++ จะขอเก็บไว้ในความทรงจำทีหวนคืน ++ $ 16(ภาคสอง)
ถ้าหากว่าซ้ำต้องขออภัยนะครับและขอโทษเจ้าของเรื่องด้วยนะครับเพราะว่าคัดลอกมาอีกทีความเดิมตอนที่แล้ว
๓๕
“ไม่ต้องปฏิเสธเลย ตอนปีใหม่ก็เสือกไม่อยู่ ทุกคนรอเอ็งอยู่คนเดียวพรุ่งนี้สอนเสร็จแล้วรีบมานะเว๊ย” พูดจบ ดมก็วางหูไป
พรุ่งนี้เย็นเขามีนัดกับ ภู เสียด้วยสิ ตั้มคิดแล้วก็ตัดสินใจโทรศํพท์หา ภู
**** Hidden Message *****
“ไม่เป็นไรหรอก ว่าแต่ชอบร้านที่ เล่พาไปมั๊ย” ตั้ม พูดยิ้มๆ
“ชอบมากเลยค่ะ อาหารอร่อย บรรยากาศก็ดี”
“งั้นก็ดีแล้วหล่ะ” พูดแล้ว ตั้มก็ยิ้มอย่างอ่อนโยนให้กับคู่รักทั้งสอง ราวกับว่าความสุขของคนทั้งสอง เป็นความสุขของตัวเขาเอง
“ว่าแต่พี่เหอะ แฟนว่าอะไรรึเปล่า” เล่ถามด้วยสีหน้ากังวล
อ่านต่อนะครับผม ขอบคุนครับ ขออ่านหน่อยน่ะ ขอบคุณมากค่ะ ขอบคุณครับ ภูนะภู เอาแล้วงัยล่ะมึง งานงอกละ
หน้า:
[1]