++ จะขอเก็บไว้ในความทรงจำทีหวนคืน ++ $ 14(ภาคสอง)
ถ้าหากว่าซ้ำต้องขออภัยนะครับและขอโทษเจ้าของเรื่องด้วยนะครับเพราะว่าคัดลอกมาอีกทีความเดิมตอนที่แล้ว
บนรถที่ ยะ เป็นคนขับ เขาคุยกับญาติผู้น้องถึงเรื่องของที่บ้านสายตาก็เหลือบมองกระจกส่องหลัง มองดูคนที่นั่งอยู่บนเบาะหลังรถ เป็นครั้งคราวพลางคิดในใจว่า ... ทำไมมันดูคุ้นๆ เหมือนเคยเห็นที่ไหนมาก่อน ...พลางนึกขำท่าทางที่เกาะหน้าต่างดูวิวเหมือนเด็กๆยิ่งตอนขับรถเข้าไปในบริเวณที่กิ่งของต้นยางสองฟากถนน ทอดพาดกันจนคล้ายกับเป็นอุโมงค์คนทางด้านหลังมองสูงขึ้นไปยังกิ่งก้านที่สานกันด้วยความตื่นเต้นแม้จะขับรถผ่านมาแล้ว ก็ยังเหลียวหลังกลับไปมองอยู่นานทำให้อดไม่ได้จนต้องหัวเราะออกมาเบาๆ
**** Hidden Message *****
๓๓
“ปอ” ตั้มส่งเสียงเรียกชายหนุ่มที่ยืนอยู่ตรงหน้า พลางโผเข้าไปในอ้อมกอดด้วยความดีใจแล้วซบศรีษะลงไปบนไหล่กว้าง ร่างบางถูกกอดไว้แนบแน่น แล้วมือที่โอบกอดข้างหนึ่งก็เลื่อนขึ้นมาลูบศรีษะที่ซบอยู่บนไหล่อย่างแผ่วเบา
“ตั้ม ... เรารักตั้มนะ” เสียงกระซิบเบาๆข้างหูแต่คนฟังกลับรู้สึกแปลกใจ ... ไม่ใช่เสียง ปอ นี่นา ...
ด้วยความสงสัย จึงยกศรีษะจากไหล่กว้างขึ้นมามองดู แล้วก็ต้องตกใจเพราะใบหน้าที่มองเห็น กลับกลายเป็นใบหน้าของอีกคนหนึ่ง
ขออ่านต่อนะคับ ขอบคุณครับ ขอบคุนครับ ขออ่านหน่อยน่ะ ขอบคุณมากนะ ขอบคุณครับ
ยังไงแน่ ขอบคุนค๊าฟ สนุกทุกตอน{:5_146:}
หน้า:
[1]