แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย กอทอฒอ เมื่อ 2024-10-6 09:58
 กระเทยเฒ่าเล่าเรื่อง.............................. ครูนทีที่รักEp2 ไข่ห้อยพาซวย “ครูใหญ่มาแล้ว ครูใหญ่มาแล้ว” เสียงตะโกนแซ่งแซ่ของเด็กๆดังขึ้นทันทีเมื่อรถกำลังจอดลง ภาพเด็กๆที่กำลังวิ่งกรูเข้ามาอย่างดีใจนั้น มันดูเลือนลางเหมือนมองไม่ชัด นทีรู้สึกสมองหมุนติ้วๆเหมือนลูกข่าง รีบเปิดประตูพุ่งตัวออกจากรถให้ไว...เกือบไม่ทัน อาการมวนท้องคลื่นใส้เหมือนจะอ๊วกที่โจมตีนทีมาตลอด แต่ความอดทนอดกลั้นของเขายังใช้ได้อยู่ แต่ตอนนี้เขากลับรู้สึกพ่ายแพ้ต่อความคดโค้งและสูงชันของถนนบนดอย อารมณ์ชมวิวที่ฟินหน้าระรื่นก่อนหน้านี้ เปลี่ยนเป็นหน้าตาบูดเบี้ยวเหย๋เก พร้อมกับอ้วกที่พุ่งออกมาปานพญานาคพ่นน้ำ เรี่ยวแรงร่อยหรออ่อนล้า สายตาฟ่ามัว "หมดกันของดีๆที่กูกินมา หมดใส้หมดพุง" นทีคิดในใจ
เขานั่งอ้วกอย่างหมดท่าหน้าตาบูดเบี้ยวแบบนั้น เด็กๆก็พากันหัวเราะ ซุบซิบกันอย่างสนุกสนานที่ได้เห็นคุณครูคนใหม่นั่งอ้วกเมารถ “ครูครับ น้ำครับ” นักเรียนชายผิวขาวตัวโต ดูจากขนาดรูปร่างน่าจะ ป.6 นั่งลงต่อหน้า ส่งยิ้มให้คุณครูอย่างห่วงๆ พร้อมกับยื่นขวดน้ำให้ นทีรับขวดน้ำโดยที่ยังไม่ได้เงยเงยหน้าดูเลยว่าใครเอาน้ำมาให้ รีบเปิดฝาขวดก่อนที่จะกล่าวขอบคุณ ทำท่าว่าจะกระดกเทน้ำลงคอ ไล่อาการขมคอ แต่สายตากลับไปสะดุดอะไรบางอย่างเข้า ที่ทำเอาหัวใจเต้นตุ๊บๆ
หนุ่มน้อยนุ่งกางเกงบอล นั่งยองๆยิ้มแฉ่งอยู่ข้างหน้า เมื่อเห็นว่าสีหน้าครูดูดีขึ้นมาหน่อยแล้วก็ดีใจ แต่นทีไม่ได้มองที่หน้า จากสภาพกางเกงในตัวน้อยสีเลือดหมูเก่าๆ ที่ยางยืดหมดสภาพจนไม่สามารถห่อไข่ไว้ได้ไม่ดี หรือเป็นเพราะไข่มันใหญ่จนล้น กางเกงในก็ไม่แน่ใจเมือนกัน แต่ที่แน่ๆไข่นวลใบนั้น มันขาวใสบริสุทธิ์ผุดผ่องยองใยจนมองเข้าไปเห็นเส้นเลือดฝอยเป็นริ้วๆ ไข่หำของหนุ่มน้อยวัยละอ่อนไร้ขนแซมสักเส้น ภายใต้ร่มผ้ากางเกงในสีเก่ายังซ่อนเร้นท่อนเอ็นที่นูนเด่นเห็นชัดเป็นลำๆ มันอวบอูมใหญ่แน่นคับติ้วอยู่ใต้หว่างขา นทีจ้องตาไม่กระพริบได้แต่ขมิบรูตูดถี่ๆ รีบกระดกน้ำเข้าคอ กลืนลงคออึกอึก พร้อมกับส่งยิ้มให้เด็กน้อย คล้ายกับจะบอกว่าพออ้วกออกแล้วก็ค่อยยังชั่วล่ะ (ดีขึ้นเพราะน้ำหรือไข่หำค่ะครูนทีอิอิ)
“ขอบใจน่ะที่เอาน้ำมาให้ครู” นทีพูดแต่ตายังล๊อคเป้าหมายอยู่ “ไม่เป็นไรครับ ครูใหญ่ให้ผมเอามาให้ " "ครูมาใหม่แต่ละคนที่ผมเห็นพอมาถึงดอย ก็อ้วกแบบนี้ละครับ” “ผมเห็นตั้งแต่ผมอยู่ ป. 1 แล้ว 555” น้องหัวเราะอย่างอารมณ์ดี นทีมองดูเด็กน้อย นอกจากไข่มันหล่อแล้ว น่าตามันก็ใช้ได้นะเนี๊ยะ จังหวะที่น้องหัวเราะไข่ก็สั่นดิกๆวิ่งขึ้นวิ่งลง เหมือนกับจะหยอกล้อกับครูใหม่ ทำให้หายจากเมารถเร็วๆ
นทีค่อยๆลุกขึ้น อาการค่อยยังชั่ว มันดีขึ้นมากแล้ว จังหวะเดียวกันกับที่ ครูใหญ่เรียกเด็กโตสามคนให้มาช่วยนทียกกระเป๋าไปเก็บที่บ้านพักครูหลังที่ 2 (บนดอยที่นี่เขาจะเรียก ผอ.ว่าครูใหญ่ นทีเพิ่ง อ๋อ)
“ก้องไพร เธอกับเพื่อนอีก 2 คน ช่วยกันยกกระเป๋าช่วยครูที” “เอาไปส่งที่บ้านพักครูหลังที่ 2 แล้วก็ช่วยครูทีทำความสะอาดบ้านพักด้วยเลยนะ” แล้วครูใหญ่ก็จัดการแบ่งงานให้เด็กๆคนอื่นช่วยกันขนของไปเก็บที่โรงครัว เป็นพวกข้าวสาร อาหารแห้งที่เป็นวัตถุดิบอาหารกลางวัน ส่วนน้องสามคนก็แยกตัวออกมา เพื่อช่วยนทียกกระเป๋าไปเก็บ “ไปไอ้ก้อง ไอ้ภูมิ …. ลุย” เพื่อนคนนึงออกเสียงชวนทำให้นทีรู้ว่า
น้องไข่ปลิ้นชื่อ ก้องไพร ชื่อเล่นว่าก้อง แหมมาถึงก็ทักทายกันด้วยไข่ขาวๆพวงงามๆเลยน่ะนักเรียน นทียิ้มแล้วหิ้วสัมภาระที่เหลือเดินตามเด็กไปติดๆ ของไม่เยอะหรอกขนแค่สองรอบเอง เสร็จเรียบเด็กๆเหนื่อยหอบนั่งแมะกับพื้น เพราะกล่องและกระเป๋าของนทีแต่ละใบไม่เบาเลยหล่ะ จุของมาแจกน้องๆเพียบ แล้วหยิบโค๊กกระป๋องกับเลย์ที่ซื้อมาจากเซเว่นเป็นรางวัลขอบคุณ
เด็กๆยิ้มดีใจ คราวนี้ก้องไพรก็นั่งไม่เรียบร้อยอีกแล้ว นั่งคู้เข่าเก็บไข่ไม่มิดสะกิดใจครูเหมือนเดิม นทีหัวจะปวด..นี่ถ้าไม่เหนื่อยจากการเดินทางไกลที่ทั้งเพลียจากการเมาไข่ เฮ้ย!!! ไม่ใช่จากการเมารถ ทั้งเพลียจากการอ้วกหมดใส้พุง ไข่ไอ้ก้องโดนแน่ๆ โดนนทีขย้ำไปแล้ว แต่ตอนนี้ไม่ใหว อยากอาบน้ำเย็นๆให้ชื่นตัว หลับซักงีบให้หายเมาหัว งานทำความสะอาดไว้ก่อนดีกว่า เลยบอกเด็กๆ ขอบคุณมากเชิญ พักผ่อนกันตามอัธยาศัย
งานแรกของนทีตอนนี้ค้นสัมภาระแล้วคว้าชุดเปลี่ยนและเครื่องอาบน้ำ พุ่งตัวเข้าห้องน้ำให้ไว ขออาบน้ำล้างหมำก่อน ไม่ใหว 20 ชั่วโมงกว่าการเดินทาง เน่าหมดล่ะเครื่องใน “อ่าว” นที เห็นกางเกงในเด็กตากไว้ในห้องน้ำอยูสามตัว แต่ละตัวคราบเป็นวงๆเลยนะ มันต่างขนาดกันเดาว่าน่าจะเป็นของเด็ก 3 คนแน่ๆ ใครหนอแอบมาอาบน้ำที่บ้านพักครู ถ้ารู้จะจับมารีดน้ำหวานให้เข็ด แต่ด้วยความง่วงรุ่มเร้า ใจจริงอยากพิสูจน์กลิ่นหอมของกางเกงในเด็กบนดอยดูบ้าง แต่ไม่ใหวจริงๆ จะหลับให้ได้ เลยต้องรีบอาบน้ำล้างไข่ ยัดบ๊อกเชอร์ใส่ตัว ในที่สุดความเงี่ยนก็แพ้ความง่วง
นทีหลับไปกี่ชั่วโมงไม่ รู้แต่รู้ว่า ตื่นขึ้นมามันมืดมาก "ค่ำแล้วหรือเนี๊ยะ" จึงเอื้อมหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูเวลาเกือบสามทุ่ม พอนอนตื่น ท้องก็เริ่มทำงานหิวทันที่ ก็ไม่มีอะไรอยู่ในท้องแล้วเนาะ มันออกมาหมดแล้ว นทีถอนหายใจ แต่ชีวิตช่างรันทด ไม่รู้ที่เปิดไฟอยู่ตรงใหนกลางวันก็ไม่ได้ดูไว้ซะด้วย เห็นแต่แสงสว่างเป็นทาง ส่องมาจากบ้านพักครูหลังที่ 1
หัวใจของนทีเต้นตุ๊บๆ เลือดสูบฉีด ควยเริ่มตั้งดันบ๊อกเซอร์ให้ตุงสู้กับขอบหน้าต่าง ภาพชัดแจ่วที่ปรากฏในห้องที่กำลัง เปิดไฟสว่าง เห็นทุกอริยาบถท่วงท่าของคนที่ทำอะไรกันอยู่ในห้อง มันส่องทะลุผ่านกรอบหน้าต่างออกมา ทำให้รู้สึกว่าเหมือนเรากำลังดูทีวีอยู่เลย ซี๊ดดดดด อ่าาาาาาาา
ครูใหญ่กำลังกระทุ้งตูดเด็กชายอย่างถึงอารมณ์ ดูแล้วคลับคล้ายคลับคลาน่าจะเป็นน้องที่ลืมรูดซิป โหววถ้าเป็นคนนี้จริงๆ ถือว่ายังเด็กตัวเล็กมากถ้ารับได้ขนาดนี้ถือว่าสุดยอด เพราะดูจากจังหวะการกระแทกรูตูดของครูใหญ่แล้วคือไม่เบาเลยนะน้องนะ และดูการแอ่นก้นรับแรงกระแทกของน้องตัวน้อยก็ไม่เบาเหมือนกัน ดูท่าน่าจะเป็นงานแล้ว โหววววสุดยอดของการมาถึง มีทั้งควยทั้งไข่ให้ดู แถมเย็ดให้ดูอีกต่างหาก โชคดีจริงๆนที
นทียืนดูทีวีหนังสดอย่างฟิน ถ้าจะถามดูเฉยๆหรือ ดูแบบไม่ทำอะไรเลยหรือ แตกไปแล้วครับ เลอะขอบหน้าต่างไปละ แต่ยังคงยืนดูอย่างอิ่มเอม เพราะลีลาการรุกอันเร่าร้อนของครูใหญ่ที่ยืนจังก้าหน้าขอบเตียง ทะลวงตูดน้อยๆที่แข็งแรง กับท่วงท่าลีลารับอันอ่อนเยาว์ ตูดงอนงามโค้งโก่งในท่าหมา ก้นยืดออกมาจนเลยพ้นขอบเตียง ครูใหญ่ยืนจังก้า หนูน้อยแหกตูดอ้าสูบซิกกาแรตของครูใหญ่ กระแทกกระทั้นพ่นควันอารมณ์เงี่ยน คละคลุ้งตลบอบอวนเต็มห้อง แต่เอากันขนาดนี้ เปิดหน้าต่าง เปิดไฟสว่างจ้า ไม่อายสายตาครูนทีเลยหรืออย่างไร
น่าจะอายอยู่หรอกแต่เพราะนทีโชคดีได้ดูหนังสด เพราะครูใหญ่ลืมปิดหน้าต่างจริงๆ คงทำกันจนเคยชิน เอากันฟินฟินแบบนี้ เปิดหน้าต่างให้โล่ง ลมโกรกเย็นสบาย จนลืมไปว่ามีครูย้ายมาใหม่พักอยู่บ้านพักตรงข้ามหลังที่สอง แค่หน้าต่างส่องถึงกัน มีอะไรเห็นกันหมด แถมค่ำมืดดึกดื่นป่านนี้ สองทุ่มสามทุ่มนทีก็ยังไม่เปิดไฟ จะไม่ให้ครูใหญ่พลาดได้อย่างไร
นทีเห็นลีลาการรับของน้องลืมรูดซิปแล้วเงี่ยนอยากจะทำบ้าง แต่อย่าดีกว่าเด็กครูใหญ่ อันตรายห้ามคิดห้ามคิดเดี๋ยวฝึกสอนไม่จบ จะลำบากไปอีก ขณะที่นทีกำลังดูเพลินๆฟินฟิน แต่ก็อดเสียดายที่มีแต่ภาพไม่มีเสียง ถ้ามีเสียงด้วยจะฟินขนาดใหน จู๋ๆ
ไฟสว่างฟรึบ!!! พร้อมกับเสียงเรียกดังๆ “ครูทีๆ ทำไมไม่เปิดไฟ” ฉิบหาย!!! แล้วครูนที เต็มๆเลยครูใหญ่มองมาเห็นนทีเต็มตา เพราะขนาดนทีก็ยังเห็นหนังสดแบบคมชัดฟูลเฮซดีขนัดนั้น แล้วครูใหญ่จะเห็นนทีชัดขนาดใหน ครูใหญ่รีบถอดควย ออกจากตูดของน้องเหมือนกับไส้กรองหลุดออกจากถุง ทั้งคู่แสดงอาการตกใจ แล้วแสงไปดับวูบลงทันที พร้อมกับเสียงปิดหน้าต่างดัง ปั้ง!!! ... "จบกันชีวิตกู" นทีพูดกับตัวเองเบาๆ
นทีทรุดลงนั่งอย่างหมดอาลัยตายอยาก หมดแล้วชีวิตการฝึกสอนของกู พังตั้งแต่วันแรกที่มาถึง บังอาจไปเห็นครูใหญ่เย็ดเด็ก ใครจะเอากูไว้วะ โดนตะเพิดแน่ๆ แล้วถ้ากูโดนไล่ไปแล้ว จะไปฝึกสอนที่ใหนเนี๊ยะ ถ้าจะรอปีหน้า กูก็ไม่ได้จบพร้อมกับเพื่อนนะสิ ฉิบหายๆๆๆๆๆ
ใช่แล้วเสียงใสๆที่ตะโกนเรียกนำความฉิบหายมาให้นที เป็นเสียงไอ้ก้องไข่ปลิ้นจริงๆ ที่หวังดีประสงค์ร้ายทำร้ายกู นทียังหยุดคิดไม่ได้ เพราะไข่ควยของไอ้เจ้านี่หล่ะที่ทำให้กูซวยตั้งแต่วันแรก กูไม่น่าอยากจะอมไข่มันเลยยย ซวยแท้ๆ นทีนั่งคิด ขณะเดียวกันก้องไพรก็เดินยิ้มแป้นเข้ามาหานที นั่งแมะไม่เก็บไข่เหมือนเดิมแต่เพิ่มเติมคือไม่ใส่กางเกงในแล้ว รอบนี้ไม่ได้ออกมาทักทายแค่ไข่ใบเดียว ... มากันทั้งครอบครับ แสดงว่าความฉิบหายใหญ่กำลังรอกูอยู่ใช่มั้ยเนี่ยะ ขนาดเห็นแค่ไข่ใบเดียวของไอ้นี่ มันยังซวยขนาดนี้ ตอนนี้เห็นเป็นพวงมาทั้งไข่ทั้งลำจะซวยขนาดใหน
นทีได้สติ เมื่อมีเสียงเด็กน้อยผ่านเข้ามาในรูหู
“ครูที ครูทำไมไม่เปิดไฟ” ก้องไพรถาม ด้วยน้ำเสียงที่เป็นห่วงจริงๆ “ครูไม่รู้ที่เปิด กำลังใช้โทรศัพท์ส่องหาอยู่” นทีกลบเกลื่นอย่างเซ็งๆ “ครูใหญ่ให้ผมเอาข้าวเหนียวหมูทอดมาให้ เห็นครูไม่ไปกินข้าว” “ผมวิ่งเอามาให้ ตั้งแต่ยังไม่มืดเลย เห็นครูนอนหลับไม่กล้าปลุก” พอพูดถึงตรงนี้ก้องไพรก็ยิ้มขำๆแบบมีเลศนัย แล้วพูดต่อไปว่า "ผมมาหลายรอบแล้วแต่ครูก็ยังไม่เปิดไฟซักที จนรอบนี้ผมต้องขึ้น มาดูครูให้ได้" "...ผมเป็นห่วงครูครับ"
ตรงคำว่าผมเป็นห่วงครูครับนี่หล่ะ มันทัชใจนที จนเขาต้องหันหน้ามาสนใจเด็กน้อยที่อยู่ข้างหน้า เพราะคำว่าห่วงของมันช่างใสซื่อบริสุทธิ์ดูจริงใจมาก แล้วยิ่งดูจากสีหน้า แววตาแล้วมันทำให้ ความรู้สึกจริงใจที่ออกมากับน้ำเสียงมันชัดเจนมากยิ่งขึ้น
นทีลุกไปหยิบกางเกงขาสั้นและเสื้อกล้ามใส่ เพราะหากเป็นบ๊อกเซอร์ตัวเดียวแบบนี้ เดี๋ยวนั่งไข่ปลิ้นไม่แพ้ไอ้ก้องไพรมัน
“ครูทีไฟบ้านครูทีเปิดปิดได้ทั้งด้านล่างด้านบนเลยน่ะ” ก้องไพรลุกขึ้นกำลังจะไปเปิดปิดให้ครูดู "ไม่ต้องๆ" นทีก็ห้ามไว้ พร้อมกับคิดในใจว่า “แค่นี้มึงมาเปิดไฟก็เหมือนเปิดความซวยให้กูเต็มที่แล้วจะทำอะไรอีก” นทียังปลงไม่ตก มองไปที่ถุงข้าวเหนียว 2 ห่อกับหมูทอด ท้องก็ร้องจ๊อกกกขึ้นมา ก้องไพรรีบเงยหน้าขึ้นมองนทีทันทีด้วยสีหน้ายิ้มๆ “ครูทีหิวข้าวใช่มั้ยหล่ะ” 5555
“ก้อง…กินข้าวเป็นเพื่อนครูได้มั้ย” นทีหาเพื่อนกิน “ข้าวนิดเดียวผมกินด้วยกลัวครูไม่อิ่ม” คำตอบของเด็กน้อยทำให้นทีจุกที่ใจ มันใสซื่อตรงไปตรงมาแบบไม่ต้องแปลความรู้สึกอะไรเลย
“กินมาม่ามั้ยครูมีมาม่าน่ะ” นทียังตื้อหาเพื่อนกินให้ได้ ก้องไพรยิ้มส่งสายตาแวววาวเมื่อได้ยินคำว่าจะได้กินมาม่า “ก็ได้ครับครูที”
นทีไปค้นดูของในกล่องหยิบกาต้มน้ำร้อนอันเล็กออกมา เติมน้ำจนเต็มแล้วเสียบปลั๊ก ช่วงที่รอเวลาให้มันดีด ก็เอามาม่าคัพที่ซื้อจากเซเว่นมาให้ก้องไพรเลือกมีสองรส รสต้มยำกับรสหมูสับ ก้องไพรเลือกรสต้มยำ
จ๊อกกกกจ๊อก…ท้องของนทีร้องอีกรอบคราวนี้ก้องไพรหัวเราะเสียงดัง พร้อมกับหยิบข้าวเหนียวและหมูทอดส่งให้ นทีคว้าหมับ ยัดข้าวเหนียวใส่ปากพร้อมกับยัดหมูทอดตามเข้าไป เคี้ยวตุ้ยๆ ก้องไพรเห็นก็หัวเราะชอบใจ ภูมิใจ ที่ครูกินข้าวที่ตนเป็นคนเอามาให้ เสียงกาน้ำร้อนดี๊ดดัง “ตั๊บ” ก้องไพรยิ้มแป้น รีบแกะกล่องม่าม่าเทเครื่องปรุงอย่างคล่อง จนนทีแปลกใจเพราะคิดว่าน้องคงจะไม่เคยกิน และกำลังคิดจะทำให้อยู่แล้ว เลยพูดแซวออกไปว่า
“ก้อง … เคยกินมาม่าคัพด้วยหรือ” นทีถามเหมือนหยังเชิงอะไรอยู่ “เคยครับตอนครูใหญ่พาไปในเมือง เคยกินที่เซเว่น” ก้องไพรตอบแบบไม่ได้คิดอะไร แต่นทีกลับคิดมาก คิดไปจนถึงว่า……ก้องไพรจะเคยโดน……หรือเปล่านะ แล้วก็ถอนหายใจออกมา ช่างเถอะเพลอๆพรุ่งนี้ก็โดนไล่กลับบ้านละ
นทีเคี้ยวข้าวเหนียวตุ๊ยๆอย่างอร่อย เพราะหิวมาก ยังดีมีก้องไพรอยู่กินมาม่าเป็นเพื่อน ก้องไพรนังซดมาม่าร้อนๆ เป่าเส้นม่าม่าแล้วดูดซู๊ดดด…ดึงเส้นมาม่าเข้าปากไป จังหวะที่ดูดเส้นมาม่าเข้าไป ไข่หำมันก็ดึ๋งๆ พวงไข่ยกขึ้นยกลงดุกดิก ถ้าอารมณ์ธรรมดาก็นทีก็คงจะดูเพลินตาไม่น้อย แต่ตอนนี้รู้สึกไม่เพลินใจเท่าใหร่ เพราะอารมณ์ชีวิตของการเป็นครูฝึกสอนของนที กำลังถูกแขวนอยู่บนเส้นด้าย การรู้ในสิ่งที่ไม่ควรรู้ การเห็นในสิ่งที่ไม่ควรเห็น “เฮ้อ!!” … นทีถอนหายใจอย่างแรง เพราะไม่รู้ว่าพรุ่งนี้จะเจออะไรบ้าง แล้วมองไปที่บ้านพักหมายเลข 1 ซึ่งตอนนี้ปิดไฟเงียบสนิท คนละบรรยากาศกับตอนที่เปิดไฟแสดงอารมณ์เร่าร้อนใสกันอย่างสิ้นเชิง
คุณยายคำแพงกำลังอยู่ระหว่างการฝึกเขียนอยูนะค่ะ พยายามลองเขียนเรื่องใหม่ สถานที่ใหม่ๆลองดู เพื่อพัฒนาตัวเองค่ะ ผู้รู้ติชมแนะนำได้นะค่ะ ส่วนเรื่องน้ำใจแปะไว้ให้รู้เฉยๆค่ะ แค่มีคนอ่าน ยายก็ดีใจแล้ว ส่วนการอัพเดทของคุณยาย จะพยายามบังคับตัวเองให้ได้ อย่างน้อย สองวันต่อหนึ่งตอนค่ะ เป็นกำลังใจให้ยายด้วยนะค่ะ ไม่บังคับน่ะค่ะแล้วแต่จะทำบุญ
| 
ค้นหาสมาชิก
โพสต์ 2024-10-6 08:27:42
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
การ์ดสีสัน
โพสต์ 2024-10-6 08:57:45
โพสต์ 2024-10-6 12:48:49
โพสต์ 2024-10-6 13:32:45
โพสต์ 2024-10-6 18:07:05
