ครูนทีที่รักEp2 ไข่ห้อยพาซวย
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย กอทอฒอ เมื่อ 2024-10-6 09:58{:7_361:}กระเทยเฒ่าเล่าเรื่อง{:7_361:}..............................ครูนทีที่รักEp2ไข่ห้อยพาซวยต่อจากตอนที่แล้ว
{:7_361:}{:7_361:}{:7_361:}
“ครูใหญ่มาแล้ว ครูใหญ่มาแล้ว” เสียงตะโกนแซ่งแซ่ของเด็กๆดังขึ้นทันทีเมื่อรถกำลังจอดลง ภาพเด็กๆที่กำลังวิ่งกรูเข้ามาอย่างดีใจนั้น มันดูเลือนลางเหมือนมองไม่ชัด นทีรู้สึกสมองหมุนติ้วๆเหมือนลูกข่างรีบเปิดประตูพุ่งตัวออกจากรถให้ไว...เกือบไม่ทัน อาการมวนท้องคลื่นใส้เหมือนจะอ๊วกที่โจมตีนทีมาตลอดแต่ความอดทนอดกลั้นของเขายังใช้ได้อยู่ แต่ตอนนี้เขากลับรู้สึกพ่ายแพ้ต่อความคดโค้งและสูงชันของถนนบนดอย อารมณ์ชมวิวที่ฟินหน้าระรื่นก่อนหน้านี้ เปลี่ยนเป็นหน้าตาบูดเบี้ยวเหย๋เก พร้อมกับอ้วกที่พุ่งออกมาปานพญานาคพ่นน้ำ เรี่ยวแรงร่อยหรออ่อนล้า สายตาฟ่ามัว"หมดกันของดีๆที่กูกินมา หมดใส้หมดพุง" นทีคิดในใจ
เขานั่งอ้วกอย่างหมดท่าหน้าตาบูดเบี้ยวแบบนั้น เด็กๆก็พากันหัวเราะ ซุบซิบกันอย่างสนุกสนานที่ได้เห็นคุณครูคนใหม่นั่งอ้วกเมารถ “ครูครับ น้ำครับ” นักเรียนชายผิวขาวตัวโต ดูจากขนาดรูปร่างน่าจะ ป.6 นั่งลงต่อหน้า ส่งยิ้มให้คุณครูอย่างห่วงๆ พร้อมกับยื่นขวดน้ำให้ นทีรับขวดน้ำโดยที่ยังไม่ได้เงยเงยหน้าดูเลยว่าใครเอาน้ำมาให้รีบเปิดฝาขวดก่อนที่จะกล่าวขอบคุณทำท่าว่าจะกระดกเทน้ำลงคอ ไล่อาการขมคอ แต่สายตากลับไปสะดุดอะไรบางอย่างเข้า ที่ทำเอาหัวใจเต้นตุ๊บๆ
หนุ่มน้อยนุ่งกางเกงบอล นั่งยองๆยิ้มแฉ่งอยู่ข้างหน้า เมื่อเห็นว่าสีหน้าครูดูดีขึ้นมาหน่อยแล้วก็ดีใจ แต่นทีไม่ได้มองที่หน้าจากสภาพกางเกงในตัวน้อยสีเลือดหมูเก่าๆ ที่ยางยืดหมดสภาพจนไม่สามารถห่อไข่ไว้ได้ไม่ดี หรือเป็นเพราะไข่มันใหญ่จนล้นกางเกงในก็ไม่แน่ใจเมือนกัน แต่ที่แน่ๆไข่นวลใบนั้น มันขาวใสบริสุทธิ์ผุดผ่องยองใยจนมองเข้าไปเห็นเส้นเลือดฝอยเป็นริ้วๆไข่หำของหนุ่มน้อยวัยละอ่อนไร้ขนแซมสักเส้น ภายใต้ร่มผ้ากางเกงในสีเก่ายังซ่อนเร้นท่อนเอ็นที่นูนเด่นเห็นชัดเป็นลำๆ มันอวบอูมใหญ่แน่นคับติ้วอยู่ใต้หว่างขา นทีจ้องตาไม่กระพริบได้แต่ขมิบรูตูดถี่ๆ รีบกระดกน้ำเข้าคอ กลืนลงคออึกอึกพร้อมกับส่งยิ้มให้เด็กน้อย คล้ายกับจะบอกว่าพออ้วกออกแล้วก็ค่อยยังชั่วล่ะ (ดีขึ้นเพราะน้ำหรือไข่หำค่ะครูนทีอิอิ)
“ขอบใจน่ะที่เอาน้ำมาให้ครู” นทีพูดแต่ตายังล๊อคเป้าหมายอยู่“ไม่เป็นไรครับ ครูใหญ่ให้ผมเอามาให้ ""ครูมาใหม่แต่ละคนที่ผมเห็นพอมาถึงดอย ก็อ้วกแบบนี้ละครับ”“ผมเห็นตั้งแต่ผมอยู่ ป. 1 แล้ว 555” น้องหัวเราะอย่างอารมณ์ดีนทีมองดูเด็กน้อย นอกจากไข่มันหล่อแล้ว น่าตามันก็ใช้ได้นะเนี๊ยะจังหวะที่น้องหัวเราะไข่ก็สั่นดิกๆวิ่งขึ้นวิ่งลง เหมือนกับจะหยอกล้อกับครูใหม่ทำให้หายจากเมารถเร็วๆ
นทีค่อยๆลุกขึ้น อาการค่อยยังชั่ว มันดีขึ้นมากแล้ว จังหวะเดียวกันกับที่ ครูใหญ่เรียกเด็กโตสามคนให้มาช่วยนทียกกระเป๋าไปเก็บที่บ้านพักครูหลังที่ 2 (บนดอยที่นี่เขาจะเรียก ผอ.ว่าครูใหญ่ นทีเพิ่ง อ๋อ)
“ก้องไพร เธอกับเพื่อนอีก 2 คน ช่วยกันยกกระเป๋าช่วยครูที”“เอาไปส่งที่บ้านพักครูหลังที่ 2 แล้วก็ช่วยครูทีทำความสะอาดบ้านพักด้วยเลยนะ”แล้วครูใหญ่ก็จัดการแบ่งงานให้เด็กๆคนอื่นช่วยกันขนของไปเก็บที่โรงครัวเป็นพวกข้าวสารอาหารแห้งที่เป็นวัตถุดิบอาหารกลางวันส่วนน้องสามคนก็แยกตัวออกมา เพื่อช่วยนทียกกระเป๋าไปเก็บ“ไปไอ้ก้อง ไอ้ภูมิ …. ลุย”เพื่อนคนนึงออกเสียงชวนทำให้นทีรู้ว่า
น้องไข่ปลิ้นชื่อ ก้องไพร ชื่อเล่นว่าก้อง แหมมาถึงก็ทักทายกันด้วยไข่ขาวๆพวงงามๆเลยน่ะนักเรียน นทียิ้มแล้วหิ้วสัมภาระที่เหลือเดินตามเด็กไปติดๆ ของไม่เยอะหรอกขนแค่สองรอบเอง เสร็จเรียบเด็กๆเหนื่อยหอบนั่งแมะกับพื้น เพราะกล่องและกระเป๋าของนทีแต่ละใบไม่เบาเลยหล่ะจุของมาแจกน้องๆเพียบ แล้วหยิบโค๊กกระป๋องกับเลย์ที่ซื้อมาจากเซเว่นเป็นรางวัลขอบคุณ
เด็กๆยิ้มดีใจ คราวนี้ก้องไพรก็นั่งไม่เรียบร้อยอีกแล้ว นั่งคู้เข่าเก็บไข่ไม่มิดสะกิดใจครูเหมือนเดิม นทีหัวจะปวด..นี่ถ้าไม่เหนื่อยจากการเดินทางไกลที่ทั้งเพลียจากการเมาไข่ เฮ้ย!!! ไม่ใช่จากการเมารถ ทั้งเพลียจากการอ้วกหมดใส้พุงไข่ไอ้ก้องโดนแน่ๆ โดนนทีขย้ำไปแล้ว แต่ตอนนี้ไม่ใหว อยากอาบน้ำเย็นๆให้ชื่นตัว หลับซักงีบให้หายเมาหัว งานทำความสะอาดไว้ก่อนดีกว่า เลยบอกเด็กๆ ขอบคุณมากเชิญ พักผ่อนกันตามอัธยาศัย
งานแรกของนทีตอนนี้ค้นสัมภาระแล้วคว้าชุดเปลี่ยนและเครื่องอาบน้ำ พุ่งตัวเข้าห้องน้ำให้ไว ขออาบน้ำล้างหมำก่อน ไม่ใหว 20 ชั่วโมงกว่าการเดินทาง เน่าหมดล่ะเครื่องใน “อ่าว” นที เห็นกางเกงในเด็กตากไว้ในห้องน้ำอยูสามตัว แต่ละตัวคราบเป็นวงๆเลยนะ มันต่างขนาดกันเดาว่าน่าจะเป็นของเด็ก 3 คนแน่ๆ ใครหนอแอบมาอาบน้ำที่บ้านพักครู ถ้ารู้จะจับมารีดน้ำหวานให้เข็ด แต่ด้วยความง่วงรุ่มเร้า ใจจริงอยากพิสูจน์กลิ่นหอมของกางเกงในเด็กบนดอยดูบ้าง แต่ไม่ใหวจริงๆ จะหลับให้ได้เลยต้องรีบอาบน้ำล้างไข่ ยัดบ๊อกเชอร์ใส่ตัว ในที่สุดความเงี่ยนก็แพ้ความง่วง
นทีหลับไปกี่ชั่วโมงไม่ รู้แต่รู้ว่า ตื่นขึ้นมามันมืดมาก "ค่ำแล้วหรือเนี๊ยะ" จึงเอื้อมหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูเวลาเกือบสามทุ่มพอนอนตื่น ท้องก็เริ่มทำงานหิวทันที่ ก็ไม่มีอะไรอยู่ในท้องแล้วเนาะ มันออกมาหมดแล้ว นทีถอนหายใจ แต่ชีวิตช่างรันทดไม่รู้ที่เปิดไฟอยู่ตรงใหนกลางวันก็ไม่ได้ดูไว้ซะด้วย เห็นแต่แสงสว่างเป็นทาง ส่องมาจากบ้านพักครูหลังที่ 1
หัวใจของนทีเต้นตุ๊บๆ เลือดสูบฉีด ควยเริ่มตั้งดันบ๊อกเซอร์ให้ตุงสู้กับขอบหน้าต่าง ภาพชัดแจ่วที่ปรากฏในห้องที่กำลังเปิดไฟสว่าง เห็นทุกอริยาบถท่วงท่าของคนที่ทำอะไรกันอยู่ในห้อง มันส่องทะลุผ่านกรอบหน้าต่างออกมา ทำให้รู้สึกว่าเหมือนเรากำลังดูทีวีอยู่เลย ซี๊ดดดดด อ่าาาาาาาา
ครูใหญ่กำลังกระทุ้งตูดเด็กชายอย่างถึงอารมณ์ ดูแล้วคลับคล้ายคลับคลาน่าจะเป็นน้องที่ลืมรูดซิป โหววถ้าเป็นคนนี้จริงๆถือว่ายังเด็กตัวเล็กมากถ้ารับได้ขนาดนี้ถือว่าสุดยอด เพราะดูจากจังหวะการกระแทกรูตูดของครูใหญ่แล้วคือไม่เบาเลยนะน้องนะและดูการแอ่นก้นรับแรงกระแทกของน้องตัวน้อยก็ไม่เบาเหมือนกัน ดูท่าน่าจะเป็นงานแล้ว โหววววสุดยอดของการมาถึง มีทั้งควยทั้งไข่ให้ดู แถมเย็ดให้ดูอีกต่างหาก โชคดีจริงๆนที
นทียืนดูทีวีหนังสดอย่างฟิน ถ้าจะถามดูเฉยๆหรือ ดูแบบไม่ทำอะไรเลยหรือ แตกไปแล้วครับ เลอะขอบหน้าต่างไปละ แต่ยังคงยืนดูอย่างอิ่มเอม เพราะลีลาการรุกอันเร่าร้อนของครูใหญ่ที่ยืนจังก้าหน้าขอบเตียง ทะลวงตูดน้อยๆที่แข็งแรงกับท่วงท่าลีลารับอันอ่อนเยาว์ ตูดงอนงามโค้งโก่งในท่าหมา ก้นยืดออกมาจนเลยพ้นขอบเตียง ครูใหญ่ยืนจังก้าหนูน้อยแหกตูดอ้าสูบซิกกาแรตของครูใหญ่ กระแทกกระทั้นพ่นควันอารมณ์เงี่ยน คละคลุ้งตลบอบอวนเต็มห้องแต่เอากันขนาดนี้ เปิดหน้าต่าง เปิดไฟสว่างจ้า ไม่อายสายตาครูนทีเลยหรืออย่างไร
น่าจะอายอยู่หรอกแต่เพราะนทีโชคดีได้ดูหนังสด เพราะครูใหญ่ลืมปิดหน้าต่างจริงๆ คงทำกันจนเคยชิน เอากันฟินฟินแบบนี้เปิดหน้าต่างให้โล่ง ลมโกรกเย็นสบาย จนลืมไปว่ามีครูย้ายมาใหม่พักอยู่บ้านพักตรงข้ามหลังที่สอง แค่หน้าต่างส่องถึงกัน มีอะไรเห็นกันหมด แถมค่ำมืดดึกดื่นป่านนี้สองทุ่มสามทุ่มนทีก็ยังไม่เปิดไฟ จะไม่ให้ครูใหญ่พลาดได้อย่างไร
นทีเห็นลีลาการรับของน้องลืมรูดซิปแล้วเงี่ยนอยากจะทำบ้าง แต่อย่าดีกว่าเด็กครูใหญ่ อันตรายห้ามคิดห้ามคิดเดี๋ยวฝึกสอนไม่จบ จะลำบากไปอีกขณะที่นทีกำลังดูเพลินๆฟินฟินแต่ก็อดเสียดายที่มีแต่ภาพไม่มีเสียง ถ้ามีเสียงด้วยจะฟินขนาดใหน จู๋ๆ
ไฟสว่างฟรึบ!!! พร้อมกับเสียงเรียกดังๆ “ครูทีๆ ทำไมไม่เปิดไฟ” ฉิบหาย!!! แล้วครูนที เต็มๆเลยครูใหญ่มองมาเห็นนทีเต็มตา เพราะขนาดนทีก็ยังเห็นหนังสดแบบคมชัดฟูลเฮซดีขนัดนั้น แล้วครูใหญ่จะเห็นนทีชัดขนาดใหนครูใหญ่รีบถอดควยออกจากตูดของน้องเหมือนกับไส้กรองหลุดออกจากถุง ทั้งคู่แสดงอาการตกใจ แล้วแสงไปดับวูบลงทันทีพร้อมกับเสียงปิดหน้าต่างดังปั้ง!!!... "จบกันชีวิตกู" นทีพูดกับตัวเองเบาๆ
นทีทรุดลงนั่งอย่างหมดอาลัยตายอยาก หมดแล้วชีวิตการฝึกสอนของกู พังตั้งแต่วันแรกที่มาถึง บังอาจไปเห็นครูใหญ่เย็ดเด็ก ใครจะเอากูไว้วะ โดนตะเพิดแน่ๆ แล้วถ้ากูโดนไล่ไปแล้ว จะไปฝึกสอนที่ใหนเนี๊ยะ ถ้าจะรอปีหน้า กูก็ไม่ได้จบพร้อมกับเพื่อนนะสิ ฉิบหายๆๆๆๆๆ
ใช่แล้วเสียงใสๆที่ตะโกนเรียกนำความฉิบหายมาให้นที เป็นเสียงไอ้ก้องไข่ปลิ้นจริงๆ ที่หวังดีประสงค์ร้ายทำร้ายกู นทียังหยุดคิดไม่ได้ เพราะไข่ควยของไอ้เจ้านี่หล่ะที่ทำให้กูซวยตั้งแต่วันแรก กูไม่น่าอยากจะอมไข่มันเลยยย ซวยแท้ๆนทีนั่งคิด ขณะเดียวกันก้องไพรก็เดินยิ้มแป้นเข้ามาหานที นั่งแมะไม่เก็บไข่เหมือนเดิมแต่เพิ่มเติมคือไม่ใส่กางเกงในแล้ว รอบนี้ไม่ได้ออกมาทักทายแค่ไข่ใบเดียว ... มากันทั้งครอบครับ แสดงว่าความฉิบหายใหญ่กำลังรอกูอยู่ใช่มั้ยเนี่ยะ ขนาดเห็นแค่ไข่ใบเดียวของไอ้นี่ มันยังซวยขนาดนี้ ตอนนี้เห็นเป็นพวงมาทั้งไข่ทั้งลำจะซวยขนาดใหน
นทีได้สติ เมื่อมีเสียงเด็กน้อยผ่านเข้ามาในรูหู
“ครูที ครูทำไมไม่เปิดไฟ” ก้องไพรถาม ด้วยน้ำเสียงที่เป็นห่วงจริงๆ“ครูไม่รู้ที่เปิด กำลังใช้โทรศัพท์ส่องหาอยู่” นทีกลบเกลื่นอย่างเซ็งๆ“ครูใหญ่ให้ผมเอาข้าวเหนียวหมูทอดมาให้ เห็นครูไม่ไปกินข้าว”“ผมวิ่งเอามาให้ ตั้งแต่ยังไม่มืดเลย เห็นครูนอนหลับไม่กล้าปลุก”พอพูดถึงตรงนี้ก้องไพรก็ยิ้มขำๆแบบมีเลศนัย แล้วพูดต่อไปว่า"ผมมาหลายรอบแล้วแต่ครูก็ยังไม่เปิดไฟซักที จนรอบนี้ผมต้องขึ้นมาดูครูให้ได้" "...ผมเป็นห่วงครูครับ"
ตรงคำว่าผมเป็นห่วงครูครับนี่หล่ะ มันทัชใจนที จนเขาต้องหันหน้ามาสนใจเด็กน้อยที่อยู่ข้างหน้า เพราะคำว่าห่วงของมันช่างใสซื่อบริสุทธิ์ดูจริงใจมาก แล้วยิ่งดูจากสีหน้า แววตาแล้วมันทำให้ความรู้สึกจริงใจที่ออกมากับน้ำเสียงมันชัดเจนมากยิ่งขึ้น
นทีลุกไปหยิบกางเกงขาสั้นและเสื้อกล้ามใส่ เพราะหากเป็นบ๊อกเซอร์ตัวเดียวแบบนี้เดี๋ยวนั่งไข่ปลิ้นไม่แพ้ไอ้ก้องไพรมัน
“ครูทีไฟบ้านครูทีเปิดปิดได้ทั้งด้านล่างด้านบนเลยน่ะ”ก้องไพรลุกขึ้นกำลังจะไปเปิดปิดให้ครูดู "ไม่ต้องๆ" นทีก็ห้ามไว้ พร้อมกับคิดในใจว่า “แค่นี้มึงมาเปิดไฟก็เหมือนเปิดความซวยให้กูเต็มที่แล้วจะทำอะไรอีก” นทียังปลงไม่ตก มองไปที่ถุงข้าวเหนียว 2 ห่อกับหมูทอด ท้องก็ร้องจ๊อกกกขึ้นมา ก้องไพรรีบเงยหน้าขึ้นมองนทีทันทีด้วยสีหน้ายิ้มๆ “ครูทีหิวข้าวใช่มั้ยหล่ะ” 5555
“ก้อง…กินข้าวเป็นเพื่อนครูได้มั้ย” นทีหาเพื่อนกิน“ข้าวนิดเดียวผมกินด้วยกลัวครูไม่อิ่ม” คำตอบของเด็กน้อยทำให้นทีจุกที่ใจ มันใสซื่อตรงไปตรงมาแบบไม่ต้องแปลความรู้สึกอะไรเลย
“กินมาม่ามั้ยครูมีมาม่าน่ะ”นทียังตื้อหาเพื่อนกินให้ได้ก้องไพรยิ้มส่งสายตาแวววาวเมื่อได้ยินคำว่าจะได้กินมาม่า “ก็ได้ครับครูที”
นทีไปค้นดูของในกล่องหยิบกาต้มน้ำร้อนอันเล็กออกมา เติมน้ำจนเต็มแล้วเสียบปลั๊ก ช่วงที่รอเวลาให้มันดีด ก็เอามาม่าคัพที่ซื้อจากเซเว่นมาให้ก้องไพรเลือกมีสองรส รสต้มยำกับรสหมูสับ ก้องไพรเลือกรสต้มยำ
จ๊อกกกกจ๊อก…ท้องของนทีร้องอีกรอบคราวนี้ก้องไพรหัวเราะเสียงดัง พร้อมกับหยิบข้าวเหนียวและหมูทอดส่งให้ นทีคว้าหมับ ยัดข้าวเหนียวใส่ปากพร้อมกับยัดหมูทอดตามเข้าไป เคี้ยวตุ้ยๆ ก้องไพรเห็นก็หัวเราะชอบใจ ภูมิใจที่ครูกินข้าวที่ตนเป็นคนเอามาให้ เสียงกาน้ำร้อนดี๊ดดัง “ตั๊บ” ก้องไพรยิ้มแป้น รีบแกะกล่องม่าม่าเทเครื่องปรุงอย่างคล่อง จนนทีแปลกใจเพราะคิดว่าน้องคงจะไม่เคยกิน และกำลังคิดจะทำให้อยู่แล้ว เลยพูดแซวออกไปว่า
“ก้อง … เคยกินมาม่าคัพด้วยหรือ” นทีถามเหมือนหยังเชิงอะไรอยู่“เคยครับตอนครูใหญ่พาไปในเมือง เคยกินที่เซเว่น” ก้องไพรตอบแบบไม่ได้คิดอะไร แต่นทีกลับคิดมาก คิดไปจนถึงว่า……ก้องไพรจะเคยโดน……หรือเปล่านะแล้วก็ถอนหายใจออกมา ช่างเถอะเพลอๆพรุ่งนี้ก็โดนไล่กลับบ้านละ
นทีเคี้ยวข้าวเหนียวตุ๊ยๆอย่างอร่อย เพราะหิวมาก ยังดีมีก้องไพรอยู่กินมาม่าเป็นเพื่อน ก้องไพรนังซดมาม่าร้อนๆ เป่าเส้นม่าม่าแล้วดูดซู๊ดดด…ดึงเส้นมาม่าเข้าปากไป จังหวะที่ดูดเส้นมาม่าเข้าไป ไข่หำมันก็ดึ๋งๆ พวงไข่ยกขึ้นยกลงดุกดิก ถ้าอารมณ์ธรรมดาก็นทีก็คงจะดูเพลินตาไม่น้อย แต่ตอนนี้รู้สึกไม่เพลินใจเท่าใหร่ เพราะอารมณ์ชีวิตของการเป็นครูฝึกสอนของนทีกำลังถูกแขวนอยู่บนเส้นด้าย การรู้ในสิ่งที่ไม่ควรรู้ การเห็นในสิ่งที่ไม่ควรเห็น “เฮ้อ!!” … นทีถอนหายใจอย่างแรง เพราะไม่รู้ว่าพรุ่งนี้จะเจออะไรบ้าง แล้วมองไปที่บ้านพักหมายเลข 1 ซึ่งตอนนี้ปิดไฟเงียบสนิท คนละบรรยากาศกับตอนที่เปิดไฟแสดงอารมณ์เร่าร้อนใสกันอย่างสิ้นเชิง
{:7_361:}{:7_361:}{:7_361:}
ตอนที่แล้ว
ตอนต่อไป
คุณยายคำแพงกำลังอยู่ระหว่างการฝึกเขียนอยูนะค่ะ พยายามลองเขียนเรื่องใหม่ สถานที่ใหม่ๆลองดู เพื่อพัฒนาตัวเองค่ะ ผู้รู้ติชมแนะนำได้นะค่ะส่วนเรื่องน้ำใจแปะไว้ให้รู้เฉยๆค่ะ แค่มีคนอ่าน ยายก็ดีใจแล้ว ส่วนการอัพเดทของคุณยาย จะพยายามบังคับตัวเองให้ได้อย่างน้อย สองวันต่อหนึ่งตอนค่ะ เป็นกำลังใจให้ยายด้วยนะค่ะ{:7_383:}เติมน้ำใจช่วยยาย{:7_383:} ไม่บังคับน่ะค่ะแล้วแต่จะทำบุญ
สนุกมากครับ nuangnut1996 ตอบกลับเมื่อ 2024-10-6 08:57
สนุกมากครับ
ขอบคุณนะคะเม้นแรก{:7_383:} ขอบคุณ ขอบคุณครับ สนุกดีครับ {:5_146:} ขอบคุณมาต่อไวๆๆนะรอตอนต่อไป รอติดตามตอนหน้านะครับ ครูใหญ่คงใหญ่มาก ขอบคุณครับ ขอบคุนยายคับบ
เปนกำลังใจให้คับ เป็นกำลังใจให้นะครับคุณยาย ครูนที จะอยู่ตลอดยันเป็นครูใหญ่เลยนะ ขอบคุณครับ บรรยายเสียจนอยากเห็นก้องไพรน้อยแล้ว มีภาพประกอบด้วยจะดีไม่น้อย ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ สนุกมากเลยครับ สุดยอดมากขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ชอบๆ เรื่องราวสนุกดีครับเด็กชาวดอยใสซื่อดีครับ