++ แค่มีนาย ++$$$$ 49
ถ้าหากว่าซ้ำต้องขออภัยนะครับและขอโทษเจ้าของเรื่องด้วยนะครับเพราะว่าคัดลอกมาอีกทีความเดิมตอนที่แล้ว
จะบอกว่าสีหน้าของอุษาเบาใจก็คงไม่ถูกนักเพราะมันก้ำกึ่งของอาการหนักใจรวมอยู่ด้วยแต่ก็บอกออกไปว่า “ก็ระวังหน่อยแล้วกัน”
“ครับแม่” ลูกชายที่ตัวสูงกว่าเดินมาหยุดที่ตรงหน้าแล้วโน้มตัวลงมาหอมแก้มแม่อย่างขี้ประจบแล้วก็เดินลงไปข้างล่างเรียกหาชื่อเพื่อนที่มาเยี่ยม
**** Hidden Message *****
“ชอบสิ ที่นี่ตอนพระอาทิตย์ตกสวยอย่างที่นายเคยพูดเอาไว้”วันชนะนึกถึงตอนที่นั่งมองพระอาทิตย์ตกด้วยกันที่ริมสระของมหาวิทยาลัย
คำพูดจากวันชนะเหมือนลูกศรพรั่งพรูสู่สมองของนักขัตภาพมากมายปรากฏในเสี้ยววินาที
“อุ๊บ!” นักขัตปวดศีรษะอย่างแรง
“ตั้ม!” วันชนะเด้งตัวขึ้นมาทันที
ขอบคุณครับ ขอบคุณมากๆครับ อ่านต่อนะครับ ขอบคุณครับ ขอบคุนมากครับ
ขอบคุนครับ ขอบคุณครับผม สุดยอดเลยอ่ะคร๊าฟ ชอบบบบบบบบบบ ขอบคุณครับ ขอบคุณคับผม ขอบคุณมากๆขร๊ อิอิ{:sm-36:} ขอบคุณครับ ขอบคุณมากนะ ขอบคุนคราฟผม ขอบคุณครับ
ขออ่านอีกสักเรื่องนะคับพี่
รีบๆฟื้นความจำนะตั้ม สงสารวินนี่น่ะ
หน้า:
[1]