++ จะขอเก็บไว้ในความทรงจำ ++ $ 40
ถ้าหากว่าซ้ำต้องขออภัยนะครับและขอโทษเจ้าของเรื่องด้วยนะครับเพราะว่าคัดลอกมาอีกทีความเดิมตอนที่แล้ว
จากการปรึกษาเรื่องนี้เองทำให้ผมรู้เรื่องของการย้ายวิทยาเขต ซึ่งบางวิทยาเขตมีวิชาโทที่ทำให้ผมต้องใจระทึก ... ภาควิชาดุริยางค์
เมื่อผมได้ข้อมูลมาเรียบร้อย ผมก็นำมาพิจารณาดูวิทยาเขตต่างๆการย้ายวิทยาเขตในกรุงเทพฯ เป็นเรื่องยาก แต่หากย้ายไปวิทยาเขตต่างจังหวัดจะเป็นการง่ายกว่า ผมจึงเลือกวิทยาเขตหนึ่งทางภาคตะวันออกซึ่งไม่ไกลจากกรุงเทพฯนักเป็นจุดหมาย ซึ่งต้องออกไปอยู่หอในวิทยาเขตนั้น แน่นอนผมต้องปรึกษาทุกคนในบ้านก่อน ซึ่งทุกคนตามใจผมจนทำให้ผมแปลกใจ พี่สาวบอกว่าเป็นเพราะผมโตแล้ว อยากให้ลองรับผิดชอบตัวเองบ้าง แล้วความตั้งใจสอบเข้ากับผลการเรียนของภาคเรียนที่ผ่านมา ทำให้ทางบ้านรู้ว่าผมตัดสินใจด้วยความต้องการเรียนจริงๆ
**** Hidden Message *****
“พี่ราญ เหรอ คิดถึงจังเลย” น้ำเสียงและสีหน้าผมเปลี่ยน จนพี่ธุรการอมยิ้ม
“วันนี้เหรอ เลิกงาน ๖ โมงเย็นอะ” ผมตอบไปเมื่อราญ ถามว่าผมเลิกงานกี่โมง “ได้ๆ เดี๋ยว ตั้ม รอ พี่ราญหน้าโรงเรียนนะ” ผมยิ้มอย่างดีใจมากขึ้น เพราะ ราญจะมารับผมตอนเย็นหลังเลิกงาน ผมมัวแต่ดีใจ จนลืมถามว่า มารับไปไหน
อ่านต่อนะครับ ขอบคุณครับ ขอบคุนครับ ขออ่านหน่อยน่ะ ขอบคุณมากค่ะ อย่าบอกนะว่าปอ...... ขอบคุณครับ
หน้า:
[1]