++ เจ้านายจ๊ะจ๋า ++ ### 11
ถ้าหากว่าซ้ำต้องขออภัยนะครับและขอโทษเจ้าของเรื่องด้วยนะครับเพราะว่าคัดลอกมาอีกทีความเดิมตอนที่แล้ว
“ฉันไม่ได้โกรธ..แค่น้อยใจนิดหน่อยเท่านั้น.. ”
กานต์รวีทำหน้าทะเล้นใส่
“แปลกจัง หัวคุณก็ไม่ล้านซะหน่อย ทำไมถึงขี้น้อยใจได้ก็ไม่รู้เนอะ..”
คิ้วเข้มขมวด มือใหญ่บีบแก้มใบหน้าหวานกึ่งหยอกกึ่งลงโทษ
**** Hidden Message *****
กานต์รวีกอดร่างเล็กในอ้อมแขนแน่นขึ้นเพื่อเรียกขวัญกำลังใจให้กับตัวเองโมจิเห็นหน้าเตชิตก็โผเข้าหาจะให้อุ้มด้วยความคุ้นเคยกานต์รวีรีบรั้งร่างเล็กไว้และก้าวถอยออกมา
...อย่า! ลูก.. วันนี้เขาไม่ใช่ครอบครัวของเรา...
ขอบคุนนะคับ ^^ สนุกมากๆเลย อ่านต่อนะครับ ขอบคุณมากคร้าบ ขอบคุณครับผม ขอบคุณ๕รับ ขอบคุณครับ ขอบคุณมากๆเลยนะครับ อิอิ ขอบคุนครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณขร๊า อิอิ หนุกๆอ่า {:sm-32:} ขอบคุณมากๆครับ ขอบคุณ๕รับ ขอบคุนคราบ เจ้านายขี้น้อยใจด้วย ขอบคุณมากนะ ขอบคุนคราฟ ขอบคุนครัล ขอบคุณครับ