บทหนึ่งของชีวิต ตอน เพื่อนรัก เพื่อนร่าน 2 โดย Orama
บทหนึ่งของชีวิตตอน เพื่อนรัก เพื่อนร่าน 2 โดย Orama“ถ้ามึงมีผัว..พ่อมึงจะได้กระทืบไส้แตกปะไร”“เอาจริงพ่อก็ตามกูไม่ทันหรอก...พี่สาวกูตอนนี้ก็หนีไปอยู่กับทอมเรียบร้อยโรงเรียนจีนแล้วกูไม่เห็นว่าแกจะมีปัญญาไปตามทำอะไรพี่สาวกูได้”“แกคงปลงได้แล้วมั้ง”“ปลงห่าอะไรละ...ด่ากระทบใส่หูกูทุกวัน..แถมพูดลอยๆ ว่าอย่าพามาให้เห็นหน้า”“พี่มึงไม่มาเลยหรอ”“ก็มาแหละ...แต่มาเวลาที่พ่อกูไม่อยู่บ้านก็จะมาหาแม่...แถมยังเสือกพาผัวทอมมาหาแม่ด้วย”“แม่มึงว่าไงบ้าง”“โอ้ย....แม่กูไม่มีปากมีเสียงหรอกใครทำอะไรก็เห็นดีเห็นงามไปหมดแหละ”“ก็ดีแล้วนี่”“พอกูบ่นแม่กูบ่อยว่าตามใจลูกจนเสียคนหมดแล้ว”“ธรรมดาแหละแม่กับลูก.......แล้วมึงล่ะคิดไง”“กูจะไปคิดอะไรของใครของมันใครจะเอากับใครก็ช่าง...เออ...แค่กูไม่ชอบหน้าเท่านั้นแหละ”“ไม่ชอบหน้าใครหรอ”“เอ้า....ก็หน้าอีทอมนั่นไง...เห็นแล้วหงุดหงิดทำตัวกร่างเกินชาย ห้าวเกินจริง ชอบพยายามทำตัวให้เหมือนผู้ชาย แต่มันเกินชายไปมาก..ผู้ชายแท้ๆ กูก็ไม่เห็นเห็นเขาจะมีใครทำตัวแบบมัน”“อืม...........”“อย่างเวลาคุยชอบลงท้ายครับอย่างนั้น ฮะอย่างนี้ เวลาพูดแทนตัวเองว่าผมแล้วลงท้ายด้วยครับทุกคำแล้วก็จะเน้นครับชัดเจนและดังๆ ..แบบว่าอยากให้คนอื่นมองว่าตัวเองเป็นชายมั้ง..เวลาเดินก็ทำท่ายกไหล่แบบกร่าง ๆเหมือนนักเลงบ้านนอก...ตูดใหญ่ยังกะละมัง เวลาเห็นผู้หญิงก็ทำท่ากรุ้มกริ่ม ผิวปากแซวคนสวยอย่างนั้นคนสวยอย่างนี้...กูดูแล้วว่ามันเยอะเกินจริง...ก็ประมาณนี้แหละ”“มึงเคยเจอหรอ”“เคยเจอสองสามครั้งพี่กูนัดให้ไปเอาของมาให้แม่...เวลาเจอหน้ากูเสือกกระแดะมาสอนกูว่าการเป็นชายต้องทำตัวยังไงถึงจะแมน ต้องวางตัวยังไง...ถุย...ควยกูดุ้นเท่าแขนไม่แมนตรงไหน”“เท่าแขนจริงง่ะ5555555555” ผมแกล้งแซวมัน เพราะดูจากูปร่างมันแล้ว ควยมันน่าจะไม่เท่าไหร่“เออน่า...อย่างน้อยกูก็มีควยแล้วกัน”“เอาน่า...อย่าคิดมาก...ความสุขของใครของมัน”“ความสุขมันก็อยู่ส่วนมันซิ...ไม่ใช่ความสุขของกูนี่เป็นทอมแต่เสือกกระแดะมาสอนผู้ชายให้ทำตัวเป็นผู้ชายนี่นะ...ทุเรศว่ะ”เราสองคนคุยกันอีกหลายเรื่องจนเวลาค่ำไอ้ทัดก็ขอตัวกลับบ้าน โดยเราสองคนนัดไปเที่ยวห้างกันในวันเสาร์ที่จะถึงนี้วันเสาร์ผมตื่นนอนประมาณเกือบเก้าโมงอาบน้ำแต่งตัวเสร็จก็สิบโมงกว่าเลยขึ้นรถประจำทางมาเจอไอ้ทัดที่ห้างสรรพสินค้ากลางเมือง“ไงมึงรอก็นานมั้ย”ไอ้ทักมาสายสิบกว่านาที“ไม่นานหรอกพอดีเจอไอ้ตี๋ เพิ่งแยกกันเมื่อกี้”“อ้าวหรอ...มันมากับใคร”“ก็ก๊วนของมันนั่นแหละ...โน่นไงเดินสวนสนามกันไปโน่น”“ไปหาไรกินก่อนหิว”มันชวนผมไปหาอะไรกิน“มึงอยากกินอะไร”ผมถามเพราะเช้า ๆ แบบนี้ก็คิดไม่ออกเหมือนกัน“อะไรก็ได้”มันตอบมาแบบกำปั้นทุบดิน“กินตีนมั้ย”ผมตอบแบบไม่ต้องคิด“ไอ้เหี้ยต๊ะ...”มันทำหน้าเคือง ๆ พร้อมกับจ้องตาผมเขม็ง“กูถามมึงเพื่อให้มึงช่วยกันออกความเห็นว่าจะกินอะไรดีไม่ใช่สิ้นคิดตอบกินอะไรก็ได้...แบบนี้”“สิ้นคิดตรงไหน....ก็กูกินอะไรก็ได้ไง”“งั้นไปแดกข้าวแกงในมหาลัยมั้ย..ถูกดี...วันเสาร์มีเปิดไม่กี่จ้าว”“ไอ้ห่านี่..มาจนถึงห้างแต่เสือกจะกลับไปแดกข้าวราดแกงในมหาลัย”“ก็มึงบอกกินอะไรก็ได้”“อะไรก็ได้กูหมายถึงอะไรก็ได้ที่มีขายในห้างนี้กูกินได้หมด”“งั้นมึงเลือกแล้วกัน...กูอะไรก็ได้”“ไอ้ห่าต๊ะนี่...มึงกวนตีนกูหรอ”เถียงกันไปเถียงกันมาสุดท้ายมาลงที่ร้านก๋วยเตี๋ยวเรือเจ้าดังที่มาเปิดสาขาในห้างสรรพสินค้าแห่งนี้กินก๋วยเตี๋ยวเสร็จเราสองคนเดินดูของไปเรื่อยๆ ผมสังเกตไอ้ทัดชอบมองแต่ผู้ชาย โดยเฉพาะผู้ชายที่นุ่งกางเกงรัด ๆ ตรงเป้าอูม ๆ แต่ผมก็ไม่สนใจเพราะชอบใครชอบมันเราสองคนเดินไปร้านหนังสือโดยใช้เวลาอยู่ในร้านนี้เกือบสองชั่วโมง เปิดดูไปอ่านไปนักเรียนนักศึกษาก็เวียนกันเข้าออกคึกคักเพราะอาจเป็นร้านใหญ่ด้วยมีหนังสือให้เลือกหลากหลายบางคนก็นั่งอ่านที่พื้นกันแบบเป็นล่ำเป็นสัน บ่ายแก่ ๆ เราสองคนเลยพากันกลับ“เมื่อยขาว่ะ..กลับเถอะ”ไอ้ทัดชวนผมกลับ“กูก็เมื่อย...มึงได้อะไรบ้าง”“ไม่รู้จะซื้ออะไร...มีแต่ของแพงๆ มึงล่ะ”“เหมือนกัน...แค่มาเดินแก้เบื่อรับแอร์ กลับไปอ่านหนังสือก็ดี”“มึงจะขยันอะไรนักหนาว๊ะต๊ะ...”“ไม่รู้ดิ...ไม่มีอะไรทำก็อ่านหนังสือแก้เบื่อ”“กูถ้าลองได้อ่านหนังสือยิ่งเบื่อหนักเข้าไปอีก...เฮ่อ...อยากจบเร็วๆ”“จบแล้วมึงจะไปทำอะไร”“ไม่รู้ว่า...ขอให้จบก่อน...ทำอะไรค่อยว่ากันอีกที”“อืม................”เราสองคนแยกย้ายกันตรงหน้าห้างไอ้ทัดมันเอามอเตอร์ไซค์มา มันบอกจะไปส่งผม แต่บ้านมันกับหอผมอยู่กันคนละทางผมเลยนั่งรถสองแถวกลับหอ วันจันทร์พอเรียนคาบเช้าเสร็จพักกลางวันผมเดินแยกกับไอ้ตี๋มาหาข้าวกินที่โรงอาหาร ส่วนไอ้ตี๋มันบอกจะออกไปกินที่ห้างกับเพื่อนๆ กลุ่มมัน มันชวนผมไปด้วยแต่ผมขี้เกียดนั่งอัดรถไปกับมัน เพราะแค่เพื่อน ๆมันก็แทบล้นเบาะมอเตอร์ไซค์มันแล้ว แถมไปกันเป็นกลุ่มใหญ่ มอเตอร์ไซค์สามสี่คันผมเดินมาถึงโรงอาหารเห็นไอ้ทัดนั่งกินข้าวคนเดียว“เฮ้ยต๊ะมานั่งนี่....ตรงนี้ว่าง”“เออ..แปบนึงก็ไปซื้อข้าวก่อน”ผมซื้อข้าวเสร็จเดินถือจานข้าวมานั่งข้าง ๆ ไอ้ทัด“กูนึกว่ามึงจะไปกับกลุ่มไอ้ตี๋...เห็นออกมาพร้อมกัน”“มันชวนไปกินที่ห้าง..กูขี้เกียดไป...ร้อนด้วย...มึงล่ะไหงมานั่งคนเดียว”“มากับไอ้ชาญ”“อ้าว...แล้วไอ้ชาญมันไปไหน”“เมียมันลากไปนั่งด้วย...โน่นไง”“อ๋อ...........”ผมนั่งกินสักครู่ไอ้ทัดก็พูดขึ้น“ว่างสองคาบก่อนเข้าเรียนบ่าย...ไปหาที่คุยกัน”“มีเรื่องไรคุยกับกู”“เออน่า.....ไปไหนดี...หอมึงมั้ยไม่ไกล”“เออ....ได้”ไอ้ทัดพาผมขี่มอเตอร์ไซค์มันมาที่หอผม มันขึ้นไปนอนเล่นบนเตียงเพราะหอที่ผมอยู่ห้องค่อนข้างเล็กขนาดไม่เกิน 18 ตารางเมตรมีห้องน้ำในตัวมีระเบียงตากผ้ากว้างเมตรกว่า ๆ ในห้อง มีเตียงขนาด 3.5 ฟุตมีโต๊ะอ่านหนังสือกับเก้าอี้กลม ตู้เสื้อผ้าเป็นตู้พลาสติก มีพัดลมเพดานให้ 1 ตัวส่วนชั้นหนังสือผมได้รับความอนุเคราะจากรุ่นพี่ส่งต่อให้ดังนั้นใครมาห้องผมส่วนใหญ่ก็นั่งบนเตียงหรือไม่ก็นอนเล่นบนเตียงพอผมล้างไม้ล้างมือเสร็จก็ขึ้นไปนอนบนเตียงข้าง ๆ มันเราสองคนนอหงายมองพัดลมเพดานหมุน อยู่ ๆ ไอ้ทัดก็พลิกตัวตอนตะแคงแล้วหันมาทางผมพร้อมกับเรียกชื่อผมผมเบาๆ“ต๊ะ..........”“หือ...ว่าไง”ผมตอบโดยไม่หันหน้าไปมองมัน“คือ....สมมุติถ้ากูจะมีแฟน..เออ..จะเป็นไรปะ”“เป็นไร...ก็มีไปดิ...ว่าแต่มึงหาแฟนได้แล้วหรอกูไม่เห็นมึงมองสาวคนไหนเลย”“กูแค่สมมุติ”“มึงจะสมมุติทำเหี้ยอะไร...หรือว่าพ่อมึงห้ามมึงมีแฟนหรอ”“เปล่า....เออ....คือ...กู”“เป็นเหี้ยไร..อ้ำๆ อึ้ง ๆ จะพูดอะไรก็พูดมา” ผมพูดเสร็จก็หน้าหันไปจ้องหน้ามัน ไอ้ทัดรีบพลิกตัวนอนหงายอย่างรวดเร็ว“มีไรก็พูดมาเถอะ”ผมเอามือไปจับหน้ามันหันมามองหน้าผม หน้ามันร้อนผ่าวเหมือนคนเป็นไข้เลย“คือ...กู...........”“ชอบผู้ชายไม่ได้ชอบผู้หญิง”ผมชิงพูดขึ้นก่อน“เฮ้ย.......”ไอ้ทัดทำท่าตกใจพร้อมกับยันตัวลุกพลวดขึ้นนั่งอย่างรวดเร็ว เล่นเอาผมเองก็ตกใจเหมือนกัน“ไอ้ห่านี่...กูตกใจหมด”“มึง...ไอ้ต๊ะ...มึงพูดอย่างงี้หมายความว่าไง”“แล้วจริงมั้ย...ที่มึงชอบผู้ชาย”ผมพูดเสร็จก็นอนหงายมองเพดาน โดยเอามือสองข้างขึ้นไปหนุนหัวส่วนสายตาก็ชำเรืองดูมันเล็กน้อยดูว่ามันมีปฏิกิริยายังไง“เออ...............กู..............”ไอ้ทัดนั่งขัดตะหมาดก้มหน้านิ่ง “ไม่สะดวกตอบก็ไม่เป็นไร...ใจมึงมึงคงรู้ตัวเองดี”“คือ....กูก็ไม่รู้ว่ะ...แต่ผู้หญิงกูก็มองนะ”“มึงมองคนละอย่าง....”ผมพูดโดยไม่หันหน้าไปมองมัน“ยังไงคนละอย่าง”มันพูดเสร็จขยับเข้ามาในระยะประชิด“กูถามหน่อยเวลามึงมองหญิงมึงแน่ใจนะว่ามึงมองหญิงเพราะมึงอยากได้เขาเป็นแฟน”ผมเอียงหน้าไปถามมันเสียงเรียบ“คือ...............”ไอ้ทัดนั่งก้มหน้าอ้ำอึ้งอีกครั้ง“กูเห็นเวลามึงมองหญิงทีไรสายตามึงแทบไม่มีแววเลย..เหมือนมองผ่าน ๆ แต่เวลามึงมองผู้ชายแววตามึงเป็นประกายวาวขึ้นมาอย่างเห็นได้ชัด”ผมพูดเรียบ ๆ และจ้องหน้ามัน แต่มันกลับก้มหน้าแล้วเหลือกตาดูผมไปด้วย“เฮ้ย....กูไม่ใช่แบบนั้นะ”มันเงยหน้าพูดเสียงดัง“กูบอกแล้วไงว่ามึงเองเท่านั้นที่จะรู้ว่ามึงชอบแบบไหน”ผมเน้นคำพูดหนัก ๆ อีกครั้ง“เออ..........ต๊ะ.....ถ้า...เออ.........สมมุตินะเรื่องสมมุติคือถ้ากูชอบผู้ชายจริง ๆ มึงจะรังเกียดกูมั้ย” ไอ้ทัดพูดติดอ่างพร้อมกับขยับเข้าใกล้ผมแล้วเอามือจับแขนบีบเบาๆ “รังเกียด........”“ไอ้ต๊ะ.............”ไอ้ทัดปล่อยมือออกจากการเกาะกุมแขนผมอย่างรวดเร็วสีหน้ามันมีอาการตกใจอย่างเห็นได้ชัดสนุกมากครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ไม่เหลือแน่ๆๆ ขอบคุณมากครับ สงสารทัดครับ คงไม่พ้นโดนควยต๊ะ รอเลยครับ ขอบคุณครับ ต๊ะอ่านขาด ประสบการณ์เยอะ ขอบคุณครับ คิดถึงนะครับ ข อ บ คุ ณ ค รั บ {:5_122:} ต๊ะกับทัดตอนคุยกันใน ep นี้. เป็นแบบในภาพเหรอครับ
ต่ออีก ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณ ขอบคุณ คับ
หน้า:
[1]