Stair.ขยับรัก ข้ามขั้น : (รุ่นพ่อ?VSรุ่นลูก)+++ 7
ถ้าหากว่าซ้ำต้องขออภัยนะครับและขอโทษเจ้าของเรื่องด้วยนะครับเพราะว่าคัดลอกมาอีกทีความเดิมตอนที่แล้ว
นพรัตน์กลับออกมาพร้อมกับยกผ้าเช็ดหน้าขึ้นซับน้ำเขาเดินมาทางผมพร้อมกับถามอย่างเป็นห่วง
“ไปหาหมอมั้ยครับ?”
ผมสั่นศีรษะและชี้มือไปที่ตู้ยาข้างเคาน์เตอร์ครัว
“กินยาแล้วพักเดี๋ยวคงหาย”
“อือ” เขาส่งเสียง
**** Hidden Message *****
เขาก็แค่เด็กหนุ่มอายุคราวลูกที่เป็นผู้ช่วยของผมที่ทำงาน ก็แค่นั้นเอง
“อยากทานอะไรล่ะครับ” นพรัตน์ถามทั้งๆ ที่เป็นการถามธรรมดาแท้ๆแต่ทำไมผมถึงเห็นว่าสีหน้าของเขาเหมือนคนพยายามจะกลั้นยิ้มเต็มที่แถมหน้ายังแดงเรื่อขึ้นมาอีก ไม่เข้าใจเด็กสมัยนี้จริงๆท่าทางของผมมันไปสะกิดโดนเส้นตลกเขาตรงไหน
ยอมรับเลย สนุกมากครับ
ขอบคุณครับ ง่าสส ชอบๆ ><
ขอบคุณมากครับ ขอบคุณขร๊า อิอิ{:sm-17:} ขอบคุณครับ ขอบคุนครับ ขอบคุณมากๆ ครับ ที่นำมาเล่าสู่กันฟังครับ ขอบคุณมากนะ ขอบคุนคราฟ ขอบคุณมากๆครับ ขอบคุณครับ ขอบคุนคับผม{:sm-50:} ขออ่านต่อครับ
ขยับรัก ข้ามขั้น ขอบคุณครับ ขอบคุนคราบ ขอบคุณครับ{:6_171:}{:6_176:} อยากอ่านจงัครับ
หน้า:
[1]
2