กรรมกามพันธุ์ บทที่สิบเอ็ด
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย DomQwQ เมื่อ 2024-9-14 10:55บทที่สิบเอ็ด “เห้ยไอ้กล้า มึงไปหยิบพวกผักอะไรไปเดี๋ยวถังน้ำกูจัดการเอง”“...ครับอา”กล้ากับไอ้แสนกำลังเอาของที่ซื้อมาในห้างสรรพสินค้าขึ้นรถตู้ของตนเด็กหนุ่มก้มต่ำไม่สบตาผู้คน เพียงเสียงตะโกนพูดคุยของผู้คนก็ทำให้กล้าสะดุ้งไอ้แสนเหลือบมองเด็กหนุ่มก่อนจะกระเดาะลิ้น กล้ายังคงมีอาการกลัวคนอยู่แม้ว่านี่จะดีขึ้นแล้วก็ตาม
ยิ่งคิด ชายวัยใหญ่ยิ่งคุกกรุ่นด้วยความโกรธ ไอ้แสนเร่งให้เด็กหนุ่มรีบๆนำของเข้ารถบาดแผลที่พ่อแม่มันลงกับลูกตัวเอง ทำให้แม้แต่ชายโฉดที่เคยทำงานผิดกฎหมายอย่างไอ้แสนรู้สึกรังเกียจหลังจากที่ชายวัยใหญ่สักทั่วตัวขึ้นรถมา สายตาก็มองวัยรุ่นที่นั่งข้างรถคนขับต่อให้ชายร่างใหญ่จะเป็นผู้ไม่มีพลังพิเศษ แต่จากประสบการณ์การทำงานอันโชติช่วงก็ทำให้ตนรู้อะไรมาบ้างอย่างสองอย่าง
เช่น... ตอนนี้เป็นเวลาเหมาะที่ตนจะพูดอะไรในฐานะผู้ใหญ่“ยังกลัวอยู่อีกหรอ?”เด็กหนุ่มเม้มปาก ความเงียบบ่งบอกได้เป็นอย่างดี“มึงไม่ต้องคิดมากหรอก เรื่องแบบนี้มันต้องใช้เวลา ปล่อยให้ผู้ใหญ่อย่างกูได้ดูแลมึงบ้าง” หลังจากที่ตนพูดในสิ่งที่ต้องการ ไอ้แสนก็ขับรถตู้โทรมๆของตนออกตัวพร้อมกลับบ้าน
ระหว่างการเดินทาง ในรถมีแต่ความเงียบแต่มันไม่อึดอัดเหมือนที่กล้าเคยสัมผัส“ผม.. นึกถึงตอนนั้นตลอดเวลาเลย” เด็กหนุ่มพูดเสียงค่อย มองมือที่กำแน่นของตนเอง“แต่... อาแสนครับ...”ชายวัยใหญ่ยังคงขับรถต่อไปไม่ปริปาก“ผม... โกรธมากกว่า...”
“โกรธหรือ?” ไอ้แสนถามเปรยๆ“ผมโกรธตัวเอง... ถ้าไม่ใช่เพราะพลังนี่... ถ้าผมไม่ทำตัวบ้าๆแบบนั้น...”เด็กหนุ่มพูดต่อเสียงพร่าน้ำตาคลอ“พ่อผมก็คงไม่...” ว่าแล้วหยาดน้ำตาก็ร่วงโรยตามฝอยฝนที่ค่อยๆตกลงจากฟ้ามือสากข้างหนึ่งละพวงมาลัยก่อนจะดึงเด็กหนุ่มเข้าหาตัวกล้าเข้ากอดร่างใหญ่แต่โดยดีเสียงสั่นสะอื้นที่ไอ้แสนสัมผัสผ่านเนื้อผ้าทำให้ชายวัยใหญ่เม้มปาก
“สิ่งที่มึงทำ... มันผิด...”เด็กหนุ่มได้ยินก็สะอื้น ความรู้สึกผิดบาปเกาะกุมหัวใจ“แต่...” เสียงทุ้มเข้มของไอ้แสนทักดึงสติไอ้แสนกอดเด็กหนุ่มแน่นพลางจูบหัวของกล้าอย่างอ่อนโยน“ขอแค่มึงรู้จักผิดถูกชั่วดี ไม่ทำอะไรแบบนั้นอีกก็พอแล้ว”
ชายวัยใหญ่ลูบไหล่ของเด็กหนุ่ม“เชื่อกูเถอะ.. ไม่ว่ามึงจะรู้สึกผิดยังไง มึงก็ต้องอยู่กับปัจจุบัน”“กูเองก็เคยทำเรื่องเหี้ยๆมามาก ถ้าจะต้องมาเศร้ากับทุกอย่างที่เคยทำ กูคงตายห่าไปแล้ว”“แค่... อย่าทำเรื่องเหี้ยๆซ้ำก็พอแล้ว...”ไอ้แสนได้แต่นึกถึงความเจ็บปวดในอดีต...คนสถุลอย่างมันคงหนีไม่พ้นนรกอย่างน้อยก็ทำได้แค่ใช้ชีวิตให้ดีที่สุด...
ฝนที่ตกลงมาทำให้การจราจรเคลื่อนช้าลงอย่างช่วยไม่ได้สองชายต่างวัยกอดแนบกันเพื่ออิงอุ่นสู้ห่าฝนชีวิตที่พวกตนเคยได้รับเสียงเปาะแปะของหยดน้ำที่กระทบตัวรถส่งเสียงดังจนกลบคำพูดเบาๆของเด็กหนุ่มหากแต่ไอ้แสนก็รู้ความหมายสื่อใจขอบคุณนะครับ
หลังจากที่พวกตนกอดกันได้เสียระยะหนึ่ง มือของเด็กหนุ่มก็ร่วงลงมากุมเป้าแน่นของไอ้แสน“ไอ้เด็กซนเอ้ย...” ไอ้แสนเปรยแต่หาได้ขัดขวางมือซนของกล้ามือนุ่มของเด็กหนุ่มรูดซิปออกมาถกกางเกงใน เผยให้เห็นพวงอวบที่กำลังนอนรออย่างคาดหวังปากของเด็กหนุ่มก้มลงประกบจูบหัวลำแกร่งลิ้นเลียส่วนหัวให้ย้อมจนชุ่ม“ซี้ด... สัตว์... แม่งเอ้ย...” ไอ้แสนสบถด้วยความเสียว รถก็ต้องขับ เด็กหนุ่มก็ต้องได้กิน ไอ้แสนจับพวงมาลัยแน่นพลางมองนอกรถด้วยหัวใจตุ๊มๆต่อมๆ
กล้าก้มดูดเอ็นอุ่นของชายวัยใหญ่ ลิ้มรสท่อนกามในปาก หวังให้อาแสนมีความสุขที่สุดยิ่งใช้ลิ้นละเลงและกลืนพลองของชายวัยใหญ่จนถึงหลังคอ ยิ่งทำให้อาแสนครางและปล่อยสบทออกมาด้วยความเสียวแต่แค่นั้นยังไม่พอ เด็กหนุ่มปลดกางเกงตนก่อนจะเอามือลูบท่อนเอ็นของตนที่ชุ่มด้วยน้ำหลั่งเพราะความต้องการก่อนจะเปิดลิ้นชักรถเผยให้เห็นดิลโด้ที่นอนในนั้น
ไอ้แสนเห็นกล้ายื่นดิลโด้มาจ่อปากของตน ชายวัยใหญ่ก็อ้าปาก ปล่อยให้ลำเอ็นเข้ามาแต่โดยดีเพราะมันไม่ใช่ของเล่นผู้ใหญ่ปกติ...
สายตาของหนุ่มใหญ่เหลือบมองยังลำเอ็นของกล้าที่ชุ่มไปด้วยน้ำลื่นยิ่งตนดูดของเล่นในปากเท่าไหร่ เด็กหนุ่มยิ่งกระเด้งเอว ทำให้ดิลโด้ที่อยู่ในปากของไอ้แสนขยับตามมากเท่านั้นกล้าเสียวจนส่งเสียงอืมในลำคอ การสั่นเสียงต่ำยิ่งทำให้ไอ้แสนเสียวกระสันต์จนนิ้วเท้าขด รถตู้โทรมค่อยๆขับตามรถคันอื่นที่ชะลอเพราะน้ำฝน คนขับรถพยายามอย่างสุดใจไม่ให้ตนเผลอเหยียบเบรกกะทันหันเพราความสุขที่ตนได้รับ
เด็กหนุ่มดูดลำท่อนกามของตนอย่างเมามันยิ่งทำให้คนขับรถต้องตอบแทนบุญคุณที่ได้รับด้วยการเล่นลิ้นดูดเลียดิลโด้มหัศจรรย์ที่อยู่ในปากของตนเองหากมีใครสักคนหันมามองรถตู้โทรมๆคันนี้ แม้ภาพจะมัวเพราะหยาดฝนตกลงกระจกรถ แต่คงจะเห็นโครงร่างของคนสองคนกำลังทำอุจาดกันท่ามกลางการจราจรได้โดยง่ายยิ่งคิด ไอ้แสนยิ่งกลัวและตื่นเต้นรถตู้ชะลอตัวลงตามการจราจร เปิดโอกาศให้คนมองเห็นได้ง่ายขึ้นมากมือหยาบของชายวัยใหญ่เอื้อมไปชักเอ็นอุ่น ฝนหัวของเด็กหนุ่มพลางดูดดิลโด้ในปากจนรู้สึกมันกระแทกถึงหลังคอ
เด็กหนุ่มที่รู้สึกเหมือนโดนชักและโดนดูดพร้อมๆกันก็เสียวจนร้องครางตาลอยหากรถคันข้างหน้ามองกระจกหลังคงจะเห็นชายผู้สักทั่วตัวโดนของเล่นผู้ใหญ่ยัดปากจนน้ำลายไหลเลอะเทอะ และเด็กหนุ่มกำลังโยกหัวขึ้นลงอย่างเมามันตรงเป้ากางเกงตนแน่ๆ สุดท้ายแล้ว วัยแก่นก็แพ้วัยใหญ่ เอ็นอุ่นที่ยืนตรงของเด็กหนุ่มปล่อยน้ำกามออกมาพรวดพราดกล้าละจากเอ็นอุ่นของคนรุ่นพ่อมาหายใจ สูดดมกลิ่นกามของลับของชายวัยใหญ่จนชื่นอก
ชายวัยใหญ่เห็นว่าเด็กหนุ่มสำเร็จในกามแล้วก็ดึงของเล่นผู้ใหญ่ในปากของตนออกมาวางไว้ให้กล้าถือไอ้แสนกวาดน้ำข้นของเด็กหนุ่มมาดูดเลียกลิ่นเมือกกามของวัยรุ่นแรงคลุ้งทั่วทั้งรถจนไอ้แสนหื่นกระหายหลังจากที่กล้าสูดดมจนพอใจก็เอื้อมมือมาชักถูลูบคลำทั้งพวงทั้งไข่ของไอ้แสน
“อู ซี้ด... เลียต่อหน่อย..” ชายวัยใหญ่ร้องบอกได้ยินดังนั้นกล้าก็เข้าไปดูดเลียอมเร่งเครื่องจนไอ้แสนกัดฟันกรอดเด็กหนุ่มบริการชายวัยใหญ่อย่างสุดความสามารถ“โอ้.. โอ้.. กูแตกแล้ว กูแตกแล้ว เหี้ย!!” ชายวัยใหญ่สบท มือกดหัวกล้าแน่น เอ็นกามปะทุดั่งภูเขาไฟระเบิด ปล่อยเมือกกามร้อนข้นเข้าคอของเด็กหนุ่มจนหมดกระบอก“แฮก... แฮก... แฮก...” ชายวัยใหญ่หอบหายใจ“แม่งเอ้ย... เหม็นคาวทั้งรถเลย ไอ้ชิบหาย...” ไอ้แสนสูดหายใจเอากลิ่นกามเข้าปอด ในใจแอบคิดว่ามันช่างหอมหวานเหลือเกิน ยังดีที่รถติดหนักจึงทำให้กล้ากับไอ้แสนมีเวลาเก็บดิลโด้และเช็ดคราบน้ำลายและน้ำกามของพวกตนแต่ชายทั้งสองคนใช้กระดาษทิชชู่เช็ดคราบอยู่จึงไม่ทันเห็นสิ่งที่เกิดขึ้น
ตุ้บๆๆ ตึง ตึง เพล้ง“เปิดหน่อย! ช่วยผมด้วย!” ชายออฟฟิศใช้มือตบกระจกข้างกล้าอย่างแรงกล้าสะดุ้งตาเบิกโพลงกระเถิบถอยจากกระจกฝั่งตนเองกรี้ด ตุบๆๆๆเสียงผู้คนวิ่งและเสียงกรีดร้องดังลั่นทำให้กล้าก้มตัวกุมหูแน่น
“เห้ย เปิดดิวะ! มึง.. ไอ้ออฟ มึงปล่อยนะ ไอ้สัตว์ ไอ้เกย์ อย่า- อัค” ชายออฟฟิศที่กำลังทุบกระจกถอยหนีเมื่อเห็นชายคนหนึ่งเดินมาจับมือตนแต่ไม่ว่าชายออฟฟิศจะวิ่ง ดึงหรือฝืนแค่ไหน ก็ไม่อาจสู้แรงชายคนนั้นได้ ก่อนที่จะถูกจับจูบแลกลิ้นอย่างง่ายดายท่ามกลางห่าฝน“แคก.. แคกๆๆ แคก...” หลังจากถูกจุมพิตแล้ว ชายคนนั้นก็ร่วงลงพื้นกุมคอตนเองพยายามหายใจอย่างทรมาน“เชี่ย...” ไอ้แสนเห็นทุกอย่างที่เกิดขึ้นก็หน้าเครียด
ผู้ติดเชื้อมองหาคนที่อยู่นอกรถก่อนจะเดินไปไอ้แสนมั่นใจว่าเสียงตึงตังข้างหลังคงไม่พ้นพวกผู้ติดเชื้อหาทางพังกระจกรถแน่ๆ“ไอ้กล้า ไอ้กล้า!” มือสากจับเขย่าเด็กหนุ่มที่กำลังตัวสั่นมือปิดหูด้วยความกลัว กล้าน้ำหูน้ำตาไหลปากสั่น พลางพูดพึมพำไม่ได้สรรพ“ไอ้เด็กเวร มึงตั้งสติหน่อย!” ไอ้แสนจับหน้าของกล้าหันมามองตน“อ... อาแสน?” กล้าพูดเสียงค่อย“มีแค่มึงคนเดียวที่จะพาเราหนีได้ มึงทำได้ใช่มั้ย?” กล้าเม้มปากก่อนจะพยักหน้าเวลากระชันชิดขึ้นเรื่อยๆจากเสียงกระจกแตกและเสียงกรีดร้องกล้าเอื้อมไปข้างหลังที่นั่งตนเพื่อหยิบกระเป๋าฉุกเฉินของตนออกมา“มันเกิดเหี้ยอะไรขึ้นวะเนี่ย...”ชายวัยใหญ่ได้แต่พูดออกมาด้วยความสับสน
static/image/hrline/1.gif
เมื่อไม่กี่ชั่วโมงก่อน....
ไกรมองเหล่าพนักงานที่กำลังเดินไปมาในตึกหรูแห่งนี้ด้วยความฉงน“สวัสดีครับ ไม่ทราบว่าคุณได้จัดการเรื่องพื้นที่อีเว้นต์ของห้างเอถึงไหนแล้ว?”“ดิฉันประสานงานกับคุณธวีแล้ว ไม่มีปัญหาค่ะ”“ดีแล้วล่ะเราจะยอมให้มังกรมาถล่มงานเราไม่ได้นะ”“ดิฉันเตรียมดาบที่ถูกหลอมด้วยเหล็กมิทริลไว้แล้วค่ะ”“อ่าว ป้า คุณวันเค้าไปไหนอ่ะคับ”“คุณวันไปทำธุระค่ะ”“ว้า น่าเสียดาย วันนี้ผมทำงานวันสุดท้ายแล้ว ถ้าคุณวันกลับมา ผมฝากให้ขนมปังนี่นะครับ อันนี้ของป้าด้วย”“อุ้ย ขอบใจจะ ไส้นี้คืออะไรหรือ?”“เลือดอสุรากับแยมน้ำตานางเงือกครับ”
ทุกการพูดคุยช่างหลุดโลกจนไกรรู้สึกสนุกกับบรรยากาศแปลกๆนี้มากตั้งใจด้วยครับพี่ไกรไกรสะดุ้งกับเสียงในหัวก่อนจะหันไปมองหนุ่มน้อยที่กำลังจูงมือตนอยู่ ไกรสัมผัสได้ว่าหลังจากเจอพี่คนขับรถแท็กซี่คนนั้น ในตอนนี้กรอารมณ์บูดอย่างเห็นได้ชัด
“กร พี่ว่ากรใจเย็นๆก่อนดีกว่านะ”“จะให้ใจเย็นได้ยังไง! ไม่เห็นหรือไงว่าคนพวกนี้มัน-”แต่ยังไม่ทันได้พูดจบ.. แกร็ก เสียงของไม้ถูพื้นร่วงกระแทกพื้นดังขึ้นสองพี่น้องหันไปมองชายพนักงานทำความสะอาดคนหนึ่ง
หน้าที่ดูเหม่อลอยมองพวกตน ไกรขนลุกวาบ“ขยะ” คำสั้นๆเอ่ยออกมาก่อนที่ทุกอย่างจะเงียบงัน“เอ๋?” ไกรมองรอบตัวด้วยความสงสัยไม่ว่าจะพนักงานออฟฟิศ พนักงานทำความสะอาดหรือแม้แต่พนักงานรักษาความปลอดภัย...ทุกคนหันมามองพวกตนด้วยดวงตาเบิกโพลงสีหน้าไร้อารมณ์
“ขยะ...” พนักงานทำความสะอาดคนเดิมพูดขึ้นก่อนจะค่อยๆเดินเข้ามาส่วนกรได้ยินดังนั้นก็ขมวดคิ้ว ก่อนจะสบทออกมา“แม่งเอ้ย...” กรรีบออกตัววิ่งทันทีลากไกรให้ตามมาด้วย“เหวอ! กร! พี่จะล้มแล้ว ค่อยๆ- มันเกิดอะไรขึ้นเนี่ย!?”“ไอ้นั่นมันใช้พลังให้คนเป็นเบี้ยมัน! ระวังทุกคนในนี้ไว้!”กรว่าแล้วก็หันไปใช้พลังกับเหล่าพนักงานบางกลุ่ม
ไม่นาน คนเหล่านั้นก็หันไปจับตัวของพนักงานคนอื่นๆขวางไม่ให้ตามพวกตนได้หากแต่ชั้นแรกมีผู้คนมากมาย ไม่ว่ากรจะใช้พลังไปมากเท่าไหร่ ก็ยังคงมีพนักงานเข้ามาหาพวกตนเรื่อยๆไม่หมดเสียทีพวกไกรรีบวิ่งขึ้นบันไดไปชั้นสองก่อนที่กรจะตัวเซเล็กน้อย“อึก...” กรกุมปวดหัวการใช้พลังกับคนหมู่มากยังคงไม่ใช่จุดที่กรถนัดนัก
“กรไหวมั้ย? พี่จะเป็นฮีโร่ที่เท่ที่สุดให้กร-” ไกรพูดไปก่อนจะส่ายหัวความง่วงตึ้บค่อยๆกัดเซาะจิตใจของชายหนุ่ม หากไม่มีกรคอยสะกิดให้ตื่น ตนก็อาจจะตกสู่นิทราไปนานแล้ว“พลังของมันแข็งแกร่งขึ้นทุกชั้นเลย... พี่ไกร..พี่อยู่ใกล้ผมไว้นะ...”ไกรพยักหน้าสายตามองชั้นที่สองของออฟฟิศอาคารหรู
“นี่มัน... โห...” ไกรพูดออกมาอย่างไม่อยากจะเชื่อแม้ชั้นหนึ่งจะดูเป็นปกติ หากแต่ชั้นสองกลับเละเทะระเกะระกะทั้งเศษกระดาษ เครื่องทำความสะอาดหรือแม้แต่ขยะกับเศษอาหารต่างๆ ต่างกระจายไปทั่ว ทำให้อาคารหรูดูแล้วเหมือนเพิ่งผ่านวินาศกรรมไปไม่นาน
ผู้คนที่อยู่บนชั้นสองยังคงใส่เสื้อสูทเสื้อทำงานดูดีเช่นเดิมหากแต่บางคนก็จะมีคราบกาแฟเลอะจุดเล็กๆ เนคไทผูกทรงแปลกๆหรือสีหน้าเคลิ้มมีความสุขดั่งลิ้มรสสารเสพสุขแม้จะมีผู้คนอยู่บ้าง แต่เหมือนพวกเขายังคงไม่มาหาพวกตนในตอนนี้ไกรมองรอบตัวเหล่าพนักงานออฟฟิศพูดคุยกันอย่างสนุกสนานดูค่อนข้างเป็นคนปกติ ผิดเพียงแค่เนื้อหาเต็มไปด้วยเรื่องไร้สาระเท่านั้น
“ทำไมพวกเขาไม่เข้ามาหาเราล่ะ?” ไกรถามน้องของตนเอง เรื่องพลังในจิตใจน่าจะเป็นสิ่งที่น้องตนรู้มากที่สุด“มันเหมือนส่งสัญญานนั่นแหล่ะ ถ้าพวกชั้นหนึ่งขึ้นมาล่ะก็-”ปิ้งเสียงลิฟต์ดังขึ้นทำให้สองพี่น้องหันไปมอง“ขยะ...”“วิ่ง!” กรว่าก่อนจะรีบออกตัวไกรเองก็ไม่สิ้นยศนักมวย ชกพนักงานที่ออกมาจากลิฟต์ให้ร่วงตัวเซตัวบังคนอื่นในลิฟต์ก่อนชายหนุ่มจะรีบวิ่งตาม
สองพี่น้องรีบวิ่งหนีกลุ่มคนดั่งหนีผีดิบ แต่ละคนที่วิ่งไล่ตามต่างพูดคำไม่ได้สรรพ ทั้งกรกับไกรต่างรู้สึกขนลุกกับความบ้าคลั่งที่พลังพิเศษสามารถส่งผลกับคนปกติได้“ข้างหน้านั่น! เลี้ยวไปเข้าห้องน้ำ!” กรพูดขึ้นก่อนจะรีบวิ่งสุดชีวิต ไกรที่เห็นดังนั้นก็หาของในออฟฟิศ ไม่ว่าจะเป็นเก้าอี้ มอนิเตอร์ เครื่องปริ้นท์ขนาดเล็กหรือของทำความสะอาดที่วางไว้เขวี้ยงโครมใส่เหล่าพนักงาน
“เชี่ยเอ้ย ค่าเสียหายคงบานเตอะเลย...” ไกรได้แต่กระเดาะลิ้นรำคาญใจ“นี่มันใช่เวลามั้ย?! พี่ไกรมานี่!” กรร้องโกรธก่อนจะหันไปมองกลุ่มคนที่ตามพวกตนมา“อึก...” กรรู้สึกปวดขมับจนหน้ามืด หากแต่แขนกล้ามใหญ่ก็เข้ามาโอบรับได้ทันก่อนที่หนุ่มน้อยจะตกพื้นไกรพยุงกรเข้าห้องน้ำก่อนจะปิดประตูแน่น ไกรมองน้องที่ตัวอ่อนอยู่ในอ้อมแขนของตนด้วยความเป็นห่วง
“กร... กรโอเครึเปล่า?” ไกรเขย่าตัวกรก่อนจะชะงัก“อือ... กร... อึก ไม่เป็นอะไร...” กรลืมตาขึ้นมา ฝืนสู้ความปวดตุ้บๆในหัวสายตาของหนุ่มน้อยมองเห็นสีแดงสดก็สติตื่นขึ้นมาทันทีที่ชายเสื้อของไกรมีเลือดอยู่พี่เจ็บหรอ? เกิดอะไรขึ้น? อย่าเป็นอะไรนะพี่ไกร?กรได้แต่คิดวนในหัวก่อนที่จะรู้สึกถึงของเหลวไหลจากจมูกของตน“อ่อ...” กรแตะตรงใต้จมูกตนเอง สีแดงสดเปื้อนนิ้วตนเองและรสสนิมที่ไหลเข้าปาก บ่งบอกได้ว่ามันเป็นเลือดของตนไม่ใช่ของพี่ชาย
กรรู้สึกโล่งใจขึ้นมาทันที“กร...” หากแต่เสียงเข้มเครียดก็เรียกสติของกรกลับมา“เป็นอะไรรึเปล่า?”“กร.. ไหว..” ไกรส่ายหน้า“อย่าดื้อสิครับคนดี” ไกรกอดน้องชายของตนแน่น“พักก่อน... ถ้า.. ถ้าพวกมันเข้ามา.. พี่จะชกให้พวกมันหน้าหงายเลย”“พี่ไกร... ไม่ต้องห่วงแล้วครับ...” กรว่าก่อนจะชี้ไปยังประตูห้องน้ำไกรค่อยฟังเสียงที่ลอดผ่านประตู
“ขยะ....”“อือ... ไม่ช่าย... มันคือน้ำจิ้ม... ละมัมมางัมมา”“อย่าให้พูดเลย เรื่องขยะๆน่ะ! นังบอม! รู้รึเปล่าผัวหล่อนน่ะเขาไปซัมติงกับอิชะนีที่-”“ไม่ทราบว่าพวกคุณเบื่อที่จะตดแล้วหรือไม่? ทางเราอเมซิ่งเซลส์ ขอเสนอ เครื่องอัดตดโนมัติ-”“ขะ... ขยะ?”“เยี่ยมมากครับ เครื่องอัดตดโนมัตินอกจากจะผลิตจากประเทศอมาริเกแล้ว ยังมีแผ่นฟิลม์กรองตด-”“ขะ.. ขยาหยะ- ขยาหยะหยะยา!” เสียงที่ร้องเพี้ยนลุกลี้ลุกลนทำให้ไกรรู้สึกสงสารพนักงานคนนั้นแปลกๆ...
พนักงานออฟฟิศที่พูดไม่ได้ความ ปล่อยความลับในใจหรือเรื่องแปลกประหลาด ส่งเสียงลอดเข้ามาในห้องน้ำให้พวกตนได้ยิน“พวกคนข้างนอกน่าจะกำลังฝันสับสนอยู่... ตอนนี้เราน่าจะปลอดภัยแล้ว”กรปล่อยหายใจเฮือก ไกรประคองพาน้องชายสุดที่รักไปนั่งพักผ่อน“กร... พอจะคุ้นกับพลังนี่แล้ว... กรว่า.. กรคิดวิธีสู้ไอ้เหี้ยนี่ได้...”
ไกรพยักหน้า ไม่ว่าน้องของตนจะให้ทำอะไร ตนก็พร้อมจะลุยน้ำฝ่าไฟตามคำบัญชา“จัดมาเลยครับ ผมพร้อมทำทุกอย่าง” นักมวยสุดหล่อพูดหนักแน่น“พี่ไกรพอจะรู้เรื่องปิงหรือสัญญานคอมพิวเตอร์รึเปล่าครับ?”“ข้าน้อยสมควรตาย...”“แล้วไอ้ความมั่นใจตะกี้มันหายไปไหน!?” กรพูดอย่างเหลืออด
น้องชายของไกรกุมขมับเครียด“เอาง่ายๆนะพี่ ไอ้เหี้ยนั่นมันจะปล่อยคำสั่งสัญญาณออกมาเรื่อยๆ... และถ้าเราโดนคลื่นของมัน เสี้ยวความฝันหรือจินตนาการของเราก็จะส่งกลับไปหามัน”“เอะ? นั่นมันคืออ่านใจเลยไม่ใช่หรอกร?”“ไม่เชิง... พอสัญญาณของเราที่มีข้อมูลความฝันหรือจินตนาการส่งกลับไปหามัน มันก็จะส่งสัญญาณคำสั่งแบบใหม่ที่เหมาะกับความฝันของเรากลับมา”“แล้วคำสั่งแบบใหม่มัน... ทำอะไรได้ง่ะ?” ไกรเกาหัว
“กล่อมให้เราหลับง่ายขึ้นไง” กรพูดเสียงเข้ม“และยิ่งเราเข้าใกล้มัน ระยะเดินทางไปกลับของสัญญาณก็จะสั้นลง ทำให้พี่โดนสั่งให้หลับบ่อยขึ้น ด้วยความฝันที่ต้านยากขึ้นเรื่อยๆ และมันยังสามารถควบคุมคนที่หลับได้ซับซ้อนขึ้นเรื่อยๆอีก”ไกรหน้าเบี้ยว พลังอะไรนี่ ทำไมมันโกงได้ขนาดนี้?
“อย่างนี้... เราจะเข้าไปช่วยพ่อได้ยังไง? พ่อต้องอยู่ใกล้กับมันแน่ๆ”“เราจะไม่เข้าไปน่ะสิ” กรตอบไกรที่ได้ยินก็แยกเขี้ยวทันที“เราจะหนีโดยไม่ทันได้ทำอะไรจริงๆอย่างนั้นหรอกร? นี่มันไม่ใช่กรเลยนะ”“ใครว่าเราจะหนี? เราแค่จะไม่เอาตัวเข้าไปต่างหาก” กรหาวก่อนจะบิดขี้เกียจ“หืม?” ไกรได้แต่เอียงคอสงสัย“เราจะไม่เอาตัวเข้าไปใกล้...” กรยิ้มก่อนจะเอานิ้วเคาะขมับตนเองด้วยรอยยิ้มท้าทาย“แต่เราจะส่งสัญญาณของตัวเองไปแทรกแซงมันจากภายในจิตใจต่างหาก”
static/image/hrline/1.gif
กิจไม่เคยรู้สึกดีขนาดนี้มาก่อนไม่ต้องมีเรื่องธุรกิจน่าเบื่อของตนคอยรังควาญไม่ต้องห่วงเรื่องเงินค่าใช้จ่ายในครอบครัวไม่ต้องคิดว่าตัวเองจะต้องทำอะไรต่อไป หนุ่มอดีตนักธุรกิจกำลังกวาดลานหน้าบ้านสภาพล่อนจ้อน มีเพียงปลอกคอเป็นเครื่องประดับตัวเท่านั้นร่างแกร่งยืนรับแสงอาทิตย์ร้อนจนเหงื่อชุ่ม หากแต่กิจก็ยังคงยิ้มร่าพลางฮัมเพลงอารมณ์ดี“ไอ้สัตว์! มึงแดกน้ำควยกูให้อิ่มนะ เหี้ยเอ้ย!”เสียงตวาดและเสียงตบแก้มดังมาจากในบ้านยิ่งทำให้รอยยิ้มบนหน้าของชายร่างแกร่งบานมากกว่าเดิม
การใช้ความรุนแรงแปลว่าพ่อของตนได้บำเรอท่านชัยอย่างดีเยี่ยม เป็นเวลากว่าสองอาทิตย์แล้วที่ตนได้มาอยู่อาศัยพิงบ้านพึงเรือนของท่านชัยทั้งกิจและพ่อแก้วต่างคอยรับใช้ท่านชัยไม่ให้ขาดตกบกพร่องไม่ว่าจะเรื่องการบ้าน การเรือน หรือการกาม... ทุกการกระทำต่างทำเพื่อท่านชัยเป็นหลัก
ในวันธรรมดา ท่านชัยมักจะตื่นยามเที่ยงเป็นปกติ แปลว่าช่วงเช้าจะพอมีเวลาให้พวกตนเตรียมข้าว และเตรียมชามน้ำกามขาวขุ่นที่พวกตนต้องเอามาให้ท่านชัยดูหัวเราะเยาะทุกวันเมื่อท่านชัยตื่น ท่านชัยมักจะเรียกสักคนมาใช้งานก่อน โดยอีกคนจะยืนดูจนกว่าท่านชัยจะเสร็จกามและหลังจากนั้นก็ถึงเวลาอาหารที่กิจชอบมากที่สุด
ทั้งตนและพ่อแก้วจะต้องนั่งคลานกับพื้น เลียน้ำข้นขาวของพวกตนดั่งสุนัขเลียน้ำนมในระหว่างนี้ ท่านชัยอาจจะเมตตา ถุยอาหารหรือโยนเศษของเหลือมาให้พวกตนได้กินกันในชามนั้น นี่เป็นมื้อเดียวที่ตนจะได้กินของที่มีรสชาติเป็นผู้เป็นคน แม้มันจะเปื้อนด้วยเมือกกามก็ตามเพราะอาหารมื้ออื่นๆของพวกตน เป็นอาหารจำพวกเสริมกล้ามเนื้อและยาบางอย่างที่ถูกปั่นจนรสชาติฝาดขมหากแต่นี่ก็เพื่อร่างกายที่ท่านชัยชื่นชอบ ตนจึงไม่ควรสนใจเรื่องไร้สาระอย่างรสชาติอาหารมากนัก
บางวัน ท่านชัยจะออกเดินทางไปเล่นไพ่และกลับมายามดึกดื่นถ้าท่านชัยเรียกให้ตนหรือพ่อแก้วไปแค่คนเดียวนั่นแปลว่าท่านชัยเล่นชนะมาแต่หากวันไหนท่านชัยเรียกพวกตนพร้อมๆกัน กิจก็ต้องเตรียมพยุงพ่อกลับมาหลังจากที่ท่านชัยเสร็จธุระกับพวกตน ท่านชัยที่มือหนักเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว จะยิ่งรุนแรงกว่าเดิมหากท่านอารมณ์ไม่ดี
บางวัน ท่านชัยจะนั่งดูทีวีทั้งวัน พวกตนก็มีหน้าที่เพียงเตรียมอาหารและเช็ดถูบ้านเท่านั้นในยามดึก พวกกิจจะต้องออกกำลังกายจนเหงื่อโชกแล้วจึงจะเข้านอนได้ในตอนแรก ฟูกที่เหม็นด้วยกลิ่นเหงื่อจนสีเหลืองอ๋อยทำให้กิจขยาดเสียหลายวัน แต่ในตอนนี้ชายร่างแกร่งก็มองว่ามันเป็นเรื่องปกติเสียแล้ว
เวลาเดียวที่พวกตนจะมีโอกาสได้ล้างเนื้อล้างตัวคือตอนเช้าอันแสนสงบสุขเท่านั้นพ่อแก้วยังกำชับว่าให้ทำความสะอาดทั้งข้างนอกและข้างในเพราะท่านชัยจะไม่ให้อภัยอย่างยิ่งหากเอ็นอุ่นของท่านต้องมาแปดเปื้อนด้วยความสกปรกของพวกตนแม้ตนกับพ่อแก้วนั้นเป็นขี้ข้าต่ำต้อยของท่านชัย ของที่พวกตนสัมผัสจะสกปรกก็เป็นเรื่องปกติ แต่นั้นไม่ได้แปลว่าพวกตนจะสามารถทำชุ่ยต่อท่านชัยได้ทั้งพ่อแก้วกับกิจจึงต้องล้างตัวล้างรูจนไม่เหลือคราบสกปรกใดๆทั้งสิ้นและหลังจากนั้น สองพ่อลูกจะต้องตรวจทานโดยการสืบสมกับรูรักของอีกฝ่ายจนกว่าจะแตกซ่านสำเร็จสุขกิจแอบคิดว่าการที่ท่านชัยให้พวกตนทำเช่นนี้ ไม่ใช่เพราะตรวจทาน แต่เพราะชื่นชอบที่สองพ่อลูกได้พลอดรักกันเสียมากกว่า
กิจที่กำลังกวาดใบไม้หน้าลานบ้านเห็นรถมัสแตงสีดำขับเคลื่อนเข้ามาก็หยุดมือบ้านที่อยู่ล้อมรอบด้วยพงไพรทึบดั่งซ่อนเร้นต่อโลก มีคนเข้ามาเยี่ยมเยือนเพียงไม่กี่คนเท่านั้นแม้แต่ถนนที่จะเข้าฝ่าพงไพรก็บิดโค้งไปมาดั่งคำนวณไว้ไม่ให้เห็นโดยง่ายหากจะเข้ามาได้คงต้องอาศัยการบอกเล่าของผู้รู้เท่านั้น
กิจพิงไม้กวาดกับบ้านไม้ก่อนจะเดินเข้าไปหารถสีดำที่จอดอยู่ประตูรถเปิดออกเผยให้เห็นเหล่าชายใส่สูทสีดำสี่คนลงมาจากรถมัสแตง“สวัสดีครับท่าน” กิจพูดทักทายเหล่าเพื่อนๆของท่านชัยอย่างนอบน้อม“ไอ้กิจเอ้ย มึงใส่แค่ปลอกคอ ออกมานอกบ้านช่างหน้าไม่อายซะจริงๆ”ชายคนหนึ่งพูด“เอาหน่า ตัวมันมีของดี มีกล้ามขนาดนี้ มันจะโป้ไม่อายฟ้าอายดินก็ไม่แปลก” ชายใส่สูทอีกคนพูด มือเข้ามาลูบจับชักท่อนเอ็นของกิจจนลำเนื้อชูชัน“ไม่กี่อาทิตย์ก่อน มึงคงไม่มองข้อเสนอธุรกิจกูด้วยซ้ำ ไม่น่าเชื่อว่าผ่านไปไม่ถึงเดือน คนอย่างมึงจะตกอยู่ในสภาพนี้”“เห้ย มึงพอได้ละ จับของมันจนน้ำจู๋มันไหลเปื้อนมือมึงแล้ว แขยงว่ะ”“โธ่ คิดเหี้ยไรมากวะแค่กับน้ำควย กูมีคนคอยทำความสะอาดให้เว้ย เอ้า แลบลิ้นมา ไอ้กิจ”กิจแลบลิ้นตามคำสั่ง ก่อนที่มือของชายคนที่จับเอ็นอุ่นของตนจะเข้ามาให้กิจเลียทำความสะอาด ท่ามกลางเสียงหัวเราะของชายคนอื่นๆ
“มือมึงก็เปื้อนน้ำลายไอ้ขี้ข้านี่แทนอยู่ดี พอเลย มึงไม่ต้องมาจับตัวกู”“แม่ง... เลียน้ำควยตัวเอง ทำไปได้”“มึงต้องรอดูไอ้สองพ่อลูกนี่เว้ย กูบอกเลยมันร่านยิ่งกว่าไอ้กะหรี่หล่อตัวนั้นอีก”“โห ถ้าอย่างนั้น... มึงว่าพวกมันได้เย็ดกันยังวะ?”“คุณชัยบอกว่าพวกมันเอากันก่อนที่จะเป็นขี้ข้าซะอีก อึ้งมั้ยล่ะ”“เหี้ย... พ่อลูกเย็ดกันเนี่ยนะ?”“รีบๆเข้าไปทักทายคุณชัยเหอะ ไอ้นี่กูเหม็นเหงื่อมันชิบหาย”ว่าแล้ว กลุ่มของนักธุรกิจก็เดินผ่านกิจไป แต่ชายคนที่จับตัวกิจยังทิ้งท้ายด้วยการตบก้นของกิจก่อนจะหัวเราะเดินเข้าบ้านไป
static/image/hrline/1.gif
“ต้องขอบคุณคุณชัยมากเลยนะครับ ที่ทำให้แผนงานของเราประสบผลความสำเร็จ”ชายคนที่เป็นตัวแทนของกลุ่มชุดสูทเอ่ย สายตาของเขาเต็มไปด้วยความเคารพและนอบน้อมและความกลัว...
ชายหนุ่มมองไปยังชายหัวโล้นร่างกำยำตัวเปล่าเปลือยที่เตรียมน้ำมาให้พวกตนดั่งบริกรโรคจิตทั่วร่างของชายรุ่นพ่อตัวเองประดับด้วยรอยแดงจากการตบตี หากแต่เอ็นกามของมันก็กำลังชูชันไม่อายฟ้าอายดิน น้ำเมือกใสที่ไหลจากรูกระบอกเล็กน้อย บ่งบอกว่าพวกตนเข้ามาตอนที่คุณชัยกำลังใช้งานมันอย่างถึงพริกถึงขิง ชัยเห็นคนตรงหน้ามองของเล่นของตัวเองก็ยิ้มแสยะ
“เป็นไง? อยากลองมั้ยล่ะ?”คำถามสั้นๆทำเอาคุณตัวแทนกลืนน้ำลาย หากตนทำอะไรผิดใจคนตรงหน้า สภาพของตัวเองก็คงจะไม่ต่างกันในขณะที่ชายหนุ่มกำลังคิดว่านี่เป็นคำถามลองเชิงหรือเป็นแค่การเสนอน้ำใจ คุณชัยก็กวักมือส่งสัญญาณชายหัวโล้นเห็นก็คุกเข่าก่อนจะค่อยๆคลานไปหาคุณชัยแม้โต๊ะอาจจะบังอยู่ แต่หัวโล้นที่โยกขึ้นโยกลงตรงระหว่างขาของคุณชัยก็บ่งบอกได้เป็นอย่างดีว่ามันกำลังทำอะไรให้นายของมัน
“ซี้ดดด.. ฮ่า... ผมถามหน่อยสิ ชัยชนะน่ะ... จะอร่อยที่สุดมันจะต้องค่อยๆลิ้มรส หรือจะต้องรีบๆกินในทีเดียวล่ะ คุณอักษร?”หนุ่มตัวแทน หรืออักษร กลืนน้ำลาย ก่อนจะพูดต่อ“ผมว่า... ชัยชนะควรจะต้องค่อยๆลิ้มรสครับ...” อักษรพยักหน้าด้วยความประหม่าชายรูปงามยิ้มก่อนจะยกแก้วเหล้าขึ้นมา“ถ้าอย่างนั้น เรื่องบริษัทของไอ้เหี้ยโล้นนี่ คุณอยากลองจับดูหน่อยมั้ยล่ะคุณอักษร? ถ้าคุณดูแลดีๆ...”
ชัยยกแก้วเหล้ายื่นมาทางอักษร รอยยิ้มเทพบุตรดูเหมือนการเชื้อเชิญของปีศาจ“ผมจะหาสัตว์เลี้ยงอีกสักตัวสองตัวมาให้คุณเป็นของขวัญเป็นไง?”อักษรได้แต่กลืนน้ำลายก่อนจะเอื้อมมือหยิบแก้วของตนชนกับชายคนนี้“ได้ครับ...”ชายรูปงามยิ้มก่อนจะผลักชายหัวโล้นออกจากพวงกามของตน“เล่นกับมันได้ตามสบาย เดี๋ยวผมจะพาลูกมันไปปาร์ตี้แล้ว”ชัยใช้เท้าเขี่ยให้ชายหัวโล้นกระเถิบหลีกทางไปก่อนจะเดินออกไป
เปรี้ยะ ซ่า ซ่า-“หืม?” ชายรูปงามหันกลับไปมองเหล่านักธุรกิจที่ตนหามาเป็นเบี้ยของตนทุกคนก็ดูเกรงกลัวตนเป็นปกติ หากแต่ชัยก็ยังรู้สึกตะขิดตะขวงใจแปลกๆเหมือนได้ยินเสียงแก้วแตกตามด้วยเสียงซ่าดั่งสัญญานวิทยุ“ม... มีอะไรหรือครับ?” อักษรถามหน้าซีด“ตะกี้มึงได้ยินอะไรมั้ย?” ชัยถามเผลอปล่อยคำหยาบออกมา“ด.. ได้ยินอะไรหรือครับ... ถ้าผมทำพี่โกรธผมขอโท-”“มึงจะป๊อดอะไรนักหนาวะ? เชี่ย... กูไปแล้วถ้าพวกมึงเสร็จก็ปล่อยให้มันทำความสะอาดเอง อย่าเล่นนานจนกูกลับมาก็พอ”ชัยว่าแล้วก็เดินออกไปหาได้สนใจว่าของมีมูลค่าต่างๆจะโดนขโมยหรือไม่เพราะอย่างไร พวกเขาก็ไม่มีทางหนีชัยพ้นอยู่แล้วนี่คือสิ่งที่ชัยคิด.... และอักษร... ข้อมูลความฝันที่โดนแทนที่เป็นผม จะเป็นคนทำให้มันตกนรกทั้งเป็นเอง
“พี่ไกร เราเริ่มกันเลยดีกว่า-”“เห้ย ไอ้ษร มึงพูดถึงใครวะ?”ชายคนหนึ่งถามกร ทำให้กรหันมามองกลุ่มสี่นักธุรกิจข้อมูลคนลามก ข้อมูลคนซาดิส ข้อมูลคนต่อว่าไม่มี...พี่ไกรหายไปไหนวะเนี่ย???ผมได้แต่หน้าซีด
static/image/hrline/1.gif
“ไม่ต้องห่วงครับทุกคน เกรทไมท์ ฮีโร่ผู้ผยุงความยุติธรรมมาแล้ว!”ชายหนุ่มหุ่นลีนที่ใส่เสื้อรัดรูปสีแดงแปร๊ดลายทองตั้งท่ากางมือสองข้างพร้อมกับยกขาข้างหนึ่งดั่งท่าของคนที่วิ่งเข้าเส้นชัยตามยี่ห้อขนมดังจากญี่ปุ่น“แม่ๆ นั่นฮีโร่เค้าท่าเหมือนขนมกูลิโป๊ะเลย”
“เงียบไปลูก เดี๋ยวบิน”
static/image/hrline/4.gif
--ช่วงคุยกะคนเขียน--เป็นไงครับ คิดถึงกันมั้ยเอ่ยเอาจริงๆ นี่คือดองมาก ตองจนเปรี้ยวเลย ไม่มีข้อแก้ตัวใดๆทั้งสิ้นคนมันกำลังติดเกมอ่ะ งานก็ต้องทำ เงินก็ต้องเอาไปลงเกม เวลาว่างก็ต้องเอาไปนอนกะหาแฟน {:5_139:}ตอนนี้เอา แปะไว้ก่อน ยังไม่ได้เช็คคำผิดกับช่องว่างหรือเว้นบรรทัดเลย เดะว่างๆจะมาดูอีกทีงับกลับมาแก้คำผิด + เพิ่มวรรคให้อ่านง่านขึ้นแล้วครับ
ขอบคุณมากเลยครับ สนุกเหมือนเดิมมาอัพตอนสะดวกดีที่สุดครับ 🫡 ขอบคุณเสียวครับ ขอบคุณมากครับ ขอบคุณครับ รอมาต่อครับ อ่านสนุก ขอบคุณครับ สนุกมากครับ ขอบคุณมากครับ ขอบคุณครับ ดี {:5_128:} ขอบคุณครับ สนุกมาก ขอบคุณนะครับ น่าติดตาม รอติดตามต่อ สนุกดีครับ ขอบคุณครับ ขอขอบคุณมากในความตั้งใจเขียน สนุก น่าติดตาม ขอบคุณ ขอบคุณมากครับ
หน้า:
[1]