวกมันกินข้าวมื้อเช้าเสร็จ ไอ้แสนกับไอ้ก้านได้เก็บกระดูกคลุกผสมข้าว และเอามาให้ "อีชมพู่" หมาจรจัดเพศเมีย พันธุ์ทางลายด่างที่พลัดหลงเข้ามารั้วโรงเรียนได้เดือนกว่าแล้ว ซึ่งอีชมพู่ก็เป็นหมาที่ฉลาดมาก มันจะจำกลิ่นของไอ้ก้านและไอ้แสนที่ให้อาหารมันได้แม่นยำ เมื่อเจอทั้งสองเมื่อไหร่ มันจะเห่าร้องเรียกนายร้อยรูปหล่อทั้งสองพร้อมกระดิกหางทักทายและวิ่งกรูมาหาดีใจเหมือนเจอเจ้าของ.....
"หน้าอย่างเอ็ง...ข้าไม่อยากจะเชื่อว่ามีมุมรักสัตว์เหมือนชาวบ้านเขาเหมือนกัน ? "
ไอ้แสน เอ่ยแซวไอ้ก้านในขณะที่นายร้อยบ้านทุ่งกำลังป้อนข้าวให้อีชมพู่กินด้วยมือเปล่า
"ข้าเคยอยากจะเลี้ยงหมามาตั้งแต่ยังเป็นเด็กน้อย...แต่พ่อมิ่งบอกกับข้าไว้ว่าถ้าข้ายังเลี้ยงดูตัวเองไม่ได้ก็อย่าไปเบียดเบียนชีวิตผู้อื่นจะเอาพวกมันมาลำบากด้วยเปล่าๆ... "
ไอ้ก้านพูดอย่างถ่อมตัวมันรู้ดีว่าทางบ้านฐานะมันแตกต่างกับไอ้แสนอย่างมาก แต่ไอ้แสนนั้นกลับไม่เคยมองไอ้ก้านแปลกแยกไปจากที่มันเป็นเลย....
"บ้านพ่อกำนันหาญของข้า....มีเลี้ยงหมาบางแก้วสวยๆไว้หลายตัวเลยล่ะ....ถ้าหากเอ็งอยากเลี้ยงหมา ไว้ปิดเทอมเมื่อไหร่เอ็งก็ไปเที่ยวเล่นที่บ้านข้าสิ...."
ไอ้แสนพูดพร้อมอมยิ้มมุมปาก ยิ่งมันทั้งสองต่างคบหาเป็นเพื่อนกันนานเท่าไหร่พวกมันก็ยิ่งเห็นเนื้อแท้ด้านในที่อ่อนโยนของอีกฝ่ายมากขึ้นเท่านั้น สายตาที่พวกมันทั้งสองต่างเริ่มมองกัน แปรเปลี่ยนความรู้สึกในใจอย่างไม่รู้ตัว....
"งั้นตอนที่เรายังอยู่ที่นี่ อีชมพู่ก็ถือซะว่าเป็นลูกสาวของเอ็งกับข้าก็แล้วกันฮ่าๆ"
ไอ้ก้านหัวเราะเบาๆยิ้มกว้างอารมณ์ดี เพราะอีชมพู่มันกระโดดเลียใบหน้าไอ้ก้านอย่างรู้งาน
"ถ้ามันเป็นลูกสาวของเอ็งกับข้าแล้วใครจะเป็นพ่อ ใครเป็นแม่วะ อย่า!.....เชียวนะโว้ยข้าถีบเอ็งร่วงแน่!..."
แล้วไอ้ก้านก็หยอกล้อเล่นกับไอ้แสนอย่างสนุกสนาน โดยมีลูกน้องมันทั้งสามและไอ้วัยชัย เดินตามติดมาไม่ห่าง แต่พออีชมพู่ หมาแสนรู้ได้กลิ่นของไอ้วันชัยนั้นมันก็มีเริ่มเห่าและทำท่าดุร้ายขู่ใส่ไอ้วันชัยทันที!! แต่เนื่องจากวรรณาสาวที่ไอ้แสนหมายปองเดินถือถาดกับข้าวไปที่ครัวโดยเดินผ่านกลุ่มพวกมันที่กำลังแวะเล่นกับหมาชมพู่อยู่ ไอ้แสนจึงเดินแยกออกจากกลุ่มไปโดยมีไอ้ก้านเดินตามติดไปด้วย.....
"วรรณาคนสวย เมื่อไหร่จะยอมรับจะมีใจให้พี่แสนละจ้ะ..."
ไอ้แสนตะโกนแซวสาวสวยบิดขวยเขิน แต่ชุดที่เธอสวมใส่เป็นประจำ กลับดูรุ่มร่ามประกอบกับอากาศช่วงกลางวันในรั้วโรงเรียนนายร้อยปากน้ำโพที่สุดจะร้อนอบอ้าวมันก็เริ่มสังเกตุได้ว่าทุกๆวัน วรรณามักจะใส่แต่เสื้อแขนยาว กางเกงหรือกระโปรงยาวๆคลุมมิดชิดตลอดแรกๆมันก็คิดว่าคงเป็นเพราะวรรณาเป็นสาวเรียบร้อยแต่อากาศที่ร้อนระอุขนาดนี้ คนทั่วไปคงไม่อาจจะทนกับอากาศในนครสวรรค์ที่ร้อนระอุได้และวันนี้วรรณาก็มีสภาพเหงื่อชุ่มร่างจนเสื้อแขนยาวเปียกไปด้วยเม็ดเหงื่อและเริ่มอ่อนเพลียด้วย......
"น้องวรรณาไม่ร้อนหรือจ้ะ... พี่เห็นใส่แต่แขนยาวทุกวันเลย ผิวน้องก็ขาวน่ามองออกเปิดนิดเปิดหน่อยยายปริกไม่ว่าหรอกจ้ะ... "
ไอ้แสนพูดพร้อมสีหน้ากรุ้มกริ่ม.... วรรณามีท่าทีนิ่งลงแต่พยายามยิ้มกลบเกลื่อน....
"ยายปริกชอบให้ฉันแต่งตัวแบบนี้มากกว่าจ้ะ อีกอย่าง เสื้อผ้าพวกนี้ฉันก็ชอบใส่อยู่แล้ว เป็นสาวเป็นนางนุ่งน้อยห่มน้อยมันดูไม่งามนะจ้ะพี่.... ฉันไปโรงอาหารก่อนนะจ้ะพี่แสนพี่ก้าน... "
วรรณาตัดบทสนทนาไปเสียดื้อๆ นายร้อยหนุ่มทั้งสองมองหน้ากันอย่างแปลกใจ....
แต่ในระหว่างที่มันอยู่กันแค่สองคน"ไอ้เดชา" นายร้อยหน้าตาบ้านๆก็แอบย่องมาบอกกระซิบเรียกพวกมันด้วยท่าทางลับๆล่อๆ ไอ้แสนไอ้ก้านงงกับท่าทีของมัน เพราะปกติพวกมันไม่ได้สนิทกันเท่าไหร่นักเป็นแค่นักเรียนนายร้อยรุ่นเดียวกัน....
"เอ็งมีอะไรกับพวกข้าสองคนวะ ทำไมต้องดูระแวงขนาดนี้ด้วย... "
ไอ้ก้านถามไอ้เดชา
"ข้ามีเรื่องสำคัญอยากจะบอกพวกเอ็งมานานแล้วแต่ไอ้วันชัยมันตามติดพวกเอ็งตลอด... ข้าบอกตอนมันอยู่ไม่ได้.....ถ้าพวกเอ็งอยากรู้ว่าเรื่องอะไรคืนพรุ่งนี้ตกดึกพอไฟใหญ่ดับมืดลง พวกเอ็งสองคนจงแอบมาเจอข้าที่ห้องน้ำร้างหลังโรงเรียน เพราะข้าไม่ไว้ใจใครที่นี่ทั้งนั้น..."
ไอ้เดชากล่าวด้วยน้ำเสียงจริงจัง... ไอ้ก้านไอ้แสนจึงเริ่มรู้สึกเอะใจกับความไม่ชอบมาพากลจากเพื่อนสนิทที่อยู่ใกล้ตัวพวกมันมาตั้งแต่ต้น!!!!
"เอ็งบอกข้าสองคนตอนนี้ไม่ได้เลยรึอมพะนำอะไร....? "
ไอ้แสนถามแบบคาใจ แต่มันเห็นไอ้วันชัยแอบมองมาถามมันสามคน มันจึงเดินแยกจากไอ้ก้านไอ้แสนไปทันที...... ทิ้งให้สองนายร้อยคาใจว่าเรื่องที่ไอ้เดชาอยากจะบอกพวกมันคืออะไร ?
ทางด้านไอ้วันชัยนั้นก็กำลังถูกอีชมพู่หมาแสนรู้ เห่าข่มขู่ไม่หยุด
"แฮร่!!!!!! บ๊อกก!....บ๊อกกกก!!ๆ !!! "
อีชมพู่ร้องเห่าไอ้วันชัย พร้อมขู่แยกเขี้ยวใส่หางลู่ตกอย่างกล้าๆกลัวๆ ราวกลับหมาแสนรู้ตัวนี้ สัมผัสได้ถึงความไม่ปกติของนายร้อยหนุ่มผู้ลึกลับ.....
"มานี่เลยไอ้หมาตัวแสบ....ทำไมถึงเห่าวันชัยเพื่อนข้าแบบนั้นเดี๋ยวข้าไม่ให้เอ็งกินข้าวพรุ่งนี้เลยนะ...."
ไอ้แสนเดินกลับมาที่กลุ่มพวกมัน ทันใดนั้นอีชมพู่ก็มีท่าทางปกติดังเดิม ไอ้วันชัยมองหมาพันธุ์ทางลายด่างตัวนั้นด้วยสีหน้านิ่งเฉย ....
"ข้าว่ามันเวลาเห่าก็ดีเหมือนกันนะ.... ฟันมัน.....เรียงกันสวยดี... ข้าชอบ.....ดูเขี้ยวของมัน...."
ไอ้วันชัยกล่าวนิ่งๆแต่ประโยคสุดประหลาดของไอ้วันชัยกลับทำให้ไอ้ฟัก ไอ้ปาน ไอ้เสือ ขนลุก!
"เมื่อไหร่เอ็งจะเลิกพูดจาประหลาดๆเป็นคนธรรมดาไม่ได้หรือไงวะ ข้ากลัวเอ็งแล้วนะโว้ย "
ไอ้ฟัก บ่นด้วยเสียงเหน่อๆ มันเป็นหนุ่มขี้แยขี้กลัวผิดกับรูปร่างบึกบึนสูงใหญ่ภายนอกของมันลิบลับ.....
"พวกเอ็งอย่าว่าเพื่อนข้าสิวะ วันชัยมันก็เป็นของมันแบบนี้มาตั้งแต่ไหนแต่ไรแล้ว ไอ้วันชัย... เอ็งอย่าถือสาคำพูดไอ้ฟักมันเลยนะ"
ไอ้แสนตบไหล่ไอ้วันชัยเบาๆ แต่นายร้อยหนุ่มผู้ลึกลับกลับนิ่งเฉย พร้อมกับยิ้มมุมปากเบาๆ!.... แต่เนื่องจากหมดเวลากินข้าวเช้าพวกมันจึงต้องรีบเข้าแถวอย่างเป็นระเบียบด้วยความรวดเร็วจนละความสนใจไปจากเรื่องไอ้วันชัยอีกครั้ง....
และในค่ำคืนนั้น ขณะที่นายร้อยทุกนายกำลังหลับไหลสนิท ไอ้วันชัยนั้น จู่ๆก็เริ่มนอนร้องเพลงเบาๆอยู่บนเตียงนอนตัวเองอย่างมีความสุข!
"คิดถึงฉันบ้าง.......คืนนี้......
หากเธอ....ไม่มี..พันธะใดๆ....
และพอจะซึ้ง.....ถึงเรื่องหัวใจ......
ว่าฉันมิได้...ผูกพันธ์...เสน่หา......
"""""""""""""""""""""""""""""""
ก่อนนอน......คืนนี้.........
จอมขวัญคนดี.......
อย่าคิดถึงใครกว่าฉัน........
สวดมนต์ไหว้พระ.....ก่อนนอนทุกวัน......
และให้หลับฝัน.....ถึงฉันทุกคืน....... !!!!!"
ไอ้วันชัยร้องเพลงลูกกรุงเก่า "คิดถึงฉันบ้างคืนนี้"ของดาวใจ ไพจิตร เพลงสมัยรุ่นพ่อรุ่นแม่ซึ่งหากชื่นชอบก็คงแล้วแต่รสนิยมบุคคลแต่เสียงร้องที่แฝงด้วยความเศร้าปนความรื่นรมย์และการที่ร้องเบาๆคนเดียวกลางดึกมันก็ทำให้นายร้อยหลายนายที่ได้ยินขนหัวลุก!!!.....
"ไอ้ห่านี่!..มันใช่เวลาร้องเพลงรึเปล่าวะ!แล้วร้องเพลงอะไรก็ไม่รู้หลอนฉิบหาย!...พวกกูกลัวมึงแล้วนะโว้ยยย !! กูถามมึงจริงๆเถอะนะ มึงเป็นบ้ารึป่าววะไอ้วันชัย !!! "
เสียงนายร้อยคนหนึ่งที่นอนอยู่ตรงข้ามพวกมันตะโกนด่าไอ้วันชัยอย่างหมดความอดทน แต่ไอ้วันชัยกลับยิ้มรับคำด่านั้น ไอ้ก้านและไอ้แสนเริ่มหันมามองหน้ากันด้วยความรู้สึกตะหงิดใจกับพฤติกรรมประหลาดของวันชัยที่นับวันยิ่งน่ากลัวมากขึ้นเรื่อยๆ!!!.....
"พวกเอ็งว่าเพื่อนของข้าแบบนั้นสิวะ มันก็ชอบร้องเพลงลูกกรุงเก่าๆแบบนี้มาตั้งนานละบางคนร้องเพลงลูกทุ่งร้องเพลงฝรั่งไม่เห็นพวกเอ็งด่ามันเลย แค่มันชอบไม่เหมือนพวกเอ็งก็ใช่ว่ามันจะแปลกแยกจากพวกเอ็งนะโว้ย "
ไอ้ก้านออกตัวปกป้องไอ้วันชัยในฐานะเพื่อนสนิทด้วยนิสัยรักความถูกต้องของมัน นายร้อยกลุ่มนั้นจึงถลกผ้าห่มขึ้นมาคลุมโปงใส่อย่างรำคาญไอ้วันชัยด้วยอาการฉุนเฉียว.... ไอ้แสนหันไปมองไอ้วันชัยที่มีสีหน้านิ่งเฉย เริ่มร้องเพลงนั้นต่อไปอย่างไม่สนใจใคร!!!
"ทำไมเอ็งถึงชอบร้องเพลงแบบนี้ล่ะวะ.... ไม่ชอบยอดรัก สลักใจบ้างรึไง ?"
ไอ้แสนพยายามชวนไอ้วันชัยคุยแต่จริงๆจุดประสงค์นั้นเพื่อให้มันเลิกร้องเพลงน้ำเสียงชวนหลอนโสตประสาทนั่นเสียที!!!.......
"ตอนข้ายังเล็กๆ.... ข้าจำได้ติดหูเลย...ว่าแม่ข้า...ชอบร้องเพลงนี้ให้ข้าฟังทุกคืน...เวลาข้าคิดถึงแม่ข้า...ข้าจะนึกถึงเพลงนี้...."
ไอ้วันชัยกล่าวสีหน้าเริ่มมีความเศร้าหมองอยู่ในดวงตา ไอ้แสนเริ่มสังเกตุเห็นว่า ไอ้วันชัยนั้นจะเป็นคนที่มีหลากหลายอารมณ์ในเวลาเดียวกัน ซึ่งผสมผสานและแสดงออกมาได้พร้อมๆกัน!แต่พอมันเริ่มเอ่ยถึงแม่ที่มันคิดถึงน้ำตามันร่วงออกดวงตา...ไอ้แสนเกิดนึกสงสารเพื่อนตัวเองขึ้นมาทันที ชีวิตไอ้วันชัยอาจจะเจอเรื่องร้ายๆมามากกว่าที่มันรู้มันจึงเป็นเช่นนี้.....
"เอ็งเสียงดีนะ... แต่ข้าว่า...อย่าร้องเวลานี้ดีกว่า... เพื่อนๆจะได้นอนกัน...."
ไอ้แสนพยายามปลอบไอ้วันชัย แต่หันมามองอีกทีก็พบว่ามันหลับแน่นิ่งไปเสียแล้ว.... ไอ้แสนจึงหันมามองไอ้ก้านสบตากันในความมืดพลางเริ่มครุ่นคิดว่าพวกมันควรจะทำอย่างไรต่อไปกับไอ้วันชัยดี?.......
รุ่งเช้าอีกวันหนึ่ง ไอ้ก้านนั้น มันแปลกใจเมื่อกินข้าวเช้าเสร็จมันได้ร้องเรียกอีชมพู่อยู่นานโข แต่หมาแสนรู้คู่ใจมันกลับไม่มาหามันเหมือนเช่นเคย....จนไอ้ก้านเริ่มใจคอไม่ดี.....
"มันหายไปไหนวะ...ปกติมันต้องมากินข้าวของข้าทุกวันสิ....."
ไอ้ก้านบ่นพึมพำ ไอ้แสนจึงปลอบไอ้ก้านว่าหมาพันธุ์ทางแสนรู้ตัวนี้อาจจะไปได้ข้าวจากใครที่ไหนอยู่เลยไม่มีหามันพอหิวเดี๋ยวก็โผล่หน้ามาเอง.....
ตกเย็นวันนั้น... พวกทั้งหกถูกเพื่อนๆนายร้อยชวนเล่นเตะลูกบอลที่ลานกว้างหลังโรงเรียน
ในขณะที่ไอ้ฟัก เตะลูกบอลส่งให้ไอ้แสน แต่มันดันรับลูกพลาดลูกบอลพุ่งไปที่ดงหญ้ารกร้างติดรั้วกำแพงใต้ต้นไทรใหญ่เก่าแก่... ไอ้ก้านจึงรีบวิ่งไปเก็บลูกบอลอย่างรวดเร็ว
แต่พอไอ้ก้านวิ่งลอดใต้ต้นไทรใหญ่เท้าของมันก็สะดุดเข้ากับเชือกป่านที่แอบขึงรั้งซ่อนไว้ใต้ผืนดงหญ้ารกชัฏอย่างแนบเนียน และนั่นก็เผยให้เห็นกลไกเชือกกระตุกที่ซับซ้อนเกิดมนุษย์ทั่วไปจะทำได้ง่ายๆ!
ทันใดนั้นเชือกเส้นนั้นก็หย่อนถุงกระสอบที่ใส่ของหนักๆบางอย่างซึ่งตอนแรกนั้นเชือกถูกผูกรั้งไว้อยู่บนกิ่งไม้ต้นไทรอีกที
กระสอบปริศนาร่วงหล่นมายังข้างๆลำตัวไอ้ก้านที่ยืนอยู่ข้างๆต้นไทรนั้น.... ไอ้ก้านยืนช็อคทันที!!!...เพราะมีเลือดสีแดงสดๆไหลซึมออกมาจากกระสอบใบนั้น!!!!.....
มันกลั้นใจคลี่กระสอบใบนั้นดูไอ้ก้านร้องผวาลั่นสนามทันทีเพราะมันพบกับซากร่างของ"อีชมพู่"ที่เละจนแทบไม่เหลือเค้าเดิม!แต่มันจำลายขนของหมาแสนรู้ได้ดีจึงรู้ว่าซากหมาตัวนั้นคือ อีชมพู่อย่างแน่นอน!!!......
"ใครมันทำหมากูแบบนี้วะ!!!!........ "
ไอ้ก้านน้ำตาซึมสงสารสภาพอีชมพู่ ต่อให้เป็นสัตว์เดรัจฉานแต่การกระทำต่อเพื่อนร่วมโลกเช่นนี้ก็โหดร้ายเกินกว่ามนุษย์ทั่วไป!!!! ไอ้แสนไอ้ฟัก ไอ้ปาน ไอ้เสือ ตามด้วยไอ้วันชัยรีบวิ่งมาตามเสียงร้องของไอ้ก้านทันที....ทุกคนผงะกับซากอีชมพู่ หมาน้อยน่าสงสารที่ตายแบบเละสยดสยอง!!!
"ข้าจะช่วยเอ็งเอาซากมันไปฝังดิน ชาติหน้าเกิดเป็นคนนะอีชมพู่เอ๊ยยย เอ็งอย่ามาตายอนาถแบบนี้อีกเลย... "
ไอ้แสนพูดกับซากอีชมพู่อย่างเศร้าๆ......ไอ้ก้านน้ำตาไหลด้วยความสงสารและเสียใจที่หมาน้อยต้องมาตายสภาพสยดสยองเช่นนี้.......
"พวกเอ็งรู้ไหม....ว่าใคร....ฆ่าอีชมพู่.....?"
ไอ้วันชัยกล่าวเสียงเรียบๆ.......
"ใครวะ.... "
"ใครล่ะ...."
"เออ!...นั่นสิ...ใคร "
ไอ้ฟักไอ้ปาน ไอ้เสือ เอ่ยถามไอ้วันชัยอย่างสงสัย.....
"กู !!!! "
ไอ้วันชัยกล่าวด้วยสีหน้านิ่งเรียบเฉย.....
"ห่ะ!!!! ??? "
ไอ้ฟัก ไอ้ปานไอ้เสือ อุทานลั่นพร้อมเพรียงกันต่างตื่นตกใจกับคำพูดของไอ้วันชัย....
"กู.....วันชัย......ไม่ได้ฆ่า....."
สีหน้าของไอ้วันชัยเริ่มยิ้มเบาๆ ไอ้สามตัวจึงถอนหายใจโล่งอก....
"มึงเว้นวรรคได้เหี้ยมาก ไอ้วันชัย!!.....
ไอ้ปานบ่น!.......
พวกมันทั้งหก ช่วยกันขุดหลุมฝังซากนั้นด้วยความเศร้าใจสงสารไอ้กับชะตากรรมหมาน้อยแต่สิ่งหนึ่งที่ไม่มีใครสังเกตุเลยนั่นคือซากหมานั่นถูกเลาะเขี้ยวและฟันออกจากโพรงปากจนเกลี้ยง!!!!
ก่อนที่เวลาจะผ่านพ้นไปจนถึงเวลาที่ไฟใหญ่กับลงในช่วงเกือบสี่ทุ่มซึ่งบ่งบอกว่าเหล่านายร้อยต้องเข้านอนอีกครั้ง.....
ไอ้ก้านแอบหันไปมองไอ้วันชัย... มันทำทีเป็นเรียกเบาๆ แต่พบว่านายร้อยผู้ลึกลับได้หลับแน่นิ่งไปเสียแล้ว ไอ้ก้านและไอ้แสน จึงแอบย่องมาพบกับไอ้เดชาซึ่งกำลังยืนคอยพวกมันทั้งสองอยู่ในห้องน้ำร้างเก่าหลังโรงเรียน!
ไอ้เดชานายร้อยหัวเกรียน หุ่นฟิตแน่น ผิวกร้านดำแดดจากการฝึกฝนอย่างหนักรีบลากไอ้ก้านไอ้แสนหลบเข้ามาในห้องน้ำเก่าๆ แต่ด้วยความที่ห้องน้ำนั้นไม่ได้กว้างขวางมากนักพวกมันทั้งสามที่ร่างกำยำสูงใหญ่จึงต้องเบียดเสียดร่างถูไถกันไปมา ใบหน้าของพวกมันทั้งสามหันหน้าเข้าชนกันแต่ใกล้เสียจนสัมผัสได้ถึงลมหายใจอุ่นๆ
ไอ้ก้านและไอ้แสนนิ่งเงียบตั้งใจฟังไอ้เดชาเริ่มพูด... แต่นายร้อยหัวเกรียนเมื่อได้มีโอกาสอยู่ตามลำพังกับไอ้ก้านไอ้แสนนายร้อยรูปหล่อหุ่นล่ำ ที่มีกิตติศัพท์ควยใหญ่ที่สุดของรุ่นเท่ากันทั้งสองยืนอยู่กับมันในห้องน้ำ มันก็เริ่มเกิดอาการร่านควยอยากโดนไอ้ก้านไอ้แสนเย็ดบ้าง! อีกทั้งภาพของไอ้เสือที่เคยอมท่อนควยของไอ้ก้านไอ้แสนตอนอาบน้ำ มันก็ยังจำได้ดีและอยากลองลิ้มรสชาติลำควยพ่อพันธุ์ชั้นดีบ้าง!..... ไอ้เดชาสติหลุดลอยลืมเรื่องที่จะพูดไปชั่วขณะมือมันเผลอไปกุมขมับเข้าที่ท่อนควยของไอ้ก้านและไอ้แสนพร้อมกัน แน่นอนว่าสองนายร้อยรูปหล่อที่ขี้เงี่ยนกระสันต์มากทายเป็นทุน เมื่อโดนมือไอ้เดชาจับท่อนควยขนาด9นิ้วกว่าไล่เลี่ยกันก็แข็งดีดผึงสู้มือมันทันที!!......
"ข้าว่า...ธุระของมัน...อยู่ที่ควยของเอ็งกับข้าเสียแล้วล่ะ..."
ไอ้แสนยิ้มเจ้าเล่ห์มองไอ้ก้านด้วยสีหน้างุ่นง่าน
"พร้อมกันเลยหรือ..... ซิ๊ดดดด!...... "
ไอ้ก้านเผลอสูดปากครางเพราะมือไอ้เดชาที่ฉับไวเริ่มรูดสาวลำควยของพวกมันผ่านกางเกงวอร์มที่มันทั้งสองสวมใส่เวลานอน.....
แต่ในใจพวกมันทั้งสอง กำลังเกิดอารมณ์เงี่ยนที่จะได้ร่วมสวาทกันโดยมีร่างไอ้เดชาเป็นสื่อกลางมากกว่า!!!
หน้าหล่อๆของมันทั้งสองแดงก่ำ มือไอ้แสนจับหัวไอ้เดชากดลงไปที่ลำควยของมันกับไอ้ก้านทันที ในขณะที่ไฟพิศวาสของมันและไอ้ก้านต่างลุกโชนขึ้นเรื่อยๆ มือของมันทั้งสองลูบไล้ร่างกายของกันและกันอย่างหลงไหล มันทั้งคู่จำสัมผัสสุขเสียวในคืนที่รุมเย็ดสาวโสเภณีคนเดียวกันได้ดี แต่มันทั้งคู่กลับรู้สึกว่าร่างของมันทั้งคู่กำลังสื่อถึงกันด้วยความรู้สึกประหลาดบางอย่าง!......
ขณะที่ไอ้เดชาก็ทนไม่ไหวกับรูปร่างใบหน้าหล่อเหลาของมันทั้งสองจนเกิดความร่านควยสุดจะหักห้ามใจได้มันก้มลงไป ดึงถลกกางเกงวอร์มของไอ้ก้านไอ้แสนลงรีบอ้าปากดูดเลียอมท่อนควยขนาด9นิ้วกว่าๆของมันทั้งคู่ด้วยความหิวกระหายทันที! นายร้อยรูปหล่อทั้งสองต่างสูดปากครางเสียงกระเส่าจากสัมผัสลิ้นอุ่นๆที่เริ่มสลับดูดเลียอมท่อนควยของพวกมัน!.....
ใบหน้าหล่อๆของไอ้ก้านและไอ้แสนเริ่มใกล้แนบชิดกันมากขึ้นเรื่อยๆ ความรู้สึกปรารถนาต้องการสัมผัสอีกฝ่ายพุ่งพล่านไปทั่วหัวสมอง ไอ้ก้านไอ้แสนไม่อาจหักห้ามใจตัวเองได้อีกต่อไป หน้าหล่อๆของมันทั้งสองประกบปากจูบแลกลิ้นกันอย่างดุเดือดทันที ขณะที่ท่อนล่างมันทั้งสองก็กระเด้าลำควย9นิ้วเสยกระแทกใส่ปากไอ้เดชาซึ่งมันก็อมลำควยของนายร้อยสองเพื่อนรักปรนเปรอสวาทให้อย่างเต็มที่!...
"จ๊วฟฟฟฟฟฟๆๆๆๆๆๆๆ.......อืมมมมมมมมมม!.....อ๊าสสสสส์!
จุ๊ฟฟฟฟฟฟฟฟฟๆๆๆๆๆๆ......ซิ๊ดดดดดดดด!...อูยยยยยยย
โอววววววววววววว.....อาาาาาาาาา.....ซิ๊ดดดดดดดดด!"
หน้าหล่อของมันทั้งสองหลับตาลงสัมผัสรสจูบจากอีกฝ่ายด้วยความรู้สึกที่ต่างฝ่ายต่างโหยหาและต้องการกันและกัน ไอ้ก้านและไอ้แสนต่างใช้ลิ้นเกี่ยวกระหวัดโต้ตอบกันไปมา เสียงลิ้นที่นัวเนียสู้กันดุเดือดในโพรงปาก! ฝ่ามือมันทั้งสองเริ่มลูบไล้ลำตัวของกันและกัน ไอ้ก้านมองไอ้แสนด้วยสายตาที่ไม่เคยเป็นมาก่อน ไอ้แสนหน้าแดงก่ำ จากเลือดที่สูบฉีดแล่นไปทั่วร่าง แต่ชั่วเดียวมันทั้งสองก็โถมหน้าหากันและประกบปากแลกลิ้นกันอีกครั้ง ราวกับว่ารสจูบของอีกฝ่ายเสพเท่าไหร่ก็ไม่รู้สึกอิ่ม!!.....
"ถ้าข้าไม่เห็นพวกเอ็งต่อยตีกันมาก่อนข้าคงคิดว่าพวกเอ็งรักกันมากเลยนะ.... "
ไอ้เดชาเอ่ย พลางอมควย9นิ้วของพวกมันทั้งสองสลับไปมา
ไอ้ก้านไอ้แสนอมยิ้มเกิดอารมณ์เขินอายอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน.... ไอ้ก้านทำตามหัวใจตัวเองมันฝังใบหน้าซุกไซร้ไปตามลำตัวกำยำของไอ้แสนอย่างที่ใจมันต้องการสัมผัสใช้ลิ้นสัมผัสดูดเลียกับผิวแน่นแกร่งสีน้ำผึ้งแบบหนุ่มไทยแท้ ที่อร่อยถูกใจลิ้นมันยิ่ง... ไอ้แสนสูดปากครางพึงพอใจ มันไม่เคยเงี่ยนครั้งไหนมากเท่าครั้งที่มีไอ้ก้านร่วมสวาทด้วย.... ก่อนมันจะเริ่มครางลั่นเสียงหลงเมื่อหน้าหล่อๆของไอ้ก้านฝังหน้าจมดูดเลียที่หัวนมป้านดำของไอ้แสนอย่างเอร็ดอร่อย!......
ไอ้เดชาก็เริ่มใช้ลิ้นดูดเลียย้อนขึ้นมาตามไรขนอ่อนตามลอนกล้ามท้องของไอ้แสนกลายเป็นนายร้อยลูกกำนันหาญถูกรุมปรนเปรอสวาทจากนายร้อยอีกสองคนพร้อมกัน ไอ้แสนถ่มน้ำลายเคลือบลำควย9นิ้วตัวเองทันทีมันจับร่างไอ้เดชาโก้งโค้ง หัวถอกบานร่าถูถากปากรูไปมาแต่ความยิ่งใหญ่อลังการ ก็ทำให้มุดแทรกลงไปได้ยากลำบาก ไอ้ก้านจึงช่วยใช้นิ้วสอดแทรกเบิกปากรูทวารไอ้เดชาเพื่อให้ท่อนควยไอ้แสนค่อยๆมุดแทรกลงได้คล่องสะดวก ใบหน้าไอ้แสนไอ้ก้านจ่อแนบชิดหายใจรดใส่กันสันจมูกโด่งเป็นสันสวย กำลังชนพ่นลมหายใจอุ่นๆรดไล่กันไอ้แสนมองไอ้ก้านด้วยสายตาหยาดเยิ้มในขณะที่ไอ้ก้านก็รู้สึกเคลิบเคลิ้มกับใบหน้าอันหล่อเหลาทรงเสน่ห์ของลูกชายคนเล็กบ้านกำนันหาญเข้าให้แล้ว!.....
ไอ้เดชาที่กำลังจะถูกไอ้แสนเย็ด มันก็จับท่อนควยไอ้ก้านมาอมใส่ปากตัวเองต่อทันที ไอ้ก้านจึงกระเถิบลำตัวไปอยู่ด้านหน้าให้ไอ้เดชาอมควยตัวเองง่ายขึ้น มันกระเด้าลำควยเสยกระแทกใส่ปากไอ้เดชาอย่างเมามันส์ จึงน้ำลายไหลย้อยมุมปาก ในขณะที่ไอ้แสนท่อนควย9นิ้วสดๆก็ไหลพรวดเข้ามิดโคนและเริ่มออกแรงเย็ดกระแทกด้วยความเงี่ยนมากล้นในแบบที่ไม่เคยเป็นมาก่อน!!!.....
"ตั่บบบบบๆๆๆๆๆๆๆ!!!!...อ๊าาาาาสสสสส์!.....อ๊าสสสสสส์!
ซิ๊ดดดดดดดด!....จ๊วฟฟฟฟฟๆๆๆๆๆๆๆๆ!!.... อืมมมมมม....
จุ๊ฟฟฟๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆอ๊ะสสสส์ๆๆๆๆๆๆๆๆๆ.....ตั่บบบบๆๆๆๆ
ซิ๊ดดดดดดดดดด!....โอ๊ววววววววว!....ซู๊ดดดดดดดดดดด!..."
เสียงมันทั้งสามต่างร้องลั่นดังระงมปนเป ไอ้แสนกระหน่ำเย็ดรูทวารไอ้เดชาอย่างเมามันส์ ขณะที่ไอ้เดชาส่ายก้นกลมกลึงรับท่อนควยไอ้แสนอย่างเมามันส์ ปากมันก็อ้าอมดูดเลียควยไอ้ก้านเอร็ดอร่อย แต่ใบหน้าของไอ้ก้านไอ้แสนโน้มเข้าหากันด้วยแรงเสน่หาอีกครั้ง มันประกบปากแลกลิ้นสลับกันดูดเลียซอกใบหู ไอ้ก้านใช้ลิ้นตวัดเลียไปทั่วใบหน้าหล่อเหลาของไอ้แสน ราวกับจะกลืนกับไอ้แสนให้เป็นของมันไปทั้งตัว!...ไอ้แสนก็ตอบโต้ด้วยการใช้ลิ้นเลียหน้าไอ้ก้านไปทั่วทุกซอกอย่างเร่าร้อนหื่นกระหายกลัดมัน มันทั้งคู่สลับกันดูดเลียนมหัวนมป้านดำบนกล้ามอกแน่นนูนของอีกฝ่ายด้วยความพึงพอใจ!.... ก่อนที่มันทั้งสองจะดูดปากกันอีกครั้งด้วยความดุเดือดถึงพริกถึงขิงกว่าเดิม มันพ่นเสียงครางกระเส่าในลำคอน้ำลายของมันทั้งสองผสมปนกันในปากไอ้แสนและไอ้ก้านเสียวกระสันต์สุดขีดอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน มันทั้งคู่ระเบิดน้ำอสุจิ แตกใส่ร่างของไอ้เดชาในเวลาไล่เลี่ยกัน ไอ้เดชาครางอู้อี้สุขสม รูทวารโดนไอ้แสนแตกในใส่จนน้ำกามขาวขุ่นไหลย้อยปากรู...ขณะที่ปากมันก็ถูกลำควย9นิ้วของไอ้ก้านกระฉูดน้ำอสุจิทะลักใส่ปากจนมันต้องกลืนลงคอให้เกลี้ยงด้วยความเสียดาย แต่สองนายร้อยกลับไม่ละปากออกจากกันราวกลับถึงตรึงรั้งกันและกันดวงไฟปรารถนาที่ลุกโชนไม่มอดดับง่ายๆ!!.....
แม้น้ำควยมันทั้งสองจะแตกไปแล้ว แต่ด้วยความเงี่ยนที่มีมากล้น ประกอบกับความอึดของชายหนุ่มวัยฉกรรจ์ทำให้มันทั้งสองยังควยแข็งสู้ไอ้เดชาต่อ ไอ้ก้านสลับมาเป็นฝ่ายเย็ดไอ้เดชา โดยไอ้ก้าน ใช้เสื้อผ้ามันปูรองบนฝาชักโครกเก่าๆ แล้วนั่งลง ท่อนควย9นิ้งตั้งตระหง่าน ไอ้เดชารีบนั่งลงขย่มท่อนควยไอ้ก้านอย่างรู้งานในท่าหันหลัง เพื่อจะได้อ้าปากอมควยให้ไอ้แสนต่อด้วยความร่านควยที่ถูกปลุกเร้าจากร่างกายอันแสนน่าหลงไหลของสองนายร้อยเพื่อนรัก!......
"ตั่บบบบบบๆๆๆๆๆๆๆๆๆ!!!.... อ๊ะสสสส์!...อ๊ะสสส์!....อ๊ะสสสส์!
ซิ๊ดดดดดดดด!.....อาาาาาาาา......อาาาาาาาาาา...อูยยยยน!
ตั่บบบบบบบบบบบๆๆๆๆๆๆๆๆ!!!อ๊ะส์ๆๆๆๆๆๆๆๆๆ!! อ๊าาาๆๆๆ!"
พวกมันทั้งสามครางระงมอีกครั้ง ไอ้ก้านเย็ดรูไอ้เดชาอย่างเอาเป็นเอาตายความเงี่ยนพุ่งระอุไม่มีทีท่าจะลดถอยลง ขณะที่กระแทกน้ำอสุจิขาวขุ่นของไอ้แสนก็เริ่มไหลย้อยอาบลำควยของมัน ไอ้ก้านเหมือนตกอยู่ในภวังค์ ใช้นิ้วปาดน้ำอสุจิเพื่อนรักมาดูดเลีย... ไอ้แสนอึ้งไม่คิดว่าไอ้ก้านจะพิศวาสมันถึงขนาดกินน้ำเงี่ยนของมันได้แต่ไอ้ก้านกลับประกบปากจูบไอ้แสนอีกครั้ง โดยมีน้ำอสุจิของไอ้แสนอยู่ในโพรงปากของไอ้ก้าน มันทั้งคู่แลกลิ้นช่วยกันกินน้ำอสุจิรสคาวอร่อยถูกปาก เสียงดูดปาก เสียงคราง สลับเสียงเย็ดของพวกมันทั้งสามดังลั่นสนั่นห้องน้ำร้างนั่นอีกพักใหญ่ก่อนจะใกล้สิ้นสุดลง เมื่อไอ้ก้านไอ้แสนหน้าแดงก่ำสุดขีด ใกล้จะเขื่อนทะลักอีกครั้ง....
ไอ้ก้านจับไอ้เดชาโก้งโค้งทันที มันเร่งกระแทกลำควยใส่รูไอ้เดชาขณะที่ไอ้แสนก็เร่งเสยลำควยใส่ปากไอ้เดชาพร้อมๆกัน ร่างกำยำของไอ้ก้านไอ้แสนชุ่มฉ่ำด้วยหยาดเหงื่อจากการถูถากเบียดเสียดกันในห้องน้ำร้างอันคับแคบนี้ แต่พวกมันกลับยิ่งเสียวสนุกกับการเย็ดหนนี้มากกว่าครั้งไหนๆที่มันได้ลองมาเสียอีก!!!.......
"อ๊าาสสสสสส์!!!!... อ๊าาสสสสส์!!.....อ๊าาสสสสส์!...ตั่บบๆๆๆ
ข้าจะแตกแล้ว อู๊วววววววส ซิ๊ดดดดดด!..ตั่บบบบๆๆๆๆ!!!
ข้าก็จะแตกแล้วเหมือนกัน อ๊ะสสส์ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
แตกมาพร้อมๆกันเลยรูข้าอยากโดนน้ำควยพวกเอ็งทั้งคู่อ๊าาาาาสสสสส์กกกกกก! "
พวกมันทั้งสามครวญครางสุขสม แตกน้ำกามขาวขุ่นทะลักพร้อมๆกัน ไอ้เดชานั้น ถึงกับกระฉูดน้ำเงี่ยนออกมาเองโดยไม่ได้แตะต้องเลยแม้แต่น้อย มันถึงกับยกนิ้วให้ไอ้ก้านไอ้แสนที่มีลีลาสมสู่ที่ล้ำเลิศเกินวัยหนุ่ม19ปีของพวกมันทั้งสอง....
"เอ็งชอบไหม...... ? "
ไอ้แสนถามไอ้ก้าน มันทั้งสองสบตากันด้วยใบหน้าแดงก่ำ...
"ข้าชอบ....ที่มีเอ็งอยู่ด้วย....แล้วเอ็งชอบ.... เวลามีข้าไหม ?"
ไอ้ก้านถามไอ้แสนกลับ แต่ยิ่งคุยกลับยิ่งขวยเขินอย่างประหลาด..... แต่ก่อนที่มันจะหลุดพูดความในใจ ไอ้เดชาก็ได้สติ นึกถึงสิ่งสำคัญที่มันต้องการเตือนไอ้ก้านและไอ้แสน!......
"ข้าขอโทษที่ขัดจังหวะพวกเอ็งนะแต่รีบแต่งตัวกันและฟังธุระจริงๆของข้าดีกว่า.... "
ไอ้เดชารีบสวมใส่เสื้อผ้าท่าทีเร่งรีบไอ้ก้านไอ้แสนสีหน้ากลับมาเคร่งเครียดทันที.....
"ตกลงเอ็งมีอะไรล่ะ?ทำไมต้องออกมาคุยกันแบบนี้ "
ไอ้แสนถาม... ตอนแรกมันหลงคิดว่าเป็นข้ออ้างในการอยากโดนมันทั้งสองรุมเย็ดกลางดึกเสียอีก!.....
"เพื่อนข้า...ไอ้หวัง....คืนก่อนที่มันจะหายไปมันตื่นขึ้นมาคุยกับไอ้วันชัย...มันเดินตามกันออกไปจากโรงนอนกลางดึก แล้วก็ไม่มีใครเห็นมันอีกเลย....ข้าไม่รู้ด้วยซ้ำว่ามันกลับบ้านจริงๆไหม มันไม่บอกอะไรข้าสักคำขนาดข้าเป็นเพื่อนสนิทกับมัน อีกอย่างหนึ่ง เตียงนอนข้าอยู่ไกลมากจากที่พวกมันยืนคุยกันอยู่เลยไม่แน่ใจว่ามันคุยอะไรกัน แต่ข้าอยากเตือนพวกเอ็งทั้งสองไว้ว่า ไอ้วันชัยน่ะ...มันอันตรายเกินกว่าพวกเอ็งจะคบหาสนิทใจด้วยว่ะ"
ไอ้เดชากล่าวเสียงสั่นหวาดผวา....สองหนุ่มนายร้อยถึงกับช็อคตะลึงงันกับความจริงที่น่าสะพรึง!!!.......
วันต่อมาไอ้แสนรีบใช้เงินที่มัน หลอกล่อให้นักเรียนนายร้อยอีกสองนายที่นอนเตียงอยู่ใกล้กับลูกน้องมันทั้งสาม เพื่อสลับตำแหน่งเตียงนอนของมันและไอ้ก้าน ซึ่งหวังว่าการนอนอยู่รวมกันห้าคนจะทำให้ไอ้วันชัยไม่กล้ามายุ่งกับมันทั้งสอง!!!
แต่ไอ้แสนไอ้ก้านนั้นก็ไม่ได้เลือกจะบอกเหตุผลอะไรกับไอ้วันชัยเลย..... แต่นายร้อยผู้ลึกลับกลับสังเกตุได้ถึงท่าทีที่เปลี่ยนไปของพวกมันทั้งสองและเริ่มไม่พอใจที่พวกมันตีตัวออกห่าง!.....
"พวกเอ็งมันก็เลวเหมือนทุกคนที่นี่ พวกเอ็งมองข้าเหมือนตัวประหลาด พอนึกรังเกียจข้าแล้วก็เริ่มตีตัวออกห่าง....!!! "
ไอ้วันชัยตัวสั่นเทิ้มอีกครั้งอย่างควบคุมตัวเองไม่ได้ ไอ้แสนยืนช็อคนิ่ง..... ขณะที่พวกมันกำลังนั่งกินข้าวอยู่ในโรงอาหาร ไอ้ก้านก็กำลังเดินต่อแถวรับถาดอาหารมื้อเที่ยงวันจากวรรณาน้องสาวไอ้วันชัย.......ซึ่งในวันนี้วรรณาก็ยังสวมใส่เสื้อแขนยาวมิดชิดปิดลำตัวตั้งแต่หัวจรดเท้า ลำตัวมีเหงื่อซึมอาบเสื้อผ้า....ด้วยความหวังดีเป็นห่วงน้องสาวปนความสงสัยจึงถามวรรณาอีกครั้ง....
"ถ้าวรรณาร้อนทำไมไม่ใส่เสื้อแขนสั้นสบายๆล่ะจ้ะ... ในโรงอาหารแบบนี้ร้อนจะตายไป มาๆ พี่ก้านถลกแขนเสื้อขึ้นให้ดีกว่าจะได้กับข้าวคล่องๆด้วย... "
ไอ้ก้านรีบฉวยโอกาสที่สองมือของวรรณาถือถาดอาหารอยู่รีบดึงถลกแขนเสื้อสาวสวยออกอย่างรวดเร็ว!
ทันใดนั้น!วรรณาก็กรีดร้องเสียงดังลั่นโรงอาหารนายร้อยทุกคนนายที่แห่งนั้นต่างหันมาตามเสียงร้องของวรรณาอย่างตื่นตกใจ!!!!.......
ที่ท่อนแขนเรียวขาวของวรรณานั้น ต่างเต็มไปด้วยรอยแผลเป็นที่เกิดจากคมมีดที่กรีดเรียงกันตลอดจนทั่วทั้งท่อนแขน และดูเหมือนว่าแผลเป็นเหล่านั้นจะมีไปทั่วร่างของวรรณาเสียด้วย!!! ซึ่งตลอดเวลาที่ผ่านมา วรรณาก็ได้ใช้เสื้อผ้าปกปิดแผลเป็นเหล่านี้มาโดยตลอด!
สาวสวยกรีดร้องลั่นเสียงดังน้ำตาคลอเบ้าตัวสั่นเทิ้มด้วยความโกธรเกรี้ยว ด่าไอ้ก้านเสียงดังจนทุกคนตกใจตะลึง!!!!
"มึงออกไปเลย!!!...ไม่ต้องมายุ่งกับเรื่องของกูอีก!!!!"
***รูปภาพประกอบตัวละคร ผู้เขียนใช้เพื่อเพิ่มอรรถรสในการอ่านเท่านั้นไม่ได้มีเจตนาเผยแพร่หลอกลวง หรือสมอ้างเป็นเจ้าของรูปใดๆหรือค้าขายเชิงพานิชย์ในรูปภาพนั้นๆ***
.
อ่านเรื่องราวย้อนหลัง
"นายร้อยปากน้ำโพ" (พาร์ทเริ่มเรื่อง)
ตอนที่1ไอ้แสน...ห้าวหาญ!!!
http://www.g4guys.com/thread-154873-1-1.html
ตอนที่2 ไอ้เสือ...นายร้อยแอบร่าน!!!
http://www.g4guys.com/thread-154914-1-1.html
ตอนที่3 ไอ้นนท์...ภารโรงหุ่นล่ำตูดฟิต!!!
http://www.g4guys.com/thread-154940-1-1.html
ตอนที่4 ไอ้ก้าน...หนุ่มนายร้อยบ้านทุ่ง!!!
http://www.g4guys.com/thread-154974-1-1.html
{:4_112:} ขอบคุณครับ
ขอบคุณครับ ระทึกรอตอนต่อไปนะครับ ตามต่อสนุกมาก ขอบคุณครับ กำลังสนุกเลย วันชัยน่ากลัวจริง ขอบคุณมากครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ บอกเลยเรื่องนี้ ผมแอบกลัวและหลอนๆอะ ขอบคุณครับ หลอนดีจัง เนื้อเรื่องกำลังเข้มข้น หลอนและลุ้น อิอิ ขอบคุณครับ สนุก สงสารอีชมพู่อ่ะ