"เห้ย!" ไกร หรือ เกรียงไกร ซินวัตร นักมวยหนุ่มไฟแรงของค่ายที่ต้องร้องมาด้วยความตกใจเสียงดัง และจ้องหน้าจ้องตากับชายหนุ่มอีกคนเขม็ง มือของเขาจากที่จะไปจับลูกบิดประตูแล้วหมุนเข้าไปในห้อง เขาก็รีบดึงออกมาเพราะมือเขากำลังถูกศัตรูเบอร์หนึ่งวางช้อนอยู่
" l1 i( z0 {' G
ด้วยความสงสัย ไกรเอ่ยถามมันไปเสียงต่ำ "มึงมาที่นี่ทำเหี้ยไรวะ?"
' N i2 d4 L8 n* t
"กูต่างหากที่ต้องถามมึงว่ามาทำเหี้ยไร?" นอกจากไอ้ซัยมันไม่ตอบคำถามเขา มันยังเอ่ยถามเสียงลอดฟันกลับมา ใบหน้าหล่อเหลาของมันก็ยักคิ้วส่งมาให้อย่างยียวน
( L$ N' ^6 Q; E) l7 y% ]ไกรที่รู้ดีว่าตัวเขามาทำอะไรที่นี่ เขาไม่ตอบมันไปเหมือนกัน ซ้ำยังกอดอกและหรี่ตามองมันอย่างหาเรื่อง "แล้วทำไมกูต้องบอก?"
+ u! Z G$ B# K0 p* n) ]$ X
"เออ แล้วทำไมกูต้องบอกเหมือนกัน!" เออ แล้วมันก็กวนตีนเขากลับมาอย่างไม่ยอมแพ้เหมือนกัน ไกรเลยแยกเขี้ยวขู่ราวกับหมาใส่
& H, e- R6 w7 Sส่วนไอ้ซัยไอ้หน้าปลวกที่เป็นเพียงนักเลงข้างทางมันเหมือนจะไม่ยอมเขาเช่นกัน
/ x/ }3 ~" `) f( u" M* oเพราะมันก็แยกเขี้ยวกลับมา
. ` f% P) z7 U( D X z
แล้วก่อนที่พวกเขาจะกระโจนเข้าใส่กันตรงหน้าประตูห้องของโรงแรมหรูระดับห้าดาวนี้ ประตูห้องก็ถูกเปิดออกด้วยน้ำมือของใครบางคน
4 @; R R+ y' A. E7 [% y( L“โอ้ พวกนายมาแล้ว ฉันกำลังรออยู่เลย!” น้ำเสียงตื่นเต้นของคนปริศนาที่ดังมา มันทำให้มวยของเขาและไอ้ซัยยุติลงกระทันหัน
4 B/ n! v4 a+ n2 f, aแถมยังทำให้พวกเขาสองคนหันไปมอง
2 F/ W. c. L$ ^ U4 R$ y0 h2 b- R5 Y
ซึ่งบุคคลที่มาใหม่ซ้ำยังเป็นลูกค้าในวันนี้ของเขา อีกคนกำลังยืนพิงกรอบประตูมองพวกเขาสองคน ในนัยน์ตาสีฟ้ากระจ่างคู่นั้นก็เปล่งแสงประกายเหมือนกับกำลังตื่นเต้น
$ m/ x- V7 x+ X% P2 Y( qทั้งส่งสายตาสำรวจเขากับไอ้ซัยจนอดรู้สึกขนลุกไม่ได้
# |1 Z, R% M& u. \) cไกรเลยถือวิสาสะสำรวจชาวต่างชาติผมทองตรงหน้ากลับไปบ้าง ซึ่งอีกฝ่ายมีใบหน้าหล่อเหลาไม่น้อยเลยทีเดียว หล่อเหลาราวกับรูปปั้นของเทพกรีก
: l# W( t2 s$ G, q4 r
ด้วยเครื่องหน้าที่สมบูรณ์แบบเช่น จมูกโด่งเป็นสันและมันเข้ากันได้ดีกับเรียวคิ้วสีน้ำตาลอ่อนที่มันมีรูปทรงเหมือนกับคมดาบ
' E* O! y. T% l/ a3 K% e
ไหนดวงตาสองชั้นที่หางตาชี้ขึ้นบนจนดูเจ้าเล่ห์นั่น มันทำให้ไกรที่กำลังสำรวจอยู่ รีบหลบตาสีฟ้าสดใสราวกับท้องทะเลที่ถูกแสงแดดสีเงินสะท้อนกับผืนน้ำ
0 H" w: a) e/ j6 ~4 a0 B. Q& V
ยิ่งในเวลานี้ริมฝีปากหนาได้รูปของฝรั่งผมทองตาน้ำข้าวตรงหน้ากำลังระบายยิ้มน้อยๆ ที่มุมปาก ใบหน้าที่เคยดูดุดันในตอนแรกเพราะโครงหน้าอีกคนเห็นสันกลามกับโหนกแก้มชัด
, f" W' y0 O/ T5 `มันทำให้อีกฝ่ายดูอบอุ่นและอ่อนโยนในเวลาเดียวกัน
6 a7 @3 O' K/ V
ในหัวของไกรก็นึกอยากขยับเข้าไปจุมพิต
: B2 y x- T/ \% n: Yทว่าเขาก็ต้องสะบัดความคิดบ้าๆ นั่นออกไปทันทีที่คิดขึ้นได้ว่าตรงนี้ไม่ได้มีแค่เขาคนเดียว
) ]$ q! k- d$ X1 @+ ~. w, L“อะ เอ่อ..” พอสำรวจเสร็จไกรไม่รู้จะพูดอะไรดี แต่ในใจเขาอยากพูดไปเหลือเกินว่า ‘คุณคือคนที่นัดผมมาใช่ไหม?’ ทว่ามันไม่ได้มีเพียงเขาคนเดียวที่ยืนอยู่ตรงนี้
! a4 D& ?2 i, O: S# c" n" `
มันยังมีไอ้ซัย ซัยที่มันเป็นศัตรูหัวใจกับเขาเพราะน้องน้ำ น้องน้ำที่เป็นลูกสาวของป้าพรที่ขายข้าวแกงหน้าค่ายมวยของเขา
9 E8 z' ~7 {! h: E1 Y: Y- \
แถมเวลาเขากับซัยเจอหน้ากันทีไร พวกเขาสองคนต้องฟัดกันเหมือนหมาตลอด
' N) ] D4 c: k% E3 R4 C
"เข้ามาสิ ฉันพึ่งมาถึงได้ไม่นานเหมือนกัน" เหมือนอีกคนไม่รอให้เขาหรือใครอีกคนเปิดคำถามถามไป ฝรั่งตรงหน้าพูดจบก็เบี่ยงตัวหลบให้พวกเขาสองคนเข้าไปในห้อง
4 s3 E, ~9 Z. ?% vไกรเลยเหลือบมองไอ้ซัยที่ยืนข้างกาย มันก็เหลือบตามามองเขาเหมือนกัน
# T6 L2 y6 e$ H- N8 _! O$ A
ไกรจึงเอ่ยถามเสียงแผ่ว "มึงมาที่นี่เพราะเหมือนกับกูใช่ไหม?" ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าเขาหมายถึงอะไร แล้วเขามาที่นี่เพราะอะไร
2 i3 g% Z2 w1 I z, hเขาเป็นผู้ชายขายน้ำ ขายเลี้ยงชีพหาเงินส่งให้แม่ที่อยู่บ้านนอกคอกนา ซึ่งมันเป็นอาชีพรองจากการต่อยมวย
% b: J( S, ~- r) w+ P! N
แม้รายได้อาชีพนี้มันจะดีกว่าอาชีพหลักหลายเท่าก็เถอะ
X3 [0 |4 }& E% Y
"เออ.." สิ้นเสียงแผ่วเบาของมัน ไกรเบิกตากว้างมองมัน ริมฝีปากก็อ้าพะงาบอยากจะถามมันไป แต่จนแล้วจนรอดก็ไม่มีแม้แต่เสียงที่เปล่งออกจนไอ้ซัยเอ่ยมาแทน "กูไม่ได้เป็นเกย์ กูยังชอบน้องน้ำเหมือนเดิม มึงก็รู้ว่ากูไม่มีครอบครัว ไม่มีการศึกษา งานก็เป็นแค่คนงานก่อสร้างธรรมดาและยังเป็นนักเลงข้างทางอีก"
; A/ g2 z3 P) |- V! B
นี่เป็นครั้งแรกที่พวกเขาสองคนคุยกันดีๆ แถมยังได้รับรู้เรื่องส่วนตัวของมัน
3 q. _9 V$ v$ U4 G8 x! g- Z& }) U' x) y' Pไกรเลยตบบ่าซัยปุๆ พร้อมทำหน้าว่า 'กูเข้าใจมึงนะ' จากนั้นเขาก็พูด "เออ กูเข้าใจมึง แต่ต่างกันนิดหน่อย งั้นเรื่องวันนี้เราควรเก็บเป็นความลับให้กัน โอเค!?"
" O9 g! x& Y$ M5 b m2 ~"อืม" มันส่งเสียงครางต่ำในลำคอกลับมาให้แค่นั้น ก่อนมันจะเดินเข้าไปในห้องที่ฝรั่งคนนั้นเปิดประตูให้พวกเขา
0 i. V/ W1 a* n, _; B5 E% N, I; Eเขาจึงเดินตามมันเข้าไปบ้าง
* W( l, v6 J1 B0 W8 z
% @: M1 h- G$ z: A
& W3 [! c* D. A3 x# S3 i
: i9 E6 v% z+ b' x0 e' k" O3 B3 b& v7 y4 Q
+ C! I6 G' J1 ~& K$ \