|
บทหนึ่งของชีวิตตอน เพื่อนรัก เพื่อนร่าน 2 โดย Orama “ถ้ามึงมีผัว..พ่อมึงจะได้กระทืบไส้แตกปะไร” “เอาจริงพ่อก็ตามกูไม่ทันหรอก...พี่สาวกูตอนนี้ก็หนีไปอยู่กับทอมเรียบร้อยโรงเรียนจีนแล้วกูไม่เห็นว่าแกจะมีปัญญาไปตามทำอะไรพี่สาวกูได้” “แกคงปลงได้แล้วมั้ง” “ปลงห่าอะไรละ...ด่ากระทบใส่หูกูทุกวัน..แถมพูดลอยๆ ว่าอย่าพามาให้เห็นหน้า” “พี่มึงไม่มาเลยหรอ” “ก็มาแหละ...แต่มาเวลาที่พ่อกูไม่อยู่บ้านก็จะมาหาแม่...แถมยังเสือกพาผัวทอมมาหาแม่ด้วย” “แม่มึงว่าไงบ้าง” “โอ้ย....แม่กูไม่มีปากมีเสียงหรอกใครทำอะไรก็เห็นดีเห็นงามไปหมดแหละ” “ก็ดีแล้วนี่” “พอกูบ่นแม่กูบ่อยว่าตามใจลูกจนเสียคนหมดแล้ว” “ธรรมดาแหละแม่กับลูก.......แล้วมึงล่ะคิดไง” “กูจะไปคิดอะไรของใครของมันใครจะเอากับใครก็ช่าง...เออ...แค่กูไม่ชอบหน้าเท่านั้นแหละ” “ไม่ชอบหน้าใครหรอ” “เอ้า....ก็หน้าอีทอมนั่นไง...เห็นแล้วหงุดหงิดทำตัวกร่างเกินชาย ห้าวเกินจริง ชอบพยายามทำตัวให้เหมือนผู้ชาย แต่มันเกินชายไปมาก..ผู้ชายแท้ๆ กูก็ไม่เห็นเห็นเขาจะมีใครทำตัวแบบมัน” “อืม...........” “อย่างเวลาคุยชอบลงท้ายครับอย่างนั้น ฮะอย่างนี้ เวลาพูดแทนตัวเองว่าผมแล้วลงท้ายด้วยครับทุกคำแล้วก็จะเน้นครับชัดเจนและดังๆ ..แบบว่าอยากให้คนอื่นมองว่าตัวเองเป็นชายมั้ง..เวลาเดินก็ทำท่ายกไหล่แบบกร่าง ๆเหมือนนักเลงบ้านนอก...ตูดใหญ่ยังกะละมัง เวลาเห็นผู้หญิงก็ทำท่ากรุ้มกริ่ม ผิวปากแซวคนสวยอย่างนั้นคนสวยอย่างนี้...กูดูแล้วว่ามันเยอะเกินจริง...ก็ประมาณนี้แหละ” “มึงเคยเจอหรอ” “เคยเจอสองสามครั้งพี่กูนัดให้ไปเอาของมาให้แม่...เวลาเจอหน้ากูเสือกกระแดะมาสอนกูว่าการเป็นชายต้องทำตัวยังไงถึงจะแมน ต้องวางตัวยังไง...ถุย...ควยกูดุ้นเท่าแขนไม่แมนตรงไหน” “เท่าแขนจริงง่ะ5555555555” ผมแกล้งแซวมัน เพราะดูจากูปร่างมันแล้ว ควยมันน่าจะไม่เท่าไหร่ “เออน่า...อย่างน้อยกูก็มีควยแล้วกัน” “เอาน่า...อย่าคิดมาก...ความสุขของใครของมัน” “ความสุขมันก็อยู่ส่วนมันซิ...ไม่ใช่ความสุขของกูนี่เป็นทอมแต่เสือกกระแดะมาสอนผู้ชายให้ทำตัวเป็นผู้ชายนี่นะ...ทุเรศว่ะ” เราสองคนคุยกันอีกหลายเรื่องจนเวลาค่ำไอ้ทัดก็ขอตัวกลับบ้าน โดยเราสองคนนัดไปเที่ยวห้างกันในวันเสาร์ที่จะถึงนี้ วันเสาร์ผมตื่นนอนประมาณเกือบเก้าโมงอาบน้ำแต่งตัวเสร็จก็สิบโมงกว่าเลยขึ้นรถประจำทางมาเจอไอ้ทัดที่ห้างสรรพสินค้ากลางเมือง “ไงมึงรอก็นานมั้ย”ไอ้ทักมาสายสิบกว่านาที “ไม่นานหรอกพอดีเจอไอ้ตี๋ เพิ่งแยกกันเมื่อกี้” “อ้าวหรอ...มันมากับใคร” “ก็ก๊วนของมันนั่นแหละ...โน่นไงเดินสวนสนามกันไปโน่น” “ไปหาไรกินก่อนหิว”มันชวนผมไปหาอะไรกิน “มึงอยากกินอะไร”ผมถามเพราะเช้า ๆ แบบนี้ก็คิดไม่ออกเหมือนกัน “อะไรก็ได้”มันตอบมาแบบกำปั้นทุบดิน “กินตีนมั้ย”ผมตอบแบบไม่ต้องคิด “ไอ้เหี้ยต๊ะ...”มันทำหน้าเคือง ๆ พร้อมกับจ้องตาผมเขม็ง “กูถามมึงเพื่อให้มึงช่วยกันออกความเห็นว่าจะกินอะไรดีไม่ใช่สิ้นคิดตอบกินอะไรก็ได้...แบบนี้” “สิ้นคิดตรงไหน....ก็กูกินอะไรก็ได้ไง” “งั้นไปแดกข้าวแกงในมหาลัยมั้ย..ถูกดี...วันเสาร์มีเปิดไม่กี่จ้าว” “ไอ้ห่านี่..มาจนถึงห้างแต่เสือกจะกลับไปแดกข้าวราดแกงในมหาลัย” “ก็มึงบอกกินอะไรก็ได้” “อะไรก็ได้กูหมายถึงอะไรก็ได้ที่มีขายในห้างนี้กูกินได้หมด” “งั้นมึงเลือกแล้วกัน...กูอะไรก็ได้” “ไอ้ห่าต๊ะนี่...มึงกวนตีนกูหรอ”เถียงกันไปเถียงกันมาสุดท้ายมาลงที่ร้านก๋วยเตี๋ยวเรือเจ้าดังที่มาเปิดสาขาในห้างสรรพสินค้าแห่งนี้ กินก๋วยเตี๋ยวเสร็จเราสองคนเดินดูของไปเรื่อยๆ ผมสังเกตไอ้ทัดชอบมองแต่ผู้ชาย โดยเฉพาะผู้ชายที่นุ่งกางเกงรัด ๆ ตรงเป้าอูม ๆ แต่ผมก็ไม่สนใจเพราะชอบใครชอบมัน เราสองคนเดินไปร้านหนังสือโดยใช้เวลาอยู่ในร้านนี้เกือบสองชั่วโมง เปิดดูไปอ่านไปนักเรียนนักศึกษาก็เวียนกันเข้าออกคึกคักเพราะอาจเป็นร้านใหญ่ด้วยมีหนังสือให้เลือกหลากหลายบางคนก็นั่งอ่านที่พื้นกันแบบเป็นล่ำเป็นสัน บ่ายแก่ ๆ เราสองคนเลยพากันกลับ “เมื่อยขาว่ะ..กลับเถอะ”ไอ้ทัดชวนผมกลับ “กูก็เมื่อย...มึงได้อะไรบ้าง” “ไม่รู้จะซื้ออะไร...มีแต่ของแพงๆ มึงล่ะ” “เหมือนกัน...แค่มาเดินแก้เบื่อรับแอร์ กลับไปอ่านหนังสือก็ดี” “มึงจะขยันอะไรนักหนาว๊ะต๊ะ...” “ไม่รู้ดิ...ไม่มีอะไรทำก็อ่านหนังสือแก้เบื่อ” “กูถ้าลองได้อ่านหนังสือยิ่งเบื่อหนักเข้าไปอีก...เฮ่อ...อยากจบเร็วๆ” “จบแล้วมึงจะไปทำอะไร” “ไม่รู้ว่า...ขอให้จบก่อน...ทำอะไรค่อยว่ากันอีกที” “อืม................” เราสองคนแยกย้ายกันตรงหน้าห้างไอ้ทัดมันเอามอเตอร์ไซค์มา มันบอกจะไปส่งผม แต่บ้านมันกับหอผมอยู่กันคนละทางผมเลยนั่งรถสองแถวกลับหอ วันจันทร์พอเรียนคาบเช้าเสร็จพักกลางวันผมเดินแยกกับไอ้ตี๋มาหาข้าวกินที่โรงอาหาร ส่วนไอ้ตี๋มันบอกจะออกไปกินที่ห้างกับเพื่อนๆ กลุ่มมัน มันชวนผมไปด้วยแต่ผมขี้เกียดนั่งอัดรถไปกับมัน เพราะแค่เพื่อน ๆมันก็แทบล้นเบาะมอเตอร์ไซค์มันแล้ว แถมไปกันเป็นกลุ่มใหญ่ มอเตอร์ไซค์สามสี่คันผมเดินมาถึงโรงอาหารเห็นไอ้ทัดนั่งกินข้าวคนเดียว “เฮ้ยต๊ะมานั่งนี่....ตรงนี้ว่าง” “เออ..แปบนึงก็ไปซื้อข้าวก่อน”ผมซื้อข้าวเสร็จเดินถือจานข้าวมานั่งข้าง ๆ ไอ้ทัด “กูนึกว่ามึงจะไปกับกลุ่มไอ้ตี๋...เห็นออกมาพร้อมกัน” “มันชวนไปกินที่ห้าง..กูขี้เกียดไป...ร้อนด้วย...มึงล่ะไหงมานั่งคนเดียว” “มากับไอ้ชาญ” “อ้าว...แล้วไอ้ชาญมันไปไหน” “เมียมันลากไปนั่งด้วย...โน่นไง” “อ๋อ...........”ผมนั่งกินสักครู่ไอ้ทัดก็พูดขึ้น “ว่างสองคาบก่อนเข้าเรียนบ่าย...ไปหาที่คุยกัน” “มีเรื่องไรคุยกับกู” “เออน่า.....ไปไหนดี...หอมึงมั้ยไม่ไกล” “เออ....ได้”ไอ้ทัดพาผมขี่มอเตอร์ไซค์มันมาที่หอผม มันขึ้นไปนอนเล่นบนเตียงเพราะหอที่ผมอยู่ห้องค่อนข้างเล็กขนาดไม่เกิน 18 ตารางเมตรมีห้องน้ำในตัวมีระเบียงตากผ้ากว้างเมตรกว่า ๆ ในห้อง มีเตียงขนาด 3.5 ฟุตมีโต๊ะอ่านหนังสือกับเก้าอี้กลม ตู้เสื้อผ้าเป็นตู้พลาสติก มีพัดลมเพดานให้ 1 ตัวส่วนชั้นหนังสือผมได้รับความอนุเคราะจากรุ่นพี่ส่งต่อให้ดังนั้นใครมาห้องผมส่วนใหญ่ก็นั่งบนเตียงหรือไม่ก็นอนเล่นบนเตียงพอผมล้างไม้ล้างมือเสร็จก็ขึ้นไปนอนบนเตียงข้าง ๆ มันเราสองคนนอหงายมองพัดลมเพดานหมุน อยู่ ๆ ไอ้ทัดก็พลิกตัวตอนตะแคงแล้วหันมาทางผมพร้อมกับเรียกชื่อผมผมเบาๆ “ต๊ะ..........” “หือ...ว่าไง”ผมตอบโดยไม่หันหน้าไปมองมัน “คือ....สมมุติถ้ากูจะมีแฟน..เออ..จะเป็นไรปะ” “เป็นไร...ก็มีไปดิ...ว่าแต่มึงหาแฟนได้แล้วหรอกูไม่เห็นมึงมองสาวคนไหนเลย” “กูแค่สมมุติ” “มึงจะสมมุติทำเหี้ยอะไร...หรือว่าพ่อมึงห้ามมึงมีแฟนหรอ” “เปล่า....เออ....คือ...กู” “เป็นเหี้ยไร..อ้ำๆ อึ้ง ๆ จะพูดอะไรก็พูดมา” ผมพูดเสร็จก็หน้าหันไปจ้องหน้ามัน ไอ้ทัดรีบพลิกตัวนอนหงายอย่างรวดเร็ว “มีไรก็พูดมาเถอะ”ผมเอามือไปจับหน้ามันหันมามองหน้าผม หน้ามันร้อนผ่าวเหมือนคนเป็นไข้เลย “คือ...กู...........” “ชอบผู้ชายไม่ได้ชอบผู้หญิง”ผมชิงพูดขึ้นก่อน “เฮ้ย.......”ไอ้ทัดทำท่าตกใจพร้อมกับยันตัวลุกพลวดขึ้นนั่งอย่างรวดเร็ว เล่นเอาผมเองก็ตกใจเหมือนกัน “ไอ้ห่านี่...กูตกใจหมด” “มึง...ไอ้ต๊ะ...มึงพูดอย่างงี้หมายความว่าไง” “แล้วจริงมั้ย...ที่มึงชอบผู้ชาย”ผมพูดเสร็จก็นอนหงายมองเพดาน โดยเอามือสองข้างขึ้นไปหนุนหัวส่วนสายตาก็ชำเรืองดูมันเล็กน้อยดูว่ามันมีปฏิกิริยายังไง “เออ...............กู..............”ไอ้ทัดนั่งขัดตะหมาดก้มหน้านิ่ง “ไม่สะดวกตอบก็ไม่เป็นไร...ใจมึงมึงคงรู้ตัวเองดี” “คือ....กูก็ไม่รู้ว่ะ...แต่ผู้หญิงกูก็มองนะ” “มึงมองคนละอย่าง....”ผมพูดโดยไม่หันหน้าไปมองมัน “ยังไงคนละอย่าง”มันพูดเสร็จขยับเข้ามาในระยะประชิด “กูถามหน่อยเวลามึงมองหญิงมึงแน่ใจนะว่ามึงมองหญิงเพราะมึงอยากได้เขาเป็นแฟน”ผมเอียงหน้าไปถามมันเสียงเรียบ “คือ...............”ไอ้ทัดนั่งก้มหน้าอ้ำอึ้งอีกครั้ง “กูเห็นเวลามึงมองหญิงทีไรสายตามึงแทบไม่มีแววเลย..เหมือนมองผ่าน ๆ แต่เวลามึงมองผู้ชายแววตามึงเป็นประกายวาวขึ้นมาอย่างเห็นได้ชัด”ผมพูดเรียบ ๆ และจ้องหน้ามัน แต่มันกลับก้มหน้าแล้วเหลือกตาดูผมไปด้วย “เฮ้ย....กูไม่ใช่แบบนั้นะ”มันเงยหน้าพูดเสียงดัง “กูบอกแล้วไงว่ามึงเองเท่านั้นที่จะรู้ว่ามึงชอบแบบไหน”ผมเน้นคำพูดหนัก ๆ อีกครั้ง “เออ..........ต๊ะ.....ถ้า...เออ.........สมมุตินะเรื่องสมมุติคือถ้ากูชอบผู้ชายจริง ๆ มึงจะรังเกียดกูมั้ย” ไอ้ทัดพูดติดอ่างพร้อมกับขยับเข้าใกล้ผมแล้วเอามือจับแขนบีบเบาๆ “รังเกียด........” “ไอ้ต๊ะ.............”ไอ้ทัดปล่อยมือออกจากการเกาะกุมแขนผมอย่างรวดเร็วสีหน้ามันมีอาการตกใจอย่างเห็นได้ชัด
0 U8 `4 |- p: P0 J; M
T; @- F4 v/ h2 F# b4 _& a. Q$ b% H
0 e `) R( E2 b- _" i4 B
| 
Orama [img]http://www.g4guy
ค้นหาสมาชิก
โพสต์ 2024-12-24 14:24:05
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
การ์ดสีสัน
โพสต์ 2024-12-24 18:36:58
โพสต์ 2024-12-25 08:02:44
โพสต์ 2024-12-30 23:48:47
โพสต์ 2024-12-31 12:06:32