โหงพรายราคะ ตอน1
ต้นน้ำ เป็นนักศึกษาธรรมดา รูปร่างหน้าตาไม่ได้โดดเด่น ออกจะค่อนข้างอวบเล็กน้อยไปด้วยซ้ำ… แต่ความลับของเขาไม่ธรรมดาเลยเขาหลงใหลในกลิ่นเหงื่อของผู้ชาย ไม่ใช่แค่ชอบ แต่มันคือ ความคลั่งไคล้ ที่ฝังลึกอยู่ในร่างกายและจิตใจของเขา มันเป็นความต้องการที่ไม่มีใครเข้าใจ… ยกเว้น "พราย"
พราย เป็นโหงพรายที่ติดตัวต้นน้ำมาตั้งแต่เกิด มันไม่ใช่แค่ดวงวิญญาณธรรมดา แต่มันคือสิ่งที่สามารถควบคุมร่างของคนอื่นได้ ซึ่งต้นน้ำสามารถติดต่อกับโหงพรายได้ก็ตอนอายุ18ปีบริบูรณ์ และแน่นอน มันใช้พลังของมันทำให้ความปรารถนาของต้นน้ำเป็นจริง
คืนนี้ต้นน้ำจ้องไปที่ พี่เวหา รุ่นพี่ปีสี่ที่อยู่ชมรมฟุตบอล ร่างสูงใหญ่ หน้าหล่อ ผิวแทนเหงื่อซึมตามไรผม กล้ามแขนแน่นตึงเสื้อที่เปียกเหงื่อแนบลำตัว มันเป็นภาพที่ทำให้ต้นน้ำต้องกลืนน้ำลาย ยิ่งตอนพี่เวหาถอดเสื้อออก เห็นแผงอกที่มีขนเรียงตัวพอสวย และขนรักแร้ที่ดกดำชุ่มไปด้วยเหงื่อ ต้นน้ำก็จินตนาการไปไหนต่อไหน
"ไอ้พราย" เขากระซิบ "จัดการเลย"
พรายหัวเราะในเงามืด ก่อนจะพุ่งออกจากร่างของต้นน้ำ มันไหลซึมเข้าไปในร่างของพี่เวหา
—
"อึก…" เวหาชะงักไปครู่หนึ่ง ดวงตาเหม่อลอยชั่วขณะ
จากนั้น… เขากลับเดินมาทางต้นน้ำเอง
"พี่เวหา?" ต้นน้ำแกล้งทำเป็นตกใจ แต่ภายในใจเต้นแรง
พี่เวหาไม่พูดอะไร เขายกแขนขึ้นสูง แนบรักแร้ตัวเองเข้ากับหน้าต้นน้ำ
กลิ่นเหงื่อสดๆ ของชายหนุ่มแผ่กระจายอย่างรุนแรง ทำให้ต้นน้ำเผลอสูดลมหายใจลึกอย่างห้ามไม่ได้
"ดมสิ…"
น้ำเสียงพี่เวหาฟังดูไม่ใช่ตัวเอง ดวงตาของเขาหรี่ลงเหมือนถูกสะกดโดยบางสิ่ง
ต้นน้ำซุกหน้าเข้าไปใกล้ สูดกลิ่นเข้าไปเต็มปอด มันชื้น มันอบอวล และมันกระตุ้นสัญชาตญาณของเขาให้ร้อนรุ่มขึ้นเรื่อยๆ
"อึก… ทำไมกูถึง…" พี่เวหาพึมพำ มือใหญ่ของเขากดท้ายทอยของต้นน้ำเข้ามาชิดกับรักแร้ของเขาแน่นขึ้น
พรายกระซิบในหัวต้นน้ำ "สุขสมไหม?"
ต้นน้ำหลับตาแน่น "มาก…"
"งั้นเอามากกว่านี้ดีไหม?"
พรายหัวเราะเสียงต่ำ ก่อนที่พี่เวหาจะเริ่มขยับตัว ดันต้นน้ำไปติดกำแพง มือหนาของเขาเลื่อนมาจับคางต้นน้ำไว้
"คืนนี้มึงเป็นของกู" น้ำเสียงนั้นเต็มไปด้วยแรงปรารถนา แต่ไม่ใช่เพราะพี่เวหาต้องการเองทั้งหมด มันคือพรายที่ควบคุมจิตใจของเขา
และต้นน้ำก็พร้อมจะปล่อยตัวเองไปกับมัน…
ปล.ลองแต่งดูนะครับ ถ้าไม่ถูกใจอาจไม่แต่งต่อ ขอบคุณครับ ต่อไวๆคับ รออยู่นะครับ ขอบคุณครับ น่าสนใจครับบ ขอบคุณครับ สนุกมากครับ ขอบคุณค่ะ น่าสนุกดีครับ ติดตามๆ ขอบคุณครับ รอตอนถัดไป น่าติดตาม ขอบคุณครับ รอตามนะ ชอบแนวนี้คร้าบ แต่งต่อเถอะนะครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ เสวมาก มาต่อนะครับพลีส งืออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออ รอ รอ
หน้า:
[1]
2