นายตำรวจผู้อ่อนไหว บทที่ 1 แผ่นแปะหัวนม 4
ทันเวลาพอดี ฉันได้ยินเสียงประตูห้องล็อกเกอร์เปิดออกเสียงพึมพำข้างประตูตู้เป็นเสียงของคนที่ฉันรู้จักดีมันเป็นรุ่นพี่ในช่วงพัก พวกเขาต่างหัวเราะคิกคักและล้อเล่นกัน มันจะเป็นปัญหาใหญ่ถ้าฉันเข้ามาไม่ทัน อย่างไรก็ตาม สุดท้ายฉันก็ซ่อนตัวได้ทันดังนั้นหากฉันถูกจับได้เห็นได้ชัดว่าฉันจะถูกเข้าใจผิดแน่นอนขณะที่ฉันกังวลและเฝ้าดูสิ่งที่เกิดขึ้นข้างนอกเจ้าหน้าที่ตำรวจก็มองดูไม้แขวนเสื้อที่แขวนเครื่องแบบอยู่ฉันพลิกมันไปด้านข้างอย่างระมัดระวังโชคดีที่มีเพียงสองคนเท่านั้น มันเป็นพื้นที่ขนาดเล้กที่ผู้ชาย 3 คนไม่สามารถเข้ามาได้ด้วยร่างกายที่มีล่ำสันของฮาดะจึงทำให้พื้นที่นี้เล็กไปเลยจากนั้นเขาก็แตะริมฝีปากและกระซิบเบา ๆ อย่างช้าๆ "ขอบคุณ"“จุ๊ๆ ฉันเองก็ไม่อยากถูกเข้าใจผิดเหมือนกัน” เสียงกระซิบของทั้งสองคนยังดำเนินต่อไปฉันสังเกตว่าฉันกับสารวัตฮันค่อนข้างใกล้ชิดกัน เสียงหายใจของเขารดที่ต้นคอของฉันเขาจั๊กจี้ที่หลังคอของฉัน “นายอยู่ที่นี่สบายดีไหม? มันแดงมากเลยนะ” แสงที่ส่องเข้ามาเป็นมุมผ่านรูอากาศบางๆ ในตู้ทำให้ส่องไปที่คอของคนสองคนมันกำลังส่องแสง ฮาดะมองลงไปที่หน้าอกของตัวเองเองผ่านช่องว่างแคบๆ ระหว่างเขากับเจ้าสารวัตฮันใบหน้าของเขาแดงราวกับรอยแดงที่หน้าอกซ้ายของเขา“มันเจ็บนิดหน่อย”เพื่อตอบสนองต่อเสียงกระซิบอันจริงใจของฮาดะ สารวัตฮันได้เการอยสีแดงที่ทิ้งไว้ตอนที่แผ่นแปะหัวนมถูกฉีกออกมันถูผิวของฉัน นี่เป็นการเคลื่อนไหวที่แตกต่างจากการถอดแผ่นแปะก่อนหน้า มันถูกกดเบาๆบริเวณรอบๆ แล้วมันจะนุ่มนวลขึ้นรู้สึกถึงสิ่งเร้าที่น่าตื่นเต้น ฉันจึงเม้มปากแน่นเกือบจะมีเสียงอยู่ครู่หนึ่ง ถ้ามีเสียงดังออกไป มันคงจะดึงดูดความสนใจในห้องแต่งตัวไปแล้วเสียงหัวเราะคิกคักและล้อเล่นข้างนอกดังขึ้น ทำให้ฮาดะวิตกกังวลมากขึ้น สารวัตฮันที่ใช้เพียงนิ้วเดียวอาจทราบถึงความไม่อดทนของฮาดะจึงเริ่มใช้มือของเขาอย่างช้าๆ เขาเริ่มถูหน้าอกของฮาดะ เพื่อจะกลั้นใจไม่ให้พูดออกมา ฉันต้องกัดริมฝีปากมากจนเจ็บมือของสารวัตฮันกำลังเคลื่อนไปรอบๆ กล้ามเนื้อหน้าอกอันอ่อนนุ่มของฮาดะ ภายหลังความรู้สึกเข้มแข็งและแข็งกระด้างในได้อกถ่ายทอดไปยังสารวัตฮัน “ฉันขอโทษที่ฉันทำให้นายเจ็บ ขอฉันถูให้นายหน่อยนะ” เสียงกระซิบของสารวัตฮันผสมกับการเคลื่อนไหวของการนวดมือบนเต้าหัวนมมันสร้างบรรยากาศที่แปลกประหลาดอย่างน่าประหลาด แม้ว่าฉันจะคิดว่ามันทำแบบนั้นไม่ได้แต่แท่งลำของฮาดะมันก็เริ่มบวมขึ้นเรื่อยๆ “ตอนนี้…คุณหยุดได้แล้ว” ในที่สุดเขาก็เปิดปากจะกระซิบแต่สารวัตฮันก็ไม่ฟังเขา “ไม่เป็นไรหรอก ฉันจะช่วยนายเอง” ฉันอยากจะผลักเขาออกไปเพราะฉันไม่จำเป็นต้องให้เขาช่วย แต่ปัญหาก็คือตู้แคบนี้มันเป็นพื้นที่ที่ยากลำบากสำหรับการเคลื่อนไหวได้อย่างอิสระฉันกลัวว่าถ้าไม่ระวังจะผลักประตูตู้ออกไป อย่างไรก็ตาม สารวัตฮันก็สามารถใช้แขนที่ค่อนข้างบางของเขาเพื่อเคลื่อนที่ในพื้นที่แคบได้ภายใต้การสัมผัสอย่างต่อเนื่องของสารวัตฮัน ฮาดะก็พ่นลมหายใจออกมาเล็กน้อย เนื่องจากฉันมีร่างกายที่ไวต่อสิ่งเร้าฉันจึงถอดเสื้อหรือเล่นกีฬาเช่นว่ายน้ำไม่ค่อยได้ฉันหลับตาแน่นและพยายามร้องเพลงชาติแต่ไม่มีสมาธิเลยฉันกังวลว่าหากฉันเข้าใกล้อีกหน่อย พวกเขาจะสังเกตเห็นแท่งลำกึ่งแข็งกึ่งอ่อนของฉันหรือเปล่าดูเหมือนว่าฝ่ามือของสารวัตฮันแทบจะไม่หลุด แต่คราวนี้นิ้วของเขาค่อยๆขยับไปที่นมของฉันอีกครั้ง “ยังเจ็บอยู่หรือเปล่า?”“ตอนนี้ไม่เป็นไรแล้ว… " เสียงที่ตื่นเต้นเล็กน้อยออกมาจากปากของฮาดะบ่งบอกถึงความตื่นเต้นอย่างเห็นได้ชัดเมื่อนิ้วของสารวัตฮันสัมผัสหัวนมที่ตั้งตรงของเขา ปากของฮาดะก็เปิดกว้างอ่าในขณะนั้นเอง เสียงข้างนอกก็ทำให้ฮาดะตกใจ “แล้วสารวัตฮันไปไหนล่ะ ฉันมีเรื่องจะถามเขาหน่อย” เมื่อได้ยินชื่อก็สะดุ้งและเบือนหน้าไปทางอื่นออกไปข้างนอกผ่านรูอากาศที่ประตูสถานการณ์ดูพร่ามัว กางเกงสีน้ำเงินกรมท่าของเครื่องแบบตำรวจกำลังเคลื่อนไหวตั้งตรงแม้ในขณะที่ฉันกำลังหอบ นิ้วของสารวัตรฮันก็ยังไม่หยุด “แล้วนายไม่เห็นเหรอ เกิดอะไรขึ้นกับไอ้สารเลวนั่น?”“สงสัยจะยังพักเบรคอยู่มั้ง? เขาคงเปลี่ยนตารางไปทำอะไรกับจ่าออม” เสียงครวญครางเล็กๆ ของฮาดะแทบจะกลบหายไปจากเสียงภายนอกเสียงครวญครางที่อยากจะออกมามากกว่านี้กรามของฉันสั่นขณะที่ฉันกัดฟันเพื่อป้องกันเสียง “ฮ่า ตรงนี้มันดูไวต่อความรู้สึกนะ?” สารวัตฮันกระซิบเบาๆ ไม่ว่าเขาจะรู้สถานการณ์ของฮาดะหรือไม่ก็ตาม ขลหัวใจที่เปลี่ยนไปของฮาดะเต้นแรงขึ้นแม้จะมีสถานการณ์เช่นนี้ แท่งลำของฮาดะก็แข็งตัวเต็มที่ สารวัตรฮัน ฮะ.มันเพิ่มขึ้นจนฉันรู้สึกร้อนที่ต้นขาสารวัตรฮันไม่ได้พูดอะไร ราวกับว่าเขารู้ตัวตนของสิ่งที่ถูกสัมผัสเหมือนจะบอกว่าฉันควบคุมตัวเองไม่ได้เพราะฉันไม่รู้ว่าจะทำอย่างไรกับอวัยวะเพศของฉันที่เป็นแบบนี้ “จุ๊… สารวัตฮัน… คุณ” เสียงครวญครางที่สั่นเทาฟังดูเหมือนเป็นการขอร้อง ขณะที่ฉันหอบหานใจหนักขึ้น สารวัตฮันก็ส่งเสียงดังมากขึ้นเขากระซิบเบาๆ “ชู่... ฉันได้ยินนะ อยากโดนจับแบบนี้เหรอ ” ฉันสะดุ้งแต่ก็รีบส่ายหัว ริมฝีปากยิ้มเล็กน้อยไปถึงหูของฮาดะเขาเข้ามาใกล้และหายใจออก “นายต้องถอดมันออกด้วย” เขากระซิบและมองไปที่หน้าอกของฮาดะ คราวนี้ฉันติดแผ่นแปะที่เหลือไว้ที่หน้าอกขวาของฉันฉันเริ่มสัมผัสมัน ฉันคิดว่าฉันจะถอดตรงปลายออกแต่นิ้วของฉันลื่นและแผ่นแปะก็หลุดออกมาฉันวาดตามรูปร่างของหัวนมที่มองเห็นได้จากด้านนอก เป็นหย่อมๆเนื่องจากลมแรงเกินไปไม่สามารถซ่อนรูปร่างได้อย่างสมบูรณ์เจ้าหน้าที่สารวัตฮันแกล้งทำเป็นว่าเป็นความผิดพลาด จึงใช้สองนิ้วจับหัวนมเบาๆแล้วพยายามหมุน แต่แล้วเขาก็หายใจเข้าลึกๆและส่งเสียงดังออกมา ตำรวจข้างนอก 1: “คุณไม่ได้ยินอะไรเลยเหรอ?” ตอนนั้นฉันได้ยินเสียงมาจากข้างนอกซึ่งทำให้ฉันรู้สึกร้อนแต่กลับตัวแข็งทื่อฉันลงเอยด้วยเสียงดังโดยไม่ได้ตั้งใจ หัวนมของฮาดะตั้งตรงมากขึ้น ตำรวจข้างนอก 2 :“หือ? ไม่ ฉันไม่ได้ยิน”ตำรวจข้างนอก 3 : “เฮ้ รีบเปลี่ยนเสื้อผ้าล้วออกไปกันเถอะ” พวกเขาสามคนใช้เวลาสักครู่เพื่อเปลี่ยนเป็นชุดพลเรือนเพื่อออกไปข้างนอกจากนั้น ฉันได้ยินทั้งสามคนออกจากห้องล็อกเกอร์หลังจากเปลี่ยนเสื้อผ้าในขณะที่ฉันให้ความสนใจกับสถานการณ์ภายนอกอยู่ ฉันก็ผ่อนคลายและหายใจออกออกมาในเวลานั้น สารวัตฮันได้ขูดปลายแผ่นแปะหัวนมของฮาดะออก ในความเจ็บปวดนั้นเขาแทบจะกลั้นหายใจและยกคางขึ้น แผ่นแปะที่มีแรงยึดเกาะสูงจะฉีกเนื้อออกฉันแทบจะกรีดร้องด้วยความเจ็บปวดในขณะที่ฉันกำลังกลั้นหายใจและคร่ำครวญคนสุดท้ายที่อยู่ข้างนอกก็อยู่ในห้องล็อกเกอร์ฉันออกไปข้างนอกและประตูก็ปิดลงมีความเงียบราวกับว่าไม่มีใครอยู่ที่นั่นตั้งแต่แรกฉันพูดว่า "เฮ้ออ" แล้วถอนหายใจด้วยความโล่งอก “มีคนอื่นเข้ามาได้ เราควรออกไปไหม?” เมื่อสารวัตฮันถามก็ลังเลอยู่ครู่หนึ่งจึงตอบด้วยเสียงแผ่วเบา "ใช่ .... " คำตอบสั้น ๆ ด้วยเสียงกระซิบต่ำฟังดูเหมือนคราง ยังไงก็เถอะมันอยู่รอบคอของฉันมันจั๊กจี้มากจนฉันกลืนน้ำลายลงไป มันเจ็บน้อยกว่าตอนที่ฉันพยายามถอดมันออกด้วยตัวเอง แต่ความเจ็บปวดยังคงอยู่ ที่มันเป็นแบบนี้คงเป็นเพราะเป็นพื้นที่อ่อนไหว ส่วนต่ำของท้องฉันก็เจ็บและนูนเช่นกันการที่มันไม่แสดงสัญญาณของการหดลงเลยยังทำให้จิตใจของฮาดะตึงเครียดอยู่สุดท้ายทนไม่ไหวจึงคว้ามือตำรวจไว้ แขนของเขาขยับ,ฉันเคาะผนังตู้ ฉันโชคดีมากที่ไม่มีใครอยู่ในห้องล็อกเกอร์“ฉันจะถอดมันออกที่บ้านฉันได้ยินมาว่ามันจะดีกว่าถ้าคุณแช่มันในน้ำอุ่นแล้วถอดออก......""ตกลง?"เขาบอกว่าเขาจะลองแช่แผ่นแปะในน้ำขณะอาบน้ำ แต่สารวัตฮันมีความเห็นที่ต่างออกไป“ฉันจะทำให้นายเอง”แทนที่จะเอามือของฮาดะออก กัปตันฮันก็ค่อยๆ ลดตัวลง ในไม่ช้าความเปียกจากลิ้นหนึ่งสอดเข้าไปในแผ่นที่ยกขึ้นเล็กน้อย"ฮะ!"เสียงสูงดังออกมาจากลำคอของฮาดะขณะที่เขายกคางขึ้น คงไม่มีใครได้ยิน แต่เขารีบปิดปากของเขามือที่ว่างของสารวัตฮันคว้าเอวของฮาดะอย่างรวดเร็ว ความสมดุลของมือร้อนในขณะที่พยายามถูกล้ามเนื้อที่ตึงเครียด ฉันก็สะดุ้งและส่ายหลังเสียงครางอู้อี้ดังออกมาเบาๆ จากด้านหลังมือใหญ่ของฮาดะเขาเริ่มขยับลิ้นช้าๆ โดยไม่สนใจใดๆการเคลื่อนไหวที่ดูเหมือนจะเปียกบริเวณที่แผ่นแปะติดกาวค่อยๆ มีความรู้สึกที่แตกต่างออกไปเมื่อปลายลิ้นซึ่งกระตุ้นลานหัวนมอันอ่อนนุ่มสัมผัสกับหัวนม ฉันก็กัดมือเน้นขึ้นเจ้าหน้าที่ตำรวจกระซิบ ฉีกแผ่นแปะออกด้วยมือของเขา“ฮ่าฮ่า ดูเหมือนตรงนี้จะรู้สึกดีใช่ไหม ถ้าเป็นแบบนี้ คงจะลำบากใช่ไหม?”มันยากจริงๆ ตอนนี้แผ่นแปะขาดและแม้แต่ความรู้สึกของการดึงผิวหนังก็เจ็บต้นขาของสารวัตฮันได้มาอยู่ระหว่างขาของฮาดะซึ่งกำลังดิ้นรนกับบั้นท้ายของเขา"ฮึ!"เสียงของฮาดะดังขึ้นด้วยความประหลาดใจมือของฮาดะสูญเสียกำลังไปทันทีและไม่สามารถสกัดกั้นได้อีกต่อไปฮาดะรีบมองออกไปนอกประตู แต่สารวัตรฮันยังคงมีอารมณ์ที่ผ่อนคลายอยู่“ฉันสงสัยว่าถ้านายส่งเสียงออกมาจะได้ยินได้ไกลแค่ไหน”[*]
สนุกมากครับ ขอบคุณครับ สนุกดี แต่งงๆนิดหน่อย ขอบคุณครับ
หน้า:
[1]