"เห้ย!" ไกร หรือ เกรียงไกร ซินวัตร นักมวยหนุ่มไฟแรงของค่ายที่ต้องร้องมาด้วยความตกใจเสียงดัง และจ้องหน้าจ้องตากับชายหนุ่มอีกคนเขม็ง มือของเขาจากที่จะไปจับลูกบิดประตูแล้วหมุนเข้าไปในห้อง เขาก็รีบดึงออกมาเพราะมือเขากำลังถูกศัตรูเบอร์หนึ่งวางช้อนอยู่
3 j4 d9 e8 ?6 `ด้วยความสงสัย ไกรเอ่ยถามมันไปเสียงต่ำ "มึงมาที่นี่ทำเหี้ยไรวะ?"
1 e1 Q: O" F3 @$ ]
"กูต่างหากที่ต้องถามมึงว่ามาทำเหี้ยไร?" นอกจากไอ้ซัยมันไม่ตอบคำถามเขา มันยังเอ่ยถามเสียงลอดฟันกลับมา ใบหน้าหล่อเหลาของมันก็ยักคิ้วส่งมาให้อย่างยียวน
/ \; O# J* y0 B8 j1 tไกรที่รู้ดีว่าตัวเขามาทำอะไรที่นี่ เขาไม่ตอบมันไปเหมือนกัน ซ้ำยังกอดอกและหรี่ตามองมันอย่างหาเรื่อง "แล้วทำไมกูต้องบอก?"
9 s# f8 o. _5 r5 J1 p* V"เออ แล้วทำไมกูต้องบอกเหมือนกัน!" เออ แล้วมันก็กวนตีนเขากลับมาอย่างไม่ยอมแพ้เหมือนกัน ไกรเลยแยกเขี้ยวขู่ราวกับหมาใส่
$ P5 D! ?1 O) F5 L* r. X# H% n, w2 ^' Q
ส่วนไอ้ซัยไอ้หน้าปลวกที่เป็นเพียงนักเลงข้างทางมันเหมือนจะไม่ยอมเขาเช่นกัน
/ }# ]4 X/ z. h' j( sเพราะมันก็แยกเขี้ยวกลับมา
* ~: G: d( c7 mแล้วก่อนที่พวกเขาจะกระโจนเข้าใส่กันตรงหน้าประตูห้องของโรงแรมหรูระดับห้าดาวนี้ ประตูห้องก็ถูกเปิดออกด้วยน้ำมือของใครบางคน
3 V# G4 ] X; ]1 \“โอ้ พวกนายมาแล้ว ฉันกำลังรออยู่เลย!” น้ำเสียงตื่นเต้นของคนปริศนาที่ดังมา มันทำให้มวยของเขาและไอ้ซัยยุติลงกระทันหัน
6 ~+ \" u i `/ D A) s
แถมยังทำให้พวกเขาสองคนหันไปมอง
. R' C8 Y4 c! C1 ]; Qซึ่งบุคคลที่มาใหม่ซ้ำยังเป็นลูกค้าในวันนี้ของเขา อีกคนกำลังยืนพิงกรอบประตูมองพวกเขาสองคน ในนัยน์ตาสีฟ้ากระจ่างคู่นั้นก็เปล่งแสงประกายเหมือนกับกำลังตื่นเต้น
7 H; A1 m8 Q, G3 D: P# I
ทั้งส่งสายตาสำรวจเขากับไอ้ซัยจนอดรู้สึกขนลุกไม่ได้
2 n9 {" x- q' q. a( z: R
ไกรเลยถือวิสาสะสำรวจชาวต่างชาติผมทองตรงหน้ากลับไปบ้าง ซึ่งอีกฝ่ายมีใบหน้าหล่อเหลาไม่น้อยเลยทีเดียว หล่อเหลาราวกับรูปปั้นของเทพกรีก
8 O$ h) w' V6 n5 T$ H3 uด้วยเครื่องหน้าที่สมบูรณ์แบบเช่น จมูกโด่งเป็นสันและมันเข้ากันได้ดีกับเรียวคิ้วสีน้ำตาลอ่อนที่มันมีรูปทรงเหมือนกับคมดาบ
4 J! I1 \+ e6 B: r& Uไหนดวงตาสองชั้นที่หางตาชี้ขึ้นบนจนดูเจ้าเล่ห์นั่น มันทำให้ไกรที่กำลังสำรวจอยู่ รีบหลบตาสีฟ้าสดใสราวกับท้องทะเลที่ถูกแสงแดดสีเงินสะท้อนกับผืนน้ำ
X( B2 l4 C1 L, a$ t1 J( J6 A7 Nยิ่งในเวลานี้ริมฝีปากหนาได้รูปของฝรั่งผมทองตาน้ำข้าวตรงหน้ากำลังระบายยิ้มน้อยๆ ที่มุมปาก ใบหน้าที่เคยดูดุดันในตอนแรกเพราะโครงหน้าอีกคนเห็นสันกลามกับโหนกแก้มชัด
, \1 B' S1 A N* U& }: e$ z8 @มันทำให้อีกฝ่ายดูอบอุ่นและอ่อนโยนในเวลาเดียวกัน
2 g! B; S# h8 e8 p0 M) P2 p+ @ในหัวของไกรก็นึกอยากขยับเข้าไปจุมพิต
3 b$ K/ A% _8 X- _
ทว่าเขาก็ต้องสะบัดความคิดบ้าๆ นั่นออกไปทันทีที่คิดขึ้นได้ว่าตรงนี้ไม่ได้มีแค่เขาคนเดียว
8 M4 k0 L B4 e, f& u
“อะ เอ่อ..” พอสำรวจเสร็จไกรไม่รู้จะพูดอะไรดี แต่ในใจเขาอยากพูดไปเหลือเกินว่า ‘คุณคือคนที่นัดผมมาใช่ไหม?’ ทว่ามันไม่ได้มีเพียงเขาคนเดียวที่ยืนอยู่ตรงนี้
- _7 c1 _# f. k |/ X) E$ Q& H
มันยังมีไอ้ซัย ซัยที่มันเป็นศัตรูหัวใจกับเขาเพราะน้องน้ำ น้องน้ำที่เป็นลูกสาวของป้าพรที่ขายข้าวแกงหน้าค่ายมวยของเขา
- x1 g9 l. ?1 J- jแถมเวลาเขากับซัยเจอหน้ากันทีไร พวกเขาสองคนต้องฟัดกันเหมือนหมาตลอด
% ~2 l' e/ ]( f7 i3 p4 f; t/ Y
"เข้ามาสิ ฉันพึ่งมาถึงได้ไม่นานเหมือนกัน" เหมือนอีกคนไม่รอให้เขาหรือใครอีกคนเปิดคำถามถามไป ฝรั่งตรงหน้าพูดจบก็เบี่ยงตัวหลบให้พวกเขาสองคนเข้าไปในห้อง
' ^5 e r! f+ y" e5 I: t
ไกรเลยเหลือบมองไอ้ซัยที่ยืนข้างกาย มันก็เหลือบตามามองเขาเหมือนกัน
* g# h3 e, C, ? K
ไกรจึงเอ่ยถามเสียงแผ่ว "มึงมาที่นี่เพราะเหมือนกับกูใช่ไหม?" ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าเขาหมายถึงอะไร แล้วเขามาที่นี่เพราะอะไร
! ~5 ~* z: a- v& mเขาเป็นผู้ชายขายน้ำ ขายเลี้ยงชีพหาเงินส่งให้แม่ที่อยู่บ้านนอกคอกนา ซึ่งมันเป็นอาชีพรองจากการต่อยมวย
$ x* z$ b. E, Y( u( h
แม้รายได้อาชีพนี้มันจะดีกว่าอาชีพหลักหลายเท่าก็เถอะ
) [: `& N# i- C6 _; v"เออ.." สิ้นเสียงแผ่วเบาของมัน ไกรเบิกตากว้างมองมัน ริมฝีปากก็อ้าพะงาบอยากจะถามมันไป แต่จนแล้วจนรอดก็ไม่มีแม้แต่เสียงที่เปล่งออกจนไอ้ซัยเอ่ยมาแทน "กูไม่ได้เป็นเกย์ กูยังชอบน้องน้ำเหมือนเดิม มึงก็รู้ว่ากูไม่มีครอบครัว ไม่มีการศึกษา งานก็เป็นแค่คนงานก่อสร้างธรรมดาและยังเป็นนักเลงข้างทางอีก"
2 m/ c9 J8 Q6 T
นี่เป็นครั้งแรกที่พวกเขาสองคนคุยกันดีๆ แถมยังได้รับรู้เรื่องส่วนตัวของมัน
+ b0 u* p7 G$ D6 {. u$ E
ไกรเลยตบบ่าซัยปุๆ พร้อมทำหน้าว่า 'กูเข้าใจมึงนะ' จากนั้นเขาก็พูด "เออ กูเข้าใจมึง แต่ต่างกันนิดหน่อย งั้นเรื่องวันนี้เราควรเก็บเป็นความลับให้กัน โอเค!?"
$ @1 a: S- i: R8 k: S% J) ~5 w"อืม" มันส่งเสียงครางต่ำในลำคอกลับมาให้แค่นั้น ก่อนมันจะเดินเข้าไปในห้องที่ฝรั่งคนนั้นเปิดประตูให้พวกเขา
/ z* ~2 O( _% J# r6 }( A
เขาจึงเดินตามมันเข้าไปบ้าง
- G9 h" }7 [, U7 L+ O; s
! s( H9 z; }9 e" ^, x4 k% }7 o/ {
9 ~& r8 U9 Y. ^6 Q
' b! ]' ], r; _8 K# D8 b" Q1 u5 S; _8 y
8 c8 }( _6 o. P- I% R! f- Q0 o0 n- n/ [