|
ทันเวลาพอดี ฉันได้ยินเสียงประตูห้องล็อกเกอร์เปิดออก เสียงพึมพำข้างประตูตู้เป็นเสียงของคนที่ฉันรู้จักดี มันเป็นรุ่นพี่ในช่วงพัก พวกเขาต่างหัวเราะคิกคักและล้อเล่นกัน มันจะเป็นปัญหาใหญ่ถ้าฉันเข้ามาไม่ทัน อย่างไรก็ตาม สุดท้ายฉันก็ซ่อนตัวได้ทันดังนั้นหากฉันถูกจับได้ เห็นได้ชัดว่าฉันจะถูกเข้าใจผิดแน่นอน ขณะที่ฉันกังวลและเฝ้าดูสิ่งที่เกิดขึ้นข้างนอกเจ้าหน้าที่ตำรวจก็มองดูไม้แขวนเสื้อที่แขวนเครื่องแบบอยู่ ฉันพลิกมันไปด้านข้างอย่างระมัดระวัง โชคดีที่มีเพียงสองคนเท่านั้น มันเป็นพื้นที่ขนาดเล้กที่ผู้ชาย 3 คนไม่สามารถเข้ามาได้ ด้วยร่างกายที่มีล่ำสันของฮาดะจึงทำให้พื้นที่นี้เล็กไปเลย จากนั้นเขาก็แตะริมฝีปากและกระซิบเบา ๆ อย่างช้าๆ "ขอบคุณ" “จุ๊ๆ ฉันเองก็ไม่อยากถูกเข้าใจผิดเหมือนกัน” เสียงกระซิบของทั้งสองคนยังดำเนินต่อไป ฉันสังเกตว่าฉันกับสารวัตฮันค่อนข้างใกล้ชิดกัน เสียงหายใจของเขารดที่ต้นคอของฉัน เขาจั๊กจี้ที่หลังคอของฉัน “นายอยู่ที่นี่สบายดีไหม? มันแดงมากเลยนะ” แสงที่ส่องเข้ามาเป็นมุมผ่านรูอากาศบางๆ ในตู้ทำให้ส่องไปที่คอของคนสองคน มันกำลังส่องแสง ฮาดะมองลงไปที่หน้าอกของตัวเองเองผ่านช่องว่างแคบๆ ระหว่างเขากับเจ้าสารวัตฮัน ใบหน้าของเขาแดงราวกับรอยแดงที่หน้าอกซ้ายของเขา “มันเจ็บนิดหน่อย” เพื่อตอบสนองต่อเสียงกระซิบอันจริงใจของฮาดะ สารวัตฮันได้เการอยสีแดงที่ทิ้งไว้ตอนที่แผ่นแปะหัวนมถูกฉีกออก มันถูผิวของฉัน นี่เป็นการเคลื่อนไหวที่แตกต่างจากการถอดแผ่นแปะก่อนหน้า มันถูกกดเบาๆบริเวณรอบๆ แล้วมันจะนุ่มนวลขึ้น รู้สึกถึงสิ่งเร้าที่น่าตื่นเต้น ฉันจึงเม้มปากแน่นเกือบจะมีเสียงอยู่ครู่หนึ่ง ถ้ามีเสียงดังออกไป มันคงจะดึงดูดความสนใจในห้องแต่งตัวไปแล้ว เสียงหัวเราะคิกคักและล้อเล่นข้างนอกดังขึ้น ทำให้ฮาดะวิตกกังวลมากขึ้น สารวัตฮันที่ใช้เพียงนิ้วเดียวอาจทราบถึงความไม่อดทนของฮาดะจึงเริ่มใช้มือของเขาอย่างช้าๆ เขาเริ่มถูหน้าอกของฮาดะ เพื่อจะกลั้นใจไม่ให้พูดออกมา ฉันต้องกัดริมฝีปากมากจนเจ็บ มือของสารวัตฮันกำลังเคลื่อนไปรอบๆ กล้ามเนื้อหน้าอกอันอ่อนนุ่มของฮาดะ ภายหลังความรู้สึกเข้มแข็งและแข็งกระด้างในได้อกถ่ายทอดไปยังสารวัตฮัน “ฉันขอโทษที่ฉันทำให้นายเจ็บ ขอฉันถูให้นายหน่อยนะ” เสียงกระซิบของสารวัตฮันผสมกับการเคลื่อนไหวของการนวดมือบนเต้าหัวนม มันสร้างบรรยากาศที่แปลกประหลาดอย่างน่าประหลาด แม้ว่าฉันจะคิดว่ามันทำแบบนั้นไม่ได้แต่แท่งลำของฮาดะ มันก็เริ่มบวมขึ้นเรื่อยๆ “ตอนนี้…คุณหยุดได้แล้ว” ในที่สุดเขาก็เปิดปากจะกระซิบแต่สารวัตฮันก็ไม่ฟังเขา “ไม่เป็นไรหรอก ฉันจะช่วยนายเอง” ฉันอยากจะผลักเขาออกไปเพราะฉันไม่จำเป็นต้องให้เขาช่วย แต่ปัญหาก็คือตู้แคบนี้ มันเป็นพื้นที่ที่ยากลำบากสำหรับการเคลื่อนไหวได้อย่างอิสระ ฉันกลัวว่าถ้าไม่ระวังจะผลักประตูตู้ออกไป อย่างไรก็ตาม สารวัตฮันก็สามารถใช้แขนที่ค่อนข้างบางของเขาเพื่อเคลื่อนที่ในพื้นที่แคบได้ ภายใต้การสัมผัสอย่างต่อเนื่องของสารวัตฮัน ฮาดะก็พ่นลมหายใจออกมาเล็กน้อย เนื่องจากฉันมีร่างกายที่ไวต่อสิ่งเร้าฉันจึงถอดเสื้อหรือเล่นกีฬาเช่นว่ายน้ำไม่ค่อยได้ ฉันหลับตาแน่นและพยายามร้องเพลงชาติแต่ไม่มีสมาธิเลย ฉันกังวลว่าหากฉันเข้าใกล้อีกหน่อย พวกเขาจะสังเกตเห็นแท่งลำกึ่งแข็งกึ่งอ่อนของฉันหรือเปล่า ดูเหมือนว่าฝ่ามือของสารวัตฮันแทบจะไม่หลุด แต่คราวนี้นิ้วของเขาค่อยๆขยับไปที่นมของฉันอีกครั้ง “ยังเจ็บอยู่หรือเปล่า?” “ตอนนี้ไม่เป็นไรแล้ว… " เสียงที่ตื่นเต้นเล็กน้อยออกมาจากปากของฮาดะบ่งบอกถึงความตื่นเต้นอย่างเห็นได้ชัด เมื่อนิ้วของสารวัตฮันสัมผัสหัวนมที่ตั้งตรงของเขา ปากของฮาดะก็เปิดกว้าง อ่า ในขณะนั้นเอง เสียงข้างนอกก็ทำให้ฮาดะตกใจ “แล้วสารวัตฮันไปไหนล่ะ ฉันมีเรื่องจะถามเขาหน่อย” เมื่อได้ยินชื่อก็สะดุ้งและเบือนหน้าไปทางอื่นออกไปข้างนอกผ่านรูอากาศที่ประตู สถานการณ์ดูพร่ามัว กางเกงสีน้ำเงินกรมท่าของเครื่องแบบตำรวจกำลังเคลื่อนไหวตั้งตรง แม้ในขณะที่ฉันกำลังหอบ นิ้วของสารวัตรฮันก็ยังไม่หยุด “แล้วนายไม่เห็นเหรอ เกิดอะไรขึ้นกับไอ้สารเลวนั่น?” “สงสัยจะยังพักเบรคอยู่มั้ง? เขาคงเปลี่ยนตารางไปทำอะไรกับจ่าออม” เสียงครวญครางเล็กๆ ของฮาดะแทบจะกลบหายไปจากเสียงภายนอกเสียงครวญครางที่อยากจะออกมามากกว่านี้ กรามของฉันสั่นขณะที่ฉันกัดฟันเพื่อป้องกันเสียง “ฮ่า ตรงนี้มันดูไวต่อความรู้สึกนะ?” สารวัตฮันกระซิบเบาๆ ไม่ว่าเขาจะรู้สถานการณ์ของฮาดะหรือไม่ก็ตาม ขล หัวใจที่เปลี่ยนไปของฮาดะเต้นแรงขึ้น แม้จะมีสถานการณ์เช่นนี้ แท่งลำของฮาดะก็แข็งตัวเต็มที่ สารวัตรฮัน ฮะ. มันเพิ่มขึ้นจนฉันรู้สึกร้อนที่ต้นขา สารวัตรฮันไม่ได้พูดอะไร ราวกับว่าเขารู้ตัวตนของสิ่งที่ถูกสัมผัสเหมือนจะบอกว่า ฉันควบคุมตัวเองไม่ได้เพราะฉันไม่รู้ว่าจะทำอย่างไรกับอวัยวะเพศของฉันที่เป็นแบบนี้ “จุ๊… สารวัตฮัน… คุณ” เสียงครวญครางที่สั่นเทาฟังดูเหมือนเป็นการขอร้อง ขณะที่ฉันหอบหานใจหนักขึ้น สารวัตฮันก็ส่งเสียงดังมากขึ้น เขากระซิบเบาๆ “ชู่... ฉันได้ยินนะ อยากโดนจับแบบนี้เหรอ ” ฉันสะดุ้งแต่ก็รีบส่ายหัว ริมฝีปากยิ้มเล็กน้อยไปถึงหูของฮาดะ เขาเข้ามาใกล้และหายใจออก “นายต้องถอดมันออกด้วย” เขากระซิบและมองไปที่หน้าอกของฮาดะ คราวนี้ฉันติดแผ่นแปะที่เหลือไว้ที่หน้าอกขวาของฉัน ฉันเริ่มสัมผัสมัน ฉันคิดว่าฉันจะถอดตรงปลายออกแต่นิ้วของฉันลื่นและแผ่นแปะก็หลุดออกมา ฉันวาดตามรูปร่างของหัวนมที่มองเห็นได้จากด้านนอก เป็นหย่อมๆเนื่องจากลมแรงเกินไป ไม่สามารถซ่อนรูปร่างได้อย่างสมบูรณ์ เจ้าหน้าที่สารวัตฮันแกล้งทำเป็นว่าเป็นความผิดพลาด จึงใช้สองนิ้วจับหัวนมเบาๆแล้วพยายามหมุน แต่แล้วเขาก็หายใจเข้าลึกๆ และส่งเสียงดังออกมา ตำรวจข้างนอก 1: “คุณไม่ได้ยินอะไรเลยเหรอ?” ตอนนั้นฉันได้ยินเสียงมาจากข้างนอกซึ่งทำให้ฉันรู้สึกร้อนแต่กลับตัวแข็งทื่อ ฉันลงเอยด้วยเสียงดังโดยไม่ได้ตั้งใจ หัวนมของฮาดะตั้งตรงมากขึ้น ตำรวจข้างนอก 2 :“หือ? ไม่ ฉันไม่ได้ยิน” ตำรวจข้างนอก 3 : “เฮ้ รีบเปลี่ยนเสื้อผ้าล้วออกไปกันเถอะ” พวกเขาสามคนใช้เวลาสักครู่เพื่อเปลี่ยนเป็นชุดพลเรือนเพื่อออกไปข้างนอก จากนั้น ฉันได้ยินทั้งสามคนออกจากห้องล็อกเกอร์หลังจากเปลี่ยนเสื้อผ้า ในขณะที่ฉันให้ความสนใจกับสถานการณ์ภายนอกอยู่ ฉันก็ผ่อนคลายและหายใจออกออกมา ในเวลานั้น สารวัตฮันได้ขูดปลายแผ่นแปะหัวนมของฮาดะออก ในความเจ็บปวดนั้น เขาแทบจะกลั้นหายใจและยกคางขึ้น แผ่นแปะที่มีแรงยึดเกาะสูงจะฉีกเนื้อออก ฉันแทบจะกรีดร้องด้วยความเจ็บปวด ในขณะที่ฉันกำลังกลั้นหายใจและคร่ำครวญคนสุดท้ายที่อยู่ข้างนอกก็อยู่ในห้องล็อกเกอร์ ฉันออกไปข้างนอกและประตูก็ปิดลงมีความเงียบราวกับว่าไม่มีใครอยู่ที่นั่นตั้งแต่แรก ฉันพูดว่า "เฮ้ออ" แล้วถอนหายใจด้วยความโล่งอก “มีคนอื่นเข้ามาได้ เราควรออกไปไหม?” เมื่อสารวัตฮันถามก็ลังเลอยู่ครู่หนึ่งจึงตอบด้วยเสียงแผ่วเบา "ใช่ .... " คำตอบสั้น ๆ ด้วยเสียงกระซิบต่ำฟังดูเหมือนคราง ยังไงก็เถอะมันอยู่รอบคอของฉัน มันจั๊กจี้มากจนฉันกลืนน้ำลายลงไป มันเจ็บน้อยกว่าตอนที่ฉันพยายามถอดมันออกด้วยตัวเอง แต่ความเจ็บปวดยังคงอยู่ ที่มันเป็นแบบนี้คงเป็นเพราะเป็นพื้นที่อ่อนไหว ส่วนต่ำของท้องฉันก็เจ็บและนูนเช่นกัน การที่มันไม่แสดงสัญญาณของการหดลงเลยยังทำให้จิตใจของฮาดะตึงเครียดอยู่ สุดท้ายทนไม่ไหวจึงคว้ามือตำรวจไว้ แขนของเขาขยับ, ฉันเคาะผนังตู้ ฉันโชคดีมากที่ไม่มีใครอยู่ในห้องล็อกเกอร์ “ฉันจะถอดมันออกที่บ้านฉันได้ยินมาว่ามันจะดีกว่าถ้าคุณแช่มันในน้ำอุ่นแล้วถอดออก......" "ตกลง?" เขาบอกว่าเขาจะลองแช่แผ่นแปะในน้ำขณะอาบน้ำ แต่สารวัตฮันมีความเห็นที่ต่างออกไป “ฉันจะทำให้นายเอง” แทนที่จะเอามือของฮาดะออก กัปตันฮันก็ค่อยๆ ลดตัวลง ในไม่ช้าความเปียกจากลิ้นหนึ่งสอดเข้าไปในแผ่นที่ยกขึ้นเล็กน้อย "ฮะ!" เสียงสูงดังออกมาจากลำคอของฮาดะขณะที่เขายกคางขึ้น คงไม่มีใครได้ยิน แต่เขารีบปิดปากของเขา มือที่ว่างของสารวัตฮันคว้าเอวของฮาดะอย่างรวดเร็ว ความสมดุลของมือร้อน ในขณะที่พยายามถูกล้ามเนื้อที่ตึงเครียด ฉันก็สะดุ้งและส่ายหลัง เสียงครางอู้อี้ดังออกมาเบาๆ จากด้านหลังมือใหญ่ของฮาดะ เขาเริ่มขยับลิ้นช้าๆ โดยไม่สนใจใดๆ การเคลื่อนไหวที่ดูเหมือนจะเปียกบริเวณที่แผ่นแปะติดกาวค่อยๆ มีความรู้สึกที่แตกต่างออกไป เมื่อปลายลิ้นซึ่งกระตุ้นลานหัวนมอันอ่อนนุ่มสัมผัสกับหัวนม ฉันก็กัดมือเน้นขึ้น เจ้าหน้าที่ตำรวจกระซิบ ฉีกแผ่นแปะออกด้วยมือของเขา “ฮ่าฮ่า ดูเหมือนตรงนี้จะรู้สึกดีใช่ไหม ถ้าเป็นแบบนี้ คงจะลำบากใช่ไหม?” มันยากจริงๆ ตอนนี้แผ่นแปะขาดและแม้แต่ความรู้สึกของการดึงผิวหนังก็เจ็บ ต้นขาของสารวัตฮันได้มาอยู่ระหว่างขาของฮาดะซึ่งกำลังดิ้นรนกับบั้นท้ายของเขา "ฮึ!" เสียงของฮาดะดังขึ้นด้วยความประหลาดใจมือของฮาดะสูญเสียกำลังไปทันทีและไม่สามารถสกัดกั้นได้อีกต่อไป ฮาดะรีบมองออกไปนอกประตู แต่สารวัตรฮันยังคงมีอารมณ์ที่ผ่อนคลายอยู่ “ฉันสงสัยว่าถ้านายส่งเสียงออกมาจะได้ยินได้ไกลแค่ไหน” & U. v" _; E1 |, W
| 
ค้นหาสมาชิก
โพสต์ 2024-1-18 06:06:39
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
การ์ดสีสัน
โพสต์ 2024-1-18 06:54:56
โพสต์ 2024-1-18 07:06:56
โพสต์ 2024-1-30 04:06:08