คนรักหมา-----กะ------คนรักเมา(สั้นจบในหน้าเดียว)
ศาลาพักร้อนที่พักผ่อนหย่อนใจสำหรับเด็กมหาลัยกลายเป็นที่รวมตัวกันของคนรักหมา แต่คนรักเมาก็ได้ถือเอาสนามหญ้าสีเขียวที่มีทิวทัศน์ย่ำสนธยาที่น่าจิบเบียร์เป็นที่ๆประจำเช่นกัน...เขากลายเป็นคนกลางวันที่หันมาเอาดีด้านการเมาแต่หัววันมากกว่าเที่ยวดึกๆดื่นๆให้กลุ่มอันธพาลดักตีกะบาลเหมือนแต่ก่อนซึ่งเป็นผลให้เขาเจ็บปางตายเหมือนกันคนรักหมาทั้งหลายพาหมาออกมาเดินเล่น บ้างก็นัดแนะพาหมามาเลือกคู่ผสมพันธุ์กันเป็นจริงเป็นจังถึงขั้นหมายหมั้นเป็นตุเป็นตะ...จะปัญญาอ่อนไปถึงไหน...
"หยู้ดดดดด......"เสียงร้องห้ามนั้นมันช้ากว่าการถูกหมาตัวโตกระโจนเข้าหาผมนิดเดียว ผมนั่งอยู่ดีๆจิบเบียร์กำลังได้ที่ก็เป็นอันได้นอนหงายท้องโดยมีหมาตะปบขาหน้าของมันมาที่หน้าอกของผม
"ซี้ดดด..."ผมจุ๊ปากด้วยความเสียดายที่กระป๋องเบียร์หลุดมือไปนอนแอ้งแม้งบนพื้น ผมเครียดจัดจนนอนอยู่อย่างนั้นไม่ยอมขยับตัวไปไหนและไม่มีอารมณ์สนใจเจ้าหมาตัวโตนี้เลย มันเลียหน้าผมจนกระทั่งเจ้าของของมันดึงมันออกไป
"ขอโทษนะครับ...หัวหอมมันซนไปหน่อย"เจ้าของหมาขอโทษผมด้วยเสียงนุ่มๆ เสียงดังฟังชัดยังกะเด็กผู้ชายทำให้ผมใจดีขึ้นมาหน่อย เจ้าของหมาเป็นคนผิวขาวจัดแต่ขาวแบบเอเชีย ผมดำสนิทตัดกับสีผิว ตัวเล็กดูไม่แข็งแรงแต่กลับวัดวากับหมาตัวโตได้ดี
"ผมชอบหมาครับ"ผมออกตัวไปอย่างหน้าด้านๆปากบอกว่าสนใจหมาแต่กลับจ้องมองเจ้าของหมาจนเขาหลบสายตา...แต่การที่เจ้าของหมาหลบสายตาผมด้วยความเอียงอายมันกลับชักชวนให้ผมรุกเข้าไปอีก
"มันชื่อหัวหอมหรอครับ?"ผมหันไปยิ้มให้หมาก่อนจะล่อให้มันชักชวนเจ้านายของมันอยู่ต่ออีกนิด
"หล่อจังเลยนะเรา...น่ารัก..."ผมเอ่ยชมหมาแต่ใช้สายตาจ้องมองเจ้าของหมา
"เอ่อ...มันเป็นตัวเมียครับ..."เขาตอบอย่างไม่กล้าแต่ก็ทำให้ผมหน้าแตกแฮะ....ฮะๆ....
"น้องมาที่นี่บ่อยหรอ?"ผมถามเจ้าของหมาบ้าง
"เพิ่งมาครับ...เพื่อนแนะนำให้มาหัวหอมไม่เคยมีที่วิ่งเล่นกว้างขนาดนี้ก็เลยซนกว่าทุกวันครับเห็นมันสนุกก็คิดว่าอยากจะมาทุกวัน"เขาตอบได้น่าเอ็นดูสมหน้าตา
"พี่ก็มาเกือบทุกวัน....แต่ไม่ได้พาหมามาด้วยหรอก..."ผมพยายามพูดถึงเรื่องหมา
"พี่ก็เลี้ยงหมาหรอครับ?"เขาถามขึ้นมาอย่างตื่นเต้นผมเห็นแล้วก็เลือดหนุ่มพล่านเขาน่ารักจริงๆ
"เปล่าหรอกที่หอพักไม่ให้เลี้ยงก็เลยขังมันไว้ที่บ้าน"
"หรอฮะ?...พันธุ์อะไร?"
"พันธุ์ทาง...."ผมมองหมาพันธุ์ไซบีเรียนฮัสกี้อย่างเจ้าหัวหอมก่อนจะยิ้มบางๆ
".....มันชื่ออะไรหรอครับ?"เขาถามขึ้นมาให้กำลังใจผมไม่ให้รู้สึกต่ำต้อยแต่ผมมันก็เป็นอย่างนี้เสมอชอบใช้ความน่าสงสารหลอกล่อ!
"มันชื่อด่างครับ..."ผมตอบสั้นๆ เขาไม่ว่าอะไรนอกจากมองไอ้ขี้เหล้าหัวแดงตาสีน้ำตาลอย่างผม
"น้องชื่ออะไรครับ?"ผมยิงคำถาม
"เอ่อ...ผมชื่อตังค์ฮะ..."เขาตอบก่อนจะหลบตาผมอีก บางครั้งเขาก็ปั้นปึ่งกับผมราวกับจะกันท่าไม่ให้ผมรุกกว่านี้แต่บางทีก็ชักชวน ดูกลัวๆกล้าๆแต่ผมก็ตัดสินใจไปแล้วแหละว่าต้องสานสัมพันธ์ต่อไป
ผมรู้จักตังค์ได้สักพักที่ๆรวมพลคนรักหมาก็ไม่ใช่ที่เดียวที่เราเจอกันอีกต่อไป เราไปที่นั่นที่นี่ด้วยกันมากขึ้นและตังค์ก็หิ้วหัวหอมมาด้วยเสมอ...
"วันหลังไม่ต้องพาหมามาด้วยได้ไหม?"ผมเย้าเขาทีเล่นทีจริง
"ได้หรอครับ?...."เขายิ้มอย่างอายๆก่อนจะลูบหัวหมาแก้เขิน
ความสัมพันธ์เรารุดหน้ามากเพราะตังค์ไม่เคยปฏิเสธผมเลยสักเรื่อง เขาทำตัวน่ารักมาโดยตลอด
คุยกันเป็นพี่น้องก็เลื่อนตำแหน่งมาลองคบกันเป็นแฟน เราคุยกันทางโทรศัพท์หลังแยกกลับทุกวัน ตังค์ช่างจ้อช่างคุยมีเรื่องราวมากมายมาเล่าให้ผมฟังจนหลับไปเลย
ผมเห็นตังค์ร่าเริงขึ้นเสมอแต่ผมกลับไม่เป็นอย่างนั้นแล้ว...ผมรู้สึกเบื่อ...............เบื่อที่ต้องเดินตามเขาจูงหมา
หัวหอมชอบผมและเป็นหมาแสนรู้ผมไม่ได้ติดใจเรื่องนี้...แต่ผมสนใจเจ้าของหมา
บางครั้งเจ้าของหมาก็พบปะกับคนรักหมาคนอื่นๆนานเกินไป....ปล่อยให้ผมนั่งรอ
หากผมเอาน้ำเมาขึ้นมาเมื่อไหร่เขาก็จะร้องขอให้ผมเพลาๆ...แน่นอนว่าผมต้องทำเพื่อเขาอยู่แล้ว
รางวัลคือ?
ผมค้นหาคำตอบกับตัวเอง....ผมทำเพื่อเขาแล้วเขาจะให้รางวัลผมคือ?
จับมือหรอ?........ไม่พอ
"ไปห้องพี่ไหม?"ผมชวนเขา
"ฮะ?..."เขาเลิกคิ้วทำตาโต
"ตกลงไปนะ..."ผมรวบรัด
"เดี๋ยวครับ..."เขารีบวิ่งตามหัวหอมปล่อยให้คำชวนของผมกร่อย
ผมเดินไปร้านสะดวกซื้อหิ้วเบียร์ไปนั่งดื่มฆ่าเวลาแต่ตังค์ก็ปล่อยให้ผมรอจนเย็นมาก
"พี่..."ตังค์เดินมากับหมา ผมดูก็รู้ว่าเขาพยายามรั้งเวลาจนมืดค่ำเพราะอยากให้ผมเปลี่ยนใจ
"ช่างเถอะ...พี่เรียกร้องเกินไป"ผมยิ้มปลอบใจเขา...ใช่....ผมมันรีบร้อนเกินไปรักหรือเปล่าก็ยังไม่รู้เลย.....แต่การที่จะตัดสินใครคนหนึ่งว่าเขารักจริงไม่รักจริงมันต้องวัดกันจากตรงไหนหรือ?เหตุผลหรอ?.....แต่ผมมีแค่ความรู้สึกนะ....ไม่มีเหตุผลประกอบเลยว่ามันคือความรัก
"ผมรักพี่นะ..."ตังค์กอดผม ผมไม่รู้หรอกว่ากอดนี้คืออะไรแต่ผมใจหวิวและรู้สึกหนาวเหลือเกิน เหน็บหนาวจนกอดตอบกลับไปแน่น...เขาเข้ามาในช่วงเวลาที่ผมกำลังจะเมา...ตอนนี้ผมหน้าแดงด้วยฤทธิ์แอลกอฮอล์...
"พี่ครับ..."ตังค์สะกิดผมแต่ผมไม่ยอมปล่อยเขาออกจากอ้อมกอด ผมต้องการมากเกินไป...อยากรั้งให้เขาอยู่กับผม
"แค่กอดนะ...พี่ขอสักพักได้ไหม?"ผมกระซิบบอกเขา ผมเองก็ไม่รู้หรอกว่าผมกอดเขาเพราะอะไร...ความเจ็บปวดที่เคยพึ่งพาด้วยฤทธิ์เหล้ากลับไม่ได้รับการเยียวยาเหมือนกอดคนตัวเล็กนี้เลย หากไม่กลัวว่าเขาจะกระดูกหักไปเสียก่อนผมก็คงไม่คลายวงแขนออกจากตัวเขาเป็นแน่
"พี่เมาหรือยัง?"เขาแซวด้วยรอยยิ้มบางๆ
"ก็ปริ่มๆ...เบียร์เมาเร็วกว่าเหล้าแฮะ.."ผมหัวเราะฝืดๆ
"พักนี้หัวหอมดื้อจังเลยฮะ...ผมอยากจะหาคู่ให้มันแล้ว..."
"พี่ก็ดื้อแล้วนะ..."ผมหยอดไป
"........."ตังค์นิ่งอึ้งก่อนจะหัวเราะฝืดๆ
"งั้นพี่ก็จับคู่กะหัวหอมละกัน..."
ผมมองตามตังค์อย่างตะลึงงัน!!
ผมรู้ทีหลังว่าตังค์กังวลใจเรื่องผมมาก เขากลัวการที่จะมีอะไรกับผมแต่ก็ไม่อยากให้ผมรู้สึกน้อยใจเขา...ผมรู้ว่าเขาเองก็ลำบากใจแต่เขาต้องเรียนรู้ผมบ้าง...
"พี่ไม่รับสายผมเลย..."ตังค์หน้านิ่งมาพบผมถึงคณะ
"พี่ยุ่งครับ...ช่วงนี้ทำวิจัยเพราะใกล้จบแล้วนะ..พี่ไม่ได้เอามือถือมาด้วย"ผมแสดงความบริสุทธิ์ใจด้วยการให้เขาค้นตัวหามือถือ
"หลายครั้งแล้วนะครับ"ตังค์มีน้ำเสียงงอนชวนให้ผมรู้สึกใจเต้น อยากจะดึงเขามากอดซะตอนนี้
"ผมไม่เคยมีแฟนเป็นผู้ชาย...ผมไม่รู้หรอกครับว่ามันจะเหมือนที่เราคบกันไหมแต่ผมก็อยากจะนอนกับพี่นะ..แต่ผมกลัว.."ตังค์ทำท่าจะดราม่าทำให้ผมต้องรีบปลอบ
"จะพูดอะไรก็เกรงใจคนฟังบ้างนะตังค์...เรื่องนี้เราไปคุยกันสองคน...ดีไหม?"ผมกระซิบบอกเขาก่อนจะผลักให้เขาเดินออกไปก่อน
ผมโทรเช็คทันทีที่เสร็จงาน หวังว่าเขาจะรอผมอยู่ที่ห้องไม่เปลี่ยนใจกระทันหัน
"ขี้โกง...ไหนบอกว่าลืมไว้ที่ห้องไงที่จริงตัวเองก็พกมือถืออยู่ไม่ยอมรับสายผม..."เสียงโวยวายทำให้ผมหัวเราะร่วน
"ไม่ยอมค้นตัวเอง..."ผมเยาะเย้ยเขา
"ผมจะกลับละ...นะ"ตังค์ขู่ผม
"อ๊าาา"ผมครวญเหมือนเด็กถูกแย่งของเล่นแล้วตังค์ก็หัวเราะออกมาทำให้ผมใจชื้น....ครั้งนี้ผมจะไม่พลาด!
อ่านหัวข้อ นึกว่าเรื่องคนเอาหมา :lol
แต่อ่านโดยรวมแล้ว เหมือนหมามาเป็นสื่อรักให้ได้เจอกัน ต้นฉบับโพสต์โดย yahoo เมื่อ 2012-7-29 23:03 static/image/common/back.gif
อ่านหัวข้อ นึกว่าเรื่องคนเอาหมา
แต่อ่านโดยรวมแล้ ...
โห..........ผมอุตส่าห์คัดกรองตัดความอนาจารเพิ่มคุณค่าให้เป็นงานศิลป์- -"คุณกลับมาจิ้นซ้าาา...เป็นอย่างไรบ้างครับรักใสใสชุดนี้ อ่านแล้วรู้สึกเหมือนว่ายังเขียนไม่จบน่ะ เพราะเหมือนพึ่งลองคบกัน
คนชื่อตังค์ ดูใจง่ายยังไงชอบกลแหะ ต้นฉบับโพสต์โดย yahoo เมื่อ 2012-7-30 22:07 static/image/common/back.gif
อ่านแล้วรู้สึกเหมือนว่ายังเขียนไม่จบน่ะ เพราะเหมือ ...
ต้องเป็นซีรีย์ไปครับตอนนี้ผมกำลังหว่านล้อมอยู่....อีกไม่นานคงมีความคืบหน้าครับ!
ตังค์เชื่อคนง่ายครับแต่ถ้าลองได้จีบแล้วไม่เห็นจะใจง่ายอย่างที่คิดเลย...ฮ่าๆสงสัยผมจะเมา...ม่ายๆผมเลิกแล้ว^^ ขอบคุณคับแล้วจะมีต่อไหมล่ะคับเนี่ย อยากอ่านต่อๆ {:5_135:} ลุ้นไปกับเจ้าของกระทู้ ขอบคุณมากๆคร้าบ
ขอบคุณ{:5_146:}{:5_146:}{:5_146:} ขอบคุณครับ ขอบคุณคับ ขอบคุณมากคับ{:5_146:} น่ารักจังคับ
ขอบคุณครับ ขอบคุณนะคับ ขอบคุณครับ
ขอบคุณครับ อย่าพลาดนะ ชอบบบบมากเลยค่ะ ขอบคุณครับ