คนรักหมา-----กะ------คนรักเมา(สั้นจบในหน้าเดียว)

เหล้า

ศาลาพักร้อนที่พักผ่อนหย่อนใจสำหรับเด็กมหาลัยกลายเป็นที่รวมตัวกันของคนรักหมา แต่คนรักเมาก็ได้ถือเอาสนามหญ้าสีเขียวที่มีทิวทัศน์ย่ำสนธยาที่น่าจิบเบียร์เป็นที่ๆประจำเช่นกัน...เขากลายเป็นคนกลางวันที่หันมาเอาดีด้านการเมาแต่หัววันมากกว่าเที่ยวดึกๆดื่นๆให้กลุ่มอันธพาลดักตีกะบาลเหมือนแต่ก่อนซึ่งเป็นผลให้เขาเจ็บปางตายเหมือนกัน


คนรักหมาทั้งหลายพาหมาออกมาเดินเล่น บ้างก็นัดแนะพาหมามาเลือกคู่ผสมพันธุ์กันเป็นจริงเป็นจังถึงขั้นหมายหมั้นเป็นตุเป็นตะ...จะปัญญาอ่อนไปถึงไหน...


"หยู้ดดดดด......"เสียงร้องห้ามนั้นมันช้ากว่าการถูกหมาตัวโตกระโจนเข้าหาผมนิดเดียว ผมนั่งอยู่ดีๆจิบเบียร์กำลังได้ที่ก็เป็นอันได้นอนหงายท้องโดยมีหมาตะปบขาหน้าของมันมาที่หน้าอกของผม
"ซี้ดดด..."ผมจุ๊ปากด้วยความเสียดายที่กระป๋องเบียร์หลุดมือไปนอนแอ้งแม้งบนพื้น ผมเครียดจัดจนนอนอยู่อย่างนั้นไม่ยอมขยับตัวไปไหนและไม่มีอารมณ์สนใจเจ้าหมาตัวโตนี้เลย มันเลียหน้าผมจนกระทั่งเจ้าของของมันดึงมันออกไป


"ขอโทษนะครับ...หัวหอมมันซนไปหน่อย"เจ้าของหมาขอโทษผมด้วยเสียงนุ่มๆ เสียงดังฟังชัดยังกะเด็กผู้ชายทำให้ผมใจดีขึ้นมาหน่อย เจ้าของหมาเป็นคนผิวขาวจัดแต่ขาวแบบเอเชีย ผมดำสนิทตัดกับสีผิว ตัวเล็กดูไม่แข็งแรงแต่กลับวัดวากับหมาตัวโตได้ดี


"ผมชอบหมาครับ"ผมออกตัวไปอย่างหน้าด้านๆปากบอกว่าสนใจหมาแต่กลับจ้องมองเจ้าของหมาจนเขาหลบสายตา...แต่การที่เจ้าของหมาหลบสายตาผมด้วยความเอียงอายมันกลับชักชวนให้ผมรุกเข้าไปอีก


"มันชื่อหัวหอมหรอครับ?"ผมหันไปยิ้มให้หมาก่อนจะล่อให้มันชักชวนเจ้านายของมันอยู่ต่ออีกนิด


"หล่อจังเลยนะเรา...น่ารัก..."ผมเอ่ยชมหมาแต่ใช้สายตาจ้องมองเจ้าของหมา


"เอ่อ...มันเป็นตัวเมียครับ..."เขาตอบอย่างไม่กล้าแต่ก็ทำให้ผมหน้าแตกแฮะ....ฮะๆ....


"น้องมาที่นี่บ่อยหรอ?"ผมถามเจ้าของหมาบ้าง


"เพิ่งมาครับ...เพื่อนแนะนำให้มาหัวหอมไม่เคยมีที่วิ่งเล่นกว้างขนาดนี้ก็เลยซนกว่าทุกวันครับเห็นมันสนุกก็คิดว่าอยากจะมาทุกวัน"เขาตอบได้น่าเอ็นดูสมหน้าตา


"พี่ก็มาเกือบทุกวัน....แต่ไม่ได้พาหมามาด้วยหรอก..."ผมพยายามพูดถึงเรื่องหมา


"พี่ก็เลี้ยงหมาหรอครับ?"เขาถามขึ้นมาอย่างตื่นเต้นผมเห็นแล้วก็เลือดหนุ่มพล่านเขาน่ารักจริงๆ


"เปล่าหรอกที่หอพักไม่ให้เลี้ยงก็เลยขังมันไว้ที่บ้าน"


"หรอฮะ?...พันธุ์อะไร?"

"พันธุ์ทาง...."ผมมองหมาพันธุ์ไซบีเรียนฮัสกี้อย่างเจ้าหัวหอมก่อนจะยิ้มบางๆ


".....มันชื่ออะไรหรอครับ?"เขาถามขึ้นมาให้กำลังใจผมไม่ให้รู้สึกต่ำต้อยแต่ผมมันก็เป็นอย่างนี้เสมอชอบใช้ความน่าสงสารหลอกล่อ!


"มันชื่อด่างครับ..."ผมตอบสั้นๆ เขาไม่ว่าอะไรนอกจากมองไอ้ขี้เหล้าหัวแดงตาสีน้ำตาลอย่างผม


"น้องชื่ออะไรครับ?"ผมยิงคำถาม


"เอ่อ...ผมชื่อตังค์ฮะ..."เขาตอบก่อนจะหลบตาผมอีก บางครั้งเขาก็ปั้นปึ่งกับผมราวกับจะกันท่าไม่ให้ผมรุกกว่านี้แต่บางทีก็ชักชวน ดูกลัวๆกล้าๆแต่ผมก็ตัดสินใจไปแล้วแหละว่าต้องสานสัมพันธ์ต่อไป


ผมรู้จักตังค์ได้สักพักที่ๆรวมพลคนรักหมาก็ไม่ใช่ที่เดียวที่เราเจอกันอีกต่อไป เราไปที่นั่นที่นี่ด้วยกันมากขึ้นและตังค์ก็หิ้วหัวหอมมาด้วยเสมอ...


"วันหลังไม่ต้องพาหมามาด้วยได้ไหม?"ผมเย้าเขาทีเล่นทีจริง


"ได้หรอครับ?...."เขายิ้มอย่างอายๆก่อนจะลูบหัวหมาแก้เขิน


ความสัมพันธ์เรารุดหน้ามากเพราะตังค์ไม่เคยปฏิเสธผมเลยสักเรื่อง เขาทำตัวน่ารักมาโดยตลอด


คุยกันเป็นพี่น้องก็เลื่อนตำแหน่งมาลองคบกันเป็นแฟน เราคุยกันทางโทรศัพท์หลังแยกกลับทุกวัน ตังค์ช่างจ้อช่างคุยมีเรื่องราวมากมายมาเล่าให้ผมฟังจนหลับไปเลย


ผมเห็นตังค์ร่าเริงขึ้นเสมอแต่ผมกลับไม่เป็นอย่างนั้นแล้ว...ผมรู้สึกเบื่อ...............เบื่อที่ต้องเดินตามเขาจูงหมา


หัวหอมชอบผมและเป็นหมาแสนรู้ผมไม่ได้ติดใจเรื่องนี้...แต่ผมสนใจเจ้าของหมา


บางครั้งเจ้าของหมาก็พบปะกับคนรักหมาคนอื่นๆนานเกินไป....ปล่อยให้ผมนั่งรอ


หากผมเอาน้ำเมาขึ้นมาเมื่อไหร่เขาก็จะร้องขอให้ผมเพลาๆ...แน่นอนว่าผมต้องทำเพื่อเขาอยู่แล้ว


รางวัลคือ?


ผมค้นหาคำตอบกับตัวเอง....ผมทำเพื่อเขาแล้วเขาจะให้รางวัลผมคือ?


จับมือหรอ?........ไม่พอ


"ไปห้องพี่ไหม?"ผมชวนเขา


"ฮะ?..."เขาเลิกคิ้วทำตาโต


"ตกลงไปนะ..."ผมรวบรัด


"เดี๋ยวครับ..."เขารีบวิ่งตามหัวหอมปล่อยให้คำชวนของผมกร่อย


ผมเดินไปร้านสะดวกซื้อหิ้วเบียร์ไปนั่งดื่มฆ่าเวลาแต่ตังค์ก็ปล่อยให้ผมรอจนเย็นมาก


"พี่..."ตังค์เดินมากับหมา ผมดูก็รู้ว่าเขาพยายามรั้งเวลาจนมืดค่ำเพราะอยากให้ผมเปลี่ยนใจ


"ช่างเถอะ...พี่เรียกร้องเกินไป"ผมยิ้มปลอบใจเขา...ใช่....ผมมันรีบร้อนเกินไปรักหรือเปล่าก็ยังไม่รู้เลย.....แต่การที่จะตัดสินใครคนหนึ่งว่าเขารักจริงไม่รักจริงมันต้องวัดกันจากตรงไหนหรือ?เหตุผลหรอ?.....แต่ผมมีแค่ความรู้สึกนะ....ไม่มีเหตุผลประกอบเลยว่ามันคือความรัก


"ผมรักพี่นะ..."ตังค์กอดผม ผมไม่รู้หรอกว่ากอดนี้คืออะไรแต่ผมใจหวิวและรู้สึกหนาวเหลือเกิน เหน็บหนาวจนกอดตอบกลับไปแน่น...เขาเข้ามาในช่วงเวลาที่ผมกำลังจะเมา...ตอนนี้ผมหน้าแดงด้วยฤทธิ์แอลกอฮอล์...


"พี่ครับ..."ตังค์สะกิดผมแต่ผมไม่ยอมปล่อยเขาออกจากอ้อมกอด ผมต้องการมากเกินไป...อยากรั้งให้เขาอยู่กับผม


"แค่กอดนะ...พี่ขอสักพักได้ไหม?"ผมกระซิบบอกเขา ผมเองก็ไม่รู้หรอกว่าผมกอดเขาเพราะอะไร...ความเจ็บปวดที่เคยพึ่งพาด้วยฤทธิ์เหล้ากลับไม่ได้รับการเยียวยาเหมือนกอดคนตัวเล็กนี้เลย หากไม่กลัวว่าเขาจะกระดูกหักไปเสียก่อนผมก็คงไม่คลายวงแขนออกจากตัวเขาเป็นแน่


"พี่เมาหรือยัง?"เขาแซวด้วยรอยยิ้มบางๆ


"ก็ปริ่มๆ...เบียร์เมาเร็วกว่าเหล้าแฮะ.."ผมหัวเราะฝืดๆ


"พักนี้หัวหอมดื้อจังเลยฮะ...ผมอยากจะหาคู่ให้มันแล้ว..."


"พี่ก็ดื้อแล้วนะ..."ผมหยอดไป


"........."ตังค์นิ่งอึ้งก่อนจะหัวเราะฝืดๆ


"งั้นพี่ก็จับคู่กะหัวหอมละกัน..."


ผมมองตามตังค์อย่างตะลึงงัน!!


ผมรู้ทีหลังว่าตังค์กังวลใจเรื่องผมมาก เขากลัวการที่จะมีอะไรกับผมแต่ก็ไม่อยากให้ผมรู้สึกน้อยใจเขา...ผมรู้ว่าเขาเองก็ลำบากใจแต่เขาต้องเรียนรู้ผมบ้าง...


"พี่ไม่รับสายผมเลย..."ตังค์หน้านิ่งมาพบผมถึงคณะ


"พี่ยุ่งครับ...ช่วงนี้ทำวิจัยเพราะใกล้จบแล้วนะ..พี่ไม่ได้เอามือถือมาด้วย"ผมแสดงความบริสุทธิ์ใจด้วยการให้เขาค้นตัวหามือถือ


"หลายครั้งแล้วนะครับ"ตังค์มีน้ำเสียงงอนชวนให้ผมรู้สึกใจเต้น อยากจะดึงเขามากอดซะตอนนี้


"ผมไม่เคยมีแฟนเป็นผู้ชาย...ผมไม่รู้หรอกครับว่ามันจะเหมือนที่เราคบกันไหมแต่ผมก็อยากจะนอนกับพี่นะ..แต่ผมกลัว.."ตังค์ทำท่าจะดราม่าทำให้ผมต้องรีบปลอบ


"จะพูดอะไรก็เกรงใจคนฟังบ้างนะตังค์...เรื่องนี้เราไปคุยกันสองคน...ดีไหม?"ผมกระซิบบอกเขาก่อนจะผลักให้เขาเดินออกไปก่อน


ผมโทรเช็คทันทีที่เสร็จงาน หวังว่าเขาจะรอผมอยู่ที่ห้องไม่เปลี่ยนใจกระทันหัน


"ขี้โกง...ไหนบอกว่าลืมไว้ที่ห้องไงที่จริงตัวเองก็พกมือถืออยู่ไม่ยอมรับสายผม..."เสียงโวยวายทำให้ผมหัวเราะร่วน


"ไม่ยอมค้นตัวเอง..."ผมเยาะเย้ยเขา


"ผมจะกลับละ...นะ"ตังค์ขู่ผม


"อ๊าาา"ผมครวญเหมือนเด็กถูกแย่งของเล่นแล้วตังค์ก็หัวเราะออกมาทำให้ผมใจชื้น....ครั้งนี้ผมจะไม่พลาด!

yahoo

อ่านหัวข้อ นึกว่าเรื่องคนเอาหมา
แต่อ่านโดยรวมแล้ว เหมือนหมามาเป็นสื่อรักให้ได้เจอกัน

เหล้า

ต้นฉบับโพสต์โดย yahoo เมื่อ 2012-7-29 23:03
อ่านหัวข้อ นึกว่าเรื่องคนเอาหมา
แต่อ่านโดยรวมแล้ ...

โห..........ผมอุตส่าห์คัดกรองตัดความอนาจารเพิ่มคุณค่าให้เป็นงานศิลป์- -"คุณกลับมาจิ้นซ้าาา...เป็นอย่างไรบ้างครับรักใสใสชุดนี้

yahoo

อ่านแล้วรู้สึกเหมือนว่ายังเขียนไม่จบน่ะ เพราะเหมือนพึ่งลองคบกัน

คนชื่อตังค์ ดูใจง่ายยังไงชอบกลแหะ

เหล้า

ต้นฉบับโพสต์โดย yahoo เมื่อ 2012-7-30 22:07
อ่านแล้วรู้สึกเหมือนว่ายังเขียนไม่จบน่ะ เพราะเหมือ ...

ต้องเป็นซีรีย์ไปครับตอนนี้ผมกำลังหว่านล้อมอยู่....อีกไม่นานคงมีความคืบหน้าครับ!

ตังค์เชื่อคนง่ายครับแต่ถ้าลองได้จีบแล้วไม่เห็นจะใจง่ายอย่างที่คิดเลย...ฮ่าๆสงสัยผมจะเมา...ม่ายๆผมเลิกแล้ว^^

1369900413607

ขอบคุณคับแล้วจะมีต่อไหมล่ะคับเนี่ย อยากอ่านต่อๆ

darkmode

ลุ้นไปกับเจ้าของกระทู้

maxum

ขอบคุณมากๆคร้าบ

tayku

ขอบคุณ

mbamint

ขอบคุณครับ

Chaionethai

ขอบคุณคับ

jeak000

ขอบคุณมากคับ

theera

น่ารักจังคับ

eutt

ขอบคุณครับ

Tanpo

ขอบคุณนะคับ

ddavp

ขอบคุณครับ

moobarpalang

ขอบคุณครับ

doraemonjk

อย่าพลาดนะ

zakimi

ชอบบบบมากเลยค่ะ

Thiffy

ขอบคุณครับ