++ จะขอเก็บไว้ในความทรงจำทีหวนคืน ++ $ 15(ภาคสอง)
ถ้าหากว่าซ้ำต้องขออภัยนะครับและขอโทษเจ้าของเรื่องด้วยนะครับเพราะว่าคัดลอกมาอีกทีความเดิมตอนที่แล้ว
๓๓
“ปอ” ตั้มส่งเสียงเรียกชายหนุ่มที่ยืนอยู่ตรงหน้า พลางโผเข้าไปในอ้อมกอดด้วยความดีใจแล้วซบศรีษะลงไปบนไหล่กว้าง ร่างบางถูกกอดไว้แนบแน่น แล้วมือที่โอบกอดข้างหนึ่งก็เลื่อนขึ้นมาลูบศรีษะที่ซบอยู่บนไหล่อย่างแผ่วเบา
“ตั้ม ... เรารักตั้มนะ” เสียงกระซิบเบาๆข้างหูแต่คนฟังกลับรู้สึกแปลกใจ ... ไม่ใช่เสียง ปอ นี่นา ...
ด้วยความสงสัย จึงยกศรีษะจากไหล่กว้างขึ้นมามองดู แล้วก็ต้องตกใจเพราะใบหน้าที่มองเห็น กลับกลายเป็นใบหน้าของอีกคนหนึ่ง
**** Hidden Message *****
๓๕
“ไม่ต้องปฏิเสธเลย ตอนปีใหม่ก็เสือกไม่อยู่ ทุกคนรอเอ็งอยู่คนเดียวพรุ่งนี้สอนเสร็จแล้วรีบมานะเว๊ย” พูดจบ ดมก็วางหูไป
พรุ่งนี้เย็นเขามีนัดกับ ภู เสียด้วยสิ ตั้มคิดแล้วก็ตัดสินใจโทรศํพท์หา ภู
อ่านต่อเลยนะค๊าบบ ขอบคุนครับ ขออ่านหน่อยน่ะ ขอบคุณมากนะ ขอบคุณครับ หนักใจแทน ขอบคุนค๊าฟผม สนุกจนต้องอ่านต่อเนื่องเลย
หน้า:
[1]