++ จะขอเก็บไว้ในความทรงจำ ++ $ 13
ถ้าหากว่าซ้ำต้องขออภัยนะครับและขอโทษเจ้าของเรื่องด้วยนะครับเพราะว่าคัดลอกมาอีกทีความเดิมตอนที่แล้ว
“ตั้ม” ราญวางมือลงบนไหล่ผม “แค่แยกที่เรียนไม่ได้เจอกันบ่อยๆเท่านั้นเอง ไม่ใช่จะไม่ได้เจอกันอีกแล้วซะหน่อยว่างๆก็นัดเจอกันได้” ราญ พูดด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน
“นั่นสิ เตรียมอุดมฯก็แค่นี้เอง แล้วพวก ตุ่ม เต่า ก็ยังอยู่นี่นา”กร พูดเสริม
“อื้อ” ผมรับคำไปอย่างนั้นเองทำไมผมจะไม่รู้ว่าโรงเรียนนั้นเรียนกันหนักขนาดไหน แล้ว ราญ จะเข้าคณะแพทย์ศาสตร์จะมีเวลามาเจอกันได้บ่อยๆ คงเป็นไปไม่ได้หรอก
**** Hidden Message *****
“บ้าน ตั้ม นี่ไทยน่าดูเลยนะสงสัยถือโชค-ลาง ด้วยละสิ” วินท์ ถามอีก
“อืม....” ตั้ม ทำท่านึก “มังอะ เรายังโดนจับไปเป่ากระหม่อมตั้งหลายที แม่ว่าจะได้หายดื้อ หายซนเลี้ยงง่ายๆ แล้วไรอีกจำไม่ได้และ เราไม่ค่อยชอบเลยบางทีโดนเอาไม้เคาะกะโหลกเราด้วย เจ็บจะตาย” หน้า ตั้มมุ่ยลง สงสัยจะไม่ชอบเอาจริงๆ
“แล้วนายคิดว่าตัวเองเป็นไง” เบ๊ ถามมั่ง
ขอบคุนนะครับ ขอบคุณครับ สนุกมากๆเลย ขอบคุนครับ สุดยอดเลยอ่ะคร๊าฟ ขอบคุณมากนะ ยังกะนางงาม...สวยแบบไทยแท้ๆ ขอบคุณครับ
หน้า:
[1]