เมื่อผิดหวังในความรัก และคำถามที่เต็มไปด้วยคำว่า *ทำไม*...
ทำไมเค้าทำกับเราอย่างนี้ฉันผิดอะไรทำไมเค้าถึงใจร้ายใจดำได้ขนาดนี้ทำกับเราได้ลงคอก็ฉันดีกับเค้าทุกอย่างทุ่มเทใจให้ทั้งหมด
ทำไมเค้าไม่คิดถึงสิ่งที่เราเคยมีมาด้วยกันที่ผ่านมา
ทำไมก็คุณเคยบอกว่ารักฉันมากมายฉันเป็นทุกสิ่งทุกอย่างในชีวิตของคุณแล้วทำไมทำแบบนี้
ทำไมเรื่องเล็กน้อยแค่นี้ถึงกับต้องเลิกกันเลยหรือทำไมคุณไม่บอกฉันก่อนฉันจะได้แก้ไขปรับปรุงตัว
ทำไมเมื่อวันก่อนเรายังพูดถึงอนาคตกันอยู่เลย
ทำไมคุณลืมคำสัญญาต่าง ๆ ที่เคยพูดเองและให้ไว้จนหมด
เสียใจเหลือเกินทุกข์ทรมานสุดจะทนรับไหวแล้ว
และทำไมทำไมทำไมทำไมทำไมทำไมทำไมฯลฯ ..............
จนมาถึงวันนี้ กับคำถามที่ว่า* ทำไม *ที่เคยมีมามากมาย
คำตอบแค่เพียงคำเดียวสั้น ๆคือเค้า * หมดรัก * แล้ว
* หมดรัก * ทุกอย่างมันก็คือ * จบ * จึงไม่จำเป็นต้องถามว่า* ทำไม * อีกต่อไป
มันจบแล้ว..........อดีตก็คืออดีตปัจจุบันตอนนี้คือเค้าหมดรักแล้วมันหมดแล้วจบแล้วจริง ๆ
ทำไมจึงซึ้งและแน่ใจกับคำคำนี้หรือ...........
ก็ เพราะว่าเคยทำเช่นนี้กับใครบางคนเหมือนกันเค้าก็คงมีคำถามเช่นนี้กับเราซึ่งเราไม่อยากจะตอบเลยแม้แต่ข้อเดียวไม่อยากเจอไม่อยากตอบไม่อยากทำร้ายจิตใจยิ่งถ้าหากเค้าดีกับเราด้วยแล้วไม่ต้องการตอบกับคำถามต่าง ๆที่เต็มไปด้วย * ทำไม *เหล่านั้น
จำไว้อย่างหนึ่งเถอะค่ะว่า หากเราไม่ได้รักใครคนนั้นหรือเคยรักแต่ตอนนี้ไม่ได้รักอีกแล้ว
ไม่ว่าเค้าจะทำดีกับเราแค่ไหนเค้าจะเสียสละและทุ่มเทอะไรให้มากมายขนาดไหนแม้ว่าเราจะสามารถรับรู้ก็ทำได้แค่ ขอบคุณ
ต่อให้เค้าต้องฆ่าตัวตายเพราะเรา เราก็แค่รู้สึกผิดและ เสียใจเท่านั้น
แต่อย่างไรก็ไม่สามารถรักและกลับไปเหมือนเดิมได้อีกแล้วเพราะ * หมดรัก *เท่านั้นเอง
และ จริง ๆ แล้วก็ไม่อยากจะรับรู้อะไรทั้งนั้นว่าเค้าจะได้รับทุกข์ทรมานแค่ไหนเพราะไม่อยากรู้สึกผิดนั่นเอง เราก็คงเป็นคนที่ใจร้ายใจดำมาก ๆ อาจถึงขั้น เลวด้วยซ้ำที่ไม่น่าทำกับเค้าได้ลงคอนั่นเอง
เพราะ ฉะนั้น อย่าได้คร่ำครวญเสียใจยาวนาน.......กับคนที่จากไปอีกเลยรีบทำใจให้กลับคืนมาสงสารตัวเองเถิดนะรักตัวเองให้มาก ๆ ที่สุดจิตวิญญาณนี้ร่างกายนี้เท่านั้นที่เราจะต้องรับรู้และเจ็บปวดกับมันมากที่สุดหรือจะมีความสุขกับมันโดยตรงจริง ๆฉะนั้นช่วงเวลาทึ่เหลืออยู่ในชีวิตทำไมไม่ให้ความสุขกับตัวเองให้มากที่สุดเล่า................
ไม่ มีใครเลยที่จะรู้ล่วงหน้าว่าเราจะอยู่บนโลกนี้ได้นานเท่าไร จะอยู่จนแก่ตายหรือไม่ อย่างไรเสียก็ต้องตายอยู่แล้วเมื่อได้เกิดมาจงพยายามเข้มแข็งสู้....ต่อปัญหาและความทุกข์ที่เข้ามา ทุกข์หรือสุขมันหมุนเวียนอยู่เช่นนี้ตลอดไป ........ไม่มีอะไรที่แน่นอนเลย
และ เป็นความโชคดีอย่างที่สุดแล้วที่ได้เกิดมาเป็นคนมันยิ่งใหญ่เหนือกว่าสิ่งที่มีชีวิตในโลกนี้ทั้งปวงเพราะเรามีจิตและมีสมองที่จะประดิษฐ์มันได้
หากวันนี้มีสุขดีก็เสพสุขนั้นให้เต็มที่ ให้อิ่มเอมเพื่อเป็นแรงใจและภูมิคุ้มกันในวันข้างหน้าเมื่อความทุกข์มาเยือน....จะได้คิดว่าครั้งหนึ่งฉันก็เคยมีความรักและได้รับสุขนั้นมาแล้ว
หน้า:
[1]