++ ผู้มาเยือนยามวิกาล ++ ...21
ถ้าหากว่าซ้ำต้องขออภัยนะครับและขอโทษเจ้าของเรื่องด้วยนะครับเพราะว่าคัดลอกมาอีกทีความเดิมตอนที่แล้ว
เพียงแต่คนหนึ่งเป็นเหมือนสายน้ำเชี่ยวที่พร้อมจะไหลไปจากที่หนึ่งไปสู่อีกที่หนึ่งได้ทุกเมื่อและทิ้งไว้ซึ่งความแห้งแล้ง เมื่อหมดความชุ่มฉ่ำจากสายน้ำที่ไหลผ่านไป
แต่อีกคนหนึ่ง ถึงจะเป็นเพียงแค่น้ำหยด ไม่เฉพาะจุดที่หยดน้ำนั้นหยดลงหากเหมือนจะทำให้บริเวณรอบข้างมีแต่ความชุ่มชื้น จนความชุ่มชื้นนั้นกระจายไปทั่วด้วยน้ำที่ค่อยๆหยดทีละน้อย แต่สม่ำเสมอ
**** Hidden Message *****
“ครับ” น้ำหยดรับคำสั้นๆเช่นเคย แต่แววตาเป็นประกาย
แล้วคนทางด้านหลังก็ลุกขึ้นเสียงฝีเท้าย่ำลงบนพื้นหญ้าค่อยๆห่างออกไป น้ำหยดอยากจะหันไปดูเหลือเกินแต่ก็ต้องหักห้ามใจ เพราะไม่อยากผิดคำที่สัญญาไว้ สักพักก็หนึ่งก็ถอนหายใจยาวแล้วลุกขึ้นยืนเตรียมจะเดินกลับหอพัก แต่พอก้าวเดินออกมาเข้าสู่บริเวณถนน ก็ต้องแปลกใจเมื่อมองเห็นคนสองคนบนรถจักรยาน
ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุนมากครับ
ขอบคุณมากๆครับ อ่านต่อนะครับ ขอบคุณครับผม ขอบคุณนะคับ ขอบคุณนะครับ ขอบคุนคราฟ gukfgjkghkdgkdjfdgjdhgjyjyutjuytjhjhjdk ขอบคุณมากนะ Thanksssssssssssssssssssssssssssss ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ
ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ
หน้า:
[1]