โหงพรายราคะ ตอน1

tasatan

ต้นน้ำ เป็นนักศึกษาธรรมดา รูปร่างหน้าตาไม่ได้โดดเด่น ออกจะค่อนข้างอวบเล็กน้อยไปด้วยซ้ำ… แต่ความลับของเขาไม่ธรรมดาเลย

* X2 {9 ]1 g/ ?4 M" {) cเขาหลงใหลในกลิ่นเหงื่อของผู้ชาย ไม่ใช่แค่ชอบ แต่มันคือ ความคลั่งไคล้ ที่ฝังลึกอยู่ในร่างกายและจิตใจของเขา มันเป็นความต้องการที่ไม่มีใครเข้าใจ… ยกเว้น "พราย"
6 L- X  L9 f! E1 O2 a! |
พราย เป็นโหงพรายที่ติดตัวต้นน้ำมาตั้งแต่เกิด มันไม่ใช่แค่ดวงวิญญาณธรรมดา แต่มันคือสิ่งที่สามารถควบคุมร่างของคนอื่นได้ ซึ่งต้นน้ำสามารถติดต่อกับโหงพรายได้ก็ตอนอายุ18ปีบริบูรณ์ และแน่นอน มันใช้พลังของมันทำให้ความปรารถนาของต้นน้ำเป็นจริง

คืนนี้ต้นน้ำจ้องไปที่ พี่เวหา รุ่นพี่ปีสี่ที่อยู่ชมรมฟุตบอล ร่างสูงใหญ่ หน้าหล่อ ผิวแทนเหงื่อซึมตามไรผม กล้ามแขนแน่นตึงเสื้อที่เปียกเหงื่อแนบลำตัว มันเป็นภาพที่ทำให้ต้นน้ำต้องกลืนน้ำลาย ยิ่งตอนพี่เวหาถอดเสื้อออก เห็นแผงอกที่มีขนเรียงตัวพอสวย และขนรักแร้ที่ดกดำชุ่มไปด้วยเหงื่อ ต้นน้ำก็จินตนาการไปไหนต่อไหน
/ p( I5 [, z1 |% P5 _
" s; ^9 H  i* n4 F* q0 ?" ["ไอ้พราย" เขากระซิบ "จัดการเลย"
5 f# O& s/ A+ N- K( X
# I' R3 u! k) m# N! o. I! dพรายหัวเราะในเงามืด ก่อนจะพุ่งออกจากร่างของต้นน้ำ มันไหลซึมเข้าไปในร่างของพี่เวหา

—

"อึก…" เวหาชะงักไปครู่หนึ่ง ดวงตาเหม่อลอยชั่วขณะ

จากนั้น… เขากลับเดินมาทางต้นน้ำเอง
- }8 U3 q8 W* S
"พี่เวหา?" ต้นน้ำแกล้งทำเป็นตกใจ แต่ภายในใจเต้นแรง
/ c5 _! e5 ]* O. B
, M" _9 R. n" O: Dพี่เวหาไม่พูดอะไร เขายกแขนขึ้นสูง แนบรักแร้ตัวเองเข้ากับหน้าต้นน้ำ

กลิ่นเหงื่อสดๆ ของชายหนุ่มแผ่กระจายอย่างรุนแรง ทำให้ต้นน้ำเผลอสูดลมหายใจลึกอย่างห้ามไม่ได้
/ ?& U' E2 s5 R' ~% c: |
% L* ?4 b" M( t# \3 ^! f. I' H"ดมสิ…"
  }+ Q0 [- r: N/ @& U: h
; D' I# a' t' |8 A8 ^น้ำเสียงพี่เวหาฟังดูไม่ใช่ตัวเอง ดวงตาของเขาหรี่ลงเหมือนถูกสะกดโดยบางสิ่ง

% j  x" L  g- M# T/ cต้นน้ำซุกหน้าเข้าไปใกล้ สูดกลิ่นเข้าไปเต็มปอด มันชื้น มันอบอวล และมันกระตุ้นสัญชาตญาณของเขาให้ร้อนรุ่มขึ้นเรื่อยๆ
+ _7 j# p6 J6 F; }- _' l8 Y
"อึก… ทำไมกูถึง…" พี่เวหาพึมพำ มือใหญ่ของเขากดท้ายทอยของต้นน้ำเข้ามาชิดกับรักแร้ของเขาแน่นขึ้น
/ F9 o$ j; i: H3 f
( h  K3 z; G2 E) l! Jพรายกระซิบในหัวต้นน้ำ "สุขสมไหม?"

ต้นน้ำหลับตาแน่น "มาก…"
. D1 K. O6 c1 H4 i% T
"งั้นเอามากกว่านี้ดีไหม?"

/ b6 D+ b3 f& k+ P& Hพรายหัวเราะเสียงต่ำ ก่อนที่พี่เวหาจะเริ่มขยับตัว ดันต้นน้ำไปติดกำแพง มือหนาของเขาเลื่อนมาจับคางต้นน้ำไว้
7 F- N0 C* r# F6 }7 q' s$ d- S2 r6 P
& V, V- D- V) e"คืนนี้มึงเป็นของกู" น้ำเสียงนั้นเต็มไปด้วยแรงปรารถนา แต่ไม่ใช่เพราะพี่เวหาต้องการเองทั้งหมด มันคือพรายที่ควบคุมจิตใจของเขา

และต้นน้ำก็พร้อมจะปล่อยตัวเองไปกับมัน…

ปล.ลองแต่งดูนะครับ ถ้าไม่ถูกใจอาจไม่แต่งต่อ

manuswin

ขอบคุณครับ

Yaiyra

ต่อไวๆคับ

mojimaru

รออยู่นะครับ

Kammy

ขอบคุณครับ น่าสนใจครับบ

jewel

ขอบคุณครับ

nuangnut1996

สนุกมากครับ

MMelonP

ขอบคุณค่ะ

shinecaraff

น่าสนุกดีครับ

Ta_nut1985

ติดตามๆ

Ejnn0226

ขอบคุณครับ รอตอนถัดไป

lekthai

น่าติดตาม

ninenut

ขอบคุณครับ

netnet132526

รอตามนะ

Thuvadyr

ชอบแนวนี้คร้าบ แต่งต่อเถอะนะครับ

ttoott

ขอบคุณครับ

danzalion

ขอบคุณครับ

LJ858

เสวมาก มาต่อนะครับพลีส

jor686868

งืออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออ

Toshi_oO

รอ รอ