เมื่อผิดหวังในความรัก และคำถามที่เต็มไปด้วยคำว่า *ทำไม*...

linlee_1234

ทำไม  เค้าทำกับเราอย่างนี้  ฉันผิดอะไร
ทำไม  เค้าถึงใจร้าย  ใจดำได้ขนาดนี้  ทำกับเราได้ลงคอ  ก็ฉันดีกับเค้าทุกอย่าง  ทุ่มเทใจให้ทั้งหมด
ทำไม  เค้าไม่คิดถึงสิ่งที่เราเคยมีมาด้วยกัน  ที่ผ่านมา
ทำไม  ก็คุณเคยบอกว่ารักฉันมากมาย  ฉันเป็นทุกสิ่งทุกอย่างในชีวิตของคุณ  แล้วทำไมทำแบบนี้
ทำไม  เรื่องเล็กน้อยแค่นี้ถึงกับต้องเลิกกันเลยหรือ  ทำไมคุณไม่บอกฉันก่อนฉันจะได้แก้ไขปรับปรุงตัว
ทำไม  เมื่อวันก่อนเรายังพูดถึงอนาคตกันอยู่เลย
ทำไม  คุณลืมคำสัญญาต่าง ๆ ที่เคยพูดเอง  และให้ไว้จนหมด

เสียใจเหลือเกิน  ทุกข์ทรมานสุดจะทนรับไหวแล้ว
และ  ทำไม  ทำไม  ทำไม  ทำไม  ทำไม  ทำไม  ทำไม  ฯลฯ ..............

จนมาถึงวันนี้   กับคำถามที่ว่า  * ทำไม *  ที่เคยมีมามากมาย

คำตอบแค่เพียงคำเดียวสั้น ๆ  คือเค้า   * หมดรัก * แล้ว

* หมดรัก *   ทุกอย่างมันก็คือ * จบ *   จึงไม่จำเป็นต้องถามว่า  * ทำไม * อีกต่อไป

มันจบแล้ว..........อดีตก็คืออดีต  ปัจจุบันตอนนี้คือเค้าหมดรักแล้ว  มันหมดแล้ว  จบแล้วจริง ๆ

ทำไมจึงซึ้งและแน่ใจกับคำ  คำนี้หรือ...........   

ก็ เพราะว่าเคยทำเช่นนี้กับใครบางคนเหมือนกัน  เค้าก็คงมีคำถามเช่นนี้กับเรา  ซึ่งเราไม่อยากจะตอบเลยแม้แต่ข้อเดียว  ไม่อยากเจอ  ไม่อยากตอบไม่อยากทำร้ายจิตใจยิ่งถ้าหากเค้าดีกับเราด้วยแล้ว  ไม่ต้องการตอบ  กับคำถามต่าง ๆ  ที่เต็มไปด้วย * ทำไม *  เหล่านั้น

จำไว้อย่างหนึ่งเถอะค่ะว่า   หากเราไม่ได้รักใครคนนั้น  หรือเคยรักแต่ตอนนี้ไม่ได้รักอีกแล้ว

ไม่ว่าเค้าจะทำดีกับเราแค่ไหน  เค้าจะเสียสละและทุ่มเทอะไรให้มากมายขนาดไหน  แม้ว่าเราจะสามารถรับรู้ก็ทำได้แค่   ขอบคุณ

ต่อให้เค้าต้องฆ่าตัวตายเพราะเรา   เราก็แค่รู้สึกผิดและ   เสียใจ  เท่านั้น
แต่อย่างไรก็ไม่สามารถรัก  และกลับไปเหมือนเดิมได้อีกแล้ว  เพราะ * หมดรัก *  เท่านั้นเอง

และ จริง ๆ แล้วก็ไม่อยากจะรับรู้อะไรทั้งนั้น  ว่าเค้าจะได้รับทุกข์ทรมานแค่ไหน  เพราะไม่อยากรู้สึกผิดนั่นเอง   เราก็คงเป็นคนที่ใจร้าย  ใจดำ  มาก ๆ อาจถึงขั้น เลวด้วยซ้ำ  ที่ไม่น่าทำกับเค้าได้ลงคอนั่นเอง

เพราะ ฉะนั้น   อย่าได้คร่ำครวญ  เสียใจ  ยาวนาน.......กับคนที่จากไปอีกเลย  รีบทำใจให้กลับคืนมา  สงสารตัวเองเถิดนะ  รักตัวเองให้มาก ๆ ที่สุด  จิตวิญญาณนี้  ร่างกายนี้เท่านั้นที่เราจะต้องรับรู้และเจ็บปวดกับมันมากที่สุด  หรือจะมีความสุขกับมันโดยตรงจริง ๆ  ฉะนั้นช่วงเวลาทึ่เหลืออยู่ในชีวิต  ทำไมไม่ให้ความสุขกับตัวเอง  ให้มากที่สุดเล่า................

ไม่ มีใครเลยที่จะรู้ล่วงหน้าว่าเราจะอยู่บนโลกนี้ได้นานเท่าไร   จะอยู่จนแก่ตายหรือไม่   อย่างไรเสียก็ต้องตายอยู่แล้ว  เมื่อได้เกิดมาจงพยายามเข้มแข็งสู้....ต่อปัญหาและความทุกข์ที่เข้ามา   ทุกข์หรือสุขมันหมุนเวียนอยู่เช่นนี้ตลอดไป ........ไม่มีอะไรที่แน่นอนเลย

และ เป็นความโชคดีอย่างที่สุดแล้ว  ที่ได้เกิดมาเป็นคน  มันยิ่งใหญ่เหนือกว่าสิ่งที่มีชีวิตในโลกนี้ทั้งปวง  เพราะเรามีจิตและมีสมองที่จะประดิษฐ์มันได้

หากวันนี้มีสุขดี  ก็เสพสุขนั้นให้เต็มที่ ให้อิ่มเอม  เพื่อเป็นแรงใจและภูมิคุ้มกันในวันข้างหน้า  เมื่อความทุกข์มาเยือน....จะได้คิดว่าครั้งหนึ่งฉันก็เคยมีความรัก  และได้รับสุขนั้นมาแล้ว