รักของฉันบนชั้นบรรยากาศ ตอนที่ 1 เด็กฝึกงาน
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย Maximam เมื่อ 2023-10-9 11:45มิลค์ นักนักษาหนุ่มหล่อวัยใสมาดกวนที่ดูขาวชืดเหมือนนมจืดแต่ที่จริงเราเขาก็มีความกวนอยู่ในตัว
แบบชนิดที่ว่าถ้าหงุดอยู่ มิค์ก็สามารถก่อกวนให้คนๆนั้นยิ้มได้ ตอนนี้มิลค์เรียนอยู่ชั้นปีที่ 4 เทอม
สุดท้ายที่เขาต้องออกไปฝึกประสบการวิชาชีพ มิลค์เรียนสาขาธุรกิจการบินแถมยังมีเรียนเสริมเกี่ยว
กับการขับเคลื่อนอากาศยาน ดังนั้นหนุ่มหล่อคนนี้จึงสามารถฝึกงานได้ทั้งสจ๊วตและนักบิน
....เสียงโทรศัพท์เรียกเข้า.....
"โหลครับพี่ดิลโด้"
"กูชื่อโดโด้ เดี๋ยวไม่ช่วยเลยมึงนี่กวนตีนตลอด"
"หยอก ๆ หนาพี่ เออพี่มีอะไรเปล่า ร้อยวัยพันปีไม่โทรปกติจะไลน์"
"กูจะบอกว่าสายการบินเขารับมึงเข้าฝึกงานแล้วนะ"
"เฮ้ยพี่ จริงดิ สายการบินบริษัทพี่เขารับผมเข้าฝึกงานจริงเหรอ"
"ตอแหลมั้งกูเนี่ย ก็จริงอะดิ พร้อมมารายงานตัววันไหนให้แจ้งมาด้วย แล้วก็อย่าลืมหนังสือส่งตัวฝึกงาน
ของมหาลัยด้วย"
"ขอบคุณนะครับพี่ ไว้เจอกัน ตื่นเต้นหว่ะพี่"
"เออ เดี๋ยวมึงได้ตื่นเต้นกว่านี้ไอ้จืดน้องรัก"
โดโด้รุ่นพี่ที่เคยเรียนมหาลัยเดียวกันกับมิลค์ ตอนนี้เขาทำงานที่บริษัทสายการบินรายใหญ่แห่งหนึ่ง
และเป็นรุ่นพี่คนเดียวที่มิลค์สนิทเเละไว้ใจ เพราะโด้เป็นรุ่นพี่คนเดียวที่ไม่เเกล้งและดูแลมิลค์เป็นอย่างดี
ตอนรับน้อง มิลค์จึงสนิทและรักพี่ชายคนนี้มาก
เมื่อวันเวลามาถึงหนุ่มหล่อก็มารายงานตัวกับที่ฝึกงาน โดโด้จึงแนะนำให้เพื่อๆพี่ๆในแผนกได้รู้จักกับมิลค์
"ทุกคน ไอ้จืดตัวแสบน้องผมมารายงานตัวครับ ไอ้จืด นี่พี่อุ้ม เลขาบอส เจ๊ใหญ่เเละเจ้าแม่ของแผนก"
"นี่คุณน้องแนะนำซะ"
"นี่ยี่หวา ทำตารางเที่ยวบินของแอร์สจ๊วต นั่นบีเอ็มการเงินของแผนกเรา ส่วนข้าโดโด้ ดูแลและสรุป
รายงานการทำงานของพนักงานและเรื่องเงินเดือน"
"สวัสดีครับพี่ๆ ทุกคน ผมชื่อพิชญ เรียนสาขาธุรกิจการบินและก็เรียนเสริมด้านการขับเคลื่อนอากาศยาน
พี่ๆเรียกผมว่ามิลค์ก็ได้นะครับ"
"หือ มิลค์ที่แปลว่านมหรือเปล่าน้อง"
"ใช่ครับพี่บีเอ็ม"
"หือนมขาวน่ากิน"
"นี่เบาได้เบาค่ะคุณนายยี่หวา อะน้องมิลค์อย่าฟังเสียงนกเสียงกา ฟังพี่แผนกนี้คือคือแผนกบริหารทรัพยากร
บุคคลและลูกเรือ ผ.อ.หรือบอสคือคุณอาทิตย์ รัตนศิริกุล ผู้อำนวยการแผนกเรา น้องต้องมาฝึกงาน
อยู่ที่แผนกนี้ตลอดระยะเวลา 4 เดือนนับจากวันนี้"
ได้ยินดังนั้น มิลค์ก็แย้งขึ้นมาทันทีว่า....
"พี่ครับ ไอ้พี่ดิลโด้ มันบอกว่าผมได้ลงประชาสัมพันธ์แล้วทำไมให้ผมลงHR"
และแล้วพระเอกของเรื่องก็เดินเข้ามาพอดีคุณอาทิตย์จึงพูดขึ้นว่า.....
"9โมงแล้วยังไม่ทำงานกันอีกเหรอครับ"
"Bossssssssssss สวัสดีค่ะ/สวัสดีครับ"
"แล้วนี่เด็กฝึกงานเหรอ ดีเดี๋ยวลงไปที่คาเฟ่ชั้นสอง ซื้อชาเขียวปั่นหวานน้อยน้ำตาล45% อ่อแล้วน้ำแข็ง
ปั่นแบบละเอียด ผมรอที่ห้องประชุม ส่วนพวกคุณผมให้เวลา 10 นาทีเอกสารทุกอย่างต้องพร้อมประชุม"
และแล้วนมจืดจอมกวนก็สวนบอสกลับแบบนิ่มๆว่า...
"เออ บอสครับอันนี้อยู่ในหลักสูตรการฝึกงานหรือครับ"
"นี่คุณอุ้มยังไม่ได้บอกเหรอครับว่า ตำแหน่งที่คุณเขามาฝึกงานคือตำแหน่งอะไร"
"กำลังจะบอกค่ะแต่บอสมาก่อน"
"อือได้ นั้นผมบอกเลยเเล้วกันคุณอยู่ในตำแหน่งผู้รักษาความปลอดภัยและสนับสนุนการปฏิบัติงาาน
ของพลขับอากาศยาน"
"ผมไม่ใช่ รปภ.ของคุณนะ อีกอย่างผมเรียนมาเพื่อนเป็นสจ๊วตหรือนักบิน"
"น้องค่ะ ตำแหน่งนี้ใหญ่ใหญ่กว่าพี่อุ้มนะคะ การทำงานของหนูคือตัวติดกับ ผ.อ.หรือบอสเลยก็ว่าได้"
"รีบไปซื้อสิครับ เดี่ญวต้องมาจดรายงานาการประชุมและเตรียมออกไปตรวจงานกับผมช่วงบ่าย"
ไอ้ต้าวนมจืดถึงกับงง นี่อะไรว่ะเนี่ย สำคัญกว่าเลขาอย่างพี่อุ้มอีก อิ๊บอ๋ายละกูจะฝึกงานผ่านไหมเนี่ย....
Bossหรือผ.อ.อาทิตย์ เป็นผู้อำนวยการแผนกบริหารทรัพยากรบุคคลและลูกเรือ และยังเป็นกัปตันขับ
เครื่องบินให้กับบุคคลสำคัญอีกด้วย บอสอาทิตย์เป็นลูกชายคนเล็กของครอบครัวรัตนศิริกุล บุคคลิก
ภายนอกจะดูดุ ขึม นิ่ง จนพนักงานไม่กล้าเข้าใกล้มากนัก และยิ่งช่วงนี้บอสพึ่งอกหักจากแฟนหนุ่ม
ที่ต้องเลิกกันเพราะความที่เข้ากันไม่ได้ในเรื่องความคิด บอสจึงดูนิ่งและน่ากลัวกว่าเก่า บอสรู้สึกถูก
ชะตากับเด็กชายมิลค์ตั้งแต่แรกเห็นรูปในใบสมัครงานเขาฝึกงานและวันนี้ได้มาเจอตัวจริงแผลใจของบอส
ก็ดีขึ้นมาทันทีแต่ก็ต้องวางฟอร์มนิดนึง
เมื่อประชุมเสร็จก็ได้เวลาพักเที่ยงพอดี
"พวกคุณเที่ยงนี้ ไปทานข้าวกันที่ไหน"
"คงจะที่โรงอาหารบริษัทนี่แหละค่ะ แล้วบอสหละค่ะ"
"เดี๋ยวผมจะไปสนามบิน บ่ายนี้ผมต้องบินไปรับคุณพ่อและคุณแม่ที่สิงคโปร์"
"แล้วมิลค์หละครับบอส น้องต้องไปด้วยไหม"
"เขาไม่มีสิทธิปฏิเสธ เดี๋ยวพวกคุณไปพักเที่ยงกันได้ตามสบาย ส่วนคุณเดี๋ยวไปทานข้าวกับผมที่สนามบิน
แล้วไปสิงคโปร์พร้อมกัน"
"หึ บอส ผมไม่ไป ผมมาฝึกงานนะ"
"แล้วนี่คิดว่าผมพาคุณไปเที่ยวหรือไง งานบนเครื่องคุณได้เรียนรู้ตามที่คุณต้องการแน่"
"แต่....."
"ไม่มีเเต่ คุณคือเลขาส่วนตัวของผม ถ้ามีผมคือมีคุณ ความปลอดภัยผมอยู่ในมือคุณ ไปได้เเล้วเสียเวลา"
บอสดึงแขนมิลค์ไปโดยที่มิลค์หยิบไปได้เเค่กระเป๋าเป้ของเขาเท่านั้น
"พวกแก ...."
"ว่าไงเจ๊"
"เจ๊ว่า บอสแปลกๆไปนะวันนี้ ปกติไม่ค่อยพูด แต่วันนี้พูดเยอะกว่าเก่า"
"นั่นดิเจ๊ตอนประชุมปกติก็ไม่ให้ใช้เครื่องบันทึกเสียง แต่นี่กลับให้น้องมิลค์บันทึกเสียงได้"
"ยี่หวาว่านะบอสต้อง หึยยยย"
"เฮ้อออ."
"ถอนหายใจทำไมว่าไอ้โด้"
"กลัว กลัวว่าไอ้นมจืดมันจะโดนบอสดุจนร้องไห้ดิ เห็นมันกวนๆแบบนั้น เอาจริงๆแม่งโคตรอ่อนแอ"
"แต่เจ๊ว่า บอสคงไม่กล้าดุน้องนมจืดของพวกเราหลอก ไปไปกินข้าวกันว๊าย บ่ายโมง 15 เเล้ว เดี๋ยว
บ่าย2 ต้องเข้างาน"
สนามบิน
"อยากกินอะไร"
"หือ ร้านเเพงขนาดนี้ผมไม่มีเงินจ่ายหรอก ผมไปหาร้านถูก ๆ กินก็ได้"
"ไม่ได้ คุณเป็นพนักงานในความดูแลของผม สั่ง จะได้ทาน เดี๋ยวไม่ทันเวลา"
"แต่มันแพง"
"ผมจ่ายเอง ว่าแต่คุณชื่ออะไรนะ นมจืดเหรอ"
"บอส ผมชื่อมิลค์ มิลค์ที่แปลว่านม"
"ก็นมจืดนั่นแหละ มาผมสั่งให้รอคุณสั่งพอดีคุณพ่อผมได้เปลี่ยนไฟล์บิน คุณครับ"
"ครับผม รับเมนูอะไรดีครับ"
"เอาสปาเก็ตตี้ซอสมัสมั่นไก่ 2 แล้วก็ขอซุปมันฝรั่ง 1 ถ้วยใหญ่ แล้วก็ขอชา 2 แก้ว"
"บอส ผม......"
"กินไปอย่าพูดเยอะ ซุปนี่ผมสั่งให้คุณ ทานเยอะๆจะได้สดชื่น"
อาทิตย์แอบมองเด็กหนุ่มทานอาหารอย่างอร่อยก็แน่นอนหละครับเด็กบ้านๆจนๆอย่างมิลค์กินแต่กระเพรา
หรอกผัดพริกแกงจนชิน ไม่เคยได้กินหรอกครับอาหารลูกผสมราคาแพงแบบนี้ เด็กคนนี้ดูๆไปก็น่ารักดีนะ
ซื่อๆ ตรงๆ แถมกวนอีก
"ยิ้มเป็นด้วยเหรอครับบอส"
"ทำไม ผมยิ้มไม่ได้หรือไง"
"ก็ปกติเห็นบอสหน้าดุอย่างบางแก้ว ผมก็จะรู้ได้ไงว่าบอสก็ยิ้มเป็นกับเขาด้วย"
"คุณว่าผมดุอย่างหมาเหรอ"
"บอสพูดเองนะผมยังไม่ได้ว่าอะไรเลยนะครับ"
"คุณนี่มันโคตรกวนเลยจริงๆ เดี๋ยวตอนไปให้คุณนั่งไปกับผมที่ห้องขับ แล้วขากลับค่อยเรียนรู้งานบริการ
ของสจ๊วตและแอร์จากพวกพี่พนักงาน"
"แต่ผมยังไม่จบหลักสูตรการบินนะบอสจะให้ผมไปอยู่ในห้องบอสผมจะช่วยอะไรบอสได้"
"คุณลืมแล้วเหรอว่าคุณมาฝึกงาน และนี่ก็ต้องเป็นงานที่คุณต้องฝึก ไม่ยากมันเป็นเครื่องบินขนาดกลาง
มีกัปตันและผู้ช่วย 1 คน มีที่ว่างพอให้คุณได้นั่งก่อกวนผมแน่นอน"
"ผมรู้เวลาก่อกวนหรอกหนา ใครจะกล้ากวนเวลาทำงาน ชีวิตคนทั้งเครื่องนะครับ"
ทั้งคู่หลังจากทานข้าวเสร็จบอสก็พาไอ้ต้าวนมจืดมาที่เครื่องบินของบริษัทพาชมและสอนงานทั้งการตรวจสอบ
ระบบต่างๆ ความพร้อมต่างๆ ซึ่งเที่ยวบินนี้เป็นเที่ยวบินส่วนตัวจึงไม่ต้องสู้รบกับผู้โดยสารเท่าไหร่ เมื่อถึงเวลา
บอสในฐานะกัปตันก็เรียกประชุมลูกเรือทั้งหมดก่อนทำการขึ้นบิน และเเล้วผู้ช่วยขับที่ได้นั่งข้างบอสนั่นก็คือ
น้องมิลล์ไอ้ต้าวนมจืดของเรานั่นเอง ทันทีที่เครื่องอยู่ในภาวะปกติขาเม้าส์บนอากาศก็คลอหาขาเม้าส์ภาค
พื้นดิน...
"เฮ ภาคเป็นไงบ้างครับสาวๆหนุ่มๆ"
"อ้าว อีไจแอนท์ แกมานั่งเม้าท์กับแอร์และเหล่าสจี บอสขับเครื่องบินกับใครอ่ะ"
"โอ๊ยคุณพี่อุ้มขา พวกเราตอนนี้แค่อากาศค่ะ"
"อย่างไง อย่างไร มินนี่เล่ามา"
"ก็บอสสิค่ะ ขับเครื่องไปกับน้องฝึกงาน สอนงานกันน่ารักมากกกกกกกกกกกกกกกก"
"นั่นสิครับ เหมือนกับว่าแผลบอสน่าจะดีขึ้นจากคุณแม็กซ์"
"เห็นมะไอ้โด้ฉันบอกเเล้วว่ารุ่นน้องแกคือยารักษาแผลใจ"
"เออไจแอนท์ มินนี่ แชมป์เป้ และปูเป้"
"ว่าไงค่ะคุณโดโด้"
"ทั้งคู่ตอนนี้คือไม่ตีกันใช่ป่ะ"
"แชมป์เป้เปิดอินเตอร์คอมให้ เบาๆเด้อ......"
ทันทีที่เปิดอินเตอร์คอม
"โหบอส ไม่เหมือนกับการเรียนภาคทฤษฎีเลยอะ ตื่นเต้นจัง"
"นั่งเฉยๆตอนนี้เราบินเข้าเขตไหน"
"อ่าวไทยตอนล่างครับ ใกล้เข้ามาเล"
"ส่งสัญญาณไปหอบังคับการขอผ่านน่านฟ้าด้วย ไอ้ต้าวนมจืด"
แหมบอสเรียกน้องแบบนี้ คนแอบฟังก็ฟินกันทั้งบนอากาศและภาคพื้นดินสิครับเนี่ย มิลค์ถึงกับเขินนิ่ง
ไปไม่ถูก และพูดกับบอสว่า......
"หือบอส เรียกผมว่าอะไรนะ"
"ทำไม บอกให้ส่งสัญญาณ ไอ้ต้าวนมจืด"
"ได้ครับท่านกัปตัน เออว่าเเต่ใช้วอเหรอ หรือโทรโข่ง"
"จะตลกไปถึงไหน นี่ตัวส่งสัญญาณ"
"ครับ เออบอสครับเวลาจะลงนี่ต้องกดกริ่งไหมครับ"
"มิลค์ครับ เครื่องบินไม่ใช่รถขสมก. เเล้วนี่กินข้าวไม่อิ่มเหรอเสียงท้องคุณร้องนี่"
"ก็ไม่กล้ากินเยอะอะครับกลัวปวดท้องกลางอากาศแล้วไม่มีคนดูเเล"
"คุณเป็นเลขาส่วนตัวของผม เป็นอะไรก็บอกผมคงไม่ปล่อยคุณเป็นอะไรไปหรอก กวนๆแบบคุณ
หายาก แชมป์เป้ เอาของว่าผู้ช่วยนักบินมาเสริฟ์ที่ห้องนักบินด้วยครับ"
"หือบอส พูดแบบนี้พี่เขาจะได้ยินเหรอครับ ไม่ใช่การโฟน"
"ที่แอบเปิดอินเตอร์คอมอะครับ ฟังเสร็จเเล้วก็ปิดด้วย สิ้นเดือนเงินลดลงอย่าว่ากันนะ ทั้งบนเครื่อง
และที่สำนักงาน"
"ขออนุญาตครับกัปตัน ของว่างครับผู้ช่วย"
"เรียกผมน้องฝึกงานก็ได้ครับพี่แชมป์เป้"
"ไม่ได้หรอกครับ แบบน้องมิลล์นี่ต้องเรียกว่า ไอ้ต้าวนมจืด"
"หึ้มมม คำนี้ห้ามพนักงานคนอื่นใช้ยกเว้นผม"
"ขอโทษครับบอส เอ๊ยกัปตัน ระวังตกหลุมรัก เอ๊ยหลุมอากาศนะครับกัปตันอิอิ"
"แชมป์เป้"
ดูท่าอากาศวันนี้จะดีขึ้น เมื่อบอสสามารถพูดเล่นพูดหยอกกับพนักงานได้ แต่ได้ต้าวนี่สิเขินไปหมดแล้ว
แต่งต่อ น่าสนใจนะครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ {:5_140:}{:5_132:} สนุกมากครับ ขอบคุณครับ สนุกมากครับ แต่งได้น่ารักมากครับ ขอบคุณมากครับ ขอบคุณครับ. ขอบคุณครับ เขินตามม :lol
หน้า:
[1]