ก็คนมันรักทำไงได้ @@@@@ 62

tanya · โพสต์ 2012-8-14 07:55:31

ถ้าหากว่าซ้ำต้องขออภัยนะครับและขอโทษเจ้าของเรื่องด้วยนะครับเพราะว่าคัดลอกมาอีกที
ความเดิมตอนที่แล้ว
“มาก แต่พายไม่ยอมก็ไม่ทำหรอก”ผมรับตามจริง ผมไม่เคยมีอะไรกับผู้ชายมาก่อน ถึงจะมีเพศนี้เข้ามาหาผมเยอะก็ตามแต่ไม่เคยนึกพิศวาสซักที จนมาเจอไอ้เพื่อนคนนี้แหละที่ผมพยายามปฏิเสธตัวเองมาตลอดแต่สุดท้ายก็ไปไม่รอด ยอมจอดที่มันคิดว่าทำไงก็ได้กูต้องเอาไอ้นี่มาเป็นแฟนให้ได้ ตอนแรกผมยังเคยนึกว่ามันเป็นแฟนกับไอ้ไผ่เลย
“ไม่ใช่ไม่ยอม แต่ยังไม่พร้อมมากกว่า”มันบอกผมเรียบๆ หันหน้ากลับไปทางเดิม
“กลัวเหรอ”ผมถามมันก่อนจะดึงมันมาหนุนตัก มันก็ยอมโดยดี เอามือผมไปกุมไว้
“กูไม่ได้กลัวเรื่องมีอะไรกับมึง”มันตอบผมไปถึงเรื่องนั้น บางครั้งมันก็อายแต่บางครั้งมันก็พูดได้หน้าตาเฉยเหมือนกัน
“หึหึ ไม่อายเลยเน๊าะ”ผมหัวเราะเอามือบิดจมูกมัน
“อยู่กับมึงมากมั้งเลยด้าน”มันก็ย้อนผมกลับมา
“ติดจากไอ้หวานหรือเปล่า เอ หรือว่า เมียไอ้ไผ่วะ”ผมก็หยอกมันกลับไปอีก
“เดี๋ยวกูจะบอกให้มันสองคนมาด่ามึง ไปว่ามัน”มันทำหน้าขู่ผมๆ ก็ยักคิ้วกวนให้ประมาณว่าไม่กลัว
“พูดถึงไอ้ฝิ่นมันก็แปลกดีนะที่มาเป็นแฟนไอ้ไผ่ได้”มันพูดยิ้มๆออกมา มันเคยบอกทุกวันนี้มันก็ยังไม่อยากเชื่อว่าไอ้ไผ่จะมีแฟนเป็นผู้ชาย
“บลูว่าไอ้ไผ่มากกว่าที่แปลก ที่ไปชอบไอ้ฝิ่น”ผมก็บอกกลับไปอีก คบกับมันมาจนจะเรียนจบก็เพิ่งเห็นมันจริงจังกับคนนี้แถมเป็นผู้ชายด้วย
“เออว่ะ เพราะตั้งแต่เห็นมันมากูไม่เคยเห็นไอ้ไผ่มันจะอยู่กับใครได้นานขนาดนี้เลย นิสัยนี้คนละขั้วเลย ตลกดีเวลาเห็นมันอยู่ด้วยกัน ไอ้เชี่ยะนี่ก็ชอบแหย่ให้มันด่า ไอ้ฝิ่นก็ไม่ค่อยจะยอมคน ดูหยิ่งๆ แต่เวลาอยู่กับไอ้ไผ่ก็เป็นคนละคนเลย แต่มันทันกันดี ไอ้ไผ่ก็ไม่เคยนอกหน้าขนาดนี้เลยนะโว้ย”มันว่าผมก่อนจะพูดถึงไอ้คู่นั้นอย่างอารมณ์ดี
“อิจฉาเหรอ หืม”ผมก้มไปถามชิดปากมัน
“มั้ง”มันก็ตอบยิ้ม ๆ ผมเลยจุ๊บปากมัน ที่ตอบกลับมาอย่างเชี่ยวขึ้น แสดงว่าผมสอนดี หุหุ ก่อนจะผละออกมองหน้ากันนิดหน่อยผมเห็นความกังวลในตามัน
“บลูไม่รู้ว่าพายกังวลอะไรอยู่ มีอะไรที่จะแบ่งรับได้ไหม”ผมลูบแก้มใส มันเอามือผมแนบแก้ม พายน่ารักวันนี้ดูอ้อนๆ ผมอยากให้พายอ้อนผมเยอะๆ อยากให้ร้องขอโน่นขอนี่ ถ้าเป็นแต่ก่อนที่ผ่านมาผมรำคาญนะกับการเรียกร้องของคนที่เคยคบแต่กับพายผมอยากให้เป็นแบบนั้น
“เราคิดดีแล้วเหรอที่คบกันแบบนี้”มันถามผม ซึ่งครั้งหนึ่งเคยถามไปแล้ว ผมจับมันลุกขึ้นมานั่งตักและกอดเอาไว้ เอาคางเกยไหล่
“คิดดีแล้ว ไม่มีไตร่ตรองซ้ำซ้อน”ผมพูดบอกด้วยความมั่นใจ”ยังต้องคิดอะไรอีก”ผมถามต่อ
“มันง่ายขนาดนั้นเลยเหรอ”มันพูดลอยๆ
“มันไม่ง่ายหรอก ถ้าคิดคนเดียวทำคนเดียว แต่ถ้าเราช่วยกันคิดช่วยกันทำมันก็จะง่าย”ผมบอกอย่างที่ใจคิด
“บลู มึงรักกูมั้ย”มันถามผมอีก
“รักสิ ถามอีกสักกี่ครั้งก็ตอบอย่างนี้แหละ”ผมบอกมันด้วยความจริง
“กู เอ้อ สมมุตินะ ถ้ามีคนไม่ยอมรับเรา แบบให้แยกกันน่ะ มึงจะทำไง”มันถามผมด้วยเสียงที่ดูกังวลมาก ผมว่าพายต้องมีอะไรในใจแน่ แต่ผมไม่คาดคั้นหรอก จะค่อยๆตะล่อมให้มันพูดออกมาเอง
“ใครล่ะ ยกตัวอย่างได้มั้ย ถ้าเพื่อนก็ตัดไปได้เลย ไอ้พวกนั้นโออยู่แล้ว”ผมถามหยั่งเชิง
“ก็คนรอบข้าง อย่างคนอื่นที่มหาลัยอะไรแบบนี้”มันยังแถไปอีก
“ไม่สน ไม่ได้มามีส่วนร่วมในชีวิตด้วย ช่างมัน”ผมตอบโดยไม่ต้องคิด”เอาตรงๆหน่อยสิไม่ต้องอ้อม”ผมบอกต่ออีก
“คนในครอบครัวมึงล่ะ”มันพูดออกมาจนได้ ผมคิดว่าวันนั้นต้องมีอะไรแน่ มันดูผิดปกติตั้งแต่พี่โบว์พูดแบบเหมือนไม่อยากให้ผมไปคอนโด ทั้งที่แต่ก่อนแกไม่เคยยุ่งเลย ถ้ามีผู้หญิงมาติดผมแล้วกริยาท่าทางไม่ถูกใจแก โดนทันที ผมก็ไม่เคยห้ามเพราะอย่างที่บอกผมไม่ใช่คนดีอะไรนัก ดีซะอีกที่พี่จัดการออกไปโดยเฉพาะพวกที่ชอบตื้อและเรียกร้องไม่มีวันพอ ในตอนนั้นนะที่ผมคิดแบบนั้น แต่ตอนนี้พอย้อนกลับไปมองผมโคตรเลวเลยที่ทำแบบนั้นกับผู้หญิงพวกนั้น คนที่ดีก็มีไม่เคยเรียกร้องอะไรเต็มใจทั้งสองฝ่าย แต่ผมก็ไม่เคยสนใจหรือให้ความรักให้แต่วัตถุอย่างเดียว กรรมตามสนองผมแล้วมั้งถ้าจะมีอะไรมาขัดขวางความรักของผมกับพาย ผมอยากจะบอกว่าขอรับไว้คนเดียวก็พอ ไม่อยากให้คนที่ผมรักต้องเจ็บแม้แต่นิดเดียว
“บลูจะทำให้ดีที่สุด”ผมพูด จูบนิ้วมันเหมือนเป็นคำสัญญา”จะไม่ทิ้งพายไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นก็ตาม บอกแล้วไงเราจะคิดด้วยกัน บลูพร้อมเสมอ อยู่ที่พายจะปล่อยมือหรือเปล่า”ผมพูดจับหน้าให้มันหันมามอง พายจูบปากผม ทำไมน่ารักอย่างนี้วะ อ้อนเยอะๆหน่อยสิ
“กูตัดสินใจเลือกมึงแล้วนะ ไอ้เลว”มันพูดจริงจังในตอนแรก ก่อนจะยิ้มๆในตอนท้าย ผมหัวเราะออกมา
“ดีแล้วล่ะ ถ้าบลูเป็นคนดีพายก็ไม่รักอ่ะดิ”ผมกัดจมูกมันเบาอย่างหมั่นเขี้ยว ก่อนจะหยอกกันจนมันหลับ ผมอุ้มเข้าไปนอนกอดมันเอาไว้ สิ่งที่ผมคิดคงเป็นจริงแน่ วันนั้นเกิดอะไรขึ้น เอาเถอะพายไม่บอก ผมจะหาด้วยตัวเอง
“วันนี้เหรอครับแม่ อืม ไม่ได้ก็ต้องได้ ใครจะขัดได้ล่ะครับ ครับๆๆ”ผมรอให้แม่วางก่อนๆจะวาง ถอนหายใจออกมาเบาๆ แต่ทำไมไอ้พวกนี้ถึงมองหน้าผมวะ ส่วนที่รักผมพาเมียไอ้ไผ่ไปหาหมอ มันกลับมาผื่นขึ้นเต็มตัวเลย สงสัยจะแพ้น้ำหรือไม่ก็อะไรสักอย่าง แปลกใจเหรอครับว่าทำไม ผัวมันไม่พาไป มันก็อยากจะพาเมียมันไปเอง แต่พวกผมต้องทำโปรเจ็คให้เสร็จวันนี้  ที่รักผมที่หาข้อมูลและวางรูปแบบให้หมดแล้วก็เลยพาไปเอง
“ผายลมทำไมวะ”ไอ้เจย์ถามได้กวนตีนมาก
“กูปวดขี้ จะแดกมั้ยละ”ผมเลยหันไปรับมุกมัน
“กูอิ่มแล้ว”มันก็ยิ้มตอบรับ ผมส่ายหน้าก่อนจะดูงานที่ไอ้ไผ่กำลังจัดแต่งตัดต่อ กระดิกตีนไปพลาง อารมณ์ดี เมียมึงกลับมาแล้วนี่ ก่อนมันจะหันมามองพวกผม ไอ้เชี่ยะมองไม่ให้สุ่มให้เสียง หันกลับไปไม่พูดไม่จา เอาตีนสะกิดไอ้หวายที่นั่งเล่นไอแพดไอ้ฝิ่น หัวเราะคิกคักดูรูปไปมา ไอ้เจย์นั่งข้างๆ วิพากษ์วิจารณ์กันสนุกปากเลย รูปสาวๆนี่ดูนานหน่อย ไม่รู้เมียมันไปส่องสาวที่ไหนมา มีแต่รูปร่างชวนฝันและน่าฟันทั้งนั้น หมายถึงไอ้สองตัวนั้นนะ ผมเลิกแล้ว
“มือฝรั่งเชียวนะมึง อะไร”มันพูดก่อนจะถาม มันไม่ตอบพยักหน้าให้ดูงาน”เออ ๆ พอแล้วล่ะ ปริ้นท์เลยจะได้เสร็จ”
ไอ้หวายเออออ สั่งเสร็จสรรพ
“มึงดูเครียดๆนะไอ้บลู เป็นไรวะ”ไอ้หวายที่เลิกสนใจไอแพด หันมาให้ไออุ่นกับผมแทน
“นั่นดิ ทุกทีกูเห็นมึงสุขีๆจะตาย อย่าบอกนะแค่ไอ้พายไม่อยู่มึงจะขาดออกซิเจน”ไอ้เจย์เสนอความเห็น
“พูดอะไรหน่อยมั้ยครับ”ไอ้หวายหันไปถามไอ้ไผ่ ที่นั่งกินขนมที่เมียมันซื้อมาฝาก ตีนวางพาดเก้าอี้อีกตัว มึงน่าจะนอนแดกไปเลยก็ได้
“อย่ายุ่งกับกู”ไอ้ไผ่บอกมัน ก่อนจะกินต่อ ไอ้หวายยักไหล่ มันพูดเล่นไปงั้นแหละ
“ปู่เมียมึงมาเมื่อไร”ผมถามไอ้ไผ่ที่หันมามอง
“อาทิตย์นี้แหละ”มันก็ตอบแค่นั้น
“มึงไปหามั้ย”ผมถามต่อ
“ดูก่อน”มันบอก ก่อนจะมองหน้าผม”มีอะไร”มันถามกลับบ้าง ผมมองหน้าพวกมันสักพัก ก่อนจะเล่าให้ฟัง
“พายบอกอะไรมึงมั้ย”ผมถามไอ้หวายหลังจากพูดจบ มันก็พยักหน้า
“ก็นิดหน่อย แต่มึงถามมันเองดีกว่า”มันพูดก่อนจะโยนให้ผมไปถามเอง
“กูไม่อยากคาดคั้นว่ะ แต่กูรู้พายกังวลและคิดว่าน่าจะเกี่ยวกับที่บ้านกู”ผมส่ายหน้า ก่อนจะบอกต่อ
“เขารู้กันแล้วเหรอ”ไอ้เจย์ถามขึ้นมา
“กูยังไม่ได้บอกใคร ไม่ใช่ว่าไม่อยากแต่พายบอกยังไม่พร้อมขอให้ค่อยเป็นค่อยไป”ผมบอกพวกมัน
“ก็แล้วมันจะกังวลอะไรวะ”ไอ้เจย์พูดอีก มีแต่ไอ้หวายที่เงียบไม่พูด ผมเข้าใจมันเป็นญาติเลยไม่อยากจะออกความเห็นอะไรมาก ไอ้ไผ่ยิ่งไม่ต้องพูดถึงถ้าไม่เล่ามันก็จะไม่ถาม พูดแค่ว่าอยากให้ช่วยอะไรก็พูดมา
“กูไม่อยากคิดว่ะ กลัวบาปที่จะไปโทษพี่ตัวเอง แต่กูว่าสองคนนั้นต้องคุยอะไรกันสักอย่าง”ผมพูดก่อนจะมองไปข้างนอก
“พี่โบว์ปกติแกก็ใจดีนะโว้ย ถึงจะเจ๊เบียบไปนี๊ดส์นึง ก็ไม่น่าจะมีปัญหาถ้ามึงยังไม่ได้บอกแก และถึงรู้กูว่าแกไม่น่าจะขัดนะโว้ย ก็เห็นเอ็นดูไอ้พายจะตาย”ไอ้เจย์พูดถึงพี่ผม
“ก็สถานะมันเปลี่ยนไง”ไอ้หวายพูดลอยๆ ก่อนจะแย่งขนมไอ้ไผ่มากิน
“อืม อาจจะมีส่วน”ไอ้เจย์พยักหน้าเห็นด้วย “มึงว่าไงไอ้ไผ่”ก่อนมันจะหันไปถามไอ้ไผ่ ที่มองนิ่งๆ ผมเดินไปนั่งข้างมัน
“กูไม่มีความเห็นอะไร เพราะอีกหน่อยกูก็อาจจะเจอบ้างก็ได้ แต่สิ่งเดียวที่คิด อะไรจะเกิดก็ต้องเกิด”มันพูดเหมือนไม่ใส่ใจแต่นั่นแหละคือความห่วงใยที่มันมีให้
“กูก็คิดอย่างนั้น แต่กูบอกพายไปแล้ว กูจะไม่ทิ้งพายแน่”ผมเห็นด้วยกับมันก่อนจะพูดย้ำอีก ไอ้หวายมองหน้าผม
“ถ้ามึงทิ้งมันหรือทำให้มันเสียใจ กูเล่นมึงแน่ถึงจะเป็นเพื่อนกันก็เถอะ”มันก็ย้ำให้ผมฟังเหมือนกัน
“ถ้ามึงเป็นเพื่อนกู จะรู้ว่ากูพูดจริงทำจริง”ผมก็บอกมันอย่างจริงจังเหมือนกัน มันก็พยักหน้ารับ
“มึงกลับบ้านเหรอวะ”ไอ้เจย์เปลี่ยนเรื่องถาม มันคงได้ยินผมคุยกับแม่
“เออว่ะ เพื่อนแม่กูเขามากินข้าวที่บ้าน คงจะแขกสำคัญถึงได้ให้กูกลับบ้าน”ผมก็บอกมันตามตรง ไม่มีอะไรต้องปิด
“กูก็ว่างั้น ดูตัวเปล่าวะ ถึงได้ตามมึงกลับไปกินด้วย”ไอ้เจย์พูดอีก เหมือนจะพูดเล่น แต่ทำเอาผมเริ่มคิดตาม เพราะบางครั้งเวลาเพื่อนแม่มาทีไรมักจะคุยเรื่องแบบนี้ทุกที
“เออ กูลืมนึกไปเลย เมื่อกี้เหมือนได้ยินเสียงพี่กูอยู่ข้างๆด้วย เอาไงดีวะ”ผมทำหน้าเหมือนนึกขึ้นมาได้
“ก็ไม่ทำไง มึงก็กลับไป”ไม่ใช่เสียงไอ้พวกนี้ครับ พายกลับมาพอดีหิ้วขนมของกินมาเต็มเลย ไอ้ฝิ่นเดินยิ้มแป้นไปนั่งข้างผัวมัน ที่ทำเป็นผลักไสมันแต่หน้าอมยิ้ม
“เดี๋ยวติดกู”มันบอกเมียมันที่หน้าบึ้ง ก่อนจะแสยะยิ้ม
“นี่นี่ๆๆ ให้เป็นต่อกูเลย รังเกียจดีนัก ถ้าหายอย่ามากอดนะ”มันเข้าไปกอดรัดเอาตัวถูไอ้ไผ่ไปมา เหมือนหมาที่นัวเนียไล่เลยเจ้าของ ไอ้หวายก็ช่วยผลักมันเข้าไปอีก
“หมอเขาว่าเป็นไร”มันเล่นกันจนเหนื่อยก็จับเมียมันนั่งตรงหว่างขา”อยู่เฉยๆสิ”มันจับมือเมียมันที่จะเกา
“น้องคัน”มันบอก ไอ้ไผ่มันเอาเจลล้างมือตัวเอง ก่อนจะลูบให้ไปมา เล่นเอาไอ้หวายกับไอ้เจย์เบะปาก ทำท่าอ้วกใส่ แต่มันสองคนไม่สนใจ นอกจากตีนไอ้ไผ่ที่ถีบเก้าอี้ไปใส่พวกมัน พายก็หัวเราะก่อนจะหยิบของออกมา
“เดี๋ยวก็หาย โรคเวรกรรม”มันปลอบก่อนจะพูดแหย่ มือก็ทำยังหน้าที่ต่อ
“เวรกรรมตรงไหนวะ”เมียมันถาม
“ตรงที่มึงหนีไปเที่ยวไม่เอาผัวไปด้วยไง”ไอ้หวายเสนอตอบแทน
“อยากไม่ว่างเองนี่หว่า ตรงนี้ด้วย”มันลอยหน้าตอบก่อนจะอ้อนต่อ ไอ้นั่นก็ทำตามปากบ่นไปงั้นแหละ
“ไม่เป็นไรแค่แพ้น้ำในสระ ที่คงจะสกปรกไปหน่อย”พายบอกก่อนจะหยิบกล่องขนมและกล่องข้าวมาวางตรงหน้า ก่อนจะเดินเอาไปให้พวกไอ้กราฟ ไอ้แทรนด์ ไอ้หวาน และเพื่อนอีกสองสามคนที่อยู่อีกฝั่งหนึ่งมีบอร์ดกั้นอยู่ ไอ้พวกนั้นขอบใจ แดกอย่างห่าลงก่อนจะหันมาแซวไอ้ไผ่กับเมียมันนิดหน่อยและลงมือทำงานต่อ
“พาย”ผมเรียกก่อนเจ้าตัวจะเดินมานั่งข้างยื่นข้าวกล่องให้ พายรู้เสมอว่าผมชอบกินข้าวหมูแดงหมูกรอบลาดน้ำเยอะๆ
“กินซะก่อนค่อยพูด และทำถึงไหนกันแล้ววะ”มันบอกก่อนจะแกะของตัวเองมากินบ้าง
“ใกล้จะเสร็จแล้ว”ผมบอก
“ดี จะได้สบายสักที”พายพูดอีกครั้ง จนพวกผมกินกันเสร็จ ไอ้ฝิ่นก็กลับก่อน ลุงชิตคนขับรถที่บ้านมารับ ไอ้ไผ่จะไปส่งแต่มันบอกไม่เป็นไรทำงานให้เสร็จเถอะ มันก็ช่วยผัวมันทำรายงานได้เยอะเหมือนกัน เห็นมันรักกันดีก็ดีใจด้วย
“พวกพี่ยังไม่กลับกันเหรอคะ เอมเอาขนมมาฝาก”เสียงใสๆทักขึ้นมา ทำให้หันไปมอง”อ้าว ฝิ่นอยู่ด้วยเหรอ แล้วเป็นไงบ้างหายหรือยัง”ก่อนน้องเขาจะวางของ เดินไปหาไอ้คู่นั้นที่ยังนั่งอยู่ท่าเดิม
“ก็ดี”ไอ้ฝิ่นตอบสั้น ๆ
“ดีแล้วที่ไม่เป็นไรมาก พี่ไผ่กินขนมสิเอามาฝาก”น้องเอมพูดก่อนจะหันไปพูดกับไอ้ไผ่
“อืม”มันตอบสั้นๆ ทำเอาน้องเอมลดรอยยิ้มลงไปหน่อย ก่อนจะชวนให้พวกผมกินด้วย
“ลุงชิตมาแล้ว”ไอ้ฝิ่นบอก ไอ้ไผ่พยักหน้ามือก็เก็บของใส่ให้ ไม่สนใจคนตรงหน้า
“พรุ่งนี้มาเรียนเปล่า”มันถาม เมียมันส่ายหน้า
“หมอให้พักสองวัน”มันบอกก่อนจะหยิบเสื้อแขนยาวที่ผัวมันส่งให้มาใส่ พายบอกมันมีไข้ด้วย หมอเลยให้พัก
“อืม งั้นก็พัก”มันบอกเมียมัน
“ไปห้องไม่ได้เหรอ”มันอ้อนต่อ ไอ้ไผ่ส่ายหน้า
“ช่วงนี้ยุ่งอยู่ไม่มีเวลาดูแล อยู่กับป้านวลก่อน”มันบอกเมียมันที่หน้าเริ่มงอ น้องเอมมองอย่างไม่รู้ว่าคิดอะไรอยู่ ผมว่าน้องรู้เห็นขนาดนี้แล้วน่าจะตัดใจได้แล้ว
“ก็ได้”มันพูดงอนๆ ไอ้ไผ่เอามือกอดไหล่มันเดินออก น้องเอมก็ยังมองไม่เลิกจะเดินเข้ามา แต่ไอ้เจย์กับไอ้หวายเรียกและชมว่าขนมอร่อยเหมือนเป็นการกันท่าแบบสุภาพๆ
  “เดี๋ยวพี่ไปหา”มันพูดอีก เล่นเอาผมมองหน้ามันเลยที่พูดได้อ่อนมากไม่เคยได้ยิน พายอมยิ้มพวกนั้นไม่ได้ยินหรอก เมียมันยิ้มออกพยักหน้ารับ
“กลับแล้วนะ พี่พาย พี่บลู”มันหันมาลาพวกผม และหันไปโบกมือให้ไอ้สองตัวอย่างกับนางงาม
“เออ หายไวไว”ผมก็บอกมัน

imanaji · โพสต์ 2012-8-18 20:06:37

ขอบคุณมากๆครับ

peemakung · โพสต์ 2012-8-28 18:11:58

ขอบคุณครับ

game6969 · โพสต์ 2013-1-14 22:52:03

ขอบคุนมากมาย

Klong · โพสต์ 2013-1-26 22:12:26

ขอบคุนครับ

llMAGz · โพสต์ 2013-1-29 01:28:12

ขอบคุณครับ

1712 · โพสต์ 2013-2-15 18:34:12

ขอบคุณครับ

kamaji · โพสต์ 2013-8-9 22:50:58

ขอบคุนคราบ

ton521 · โพสต์ 2013-8-10 20:42:03

ขอบคุนครับ

kiwwy · โพสต์ 2013-8-24 21:53:17

ขอบคุณค่ะ อิอิ น่ารักที่สุดจะยอมแล้วหรอคะ ลุ้นนะเนี่ยะ{:sm-52:}

dung · โพสต์ 2013-8-25 04:38:36

ขอบคุณมากๆครับ

GBOMK · โพสต์ 2013-10-17 12:21:06

ขอบคุนคับผม {:4_77:}

cawee · โพสต์ 2013-11-30 05:53:04

ขอบคุนคราฟ

tarsii · โพสต์ 2013-11-30 15:13:42

ขอบคุณมากนะ

4_NAY · โพสต์ 2016-4-27 07:37:54

นังมารอีกตัวนึง

OoPoomoO · โพสต์ 2017-2-13 03:06:16

ขอบคุณครับ

areen · โพสต์ 2017-2-14 03:50:12

ขอบคุณมาก

krittamm · โพสต์ 2017-2-18 19:58:33

ขอบคุณครับ

mcga · โพสต์ 2017-2-19 20:01:18

ขอบคุนมากครับ

Golfgg · โพสต์ 2020-6-9 14:38:55

เอม แมเรียกไปกรอกน้ำ!

บัญชี		จำการเข้าสู่ระบบไว้	ลืมรหัสผ่าน
รหัสผ่าน			สมัครเข้าเรียน

ก็คนมันรักทำไงได้ @@@@@ 62

สมาชิกจีโฟกาย 100%

สมาชิกระดับเพชรคู่

สมาชิกระดับตรีเพชร

สมาชิกระดับเพชรบริหาร

สมาชิกระดับมงกุฎ

สมาชิกระดับทับทิม

สมาชิกระดับแพลตตินั่ม

สมาชิกระดับไพลิน

สมาชิกระดับมรกต

สมาชิกระดับเพชร