ผมและพี่ดำ EP5. Games
:'(มาช้าแต่มานะ ..ขออภัยที่ล่าช้าครับ แต่จะมีคนยังติดตามอ่านไหมหนอ ไม่รู้จะมีคนเดาเนื้อเรื่องได้ไหม ยังไงฝากติดตามกันต่อไปนะครับหลังจากที่ผมกลับมาอยู่ที่บ้านสิ่งที่สังเกตได้คือ พี่ดำมักจะวนเวียนอยู่ใกล้ ๆ ผมตลอดผมนึกไม่ออกเลยว่าอะไรทำให้พี่ดำเปลี่ยนไป จากคนที่ไม่อยากเข้าใกล้ประเภทแบบผม ตามติดผมจนผมหวั่นไหวความจริงผมหวั่นไหวมานานแล้ว และคิดว่าผมลืมพี่เค้าไม่ได้ ตลอดเวลา ช่วง ม.ปลายผมไม่ได้มีใครไม่ได้มองใครเลย ทุกครั้งที่คิดจะคุยกับใคร ก็ไม่ได้มีความรู้สึกเท่ากับพี่ดำเลยงงจริงๆ
“คุณหนุ่มครับ แย่แล้ว ไอ้ดำมัน...”
“พี่ดำเป็นอะไรครับพี่”เสียงร้อนรนของพี่ชัยดังตามสายที่ผมรับ
“มันเป็นอะไรไม่รู้ครับไปเมาอยู่ร้านป้าแขกท้ายหมู่บ้านโน่น ใครจะพากลับก็ไม่เอาร้องบอกให้แต่คุณหนุ่มไปพามันกลับอย่างเดียว”
“เอ้า...อะไรกันนี่ครับ”
“นะครับคุณหนุ่มช่วยหน่อยมันเมามากที่สุดในรอบ 3 ปีกว่าแล้วเนี่ย ปกติไม่เคยกินเลย”
นั่นสิตั้งแต่ผมมาอยู่นี่พี่ดำไม่แตะต้องเหล้าขยันทำงาน ช่วยพ่อ ดูแลผม อย่างเต็มที่ ...ยกเว้นวันนั้นที่ได้คุยกัน ... ..................................................................
“พี่ดำกลับบ้านเถอะครับ....”
“ไม่เอา ไม่กลับ ถ้าคุณหนุ่มไม่รับผมผมไม่กลับ”
“ผมหนุ่มเองครับ .... พี่ดำ”
“ไหนๆ ดูสิ คนใจดำ... ทำไม ทำไมรังเกียจกันขนาดนี้เลยหรอ”
เดี๊ยวก้อนนนนนนนนนนนนน...ใครรังเกียจพี่ดำวะ พอเมาแล้วเปลี่ยนเป็นคนละคนเลยรึเนี่ย พี่ดำของผม
“ถ้าเป็นคุณหนุ่มจริงไหนตอบรักผมหน่อยสินะนะ ตอบผมหน่อย รักผมรึเปล่า ถ้าไม่บอกถือว่าไม่ใช่คุณหนุ่มตัวจริง”
อะไรว้า มันเรื่องอะไรเนี่ย พี่ดำชักเกินไปละนะผมมองหน้าพี่ชัยซึ่งแบบทำหน้าตาไม่ถูกเลยตอนนั้น
“ป่ะพี่ชัยรีบพาพี่ดำกลับเถอะเดี๋ยวผมค่อยมาเคลียร์ค่าเหล้า ค่าของกินมีเรื่องต้องจัดการสักหน่อย”
ผมกับพี่ชัยช่วยกันทั้งลากทั้งพยุงพี่ดำ เอะอะก็มาซบผมอย่างเดียว โอ้ยยหนักโว้ยยยย ในที่สุดก็ถึงห้องพี่ดำแน่นอนว่าถึงห้องแล้วผมก็ขอตัวแต่...นายดำตัวดีมันไม่ยอม งอแงเป็นเด็กและก็อีกครั้ง......
“คุณหนุ่มครับ....”เสียงพี่ชัยดังมาแน่นอนว่าต้องเป็นเสียงขอร้องของพี่ชัยที่ต้องให้ผมจัดการดูแล นายตัวดีคนนี้แน่ ๆจนผมชักสงสัยแล้วว่า พี่ชัยมีส่วนร่วมด้วยกับการเมาครั้งนี้หรือเปล่า
“โอเค ผมจะช่วยดูแลให้แต่บอกไว้ก่อนนะพี่ชัย ถ้าเพื่อนพี่ทำรุ่มร่ามกับผมล่ะก็....โดนดีแน่”
“ขอบคุณครับคุณหนุ่ม เฮ้ยยย...ดำมึงรีบนอนนะอย่าไปกวนคุณหนุ่มเค้ามากนะเว้ยย” แน่ะเหมือนส่งสัญญาณให้กันด้วย
คล้อยหลังพี่ชัย....ขณะที่ผมกำลังไปหากะลังใส่น้ำเพื่อมาชุบผ้า ไว้เช็ดหน้าเช็ดตาให้พี่ดำ
“หมับ” อยู่ดี ๆก็มีสองแขนแกร่งโอบรอบเอว พร้อมกับไออุ่นตรงซอกคอ
“เฮ้ยยยย” อาการตกใจของผมไม่ได้ทำให้คนข้างหลังปล่อยมือที่กอดออกเลยแม้แต่น้อยกลับกัน
“คุณหนุ่ม เลิกชอบเลิกรักพี่แล้วหรอครับ” น้ำเสียงอ้อน ๆ อบอุ่นที่ผมไม่เคยได้ยินจากชายคนนี้วันนี้มันออกมาจากปากเขา พร้อมกลิ่นแอลกลอฮอร์ที่ปะปนออกมา
“.........” ผมใบ้กินคิดอะไรไม่ออกจริง ๆ นะ เหตุการณ์หลาย ๆอย่างทำให้ผมไม่เข้าใจว่าพี่ดำคิดอย่างไรกันแน่ อยู่ดี ๆมาถามว่าผมยังชอบเค้าอยู่ไหม ทั้ง ๆ ที่ก่อนหน้านั้น สิ่งที่เค้าเคยแสดงต่อผมมันก็ฝังใจผมเยอะอยู่พอสมควร จนทำให้อดคิดไม่ได้ว่าเรื่องจริงหรือแค่จะมาหยอกล้อเล่นกัน หนำซ้ำคนพูดตอนนี้ก็กำลัง เมา อีกต่างหาก
ผมยังชอบพี่ดำ รู้สึกรักมานานด้วยซ้ำและไม่ได้รู้สึกกับใครเหมือนพี่ดำเลย ตลอดระยะเวลาหลายปี ก็ยังมั่นคงเหมือนเดิม
“คุณหนุ่มยังชอบพี่อยู่ไหมครับพี่ยังเป็นคนนั้นอยู่ไหม”
ผมเองได้แต่เงียบ ... มันบอกไม่ถูกใจนึงรู้สึกลิงโลด แต่ใจนึงยังรู้สึกกลัว ว่าพี่ดำจะมาแบบไหน ถ้าตัดความกลัวออกผมคงตอบได้แบบชัดเจนว่า “ผมรักพี่ดำ” มาก และรักมานานแล้วด้วย
“พี่รู้นะ....ว่าคุณหนุ่มยังรักและห่วงพี่ ทุกครั้งที่พี่มีปัญหา คุณหนุ่มไม่เคยทิ้งพี่ไม่เคยไม่ช่วยพี่ พี่รู้ว่าก่อนหน้านี้พี่ทำตัวไม่ดีกับคุณหนุ่ม ไม่ชอบคุณหนุ่มและ....”
พี่ดำยังคงเป็นฝ่ายพูดอยู่ฝ่ายเดียวเพราะผมได้แต่ฟังเพียงอย่างเดียวโดยไม่รู้จะพูดอะไรออกมา
“ถ้าวันนั้นไม่ได้คุณหนุ่มช่วยพูดกับคุณหนึ่งพี่คงโดนไล่ออกไปอยู่ที่ไหนก็ไม่รู้ พี่คงไม่ได้มายืนเป็นผู้เป็นคนอยู่ตรงนี้มาบอกคุณหนุ่มตรงนี้ พี่หาโอกาสและความกล้ามานานพี่ขอโทษกับอดีตที่ผ่านมาและต่อจากนี้ไปพี่จะคอยช่วยดูแลคุณหนุ่ม คุณหนุ่มอาจจะยังไม่เชื่อพี่แต่พี่ขอโอกาสได้ไหมครับ”
แล้วแบบนี้ผมจะไหวหรอครับ เสียงอ้อน ๆแบบนี้ผมก็ตายเลยสิ
ผมได้แต่พยักหน้า ... เอาวะเป็นไงเป็นกันพี่ดำพูดมาขนาดนี้แล้ว ถ้าจะมาหลอกผม ผมคงไม่ได้มีอะไรให้หลอกนอกจากหัวใจดวงนี้...
“ตอนนี้ผมว่าพี่ดำควรนอนพักได้แล้วนะครับ พรุ่งนี้สร่างเมา ค่อยมาคุยกันใหม่นะครับ ตอนนี้ผมรับรู้แล้วว่าพี่ดำรู้สึกอย่างไร ... เชื่อผมนะ ไปนอนพักก่อน”
พี่ดำยอมปล่อยตัวผมออกจากอ้อมแขนอย่างว่าง่ายก่อนจะจับตัวผมให้หันมาสบตาและ จู่ก็โน้มตัวลงมาจุ๊บที่ปากผมเบา ๆ จนผมตั้งตัวไม่ทันแต่ก็ไม่ได้เบี่ยงตัวหลบหรือแสดงอาการตกใจแต่อย่างใด
“พี่ขอโทษ พี่คิดมาดีแล้วพี่ถึงกล้าบอกคุณหนุ่มพี่จะไม่บังคับไม่ฝืนใจ พี่จะรอโอกาสจากคุณหนุ่มนะครับ”
พี่ดำเวอร์ชั่นนี้คือแบบทำผมตายไปเลย ตายแบบไม่ผุดไม่เกิดแน่นอน หัวใจในอกนี่เต้นแทบระเบิดออกมาแล้ว พี่ดำต้องรู้แน่ๆ รีบเผ่นก่อนดีกว่า
“ถ้าอย่างนั้น พี่ดำพักผ่อนก่อนนะครับผม ผม ไปนอนแล้ว ง่วงมากเหลือเกิน”
เอาสิ ชิ่งหนีแม่มเลยอยู่ต่อได้หัวใจวายตายแน่ ๆ
ใครจะรู้หลังจากที่คุณหนุ่มออกจากห้องไปแล้ว...รอยยิ้มของพี่ดำที่มุมปาก พร้อมกับแววตาที่มองตามคุณหนุ่มไปไม่มีใครแปลความหมายได้ดีเท่ากับดำเอง
“หึหึ ... ง่ายเหลือเกินนะ เกมนี้”
เจ้าเล่ห์มากพี่ดำ สนุกมากครับ ขอบคุณครับ อุ้ย มีให้ลุ้นต่ออีกแล้ว ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ใจนะ เริ่มเข้มข้นขึ้นแระ ลุ้นต่อเลยครับ หนุ่มจะโดนหลอกไหมอ่ะครับ ขอบคุณครับ หลอกให้รัก แล้วหักอกสินะ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ เหมือนจะโดนหลอกอีกครั้งเลยจากคำพูดทิ้งท้าย ก็นะ จะติดตามต่อครับ
ถ้าพีค หนุ่มคู่กับชัยก็เป็นไรหรือเปล่าประมาณรักษาแผลใจ น่าลุ้นเหมือนกัน เอาความรู้สึกมาเล่น ไม่น่ารักเลยพี่ ทำไมต้องหลอกหนุ่มอะ สุดท้ายมันก็เป็นแค่เกมสินะ
หน้า:
[1]
2