ผม, พี่, เพื่อนพี่, และพ่อ ตอนที่3
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย Peaze เมื่อ 2024-8-29 17:46คืนนั้นผมตื่นขึ้นมากลางดึกเพราะรู้สึกปวดท้องหนัก ปวดเมื่อยตัวนิดหน่อย ขยับตัวลุกออกมาจากเตียงถึงนึกขึ้นได้ว่าตัวเองล่อนจ้อนอยู่ หันขวับไปมองที่เตียงพี่ทีนปรากฏว่าว่างเปล่า
รู้สึกเหนียวตัวจึงหยิบผ้าเช็ดตัวพันรอบเอวเดินออกมาจากห้อง ผ่านห้องนั่งเล่น แสงจากทีวีวูบวาบผมจึงเดินไปดูด้วยความสงสัย คิดในใจว่าพี่ทีนมาแอบดูหนังโป๊อีกรึเปล่า
พี่ทีนนั่งอยู่หนังอยู่บนเก้าอี้จริง ๆ แต่หนังที่ฉายทางทีวีเป็นหนังผี ผมเดินย่องไปยืนด้านหลังพี่ทีนเอานิ้วสะกิดไหล่มันเบาๆ
“เชี้ย!!!” พี่ทีนหันมาเห็นผมแล้วร้องตกใจ “ทำเชี้ยอะไรเงียบ ๆ ตกใจหมด!” ผมหัวเราะออกมาก่อนจะวิ่งหนีไปห้องน้ำ
หลังอาบน้ำแต่งตัวเสร็จก็เดินกลับเข้าไปในครัว อุ่นข้าวต้มกุ้งที่เหลือก้นหม้อแล้วตักออกมานั่งกินข้าง ๆ พี่ทีน มันเหลือบตามองผมครู่นึงก่อนจะหันกลับไปดูหนังต่อ
พอกินข้าวเสร็จผมวางถ้วยลงข้าง ๆ ตัว จดจ่อภาพบนจอด้วยใจระทึก จนกระทั่งถึงซีนหนึ่งที่มีผีนั่งห้อยขาอยู่บนขื่อกลางบ้าน ผมเริ่มกลัวจนทนไม่ไหว หยิบถ้วยไปเก็บในครัว แล้วเดินกลับไปที่ห้องนอน กำลังจะแง้มประตูห้องนอนเข้าไปก็พบเพียงความมืดกับแสงจันทร์สลัวที่ส่องผ่านเข้ามาทางหน้าต่างเท่านั้น ปกติผมไม่ค่อยนึกถึงเรื่องผีเลยด้วยซ้ำแต่การดูหนังแบบนั้นก่อนนอนมันหลอนประสาทเด็ก 15 อย่างผมได้อยู่หมัด ผมจึงต้องเดินกลับมานั่งข้างพี่ทีนเหมือนเดิม
“พี่ทีน...ผมง่วงแล้ว”
“มึงก็ไปนอนสิ”
“กลัว…”
มันหันมามองผมสายตารำคาญ ก่อนจะหันกลับไปดูหนังต่อ
ผมจำใจต้องกลับไปนั่งดูหนังต่อ สะดุ้งทุกครั้งตอนที่มีผีโผล่มาบนจอ หดขากลับขึ้นมากอดเข่าเอาไว้เพราะระแวง พยายามกลั้นใจดูเพื่อรอให้หนังจบแล้วกลับไปห้องนอนพร้อมที่ทีน
ผมรู้สึกง่วงมากตาสะลึมสะลือ จนเริ่มดูหนังไม่รู้เรื่อง หนังตาหนักอึ้งจนผมหลับไปทั้งอย่างนั้น ตัวโงนเงนจนเกือบล้มถึงสะดุ้งตื่น พี่ทีนหันมาหัวเราะใส่
“พี่ทีน ไม่นอนเถอะ”
“มึงก็ไปสิ จะกลัวอะไร?”
“ก็มันน่ากลัวอ่ะ”
พี่ทีนไม่สนใจนั่งดูหนังต่อ ผมก็ทำได้แค่ต้องนั่งอยู่อย่างนั้น ผล็อยหลับไปจนสะดุ้งตัวโยนอีกครั้ง พี่ทีนคงรำคาญก็เลยจับตัวผมให้เอนนอนหนุนตักมัน ตอนแรกก็แอบดีใจแต่เพราะง่วงมากก็เลยหลับไปโดยไม่ได้คิดอะไร
รู้สึกตัวอีกทีตอนที่ยุงกัดแล้วเอื้อมมือไปเกาทั้งที่ยังหลับตา ผมไม่รู้ว่าตัวเองพลิกตัวหันหน้าเข้าหาพี่ทีนตั้งแต่เมื่อไหร่ จมูกผมมันซุกอยู่กับวัตถุบางอย่างที่แข็งนูนออกมาจนตุงกางเกง ผมแกล้งขยับหัวซุกหน้าลงไปแนบชิดกว่าเดิม หายใจสูดกลิ่นเบา ๆ ถึงได้แน่ใจว่ามันคือท่อนลำของพี่ทีนที่แข็งชูชัน ผมยังคงหลับตาอยู่อย่างนั้นพ่นลมหายใจอุ่น ๆ ใส่ควยของพี่ทีนมันกระดกหงึก ๆ สองที
ในตอนนั้นเสียงทีวีเงียบไปแล้ว ผมรู้สึกได้ว่ามือของพี่ทีนลูบหัวผมเบา ๆ ก่อนจะไล่นิ้วไปบนคิ้วของผมอย่างช้า ๆ นั่นทำให้ผมโคตรรู้สึกดี
ผมทำเป็นขยับตัวยกมือขึ้นมาโอบเอวพี่ทีนไว้ เผยอปากเล็กน้อยให้ส่วนท่อนลำของพี่ทีนอยู่ตรงปากพอดี พี่ทีนหายใจแรงขึ้น ขยับเอวช้าๆ พลางกดหน้าผมเข้าหาควยตัวเองเบา ๆ ทำแบบนั้นอยู่เกือบนาทีจึงหยุด คงนึกขึ้นได้ว่าคนที่ตนกำลังเอาควยถูหน้าอยู่นั้นเป็นน้องชายตัวเอง
“ไอ้นิน…” พี่ทีนขยับหัวผมออกเล็กน้อยก่อนจะเขย่าตัวผมเพื่อปลุก
ผมแกล้งลืมตาทำเป็นงัวเงีย ลุกขึ้นจากตักที่ทีนอย่างช้า ๆ
“ไปนอนได้แล้วหนังจบแล้ว”
ผมลุกเดินไปที่ห้องนอน หันมองพี่ทีนที่เดินหลบไปอีกทาง
“พี่ทีน...”
“กูปวดท้อง เข้าห้องน้ำแป๊บ ถ้ากลัวมึงก็เปิดไฟไว้สิเดี๋ยวกูตามไป!”
ผมไม่คะยั้นคะยอเพราะไม่อยากถูกรำคาญ เอื้อมมือไปเปิดสวิตช์ไฟแล้วเดินดุ่มทิ้งตัวลงนอนบนเตียง คิดในใจว่าพี่ทีนจะต้องไปแอบชักว่าวแน่นอนเลย เมื่อคิดได้แบบนั้นผมก็มีความคิดในหัวอีกว่าอยากไปแอบดูพี่ทีนชักว่าว จึงรีบลุกพรวดวิ่งออกไปตรงประตูมองไปยังประตูห้องน้ำที่อยู่ติดกับห้องครัว มีแสงไฟส่องสว่างเล็ดลอดออกมาตามรูเล็ก ๆ กำลังจะก้าวเท้าออกไปแต่ความมืดรอบตัวก็ทำให้ผมหยุดกึก
บ้าเอ้ย! ผมไม่น่าดูหนังผีนั่นเลย!!
ผมกลัวเกินกว่าจะเดินออกไป ก็เลยถอดใจแล้วกลับมานอนที่เตียง คิดถึงสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อครู่
ผมไม่ได้คิดไปเองที่พี่ทีนกดหัวผมแนบชิดกับควยแข็ง ๆ ของมัน แถมยังขยับเอวบดเบียดมันใส่ผมอีก ไหนจะเมื่อตอนกลางวันที่เล่นน้ำ พี่ทีนก็ทำควยแข็งดันก้นผมถึงแม้ความเป็นพี่น้องจะค้ำคออยู่ แต่ความอยากรู้อยากลองของเด็กวัยนี้กับอารมณ์ที่พลุ่งพล่านก็ยากจะต้านทาน ผมอยากอมควยพี่ทีน…
เกือบ 10 นาที พี่ทีนกลับเข้ามาในห้อง กดปิดไฟแล้วไปนอนที่เตียงของตัวเองโดยไม่พูดอะไร ผมพลิกตัวหันนอนมองแผ่นหลังพี่ทีนที่นอนตะแคงไปอีกข้างนึกในใจว่าอยากกอดพี่ทีนจัง อยากโดนพี่ทีนกอดอีก แบบเมื่อตอนกลางวัน ผมรู้ว่าสิ่งที่ผมคิดตอนนี้เป็นเรื่องผิดแต่ทำไมล่ะ ? พี่ทีนเลี้ยงผมมานะ ทำไมผมจะรักพี่ทีนไม่ได้
----------------------------------------------
เช้าวันอาทิตย์ผมตื่นขึ้นมา พี่ทีนนั่งดูการ์ตูนอยู่ที่เดิม โดยมีพ่อนั่งอยู่ด้วย ผมยังงอนพ่ออยู่ที่ตีผมเมื่อวานก็เลยทำเป็นเมินแล้วเดินเข้าไปในครัวกะว่าจะหาข้าวกิน แต่หม้อข้าวว่างเปล่า เปิดสำรับดูก็มีแค่ถ้วยน้ำปลา พอออกมาถึงเห็นว่าสองคนกินข้าวกล่องกันแล้ว
“พ่อ ข้าวอ่ะ?”
“หิวก็ออกไปซื้อ”
ผมยิ่งงอนเข้าไปใหญ่ที่ทั้งสองคนกินกันโดยไม่ซื้อมาเผื่อ ผมกลับเข้าห้องคว้าเอากระป๋องออมสินเปิดฝาหยิบเงินออกมาแล้วเดินสะบัดออกจากบ้านไป
ผมเดินมาจนถึงร้านขายข้าวปากซอยสั่งสุกี้ทะเล เมนูโปรดของผมแล้วนั่งกินที่ร้าน พอเห็นทองเอกปั่นจักรยานผ่านมาพอดีผมจึงตะโกนเรียก “ทองเอก!!”ทองเอกหยุดรถกึกหันมองหาผมแล้วเดินมานั่งที่โต๊ะ
“จะไปไหนอ่ะ?”
“จะไปรดน้ำต้นไม้ที่โรงเรียน”
ที่โรงเรียนของเราจะมีสอนวิชาเกษตร ในแต่ละเทอมเด็กในชั้นเรียนทุกคนจะต้องแบ่งกลุ่มกันปลูกผักสวนครัวและต้องคอยดูแลจนผักโตและเก็บกินได้ พอดีช่วงนี้เป็นวันหยุดยาวทองเอกก็เลยจะไปรดน้ำที่โรงเรียนเพราะกลัวต้นผักจะตาย
“รอด้วย จะไปด้วย”ผมบอกแล้วรีบตักสุกี้เข้าปากวุ้นเส้นร้อน ๆ จึงลวกลิ้นเกือบพอง ทองเอกนั่งมองผมแล้วหัวเราะก่อนจะเทน้ำให้
หลังกินเสร็จผมก็ซ้อนจักรยานทองเอกไปโรงเรียนโรงเรียนตอนนี้ค่อนข้างเงียบ มีครูเวรที่ทำหน้าที่เฝ้าโรงเรียนช่วงวันหยุดออกมาถามว่าพวกเรามาทำอะไร ผมกับทองเอกจึงตอบไปว่ามารดน้ำต้นไม้ ครูจึงไม่ได้สนใจอะไรเพราะปกติเด็กคนอื่น ๆ ก็มากันเป็นประจำอยู่แล้ว
ผมกับทองเอกช่วยกันเติมน้ำใส่ฝักบัวรดน้ำแล้วไล่รถแปลงผักของเพื่อนในห้องทุกแปลง หลังจากรดน้ำเสร็จเรายังคงเดินเล่นกันอยู่ในโรงเรียนเพราะผมยังไม่อยากกลับ ในตอนนั้นมีเด็กคนอื่น ๆ มาเล่นกัน 4-5คน มี 2 คน ที่ผมรู้จักเพราะเรียนห้องเดียวกันชื่อ บอส กับ กล้า พวกนั้นชวนเราเล่นซ่อนหา หลังจากโอน้อยออก ทองเอกเป็นคนหาก่อนแล้วเริ่มนับเด็กทุกคนเริ่มวิ่งหาที่ซ่อน ตอนไปเอาบัวรดน้ำผมเห็นว่าห้องเก็บของไม่ได้ล็อกกุญแจ ผมกะว่าจะไปซ่อนในนั้นจึงวิ่งเข้าไปแอบ ลักษณะของห้องเก็บของคือห้องใต้ถุนอาคารเรียน ขนาดไม่เล็กไม่ใหญ่ ทั้งสี่ด้านเป็นตะแกรงเหล็กมีข้าวของเช่นพวกโต๊ะ เก้าอี้พัง ๆ กับพวกป้ายต่าง ๆ ถูกเอามาเก็บไว้เพื่อรอทิ้งผมซุกตัวลงข้าง ๆ ตู้เหล็กที่เอาไว้เก็บพวกจอบ เสียม ขยับถังขยะใบใหญ่มาบังตัวเองไว้อีกที
เมื่อทองเอกนับเสร็จก็เริ่มวิ่งหาคนที่ซ่อน ผมเห็นทองเอกวิ่งผ่านไปจึงรีบก้มหัวลงไม่ให้มันเห็น หัวเราะอย่างชอบใจที่หลบมันพ้น อย่างน้อยผมก็ไม่น่าจะเป็นคนแรกที่โดนเจอตัว
ผ่านไปเกือบห้านาทีผมเริ่มร้อนจึงขยับถังออก จังหวะนั้นได้ยินเสียงคนวิ่งมาพอดีจึงเลื่อนถังกลับมาที่เดิม
ไอ้บอส วิ่งเข้ามาเห็นผมหลบอยู่ข้างตู้มันจึงรีบวิ่งมานั่งข้างๆ ผม “เหลือแค่มึงกับกูแล้ว”มันบอก ก่อนจะกดหัวผมลงตอนทองเอกวิ่งผ่านไป
หน้าของผมกับมันอยู่ใกล้กันจนสัมผัสได้ถึงลมหายใจอุ่น ๆ ที่กำลังรดรินใบหู ผมขยับหัวออกตอนที่แน่ใจว่าทองเอกเดินไปไกลแล้ว
“มันจะรู้ป้ะว่ามึงอยู่นี่?”
“ไม่หรอกมั้ง”
“แล้วนี่พวกมึงเป็นแฟนกันจริงป้ะ?”
“เปล่า!”
“ถามจริง? กูเห็นวัน ๆ พวกมึงอยู่ด้วยกันตลอดตัวติดกันเป็นตังเม”ผมไม่ได้พูดอะไรต่อ เริ่มรู้สึกร้อนจนอยากออกไปจากตรงนี้ “แล้วมึงเป็นตุ๊ดจริงป้ะ?” ผมหันไปขมวดคิ้วใส่ไอ้บอส
เอาจริง ๆ ตอนนั้นผมไม่ค่อยชอบที่ใคร ๆ ล้อว่าเป็นตุ๊ด ผมไม่ได้แสดงออก ไม่ได้ทำตัวตุ้งติ้ง ไม่เคยเล่นกับเด็กผู้หญิง ผมก็ไม่ค่อยเข้าใจหรอก ผมแค่มีความชอบในตัวผู้ชาย ที่เป็นแบบนั้นอาจเป็นเพราะผมมองพี่ทีนเป็นฮีโร่มาโดยตลอดและผมรักพี่ทีน ซึ่งพี่ทีนก็เป็นผู้ชาย ผมก็เลยชอบผู้ชาย มั้ง…?ไม่รู้สิผมเดาเอาเอง แต่สมัยนั้นเด็กผู้ชายที่เรียบร้อยนิสัยดี ก็โดนล้อว่าเป็นตุ๊ดกันหมดนั่นแหละ
“เป็นป้ะ?”
“ไม่รู้!”
“แสดงว่าเป็น!”
ผมขี้เกียจต่อล้อต่อเถียงก็เลยลุกขึ้น ตั้งใจจะไปหาที่ซ่อนใหม่ไอ้บอสคว้าแขนผมแล้วดึงกลับไป ก่อนจะหอมแก้มผมฟอดใหญ่ “อะไรของมึงเนี่ย!?” ผมตวาด รู้สึกอายนิดหน่อยจึงกระชากแขนออก “ก็ตัวมึงหอม” ผมตบหัวมันเบาๆ มันก็หัวเราะออกมาก่อนจะดึงมือผมไปวางไว้บนเป้าตัวเอง “ชอบป้ะ?” ผมนั่งนิ่ง ไอ้บอสวางมือไว้บนมือผมแล้วบีบมือตัวเองให้มือผมคลึงขยำเป้ามันผ่านกางเกงวอร์มจนควยไอ้บอสเริ่มแข็งตัว ผมตัวแข็งทื่อไม่คิดว่าไอ้บอสมันจะกล้าทำแบบนี้ “ชักว่าวให้กูหน่อย” มันบอกก่อนจะโน้มศีรษะผมเข้าไปหอมอีกครั้ง
แต่จังหวะนั้นทองเอกเดินเข้ามาพอดี “โป้งไอ้….!!!”ผมกับไอ้บอสผละตัวจากกันทันที ทองเอกหน้าเสีย “โป้งไอ้นิน! โป้งไอ้บอส!” มันพูดเสร็จแล้วเดินออกไปเลย
เราสองคนออกมาจากที่ซ่อน ผมมองหาทองเอกจึงเห็นว่ามันกำลังเดินไปที่จักรยานผมจึงรีบวิ่งตามไป ตะโกนเรียกมันก็ทำเป็นไม่ได้ยิน ผมรีบเร่งฝีเท้าจนถึงตัวทองเอก มันหันมองผมด้วยหางตาก่อนจะขึ้นคร่อมจักรยานกำลังจะถีบไปผมจึงกระโดดซ้อนมันทันที
หัวใจสั่นหวิวแปลก ๆ มือกำเสื้อทองเอกแน่น“มึงโกรธกูหรอ?”ผมถามมันเบา ๆ แต่มันไม่ตอบ พอถึงบ้านมันทองเอกจอดรถให้ผมลงแล้วจูงจักรยานเข้าบ้านไปโดยไม่หันกลับมองผมเลย ตอนนั้นผมเสียใจมากมันไม่ใช่อาการอกหักแต่เพราะถูกเพื่อนสนิทที่มีเพียงคนเดียวเกลียด
ผมยืนเหม่ออยู่ตรงนั้นครู่หนึ่งก่อนที่ทองเอกจะเดินกลับออกมา ผมมองหน้ามันน้ำตาคลอ “กูไม่ได้โกรธมึง”มันพูด “กูก็ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมกูถึงรู้สึกเสียใจ”
“กูขอโทษ” ผมเล่าสถานการณ์ตอนนั้นให้มันฟัง ทองเอกพยักหน้าหงึก ๆ แต่เหมือนยังเสียใจอยู่
“จะเข้าไปข้างในก่อนมั้ย?” ทองเอกถาม ผมตกลงทันทีเพราะผมไม่อยากกลับไปทั้งที่เรายังมีอารมณ์หน่วง ๆ ต่อกันอยู่
พอถึงห้อง ทองเอกล้มตัวลงบนที่นอน ผมไม่รู้จะทำอะไรก็เลยทำเป็นยืนเลือกหนังสือการ์ตูนบนชั้น หยิบออกมาเล่มนึงก่อนจะเกินไปนั่งมุมเตียง ทองเอกลุกขึ้นมาแล้วดึงตัวผมให้ไปนอนข้างมัน ตอนนั้นใจผมเต้นถี่อย่างกับกลอง ไม่รู้ว่ามันจะมาไม้ไหน
“นิน ถ้าเมื่อกี้กูไม่เข้าไปมึงจะทำให้มันมั้ย?”
“เอ่อ...กู...ไม่รู้”
“แปลว่ามึงจะทำ…”
“กูไม่รู้...จู่ ๆ มันก็จับมือกูไปจับของมัน กูยังไม่ทันทำอะไรเลย”
“กูไม่น่าเข้าไปก่อนเลยใช่มั้ยล่ะ?”
“มะ...ไม่! ดีแล้วแหละที่มึงเข้าไป กูไม่รู้ว่าถ้ากูทำให้มันไปแล้วหลังจากนี้จะเป็นยังไงต่อ…กูว่าอย่างมันคงเอาไปเล่าให้คนอื่นฟัง”
“ก็มึงไม่รู้จักระวัง ทีหลังก็อย่าไปจับของใครมั่ว ๆ สิ!”
“ก็บอกว่ามันจับมือกูไปจับของมันเอง”
“แบบเนี้ยหรอ?” ทองเอกเอื้อมมือมาจับมือผมไปกุมไว้บนเป้าตัวเอง ผมตกใจรีบชักมือกลับ “อะไรของมึงเนี่ย?”
ทองเอกหัวเราะพลิกตัวมาหาผม “ทีไอ้บอสมึงทำให้มันได้”
“มันไม่เหมือนกันซะหน่อย” ผมบอกแล้วลุกขึ้นนั่ง
กับทองเอกผมไม่เคยรู้สึกมีความใคร่ในตัวมันเลย มีบ่อย ๆ ที่เรากอดกัน แต่ทุกครั้ง ผมกอดมันด้วยใจที่บริสุทธิ์จริง ๆ ไม่เคยคิดอะไรเกินเลย นั่นทำให้ตอนนี้ผมรู้สึกกระอักกระอ่วนนิดหน่อย
“อืม…” ทองเอกทำเสียงอ่อย พลิกตัวนอนหงายเงยหน้ามองเพดานเหมือนกำลังคิดอะไร
ผมเอนลงนอนข้างมัน อิงหัวตัวเองชนหัวทองเอกมองไปบนเพดานเหมือนกัน
“มึงเคยจูบใครยัง?” ทองเอกเริ่มตั้งคำถาม
“ยัง”
“แล้ว...เคยมีอะไรกับใครยัง?”
“ถามอะไรเนี่ย?”
“ตอบมา! ห้ามโกหกด้วย! ถ้าไม่ตอบกูจะถือว่ามึงเคยแล้ว!”
“ไม่รู้!”
“เคยแล้วหรอ? กับใคร?”
“ไม่รู้โว้ย!!!” ผมลุกหนี ทองเอกลุกตามมาดึงผมไปกอดแล้วจี๋เอวผมจนต้องดิ้นพล่าน “ตอบมาเลยว่ากับใคร?”
“ฮ่า ๆๆ พอแล้ว ฮ่า ๆๆๆ ”
“ตอบมา! มึงมีอะไรกับใคร?”
“ไม่เคย!! ฮ่า ๆๆๆ ไม่เคย! พอแล้วว!!” ทองเอกหยุดจี๋แต่ยังกอดผมอยู่ “ตัวมึงหอมจัง…”
“หรอ? ตื่นเช้ามากูยังไม่ได้อาบน้ำเลยนะ”
“หอมจริง ๆ” มันบอกแล้วหอมหน้าผากผมเบาๆ
ผมนอนนิ่ง ๆ ในอ้อมกอดของทองเอกอยู่แบบนั้นเผลอเหลือบไปเห็นเป้ากางเกงของมันที่เริ่มตุง ผมเงยหน้าขึ้นไปมองมองทองเอกจ้องหน้าผมแล้วบอก “ขอลองจูบมึงได้มั้ย?” ผมไม่ได้ตอบ ขยับหน้าเข้าหามันจนกระทั่งริมฝีปากของเราสัมผัสกันเป็นครั้งแรก เราจูบกันอยู่ครู่หนึ่งจึงถอนปากออกจากกัน “นี่มึงเอาจูบแรกของกูไปหรอ?” ผมถามมันเบา ๆ ทองเอกยิ้มแล้วจับมือผมไปกุมเป้าตัวเองที่แข็งโด่เต็มกางเกง“มึงชักให้กูหน่อยได้มั้ย?”
“เอาจริงหรอ?”
“อืม”
“แน่ใจใช่มั้ย?” ทองเอกดึงกางเกงตัวเองลงแทนคำตอบ
ควยขนาดห้านิ้วดีดผึงโชว์สายตาผมเป็นครั้งแรก ควยทองเอกลำตรงสวย สีเนื้อเนียนคล้ำกว่าผิวบริเวณหน้าท้องนิดหน่อย ส่วนหัวสีชมพูระเรื่อ หนังถลกลงมาจนสุดแล้ว
ผมกำควยทองเอกเอาไว้ในมือ ค่อย ๆ รูดขึ้นลงช้า ๆ ทองเอกนอนหงายเท้าแขนมองหน้าผมสลับกับควยตัวเองที่กำลังโดนผมรูดเล่น มันดึงผมเข้าไปจูบ แล้วครางในลำคอ“อืมมม อืมมมมม” เราเริ่มแลกลิ้นกันอย่างดูดดื่ม ผมก็ไม่รู้ว่าต้องทำยังไงเพราะเป็นครั้งแรกเหมือนกันจึงปล่อยไปตามอารมณ์ มือก็ยังคงชักควยทองเอกไปเรื่อย ๆ
“นิน กูจะแตก! หยุดก่อน” ทองเอกเลื่อนมือมากำมือผมไว้เพื่อให้หยุด “ทำไมล่ะ?” มันมองหน้าผมยิ้มหื่น ๆ แล้วบอก “มึงอมควยให้กูได้มั้ย?” ผมกลืนน้ำลายเอื้อก มาถึงขั้นนี้แล้วควยทองเอกที่กระตุกอยู่ในมืออย่างเชิญชวนทำเอาผมตบะแตก
ผมโน้มหัวลง ใช้ลิ้นโลมเลียส่วนหัวก่อน เหมือนที่เคยทำให้พี่พี ดูดเลียควยทองเอกเหมือนเลียไอติม น้ำเงี่ยนไหลซึมเยิ้ม “อูยยยย ไอ้นิน มันเสียวว” ผมหันหน้าไปถาม “ไหวมั้ย?” ทองเอกไม่ตอบแต่กดหัวผมให้กลับไปอมต่อ ผมจึงค่อย ๆ ใช้ลิ้นแหย่รูฉี่มัน ก่อนจะอ้าปากอมส่วนหัวเข้าไปใช้ลิ้นหมุนวนรอบคอหยัก ทองเอกเสียวบิดตัวมือกำผ้าปูที่นอนแน่นหอบหายใจระรัว ผมได้ที ค่อย ๆ กลืนควยทองเอกเข้าไปจนสุดลำ“โอยยยยย ไอ้นิน!! โคตรเสียวเลย อ่าาาาห์” ผมโขกปากขึ้นลงพร้อมกับดูดแท่งควยของเพื่อนรักจนแก้มตอบ ทองเอกดีดตัวขึ้นใช้สองมือประคองหัวผมตามจังหวะ “อ่าาห์ ซี้ดดด จะแตก” ทองเอกดึงหัวผมออก แล้วใช้มือบีบโคนควยตัวเองแน่นเพราะยังไม่อยากเสร็จ มันเชิดหน้าผมที่มีน้ำเงี่ยนยืดตรงมุมปากเป็นสายให้หันไปหามัน “มึงดูดเก่งขนาดนี้อย่าบอกนะว่าครั้งแรก? กูไม่เชื่อหรอก” ผมหัวเราะฮึฮึ มันเลยดึงผมไปกอด ผมเลื่อนมือไปกำควยมันจับชักเบาๆ “อย่าเพิ่ง! กูยังไม่อยากแตก” ผมก็เลยละมือจากควยมัน เราจูบแลกลิ้นกันอย่างดูดดื่ม ทองเอกซุกไซร้ใบหน้าตัวเองลงที่คอผม ขบกัดเบา ๆ แล้วดูดจนผมเสียวซ่านไปทั้งตัว มันจับมือผมไปกำควยมัน “เอาเลย! ชักแรง ๆ เลย!” ผมไม่รอช้า รัวมือชักควยทองเอกตามคำขอของมัน “อืมม ทองเอก...กูเสียว” ผมครางออกมาอย่างเสียวกระสันเพราะทองเอกมันดูดคอผมแรงมาก ผมไม่เคยโดนใครดูดคอมาก่อน “โอ้ยยย ซี้ดดด อ่าาาาห์ จะแตกแล้ว!!” มันกดหัวผมลงไปที่ควยมัน ผมรีบคลายมือออกแล้วใช้ปากรูดควยมันแทน “อ่าาาห์ นิน!! กูแตกแล้ว!! แตกแล้ว ซี้ดดดดด อ่าาาาาห์” ทองเอกน้ำแตก ฉีดพ่นน้ำควยลงคอผม มันจับประคองหัวผมแล้วกระแทกตัวกระตุกอยู่สามสี่ทีก่อนจะหายใจอย่างเหนื่อยหอบ ผมดูดดุนจนแน่ใจว่ากลืนน้ำควยมันจนหมด ก่อนจะคายปากออกอย่างเสียดาย
“กูช่วยมึงบ้าง” ทองเอกลุกขึ้นคล่อมตัวผมซุกไซร้ซอกคอแล้วเริ่มโลมเลียอีกครั้ง ผมดึงกางกงตัวเองลงแล้วระรัวมือรูดควยตัวเองขณะที่มืออีกข้างก็ยังคงกำควยทองเอกแน่น “อืมมม อืมมม” ทองเอกครางในลำคอช่วยกระตุ้นอารมณ์ให้กับผม “อ่าาห์ ทองเอก กูจะเสร็จแล้ว อ่าาห์” ผมรัวมือจนน้ำว่าวตัวเองพุ่งเต็มท้อง ทองเอกนอนลงแล้วพลิกตัวตะแคงดึงผมเข้าไปกอด
เราสองคนกอดก่ายกันอยู่แบบนั้นขณะที่แก่นกายยังแข็งไม่ลงด้วยกันทั้งคู่ “กูอยากทำอีกจัง แต่กลัวพ่อแม่กูจะกลับมาก่อน”
ทองเอกยื่นเสื้อมันให้ผมเช็ดทำความสะอาด เราแต่งตัวกลับเหมือนเดิม ไอ้ทองเอกมีสีหน้าตกใจลุกไปหยิบกระจกบานเล็ก ๆ มาให้ผมส่อง “กูขอโทษ กูไม่รู้ว่ามันจะเป็นแบบนั้น!”
รอยแดงเป็นจ้ำที่เกิดจากการดูดปรากฏขึ้นที่คอด้านขวา สีแดงคล้ำตัดกับสีผิวของผมจนมันเด่นชัด
“ไม่เป็นไรหรอกมั้ง เดี๋ยวก็คงหาย”
เรานั่งมองหน้ากันแล้วหัวเราะออกมา
“ถ้ากูติดใจมึงกูจะทำยังไงเนี่ย?” ทองเอกถามพลางหัวเราะก่อนจะจับมือผมแล้วถามน้ำเสียงจริงจัง “เรายังเป็นเพื่อนกันอยู่มั้ย?”
“มึงจะโกรธมั้ยถ้ากูจะบอกว่า...กูยังอยากเป็นเพื่อนกับมึงอยู่”ผมตอบ “แบบ...กูไม่ได้อยากคบกับมึงแบบแฟนกูอยากมีมึงเป็นเพื่อนแบบนี้ตลอดไป”
“กูก็คิดเหมือนมึงเลย”
“กูรู้ว่าถ้าเราคบกันแบบแฟนวันนึงเราก็ต้องเลิกกัน กูไม่อยากเลิกคบกับมึง”
“วันหลังเราทำกันอีกได้มั้ย?” มันถามจ้องหน้าผมรอคำตอบ “อืม ถ้ามึงต้องการ”
ผมเดินกลับมาบ้าน สวนกับพี่ทีนที่ขี่รถเครื่องออกไปพอดี พี่ทีนหันมามองผมก่อนจะหยุดรถกึกจนฝุ่นตลบตะโกนเรียกผมเสียงดัง
“ไอ้นิน!!”
ผมหันกลับไปหาด้วยความสงสัย
“คอมึงไปโดนอะไรมา!?”
ผมหน้าตาเหลอหลาอึกอักตอบไปว่าโดนมดกัด ก่อนจะรีบวิ่งเข้าบ้านทันที เสียงรถพี่ทีนวนย้อนกลับมาผมจึงรีบหนีเข้าไปในห้องน้ำแทน
พี่ทีนจอดรดได้ก็รีบวิ่งตามมา เสียงฝีเท้าหนัก ๆ ไล่มาจนถึงหน้าประตูห้องน้ำ
“ไอ้นิน!! มึงเปิดประตู!!” พี่ทีนทุบประตู ตึ้ง!! ตึ้ง!! ตะโกนเรียกให้ผมเปิด
“พี่ทีน! ผมขี้อยู่!!”
“มึงอย่ามาโกหกออกมาเดี๋ยวนี้!!”
“บอกว่าขี้อยู่!!”
พี่ทีนทุบประตูอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะเปลี่ยนน้ำเสียง พูดเรียบ ๆ “มึงไม่ออกมากูจะไปบอกพ่อนะ” มันเป็นน้ำเสียงที่ทำให้ผมรู้ว่ามันเริ่มโกรธและเอาจริง
ทันทีที่ประตูห้องน้ำเปิดออก พี่ทีนก็คว้าคอผมไว้ทันที ก้มหน้ามองรอยแดง ถามผมเสียงดุ “มึงไปเอากับใครมา?”
“อะไรเนี่ย? ก็บอกว่ามดกัด”
“กูไม่ได้โง่นะ กูรู้ว่านี่มันรอยดูดคอ! มึงไปให้ใครดูดมา? ไอ้ทองเอกหรอ?”
“ไม่ใช่!” ผมหน้าเสีย กลัวพี่ทีนจะไปต่อยทองเอก
“แล้วใคร? กูเห็นวัน ๆ มึงตัวติดอยู่แต่กับมัน ไม่ใช่ไอ้ทองเอกแล้วใคร?”
“พี่จะมายุ่งอะไรเนี่ย? ปล่อยผม!!”
พี่ทีนบีบท้ายทอยผมแรงขึ้นจนผมเจ็บพยายามบิดตัวหนีแต่สู้แรงมันไม่ไหว
“พี่ทีน!! ผมเจ็บ!!”
“มึงก็บอกมาสิว่ามึงไปเอากับใครมา?”
“ก็บอกว่าเปล่าไง! ปล่อยผม!!”
“ไอ้นิน!!!”
“พี่ไม่ต้องมายุ่งได้ป้ะผมจะเอากับใครมันก็เรื่องของผม พี่เองก็กำลังจะไปหาแฟนพี่ไม่ใช่หรอ?” พี่ทีนนิ่งเหมือนกำลังพยายามระงับสติอารมณ์ “มึงอย่าให้พ่อเห็นรอยดูดนั่นก็แล้วกัน กูเตือนมึงไว้เลย ถ้ามึงไม่อยากโดนพ่อกระทืบตาย!!” พูดจบพี่ทีนก็ปล่อยคอผมแล้วฟึดฟัดเดินออกไป
ผมนั่งเล่นนอนเล่นอยู่ในห้องนอนจนถึงเย็นเพราะไม่อยากออกไปข้างนอก กลัวจะเจอพ่อ จนประมาณห้าโมงเย็นพ่อก็ออกไปกินเหล้ากับเพื่อน ๆ ผมจึงออกไปหาข้าวกิน พี่ทีนกลับมาพอดีพร้อมกับซื้อราดหน้ามา 3 ถุง
“พ่อล่ะ?”
“ออกไปกินเหล้ามั้ง”
ผมรู้สึกเหมือนพี่ทีนยังโกรธผมอยู่ที่ผมพูดไปเมื่อตอนกลางวันผมก็เลยเอ่ยปากขอโทษ
“มึงจะมาขอโทษกูทำไม? มึงจะไปเอากับใครก็เรื่องของมึง!”
“อืมม...ที่จริงผมก็ไม่ควรขอโทษพี่หรอก พี่นั่นแหละที่ต้องขอโทษผม พี่บีบคอผมจนเจ็บไปหมด”
“ก็มึงทำตัวแบบนี้ไงสมควรโดนแล้ว”
“ผมยังไม่ทันทำอะไรเลย ทีตัวเองไปรับไปส่งสาวทุกวันผมยังไม่เคยยุ่งเรื่องของพี่เลย”
“ปากดีนัก ก็ไม่ต้องแดก!” พี่ทีนคว้าถ้วยราดหน้าหมูที่ผมเพิ่งเทออกจากถุงไป
“ถ้าบางทีพี่ลองแกล้งทำเหมือนผมเป็นน้องพี่บ้าง ผมก็คงดีกว่านี้! คนในบ้านนี้แม่งเกลียดผมกันหมดทุกคน!” ผมผลักถ้วยราดหน้าทิ้งจนหล่นลงพื้นแตกกระจาย น้ำราดหน้าเลอะนองพื้น เดินหลบออกมานั่งที่ชิงช้าหน้าบ้าน ทิ้งให้พี่ทีนยืนตะลึงอยู่ตรงนั้นไป
ผมไม่อยากร้องไห้แล้ว ผมเบื่อที่ตัวเองเป็นแบบนั้น
ผมนั่งอยู่แบบนั้นจนท้องฟ้าเริ่มมืด พี่ทีนทำฟอร์มว่าออกมาเช็ดรถเพื่อลอบมองผม ตอนมันเดินกลับเข้าไปในบ้านผมจึงเดินหนีออกมาเดินลัดเลาะคันนาไปเรื่อย ๆ จนถึงบ้านพี่พี ผมพยายามเดินหลบหลีกไม่ให้ใครเห็น จนไปถึงคลอง ผมนั่งเล่นบนสะพานไม้ที่ใช้ข้ามคลอง ห้อยขากอดรั้วราวสะพานเอาไว้เพื่อไม่ให้ตก นั่งมองคนออกหาปลาไปเรื่อย จนกระทั้งท้องฟ้ามืดสนิท เริ่มโดนยุงกัดจนคันไปหมดทั้งตัว
“ไอ้นิน! มานั่งทำอะไรตรงนี้?” พี่พีถามพลางถือไฟฉายมาส่องหน้าผม ผมหันหน้าหนีทอดสายตาไปตามคลองโดยไม่ได้ตอบอะไร
“เดี๋ยวยุงก็หามไปหรอก” พี่พีนั่งลงข้างผมหยิบเอาซองโลชั่นกันยุงขึ้นมาทาแขนขาตัวเองแล้วยื่นให้ “มึงอย่าบอกนะว่ามึงมานั่งตรงนี้ตั้งแต่เย็น กูเห็นหลังไว ๆ เดินผ่านบ้านไปไม่คิดว่าจะเป็นมึง”
ผมยังคงไม่ตอบอะไร
“เป็นอะไรเนี่ย?”
“เปล่า!”
“แล้วมานั่งตรงนี้ทำไม?”
“พี่ไม่ต้องยุ่งหรอก!” พี่พีเงียบ ผมค่อนข้างแปลกใจที่จู่ ๆเดี๋ยวนี้พอผมพูดคำนี้กับใครคนคนนั้นมักจะเงียบใส่ผมเสมอทั้งพี่ทีนและพี่พีปกติก็คงด่ากลับไม่ก็ตบผมจนหัวทิ่มไปแล้ว
“มึงรู้เปล่า? ที่สะพานนี้มีผีนะ!”
“พี่ไม่ต้องมาหลอกผมหรอก”
“กูไม่ได้หลอก ประมาณเดือนก่อนมันมีศพลอยมาติดอยู่ตรงใต้สะพาน พวกผู้ใหญ่มาช่วยกันเก็บขึ้นแต่ว่าศพมันไม่มีหัว” พี่พีเล่าแล้วชี้มือไปตรงเสาไม้มต้สะพาน ผมกลืนน้ำลายเอื้อกแกล้งทำเป็นไม่สนใจ “มึงรู้จักลุงชิตที่ชอบหาปลาป้ะ?” พี่พีหันมาถามผม ผมพยักหน้าตอบ ลุงชิดแกชอบทำปลาเค็มมาขายพ่อผมประจำ “เออ...นั่นแหละ! ลุงชิตแกมาหาปลาแล้วบอกว่าเจอคนยืนอยู่บนสะพานแต่ว่าไม่มีหัว!”
พอเล่าจบ พี่พีก็ลุกขึ้นทำทีเป็นจะเดินกลับ หันมาถามผมที่นังนั่งกอดราวสะพานอยู่
“ไม่กลัวหรอ?”
“ผมไม่กลัวหรอก ผมรู้ว่าพี่หลอก”
“จริง ๆ นะ ระวังโดนผีจับหักคอเพราะคิดว่าเป็นหัวของตัวเอง”
“ถ้าผมตายเป็นผี ผมก็จะมาหลอกพี่คนแรกเลย”
ไม่รู้ว่าคำพูดผมไปสะกิดต่อมความรู้สึกอะไรของพี่พี มันทำหน้านิ่ง แล้วกลับมานั่งลงข้างๆ ผม
“นี่มึงไม่ได้คิดจะมากระโดดน้ำตายใช่มั้ย?”
ตอนนั้นแหละ ผมถึงเข้าใจแอบขำนิดหน่อยเพราะความคิดนั้นไม่ได้อยู่ในหัวผมเลย
“แล้วถ้าผมทำล่ะ?”ผมลองแกล้งถามดู
“จะทำทำไม? มึงไม่กลัวไอ้ทีนกับพ่อมึงเสียใจหรอ?”
“คงไม่มีใครเสียใจหรอก ทุกคนเกลียดผมกันทั้งนั้น”
“นี่ทะเลาะกับไอ้ทีนมาหรอ?”
ผมไม่ตอบ นั่งมองแสงไฟจากเรือหาปลา ก่อนจะหันไปถามพี่พี
“แม่พี่เล่าให้ผมฟังว่าตอนผมเด็ก ๆ พี่ไปเล่นกับผมแทบทุกวันแล้วทำไมจู่ ๆ พี่ถึงเกลียดผมล่ะ?”
“เอ่อ…”
“เพราะผมเป็นตุ๊ดหรอ?”
“กู…”
“ผมไม่มีแม่ พ่อก็ไม่เคยใส่ใจ พอโตมาก็โดนพวกพี่เกลียดอีก เป็นผมมันแย่ขนาดนั้นเลยหรอ?”
“มึงก็ไม่ได้แย่...”
“พี่พูดแบบนี้เพราะอยากเอาใจผมเพราะเรื่องคลิปเท่านั้นแหละ!”
พี่พีถอนหายใจจังหวะนั้นเสียงท้องผมร้องจ๊อกทำเอาพี่พีถึงกับหลุดขำออกมา
“หิวหรอ? ขึ้นไปกินข้าวบนบ้านกูก่อนมั้ย? อย่ามานั่งตรงนี้เลย”
พี่พีลุกขึ้นแล้วช้อนแขนตัวเองใต้รักแร้ผม พยายามหิ้วปีกให้ผมลุกตามออกเสียงเหมือนกำลังออกแรง “ฮึ้บบบบ”ผมยอมลุกขึ้นแล้วเดินตามพี่พีไป
“แม่! กับข้าวยังเหลืออยู่มั้ย? ไอ้นินมันยังไม่ได้กินข้าว”
“อ้าว! นินทำไมยังไม่ได้กินข้าวล่ะลูก?”
“เอ่อ...พอดีพ่อไม่อยู่น่ะครับ”
“มา ๆ ยังมีแกงเลียงกะทิฟักทองอยู่ในหม้อ เดี๋ยวแม่ไปอุ่นให้” แม่ตุ๊กุลีกุจอหันไปเปิดเตาแก๊สแล้วหันมาถามผมอีก “กินไก่ทอดมั้ย? เดี๋ยวแม่ทอดไก่ให้” ผมหันมองหน้าพี่พี มันกลอกตาก่อนจะกระซิบกับผมว่า “ไก่ซื้อมาจากตลาด” พี่พีแอบยิ้มมุมปากตอนที่เห็นผมหัวเราะออกมาเบา ๆ
“ก็ได้ครับ ขอบคุณครับแม่ตุ๊”
“แล้วพี่ทีนล่ะกินรึยัง?”
“พี่ทีนเขากินข้างนอกมาแล้วครับ มันไม่รู้ว่าพ่อไม่อยู่ก็เลยไม่ได้ซื้อเผื่อมาให้ผม”
ผมดึงคอเสื้อขึ้นมาปิดรอยช้ำตอนที่เห็นว่าพี่พีกำลังจ้องอยู่เพราะตอนนี้อยู่ในที่สว่างก็เลยถูกมันมองเห็นได้ทันที
นั่งรอจนแม่ตุ๊ทอดไก่เสร็จพี่พีตักแกงใส่ถ้วยคดข้าวใส่จานยื่นให้ผมแล้วขยับมานั่งข้าง ๆคอยจ้องจนผมกินข้าวหมด
“วันนี้ไม่ต้องช่วยแม่ล้างหรอกนะ เดี๋ยวแม่ล้างเอง”
“ขอบคุณมากครับ กับข้าวแม่ตุ๊อร่อยทุกอย่างเลย”
“พีไปส่งน้องหน่อยนะ มืดแล้วเดี๋ยวเจองูเงี้ยวเขี้ยวขอ”
“เอ่อ...คืนนี้ผมขอนอนที่นี่ได้มั้ยครับ?”
“ห้ะ!?”
“หืม? ได้สิลูกไปนอนห้องพี่พีก็ได้เดี๋ยวแม่หาหมอนไปให้นะ”
ผมโดนพี่พีลากตัวไปกลางบ้าน “อะไรของมึงเนี่ย? ได้คืบจะเอาศอก!”
“ถ้าไม่อยากให้นอนทำไมไม่บอกแม่ตุ๊ไปล่ะ?”
“กูจะบอกได้ยังไง?”
“อืม... ผมไม่นอนก็ได้!” ผมทำเสียงอ่อน คอตก หันเดินไปทางประตู
“เออ ๆ จะนอนก็นอน!”
แม่ตุ๊ถือหมอนใบหนึ่งมาให้ผมพร้อมกับผ้าห่ม ผมรับไว้แล้วกล่าวขอบคุณอีกครั้ง จากนั้นพี่พีก็พาผมเข้าไปในห้องนอน แอบแปลกใจเล็กน้อยที่ห้องมันดูสะอาดและเรียบร้อยเกินกว่าจะเป็นห้องของคนอย่างพี่พี
“กูแม่ง...สาวซักคนกูยังไม่เคยพามาห้องเลย ต้องพามึงมาคนแรก ”พี่พีตัดพ้อจนผมต้องหัวเราะออกมา
ผมโยนหมอนลงบนพื้น ปูผ้าห่มออกเป็นที่นอน พี่พีมองตามแล้วถามอย่างสงสัย
“มึงจะนอนข้างล่างหรอ?”
“ทำไมอ่ะ?”
“กูนึกว่ามึงจะนอนบนเตียง?”
“ผมไม่รบกวนพี่หรอก”
“ขึ้นไปนอนบนเตียงเลย เผื่อแม่กูเปิดมาแล้วเห็นมึงนอนบนพื้น กูก็ซวยนะสิ!” พี่พีหอบหมอนและผ้าห่มขึ้นไปไว้บนเตียง
ผมนั่งลงเอาหลังพิงเตียงปล่อยความคิดจนเหม่อลอยพี่พีเห็นผมกลับมาซึมจึงทิ้งตัวนั่งลงข้างๆ
“พี่มีหมอนข้างกี่อัน? ผมติดหมอนข้าง”
“อันเดียว มึงเอาไปใช้ก็ได้” พี่พียังคงจ้องรอยดูดที่คอผมไม่วางตา จนในที่สุดอดรนทนไม่ได้ต้องเอ่ยถาม “ไอ้นิน”
“หืม?”
“รอยที่คอมึงอ่ะ…”
“มันทำไมนักหนาวะ? ทำไมมีแต่คนสนใจมันนัก”
“ก็มันเป็นรอยดูด ใครเป็นคนทำ?”
ผมถอนหายใจเฮือกใหญ่เล่าไปว่า ผมไปเล่นซ่อนหาที่โรงเรียนแล้วโดนเพื่อนที่แอบอยู่ด้วยกันแกล้งดูด
“ใครมันจะบ้าอยู่ ๆ มาดูดคอมึงวะ?”
“ก็มันแกล้งไง! เข้าใจคำว่าแกล้งป้ะ? พี่ถนัดไม่ใช่หรอ?”
“เออ! เชื่อก็ได้”
“พี่ทีนแม่งก็เอาแต่ด่าผม หาว่าทองเอกเป็นคนดูดทั้งที่ทองเอกเป็นคนช่วยผมไว้” ผมโกหกเพื่อปกป้องเพื่อน
“เพราะแบบนี้ก็เลยทะเลาะกันมาใช่มั้ย?”
“ช่างเถอะ! ผมไม่สนใจหรอก ทีตัวมันเองยังไปหาแฟนได้ทุกวี่ทุกวัน ถ้าผมจะมีแฟนบ้างมันจะทำไมนักหนา!”
“แล้วมึงเป็นแฟนกับไอ้ทองเอกหรอ?”
“เปล่า! ก็บอกว่ามันไม่ได้เป็นคนทำยังจะถามอีก”
เราเงียบกันอยู่สักพัก พี่พีมองผมเหมือนอยากจะพูดอะไรแต่ผมขี้เกียจคุยต่อก็เลยกระโดดขึ้นเตียงนอนกอดหมอนข้าง พี่พียืนมองอย่างลังเลผมจึงหันไปบอกว่า “พี่ไม่ต้องกลัวหรอก วันนี้ผมไม่มีอารมณ์จะทำอะไรแบบนั้น” ก่อนจะหันตัวหนีเข้าข้างฝา
--------------------------------------------------------------------
ถ้าสังเกตจากชื่อเรื่อง จะรู้ว่า ทองเอก ไม่ได้เป็นตัวละครหลักที่จะมาพัวพันกับนินขนาดนี้ อยากให้ทองเอกเป็นเพื่อนที่คอยซัพพอร์ทนิน โดยที่ไม่มีความใคร่อะไรต่อกันจริง ๆ
แต่สถานการณ์มันบีบบังคับ ก็เลยต้องปล่อยเลยตามเลย
ใด ๆ ก็ขอขอบคุณทุกกำลังใจ ทุกคอมเม้นต์ที่ส่งมานะครับ
ปล. มีบางท่านแนะนำว่าอยากให้ใส่รูปตัวละคร เพื่อเพิ่มอรรถรสในการอ่าน ผมขอบอกแบบนี้ครับว่า ผมไม่รู้จะฟารูปจากไหน? 555 อีกอย่าง ในเรื่อง ผมไม่ค่อยพรรณนา ถึงลักษณะตัวละครสักเท่าไหร่ ก็เพื่อให้คนอ่านได้จินตนาการได้เต็มที่ อยากจะเอาใครมาเป็นตัวละครในเรื่องนี้ก็ได้ จะเป็นเพื่อนวัยเด็ก รุ่นพี่ที่แอบชอบ หรือแม้จะจินตนาการตัวเองเป็น นิน ก็ได้ทั้งนั้น
สนุกมากครับ ขอบคุณ ผช แต่ละคนรอบตัวนินคือดีทุกคน 555 จะพี่ทีน พี่พี ทองเอก แต่ละคนคู่เคมีกับนินดีไปหมดดด สนุกมากครับ น่าติดตามว่าตอนไปนินจะเจออะไรต่อเลยครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณมากครับ ขอบคุณครับ
ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณ ขอบคุณ ขอบคุณครับ มอสามสมัยนี้ไม่เด็กแล้วครับ มีลูกมีเมียกันแล้วครับ ขอบคุณครับ เยี่ยมครับ อ่านเพลินดี มาต่อ ไว ๆ นะครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ สนุกมาก รีบมาต่อไวๆนะครับ สนุกมากครับ เล่าเรื่องได้ดีมากเลย