เรื่องเสียว..."นายร้อยปากน้ำโพ" ตอนที่5 ไอ้เดชา และอันตรายจากคนที่อยู่ใกล้ตัว!!!

Petchza2021

                     พวกมันทั้งห้าหลังจากที่สุขสมจากการที่ได้ออกไปหาสนุกจากซ่องจนอิ่มหนำลำควยกันแล้ว    จึงรีบกลับมายังโรงนอนทันเวลาก่อนครูฝึกมาเป่านกหวีดขานปลุกเรียกในตอนเช้ามืดตีห้ากว่า       ไอ้ก้านและไอ้แสนกลับมาที่เตียงนอน  ในสภาพที่ทุกอย่างปกติเรียบร้อยดี    แต่เหตุการณ์ก็เปลี่ยนเป็นลุ้นระลึกอีกครั้ง  เมื่อครูฝึกนับจำนวนนักเรียนแล้วพบว่า มีหายไป1นาย!!!!


"ใครมันไม่ตื่นวะ!!! ออกมานะโว้ยยยย  !!! "
เสียงครูฉลองตะโกนเรียกไปยังโรงนอน...  ทุกคนฮือฮา ว่าใครกันที่หายไป    ทันใดนั้น"ไอ้เดชา" นักเรียนนายร้อยเพื่อนของไอ้หวังก็รีบยกมือตะโกนบอกครูฝึกว่านักเรียนนายร้อยที่หายไปคือเพื่อนสนิทของตน!!.......


                     "ไฟใหญ่ "ถูกเปิดสว่างวาบทั่วโรงนอน  ครูฝึกหลายท่านช่วยกันค้นหาทั่วทุกซอกทุกมุม   แต่ไร้วี่แววนักเรียนนายร้อยที่หายไปอย่างลึกลับ    นายร้อยหลายคนเริ่มซุบซิบคุยกันเสียงดังกับเหตุการณ์ในเช้านี้.....
                      ครูฉลอง พบกับจดหมายของไอ้หวัง  ถูกพับสอดไว้อยู่ใต้หมอน   ใจความเนื้อหาบอกว่ามีเหตุจำเป็นที่จะต้องกลับบ้านกะทันหัน  ทำให้ไม่ได้ทำแจ้งลาออกอย่างถูกต้อง  จึงอยากกล่าวขอโทษครูฝึกทุกท่าน....


"เลิกหามันได้ละ.... มันหนีกลับบ้านไปแล้ว....  "
เสียงครูฉลองบอกครูฝึกท่านอื่น    ทุกคนต่างประหลาดใจว่าไอ้หวังมีเหตุอะไรให้ต้องรีบกลับบ้านถึงขนาดแหกรั้วโรงเรียนไปกลางดึกเช่นนั้น?.
.
.

  


หลายเดือนผ่านไป... เหตุการณ์ของไอ้หวังค่อยๆถูกกลบเลือนหายไปสมองนายร้อยทุกนาย   เพราะในแต่ละวันนั่น การฝึกฝนร่างกายที่ดุดันหนักหน่วง   และการท่องจำตำราเรียนวิชานายร้อยที่มีเป็นสิบเป็นร้อยเล่มนั้น ก็ทำให้พวกมันไม่มีเวลาจดจ่อกับเรื่องไร้สาระที่ผ่านไปในแต่ละวันเลย....   

                     และหลังจากที่ทิฐิในใจของไอ้ก้านไอ้แสนพังทลายลง   กลุ่มของไอ้แสน  จึงมีไอ้ก้าน และไอ้วันชัยเพิ่มเข้ามาในก๊วน...  แต่ไอ้วันชัยก็ยังคงเป็นนักเรียนนายร้อยที่มีนิสัยนิ่งเงียบ และชอบทำแปลกแยกผิดจากหนุ่มวัยเดียวกัน ณ ที่แห่งนี้...  หลังจากที่พวกมันกินข้าวมื้อเช้าเสร็จ   ไอ้แสนกับไอ้ก้านได้เก็บกระดูกคลุกผสมข้าว และเอามาให้ "อีชมพู่" หมาจรจัดเพศเมีย พันธุ์ทางลายด่างที่พลัดหลงเข้ามารั้วโรงเรียนได้เดือนกว่าแล้ว   ซึ่งอีชมพู่ก็เป็นหมาที่ฉลาดมาก   มันจะจำกลิ่นของไอ้ก้านและไอ้แสนที่ให้อาหารมันได้แม่นยำ   เมื่อเจอทั้งสองเมื่อไหร่ มันจะเห่าร้องเรียกนายร้อยรูปหล่อทั้งสองพร้อมกระดิกหางทักทายและวิ่งกรูมาหาดีใจเหมือนเจอเจ้าของ.....


"หน้าอย่างเอ็ง...ข้าไม่อยากจะเชื่อว่ามีมุมรักสัตว์เหมือนชาวบ้านเขาเหมือนกัน ? "
ไอ้แสน เอ่ยแซวไอ้ก้าน  ในขณะที่นายร้อยบ้านทุ่งกำลังป้อนข้าวให้อีชมพู่กินด้วยมือเปล่า   

"ข้าเคยอยากจะเลี้ยงหมามาตั้งแต่ยังเป็นเด็กน้อย...แต่พ่อมิ่งบอกกับข้าไว้ว่า  ถ้าข้ายังเลี้ยงดูตัวเองไม่ได้  ก็อย่าไปเบียดเบียนชีวิตผู้อื่น  จะเอาพวกมันมาลำบากด้วยเปล่าๆ... "
ไอ้ก้านพูดอย่างถ่อมตัว  มันรู้ดีว่าทางบ้านฐานะมันแตกต่างกับไอ้แสนอย่างมาก    แต่ไอ้แสนนั้นกลับไม่เคยมองไอ้ก้านแปลกแยกไปจากที่มันเป็นเลย....

"บ้านพ่อกำนันหาญของข้า....มีเลี้ยงหมาบางแก้วสวยๆไว้หลายตัวเลยล่ะ....  ถ้าหากเอ็งอยากเลี้ยงหมา   ไว้ปิดเทอมเมื่อไหร่เอ็งก็ไปเที่ยวเล่นที่บ้านข้าสิ....  "
ไอ้แสนพูดพร้อมอมยิ้มมุมปาก     ยิ่งมันทั้งสองต่างคบหาเป็นเพื่อนกันนานเท่าไหร่  พวกมันก็ยิ่งเห็นเนื้อแท้ด้านในที่อ่อนโยนของอีกฝ่ายมากขึ้นเท่านั้น    สายตาที่พวกมันทั้งสองต่างเริ่มมองกัน    แปรเปลี่ยนความรู้สึกในใจอย่างไม่รู้ตัว....


"งั้นตอนที่เรายังอยู่ที่นี่   อีชมพู่ก็ถือซะว่าเป็นลูกสาวของเอ็งกับข้าก็แล้วกัน  ฮ่าๆ"
ไอ้ก้านหัวเราะเบาๆ  ยิ้มกว้างอารมณ์ดี   เพราะอีชมพู่มันกระโดดเลียใบหน้าไอ้ก้านอย่างรู้งาน   

"ถ้ามันเป็นลูกสาวของเอ็งกับข้า  แล้วใครจะเป็นพ่อ ใครเป็นแม่วะ    อย่า!.....เชียวนะโว้ย  ข้าถีบเอ็งร่วงแน่!..."
แล้วไอ้ก้านก็หยอกล้อเล่นกับไอ้แสนอย่างสนุกสนาน   โดยมีลูกน้องมันทั้งสามและไอ้วัยชัย เดินตามติดมาไม่ห่าง    แต่พออีชมพู่ หมาแสนรู้ได้กลิ่นของไอ้วันชัยนั้น  มันก็มีเริ่มเห่า  และทำท่าดุร้ายขู่ใส่ไอ้วันชัยทันที!!    แต่เนื่องจากวรรณาสาวที่ไอ้แสนหมายปองเดินถือถาดกับข้าวไปที่ครัวโดยเดินผ่านกลุ่มพวกมันที่กำลังแวะเล่นกับหมาชมพู่อยู่      ไอ้แสนจึงเดินแยกออกจากกลุ่มไปโดยมีไอ้ก้านเดินตามติดไปด้วย.....


"วรรณาคนสวย   เมื่อไหร่จะยอมรับจะมีใจให้พี่แสนละจ้ะ..."
ไอ้แสนตะโกนแซว  สาวสวยบิดขวยเขิน   แต่ชุดที่เธอสวมใส่เป็นประจำ กลับดูรุ่มร่าม  ประกอบกับอากาศช่วงกลางวันในรั้วโรงเรียนนายร้อยปากน้ำโพที่สุดจะร้อนอบอ้าว  มันก็เริ่มสังเกตุได้ว่า  ทุกๆวัน วรรณามักจะใส่แต่เสื้อแขนยาว กางเกงหรือกระโปรงยาวๆคลุมมิดชิดตลอด  แรกๆมันก็คิดว่าคงเป็นเพราะวรรณาเป็นสาวเรียบร้อย  แต่อากาศที่ร้อนระอุขนาดนี้   คนทั่วไปคงไม่อาจจะทนกับอากาศในนครสวรรค์ที่ร้อนระอุได้  และวันนี้วรรณาก็มีสภาพเหงื่อชุ่มร่างจนเสื้อแขนยาวเปียกไปด้วยเม็ดเหงื่อ  และเริ่มอ่อนเพลียด้วย......


"น้องวรรณาไม่ร้อนหรือจ้ะ... พี่เห็นใส่แต่แขนยาวทุกวันเลย   ผิวน้องก็ขาวน่ามองออก  เปิดนิดเปิดหน่อย  ยายปริกไม่ว่าหรอกจ้ะ... "
ไอ้แสนพูดพร้อมสีหน้ากรุ้มกริ่ม....    วรรณามีท่าทีนิ่งลง  แต่พยายามยิ้มกลบเกลื่อน....


"ยายปริกชอบให้ฉันแต่งตัวแบบนี้มากกว่าจ้ะ   อีกอย่าง เสื้อผ้าพวกนี้ฉันก็ชอบใส่อยู่แล้ว   เป็นสาวเป็นนางนุ่งน้อยห่มน้อยมันดูไม่งามนะจ้ะพี่.... ฉันไปโรงอาหารก่อนนะจ้ะพี่แสนพี่ก้าน... "
วรรณาตัดบทสนทนาไปเสียดื้อๆ      นายร้อยหนุ่มทั้งสองมองหน้ากันอย่างแปลกใจ....

                     แต่ในระหว่างที่มันอยู่กันแค่สองคน  "ไอ้เดชา" นายร้อยหน้าตาบ้านๆก็แอบย่องมาบอกกระซิบเรียกพวกมันด้วยท่าทางลับๆล่อๆ   ไอ้แสนไอ้ก้านงงกับท่าทีของมัน   เพราะปกติพวกมันไม่ได้สนิทกันเท่าไหร่นัก  เป็นแค่นักเรียนนายร้อยรุ่นเดียวกัน....

"เอ็งมีอะไรกับพวกข้าสองคนวะ   ทำไมต้องดูระแวงขนาดนี้ด้วย...   "
ไอ้ก้านถามไอ้เดชา


"ข้ามีเรื่องสำคัญอยากจะบอกพวกเอ็งมานานแล้ว  แต่ไอ้วันชัยมันตามติดพวกเอ็งตลอด... ข้าบอกตอนมันอยู่ไม่ได้.....ถ้าพวกเอ็งอยากรู้ว่าเรื่องอะไร  คืนพรุ่งนี้  ตกดึก  พอไฟใหญ่ดับมืดลง พวกเอ็งสองคนจงแอบมาเจอข้าที่ห้องน้ำร้างหลังโรงเรียน   เพราะข้าไม่ไว้ใจใครที่นี่ทั้งนั้น...  "
ไอ้เดชากล่าวด้วยน้ำเสียงจริงจัง...    ไอ้ก้านไอ้แสนจึงเริ่มรู้สึกเอะใจกับความไม่ชอบมาพากลจากเพื่อนสนิทที่อยู่ใกล้ตัวพวกมันมาตั้งแต่ต้น!!!!

"เอ็งบอกข้าสองคนตอนนี้ไม่ได้เลยรึ  อมพะนำอะไร....? "
ไอ้แสนถามแบบคาใจ   แต่มันเห็นไอ้วันชัยแอบมองมาถามมันสามคน มันจึงเดินแยกจากไอ้ก้านไอ้แสนไปทันที...... ทิ้งให้สองนายร้อยคาใจว่าเรื่องที่ไอ้เดชาอยากจะบอกพวกมันคืออะไร ?


ทางด้านไอ้วันชัยนั้น  ก็กำลังถูกอีชมพู่  หมาแสนรู้ เห่าข่มขู่ไม่หยุด
"แฮร่!!!!!!   บ๊อกก!....บ๊อกกกก!!ๆ !!! "
อีชมพู่ร้องเห่าไอ้วันชัย พร้อมขู่แยกเขี้ยวใส่  หางลู่ตกอย่างกล้าๆกลัวๆ   ราวกลับหมาแสนรู้ตัวนี้ สัมผัสได้ถึงความไม่ปกติของนายร้อยหนุ่มผู้ลึกลับ.....

"มานี่เลยไอ้หมาตัวแสบ....ทำไมถึงเห่าวันชัยเพื่อนข้าแบบนั้น  เดี๋ยวข้าไม่ให้เอ็งกินข้าวพรุ่งนี้เลยนะ....  "
ไอ้แสนเดินกลับมาที่กลุ่มพวกมัน   ทันใดนั้นอีชมพู่ก็มีท่าทางปกติดังเดิม     ไอ้วันชัยมองหมาพันธุ์ทางลายด่างตัวนั้นด้วยสีหน้านิ่งเฉย ....


"ข้าว่า  มันเวลาเห่าก็ดีเหมือนกันนะ....    ฟันมัน.....เรียงกันสวยดี... ข้าชอบ.....ดูเขี้ยวของมัน....  "
ไอ้วันชัยกล่าวนิ่งๆ  แต่ประโยคสุดประหลาดของไอ้วันชัยกลับทำให้ไอ้ฟัก ไอ้ปาน ไอ้เสือ ขนลุก!   


"เมื่อไหร่เอ็งจะเลิกพูดจาประหลาดๆ  เป็นคนธรรมดาไม่ได้หรือไงวะ   ข้ากลัวเอ็งแล้วนะโว้ย "
ไอ้ฟัก บ่นด้วยเสียงเหน่อๆ   มันเป็นหนุ่มขี้แยขี้กลัวผิดกับรูปร่างบึกบึนสูงใหญ่ภายนอกของมันลิบลับ.....


"พวกเอ็งอย่าว่าเพื่อนข้าสิวะ   วันชัยมันก็เป็นของมันแบบนี้มาตั้งแต่ไหนแต่ไรแล้ว    ไอ้วันชัย... เอ็งอย่าถือสาคำพูดไอ้ฟักมันเลยนะ"
ไอ้แสนตบไหล่ไอ้วันชัยเบาๆ    แต่นายร้อยหนุ่มผู้ลึกลับกลับนิ่งเฉย   พร้อมกับยิ้มมุมปากเบาๆ!....    แต่เนื่องจากหมดเวลากินข้าวเช้า  พวกมันจึงต้องรีบเข้าแถวอย่างเป็นระเบียบด้วยความรวดเร็วจนละความสนใจไปจากเรื่องไอ้วันชัยอีกครั้ง....

                  และในค่ำคืนนั้น   ขณะที่นายร้อยทุกนายกำลังหลับไหลสนิท    ไอ้วันชัยนั้น จู่ๆก็เริ่มนอนร้องเพลงเบาๆอยู่บนเตียงนอนตัวเองอย่างมีความสุข!

                     "คิดถึงฉันบ้าง.......คืนนี้......
                      หากเธอ....ไม่มี..พันธะใดๆ....
                      และพอจะซึ้ง.....ถึงเรื่องหัวใจ......
                      ว่าฉันมิได้...ผูกพันธ์...เสน่หา......
                             """""""""""""""""""""""""""""""
                      ก่อนนอน......คืนนี้.........
                      จอมขวัญคนดี.......
                      อย่าคิดถึงใครกว่าฉัน........
                      สวดมนต์ไหว้พระ.....ก่อนนอนทุกวัน......
                      และให้หลับฝัน.....ถึงฉันทุกคืน....... !!!!!"


                    ไอ้วันชัยร้องเพลงลูกกรุงเก่า "คิดถึงฉันบ้างคืนนี้"  ของดาวใจ   ไพจิตร   เพลงสมัยรุ่นพ่อรุ่นแม่  ซึ่งหากชื่นชอบก็คงแล้วแต่รสนิยมบุคคล  แต่เสียงร้องที่แฝงด้วยความเศร้าปนความรื่นรมย์  และการที่ร้องเบาๆคนเดียวกลางดึก  มันก็ทำให้นายร้อยหลายนายที่ได้ยินขนหัวลุก!!!.....

"ไอ้ห่านี่!..มันใช่เวลาร้องเพลงรึเปล่าวะ!  แล้วร้องเพลงอะไรก็ไม่รู้หลอนฉิบหาย!...  พวกกูกลัวมึงแล้วนะโว้ยยย !! กูถามมึงจริงๆเถอะนะ     มึงเป็นบ้ารึป่าววะไอ้วันชัย !!! "
เสียงนายร้อยคนหนึ่งที่นอนอยู่ตรงข้ามพวกมันตะโกนด่าไอ้วันชัยอย่างหมดความอดทน    แต่ไอ้วันชัยกลับยิ้มรับคำด่านั้น   ไอ้ก้านและไอ้แสนเริ่มหันมามองหน้ากันด้วยความรู้สึกตะหงิดใจกับพฤติกรรมประหลาดของวันชัยที่นับวันยิ่งน่ากลัวมากขึ้นเรื่อยๆ!!!.....


"พวกเอ็งว่าเพื่อนของข้าแบบนั้นสิวะ   มันก็ชอบร้องเพลงลูกกรุงเก่าๆแบบนี้มาตั้งนานละ  บางคนร้องเพลงลูกทุ่ง  ร้องเพลงฝรั่งไม่เห็นพวกเอ็งด่ามันเลย   แค่มันชอบไม่เหมือนพวกเอ็งก็ใช่ว่ามันจะแปลกแยกจากพวกเอ็งนะโว้ย "
ไอ้ก้านออกตัวปกป้องไอ้วันชัยในฐานะเพื่อนสนิท  ด้วยนิสัยรักความถูกต้องของมัน    นายร้อยกลุ่มนั้นจึงถลกผ้าห่มขึ้นมาคลุมโปงใส่อย่างรำคาญไอ้วันชัยด้วยอาการฉุนเฉียว....   ไอ้แสนหันไปมองไอ้วันชัยที่มีสีหน้านิ่งเฉย   เริ่มร้องเพลงนั้นต่อไปอย่างไม่สนใจใคร!!!


"ทำไมเอ็งถึงชอบร้องเพลงแบบนี้ล่ะวะ.... ไม่ชอบยอดรัก สลักใจบ้างรึไง ?  "
ไอ้แสนพยายามชวนไอ้วันชัยคุย  แต่จริงๆจุดประสงค์นั้นเพื่อให้มันเลิกร้องเพลงน้ำเสียงชวนหลอนโสตประสาทนั่นเสียที!!!.......


"ตอนข้ายังเล็กๆ.... ข้าจำได้ติดหูเลย...ว่าแม่ข้า...ชอบร้องเพลงนี้ให้ข้าฟังทุกคืน...  เวลาข้าคิดถึงแม่ข้า...ข้าจะนึกถึงเพลงนี้....  "
ไอ้วันชัยกล่าวสีหน้าเริ่มมีความเศร้าหมองอยู่ในดวงตา    ไอ้แสนเริ่มสังเกตุเห็นว่า   ไอ้วันชัยนั้นจะเป็นคนที่มีหลากหลายอารมณ์ในเวลาเดียวกัน   ซึ่งผสมผสานและแสดงออกมาได้พร้อมๆกัน!  แต่พอมันเริ่มเอ่ยถึงแม่ที่มันคิดถึง  น้ำตามันร่วงออกดวงตา...  ไอ้แสนเกิดนึกสงสารเพื่อนตัวเองขึ้นมาทันที   ชีวิตไอ้วันชัยอาจจะเจอเรื่องร้ายๆมามากกว่าที่มันรู้  มันจึงเป็นเช่นนี้.....


"เอ็งเสียงดีนะ... แต่ข้าว่า...อย่าร้องเวลานี้ดีกว่า... เพื่อนๆจะได้นอนกัน....  "
ไอ้แสนพยายามปลอบไอ้วันชัย     แต่หันมามองอีกทีก็พบว่ามันหลับแน่นิ่งไปเสียแล้ว....    ไอ้แสนจึงหันมามองไอ้ก้านสบตากันในความมืดพลางเริ่มครุ่นคิดว่าพวกมันควรจะทำอย่างไรต่อไปกับไอ้วันชัยดี?.......


                รุ่งเช้าอีกวันหนึ่ง    ไอ้ก้านนั้น มันแปลกใจ  เมื่อกินข้าวเช้าเสร็จ  มันได้ร้องเรียกอีชมพู่อยู่นานโข    แต่หมาแสนรู้คู่ใจมันกลับไม่มาหามันเหมือนเช่นเคย....  จนไอ้ก้านเริ่มใจคอไม่ดี.....


"มันหายไปไหนวะ...ปกติมันต้องมากินข้าวของข้าทุกวันสิ.....  "
ไอ้ก้านบ่นพึมพำ    ไอ้แสนจึงปลอบไอ้ก้านว่าหมาพันธุ์ทางแสนรู้ตัวนี้อาจจะไปได้ข้าวจากใครที่ไหนอยู่เลยไม่มีหามัน  พอหิวเดี๋ยวก็โผล่หน้ามาเอง.....




                  ตกเย็นวันนั้น... พวกทั้งหก  ถูกเพื่อนๆนายร้อยชวนเล่นเตะลูกบอลที่ลานกว้างหลังโรงเรียน
ในขณะที่ไอ้ฟัก เตะลูกบอลส่งให้ไอ้แสน แต่มันดันรับลูกพลาด  ลูกบอลพุ่งไปที่ดงหญ้ารกร้างติดรั้วกำแพงใต้ต้นไทรใหญ่เก่าแก่... ไอ้ก้านจึงรีบวิ่งไปเก็บลูกบอลอย่างรวดเร็ว


                    แต่พอไอ้ก้านวิ่งลอดใต้ต้นไทรใหญ่  เท้าของมันก็สะดุดเข้ากับเชือกป่านที่แอบขึงรั้งซ่อนไว้ใต้ผืนดงหญ้ารกชัฏอย่างแนบเนียน   และนั่นก็เผยให้เห็นกลไกเชือกกระตุกที่ซับซ้อนเกิดมนุษย์ทั่วไปจะทำได้ง่ายๆ!  
                   ทันใดนั้นเชือกเส้นนั้น  ก็หย่อนถุงกระสอบที่ใส่ของหนักๆบางอย่างซึ่งตอนแรกนั้นเชือกถูกผูกรั้งไว้อยู่บนกิ่งไม้ต้นไทรอีกที   
กระสอบปริศนาร่วงหล่นมายังข้างๆลำตัวไอ้ก้านที่ยืนอยู่ข้างๆต้นไทรนั้น....    ไอ้ก้านยืนช็อคทันที!!!...  เพราะมีเลือดสีแดงสดๆไหลซึมออกมาจากกระสอบใบนั้น!!!!.....


                       มันกลั้นใจคลี่กระสอบใบนั้นดู  ไอ้ก้านร้องผวาลั่นสนามทันที  เพราะมันพบกับซากร่างของ"อีชมพู่"  ที่เละจนแทบไม่เหลือเค้าเดิม!  แต่มันจำลายขนของหมาแสนรู้ได้ดีจึงรู้ว่าซากหมาตัวนั้นคือ อีชมพู่อย่างแน่นอน!!!......




"ใครมันทำหมากูแบบนี้วะ!!!!........ "
ไอ้ก้านน้ำตาซึม  สงสารสภาพอีชมพู่ ต่อให้เป็นสัตว์เดรัจฉานแต่การกระทำต่อเพื่อนร่วมโลกเช่นนี้ก็โหดร้ายเกินกว่ามนุษย์ทั่วไป!!!!   ไอ้แสน  ไอ้ฟัก ไอ้ปาน ไอ้เสือ   ตามด้วยไอ้วันชัยรีบวิ่งมาตามเสียงร้องของไอ้ก้านทันที....  ทุกคนผงะกับซากอีชมพู่ หมาน้อยน่าสงสารที่ตายแบบเละสยดสยอง!!!


"ข้าจะช่วยเอ็งเอาซากมันไปฝังดิน    ชาติหน้าเกิดเป็นคนนะอีชมพู่เอ๊ยยย    เอ็งอย่ามาตายอนาถแบบนี้อีกเลย... "
ไอ้แสนพูดกับซากอีชมพู่อย่างเศร้าๆ......  ไอ้ก้านน้ำตาไหลด้วยความสงสารและเสียใจที่หมาน้อยต้องมาตายสภาพสยดสยองเช่นนี้.......



"พวกเอ็งรู้ไหม....ว่าใคร....ฆ่าอีชมพู่.....?  "
ไอ้วันชัยกล่าวเสียงเรียบๆ.......



"ใครวะ.... "


"ใครล่ะ....  "


"เออ!...นั่นสิ...ใคร "


ไอ้ฟัก  ไอ้ปาน   ไอ้เสือ เอ่ยถามไอ้วันชัยอย่างสงสัย.....




"กู   !!!!     "
ไอ้วันชัยกล่าวด้วยสีหน้านิ่งเรียบเฉย.....

"ห่ะ!!!!   ???   "
ไอ้ฟัก ไอ้ปาน  ไอ้เสือ อุทานลั่นพร้อมเพรียงกัน  ต่างตื่นตกใจกับคำพูดของไอ้วันชัย....


"กู.....วันชัย......ไม่ได้ฆ่า.....  "
สีหน้าของไอ้วันชัยเริ่มยิ้มเบาๆ   ไอ้สามตัวจึงถอนหายใจโล่งอก....


"มึงเว้นวรรคได้เหี้ยมาก   ไอ้วันชัย!!.....
ไอ้ปานบ่น!.......

พวกมันทั้งหก ช่วยกันขุดหลุมฝังซากนั้นด้วยความเศร้าใจสงสารไอ้กับชะตากรรมหมาน้อย  แต่สิ่งหนึ่งที่ไม่มีใครสังเกตุเลยนั่นคือ  ซากหมานั่น  ถูกเลาะเขี้ยวและฟันออกจากโพรงปากจนเกลี้ยง!!!!

  ก่อนที่เวลาจะผ่านพ้นไปจนถึงเวลาที่ไฟใหญ่กับลงในช่วงเกือบสี่ทุ่ม  ซึ่งบ่งบอกว่าเหล่านายร้อยต้องเข้านอนอีกครั้ง.....


                   ไอ้ก้านแอบหันไปมองไอ้วันชัย... มันทำทีเป็นเรียกเบาๆ   แต่พบว่านายร้อยผู้ลึกลับได้หลับแน่นิ่งไปเสียแล้ว    ไอ้ก้านและไอ้แสน จึงแอบย่องมาพบกับไอ้เดชาซึ่งกำลังยืนคอยพวกมันทั้งสองอยู่ในห้องน้ำร้างเก่าหลังโรงเรียน!

                       ไอ้เดชา  นายร้อยหัวเกรียน หุ่นฟิตแน่น ผิวกร้านดำแดดจากการฝึกฝนอย่างหนัก  รีบลากไอ้ก้านไอ้แสนหลบเข้ามาในห้องน้ำเก่าๆ   แต่ด้วยความที่ห้องน้ำนั้นไม่ได้กว้างขวางมากนัก  พวกมันทั้งสามที่ร่างกำยำสูงใหญ่  จึงต้องเบียดเสียดร่างถูไถกันไปมา   ใบหน้าของพวกมันทั้งสามหันหน้าเข้าชนกัน  แต่ใกล้เสียจนสัมผัสได้ถึงลมหายใจอุ่นๆ  

                      ไอ้ก้านและไอ้แสนนิ่งเงียบตั้งใจฟังไอ้เดชาเริ่มพูด... แต่นายร้อยหัวเกรียนเมื่อได้มีโอกาสอยู่ตามลำพังกับไอ้ก้านไอ้แสน  นายร้อยรูปหล่อหุ่นล่ำ ที่มีกิตติศัพท์ควยใหญ่ที่สุดของรุ่นเท่ากันทั้งสอง  ยืนอยู่กับมันในห้องน้ำ   มันก็เริ่มเกิดอาการร่านควยอยากโดนไอ้ก้านไอ้แสนเย็ดบ้าง!    อีกทั้งภาพของไอ้เสือที่เคยอมท่อนควยของไอ้ก้านไอ้แสนตอนอาบน้ำ   มันก็ยังจำได้ดีและอยากลองลิ้มรสชาติลำควยพ่อพันธุ์ชั้นดีบ้าง!.....   ไอ้เดชาสติหลุดลอย  ลืมเรื่องที่จะพูดไปชั่วขณะ  มือมันเผลอไปกุมขมับเข้าที่ท่อนควยของไอ้ก้านและไอ้แสนพร้อมกัน   แน่นอนว่าสองนายร้อยรูปหล่อที่ขี้เงี่ยนกระสันต์มากทายเป็นทุน   เมื่อโดนมือไอ้เดชาจับท่อนควยขนาด9นิ้วกว่า  ไล่เลี่ยกันก็แข็งดีดผึงสู้มือมันทันที!!......

"ข้าว่า...ธุระของมัน...อยู่ที่ควยของเอ็งกับข้าเสียแล้วล่ะ...  "
ไอ้แสนยิ้มเจ้าเล่ห์  มองไอ้ก้านด้วยสีหน้างุ่นง่าน   

"พร้อมกันเลยหรือ..... ซิ๊ดดดด!...... "
ไอ้ก้านเผลอสูดปากคราง  เพราะมือไอ้เดชาที่ฉับไวเริ่มรูดสาวลำควยของพวกมันผ่านกางเกงวอร์มที่มันทั้งสองสวมใส่เวลานอน.....  

                แต่ในใจพวกมันทั้งสอง กำลังเกิดอารมณ์เงี่ยนที่จะได้ร่วมสวาทกันโดยมีร่างไอ้เดชาเป็นสื่อกลางมากกว่า!!!   
                หน้าหล่อๆของมันทั้งสองแดงก่ำ   มือไอ้แสนจับหัวไอ้เดชากดลงไปที่ลำควยของมันกับไอ้ก้านทันที   ในขณะที่ไฟพิศวาสของมันและไอ้ก้านต่างลุกโชนขึ้นเรื่อยๆ   มือของมันทั้งสองลูบไล้ร่างกายของกันและกันอย่างหลงไหล    มันทั้งคู่จำสัมผัสสุขเสียวในคืนที่รุมเย็ดสาวโสเภณีคนเดียวกันได้ดี   แต่มันทั้งคู่กลับรู้สึกว่าร่างของมันทั้งคู่กำลังสื่อถึงกันด้วยความรู้สึกประหลาดบางอย่าง!......
                   ขณะที่ไอ้เดชาก็ทนไม่ไหวกับรูปร่างใบหน้าหล่อเหลาของมันทั้งสองจนเกิดความร่านควยสุดจะหักห้ามใจได้มันก้มลงไป ดึงถลกกางเกงวอร์มของไอ้ก้านไอ้แสนลง  รีบอ้าปากดูดเลียอมท่อนควยขนาด9นิ้วกว่าๆของมันทั้งคู่ด้วยความหิวกระหายทันที!   นายร้อยรูปหล่อทั้งสองต่างสูดปากครางเสียงกระเส่าจากสัมผัสลิ้นอุ่นๆที่เริ่มสลับดูดเลียอมท่อนควยของพวกมัน!.....

                     ใบหน้าหล่อๆของไอ้ก้านและไอ้แสนเริ่มใกล้แนบชิดกันมากขึ้นเรื่อยๆ   ความรู้สึกปรารถนาต้องการสัมผัสอีกฝ่ายพุ่งพล่านไปทั่วหัวสมอง   ไอ้ก้านไอ้แสนไม่อาจหักห้ามใจตัวเองได้อีกต่อไป   หน้าหล่อๆของมันทั้งสองประกบปากจูบแลกลิ้นกันอย่างดุเดือดทันที   ขณะที่ท่อนล่าง  มันทั้งสองก็กระเด้าลำควย9นิ้วเสยกระแทกใส่ปากไอ้เดชา  ซึ่งมันก็อมลำควยของนายร้อยสองเพื่อนรักปรนเปรอสวาทให้อย่างเต็มที่!...


"จ๊วฟฟฟฟฟฟๆๆๆๆๆๆๆ.......อืมมมมมมมมมม!.....อ๊าสสสสส์!
จุ๊ฟฟฟฟฟฟฟฟฟๆๆๆๆๆๆ......ซิ๊ดดดดดดดด!...อูยยยยยยย
โอววววววววววววว.....อาาาาาาาาา.....ซิ๊ดดดดดดดดด!"
หน้าหล่อของมันทั้งสองหลับตาลงสัมผัสรสจูบจากอีกฝ่ายด้วยความรู้สึกที่ต่างฝ่ายต่างโหยหาและต้องการกันและกัน   ไอ้ก้านและไอ้แสนต่างใช้ลิ้นเกี่ยวกระหวัดโต้ตอบกันไปมา เสียงลิ้นที่นัวเนียสู้กันดุเดือดในโพรงปาก!    ฝ่ามือมันทั้งสองเริ่มลูบไล้ลำตัวของกันและกัน     ไอ้ก้านมองไอ้แสนด้วยสายตาที่ไม่เคยเป็นมาก่อน    ไอ้แสนหน้าแดงก่ำ จากเลือดที่สูบฉีดแล่นไปทั่วร่าง    แต่ชั่วเดียวมันทั้งสองก็โถมหน้าหากันและประกบปากแลกลิ้นกันอีกครั้ง    ราวกับว่ารสจูบของอีกฝ่ายเสพเท่าไหร่ก็ไม่รู้สึกอิ่ม!!.....


"ถ้าข้าไม่เห็นพวกเอ็งต่อยตีกันมาก่อน  ข้าคงคิดว่าพวกเอ็งรักกันมากเลยนะ.... "
ไอ้เดชาเอ่ย   พลางอมควย9นิ้วของพวกมันทั้งสองสลับไปมา
ไอ้ก้านไอ้แสนอมยิ้มเกิดอารมณ์เขินอายอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน....   ไอ้ก้านทำตามหัวใจตัวเอง  มันฝังใบหน้าซุกไซร้ไปตามลำตัวกำยำของไอ้แสนอย่างที่ใจมันต้องการสัมผัส  ใช้ลิ้นสัมผัสดูดเลียกับผิวแน่นแกร่งสีน้ำผึ้งแบบหนุ่มไทยแท้ ที่อร่อยถูกใจลิ้นมันยิ่ง...   ไอ้แสนสูดปากครางพึงพอใจ   มันไม่เคยเงี่ยนครั้งไหนมากเท่าครั้งที่มีไอ้ก้านร่วมสวาทด้วย....   ก่อนมันจะเริ่มครางลั่นเสียงหลง  เมื่อหน้าหล่อๆของไอ้ก้านฝังหน้าจมดูดเลียที่หัวนมป้านดำของไอ้แสนอย่างเอร็ดอร่อย!......

                    ไอ้เดชาก็เริ่มใช้ลิ้นดูดเลียย้อนขึ้นมาตามไรขนอ่อนตามลอนกล้ามท้องของไอ้แสน  กลายเป็นนายร้อยลูกกำนันหาญถูกรุมปรนเปรอสวาทจากนายร้อยอีกสองคนพร้อมกัน     ไอ้แสนถ่มน้ำลายเคลือบลำควย9นิ้วตัวเองทันที  มันจับร่างไอ้เดชาโก้งโค้ง   หัวถอกบานร่าถูถากปากรูไปมา  แต่ความยิ่งใหญ่อลังการ ก็ทำให้มุดแทรกลงไปได้ยากลำบาก   ไอ้ก้านจึงช่วยใช้นิ้วสอดแทรกเบิกปากรูทวารไอ้เดชา  เพื่อให้ท่อนควยไอ้แสนค่อยๆมุดแทรกลงได้คล่องสะดวก      ใบหน้าไอ้แสนไอ้ก้านจ่อแนบชิดหายใจรดใส่กัน  สันจมูกโด่งเป็นสันสวย กำลังชนพ่นลมหายใจอุ่นๆรดไล่กัน  ไอ้แสนมองไอ้ก้านด้วยสายตาหยาดเยิ้ม  ในขณะที่ไอ้ก้านก็รู้สึกเคลิบเคลิ้มกับใบหน้าอันหล่อเหลาทรงเสน่ห์ของลูกชายคนเล็กบ้านกำนันหาญเข้าให้แล้ว!.....

                         ไอ้เดชาที่กำลังจะถูกไอ้แสนเย็ด มันก็จับท่อนควยไอ้ก้านมาอมใส่ปากตัวเองต่อทันที   ไอ้ก้านจึงกระเถิบลำตัวไปอยู่ด้านหน้าให้ไอ้เดชาอมควยตัวเองง่ายขึ้น   มันกระเด้าลำควยเสยกระแทกใส่ปากไอ้เดชาอย่างเมามันส์ จึงน้ำลายไหลย้อยมุมปาก   ในขณะที่ไอ้แสนท่อนควย9นิ้วสดๆก็ไหลพรวดเข้ามิดโคน  และเริ่มออกแรงเย็ดกระแทกด้วยความเงี่ยนมากล้นในแบบที่ไม่เคยเป็นมาก่อน!!!.....


"ตั่บบบบบๆๆๆๆๆๆๆ!!!!...  อ๊าาาาาสสสสส์!.....อ๊าสสสสสส์!
ซิ๊ดดดดดดดด!....จ๊วฟฟฟฟฟๆๆๆๆๆๆๆๆ!!.... อืมมมมมม....
จุ๊ฟฟฟๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ  อ๊ะสสสส์ๆๆๆๆๆๆๆๆๆ.....ตั่บบบบๆๆๆๆ
ซิ๊ดดดดดดดดดด!....โอ๊ววววววววว!....ซู๊ดดดดดดดดดดด!..."


เสียงมันทั้งสามต่างร้องลั่นดังระงมปนเป   ไอ้แสนกระหน่ำเย็ดรูทวารไอ้เดชาอย่างเมามันส์   ขณะที่ไอ้เดชาส่ายก้นกลมกลึงรับท่อนควยไอ้แสนอย่างเมามันส์    ปากมันก็อ้าอมดูดเลียควยไอ้ก้านเอร็ดอร่อย     แต่ใบหน้าของไอ้ก้านไอ้แสนโน้มเข้าหากันด้วยแรงเสน่หาอีกครั้ง   มันประกบปากแลกลิ้นสลับกันดูดเลียซอกใบหู   ไอ้ก้านใช้ลิ้นตวัดเลียไปทั่วใบหน้าหล่อเหลาของไอ้แสน ราวกับจะกลืนกับไอ้แสนให้เป็นของมันไปทั้งตัว!...  ไอ้แสนก็ตอบโต้ด้วยการใช้ลิ้นเลียหน้าไอ้ก้านไปทั่วทุกซอกอย่างเร่าร้อนหื่นกระหายกลัดมัน     มันทั้งคู่สลับกันดูดเลียนมหัวนมป้านดำบนกล้ามอกแน่นนูนของอีกฝ่ายด้วยความพึงพอใจ!....   ก่อนที่มันทั้งสองจะดูดปากกันอีกครั้งด้วยความดุเดือดถึงพริกถึงขิงกว่าเดิม   มันพ่นเสียงครางกระเส่าในลำคอ  น้ำลายของมันทั้งสองผสมปนกันในปาก  ไอ้แสนและไอ้ก้านเสียวกระสันต์สุดขีดอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน   มันทั้งคู่ระเบิดน้ำอสุจิ แตกใส่ร่างของไอ้เดชาในเวลาไล่เลี่ยกัน    ไอ้เดชาครางอู้อี้สุขสม   รูทวารโดนไอ้แสนแตกในใส่จนน้ำกามขาวขุ่นไหลย้อยปากรู...  ขณะที่ปากมันก็ถูกลำควย9นิ้วของไอ้ก้านกระฉูดน้ำอสุจิทะลักใส่ปากจนมันต้องกลืนลงคอให้เกลี้ยงด้วยความเสียดาย     แต่สองนายร้อยกลับไม่ละปากออกจากกัน  ราวกลับถึงตรึงรั้งกันและกันดวงไฟปรารถนาที่ลุกโชนไม่มอดดับง่ายๆ!!.....


                        แม้น้ำควยมันทั้งสองจะแตกไปแล้ว แต่ด้วยความเงี่ยนที่มีมากล้น ประกอบกับความอึดของชายหนุ่มวัยฉกรรจ์  ทำให้มันทั้งสองยังควยแข็งสู้ไอ้เดชาต่อ    ไอ้ก้านสลับมาเป็นฝ่ายเย็ดไอ้เดชา โดยไอ้ก้าน ใช้เสื้อผ้ามันปูรองบนฝาชักโครกเก่าๆ   แล้วนั่งลง ท่อนควย9นิ้งตั้งตระหง่าน   ไอ้เดชารีบนั่งลงขย่มท่อนควยไอ้ก้านอย่างรู้งานในท่าหันหลัง   เพื่อจะได้อ้าปากอมควยให้ไอ้แสนต่อด้วยความร่านควยที่ถูกปลุกเร้าจากร่างกายอันแสนน่าหลงไหลของสองนายร้อยเพื่อนรัก!......


"ตั่บบบบบบๆๆๆๆๆๆๆๆๆ!!!.... อ๊ะสสสส์!...อ๊ะสสส์!....อ๊ะสสสส์!
ซิ๊ดดดดดดดด!.....อาาาาาาาา......อาาาาาาาาาา...อูยยยยน!
ตั่บบบบบบบบบบบๆๆๆๆๆๆๆๆ!!!  อ๊ะส์ๆๆๆๆๆๆๆๆๆ!!   อ๊าาาๆๆๆ!"

พวกมันทั้งสามครางระงมอีกครั้ง    ไอ้ก้านเย็ดรูไอ้เดชาอย่างเอาเป็นเอาตายความเงี่ยนพุ่งระอุไม่มีทีท่าจะลดถอยลง ขณะที่กระแทกน้ำอสุจิขาวขุ่นของไอ้แสนก็เริ่มไหลย้อยอาบลำควยของมัน    ไอ้ก้านเหมือนตกอยู่ในภวังค์ ใช้นิ้วปาดน้ำอสุจิเพื่อนรักมาดูดเลีย...   ไอ้แสนอึ้งไม่คิดว่าไอ้ก้านจะพิศวาสมันถึงขนาดกินน้ำเงี่ยนของมันได้  แต่ไอ้ก้านกลับประกบปากจูบไอ้แสนอีกครั้ง   โดยมีน้ำอสุจิของไอ้แสนอยู่ในโพรงปากของไอ้ก้าน    มันทั้งคู่แลกลิ้นช่วยกันกินน้ำอสุจิรสคาวอร่อยถูกปาก   เสียงดูดปาก เสียงคราง สลับเสียงเย็ดของพวกมันทั้งสามดังลั่นสนั่นห้องน้ำร้างนั่น  อีกพักใหญ่  ก่อนจะใกล้สิ้นสุดลง   เมื่อไอ้ก้านไอ้แสน  หน้าแดงก่ำสุดขีด ใกล้จะเขื่อนทะลักอีกครั้ง....

                   ไอ้ก้านจับไอ้เดชาโก้งโค้งทันที   มันเร่งกระแทกลำควยใส่รูไอ้เดชา  ขณะที่ไอ้แสนก็เร่งเสยลำควยใส่ปากไอ้เดชาพร้อมๆกัน     ร่างกำยำของไอ้ก้านไอ้แสนชุ่มฉ่ำด้วยหยาดเหงื่อจากการถูถากเบียดเสียดกันในห้องน้ำร้างอันคับแคบนี้   แต่พวกมันกลับยิ่งเสียวสนุกกับการเย็ดหนนี้มากกว่าครั้งไหนๆที่มันได้ลองมาเสียอีก!!!.......


"อ๊าาสสสสสส์!!!!... อ๊าาสสสสส์!!.....  อ๊าาสสสสส์!...ตั่บบๆๆๆ
ข้าจะแตกแล้ว   อู๊วววววววส   ซิ๊ดดดดดด!..ตั่บบบบๆๆๆๆ!!!
ข้าก็จะแตกแล้วเหมือนกัน    อ๊ะสสส์ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
แตกมาพร้อมๆกันเลย  รูข้าอยากโดนน้ำควยพวกเอ็งทั้งคู่  อ๊าาาาาสสสสส์กกกกกก! "


พวกมันทั้งสามครวญครางสุขสม แตกน้ำกามขาวขุ่นทะลักพร้อมๆกัน   ไอ้เดชานั้น ถึงกับกระฉูดน้ำเงี่ยนออกมาเองโดยไม่ได้แตะต้องเลยแม้แต่น้อย    มันถึงกับยกนิ้วให้ไอ้ก้านไอ้แสนที่มีลีลาสมสู่ที่ล้ำเลิศเกินวัยหนุ่ม19ปีของพวกมันทั้งสอง....


"เอ็งชอบไหม......   ?   "
ไอ้แสนถามไอ้ก้าน   มันทั้งสองสบตากันด้วยใบหน้าแดงก่ำ...

"ข้าชอบ....ที่มีเอ็งอยู่ด้วย....  แล้วเอ็งชอบ.... เวลามีข้าไหม ?"
ไอ้ก้านถามไอ้แสนกลับ   แต่ยิ่งคุยกลับยิ่งขวยเขินอย่างประหลาด.....   แต่ก่อนที่มันจะหลุดพูดความในใจ   ไอ้เดชาก็ได้สติ   นึกถึงสิ่งสำคัญที่มันต้องการเตือนไอ้ก้านและไอ้แสน!......


"ข้าขอโทษที่ขัดจังหวะพวกเอ็งนะ  แต่รีบแต่งตัวกันและฟังธุระจริงๆของข้าดีกว่า....   "
ไอ้เดชารีบสวมใส่เสื้อผ้าท่าทีเร่งรีบ  ไอ้ก้านไอ้แสนสีหน้ากลับมาเคร่งเครียดทันที.....


"ตกลงเอ็งมีอะไรล่ะ?  ทำไมต้องออกมาคุยกันแบบนี้ "
ไอ้แสนถาม... ตอนแรกมันหลงคิดว่าเป็นข้ออ้างในการอยากโดนมันทั้งสองรุมเย็ดกลางดึกเสียอีก!.....


"เพื่อนข้า...ไอ้หวัง....คืนก่อนที่มันจะหายไป  มันตื่นขึ้นมาคุยกับไอ้วันชัย...  มันเดินตามกันออกไปจากโรงนอนกลางดึก   แล้วก็ไม่มีใครเห็นมันอีกเลย....ข้าไม่รู้ด้วยซ้ำว่ามันกลับบ้านจริงๆไหม มันไม่บอกอะไรข้าสักคำขนาดข้าเป็นเพื่อนสนิทกับมัน      อีกอย่างหนึ่ง    เตียงนอนข้าอยู่ไกลมากจากที่พวกมันยืนคุยกันอยู่เลยไม่แน่ใจว่ามันคุยอะไรกัน    แต่ข้าอยากเตือนพวกเอ็งทั้งสองไว้ว่า   ไอ้วันชัยน่ะ...มันอันตรายเกินกว่าพวกเอ็งจะคบหาสนิทใจด้วยว่ะ  "
ไอ้เดชากล่าวเสียงสั่นหวาดผวา....  สองหนุ่มนายร้อยถึงกับช็อคตะลึงงันกับความจริงที่น่าสะพรึง!!!.......

                    วันต่อมา  ไอ้แสนรีบใช้เงินที่มัน หลอกล่อให้นักเรียนนายร้อยอีกสองนายที่นอนเตียงอยู่ใกล้กับลูกน้องมันทั้งสาม     เพื่อสลับตำแหน่งเตียงนอนของมันและไอ้ก้าน   ซึ่งหวังว่าการนอนอยู่รวมกันห้าคนจะทำให้ไอ้วันชัยไม่กล้ามายุ่งกับมันทั้งสอง!!!
แต่ไอ้แสนไอ้ก้านนั้น  ก็ไม่ได้เลือกจะบอกเหตุผลอะไรกับไอ้วันชัยเลย.....   แต่นายร้อยผู้ลึกลับกลับสังเกตุได้ถึงท่าทีที่เปลี่ยนไปของพวกมันทั้งสอง  และเริ่มไม่พอใจที่พวกมันตีตัวออกห่าง!.....


"พวกเอ็งมันก็เลวเหมือนทุกคนที่นี่   พวกเอ็งมองข้าเหมือนตัวประหลาด   พอนึกรังเกียจข้าแล้วก็เริ่มตีตัวออกห่าง....!!! "
ไอ้วันชัยตัวสั่นเทิ้มอีกครั้งอย่างควบคุมตัวเองไม่ได้   ไอ้แสนยืนช็อคนิ่ง.....    ขณะที่พวกมันกำลังนั่งกินข้าวอยู่ในโรงอาหาร      ไอ้ก้านก็กำลังเดินต่อแถวรับถาดอาหารมื้อเที่ยงวันจากวรรณาน้องสาวไอ้วันชัย.......ซึ่งในวันนี้วรรณาก็ยังสวมใส่เสื้อแขนยาวมิดชิดปิดลำตัวตั้งแต่หัวจรดเท้า   ลำตัวมีเหงื่อซึมอาบเสื้อผ้า....  ด้วยความหวังดีเป็นห่วงน้องสาวปนความสงสัยจึงถามวรรณาอีกครั้ง....


"ถ้าวรรณาร้อนทำไมไม่ใส่เสื้อแขนสั้นสบายๆล่ะจ้ะ... ในโรงอาหารแบบนี้ร้อนจะตายไป มาๆ พี่ก้านถลกแขนเสื้อขึ้นให้ดีกว่า  จะได้กับข้าวคล่องๆด้วย... "
ไอ้ก้านรีบฉวยโอกาสที่สองมือของวรรณาถือถาดอาหารอยู่รีบดึงถลกแขนเสื้อสาวสวยออกอย่างรวดเร็ว!
           ทันใดนั้น!  วรรณาก็กรีดร้องเสียงดังลั่นโรงอาหาร  นายร้อยทุกคนนายที่แห่งนั้นต่างหันมาตามเสียงร้องของวรรณาอย่างตื่นตกใจ!!!!.......


                     
                       ที่ท่อนแขนเรียวขาวของวรรณานั้น ต่างเต็มไปด้วยรอยแผลเป็นที่เกิดจากคมมีดที่กรีดเรียงกันตลอดจนทั่วทั้งท่อนแขน   และดูเหมือนว่าแผลเป็นเหล่านั้น  จะมีไปทั่วร่างของวรรณาเสียด้วย!!! ซึ่งตลอดเวลาที่ผ่านมา วรรณาก็ได้ใช้เสื้อผ้าปกปิดแผลเป็นเหล่านี้มาโดยตลอด!   
สาวสวยกรีดร้องลั่นเสียงดังน้ำตาคลอเบ้าตัวสั่นเทิ้มด้วยความโกธรเกรี้ยว   ด่าไอ้ก้านเสียงดังจนทุกคนตกใจตะลึง!!!!


"มึงออกไปเลย!!!...ไม่ต้องมายุ่งกับเรื่องของกูอีก!!!!"


               

  ***รูปภาพประกอบตัวละคร ผู้เขียนใช้เพื่อเพิ่มอรรถรสในการอ่านเท่านั้น  ไม่ได้มีเจตนาเผยแพร่หลอกลวง หรือสมอ้างเป็นเจ้าของรูปใดๆ  หรือค้าขายเชิงพานิชย์ในรูปภาพนั้นๆ***



.
อ่านเรื่องราวย้อนหลัง
"นายร้อยปากน้ำโพ"   (พาร์ทเริ่มเรื่อง)

ตอนที่1  ไอ้แสน...ห้าวหาญ!!!
http://www.g4guys.com/thread-154873-1-1.html

ตอนที่2 ไอ้เสือ...นายร้อยแอบร่าน!!!
http://www.g4guys.com/thread-154914-1-1.html

ตอนที่3 ไอ้นนท์...ภารโรงหุ่นล่ำตูดฟิต!!!
http://www.g4guys.com/thread-154940-1-1.html


ตอนที่4 ไอ้ก้าน...หนุ่มนายร้อยบ้านทุ่ง!!!
http://www.g4guys.com/thread-154974-1-1.html

yuuki12

{:4_112:}

kookkoo

ขอบคุณครับ

phitchapat2

ขอบคุณครับ

mojimaru

ระทึกรอตอนต่อไปนะครับ

4554

ตามต่อสนุกมาก

talhiw

ขอบคุณครับ

crossnon

กำลังสนุกเลย วันชัยน่ากลัวจริง

ball3225

ขอบคุณมากครับ

Tom_Tommy

ขอบคุณครับ

guys4

ขอบคุณครับ

tonsevenup

ขอบคุณครับ

Eakkadoor

บอกเลยเรื่องนี้ ผมแอบกลัวและหลอนๆอะ

xoman

ขอบคุณครับ

lekthai

หลอนดีจัง

montree254

เนื้อเรื่องกำลังเข้มข้น

x-2008

หลอนและลุ้น อิอิ

takeshi

ขอบคุณครับ

Manny197

สนุก

boobooboy

สงสารอีชมพู่อ่ะ