เรื่องเสียว..."นายร้อยปากน้ำโพ" ตอนที่12 อยู่...หรือตาย!!! (ตอนจบ)
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย Petchza2021 เมื่อ 2021-9-30 00:05รถของพวกไอ้หาญขับพุ่งทะยานมาด้วยความเร็วเต็มกำลัง... ทิดอ่ำหักพวงมาลัยจอดเทียบหน้าประตูโรงเรียนนายร้อยปากน้ำโพ ไอ้หาญ และอีพเยียแทบจะกระโจนลงมาจากรถทุกวินาทีที่ไอ้แสนหายไปนั่นเท่ากับว่าเวลาชีวิตของมันก็เริ่มน้อยลงด้วยเช่นกัน!!!
การบุกเข้าโรงเรียนนายร้อยปากน้ำโพในยามวิกาลแน่นอนว่าไม่มีทางเป็นไปได้! แม้กำนันหาญจะมีอิทธิพลคับเมืองนครสวรรค์ แต่ยามเฝ้าประตูด้วยหน้าที่จึงไม่อาจให้พวกไอ้หาญผ่านประตูไปได้......
"ตอนนี้โรงเรียนนายร้อยปิดแล้วครับคุณกำนัน เข้าไม่ได้นะครับ..."
ยามพยายามเจรจาด้วยเสียงหวาดๆ ไอ้หาญจึงพยายามบอกว่ามีเหตุด่วนเหตุร้ายเกิดกับขึ้นลูกชายนายร้อยหนุ่มซึ่งพวกมันต้องรีบหาตัวไอ้แสนให้เจอ แต่ยามหน้าประตูได้บอกว่าณ เวลานี้ มันไม่อาจให้พวกไอ้หาญเข้ารั้วโรงเรียนได้จริงๆ....
"ปั๊ดโธ่โว้ย!!!น้องชายกูหายตัวไปทั้งคนนะ ถ้าเป็นน้องชายของมึงเองหายตัวไปแบบนี้บ้างจะทำอย่างไรละห่ะ!!! ไอ้หน้าจืด!! "
อีพเยียกระชากคอเสื้อยามผู้นั้นด้วยหงุดหงิดฉุนเฉียว แต่ยามหน้าประตูโรงเรียนก็คงยังปฏิเสธการให้เข้ารั้วโรงเรียนเวลานี้ ไอ้หาญรีบปรามลูกสาวคนโตที่เริ่มเดือดดาลปริ๊ดแตก!
"ถึงฉุกเฉินก็เข้าตอนนี้ไม่ได้ครับมันเป็น!....ก!.... อ๊าากกกกก!!!!!"
ยามหน้าประตูโรงเรียนพูดไม่หมดประโยคก็โดนอีพเยียกระโดดใช้ด้ามปืนลูกซองหวดซัดใส่ท้ายทอยยามหน้าประตูคนนั้นจนสลบเหมือดกลางอากาศทันที!! ไอ้ฟัก ทิดอ่ำ มองการกระทำของอีพเยียเมื่อครู่ที่บู๊แหลกเกินหญิงใดในเมืองนครสวรรค์ ขณะที่ไอ้หาญส่ายหน้าเบาๆให้กับความใจกล้าเดือดดาลของอีพเยีย!
"พูดมากจริงๆไอ้นี่ น่ารำคาญ! ไอ้ฟัก เอ็งพาข้าไปสมทบกับพวกไอ้ก้านเดี๋ยวนี้! เร็ว!!!"
อีพเยียสั่งการเสียงดัง ทั้งหมดวิ่งผ่านประตูหน้าโรงเรียนนายร้อย มุ่งหน้าไปยังบ้านพักแม่ครัวที่อยู่ติดแนวรั้วกำแพงด้านหลังโรงเรียน ในค่ำคืนที่เงียบเชียบและมืดสนิท!
ทางด้านไอ้ก้านไอ้เสือพวกมันมาถึงบ้านหลังนั้นอีกครั้ง หาจนทั่วบ้านก็ยังไม่พบร่างไอ้แสนเช่นเดิม แต่หนนี้ไอ้ก้านเริ่มเห็นสิ่งสะดุดตาเห็นสิ่งแปลกปลอมบางอย่าง...
"ไอ้เสือ เอ็งหยุดเดินก่อน! "
ไอ้ก้านรีบห้ามไอ้เสือ หยุดนิ่งกึกกลางบ้าน เนื่องจากบ้านหลังนั้นเต็มไปด้วยคราบฝุ่นหนาเกรอะกรัง ไอ้ก้านจึงสังเกตุเห็นสิ่งผิดปกติพื้นไม้กระดานบ้าน นอกเหนือจากรอยเท้าของพวกมันแล้วพื้นไม้บางแผ่น กลับไม่มีฝุ่นจับแต่กระดานแผ่นอื่นกลับมีฝุ่นจับหนาเตอะ....
เมื่อไอ้ก้านเหยียบกระดานแผ่นหนึ่งที่อยู่ใกล้จุดที่ร่างมันทั้งสองยืนอยู่ กระดานบ้านส่วนหนึ่งก็ทรุดตัวลง!!! เผยให้เห็นหลุมดำมืด เป็นโพรงขนาดใหญ่อยู่ใต้พื้นบ้านหลังนี้!!!
"มีห้องลับซ่อนอยู่จริงๆด้วย!"
ไอ้เสืออึ้งตะลึงงัน ไม่คิดว่าบ้านเก่าๆใกล้ผุพังหลังหนึ่ง จะมีกลไกสลับซับซ้อนได้ถึงเพียงนี้! ขณะนั้นเองก็มีกลิ่นสาปเหม็นเน่าเริ่มไหลโชยปะทุจมูกพวกมัน สองนายร้อยพยายามเพ่งมองลงไปในความมืดมิดเบื้องล่างแต่หลุมนั้นมืดจนไม่เห็นอะไรเลย...
"ลงไปหาไอ้แสนกันดีกว่า เอ็งกลัวหรือไม่ "
ไอ้ก้านชักชวนไอ้เสือ มันมีท่าทีลังอยู่หน่อยที่จะลงไปในหลุมดำมืดนั้น... ก่อนที่มันทั้งสองจะก้าวขาลงไป ประตูบ้านนี้ก็เปิดอ้าออกอีกครั้ง พร้อมกับกลุ่มคนที่ประกอบไปด้วยไอ้หาญอีพเยีย ไอ้ฟัก และทิดอ่ำ!!!
"ช้าก่อน...เอ็งแน่ใจหรือว่าลงไปแบบนั้น... "
ไอ้หาญปรามไอ้ก้านได้ทันเวลา ก่อนที่อีพเยียจะหยิบข้าวของในบ้านที่อยู่ใกล้ตัวกลุ่มพวกมันเป็นกระสอบป่านเก่าๆพเยียม้วนกระสอบป่านนั้นเป็นก้อนกลม ก่อนจะโยนลงไปในหลุมมืดนั้น....
เมื่อส่องไฟฉายดู พวกมันทุกคนก็ต้องผงะ ภายในหลุมนั้นมีเศษแก้วอยู่ก้นกลุมมากมายเสียบทะลุกระสอบป่านที่อีพเยียโยนลงไปเมื่อครู่...และที่ก้นหลุมนั้น มีซากศพนอนแห้งอยู่ก้นหลุมอยู่ถึง3ศพ!!!!!
โดยมีซากศพที่ไอ้ก้านจำเค้าโครงได้ดีว่าคือ"ไอ้หวัง"ที่ใส่ชุดนักเรียนนายร้อยในคืนที่มันหายตัวไป ข้างศพมีมีดโกนหนวดถัดไปใกล้กัน มีเสื้อผ้าไอ้วันชัยที่คาดการณ์ว่ามันน่าจะเอามาซุกเพื่ออำพรางหลักฐานทุกอย่างไว้ในหลุมนี้ ไม่ไกลกันนักมีซากศพของหญิงแก่กลางคน ซึ่งน่าจะเป็นศพที่เป็นแม่ครัวคนเก่าของโรงเรียนนายร้อยแห่งนี้!!!...... แต่ศพสุดท้ายพวกมันยังไม่รู้ว่าเป็นใคร แต่ไอ้ก้านจำได้ดีชุดที่ศพนั้นสวมใส่เป็นชุดครูฝึกของโรงเรียนนี้...
"ไอ้ฟัก!!!!ไอ้เสือ!! พวกเอ็งไปเรียกตำรวจมาที่นี่เดี๋ยวนี้ ดูเหมือนพวกเราจะเจอเหตุร้าย ฆาตกรรมอำพรางศพแล้ว วิ่งไวๆเลยโว้ย!!!!"
ไอ้หาญสั่งนายร้อยอีกสองคนอย่างเด็ดขาดทันทีพวกมันรีบวิ่งออกไปเพื่อตามตำรวจมาที่บ้านหลังนี้อย่างรวดเร็ว! ขณะที่อีพเยีย มองไปยังพื้นกระดานอีกแผ่นที่ไม่มีคราบฝุ่นเกาะเช่นเดียวกัน สาวสวยใช้เท้าเหยียบกระดานแผ่นนั้น ก่อนจะที่กระดานจะพลิกแผ่นไม้อีกฝั่ง เผยทางลับลงไปค่อนข้างจะลึกมากโขเลยทีเดียว!!!....
"ถ้าข้าเป็นพวกมัน การจะเอาไอ้แสนมาซ่อนเร้นไว้คงจะไม่ได้ซ่อนให้เอ็งเจอมันง่ายๆหรอกนะ ไปช่วยไอ้แสนกันดีกว่า!!!"
อีพเยียถือไฟฉายก่อนกระโจนร่างลงไปในทางลับนั้นคนแรกทันที! พรรคพวกที่เหลือจึงตามอีพเยียไปติดๆ โดยที่ไม่รู้ว่าในบ้านด้านบนนี้มีอีวรรณาอยู่และหล่อนก็รู้แล้วว่าแผนการทุกอย่างกำลังจะพังทลายลงเพราะมีคนมาช่วยไอ้แสนแล้ว!!......
ไอ้แสนกำลังถูกไอ้ฉลอง และไอ้วันชัยแทะเลียไปตามเรือนร่างกำยำ ซึ่งร่างมันยามนี้ ล้วนเต็มไปด้วยรอยแผลที่ถูกคมมีดไอ้วันชัยกรีดด้วยความวิปริตจนมีแผลเลือดไหลซึมทั่วร่าง!!!
น้ำลายที่โดนถูกรอยแผลสดๆ สร้างความแสบสันต์ให้นายร้อยลูกกำนันยิ่งนัก ไอ้แสนหน้าเกร็งขมวดแน่นด้วยความเจ็บปวด ไอ้ฉลองยิ้มกว้างสะใจขณะที่ปากและลิ้นของมันเต็มไปด้วยเลือดของไอ้แสนที่มันกำลังลิ้มรสชาติอย่างเอร็ดอร่อย!!!....
"อีกไม่นาน มึงก็จะได้ไปอยู่ในหลุม เป็นผีเฝ้าโรงเรียนนายร้อยที่นี่แล้ว เอ็งอยากเจอครูฉลองตัวจริงใช่มั้ยล่ะ ฮ่าๆๆๆๆ!!!!"
ไอ้ฉลองหัวเราะโรคจิตเสียงดังลั่น ไอ้แสนจึงเข้าใจกระจ่างแจ้งว่าครูฉลองที่อยู่ตรงหน้ามันนี้ไม่ใช่ตัวจริง! โดยครูฝึกที่ชื่อ" ฉลอง"ก็ถูกพ่อเลี้ยงอดีตผัวของนางอรพรรณและสองพี่น้องโรคจิตฆ่าทิ้งพร้อมๆกับแม่ครัวคนเก่าเพื่อจะได้แฝงตัวมาในรั้งโรงเรียนแห่งนี้ หลังจากสืบรู้มาว่า ไอ้ก้านจะมาเรียนเป็นนายร้อยที่นี่!!!!!
"พวกมึงถอยห่างออกมาจากน้องชายกูเดี๋ยวนี้!!!ไม่งั้นกูยิงกะบาลมึงทั้งคู่แน่!!"
อีพเยียตะโกนลั่นพร้อมกับเล็งปากกระบอกปืนลูกซองไปที่ไอ้ฉลองและไอ้วันชัยทันที ชายโรคจิตทั้งสองจึงถอยร่นออกจากร่างไอ้แสนที่เปลือยเปล่าถูกมัดตรึงแน่นกับเก้าอี้ไม้ ไอ้ก้านรีบพุ่งไปช่วยคนรักทันที มันรีบแก้เชือกให้ไอ้แสนเป็นอิสระอีกครั้งพร้อมกับเอาถอดเสื้อของมันมาคลุมร่างเปลือยเปล่าของไอ้แสนไว้ ความอดทนของนายร้อยลูกกำนันสิ้นสุดลง มันโผกอดไอ้ก้านแนบชิดโดยจิตใต้สำนึกทันที ไอ้หาญและอีพเยียรีบตามติดปากกระบอกปืนจ่อสองชายโรคจิตเล็งแม่นยำ พวกมันเตรียมหาลู่ทางหลบหนีขณะที่อีวรรณาย้อนลงมาที่ห้องลับนี้อีกครั้งพร้อมกับคบเพลิงและถังน้ำมัน!!!
"พวกมึงนั่นแหละ ถอยออกไป! ไม่งั้นกูจะเผาพวกมึงทั้งหมดให้ตายอยู่ที่นี่!!! "
อีวรรณาราดน้ำมันสาดกระจายไปทั่วห้อง ทุกคนตกใจตื่นตระหนก ไอ้ฉลองฉวยโอกาสรีบวิ่งหนีขึ้นไปด้านบน ขณะที่ไอ้วันชัยกลับยืนนิ่งและหัวเราะเบาๆ...
"พี่วันชัยรีบตามฉันมา ! พวกมันรู้เรื่องเราหมดแล้ว ปล่อยให้พวกมันรอดไปไม่ได้ เราต้องรีบหนีไปจากที่นี่!!! "
อีวรรณารีบตะโกนเรียกพี่ชายก่อนจะโยนคบเพลิงที่มีเปลวไฟลุกโชนโยนใส่น้ำมันที่ราดบนพื้นห้องลับ เปลวไฟลุกท่วมอย่างรวดเร็ว แต่ไอ้วันชัยกลับหัวเราะร่าเริง และเดินไปนั่งเก้าอี้ไม้ที่ไอ้แสนโดนพันธนาการก่อนหน้านี้ ทุกคนในห้องแห่งนั้นโดยเปลวไฟรอบลอบอย่างรวดเร็ว ขณะที่อีวรรณารีบปิดประตูห้องลับนี้ทันที!!! หมายจะให้ทุกชีวิตในห้องลับนี้ตายไปพร้อมกับความลับพวกมันในเปลวเพลิง!!!!....
"ไฟมันแรงมาก เราไม่มีอะไรป้องกันไฟได้เลย"
ไอ้หาญเอามืออุดจมูก กลิ่นไฟไหม้โหมกระหน่ำ ขณะที่อากาศในห้องแห่งนี้กำลังค่อยๆหมดลง ทุกคนเหงื่อกาฬไหลย้อยอาบร่าง จากความอบอ้าวของเปลวไฟที่โหมกระหน่ำรวดเร็วในห้องคับแคบใต้ดิน.....
"ทำไมเอ็งไม่หนีไปกับวรรณา...."
ไอ้ก้านถามไอ้วันชัยอย่างงุนงง....
"ฮ่าๆๆ!! เอ็งคิดหรือ ว่าข้ากลับขึ้นบนไปนั้น แล้วข้าจะมีความสุขกับชีวิตที่ข้าเป็นในทุกวันนี้!!!ข้า.... ข้าเหนื่อยเต็มทีแล้วยายจ๋า.... แม่จ๋า.... หนูกำลังจะไปอยู่กับแม่กับยายแล้วนะจ้ะ"
ไอ้วันชัยพูดอย่างเพ้อๆ สติหลุดลอย ไอ้ก้านและไอ้แสนถึงกับน้ำตาซึมด้วยความสงสารไอ้วันชัยเพราะที่ผ่านมา ด้วยโชคชะตา มันก็เป็นผู้ถูกกระทำจากสิ่งที่ไม่ได้ก่อจนหล่อหลอมให้มันต้องเป็นชายโรคจิตแบบเช่นทุกวันนี้... ก่อนที่ไอ้วันชัยจะสบตามองไอ้ก้านผู้เป็นน้องชายพ่อเดียวกัน น้ำตาของนายร้อยผู้ลึกลับ ไหลรินออกมาอีกครั้ง ไอ้วันชัยกล่าวกับไอ้ก้านพร้อมน้ำตา....
"ไอ้ก้าน ข้าขอโทษ!กับสิ่งที่เคยทำร้ายเอ็งมาตลอดข้าคงไม่มีโอกาสได้กราบเท้าพ่อมิ่งอีกแล้ว ข้ามันชั่วเกินกว่าจะได้เจอพ่อแท้ๆบังเกิดเกล้าของตัวเอง ข้าละอายใจเกินกว่าจะพบพ่อมิ่งเสียแล้ว ข้าฝากเอ็ง...ทดแทนคุณพ่อมิ่งเพื่อข้าด้วย..."
ไอ้วันชัยกระทืบเท้าลงใต้เก้าอี้ไม้นั้น ทันใดนั้น ทางลับอีกทางหนึ่งที่เป็นโพรงดินทะลุออกไปข้างบนได้ก็ถูกเปิดออก ! ไอ้ก้านและไอ้แสนพยายามจะเจรจาเกลี้ยกล่อมไอ้วันชัยให้กลับขึ้นไปกับพวกมัน แต่ไอ้วันชัยกลับใช้มีด ปาดคอตัวเองจนมันสิ้นใจตายทันที!!!
สองนายร้อยหนุ่มน้ำตาซึม สงสารชะตากรรมไอ้วันชัยจับใจ ทำไมชีวิตคนหนึ่งคนต้องมาพานพบโศกนาฏกรรมเช่นนี้ พวกมันไม่เคยโกธรไอ้วันชัยแม้แต่นิดเดียวด้วยหลังจากที่รู้ว่าปูมหลังไอ้วันชัยนั้น ถูกหล่อหลอมให้เป็นโรคจิต จากสิ่งที่ชีวิตๆหนึ่งไม่ได้เกี่ยวข้องเพียงแค่ลืมตามาดูโลกก็ถูกลิขิตใช้เป็นเครื่องมือแก้แค้นของแม่และยาย!!!!
"ไปเถอะลูก...ไฟกำลังไหม้ที่นี่แล้ว.... "
ไอ้หาญ ตบบ่าไอ้แสนและไอ้ก้านเบาๆ นายร้อยบ้านทุ่งมองร่างพี่ชายร่วมสายเลือดเป็นครั้งสุดท้ายก่อนจะตัดสินใจหันหลังจากไป ร่างของไอ้วันชัยค่อยๆถูกเปลวไฟเผาไหม้บ้านทั้งหลังเรืองสว่างวาบด้วยเปลวเพลิง ซากศพของไอ้หวัง แม่ครัวคนเก่าและครูฉลอง รวมทั้งหลักฐานการฆาตกรรมทุกอย่าง ต่างก็ถูกเผาจนมอดไหม้ไปเช่นกัน!!!
"คิดถึงฉันบ้าง.......คืนนี้......
หากเธอ....ไม่มี...พันธะใดๆ....
และพอจะซึ้ง.....ถึงเรื่องหัวใจ......
ว่าฉันมิได้...ผูกพันธ์...เสน่หา......
"""""""""""""""""""""""""""""""
ก่อนนอน......คืนนี้.........
จอมขวัญคนดี.......
อย่าคิดถึงใครกว่าฉัน........
สวดมนต์ไหว้พระ.....ก่อนนอนทุกวัน......
และให้หลับฝัน.....ถึงฉันทุกคืน....... !!!!!"
เนื้อเพลงนั้น เสมือนเครื่องเตือนความทรงจำของไอ้ก้านและไอ้แสนที่มีต่อไอ้วันชัย ชายหนุ่มที่มีชะตากรรมชีวิตสุดเศร้า เนื้อเพลงนี้ได้ถ่ายทอดความรู้สึกของนายร้อยผู้ลึกลับได้เป็นอย่างดี พวกมันทั้งคู่คงไม่มีทางลืมชื่อไอ้วันชัยไปตลอดทั้งชีวิต....
หลังจากรอดตายมาได้หวุดหวิด ตำรวจก็ได้เข้ามาควบคุมสถานการณ์ ไอ้ฉลองและอีวรรณาที่กำลังจะหนีออกจากโรงเรียนแห่งนี้ได้ทำร้ายเจ้าหน้าที่ตำรวจจึงทำให้ตำรวจป้องกันตัวด้วยการวิสามัญไอ้ฉลองทันที ขณะที่อีวรรณาถูกจับกุมตัว โดยถูกส่งไปรักษาที่โรงพยาบาลคนบ้าแห่งหนึ่ง...ซึ่งหากหายดีแล้ว ก็ต้องมารับโทษในคดีที่ก่อเหตุไว้เช่นคนทั่วไป
หากแต่ชีวิตที่มีอยู่ของอีวรรณานั้น กลับทุกข์ทรมาณ โดยนางเห็นแต่ภาพหลอนวิญญาณที่นางเคยฆ่า ยายปริกแม่อร และไอ้วันชัยตามหลอกหลอนจนอีวรรณาไม่อาจอยู่ได้อย่างเป็นสุข นี่คือนรกบนดินที่ทำให้ไอ้วันชัยรู้และเลือกจบชีวิตตัวเองลงในค่ำคืนนั้น.....
"ตำรวจไทยมาตอนจบทุกที!!!ให้มันได้อย่างนี้สิไอ้แสน ไอ้ก้านเอ็งสองคนเรียนจบบรรจุเป็นตำรวจนครสวรรค์เมื่อไหร่ อย่าเป็นเหมือนตำรวจทุกวันนี้นะโว้ย เกือบไม่รอดกันแล้ว!! "
อีพเยียบ่นเสียงแหลมปริ๊ด ทิดอ่ำแอบขบขำกับความก๋ากั่น ห้าวหาญผิดรูปร่างอรชรอ้อนแอ้น หน้าตาสวยหวานของอีพเยีย จนท้ายที่สุดไอ้หาญต้องเอ่ยปรามลูกสาวเบาๆ....
"พเยียเอ๊ย! เอ็งจะเป็นเจ้าสาวกำลังจะแต่งงานออกเรือนแล้ว อะไรเบาลงได้ก็เบาลงนะลูกไม่ใช่ลุยไปทั่วทิศเช่นนี้ เอ็งเป็นลูกสาวข้านะโว้ย คนอื่นเค้าเข้าใจผิดหมดว่าข้ามีลูกชายสี่คนฮ่าๆๆๆ!!"
ไอ้หาญกล่าวปิดท้ายในค่ำคืนนั้นพร้อมรอยยิ้มของทุกคน ซึ่งสภาพแต่ละคนโดยเฉพาะไอ้แสนนั้นมันสะบักสะบอมจากบาดแผลทั่วร่างเลยทีเดียว!
"ไอ้แสน เอ็งมีแผล ! เลือดไหลเต็มเลย... ไปหาหมอเดี๋ยวนี้เลย "
ไอ้ก้านเสียงสั่นด้วยความเป็นห่วง อีพเยียมองหน้าไอ้หาญ ก่อนแอบกระซิบข้างหูไอ้หาญตามประสาพ่อลูกที่สนิทกัน....
"พ่อ...หนูว่า ไอ้แสนกับไอ้ก้านมันทะแม่งๆแล้วล่ะ มันเกินกว่าเพื่อนทั่วไปแล้วนา...."
อีพเยียที่มองพิรุธของสองนายร้อยเพื่อนรักออกกระซิบข้างใบหูไอ้หาญเสียงเล็กเสียงน้อย แต่กำนันหนุ่มใหญ่กลับหัวเราะเสียงดังแทน!.....
"ฮ่าๆๆๆ!!! เอ็งนี่มันจริงๆเลยนะอีพเยีย ก่อนจะยุ่งกับเรื่องน้องชายตัวเอง เอาเรื่องไอ้จอมให้รอดก่อนเถอะโว้ยยย "
ไอ้หาญเอ่ยพร้อมหัวเราะอารมณ์ดี อีพเยียหน้ามุ่ยทันทีเมื่อได้ยินชื่อชายหนุ่มที่กำลังจะเป็นคู่ชีวิตของตัวเอง หนุ่มหล่อ"จอมเจ้าชู้" ก่อเรื่องปวดหัวไม่เว้นแต่ละวัน!!!
หลังจากพาไอ้แสนมาทำแผลที่โรงพยาบาลเรียบร้อยแล้ว อีพเยียกำนันหาญและทิดอ่ำก็เดินทางกลับชุมแสงในช่วงเช้ามืดของอีกวันโดยก่อนไปอีพเยียก็เผลอตบบ่าของน้องชายด้วยความเคยชิน หากแต่ไอ้แสนสะดุ้งเพราะรอยแผลที่ยังสดๆอยู่!!
"เอ็งห้ามลืมงานแต่งข้านะ!!! อ้าว! เป็นแผลอยู่นี่หว่า...ขอโทษที... ไปละ แม่พยอมของเอ็งเป็นห่วงเอ็งจนเป็นลมไปหลายรอบละ ข้าให้อีชวนชมดูแลอยู่ ตอนนี้คงสบายใจสักที... "
อีพเยียกล่างทิ้งท้าย ก่อนจะขึ้นรถที่มีทิดอ่ำและไอ้หาญนั่งอยู่ด้านใน และจากพวกไอ้แสนกลับไปบ้านกำนันหาญที่อำเภอชุมแสงอีกครั้ง....
ไอ้แสนนอนอยู่บนเตียง มีผ้าพันแผลปิดเกือบทั่งร่าง โชคดีที่ไอ้วันชัยกรีดบาดแผลไม่ลึกมาก ไอ้แสนจึงไม่ได้เป็นอะไรมากนักเบื้องต้นมีอาการอ่อนเพลียเหนื่อยล้าจากการถูกขังให้อดน้ำและอาหารเป็นเวลาสองวันเต็มๆ ฝ่ามือไอ้แสนถูกโยงด้วยสายน้ำเกลือ.... ไอ้ก้านยืนเฝ้าไม่ห่างกาย ขณะที่ไอ้เสือและไอ้ฟัก ก็ตามเฝ้าไอ้แสนไม่ห่างเช่นกัน.... ขณะที่ประตูห้องที่ไอ้แสนรักษาตัวอยู่ก็ถูกออก โดยผู้ที่มีเยี่ยมเยียนก็คือเหล่าครูฝึกจากโรงเรียนนายร้อยและผอ.โรงเรียนโดยทั้งหมดต่างมีความรู้สึกผิดที่ปล่อยปละละเลยจนทำให้นักเรียนนายร้อยหลายคนเกิดอันตรายจนถึงแก่ชีวิตดังเช่นไอ้หวัง โดนผอ.จะรับผิดชอบกับทางครอบครัวไอ้หวังเต็มกำลังที่สุดส่วนไอ้แสนที่รอดตายมาได้มันไม่ได้ติดใจอะไรเพราะรู้ว่าพวกไอ้วันชัยก็แฝงเร้นมาอย่างแนบเนียน พวกมันเห็นทีแรกก็ไม่คิดว่าวันชัย-วรรณาและครูฉลองจะมีพิษภัยอันตรายได้เพียงนั้น.....
"พวกครูขอโทษนักเรียนทุกคนจากใจ...วันนี้พักผ่อนเถอะ พวกนายก้านครูอนุญาตให้อยู่เฝ้าดูแลเพื่อนที่โรงพยาบาลนี้ต่อได้โดยไม่ผิดกฎของโรงเรียน ถ้าไม่เป็นการรบกวนครูอยากจะขอร้องให้เก็บเรื่องนายวันชัยไว้เป็นความลับ หากมีคนรู้ว่าโรงเรียนนายร้อยนี้มีเหตุฆาตกรรมอำพรางเกิดขึ้น มีหวังโรงเรียนนายร้อยปากน้ำโพโดนสั่งปิดทันทีแน่ๆ...."
ผอ.โรงเรียนกล่าวขอร้อง ทุกคนเข้าใจดีและไม่ติดใจกับเหตุการณ์ที่ผ่านไปแล้ว.... ก่อนที่เหล่าครูฝึกจะจากพวกไอ้แสนไป....
ไอ้ก้านรีบส่งสัญญาณบอกไอ้ฟักและไอ้เสือให้ออกจากห้องนั้นไป ให้เหลืออยู่แค่มันทั้งสองเพียงลำพัง.... ไอ้ก้านหันมามองไอ้แสนด้วยสายตาอ่อนโยน พลางยิ้มกรุ้มกริ่มหื่นกามใส่ไอ้แสนทันที มันลืมตัวกระโจนกอดร่างไอ้แสน จนไปโดนเข้ากับรอยแผล ไอ้แสนสะดุ้งโหยง ก่อนที่มันทั้งสองจะหัวเราะให้กันเบาๆ...
"เอ็งโดนพวกนั้นมันล่วงเกินมาตรงไหนบ้างเนี่ย มาให้ข้าลบรอยพวกมันออกเลยนะ....ซิ๊ดดดดด!!"
ไอ้ก้านกล่าวพร้อมกับฝังใบหน้าซุกไซร้ด้วยสัมผัสแผ่วเบาไปทั่วร่างกายของไอ้แสน.... ไอ้แสนสยิวจากสัมผัสคนรักไปทั่วร่างแต่ประโยคเมื่อครู่ที่ไอ้ก้านพูดไม่คิดกลับทำให้มันเข้าใจผิด!
"เอ็งรังเกียจข้าแล้วหรือไอ้ก้าน.... "
ไอ้แสนแกล้งอำคนรัก โดยตีสีหน้าเศร้าๆ ไอ้ก้านตกใจกลัวไอ้แสนเข้าใจผิดไปไกลรีบอธิบายทันที...
"ข้าไม่เคยนึกรังเกียจเอ็งเลย ต่อให้เอ็งจะไปเย็ดกับใครหรือผ่านใครมาอีกกี่คนก็ตามแต่ข้าก็ยังคงรักเอ็งที่เป็นเอ็งเสมอ ได้ยินมั้ยข้ารักเอ็งสุดหัวใจ ข้าควรจะบอกให้เอ็งรู้ตั้งนานแล้ว ตอนเอ็งหายไปข้าเหมือนจะขาดใจเสียให้ได้ เอ็งรู้มั้ย!ว่าข้า เป็นห่วงเอ็งมากแค่ไหน.... "
ไอ้ก้านเอ่ยด้วยน้ำเสียงและสายตาที่จริงจังบ่งบอกว่าทุกคำพูดล้วนถูกกลั่นกรองจากความรู้สึกเบื้องลึกของจิตใจ ไอ้แสนเอง ก็รับรู้ถึงความรู้สึกของนายร้อยบ้านทุ่ง มันรู้สึกเขินอายสุดขีด จนหน้าแดงซ่านให้ไอ้ก้านเห็นอีกครั้ง เกิดมายี่สิบกว่าปีไอ้แสนมันไม่เคยถูกใครบอกรักซึ่งๆหน้าเช่นนี้มาก่อนเลย!
"ข้าก็รักเอ็ง.... รักมากๆ รักจนไม่อยากห่างกายเอ็งแม้แต่วินาทีเดียว หลังจากนี้เอ็งอยากจะอยู่กับข้าไปตลอดชีวิตของเอ็งไหม ? "
ไอ้แสนถามไอ้ก้านกลับเช่นกัน ทำให้นายร้อยบ้านทุ่งหัวใจพองโตกับประโยคนั้น.... แน่นอนว่ามันตอบตกลง ก่อนที่สองนายร้อยหนุ่มหล่อจะโผเข้าหากันและประกบปากจูบดูดดื่มอีกครั้ง ราวกับว่ามันทั้งสองคนห่างเหินกันมาเนิ่นนาน ....
"จ๊วฟฟฟฟฟฟๆๆๆๆๆๆๆๆ........อืมมมมมมมมมจุ๊ฟฟฟฟฟฟๆๆๆๆๆๆๆๆ....ซิ๊ดดดดดด!....อ๊าสสสส์
จุ๊วฟฟฟฟฟฟฟฟๆๆๆๆๆ....อ๊ะสสสสส์...อาาาาาา"
ไอ้ก้านสอดลิ้นเกี่ยวกระหวัดในโพรงปากไอ้แสน มันทั้งสองหลับตาใช้ลิ้นรับรสสัมผัสจูบอันร้อนแรงดูดดื่มจากอีกฝ่าย น้ำลายของมันทั้งสองต่างหอมหวาน กินกี่ครั้งก็ไม่เคยอิ่ม! ไอ้แสนติดใจเข้ากับรสจูบของไอ้ก้านมันเริ่มใช้ลิ้นสอดดุนมาโพรงปากของไอ้ก้านขณะที่ริมฝีปากหนานุ่มของมันทั้งสองต่างบดขยี้กันสัมผัสจุมพิตดูดดื่มปานจะกลืนกิน!!
ไอ้ก้านตวัดลิ้นเลียไปทั่วใบหน้าของไอ้แสน ก่อนฉกเลียที่ซอกใบหูสองข้าง ความเสียวสะท้านแล่นปะทะทั่วร่างของไอ้แสนเกิดอารมณ์เงี่ยนกระสันต์จนร้อนวูบวาบแม้ร่างกายจะเต็มไปด้วยรอยแผล เช่นเดียวกันท่อนควย9นิ้วของไอ้ก้านที่แข็งผงาดเป็นลำ ไอ้ก้านดึงมือไอ้แสนให้ไปจับกุมท่อนควยตัวเอง พลางเอ่ยขอร้องด้วยน้ำเสียงเว้าวอนชวนให้เคลิบเคลิ้มยิ่งนัก....
"เอ็งเห็นมั้ย...ข้าใกล้เอ็งทีไร... ควยข้าแข็งทุกทีเลย ควยข้ามันอยากสมสู่กับเอ็ง ขอข้าเย็ดเอ็งสักน้ำได้ไหม...ข้าไม่ได้เอาน้ำเงี่ยนออกหลายวันละข้าอยากแตกในรูเอ็ง น๊าๆๆๆไอ้แสน...ถือเป็นรางวัลของข้าก็ได้... "
ไอ้ก้านออดอ้อนไอ้แสนด้วยเสียงเล็กเสียงน้อยเป็นครั้งแรกที่นายร้อยบ้านทุ่งอ้อนไอ้แสนราวกับว่าไอ้แสนตกเป็นเมียของมันไปแล้ว แต่ด้วยสิ่งที่มันทั้งสองเผชิญมาด้วยกันมากมาย ยอมยกร่างกายปรนเปรอสวาทให้นายร้อยรูปหล่ออีกสักหนก็คงจะไม่สึกเหรอไปมากกว่านี้แล้วล่ะ!....
"ในโรงบาลเอ็งก็จะเงี่ยนอยากเย็ดข้าอีกนะ....."
ไอ้แสนดุไอ้ก้านหน้าแดงปริ๊ด ไอ้ก้านยิ้มกรุ้มกริ่มถือวิสาสะหอมแก้มไอ้แสนสองข้างสลับกันไปมา ร่างกำยำล่ำสันจึงโดนกำปั้นไอ้แสนทุบใส่เบาๆด้วยความเขินอาย...
"เออๆ!! ข้ายอมให้เอ็งก็ได้ให้แค่น้ำเดียวนะโว้ย!...แล้วก็..... เย็ดข้าเบาๆนะ..... คราวที่แล้วระบมหลายวันเชียว... "
ไอ้แสนกล่าวเบาๆ ไอ้ก้านดีใจที่จะได้เย็ดคนรักอีกครั้ง มันประกบปากจูบแลกลิ้นดูดดื่มกับไอ้แสนอีกครั้ง พลางลูบไล้สัมผัสมัดกล้ามกำยำ อย่างแผ่วเบา ไอ้แสนจึงเริ่มเกิดอารมณ์เสียวซ่านกับสัมผัสเสียวซ่านจากคนรักอย่างไอ้ก้าน ก่อนที่ร่างกายกำยำของมันทั้งสองจะเปลือยเปล่าอย่างรวดเร็ว ไอ้ก้านรีบใช้ลิ้นจู่โจมซุกไซร้ดูดเลียไปตามร่างกายของไอ้แสนด้วยเสน่หาหลงไหลหนัก ไอ้แสนสูดปากครางรับสัมผัสสวาทนั้น ตอหนวดแข็งสากๆกำลังถูุถากไปตามมวลมัดกล้ามกำยำของไอ้แสน จนเกิดเป็นรอยแดงจางๆบนผิวสีน้ำผึ้งของมัน ไอ้ก้านฉกลิ้นดูดเลีย พลางสูดดมกลิ่นกายคนรักที่ซอกรักแร้ดกดำก่อนจะฉกลิ้นเลียผ่านกล้ามหน้าท้องที่เรียงแน่นเป็นชั้นๆ
ไอ้ก้านอ้าปากดูดอมเลียท่อนควย9นิ้วให้ไอ้แสนปรนเปรอสวาทให้ด้วยความรักใคร่สุดฝีปากไอ้แสนสะดุ้งเสียววาบ แต่ไอ้ก้านไม่ได้หยุดแค่การอมควยให้มัน ลิ้นของนายร้อยบ้านทุ่งฉกฉวยไปสัมผัสที่ซอกรูทวารฟิตแน่นกระชับของนายร้อยลูกกำนันขนหมอยขึ้นอยู่รำไรรอบปากรูทวารกลิ่นอับๆมีให้พอเสียวกระสันต์ ไอ้ก้านฝังหน้าแนบชิดใช้กล้ามแขนแยกขาไอ้แสนฉีกอ้าออกก่อนใช้ลิ้นสอดแยงเลียปรนเปรอกามสวาทให้คนรักสุดฝีปาก! ไอ้แสนแม้จะชอบการเป็นฝ่ายเย็ด แต่ลิ้นของไอ้ก้านโดนทีไร ก็เสียววาบหวามจนสะท้านร่างทุกครั้งไป ความเสียวซ่านแล่นปะทะไปทั่วโพรงรู จนไอ้แสนเผลอแอ่นรูรับลิ้นของไอ้ก้านทันที!
"เมียจ๋า....เป็นของผัว...นะจ้ะ....ซิ๊ดดดดด! "
ไอ้ก้านครางเสียงสั่น มันจับท่อนควยที่เคลือบด้วยน้ำลายค่อยๆจับจ่อดุ้นควยเสียบเข้าไปในรูทวารแน่นฟิตของไอ้แสนคนรักอีกครั้ง ไอ้แสนสะดุ้งเฮือกทันที หน้าขมวดเกร็งด้วยฤทธิ์ท่อนควย9นิ้วของคนรัก ไอ้ก้านโน้มใบหน้าหล่อเหลาของไอ้แสนมาประกบปากแลกลิ้น เสียงครางของมันทั้งสองกลายเป็นเสียงร้องดังอู้อี้ทันที
"ตั่บบบบบๆๆๆๆๆๆๆๆ อ๊ะสสสส์!.... อ๊ะสสส์!...อ๊ะส์!
อาาาาาาาาาา!.....อาาาาาาาา!....ตั่บบบบๆๆๆๆๆๆ!
ซิ๊ดดดดดดดด! ตั่บบบบๆๆๆๆๆๆ อ๊ะสส์ๆๆๆๆๆๆๆ!"
ไอ้ก้านเสยกระแทกลำควยเข้าออกควงคว้านในรูทวารนายร้อยคนรักอย่างเมามันส์ ไอ้แสนเสียวสะท้านจนเกร็งขมิบตอดรัดรอดท่อนควยไอ้ก้านต่อเนื่อง ส่วนไอ้ฟักกับไอ้เสือที่แอบดูอยู่ด้วยความซุ่มซ่ามเผลอดันประตูอ้าออก ไอ้ก้านจึงเย็ดไอ้แสนโชว์ลูกน้องตัวเองเสียเลย!....
"อ๊ะสสสส์!!!...อ๊ะสสส์!!!!. อ๊ะสสส์!!! ไอ้ก้าน เอ็งเห็นไอ้สองตัวนั่นไหม ยังไม่หยุดเย็ดข้าอีก ทำไมเอ็งขี้เงี่ยนขี้เย็ดเช่นนี้ น้ำยังไม่แตกอีก!ข้าเริ่มเจ็บรูแล้วนะโว้ย !"
ไอ้แสนแม้จะเสียวสะท้านแต่ด้วยนิสัยขี้โวยวายก็เริ่มออกปากบ่นไอ้ก้านที่เย็ดมาครู่ใหญ่แต่ยังคงอึด ถึกทน ขณะที่ไอ้ฟัก ไอ้เสือก็ลงกลอนล็อคประตูห้องให้เรียบร้อย มองท่อนควย9นิ้วสดๆของไอ้ก้านที่ไหลผลุบเข้าออกรูทวารของไอ้แสน ขณะที่ร่างกำยำของไอ้แสนแม้จะถูกเย็ดแต่ท่อนควยก็แข็งผงาดชูชัน ไอ้ฟักไอ้เสือมองไอ้แสนเชิงขออนุญาต ไอ้แสนพยักหน้าทันที มันทั้งสองรีบถอดเสื้อผ้าและมาร่วมวงอย่างรวดเร็ว....
ไอ้ก้านเย็ดไอ้แสนในประกบตะแคงด้านข้าง ซึ่งท่านี้ท่อนควย9นิ้วมันนั้นก็เสียบเข้ารูลึกเน้นสุดลำโคน ขณะที่ไอ้เสือก็ได้ช่วยปรนเปรอกาทสวาทมันทั้งสองด้วยการใช้ลุ้นฉกเลียปากรูของไอ้แสนที่มีควย9นิ้วของไอ้ก้านเสียบเข้าออกอยู่! ลิ้นนุ่มลื่นกำลังเลียรอบปากรูซึ่งก็ฉกเลียโดนท่อนควยไอ้ก้านด้วยเช่นกัน ส่วนไอ้ฟักมันไม่รอช้ารีบอ้าปากดูดเลียอมท่อนควย9นิ้วของลูกพี่มันทันที ไอ้ก้านดึงหน้าไอ้แสนมาประกบปากแลกลิ้นอีกครั้ง ก่อนเร่งกระเด้าเสยกระแทกลำควยเข้าออกรูทวารแน่นฟิตของคนรักอย่างเมามันส์
"ตั่บบบบๆๆๆๆๆๆๆๆ!!!....อ๊ะสสส์!...อ๊ะสส์!....อ๊ะส์!
ซิ๊ดดดดดดด ตั่บบบบบๆๆๆๆๆๆๆ!!! โคตรฟิตควยเลย! อ๊ากกกกกสสสสส์!เมียจ๋า!......เมียจ๋าาา!...รักผัวมั้ย! ผัวอยากในรูเมียแล้ว! น้ำควยผัวจะมาแล้ว อ๊าาากกกก์! อาาาาาา! อ๊าาาา!...แตกในรูเมียเลย อ๊ะสส์! อ๊ะสส์! อาาาาา!!!"
สองนายร้อยครวญครางใส่กันอย่างเร่าร้อนถึงพริกถึงขิงไม่นานไอ้ก้านกดมิดโคนลำกระตุกน้ำอสุจิอสุจิปฏิสนธิในรูทวารไอ้แสนชายคนรักอีกครั้ง ไอ้ฟักดูดเลียท่อนควยพลางสลับชักรูดท่อนควย ก่อนที่ไอ้แสนจะระเบิดน้ำกามพุ่งใส่ปาก ไอ้ฟักรีบดูดกลืนน้ำกามขาวขุ่นจากพ่อพันธุ์ชั้นดีลงคอ ขณะที่ไอ้เสือมาประกบปากกับไอ้ฟักเพื่อแย่งกินน้ำกามขาวขุ่นจากควยไอ้แสน ทั้งห้องตลบอบอวลด้วยกลิ่นน้ำกามจากบทกามสวาทเมื่อครู่.....
ไอ้ก้านและไอ้แสนยังคงมีความเงี่ยนมากล้น แต่หนนี้มันทั้งสองได้สลับเปลี่ยนไปเย็ดไอ้ฟักไอ้เสือแทนบ้าง โดยที่ร่างมันทั้งสองยังคงนัวเนียข้างกายกันไม่ห่าง
หลังเรื่องร้ายๆได้ผ่านพ้นไป ทุกวันๆของมันทั้งสองจะมีแต่ความสุข...และความเสียว ดังเช่นนี้ตลอดไป...
"ไอ้แสน ข้ารักเอ็งนะ...ข้าจะบอกเอ็งเช่นนี้ทุกวันทุกเช้าเย็นเลย! "
ไอ้ก้านกระซิบข้างหูนายร้อยลูกกำนันหน้าแดงเขินอาย มันทั้งคู่บอกรักกันขณะที่ท่อนควยของมันทั้งสองกำลังสมสู่กับไอ้ฟักและไอ้เสือเสียบควยสดๆปักคารูทวารอยู่!
"เอ็งนี่มันจริงๆเลย....ข้าก็รักเอ็งเหมือนกันโว้ย ไอ้ก้าน!พอใจเอ็งหรือยัง! "
ไอ้แสนเอ่ยอย่างอายๆก่อนจะถูกไอ้ก้านจับประกบปากด้วยเสน่หาหลงไหลอีกครั้ง......มันไม่เคยคิดเหมือนกันว่า ชายหนุ่มที่ครั้งหนึ่งจะชังน้ำหน้ากันจนต่อยตีเลือดกลบปากหลายครั้งหลายหน จะรักมันได้มากมายขนาดนี้.....
จบภาค"นายร้อยปากน้ำโพ"!!!
""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""
Endcredit!
เดือนต่อมา...บ้านทรงไทยของกำนันหาญถูกตกแต่งสวยงามยิ่งใหญ่ เพื่อเตรียมพร้อมสำหรับพิธีแต่งงาน ที่กำลังจะมีขึ้นอย่างสมเกียรติของสองครอบครัวที่ชื่อเสียงยิ่งใหญ่ไม่แพ้ผู้ใดในอำเภอชุมแสง... ไอ้แสนและไอ้ก้านต่างเดินทางจากปากน้ำโพมาร่วมแสดงความยินดีกับคู่บ่าวสาว " ไอ้จอม"และ"อีพเยีย " โดยมันทั้งสองเดินทางมาค้างคืนที่บ้านกำนันหาญนี้ ตั้งแต่เมื่อคืน เพื่อจะได้ร่วมพิธีมงคลแห่ขันหมากสู่ขอเจ้าสาวตามขนบธรรมเนียม ซึ่งจะเริ่มพิธีในตอนเช้าตรู่....
โดยช่วงเวลารุ่งสางเช้ามืดของวันนี้ ก่อนที่ขบวนแห่ขันหมากจะเริ่มอีกไม่กี่ชั่วโมงนั้น! ไอ้แสนก็ได้ยินเสียงแหลมปริ๊ดของอีพเยียกรีดร้องแหกปากลั่นทะลุออกมาจากห้องแต่งตัวเจ้าสาว ไอ้แสนและไอ้ก้าน ในชุดไทย แต่งกายด้วยผ้าไทยสง่างามสมเกียร์ติกับแขกเหรื่อที่มาร่วมงาน ขณะที่ไอ้แสนก็เข้าไปดูอีพเยียด้วยความเป็นห่วงว่ามีเรื่องอะไรเกิดขึ้นในวันแต่งงานนี้.....
"เป็นอะไรหรือพี่พเยีย..."
ไอ้แสนเอ่ยถามพี่สาวคนสวยที่แต่งหน้าทำผมในชุดไทย ห่มสไบสวยงามที่สุดในงานแต่งของตนเอง แต่หน้าของอีพเยียที่แต่งหน้าสวยหวานกลับกำลังเดือดดาล!
"คนที่บ้านไอ้จอม มันส่งข่าวมาบอกข้าว่า เช้านี้ไอ้จอมมันยังไม่ตื่นนอนมาเตรียมตัวแต่งชุดเจ้าบ่าวเลย! กริ๊ดดดดดดดดด!ผู้หลักผู้ใหญ่เต็มงานมันจะหักหน้ากูแบบนี้ไม่ได้นะ!!!"
อีพเยียหน้าไม่สบอารมณ์ความเดือดดาลทะลุผ่านแป้งรองพื้นที่โบกบนหน้าของสาวสวย!
"ใจเย็นๆสิคะ คุณหนูอย่าแหกปากแบบนั้น เดี๋ยวแป้งรองพื้นแตกบนหน้ามันจะไม่สวยนะจ้ะ"
อีชวนชมสาวน้อยที่มีอีพเยียเหมือนเป็นดั่งเจ้าชีวิต รีบปลอบประโลม อีพเยียจึงระงับความโกธรเกรี้ยวแต่หันมาสั่งไอ้แสนผู้เป็นน้องชายด้วยเสียงแหลมปริ๊ดของนางทันที!....
"ไอ้แสน ไอ้ก้าน ไปตามเจ้าบ่าวกูให้มันตื่นมาแต่งตัวให้ทันก่อนเริ่มแห่ขันหมาก เดี๋ยวนี้เลยโว้ย!!!!!"
ไอ้แสนและไอ้ก้านรีบบึ่งรถมาตลาดชุมแสงในช่วงเช้ามืดตามคำสั่งอีพเยียทันที ก่อนจะขออนุญาต"เจ๊แต๋ว" เศรษฐีเจ้าของบ้านหลังใหญ่กลางตลาดชุมแสง สีหน้าของหญิงหม้ายวัยกลางคนประหลาดใจเล็กน้อยที่เห็นญาติว่าที่สะใภ้สาวโผล่มาที่บ้านของหล่อนแต่เช้ามืด ก่อนเจ๊แต๋วจะมุมปากนิดๆ ก่อนหล่อนพูดทิ้งท้ายใส่ไอ้ก้านและไอ้แสนว่า....
"ฮ่าๆๆๆ!!!ถ้างานแต่งนี้จะม่ายมีเจ้าบ่าว.... ก็สุดแท้แต่ลูกชายอั๊วจาตัดสินใจน๊า.... จะโทษอาจอมมันคนเดียวก็ม่ายล่าย!อีพเยียพี่เอ็งน่ะมันปีงเกลียว!เกินปาย!อยู่ๆกันปาย... อาจอม...ลูกอั๊วโดนเมีย อีถอนหงอกจนซี้แหงแก๋แน่ๆ!!!"
สองหนุ่มที่สวมใส่ชุดไทยมองเจ๊แต๋วพูดจาแปลกๆแต่ก็ไม่ได้สนใจคำพูดเศรษฐีนีสาวใหญ่นัก
มันทั้งสองขึ้นมาถึงหน้าห้องนอนของไอ้จอมที่อยู่ชั้นบนของบ้านหลังนี้ ซึ่งเจ๊แต๋วแม่ไอ้จอมนี้ เป็นเศรษฐีนี หากินกับการให้พ่อค้าเช่าแผงขายในตลาดและปล่อยเงินกู้ จึงถือว่าบ้านไอ้จอมนี้ มีฐานะร่ำรวยมั่นคงมากเลยทีเดียว บ้านใหญ่โตโอ่อ่าตกแต่งด้วยข้าวของแบบฝรั่งทันสมัย..... แต่สิ่งที่ทำให้ไอ้แสนและไอ้ก้านยืนอึ้งตะลึงหน้าห้องนอนของไอ้จอมว่าที่พี่เขยบ้านกำนันหาญก็คือ.....
"ซิ๊ดดดดดดดด!.....อ๊าาาาาสสสส์! ตั่บๆๆๆๆๆๆๆๆๆ!!!!ซู๊ดดดดดดด อ๊ะส์!....อ๊าาาาส์!"
เสียงครวญครางของชายหนุ่มสองคน!!!! กำลังสูดปากประชันกันดุเดือดเร่าร้อน พร้อมๆกับเสียงลมหายใจหอบกระเส่าสลับกับเสียงของท่อนควยที่เสียบกระทบกับรูทวาร ดังทะลุแว่วออกมาจากประตู มันทั้งคู่รู้ดีว่านี่คือการสมสู่ระหว่างผู้ชายด้วยกัน!!!!
แต่อีกไม่กี่ชั่วโมงข้างหน้านี้พิธีแห่ขันหมากกำลังจะเริ่ม ทิ้งเป็นปริศนาคาใจไอ้แสนว่าไอ้จอมหนุ่มหล่อมาดเจ้าชู้ฟันผู้หญิงไปทั่วบ้านทั่วเมือง แต่บัดนี้กำลังสมสู่อยู่กับผู้ชายด้วยกัน แล้วชายคนนั้นมันคือใครกันล่ะ ? !!!
ติดตามอ่านต่อได้ในภาค...
"เขยร่าน-บ้านกำนัน"
มหากาพย์พ่อตา-ลูกเขยแม่ผัว-ลูกสะใภ้
กำลังจะเริ่ม...ที่หมวดเรื่องเล่าครอบครัวญาติพี่น้องเร็วๆนี้ !!!!
***รูปภาพประกอบตัวละคร ผู้เขียนใช้เพื่อเพิ่มอรรถรสในการอ่านเท่านั้นไม่ได้มีเจตนาเผยแพร่หลอกลวง หรือสมอ้างเป็นเจ้าของรูปใดๆหรือค้าขายเชิงพานิชย์ในรูปภาพนั้นๆ***
.
อ่านเรื่องราวย้อนหลัง
"นายร้อยปากน้ำโพ" (พาร์ทวันชัย )
ตอนที่9 ความหลัง-ความลับ-ความรักที่ทุ่งนาเนินมะกอก!!!
http://www.g4guys.com/thread-155142-1-1.html
ตอนที่10 ก่อนถึงวันเปิดภาคเรียน!!!
http://www.g4guys.com/thread-155230-1-1.html
ตอนที่11ยายปริก!!! (เนื้อเรื่องทั้งตอน)
http://www.g4guys.com/forum.php? ... 1&extra=#pid8974699
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย Petchza2021 เมื่อ 2021-9-29 23:45
จบบริบูรณ์ไปอีก1เรื่องแล้วนะครับสำหรับ"นายร้อยปากน้ำโพ" อาจจะสนุกบ้างไม่สนุกบ้างสำหรับบางคนตัวไรท์น้อมรับทุกคำติชมเพื่อพัฒนาในการแต่งนิยายเรื่องใหม่ๆให้ดียิ่งขึ้นต่อไป สำหรับ"เขยร่านบ้านกำนัน"จะลงในหมวดเรื่องเล่าครอบครัวญาติพี่น้องสำหรับ "อีพเยีย" ตอนที่ไรท์เริ่มสร้างตัวละครนี้ขึ้นมา ภาพในหัวคือ "เบลล่า ราณี"ที่แสดงเป็น" เรณู"จากละคร"กรงกรรม"ช่อง3 เลยครับ สวยหวาน และยังมีมุมที่ลุยๆห้าวๆ แต่ติดที่กลัวมีปัญหาหากนำภาพมาประกอบนิยายของไรท์อาจจะโดนข้อหาละเมิดลิขสิทธิ์ได้ครับ ไรท์อยากให้ลุ้นกันว่าหลังจากพเยียแต่งกับไอ้จอมไปแล้วเธอจะจัดการกับผัวจอมเจ้าชู้และแม่ผัวสุดแสบยังไง โทนเรื่องบรรยากาศในเรื่องเขยร่านนั้นจะเกิดที่อำเภอชุมแสงตลอดจนจบเรื่องแนวลูกทุ่งบ้านๆ ได้อารมณ์เหมือนฟีลหนังไทยสมัยก่อน ซึ่งจะมีตัวละครจากเรื่องอื่นมาแซมด้วยประปรายครับ
แต่งจุใจมากครับ เฝ้ารอเรื่องเขยร่านเลย ดูท่าจะมันหยดแน่ๆ แต่คนที่จัดการจอมเนี่ย ไม่น่าจะเป็นเพยีย แต่เป็นพวกคนอื่นในครอบครัวแล้วล่ะ หุหุ น่าสนุกอ่ะ ลุ้นเลยว่าจอม กำลัง........กับใคร {:5_137:} ขอบคุณครับ มาแล้ว เขยร่านมาแล้ว รอติดตามนะครับ สนุกมากครับ รอติดตามเรื่องต่อไปเลยยย ขอบคุณครับ สนุกดีนะขอบใจ
ขอบคุณครับ เยมาสารพัด สุดท้ายก็มาเป็นเมียไอ้ก้าน โถ ไอ้แสนเอ๊ย 555 รอๆๆๆๆๆ ขอบคุณมากครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ชอบมากกกกก สนุกเงี่ยนมากๆ มีการต่อยอดไปอีกเรื่องด้วย
ชอบสุดๆเลยครับ ขอบคุณมากครับ ขอบคุณมากครับ จบเศร้านิด วันชัยไม่น่าตาย รอเรื่องเขยร่านครับขอบคุณ ลุ้นเลย