++ จะขอเก็บไว้ในความทรงจำทีหวนคืน ++ $ 9 (ภาคสอง)
ถ้าหากว่าซ้ำต้องขออภัยนะครับและขอโทษเจ้าของเรื่องด้วยนะครับเพราะว่าคัดลอกมาอีกทีความเดิมตอนที่แล้ว
เขาหงุดหงิดกับภาพที่เห็น ชายหนุ่มทั้งสองคนแต่นั่งอยู่เคียงข้างกันคนละด้านของโต๊ะ ต่างชวนกันดูเมนูอาหารจนศรีษะแทบจะชิดกันเขาจึงเดินตรงเข้าไปหาชายหนุ่มทั้งสอง
“ตั้ม” ภูเรียกพลางนั่งลงไปบนเก้าอี้อีกด้านหนึ่งของ ตั้ม
“อ้าว ภู มาได้ไงอะ” ตั้ม เงยหน้าจากเมนูส่วนชายหนุ่มอีกคนหนึ่ง เพียงแต่เหลือบสายตาขึ้นมองนิดหนึ่งแล้วก้มหน้าไปดูเมนูอาหารต่อ
**** Hidden Message *****
“ปอ เค้ายิ้มให้ แล้วเดินมากอด ตั้ม ไว้สักพักมีคนมาลูบไหล่ ตั้ม พอหันไปดู คนที่ลูบไหล่ ตั้ม อยู่ กลายเป็น ปอตั้ม ตกใจมากเลยหันไปดูคนที่กอด ตั้ม อยู่” หยุดพูดสักครู่พลางถอนหายใจก่อนจะพูดต่อ “คนที่กอด ตั้ม อยู่กลายเป็น ภู แล้วปอเขาก็กอด ตั้ม ไว้ด้วยอีกคนนึง”
“กลายเป็นสามคนกอดกันกลมล่ะสิ” ราญพูดยิ้มๆพลางรวบตัว ตั้ม เข้ามากอดไว้ ลูบที่หลังเบาๆเป็นการปลอบโยนเขาเองรู้สึกขนลุกซู่ขึ้นมาทันทีเหมือนกัน ในลางสังหรณ์ของ ตั้ม
ขออ่านต่อนะครับ ขอบคุณ๕รับ ขอบคุนครับ ขออ่านหน่อยน่ะ ขอบคุณมากนะ ขอบคุณครับ ขอให้เป็นรักจริงๆ ขอบคุนครับผม อยากให้เอามทำเปนละครจริงๆ ให้ดิ้นตาย
หน้า:
[1]