 มาช้าแต่มานะ ..ขออภัยที่ล่าช้าครับ แต่จะมีคนยังติดตามอ่านไหมหนอ ไม่รู้จะมีคนเดาเนื้อเรื่องได้ไหม ยังไงฝากติดตามกันต่อไปนะครับ
หลังจากที่ผมกลับมาอยู่ที่บ้านสิ่งที่สังเกตได้คือ พี่ดำมักจะวนเวียนอยู่ใกล้ ๆ ผมตลอดผมนึกไม่ออกเลยว่าอะไรทำให้พี่ดำเปลี่ยนไป จากคนที่ไม่อยากเข้าใกล้ประเภทแบบผม ตามติดผมจนผมหวั่นไหวความจริงผมหวั่นไหวมานานแล้ว และคิดว่าผมลืมพี่เค้าไม่ได้ ตลอดเวลา ช่วง ม.ปลายผมไม่ได้มีใครไม่ได้มองใครเลย ทุกครั้งที่คิดจะคุยกับใคร ก็ไม่ได้มีความรู้สึกเท่ากับพี่ดำเลยงงจริงๆ
“คุณหนุ่มครับ แย่แล้ว ไอ้ดำมัน...”
“พี่ดำเป็นอะไรครับพี่”เสียงร้อนรนของพี่ชัยดังตามสายที่ผมรับ
“มันเป็นอะไรไม่รู้ครับไปเมาอยู่ร้านป้าแขกท้ายหมู่บ้านโน่น ใครจะพากลับก็ไม่เอาร้องบอกให้แต่คุณหนุ่มไปพามันกลับอย่างเดียว”
“เอ้า...อะไรกันนี่ครับ”
“นะครับคุณหนุ่มช่วยหน่อยมันเมามากที่สุดในรอบ 3 ปีกว่าแล้วเนี่ย ปกติไม่เคยกินเลย”
นั่นสิตั้งแต่ผมมาอยู่นี่พี่ดำไม่แตะต้องเหล้าขยันทำงาน ช่วยพ่อ ดูแลผม อย่างเต็มที่ ...ยกเว้นวันนั้นที่ได้คุยกัน ... ..................................................................
“พี่ดำกลับบ้านเถอะครับ....”
“ไม่เอา ไม่กลับ ถ้าคุณหนุ่มไม่รับผมผมไม่กลับ”
“ผมหนุ่มเองครับ .... พี่ดำ”
“ไหนๆ ดูสิ คนใจดำ... ทำไม ทำไม รังเกียจกันขนาดนี้เลยหรอ”
เดี๊ยวก้อนนนนนนนนนนนนน...ใครรังเกียจพี่ดำวะ พอเมาแล้วเปลี่ยนเป็นคนละคนเลยรึเนี่ย พี่ดำของผม
“ถ้าเป็นคุณหนุ่มจริงไหนตอบรักผมหน่อยสินะนะ ตอบผมหน่อย รักผมรึเปล่า ถ้าไม่บอกถือว่าไม่ใช่คุณหนุ่มตัวจริง”
อะไรว้า มันเรื่องอะไรเนี่ย พี่ดำชักเกินไปละนะผมมองหน้าพี่ชัยซึ่งแบบทำหน้าตาไม่ถูกเลยตอนนั้น
“ป่ะพี่ชัยรีบพาพี่ดำกลับเถอะเดี๋ยวผมค่อยมาเคลียร์ค่าเหล้า ค่าของกินมีเรื่องต้องจัดการสักหน่อย”
ผมกับพี่ชัยช่วยกันทั้งลากทั้งพยุงพี่ดำ เอะอะก็มาซบผมอย่างเดียว โอ้ยยหนักโว้ยยยย ในที่สุดก็ถึงห้องพี่ดำแน่นอนว่าถึงห้องแล้วผมก็ขอตัวแต่...นายดำตัวดีมันไม่ยอม งอแงเป็นเด็กและก็อีกครั้ง......
“คุณหนุ่มครับ....”เสียงพี่ชัยดังมาแน่นอนว่าต้องเป็นเสียงขอร้องของพี่ชัยที่ต้องให้ผมจัดการดูแล นายตัวดีคนนี้แน่ ๆจนผมชักสงสัยแล้วว่า พี่ชัยมีส่วนร่วมด้วยกับการเมาครั้งนี้หรือเปล่า
“โอเค ผมจะช่วยดูแลให้แต่บอกไว้ก่อนนะพี่ชัย ถ้าเพื่อนพี่ทำรุ่มร่ามกับผมล่ะก็....โดนดีแน่”
“ขอบคุณครับคุณหนุ่ม เฮ้ยยย...ดำมึงรีบนอนนะอย่าไปกวนคุณหนุ่มเค้ามากนะเว้ยย” แน่ะเหมือนส่งสัญญาณให้กันด้วย
คล้อยหลังพี่ชัย....ขณะที่ผมกำลังไปหากะลังใส่น้ำเพื่อมาชุบผ้า ไว้เช็ดหน้าเช็ดตาให้พี่ดำ
“หมับ” อยู่ดี ๆก็มีสองแขนแกร่งโอบรอบเอว พร้อมกับไออุ่นตรงซอกคอ
“เฮ้ยยยย” อาการตกใจของผมไม่ได้ทำให้คนข้างหลังปล่อยมือที่กอดออกเลยแม้แต่น้อยกลับกัน
“คุณหนุ่ม เลิกชอบเลิกรักพี่แล้วหรอครับ” น้ำเสียงอ้อน ๆ อบอุ่นที่ผมไม่เคยได้ยินจากชายคนนี้วันนี้มันออกมาจากปากเขา พร้อมกลิ่นแอลกลอฮอร์ที่ปะปนออกมา
“.........” ผมใบ้กินคิดอะไรไม่ออกจริง ๆ นะ เหตุการณ์หลาย ๆอย่างทำให้ผมไม่เข้าใจว่าพี่ดำคิดอย่างไรกันแน่ อยู่ดี ๆมาถามว่าผมยังชอบเค้าอยู่ไหม ทั้ง ๆ ที่ก่อนหน้านั้น สิ่งที่เค้าเคยแสดงต่อผมมันก็ฝังใจผมเยอะอยู่พอสมควร จนทำให้อดคิดไม่ได้ว่าเรื่องจริงหรือแค่จะมาหยอกล้อเล่นกัน หนำซ้ำคนพูดตอนนี้ก็กำลัง เมา อีกต่างหาก
ผมยังชอบพี่ดำ รู้สึกรักมานานด้วยซ้ำและไม่ได้รู้สึกกับใครเหมือนพี่ดำเลย ตลอดระยะเวลาหลายปี ก็ยังมั่นคงเหมือนเดิม
“คุณหนุ่มยังชอบพี่อยู่ไหมครับพี่ยังเป็นคนนั้นอยู่ไหม”
ผมเองได้แต่เงียบ ... มันบอกไม่ถูกใจนึงรู้สึกลิงโลด แต่ใจนึงยังรู้สึกกลัว ว่าพี่ดำจะมาแบบไหน ถ้าตัดความกลัวออกผมคงตอบได้แบบชัดเจนว่า “ผมรักพี่ดำ” มาก และรักมานานแล้วด้วย
“พี่รู้นะ....ว่าคุณหนุ่มยังรักและห่วงพี่ ทุกครั้งที่พี่มีปัญหา คุณหนุ่มไม่เคยทิ้งพี่ไม่เคยไม่ช่วยพี่ พี่รู้ว่าก่อนหน้านี้พี่ทำตัวไม่ดีกับคุณหนุ่ม ไม่ชอบคุณหนุ่มและ....”
พี่ดำยังคงเป็นฝ่ายพูดอยู่ฝ่ายเดียวเพราะผมได้แต่ฟังเพียงอย่างเดียวโดยไม่รู้จะพูดอะไรออกมา
“ถ้าวันนั้นไม่ได้คุณหนุ่มช่วยพูดกับคุณหนึ่งพี่คงโดนไล่ออกไปอยู่ที่ไหนก็ไม่รู้ พี่คงไม่ได้มายืนเป็นผู้เป็นคนอยู่ตรงนี้มาบอกคุณหนุ่มตรงนี้ พี่หาโอกาสและความกล้ามานานพี่ขอโทษกับอดีตที่ผ่านมาและต่อจากนี้ไปพี่จะคอยช่วยดูแลคุณหนุ่ม คุณหนุ่มอาจจะยังไม่เชื่อพี่แต่พี่ขอโอกาสได้ไหมครับ”
แล้วแบบนี้ผมจะไหวหรอครับ เสียงอ้อน ๆแบบนี้ผมก็ตายเลยสิ
ผมได้แต่พยักหน้า ... เอาวะเป็นไงเป็นกันพี่ดำพูดมาขนาดนี้แล้ว ถ้าจะมาหลอกผม ผมคงไม่ได้มีอะไรให้หลอกนอกจากหัวใจดวงนี้...
“ตอนนี้ผมว่าพี่ดำควรนอนพักได้แล้วนะครับ พรุ่งนี้สร่างเมา ค่อยมาคุยกันใหม่นะครับ ตอนนี้ผมรับรู้แล้วว่าพี่ดำรู้สึกอย่างไร ... เชื่อผมนะ ไปนอนพักก่อน”
พี่ดำยอมปล่อยตัวผมออกจากอ้อมแขนอย่างว่าง่ายก่อนจะจับตัวผมให้หันมาสบตาและ จู่ก็โน้มตัวลงมาจุ๊บที่ปากผมเบา ๆ จนผมตั้งตัวไม่ทันแต่ก็ไม่ได้เบี่ยงตัวหลบหรือแสดงอาการตกใจแต่อย่างใด
“พี่ขอโทษ พี่คิดมาดีแล้วพี่ถึงกล้าบอกคุณหนุ่มพี่จะไม่บังคับไม่ฝืนใจ พี่จะรอโอกาสจากคุณหนุ่มนะครับ”
พี่ดำเวอร์ชั่นนี้คือแบบทำผมตายไปเลย ตายแบบไม่ผุดไม่เกิดแน่นอน หัวใจในอกนี่เต้นแทบระเบิดออกมาแล้ว พี่ดำต้องรู้แน่ๆ รีบเผ่นก่อนดีกว่า
“ถ้าอย่างนั้น พี่ดำพักผ่อนก่อนนะครับผม ผม ไปนอนแล้ว ง่วงมากเหลือเกิน”
เอาสิ ชิ่งหนีแม่มเลยอยู่ต่อได้หัวใจวายตายแน่ ๆ
ใครจะรู้หลังจากที่คุณหนุ่มออกจากห้องไปแล้ว...รอยยิ้มของพี่ดำที่มุมปาก พร้อมกับแววตาที่มองตามคุณหนุ่มไปไม่มีใครแปลความหมายได้ดีเท่ากับดำเอง
“หึหึ ... ง่ายเหลือเกินนะ เกมนี้”
| 
ค้นหาสมาชิก
โพสต์ 2022-11-9 08:04:19
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
การ์ดสีสัน
โพสต์ 2022-11-9 08:36:50
โพสต์ 2022-11-9 08:51:51
โพสต์ 2022-11-9 09:57:00
