สามหนุ่ม คนละมุม บทนำ
เนื่องจากเปลี่ยนพล็อตกระทันหัน ขออภัยจริงๆ ครับ และพล็อตนี้มันดูสมเหตุสมผลกว่าขออภัยนะครับ แหะๆ
"เห้ย!" ไกร หรือ เกรียงไกร ซินวัตร นักมวยหนุ่มไฟแรงของค่ายที่ต้องร้องมาด้วยความตกใจเสียงดัง และจ้องหน้าจ้องตากับชายหนุ่มอีกคนเขม็ง มือของเขาจากที่จะไปจับลูกบิดประตูแล้วหมุนเข้าไปในห้อง เขาก็รีบดึงออกมาเพราะมือเขากำลังถูกศัตรูเบอร์หนึ่งวางช้อนอยู่
ด้วยความสงสัย ไกรเอ่ยถามมันไปเสียงต่ำ "มึงมาที่นี่ทำเหี้ยไรวะ?"
"กูต่างหากที่ต้องถามมึงว่ามาทำเหี้ยไร?" นอกจากไอ้ซัยมันไม่ตอบคำถามเขา มันยังเอ่ยถามเสียงลอดฟันกลับมา ใบหน้าหล่อเหลาของมันก็ยักคิ้วส่งมาให้อย่างยียวน
ไกรที่รู้ดีว่าตัวเขามาทำอะไรที่นี่ เขาไม่ตอบมันไปเหมือนกัน ซ้ำยังกอดอกและหรี่ตามองมันอย่างหาเรื่อง "แล้วทำไมกูต้องบอก?"
"เออ แล้วทำไมกูต้องบอกเหมือนกัน!" เออ แล้วมันก็กวนตีนเขากลับมาอย่างไม่ยอมแพ้เหมือนกัน ไกรเลยแยกเขี้ยวขู่ราวกับหมาใส่
ส่วนไอ้ซัยไอ้หน้าปลวกที่เป็นเพียงนักเลงข้างทางมันเหมือนจะไม่ยอมเขาเช่นกัน
เพราะมันก็แยกเขี้ยวกลับมา
แล้วก่อนที่พวกเขาจะกระโจนเข้าใส่กันตรงหน้าประตูห้องของโรงแรมหรูระดับห้าดาวนี้ ประตูห้องก็ถูกเปิดออกด้วยน้ำมือของใครบางคน
“โอ้ พวกนายมาแล้ว ฉันกำลังรออยู่เลย!” น้ำเสียงตื่นเต้นของคนปริศนาที่ดังมา มันทำให้มวยของเขาและไอ้ซัยยุติลงกระทันหัน
แถมยังทำให้พวกเขาสองคนหันไปมอง
ซึ่งบุคคลที่มาใหม่ซ้ำยังเป็นลูกค้าในวันนี้ของเขา อีกคนกำลังยืนพิงกรอบประตูมองพวกเขาสองคน ในนัยน์ตาสีฟ้ากระจ่างคู่นั้นก็เปล่งแสงประกายเหมือนกับกำลังตื่นเต้น
ทั้งส่งสายตาสำรวจเขากับไอ้ซัยจนอดรู้สึกขนลุกไม่ได้
ไกรเลยถือวิสาสะสำรวจชาวต่างชาติผมทองตรงหน้ากลับไปบ้าง ซึ่งอีกฝ่ายมีใบหน้าหล่อเหลาไม่น้อยเลยทีเดียว หล่อเหลาราวกับรูปปั้นของเทพกรีก
ด้วยเครื่องหน้าที่สมบูรณ์แบบเช่น จมูกโด่งเป็นสันและมันเข้ากันได้ดีกับเรียวคิ้วสีน้ำตาลอ่อนที่มันมีรูปทรงเหมือนกับคมดาบ
ไหนดวงตาสองชั้นที่หางตาชี้ขึ้นบนจนดูเจ้าเล่ห์นั่น มันทำให้ไกรที่กำลังสำรวจอยู่ รีบหลบตาสีฟ้าสดใสราวกับท้องทะเลที่ถูกแสงแดดสีเงินสะท้อนกับผืนน้ำ
ยิ่งในเวลานี้ริมฝีปากหนาได้รูปของฝรั่งผมทองตาน้ำข้าวตรงหน้ากำลังระบายยิ้มน้อยๆ ที่มุมปาก ใบหน้าที่เคยดูดุดันในตอนแรกเพราะโครงหน้าอีกคนเห็นสันกลามกับโหนกแก้มชัด
มันทำให้อีกฝ่ายดูอบอุ่นและอ่อนโยนในเวลาเดียวกัน
ในหัวของไกรก็นึกอยากขยับเข้าไปจุมพิต
ทว่าเขาก็ต้องสะบัดความคิดบ้าๆ นั่นออกไปทันทีที่คิดขึ้นได้ว่าตรงนี้ไม่ได้มีแค่เขาคนเดียว
“อะ เอ่อ..” พอสำรวจเสร็จไกรไม่รู้จะพูดอะไรดี แต่ในใจเขาอยากพูดไปเหลือเกินว่า ‘คุณคือคนที่นัดผมมาใช่ไหม?’ ทว่ามันไม่ได้มีเพียงเขาคนเดียวที่ยืนอยู่ตรงนี้
มันยังมีไอ้ซัย ซัยที่มันเป็นศัตรูหัวใจกับเขาเพราะน้องน้ำ น้องน้ำที่เป็นลูกสาวของป้าพรที่ขายข้าวแกงหน้าค่ายมวยของเขา
แถมเวลาเขากับซัยเจอหน้ากันทีไร พวกเขาสองคนต้องฟัดกันเหมือนหมาตลอด
"เข้ามาสิ ฉันพึ่งมาถึงได้ไม่นานเหมือนกัน" เหมือนอีกคนไม่รอให้เขาหรือใครอีกคนเปิดคำถามถามไป ฝรั่งตรงหน้าพูดจบก็เบี่ยงตัวหลบให้พวกเขาสองคนเข้าไปในห้อง
ไกรเลยเหลือบมองไอ้ซัยที่ยืนข้างกาย มันก็เหลือบตามามองเขาเหมือนกัน
ไกรจึงเอ่ยถามเสียงแผ่ว "มึงมาที่นี่เพราะเหมือนกับกูใช่ไหม?" ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าเขาหมายถึงอะไร แล้วเขามาที่นี่เพราะอะไร
เขาเป็นผู้ชายขายน้ำ ขายเลี้ยงชีพหาเงินส่งให้แม่ที่อยู่บ้านนอกคอกนา ซึ่งมันเป็นอาชีพรองจากการต่อยมวย
แม้รายได้อาชีพนี้มันจะดีกว่าอาชีพหลักหลายเท่าก็เถอะ
"เออ.." สิ้นเสียงแผ่วเบาของมัน ไกรเบิกตากว้างมองมัน ริมฝีปากก็อ้าพะงาบอยากจะถามมันไป แต่จนแล้วจนรอดก็ไม่มีแม้แต่เสียงที่เปล่งออกจนไอ้ซัยเอ่ยมาแทน "กูไม่ได้เป็นเกย์ กูยังชอบน้องน้ำเหมือนเดิม มึงก็รู้ว่ากูไม่มีครอบครัว ไม่มีการศึกษา งานก็เป็นแค่คนงานก่อสร้างธรรมดาและยังเป็นนักเลงข้างทางอีก"
นี่เป็นครั้งแรกที่พวกเขาสองคนคุยกันดีๆ แถมยังได้รับรู้เรื่องส่วนตัวของมัน
ไกรเลยตบบ่าซัยปุๆ พร้อมทำหน้าว่า 'กูเข้าใจมึงนะ' จากนั้นเขาก็พูด "เออ กูเข้าใจมึง แต่ต่างกันนิดหน่อย งั้นเรื่องวันนี้เราควรเก็บเป็นความลับให้กัน โอเค!?"
"อืม" มันส่งเสียงครางต่ำในลำคอกลับมาให้แค่นั้น ก่อนมันจะเดินเข้าไปในห้องที่ฝรั่งคนนั้นเปิดประตูให้พวกเขา
เขาจึงเดินตามมันเข้าไปบ้าง
เพื่อนแค้นมารับงานขายน้ำเดียวกัน น่าสนุกครับ โห ปูเรือ่งได้ดีมากๆ ปูเสื่อรอฟังเรื่องต่อเลยครับ รีบๆมาต่อนะครับ
ขอบคุณครับ ข อ บ คุ ณ ค รั บ
ร อ ติ ด ต า ม ต อ น ต่ อ ไ ป สนุกมากครับ ขอบคุณครับ น่าสนใจๆ ขอบคุณครับ น่าสนใจวะ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณมากครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ :shutup: เริ่มต้นน่าสนใจมากครับ เริ่มเสียว
หน้า:
[1]