เรื่องเสียว..."นายร้อยปากน้ำโพ" ตอนที่12 อยู่...หรือตาย!!! (ตอนจบ)

Petchza2021

                 รถของพวกไอ้หาญ  ขับพุ่งทะยานมาด้วยความเร็วเต็มกำลัง...   ทิดอ่ำหักพวงมาลัยจอดเทียบหน้าประตูโรงเรียนนายร้อยปากน้ำโพ   ไอ้หาญ และอีพเยียแทบจะกระโจนลงมาจากรถ  ทุกวินาทีที่ไอ้แสนหายไป  นั่นเท่ากับว่าเวลาชีวิตของมันก็เริ่มน้อยลงด้วยเช่นกัน!!!


           
                 การบุกเข้าโรงเรียนนายร้อยปากน้ำโพในยามวิกาล  แน่นอนว่าไม่มีทางเป็นไปได้! แม้กำนันหาญจะมีอิทธิพลคับเมืองนครสวรรค์ แต่ยามเฝ้าประตูด้วยหน้าที่จึงไม่อาจให้พวกไอ้หาญผ่านประตูไปได้......




"ตอนนี้โรงเรียนนายร้อยปิดแล้วครับคุณกำนัน   เข้าไม่ได้นะครับ...  "
ยามพยายามเจรจาด้วยเสียงหวาดๆ   ไอ้หาญจึงพยายามบอกว่ามีเหตุด่วนเหตุร้ายเกิดกับขึ้นลูกชายนายร้อยหนุ่ม  ซึ่งพวกมันต้องรีบหาตัวไอ้แสนให้เจอ   แต่ยามหน้าประตูได้บอกว่า  ณ เวลานี้ มันไม่อาจให้พวกไอ้หาญเข้ารั้วโรงเรียนได้จริงๆ....




"ปั๊ดโธ่โว้ย!!!  น้องชายกูหายตัวไปทั้งคนนะ    ถ้าเป็นน้องชายของมึงเองหายตัวไปแบบนี้บ้างจะทำอย่างไรละห่ะ!!! ไอ้หน้าจืด!! "
อีพเยียกระชากคอเสื้อยามผู้นั้นด้วยหงุดหงิดฉุนเฉียว   แต่ยามหน้าประตูโรงเรียนก็คงยังปฏิเสธการให้เข้ารั้วโรงเรียนเวลานี้    ไอ้หาญรีบปรามลูกสาวคนโตที่เริ่มเดือดดาลปริ๊ดแตก!




"ถึงฉุกเฉินก็เข้าตอนนี้ไม่ได้ครับ  มันเป็น!....ก!.... อ๊าากกกกก!!!!!  "


ยามหน้าประตูโรงเรียนพูดไม่หมดประโยค  ก็โดนอีพเยียกระโดดใช้ด้ามปืนลูกซอง  หวดซัดใส่ท้ายทอยยามหน้าประตูคนนั้นจนสลบเหมือดกลางอากาศทันที!!     ไอ้ฟัก ทิดอ่ำ   มองการกระทำของอีพเยียเมื่อครู่ที่บู๊แหลกเกินหญิงใดในเมืองนครสวรรค์   ขณะที่ไอ้หาญส่ายหน้าเบาๆให้กับความใจกล้าเดือดดาลของอีพเยีย!




"พูดมากจริงๆไอ้นี่   น่ารำคาญ!   ไอ้ฟัก   เอ็งพาข้าไปสมทบกับพวกไอ้ก้านเดี๋ยวนี้!   เร็ว!!!  "
อีพเยียสั่งการเสียงดัง   ทั้งหมดวิ่งผ่านประตูหน้าโรงเรียนนายร้อย   มุ่งหน้าไปยังบ้านพักแม่ครัวที่อยู่ติดแนวรั้วกำแพงด้านหลังโรงเรียน   ในค่ำคืนที่เงียบเชียบและมืดสนิท!


                 
     
                    ทางด้านไอ้ก้านไอ้เสือ  พวกมันมาถึงบ้านหลังนั้นอีกครั้ง   หาจนทั่วบ้านก็ยังไม่พบร่างไอ้แสนเช่นเดิม   แต่หนนี้ไอ้ก้านเริ่มเห็นสิ่งสะดุดตาเห็นสิ่งแปลกปลอมบางอย่าง...




"ไอ้เสือ   เอ็งหยุดเดินก่อน! "
ไอ้ก้านรีบห้ามไอ้เสือ หยุดนิ่งกึกกลางบ้าน   เนื่องจากบ้านหลังนั้นเต็มไปด้วยคราบฝุ่นหนาเกรอะกรัง    ไอ้ก้านจึงสังเกตุเห็นสิ่งผิดปกติพื้นไม้กระดานบ้าน   นอกเหนือจากรอยเท้าของพวกมันแล้ว  พื้นไม้บางแผ่น   กลับไม่มีฝุ่นจับ  แต่กระดานแผ่นอื่นกลับมีฝุ่นจับหนาเตอะ....




               เมื่อไอ้ก้านเหยียบกระดานแผ่นหนึ่งที่อยู่ใกล้จุดที่ร่างมันทั้งสองยืนอยู่    กระดานบ้านส่วนหนึ่งก็ทรุดตัวลง!!!   เผยให้เห็นหลุมดำมืด เป็นโพรงขนาดใหญ่อยู่ใต้พื้นบ้านหลังนี้!!!




"มีห้องลับซ่อนอยู่จริงๆด้วย!  "
ไอ้เสืออึ้งตะลึงงัน   ไม่คิดว่าบ้านเก่าๆใกล้ผุพังหลังหนึ่ง    จะมีกลไกสลับซับซ้อนได้ถึงเพียงนี้!   ขณะนั้นเอง  ก็มีกลิ่นสาปเหม็นเน่าเริ่มไหลโชยปะทุจมูกพวกมัน     สองนายร้อยพยายามเพ่งมองลงไปในความมืดมิดเบื้องล่างแต่หลุมนั้นมืดจนไม่เห็นอะไรเลย...


"ลงไปหาไอ้แสนกันดีกว่า   เอ็งกลัวหรือไม่ "
ไอ้ก้านชักชวนไอ้เสือ   มันมีท่าทีลังอยู่หน่อย  ที่จะลงไปในหลุมดำมืดนั้น...   ก่อนที่มันทั้งสองจะก้าวขาลงไป    ประตูบ้านนี้ก็เปิดอ้าออกอีกครั้ง    พร้อมกับกลุ่มคนที่ประกอบไปด้วยไอ้หาญ  อีพเยีย   ไอ้ฟัก และทิดอ่ำ!!!




"ช้าก่อน...  เอ็งแน่ใจหรือว่าลงไปแบบนั้น...   "
ไอ้หาญปรามไอ้ก้านได้ทันเวลา    ก่อนที่อีพเยีย  จะหยิบข้าวของในบ้านที่อยู่ใกล้ตัวกลุ่มพวกมัน  เป็นกระสอบป่านเก่าๆ  พเยียม้วนกระสอบป่านนั้นเป็นก้อนกลม    ก่อนจะโยนลงไปในหลุมมืดนั้น....




            เมื่อส่องไฟฉายดู   พวกมันทุกคนก็ต้องผงะ   ภายในหลุมนั้น  มีเศษแก้วอยู่ก้นกลุมมากมาย  เสียบทะลุกระสอบป่านที่อีพเยียโยนลงไปเมื่อครู่...  และที่ก้นหลุมนั้น มีซากศพนอนแห้งอยู่ก้นหลุมอยู่ถึง3ศพ!!!!!


โดยมีซากศพที่ไอ้ก้านจำเค้าโครงได้ดีว่าคือ"ไอ้หวัง"  ที่ใส่ชุดนักเรียนนายร้อยในคืนที่มันหายตัวไป   ข้างศพมีมีดโกนหนวด  ถัดไปใกล้กัน มีเสื้อผ้าไอ้วันชัยที่คาดการณ์ว่ามันน่าจะเอามาซุกเพื่ออำพรางหลักฐานทุกอย่างไว้ในหลุมนี้    ไม่ไกลกันนัก  มีซากศพของหญิงแก่กลางคน     ซึ่งน่าจะเป็นศพที่เป็นแม่ครัวคนเก่าของโรงเรียนนายร้อยแห่งนี้!!!......    แต่ศพสุดท้ายพวกมันยังไม่รู้ว่าเป็นใคร   แต่ไอ้ก้านจำได้ดีชุดที่ศพนั้นสวมใส่  เป็นชุดครูฝึกของโรงเรียนนี้...




"ไอ้ฟัก!!!!  ไอ้เสือ!!   พวกเอ็งไปเรียกตำรวจมาที่นี่เดี๋ยวนี้    ดูเหมือนพวกเราจะเจอเหตุร้าย ฆาตกรรมอำพรางศพแล้ว   วิ่งไวๆเลยโว้ย!!!!  "


ไอ้หาญสั่งนายร้อยอีกสองคนอย่างเด็ดขาดทันที  พวกมันรีบวิ่งออกไปเพื่อตามตำรวจมาที่บ้านหลังนี้อย่างรวดเร็ว!   ขณะที่อีพเยีย มองไปยังพื้นกระดาน  อีกแผ่นที่ไม่มีคราบฝุ่นเกาะเช่นเดียวกัน    สาวสวยใช้เท้าเหยียบกระดานแผ่นนั้น   ก่อนจะที่กระดานจะพลิกแผ่นไม้อีกฝั่ง   เผยทางลับลงไปค่อนข้างจะลึกมากโขเลยทีเดียว!!!....






"ถ้าข้าเป็นพวกมัน   การจะเอาไอ้แสนมาซ่อนเร้นไว้  คงจะไม่ได้ซ่อนให้เอ็งเจอมันง่ายๆหรอกนะ    ไปช่วยไอ้แสนกันดีกว่า!!!  "
อีพเยียถือไฟฉายก่อนกระโจนร่างลงไปในทางลับนั้นคนแรกทันที!     พรรคพวกที่เหลือจึงตามอีพเยียไปติดๆ    โดยที่ไม่รู้ว่าในบ้านด้านบนนี้มีอีวรรณาอยู่  และหล่อนก็รู้แล้วว่า  แผนการทุกอย่างกำลังจะพังทลายลงเพราะมีคนมาช่วยไอ้แสนแล้ว!!......





                        

                          ไอ้แสน  กำลังถูกไอ้ฉลอง และไอ้วันชัยแทะเลียไปตามเรือนร่างกำยำ    ซึ่งร่างมันยามนี้ ล้วนเต็มไปด้วยรอยแผลที่ถูกคมมีดไอ้วันชัยกรีดด้วยความวิปริตจนมีแผลเลือดไหลซึมทั่วร่าง!!!

             น้ำลายที่โดนถูกรอยแผลสดๆ   สร้างความแสบสันต์ให้นายร้อยลูกกำนันยิ่งนัก    ไอ้แสนหน้าเกร็งขมวดแน่นด้วยความเจ็บปวด      ไอ้ฉลองยิ้มกว้างสะใจ  ขณะที่ปากและลิ้นของมันเต็มไปด้วยเลือดของไอ้แสนที่มันกำลังลิ้มรสชาติอย่างเอร็ดอร่อย!!!....




"อีกไม่นาน   มึงก็จะได้ไปอยู่ในหลุม เป็นผีเฝ้าโรงเรียนนายร้อยที่นี่แล้ว    เอ็งอยากเจอครูฉลองตัวจริงใช่มั้ยล่ะ   ฮ่าๆๆๆๆ!!!!"
ไอ้ฉลองหัวเราะโรคจิต  เสียงดังลั่น    ไอ้แสนจึงเข้าใจกระจ่างแจ้งว่า  ครูฉลองที่อยู่ตรงหน้ามันนี้  ไม่ใช่ตัวจริง!   โดยครูฝึกที่ชื่อ" ฉลอง"  ก็ถูกพ่อเลี้ยง  อดีตผัวของนางอรพรรณและสองพี่น้องโรคจิตฆ่าทิ้ง  พร้อมๆกับแม่ครัวคนเก่าเพื่อจะได้แฝงตัวมาในรั้งโรงเรียนแห่งนี้    หลังจากสืบรู้มาว่า ไอ้ก้านจะมาเรียนเป็นนายร้อยที่นี่!!!!!




"พวกมึงถอยห่างออกมาจากน้องชายกูเดี๋ยวนี้!!!  ไม่งั้นกูยิงกะบาลมึงทั้งคู่แน่!!"


อีพเยียตะโกนลั่นพร้อมกับเล็งปากกระบอกปืนลูกซองไปที่ไอ้ฉลองและไอ้วันชัยทันที    ชายโรคจิตทั้งสองจึงถอยร่นออกจากร่างไอ้แสนที่เปลือยเปล่าถูกมัดตรึงแน่นกับเก้าอี้ไม้    ไอ้ก้านรีบพุ่งไปช่วยคนรักทันที   มันรีบแก้เชือกให้ไอ้แสนเป็นอิสระอีกครั้ง  พร้อมกับเอาถอดเสื้อของมันมาคลุมร่างเปลือยเปล่าของไอ้แสนไว้    ความอดทนของนายร้อยลูกกำนันสิ้นสุดลง   มันโผกอดไอ้ก้านแนบชิดโดยจิตใต้สำนึกทันที    ไอ้หาญและอีพเยียรีบตามติด  ปากกระบอกปืนจ่อสองชายโรคจิตเล็งแม่นยำ   พวกมันเตรียมหาลู่ทางหลบหนี  ขณะที่อีวรรณาย้อนลงมาที่ห้องลับนี้อีกครั้ง  พร้อมกับคบเพลิงและถังน้ำมัน!!!






"พวกมึงนั่นแหละ   ถอยออกไป!   ไม่งั้นกูจะเผาพวกมึงทั้งหมดให้ตายอยู่ที่นี่!!!    "
อีวรรณาราดน้ำมันสาดกระจายไปทั่วห้อง    ทุกคนตกใจตื่นตระหนก   ไอ้ฉลองฉวยโอกาสรีบวิ่งหนีขึ้นไปด้านบน    ขณะที่ไอ้วันชัยกลับยืนนิ่ง  และหัวเราะเบาๆ...




"พี่วันชัย  รีบตามฉันมา !   พวกมันรู้เรื่องเราหมดแล้ว ปล่อยให้พวกมันรอดไปไม่ได้   เราต้องรีบหนีไปจากที่นี่!!!   "
อีวรรณารีบตะโกนเรียกพี่ชาย  ก่อนจะโยนคบเพลิงที่มีเปลวไฟลุกโชนโยนใส่น้ำมันที่ราดบนพื้นห้องลับ   เปลวไฟลุกท่วมอย่างรวดเร็ว    แต่ไอ้วันชัยกลับหัวเราะร่าเริง   และเดินไปนั่งเก้าอี้ไม้ที่ไอ้แสนโดนพันธนาการก่อนหน้านี้    ทุกคนในห้องแห่งนั้นโดยเปลวไฟรอบลอบอย่างรวดเร็ว   ขณะที่อีวรรณารีบปิดประตูห้องลับนี้ทันที!!!   หมายจะให้ทุกชีวิตในห้องลับนี้ตายไปพร้อมกับความลับพวกมันในเปลวเพลิง!!!!....




"ไฟมันแรงมาก    เราไม่มีอะไรป้องกันไฟได้เลย"
ไอ้หาญเอามืออุดจมูก   กลิ่นไฟไหม้  โหมกระหน่ำ   ขณะที่อากาศในห้องแห่งนี้กำลังค่อยๆหมดลง   ทุกคนเหงื่อกาฬไหลย้อยอาบร่าง   จากความอบอ้าวของเปลวไฟที่โหมกระหน่ำรวดเร็วในห้องคับแคบใต้ดิน.....




"ทำไมเอ็งไม่หนีไปกับวรรณา....  "
ไอ้ก้านถามไอ้วันชัยอย่างงุนงง....




"ฮ่าๆๆ!!   เอ็งคิดหรือ   ว่าข้ากลับขึ้นบนไปนั้น   แล้วข้าจะมีความสุขกับชีวิตที่ข้าเป็นในทุกวันนี้!!!  ข้า....   ข้าเหนื่อยเต็มทีแล้ว  ยายจ๋า....   แม่จ๋า  ....   หนูกำลังจะไปอยู่กับแม่กับยายแล้วนะจ้ะ  "


ไอ้วันชัยพูดอย่างเพ้อๆ สติหลุดลอย   ไอ้ก้านและไอ้แสนถึงกับน้ำตาซึม  ด้วยความสงสารไอ้วันชัย  เพราะที่ผ่านมา    ด้วยโชคชะตา มันก็เป็นผู้ถูกกระทำจากสิ่งที่ไม่ได้ก่อจนหล่อหลอมให้มันต้องเป็นชายโรคจิตแบบเช่นทุกวันนี้...     ก่อนที่ไอ้วันชัยจะสบตามองไอ้ก้าน  ผู้เป็นน้องชายพ่อเดียวกัน   น้ำตาของนายร้อยผู้ลึกลับ ไหลรินออกมาอีกครั้ง   ไอ้วันชัยกล่าวกับไอ้ก้านพร้อมน้ำตา....




"ไอ้ก้าน    ข้าขอโทษ!  กับสิ่งที่เคยทำร้ายเอ็งมาตลอด  ข้าคงไม่มีโอกาสได้กราบเท้าพ่อมิ่งอีกแล้ว   ข้ามันชั่วเกินกว่าจะได้เจอพ่อแท้ๆบังเกิดเกล้าของตัวเอง     ข้าละอายใจเกินกว่าจะพบพ่อมิ่งเสียแล้ว   ข้าฝากเอ็ง...ทดแทนคุณพ่อมิ่ง  เพื่อข้าด้วย...  "


ไอ้วันชัยกระทืบเท้าลงใต้เก้าอี้ไม้นั้น    ทันใดนั้น   ทางลับอีกทางหนึ่งที่เป็นโพรงดินทะลุออกไปข้างบนได้  ก็ถูกเปิดออก !    ไอ้ก้านและไอ้แสนพยายามจะเจรจาเกลี้ยกล่อมไอ้วันชัยให้กลับขึ้นไปกับพวกมัน    แต่ไอ้วันชัยกลับใช้มีด ปาดคอตัวเองจนมันสิ้นใจตายทันที!!!




                  สองนายร้อยหนุ่มน้ำตาซึม   สงสารชะตากรรมไอ้วันชัยจับใจ   ทำไมชีวิตคนหนึ่งคนต้องมาพานพบโศกนาฏกรรมเช่นนี้    พวกมันไม่เคยโกธรไอ้วันชัยแม้แต่นิดเดียว  ด้วยหลังจากที่รู้ว่าปูมหลังไอ้วันชัยนั้น ถูกหล่อหลอมให้เป็นโรคจิต จากสิ่งที่ชีวิตๆหนึ่งไม่ได้เกี่ยวข้อง  เพียงแค่ลืมตามาดูโลกก็ถูกลิขิตใช้เป็นเครื่องมือแก้แค้นของแม่และยาย!!!!




"ไปเถอะลูก...  ไฟกำลังไหม้ที่นี่แล้ว....   "
ไอ้หาญ ตบบ่าไอ้แสนและไอ้ก้านเบาๆ      นายร้อยบ้านทุ่งมองร่างพี่ชายร่วมสายเลือดเป็นครั้งสุดท้าย  ก่อนจะตัดสินใจหันหลังจากไป    ร่างของไอ้วันชัย  ค่อยๆถูกเปลวไฟเผาไหม้  บ้านทั้งหลังเรืองสว่างวาบด้วยเปลวเพลิง     ซากศพของไอ้หวัง   แม่ครัวคนเก่า  และครูฉลอง รวมทั้งหลักฐานการฆาตกรรมทุกอย่าง ต่างก็ถูกเผาจนมอดไหม้ไปเช่นกัน!!!




                         "คิดถึงฉันบ้าง.......คืนนี้......
                      หากเธอ....ไม่มี...พันธะใดๆ....
                      และพอจะซึ้ง.....ถึงเรื่องหัวใจ......
                      ว่าฉันมิได้...ผูกพันธ์...เสน่หา......
                             """""""""""""""""""""""""""""""
                      ก่อนนอน......คืนนี้.........
                      จอมขวัญคนดี.......
                      อย่าคิดถึงใครกว่าฉัน........
               สวดมนต์ไหว้พระ.....ก่อนนอนทุกวัน......
               และให้หลับฝัน.....ถึงฉันทุกคืน....... !!!!!"


เนื้อเพลงนั้น   เสมือนเครื่องเตือนความทรงจำของไอ้ก้านและไอ้แสนที่มีต่อไอ้วันชัย   ชายหนุ่มที่มีชะตากรรมชีวิตสุดเศร้า    เนื้อเพลงนี้ได้ถ่ายทอดความรู้สึกของนายร้อยผู้ลึกลับได้เป็นอย่างดี   พวกมันทั้งคู่คงไม่มีทางลืมชื่อไอ้วันชัยไปตลอดทั้งชีวิต....




               หลังจากรอดตายมาได้หวุดหวิด   ตำรวจก็ได้เข้ามาควบคุมสถานการณ์    ไอ้ฉลองและอีวรรณาที่กำลังจะหนีออกจากโรงเรียนแห่งนี้  ได้ทำร้ายเจ้าหน้าที่ตำรวจ  จึงทำให้ตำรวจป้องกันตัวด้วยการวิสามัญไอ้ฉลองทันที    ขณะที่อีวรรณาถูกจับกุมตัว   โดยถูกส่งไปรักษาที่โรงพยาบาลคนบ้าแห่งหนึ่ง...ซึ่งหากหายดีแล้ว ก็ต้องมารับโทษในคดีที่ก่อเหตุไว้เช่นคนทั่วไป   




                   หากแต่ชีวิตที่มีอยู่ของอีวรรณานั้น กลับทุกข์ทรมาณ   โดยนางเห็นแต่ภาพหลอน  วิญญาณที่นางเคยฆ่า   ยายปริก  แม่อร   และไอ้วันชัย  ตามหลอกหลอนจนอีวรรณาไม่อาจอยู่ได้อย่างเป็นสุข   นี่คือนรกบนดินที่ทำให้ไอ้วันชัยรู้และเลือกจบชีวิตตัวเองลงในค่ำคืนนั้น.....





"ตำรวจไทย  มาตอนจบทุกที!!!  ให้มันได้อย่างนี้สิ  ไอ้แสน ไอ้ก้าน  เอ็งสองคนเรียนจบบรรจุเป็นตำรวจนครสวรรค์เมื่อไหร่   อย่าเป็นเหมือนตำรวจทุกวันนี้นะโว้ย   เกือบไม่รอดกันแล้ว!!   "


อีพเยียบ่นเสียงแหลมปริ๊ด   ทิดอ่ำแอบขบขำกับความก๋ากั่น ห้าวหาญ  ผิดรูปร่างอรชรอ้อนแอ้น หน้าตาสวยหวานของอีพเยีย    จนท้ายที่สุดไอ้หาญต้องเอ่ยปรามลูกสาวเบาๆ....




"พเยียเอ๊ย!    เอ็งจะเป็นเจ้าสาว  กำลังจะแต่งงานออกเรือนแล้ว   อะไรเบาลงได้ก็เบาลงนะลูก  ไม่ใช่ลุยไปทั่วทิศเช่นนี้   เอ็งเป็นลูกสาวข้านะโว้ย   คนอื่นเค้าเข้าใจผิดหมดว่าข้ามีลูกชายสี่คน  ฮ่าๆๆๆ!!"


ไอ้หาญกล่าวปิดท้ายในค่ำคืนนั้นพร้อมรอยยิ้มของทุกคน   ซึ่งสภาพแต่ละคนโดยเฉพาะไอ้แสนนั้นมันสะบักสะบอมจากบาดแผลทั่วร่างเลยทีเดียว!




"ไอ้แสน   เอ็งมีแผล !   เลือดไหลเต็มเลย...   ไปหาหมอเดี๋ยวนี้เลย   "
ไอ้ก้านเสียงสั่นด้วยความเป็นห่วง     อีพเยียมองหน้าไอ้หาญ   ก่อนแอบกระซิบข้างหูไอ้หาญตามประสาพ่อลูกที่สนิทกัน....






"พ่อ...หนูว่า   ไอ้แสน  กับไอ้ก้านมันทะแม่งๆแล้วล่ะ   มันเกินกว่าเพื่อนทั่วไปแล้วนา....  "


อีพเยียที่มองพิรุธของสองนายร้อยเพื่อนรักออก  กระซิบข้างใบหูไอ้หาญเสียงเล็กเสียงน้อย   แต่กำนันหนุ่มใหญ่กลับหัวเราะเสียงดังแทน!.....




"ฮ่าๆๆๆ!!!   เอ็งนี่มันจริงๆเลยนะอีพเยีย   ก่อนจะยุ่งกับเรื่องน้องชายตัวเอง   เอาเรื่องไอ้จอมให้รอดก่อนเถอะโว้ยยย   "
ไอ้หาญเอ่ยพร้อมหัวเราะอารมณ์ดี    อีพเยียหน้ามุ่ยทันทีเมื่อได้ยินชื่อชายหนุ่มที่กำลังจะเป็นคู่ชีวิตของตัวเอง    หนุ่มหล่อ"จอมเจ้าชู้"   ก่อเรื่องปวดหัวไม่เว้นแต่ละวัน!!!






                 หลังจากพาไอ้แสนมาทำแผลที่โรงพยาบาลเรียบร้อยแล้ว    อีพเยีย  กำนันหาญ  และทิดอ่ำ  ก็เดินทางกลับชุมแสงในช่วงเช้ามืดของอีกวัน  โดยก่อนไป  อีพเยียก็เผลอตบบ่าของน้องชายด้วยความเคยชิน   หากแต่ไอ้แสนสะดุ้งเพราะรอยแผลที่ยังสดๆอยู่!!




"เอ็งห้ามลืมงานแต่งข้านะ!!!   อ้าว! เป็นแผลอยู่นี่หว่า...  ขอโทษที...    ไปละ   แม่พยอมของเอ็งเป็นห่วงเอ็งจนเป็นลมไปหลายรอบละ   ข้าให้อีชวนชมดูแลอยู่ ตอนนี้คงสบายใจสักที...   "


อีพเยียกล่างทิ้งท้าย   ก่อนจะขึ้นรถที่มีทิดอ่ำและไอ้หาญนั่งอยู่ด้านใน   และจากพวกไอ้แสนกลับไปบ้านกำนันหาญที่อำเภอชุมแสงอีกครั้ง....




                   ไอ้แสนนอนอยู่บนเตียง   มีผ้าพันแผลปิดเกือบทั่งร่าง   โชคดีที่ไอ้วันชัยกรีดบาดแผลไม่ลึกมาก   ไอ้แสนจึงไม่ได้เป็นอะไรมากนัก  เบื้องต้นมีอาการอ่อนเพลียเหนื่อยล้า  จากการถูกขังให้อดน้ำและอาหารเป็นเวลาสองวันเต็มๆ    ฝ่ามือไอ้แสนถูกโยงด้วยสายน้ำเกลือ....   ไอ้ก้านยืนเฝ้าไม่ห่างกาย   ขณะที่ไอ้เสือ  และไอ้ฟัก ก็ตามเฝ้าไอ้แสนไม่ห่างเช่นกัน....    ขณะที่ประตูห้องที่ไอ้แสนรักษาตัวอยู่ก็ถูกออก   โดยผู้ที่มีเยี่ยมเยียน  ก็คือเหล่าครูฝึกจากโรงเรียนนายร้อย  และผอ.โรงเรียน  โดยทั้งหมดต่างมีความรู้สึกผิด  ที่ปล่อยปละละเลย  จนทำให้นักเรียนนายร้อยหลายคนเกิดอันตรายจนถึงแก่ชีวิตดังเช่นไอ้หวัง    โดนผอ.จะรับผิดชอบกับทางครอบครัวไอ้หวังเต็มกำลังที่สุด  ส่วนไอ้แสนที่รอดตายมาได้  มันไม่ได้ติดใจอะไร  เพราะรู้ว่า  พวกไอ้วันชัยก็แฝงเร้นมาอย่างแนบเนียน   พวกมันเห็นทีแรกก็ไม่คิดว่าวันชัย-วรรณา  และครูฉลองจะมีพิษภัยอันตรายได้เพียงนั้น.....






"พวกครูขอโทษนักเรียนทุกคนจากใจ...  วันนี้พักผ่อนเถอะ   พวกนายก้าน  ครูอนุญาตให้อยู่เฝ้าดูแลเพื่อนที่โรงพยาบาลนี้ต่อได้  โดยไม่ผิดกฎของโรงเรียน    ถ้าไม่เป็นการรบกวน  ครูอยากจะขอร้องให้เก็บเรื่องนายวันชัยไว้เป็นความลับ    หากมีคนรู้ว่าโรงเรียนนายร้อยนี้มีเหตุฆาตกรรมอำพรางเกิดขึ้น   มีหวังโรงเรียนนายร้อยปากน้ำโพโดนสั่งปิดทันทีแน่ๆ...."


ผอ.โรงเรียนกล่าวขอร้อง     ทุกคนเข้าใจดี  และไม่ติดใจกับเหตุการณ์ที่ผ่านไปแล้ว....   ก่อนที่เหล่าครูฝึกจะจากพวกไอ้แสนไป....




                        ไอ้ก้านรีบส่งสัญญาณบอกไอ้ฟักและไอ้เสือให้ออกจากห้องนั้นไป   ให้เหลืออยู่แค่มันทั้งสองเพียงลำพัง....    ไอ้ก้านหันมามองไอ้แสนด้วยสายตาอ่อนโยน พลางยิ้มกรุ้มกริ่มหื่นกามใส่ไอ้แสนทันที    มันลืมตัวกระโจนกอดร่างไอ้แสน จนไปโดนเข้ากับรอยแผล   ไอ้แสนสะดุ้งโหยง   ก่อนที่มันทั้งสองจะหัวเราะให้กันเบาๆ...



"เอ็งโดนพวกนั้นมันล่วงเกินมาตรงไหนบ้างเนี่ย   มาให้ข้าลบรอยพวกมันออกเลยนะ....  ซิ๊ดดดดด!!  "
ไอ้ก้านกล่าวพร้อมกับฝังใบหน้าซุกไซร้ด้วยสัมผัสแผ่วเบาไปทั่วร่างกายของไอ้แสน....   ไอ้แสนสยิวจากสัมผัสคนรักไปทั่วร่าง  แต่ประโยคเมื่อครู่ที่ไอ้ก้านพูดไม่คิดกลับทำให้มันเข้าใจผิด!




"เอ็งรังเกียจข้าแล้วหรือไอ้ก้าน....   "
ไอ้แสนแกล้งอำคนรัก โดยตีสีหน้าเศร้าๆ   ไอ้ก้านตกใจกลัวไอ้แสนเข้าใจผิดไปไกลรีบอธิบายทันที...




"ข้าไม่เคยนึกรังเกียจเอ็งเลย   ต่อให้เอ็งจะไปเย็ดกับใคร  หรือผ่านใครมาอีกกี่คนก็ตามแต่  ข้าก็ยังคงรักเอ็งที่เป็นเอ็งเสมอ   ได้ยินมั้ย  ข้ารักเอ็งสุดหัวใจ   ข้าควรจะบอกให้เอ็งรู้ตั้งนานแล้ว   ตอนเอ็งหายไป  ข้าเหมือนจะขาดใจเสียให้ได้   เอ็งรู้มั้ย!  ว่าข้า   เป็นห่วงเอ็งมากแค่ไหน....    "


ไอ้ก้านเอ่ยด้วยน้ำเสียงและสายตาที่จริงจัง  บ่งบอกว่าทุกคำพูดล้วนถูกกลั่นกรองจากความรู้สึกเบื้องลึกของจิตใจ   ไอ้แสนเอง   ก็รับรู้ถึงความรู้สึกของนายร้อยบ้านทุ่ง   มันรู้สึกเขินอายสุดขีด จนหน้าแดงซ่านให้ไอ้ก้านเห็นอีกครั้ง     เกิดมายี่สิบกว่าปี  ไอ้แสนมันไม่เคยถูกใครบอกรักซึ่งๆหน้าเช่นนี้มาก่อนเลย!  




"ข้าก็รักเอ็ง....   รักมากๆ   รักจนไม่อยากห่างกายเอ็งแม้แต่วินาทีเดียว   หลังจากนี้  เอ็งอยากจะอยู่กับข้าไปตลอดชีวิตของเอ็งไหม ?   "
ไอ้แสนถามไอ้ก้านกลับเช่นกัน   ทำให้นายร้อยบ้านทุ่งหัวใจพองโตกับประโยคนั้น....   แน่นอนว่ามันตอบตกลง   ก่อนที่สองนายร้อยหนุ่มหล่อ  จะโผเข้าหากันและประกบปากจูบดูดดื่มอีกครั้ง   ราวกับว่ามันทั้งสองคนห่างเหินกันมาเนิ่นนาน ....



"จ๊วฟฟฟฟฟฟๆๆๆๆๆๆๆๆ........อืมมมมมมมมม  จุ๊ฟฟฟฟฟฟๆๆๆๆๆๆๆๆ....ซิ๊ดดดดดด!....อ๊าสสสส์
จุ๊วฟฟฟฟฟฟฟฟๆๆๆๆๆ....อ๊ะสสสสส์...อาาาาาา"


ไอ้ก้านสอดลิ้นเกี่ยวกระหวัดในโพรงปากไอ้แสน   มันทั้งสองหลับตาใช้ลิ้นรับรสสัมผัสจูบอันร้อนแรงดูดดื่มจากอีกฝ่าย   น้ำลายของมันทั้งสองต่างหอมหวาน    กินกี่ครั้งก็ไม่เคยอิ่ม!    ไอ้แสนติดใจเข้ากับรสจูบของไอ้ก้าน  มันเริ่มใช้ลิ้นสอดดุนมาโพรงปากของไอ้ก้าน  ขณะที่ริมฝีปากหนานุ่มของมันทั้งสองต่างบดขยี้กันสัมผัสจุมพิตดูดดื่มปานจะกลืนกิน!!




                 ไอ้ก้านตวัดลิ้นเลียไปทั่วใบหน้าของไอ้แสน   ก่อนฉกเลียที่ซอกใบหูสองข้าง   ความเสียวสะท้านแล่นปะทะทั่วร่างของไอ้แสน  เกิดอารมณ์เงี่ยนกระสันต์จนร้อนวูบวาบ  แม้ร่างกายจะเต็มไปด้วยรอยแผล   เช่นเดียวกันท่อนควย9นิ้วของไอ้ก้านที่แข็งผงาดเป็นลำ   ไอ้ก้านดึงมือไอ้แสนให้ไปจับกุมท่อนควยตัวเอง   พลางเอ่ยขอร้องด้วยน้ำเสียงเว้าวอนชวนให้เคลิบเคลิ้มยิ่งนัก....



"เอ็งเห็นมั้ย...  ข้าใกล้เอ็งทีไร... ควยข้าแข็งทุกทีเลย   ควยข้ามันอยากสมสู่กับเอ็ง   ขอข้าเย็ดเอ็งสักน้ำได้ไหม...  ข้าไม่ได้เอาน้ำเงี่ยนออกหลายวันละ  ข้าอยากแตกในรูเอ็ง    น๊าๆๆๆ  ไอ้แสน...  ถือเป็นรางวัลของข้าก็ได้...   "




ไอ้ก้านออดอ้อนไอ้แสนด้วยเสียงเล็กเสียงน้อย  เป็นครั้งแรกที่นายร้อยบ้านทุ่งอ้อนไอ้แสนราวกับว่าไอ้แสนตกเป็นเมียของมันไปแล้ว    แต่ด้วยสิ่งที่มันทั้งสองเผชิญมาด้วยกันมากมาย    ยอมยกร่างกายปรนเปรอสวาทให้นายร้อยรูปหล่ออีกสักหนก็คงจะไม่สึกเหรอไปมากกว่านี้แล้วล่ะ!....




"ในโรงบาล  เอ็งก็จะเงี่ยนอยากเย็ดข้าอีกนะ.....  "


ไอ้แสนดุไอ้ก้านหน้าแดงปริ๊ด    ไอ้ก้านยิ้มกรุ้มกริ่ม  ถือวิสาสะ  หอมแก้มไอ้แสนสองข้างสลับกันไปมา   ร่างกำยำล่ำสันจึงโดนกำปั้นไอ้แสนทุบใส่เบาๆด้วยความเขินอาย...






"เออๆ!! ข้ายอมให้เอ็งก็ได้  ให้แค่น้ำเดียวนะโว้ย!...แล้วก็.....   เย็ดข้าเบาๆนะ.....     คราวที่แล้วระบมหลายวันเชียว...   "


ไอ้แสนกล่าวเบาๆ   ไอ้ก้านดีใจที่จะได้เย็ดคนรักอีกครั้ง   มันประกบปากจูบแลกลิ้นดูดดื่มกับไอ้แสนอีกครั้ง    พลางลูบไล้สัมผัสมัดกล้ามกำยำ อย่างแผ่วเบา   ไอ้แสนจึงเริ่มเกิดอารมณ์เสียวซ่านกับสัมผัสเสียวซ่านจากคนรักอย่างไอ้ก้าน    ก่อนที่ร่างกายกำยำของมันทั้งสองจะเปลือยเปล่าอย่างรวดเร็ว   ไอ้ก้านรีบใช้ลิ้นจู่โจม  ซุกไซร้ดูดเลียไปตามร่างกายของไอ้แสนด้วยเสน่หาหลงไหลหนัก   ไอ้แสนสูดปากครางรับสัมผัสสวาทนั้น    ตอหนวดแข็งสากๆกำลังถูุถากไปตามมวลมัดกล้ามกำยำของไอ้แสน    จนเกิดเป็นรอยแดงจางๆบนผิวสีน้ำผึ้งของมัน     ไอ้ก้านฉกลิ้นดูดเลีย พลางสูดดมกลิ่นกายคนรักที่ซอกรักแร้ดกดำ  ก่อนจะฉกลิ้นเลียผ่านกล้ามหน้าท้องที่เรียงแน่นเป็นชั้นๆ   




ไอ้ก้านอ้าปากดูดอมเลียท่อนควย9นิ้วให้ไอ้แสนปรนเปรอสวาทให้ด้วยความรักใคร่สุดฝีปาก  ไอ้แสนสะดุ้งเสียววาบ   แต่ไอ้ก้านไม่ได้หยุดแค่การอมควยให้มัน   ลิ้นของนายร้อยบ้านทุ่งฉกฉวยไปสัมผัสที่ซอกรูทวารฟิตแน่นกระชับของนายร้อยลูกกำนัน  ขนหมอยขึ้นอยู่รำไรรอบปากรูทวาร  กลิ่นอับๆมีให้พอเสียวกระสันต์   ไอ้ก้านฝังหน้าแนบชิดใช้กล้ามแขนแยกขาไอ้แสนฉีกอ้าออก  ก่อนใช้ลิ้นสอดแยงเลียปรนเปรอกามสวาทให้คนรักสุดฝีปาก!      ไอ้แสนแม้จะชอบการเป็นฝ่ายเย็ด   แต่ลิ้นของไอ้ก้าน  โดนทีไร ก็เสียววาบหวามจนสะท้านร่างทุกครั้งไป   ความเสียวซ่านแล่นปะทะไปทั่วโพรงรู จนไอ้แสนเผลอแอ่นรูรับลิ้นของไอ้ก้านทันที!




"เมียจ๋า....  เป็นของผัว...นะจ้ะ....  ซิ๊ดดดดด!   "


ไอ้ก้านครางเสียงสั่น   มันจับท่อนควยที่เคลือบด้วยน้ำลายค่อยๆจับจ่อดุ้นควยเสียบเข้าไปในรูทวารแน่นฟิตของไอ้แสนคนรักอีกครั้ง   ไอ้แสนสะดุ้งเฮือกทันที   หน้าขมวดเกร็งด้วยฤทธิ์ท่อนควย9นิ้วของคนรัก   ไอ้ก้านโน้มใบหน้าหล่อเหลาของไอ้แสนมาประกบปากแลกลิ้น   เสียงครางของมันทั้งสองกลายเป็นเสียงร้องดังอู้อี้ทันที




"ตั่บบบบบๆๆๆๆๆๆๆๆ   อ๊ะสสสส์!.... อ๊ะสสส์!...อ๊ะส์!
อาาาาาาาาาา!.....อาาาาาาาา!....ตั่บบบบๆๆๆๆๆๆ!
ซิ๊ดดดดดดดด!   ตั่บบบบๆๆๆๆๆๆ   อ๊ะสส์ๆๆๆๆๆๆๆ!"

ไอ้ก้านเสยกระแทกลำควยเข้าออกควงคว้านในรูทวารนายร้อยคนรักอย่างเมามันส์    ไอ้แสนเสียวสะท้านจนเกร็งขมิบตอดรัดรอดท่อนควยไอ้ก้านต่อเนื่อง   ส่วนไอ้ฟักกับไอ้เสือที่แอบดูอยู่ด้วยความซุ่มซ่าม  เผลอดันประตูอ้าออก    ไอ้ก้านจึงเย็ดไอ้แสนโชว์ลูกน้องตัวเองเสียเลย!....




"อ๊ะสสสส์!!!...อ๊ะสสส์!!!!.    อ๊ะสสส์!!!   ไอ้ก้าน เอ็งเห็นไอ้สองตัวนั่นไหม   ยังไม่หยุดเย็ดข้าอีก   ทำไมเอ็งขี้เงี่ยนขี้เย็ดเช่นนี้   น้ำยังไม่แตกอีก!  ข้าเริ่มเจ็บรูแล้วนะโว้ย !"


ไอ้แสนแม้จะเสียวสะท้าน  แต่ด้วยนิสัยขี้โวยวายก็เริ่มออกปากบ่นไอ้ก้านที่เย็ดมาครู่ใหญ่  แต่ยังคงอึด ถึกทน   ขณะที่ไอ้ฟัก ไอ้เสือ  ก็ลงกลอนล็อคประตูห้องให้เรียบร้อย   มองท่อนควย9นิ้วสดๆของไอ้ก้านที่ไหลผลุบเข้าออกรูทวารของไอ้แสน   ขณะที่ร่างกำยำของไอ้แสนแม้จะถูกเย็ด  แต่ท่อนควยก็แข็งผงาดชูชัน     ไอ้ฟักไอ้เสือมองไอ้แสนเชิงขออนุญาต   ไอ้แสนพยักหน้าทันที   มันทั้งสองรีบถอดเสื้อผ้าและมาร่วมวงอย่างรวดเร็ว....



         
                  ไอ้ก้านเย็ดไอ้แสนในประกบตะแคงด้านข้าง   ซึ่งท่านี้ท่อนควย9นิ้วมันนั้นก็เสียบเข้ารูลึกเน้นสุดลำโคน   ขณะที่ไอ้เสือ  ก็ได้ช่วยปรนเปรอกาทสวาทมันทั้งสองด้วยการใช้ลุ้นฉกเลียปากรูของไอ้แสนที่มีควย9นิ้วของไอ้ก้านเสียบเข้าออกอยู่!   ลิ้นนุ่มลื่น  กำลังเลียรอบปากรูซึ่งก็ฉกเลียโดนท่อนควยไอ้ก้านด้วยเช่นกัน     ส่วนไอ้ฟัก  มันไม่รอช้ารีบอ้าปากดูดเลียอมท่อนควย9นิ้วของลูกพี่มันทันที    ไอ้ก้านดึงหน้าไอ้แสนมาประกบปากแลกลิ้นอีกครั้ง   ก่อนเร่งกระเด้าเสยกระแทกลำควยเข้าออกรูทวารแน่นฟิตของคนรักอย่างเมามันส์




"ตั่บบบบๆๆๆๆๆๆๆๆ!!!....  อ๊ะสสส์!...อ๊ะสส์!....อ๊ะส์!
ซิ๊ดดดดดดด   ตั่บบบบบๆๆๆๆๆๆๆ!!!   โคตรฟิตควยเลย!    อ๊ากกกกกสสสสส์!  เมียจ๋า!......เมียจ๋าาา!...รักผัวมั้ย!    ผัวอยากในรูเมียแล้ว!   น้ำควยผัวจะมาแล้ว   อ๊าาากกกก์!    อาาาาาา  !   อ๊าาาา!...  แตกในรูเมียเลย   อ๊ะสส์!   อ๊ะสส์!   อาาาาา!!!  "


สองนายร้อยครวญครางใส่กันอย่างเร่าร้อนถึงพริกถึงขิง  ไม่นานไอ้ก้านกดมิดโคนลำ  กระตุกน้ำอสุจิอสุจิปฏิสนธิในรูทวารไอ้แสนชายคนรักอีกครั้ง   ไอ้ฟักดูดเลียท่อนควยพลางสลับชักรูดท่อนควย ก่อนที่ไอ้แสนจะระเบิดน้ำกามพุ่งใส่ปาก    ไอ้ฟักรีบดูดกลืนน้ำกามขาวขุ่นจากพ่อพันธุ์ชั้นดีลงคอ   ขณะที่ไอ้เสือมาประกบปากกับไอ้ฟัก  เพื่อแย่งกินน้ำกามขาวขุ่นจากควยไอ้แสน   ทั้งห้องตลบอบอวลด้วยกลิ่นน้ำกามจากบทกามสวาทเมื่อครู่.....






                  ไอ้ก้านและไอ้แสนยังคงมีความเงี่ยนมากล้น   แต่หนนี้มันทั้งสอง  ได้สลับเปลี่ยนไปเย็ดไอ้ฟักไอ้เสือแทนบ้าง     โดยที่ร่างมันทั้งสองยังคงนัวเนียข้างกายกันไม่ห่าง     

               หลังเรื่องร้ายๆได้ผ่านพ้นไป    ทุกวันๆของมันทั้งสอง  จะมีแต่ความสุข...และความเสียว ดังเช่นนี้ตลอดไป...  




"ไอ้แสน   ข้ารักเอ็งนะ...  ข้าจะบอกเอ็งเช่นนี้ทุกวัน  ทุกเช้าเย็นเลย!   "
ไอ้ก้านกระซิบข้างหู  นายร้อยลูกกำนันหน้าแดงเขินอาย    มันทั้งคู่บอกรักกัน  ขณะที่ท่อนควยของมันทั้งสองกำลังสมสู่กับไอ้ฟักและไอ้เสือเสียบควยสดๆปักคารูทวารอยู่!




         "เอ็งนี่มันจริงๆเลย....  ข้าก็รักเอ็งเหมือนกันโว้ย ไอ้ก้าน!  พอใจเอ็งหรือยัง!   "
ไอ้แสนเอ่ยอย่างอายๆ  ก่อนจะถูกไอ้ก้านจับประกบปากด้วยเสน่หาหลงไหลอีกครั้ง......มันไม่เคยคิดเหมือนกันว่า ชายหนุ่มที่ครั้งหนึ่งจะชังน้ำหน้ากันจนต่อยตีเลือดกลบปากหลายครั้งหลายหน   จะรักมันได้มากมายขนาดนี้.....






         จบภาค"นายร้อยปากน้ำโพ"!!!






""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""






           End  credit!




                     เดือนต่อมา...  บ้านทรงไทยของกำนันหาญถูกตกแต่งสวยงามยิ่งใหญ่   เพื่อเตรียมพร้อมสำหรับพิธีแต่งงาน ที่กำลังจะมีขึ้นอย่างสมเกียรติของสองครอบครัวที่ชื่อเสียงยิ่งใหญ่ไม่แพ้ผู้ใดในอำเภอชุมแสง...   ไอ้แสนและไอ้ก้านต่างเดินทางจากปากน้ำโพมาร่วมแสดงความยินดีกับคู่บ่าวสาว " ไอ้จอม"  และ"อีพเยีย "   โดยมันทั้งสอง  เดินทางมาค้างคืนที่บ้านกำนันหาญนี้ ตั้งแต่เมื่อคืน   เพื่อจะได้ร่วมพิธีมงคลแห่ขันหมากสู่ขอเจ้าสาวตามขนบธรรมเนียม   ซึ่งจะเริ่มพิธีในตอนเช้าตรู่....   





โดยช่วงเวลารุ่งสางเช้ามืดของวันนี้     ก่อนที่ขบวนแห่ขันหมากจะเริ่มอีกไม่กี่ชั่วโมงนั้น!     ไอ้แสนก็ได้ยินเสียงแหลมปริ๊ดของอีพเยีย  กรีดร้องแหกปากลั่นทะลุออกมาจากห้องแต่งตัวเจ้าสาว     ไอ้แสนและไอ้ก้าน   ในชุดไทย   แต่งกายด้วยผ้าไทยสง่างามสมเกียร์ติกับแขกเหรื่อที่มาร่วมงาน   ขณะที่ไอ้แสนก็เข้าไปดูอีพเยียด้วยความเป็นห่วงว่ามีเรื่องอะไรเกิดขึ้นในวันแต่งงานนี้.....




          "เป็นอะไรหรือพี่พเยีย..."
           ไอ้แสนเอ่ยถามพี่สาวคนสวยที่แต่งหน้าทำผมในชุดไทย ห่มสไบสวยงามที่สุดในงานแต่งของตนเอง   แต่หน้าของอีพเยียที่แต่งหน้าสวยหวานกลับกำลังเดือดดาล!




             "คนที่บ้านไอ้จอม มันส่งข่าวมาบอกข้าว่า เช้านี้ไอ้จอมมันยังไม่ตื่นนอนมาเตรียมตัวแต่งชุดเจ้าบ่าวเลย!   กริ๊ดดดดดดดดด!  ผู้หลักผู้ใหญ่เต็มงาน  มันจะหักหน้ากูแบบนี้ไม่ได้นะ  !!!  "


อีพเยียหน้าไม่สบอารมณ์  ความเดือดดาลทะลุผ่านแป้งรองพื้นที่โบกบนหน้าของสาวสวย!




"ใจเย็นๆสิคะ คุณหนู  อย่าแหกปากแบบนั้น   เดี๋ยวแป้งรองพื้นแตกบนหน้า  มันจะไม่สวยนะจ้ะ"
อีชวนชมสาวน้อยที่มีอีพเยียเหมือนเป็นดั่งเจ้าชีวิต รีบปลอบประโลม   อีพเยียจึงระงับความโกธรเกรี้ยว  แต่หันมาสั่งไอ้แสน  ผู้เป็นน้องชายด้วยเสียงแหลมปริ๊ดของนางทันที!....



"ไอ้แสน ไอ้ก้าน   ไปตามเจ้าบ่าวกูให้มันตื่นมาแต่งตัวให้ทันก่อนเริ่มแห่ขันหมาก   เดี๋ยวนี้เลยโว้ย!!!!!  "




               ไอ้แสนและไอ้ก้านรีบบึ่งรถมาตลาดชุมแสงในช่วงเช้ามืดตามคำสั่งอีพเยียทันที    ก่อนจะขออนุญาต"เจ๊แต๋ว" เศรษฐีเจ้าของบ้านหลังใหญ่กลางตลาดชุมแสง    สีหน้าของหญิงหม้ายวัยกลางคน  ประหลาดใจเล็กน้อยที่เห็นญาติว่าที่สะใภ้สาวโผล่มาที่บ้านของหล่อนแต่เช้ามืด   ก่อนเจ๊แต๋วจะมุมปากนิดๆ    ก่อนหล่อนพูดทิ้งท้ายใส่ไอ้ก้านและไอ้แสนว่า....


"ฮ่าๆๆๆ!!!  ถ้างานแต่งนี้จะม่ายมีเจ้าบ่าว....   ก็สุดแท้แต่ลูกชายอั๊วจาตัดสินใจน๊า....   จะโทษอาจอมมันคนเดียวก็ม่ายล่าย!  อีพเยีย  พี่เอ็งน่ะมันปีงเกลียว!เกินปาย!  อยู่ๆกันปาย... อาจอม...ลูกอั๊วโดนเมีย อีถอนหงอก  จนซี้แหงแก๋แน่ๆ!!!  "


             สองหนุ่มที่สวมใส่ชุดไทย  มองเจ๊แต๋วพูดจาแปลกๆ  แต่ก็ไม่ได้สนใจคำพูดเศรษฐีนีสาวใหญ่นัก
มันทั้งสองขึ้นมาถึงหน้าห้องนอนของไอ้จอมที่อยู่ชั้นบนของบ้านหลังนี้    ซึ่งเจ๊แต๋ว  แม่ไอ้จอมนี้ เป็นเศรษฐีนี หากินกับการให้พ่อค้าเช่าแผงขายในตลาด  และปล่อยเงินกู้   จึงถือว่าบ้านไอ้จอมนี้   มีฐานะร่ำรวยมั่นคงมากเลยทีเดียว      บ้านใหญ่โตโอ่อ่า  ตกแต่งด้วยข้าวของแบบฝรั่งทันสมัย.....    แต่สิ่งที่ทำให้ไอ้แสนและไอ้ก้านยืนอึ้งตะลึง  หน้าห้องนอนของไอ้จอมว่าที่พี่เขยบ้านกำนันหาญก็คือ.....




             "ซิ๊ดดดดดดดด!.....อ๊าาาาาสสสส์!   ตั่บๆๆๆๆๆๆๆๆๆ!!!!  ซู๊ดดดดดดด   อ๊ะส์!....อ๊าาาาส์!"   


เสียงครวญครางของชายหนุ่มสองคน!!!! กำลังสูดปากประชันกันดุเดือดเร่าร้อน พร้อมๆกับเสียงลมหายใจหอบกระเส่าสลับกับเสียงของท่อนควยที่เสียบกระทบกับรูทวาร    ดังทะลุแว่วออกมาจากประตู    มันทั้งคู่รู้ดีว่านี่คือการสมสู่ระหว่างผู้ชายด้วยกัน!!!!   




   แต่อีกไม่กี่ชั่วโมงข้างหน้านี้  พิธีแห่ขันหมากกำลังจะเริ่ม   ทิ้งเป็นปริศนาคาใจไอ้แสนว่าไอ้จอมหนุ่มหล่อมาดเจ้าชู้  ฟันผู้หญิงไปทั่วบ้านทั่วเมือง   แต่บัดนี้กำลังสมสู่อยู่กับผู้ชายด้วยกัน    แล้วชายคนนั้นมันคือใครกันล่ะ ? !!!










                 ติดตามอ่านต่อได้ในภาค...
"เขยร่าน-บ้านกำนัน"
           มหากาพย์พ่อตา-ลูกเขย  แม่ผัว-ลูกสะใภ้
                 กำลังจะเริ่ม...ที่หมวดเรื่องเล่าครอบครัวญาติพี่น้องเร็วๆนี้ !!!!






***รูปภาพประกอบตัวละคร ผู้เขียนใช้เพื่อเพิ่มอรรถรสในการอ่านเท่านั้น  ไม่ได้มีเจตนาเผยแพร่หลอกลวง หรือสมอ้างเป็นเจ้าของรูปใดๆ  หรือค้าขายเชิงพานิชย์ในรูปภาพนั้นๆ***




.
อ่านเรื่องราวย้อนหลัง

"นายร้อยปากน้ำโพ"   (พาร์ทวันชัย )

ตอนที่9 ความหลัง-ความลับ-ความรักที่ทุ่งนาเนินมะกอก!!!

http://www.g4guys.com/thread-155142-1-1.html

ตอนที่10 ก่อนถึงวันเปิดภาคเรียน!!!

http://www.g4guys.com/thread-155230-1-1.html


ตอนที่11  ยายปริก!!! (เนื้อเรื่องทั้งตอน)

http://www.g4guys.com/forum.php? ... 1&extra=#pid8974699

Petchza2021

จบบริบูรณ์ไปอีก1เรื่องแล้วนะครับสำหรับ"นายร้อยปากน้ำโพ"   อาจจะสนุกบ้างไม่สนุกบ้างสำหรับบางคน  ตัวไรท์น้อมรับทุกคำติชมเพื่อพัฒนาในการแต่งนิยายเรื่องใหม่ๆให้ดียิ่งขึ้นต่อไป     สำหรับ"เขยร่านบ้านกำนัน"  จะลงในหมวดเรื่องเล่าครอบครัวญาติพี่น้องสำหรับ   "อีพเยีย" ตอนที่ไรท์เริ่มสร้างตัวละครนี้ขึ้นมา   ภาพในหัวคือ "เบลล่า ราณี"  ที่แสดงเป็น" เรณู"จากละคร"กรงกรรม"ช่อง3 เลยครับ   สวยหวาน และยังมีมุมที่ลุยๆห้าวๆ แต่ติดที่กลัวมีปัญหาหากนำภาพมาประกอบนิยายของไรท์อาจจะโดนข้อหาละเมิดลิขสิทธิ์ได้ครับ    ไรท์อยากให้ลุ้นกันว่าหลังจากพเยียแต่งกับไอ้จอมไปแล้วเธอจะจัดการกับผัวจอมเจ้าชู้และแม่ผัวสุดแสบยังไง   โทนเรื่องบรรยากาศในเรื่องเขยร่านนั้น  จะเกิดที่อำเภอชุมแสงตลอดจนจบเรื่อง  แนวลูกทุ่งบ้านๆ ได้อารมณ์เหมือนฟีลหนังไทยสมัยก่อน ซึ่งจะมีตัวละครจากเรื่องอื่นมาแซมด้วยประปรายครับ

zhanes

แต่งจุใจมากครับ เฝ้ารอเรื่องเขยร่านเลย ดูท่าจะมันหยดแน่ๆ แต่คนที่จัดการจอมเนี่ย ไม่น่าจะเป็นเพยีย แต่เป็นพวกคนอื่นในครอบครัวแล้วล่ะ หุหุ

boobooboy

น่าสนุกอ่ะ ลุ้นเลยว่าจอม กำลัง........กับใคร

takeshi

ขอบคุณครับ

Maramost

มาแล้ว เขยร่านมาแล้ว รอติดตามนะครับ

crossnon

สนุกมากครับ รอติดตามเรื่องต่อไปเลยยย

wiput

ขอบคุณครับ

new1

สนุกดีนะขอบใจ

eg1

ขอบคุณครับ

AjarnUbon

เยมาสารพัด สุดท้ายก็มาเป็นเมียไอ้ก้าน โถ ไอ้แสนเอ๊ย 555

bo69dy

รอๆๆๆๆๆ

Vishanu

ขอบคุณ​มาก​ครับ​

Yud6565

ขอบคุณครับ

ROSY712

ขอบคุณครับ

Eakkadoor

ชอบมากกกกก สนุกเงี่ยนมากๆ มีการต่อยอดไปอีกเรื่องด้วย
ชอบสุดๆเลยครับ

koppy

ขอบคุณมากครับ

Blackblood888

ขอบคุณ​มาก​ครับ​

lekthai

จบเศร้านิด วันชัยไม่น่าตาย รอเรื่องเขยร่านครับ  ขอบคุณ

redboy

ลุ้นเลย