ก็คนมันรักทำไงได้ @@@@@ 62

tanya

ถ้าหากว่าซ้ำต้องขออภัยนะครับและขอโทษเจ้าของเรื่องด้วยนะครับเพราะว่าคัดลอกมาอีกที
ความเดิมตอนที่แล้ว
“มาก แต่พายไม่ยอมก็ไม่ทำหรอก”ผมรับตามจริง ผมไม่เคยมีอะไรกับผู้ชายมาก่อน ถึงจะมีเพศนี้เข้ามาหาผมเยอะก็ตามแต่ไม่เคยนึกพิศวาสซักที จนมาเจอไอ้เพื่อนคนนี้แหละที่ผมพยายามปฏิเสธตัวเองมาตลอดแต่สุดท้ายก็ไปไม่รอด ยอมจอดที่มันคิดว่าทำไงก็ได้กูต้องเอาไอ้นี่มาเป็นแฟนให้ได้ ตอนแรกผมยังเคยนึกว่ามันเป็นแฟนกับไอ้ไผ่เลย
“ไม่ใช่ไม่ยอม แต่ยังไม่พร้อมมากกว่า”มันบอกผมเรียบๆ หันหน้ากลับไปทางเดิม
“กลัวเหรอ”ผมถามมันก่อนจะดึงมันมาหนุนตัก มันก็ยอมโดยดี เอามือผมไปกุมไว้
“กูไม่ได้กลัวเรื่องมีอะไรกับมึง”มันตอบผมไปถึงเรื่องนั้น บางครั้งมันก็อายแต่บางครั้งมันก็พูดได้หน้าตาเฉยเหมือนกัน
“หึหึ ไม่อายเลยเน๊าะ”ผมหัวเราะเอามือบิดจมูกมัน
“อยู่กับมึงมากมั้งเลยด้าน”มันก็ย้อนผมกลับมา
“ติดจากไอ้หวานหรือเปล่า เอ หรือว่า เมียไอ้ไผ่วะ”ผมก็หยอกมันกลับไปอีก
“เดี๋ยวกูจะบอกให้มันสองคนมาด่ามึง ไปว่ามัน”มันทำหน้าขู่ผมๆ ก็ยักคิ้วกวนให้ประมาณว่าไม่กลัว
“พูดถึงไอ้ฝิ่นมันก็แปลกดีนะที่มาเป็นแฟนไอ้ไผ่ได้”มันพูดยิ้มๆออกมา มันเคยบอกทุกวันนี้มันก็ยังไม่อยากเชื่อว่าไอ้ไผ่จะมีแฟนเป็นผู้ชาย
“บลูว่าไอ้ไผ่มากกว่าที่แปลก ที่ไปชอบไอ้ฝิ่น”ผมก็บอกกลับไปอีก คบกับมันมาจนจะเรียนจบก็เพิ่งเห็นมันจริงจังกับคนนี้แถมเป็นผู้ชายด้วย
“เออว่ะ เพราะตั้งแต่เห็นมันมากูไม่เคยเห็นไอ้ไผ่มันจะอยู่กับใครได้นานขนาดนี้เลย นิสัยนี้คนละขั้วเลย ตลกดีเวลาเห็นมันอยู่ด้วยกัน ไอ้เชี่ยะนี่ก็ชอบแหย่ให้มันด่า ไอ้ฝิ่นก็ไม่ค่อยจะยอมคน ดูหยิ่งๆ แต่เวลาอยู่กับไอ้ไผ่ก็เป็นคนละคนเลย แต่มันทันกันดี ไอ้ไผ่ก็ไม่เคยนอกหน้าขนาดนี้เลยนะโว้ย”มันว่าผมก่อนจะพูดถึงไอ้คู่นั้นอย่างอารมณ์ดี
“อิจฉาเหรอ หืม”ผมก้มไปถามชิดปากมัน
“มั้ง”มันก็ตอบยิ้ม ๆ ผมเลยจุ๊บปากมัน ที่ตอบกลับมาอย่างเชี่ยวขึ้น แสดงว่าผมสอนดี หุหุ ก่อนจะผละออกมองหน้ากันนิดหน่อยผมเห็นความกังวลในตามัน
“บลูไม่รู้ว่าพายกังวลอะไรอยู่ มีอะไรที่จะแบ่งรับได้ไหม”ผมลูบแก้มใส มันเอามือผมแนบแก้ม พายน่ารักวันนี้ดูอ้อนๆ ผมอยากให้พายอ้อนผมเยอะๆ อยากให้ร้องขอโน่นขอนี่ ถ้าเป็นแต่ก่อนที่ผ่านมาผมรำคาญนะกับการเรียกร้องของคนที่เคยคบแต่กับพายผมอยากให้เป็นแบบนั้น
“เราคิดดีแล้วเหรอที่คบกันแบบนี้”มันถามผม ซึ่งครั้งหนึ่งเคยถามไปแล้ว ผมจับมันลุกขึ้นมานั่งตักและกอดเอาไว้ เอาคางเกยไหล่
“คิดดีแล้ว ไม่มีไตร่ตรองซ้ำซ้อน”ผมพูดบอกด้วยความมั่นใจ”ยังต้องคิดอะไรอีก”ผมถามต่อ
“มันง่ายขนาดนั้นเลยเหรอ”มันพูดลอยๆ
“มันไม่ง่ายหรอก ถ้าคิดคนเดียวทำคนเดียว แต่ถ้าเราช่วยกันคิดช่วยกันทำมันก็จะง่าย”ผมบอกอย่างที่ใจคิด
“บลู มึงรักกูมั้ย”มันถามผมอีก
“รักสิ ถามอีกสักกี่ครั้งก็ตอบอย่างนี้แหละ”ผมบอกมันด้วยความจริง
“กู เอ้อ สมมุตินะ ถ้ามีคนไม่ยอมรับเรา แบบให้แยกกันน่ะ มึงจะทำไง”มันถามผมด้วยเสียงที่ดูกังวลมาก ผมว่าพายต้องมีอะไรในใจแน่ แต่ผมไม่คาดคั้นหรอก จะค่อยๆตะล่อมให้มันพูดออกมาเอง
“ใครล่ะ ยกตัวอย่างได้มั้ย ถ้าเพื่อนก็ตัดไปได้เลย ไอ้พวกนั้นโออยู่แล้ว”ผมถามหยั่งเชิง
“ก็คนรอบข้าง อย่างคนอื่นที่มหาลัยอะไรแบบนี้”มันยังแถไปอีก
“ไม่สน ไม่ได้มามีส่วนร่วมในชีวิตด้วย ช่างมัน”ผมตอบโดยไม่ต้องคิด”เอาตรงๆหน่อยสิไม่ต้องอ้อม”ผมบอกต่ออีก
“คนในครอบครัวมึงล่ะ”มันพูดออกมาจนได้ ผมคิดว่าวันนั้นต้องมีอะไรแน่ มันดูผิดปกติตั้งแต่พี่โบว์พูดแบบเหมือนไม่อยากให้ผมไปคอนโด ทั้งที่แต่ก่อนแกไม่เคยยุ่งเลย ถ้ามีผู้หญิงมาติดผมแล้วกริยาท่าทางไม่ถูกใจแก โดนทันที ผมก็ไม่เคยห้ามเพราะอย่างที่บอกผมไม่ใช่คนดีอะไรนัก ดีซะอีกที่พี่จัดการออกไปโดยเฉพาะพวกที่ชอบตื้อและเรียกร้องไม่มีวันพอ ในตอนนั้นนะที่ผมคิดแบบนั้น แต่ตอนนี้พอย้อนกลับไปมองผมโคตรเลวเลยที่ทำแบบนั้นกับผู้หญิงพวกนั้น คนที่ดีก็มีไม่เคยเรียกร้องอะไรเต็มใจทั้งสองฝ่าย แต่ผมก็ไม่เคยสนใจหรือให้ความรักให้แต่วัตถุอย่างเดียว กรรมตามสนองผมแล้วมั้งถ้าจะมีอะไรมาขัดขวางความรักของผมกับพาย ผมอยากจะบอกว่าขอรับไว้คนเดียวก็พอ ไม่อยากให้คนที่ผมรักต้องเจ็บแม้แต่นิดเดียว
“บลูจะทำให้ดีที่สุด”ผมพูด จูบนิ้วมันเหมือนเป็นคำสัญญา”จะไม่ทิ้งพายไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นก็ตาม บอกแล้วไงเราจะคิดด้วยกัน บลูพร้อมเสมอ อยู่ที่พายจะปล่อยมือหรือเปล่า”ผมพูดจับหน้าให้มันหันมามอง พายจูบปากผม ทำไมน่ารักอย่างนี้วะ อ้อนเยอะๆหน่อยสิ
“กูตัดสินใจเลือกมึงแล้วนะ ไอ้เลว”มันพูดจริงจังในตอนแรก ก่อนจะยิ้มๆในตอนท้าย ผมหัวเราะออกมา
“ดีแล้วล่ะ ถ้าบลูเป็นคนดีพายก็ไม่รักอ่ะดิ”ผมกัดจมูกมันเบาอย่างหมั่นเขี้ยว ก่อนจะหยอกกันจนมันหลับ ผมอุ้มเข้าไปนอนกอดมันเอาไว้ สิ่งที่ผมคิดคงเป็นจริงแน่ วันนั้นเกิดอะไรขึ้น เอาเถอะพายไม่บอก ผมจะหาด้วยตัวเอง
“วันนี้เหรอครับแม่ อืม ไม่ได้ก็ต้องได้ ใครจะขัดได้ล่ะครับ ครับๆๆ”ผมรอให้แม่วางก่อนๆจะวาง ถอนหายใจออกมาเบาๆ แต่ทำไมไอ้พวกนี้ถึงมองหน้าผมวะ ส่วนที่รักผมพาเมียไอ้ไผ่ไปหาหมอ มันกลับมาผื่นขึ้นเต็มตัวเลย สงสัยจะแพ้น้ำหรือไม่ก็อะไรสักอย่าง แปลกใจเหรอครับว่าทำไม ผัวมันไม่พาไป มันก็อยากจะพาเมียมันไปเอง แต่พวกผมต้องทำโปรเจ็คให้เสร็จวันนี้  ที่รักผมที่หาข้อมูลและวางรูปแบบให้หมดแล้วก็เลยพาไปเอง
“ผายลมทำไมวะ”ไอ้เจย์ถามได้กวนตีนมาก
“กูปวดขี้ จะแดกมั้ยละ”ผมเลยหันไปรับมุกมัน
“กูอิ่มแล้ว”มันก็ยิ้มตอบรับ ผมส่ายหน้าก่อนจะดูงานที่ไอ้ไผ่กำลังจัดแต่งตัดต่อ กระดิกตีนไปพลาง อารมณ์ดี เมียมึงกลับมาแล้วนี่ ก่อนมันจะหันมามองพวกผม ไอ้เชี่ยะมองไม่ให้สุ่มให้เสียง หันกลับไปไม่พูดไม่จา เอาตีนสะกิดไอ้หวายที่นั่งเล่นไอแพดไอ้ฝิ่น หัวเราะคิกคักดูรูปไปมา ไอ้เจย์นั่งข้างๆ วิพากษ์วิจารณ์กันสนุกปากเลย รูปสาวๆนี่ดูนานหน่อย ไม่รู้เมียมันไปส่องสาวที่ไหนมา มีแต่รูปร่างชวนฝันและน่าฟันทั้งนั้น หมายถึงไอ้สองตัวนั้นนะ ผมเลิกแล้ว
“มือฝรั่งเชียวนะมึง อะไร”มันพูดก่อนจะถาม มันไม่ตอบพยักหน้าให้ดูงาน”เออ ๆ พอแล้วล่ะ ปริ้นท์เลยจะได้เสร็จ”
ไอ้หวายเออออ สั่งเสร็จสรรพ
“มึงดูเครียดๆนะไอ้บลู เป็นไรวะ”ไอ้หวายที่เลิกสนใจไอแพด หันมาให้ไออุ่นกับผมแทน
“นั่นดิ ทุกทีกูเห็นมึงสุขีๆจะตาย อย่าบอกนะแค่ไอ้พายไม่อยู่มึงจะขาดออกซิเจน”ไอ้เจย์เสนอความเห็น
“พูดอะไรหน่อยมั้ยครับ”ไอ้หวายหันไปถามไอ้ไผ่ ที่นั่งกินขนมที่เมียมันซื้อมาฝาก ตีนวางพาดเก้าอี้อีกตัว มึงน่าจะนอนแดกไปเลยก็ได้
“อย่ายุ่งกับกู”ไอ้ไผ่บอกมัน ก่อนจะกินต่อ ไอ้หวายยักไหล่ มันพูดเล่นไปงั้นแหละ
“ปู่เมียมึงมาเมื่อไร”ผมถามไอ้ไผ่ที่หันมามอง
“อาทิตย์นี้แหละ”มันก็ตอบแค่นั้น
“มึงไปหามั้ย”ผมถามต่อ
“ดูก่อน”มันบอก ก่อนจะมองหน้าผม”มีอะไร”มันถามกลับบ้าง ผมมองหน้าพวกมันสักพัก ก่อนจะเล่าให้ฟัง
“พายบอกอะไรมึงมั้ย”ผมถามไอ้หวายหลังจากพูดจบ มันก็พยักหน้า
“ก็นิดหน่อย แต่มึงถามมันเองดีกว่า”มันพูดก่อนจะโยนให้ผมไปถามเอง
“กูไม่อยากคาดคั้นว่ะ แต่กูรู้พายกังวลและคิดว่าน่าจะเกี่ยวกับที่บ้านกู”ผมส่ายหน้า ก่อนจะบอกต่อ
“เขารู้กันแล้วเหรอ”ไอ้เจย์ถามขึ้นมา
“กูยังไม่ได้บอกใคร ไม่ใช่ว่าไม่อยากแต่พายบอกยังไม่พร้อมขอให้ค่อยเป็นค่อยไป”ผมบอกพวกมัน
“ก็แล้วมันจะกังวลอะไรวะ”ไอ้เจย์พูดอีก มีแต่ไอ้หวายที่เงียบไม่พูด ผมเข้าใจมันเป็นญาติเลยไม่อยากจะออกความเห็นอะไรมาก ไอ้ไผ่ยิ่งไม่ต้องพูดถึงถ้าไม่เล่ามันก็จะไม่ถาม พูดแค่ว่าอยากให้ช่วยอะไรก็พูดมา
“กูไม่อยากคิดว่ะ กลัวบาปที่จะไปโทษพี่ตัวเอง แต่กูว่าสองคนนั้นต้องคุยอะไรกันสักอย่าง”ผมพูดก่อนจะมองไปข้างนอก
“พี่โบว์ปกติแกก็ใจดีนะโว้ย ถึงจะเจ๊เบียบไปนี๊ดส์นึง ก็ไม่น่าจะมีปัญหาถ้ามึงยังไม่ได้บอกแก และถึงรู้กูว่าแกไม่น่าจะขัดนะโว้ย ก็เห็นเอ็นดูไอ้พายจะตาย”ไอ้เจย์พูดถึงพี่ผม
“ก็สถานะมันเปลี่ยนไง”ไอ้หวายพูดลอยๆ ก่อนจะแย่งขนมไอ้ไผ่มากิน
“อืม อาจจะมีส่วน”ไอ้เจย์พยักหน้าเห็นด้วย “มึงว่าไงไอ้ไผ่”ก่อนมันจะหันไปถามไอ้ไผ่ ที่มองนิ่งๆ ผมเดินไปนั่งข้างมัน
“กูไม่มีความเห็นอะไร เพราะอีกหน่อยกูก็อาจจะเจอบ้างก็ได้ แต่สิ่งเดียวที่คิด อะไรจะเกิดก็ต้องเกิด”มันพูดเหมือนไม่ใส่ใจแต่นั่นแหละคือความห่วงใยที่มันมีให้
“กูก็คิดอย่างนั้น แต่กูบอกพายไปแล้ว กูจะไม่ทิ้งพายแน่”ผมเห็นด้วยกับมันก่อนจะพูดย้ำอีก ไอ้หวายมองหน้าผม
“ถ้ามึงทิ้งมันหรือทำให้มันเสียใจ กูเล่นมึงแน่ถึงจะเป็นเพื่อนกันก็เถอะ”มันก็ย้ำให้ผมฟังเหมือนกัน
“ถ้ามึงเป็นเพื่อนกู จะรู้ว่ากูพูดจริงทำจริง”ผมก็บอกมันอย่างจริงจังเหมือนกัน มันก็พยักหน้ารับ
“มึงกลับบ้านเหรอวะ”ไอ้เจย์เปลี่ยนเรื่องถาม มันคงได้ยินผมคุยกับแม่
“เออว่ะ เพื่อนแม่กูเขามากินข้าวที่บ้าน คงจะแขกสำคัญถึงได้ให้กูกลับบ้าน”ผมก็บอกมันตามตรง ไม่มีอะไรต้องปิด
“กูก็ว่างั้น ดูตัวเปล่าวะ ถึงได้ตามมึงกลับไปกินด้วย”ไอ้เจย์พูดอีก เหมือนจะพูดเล่น แต่ทำเอาผมเริ่มคิดตาม เพราะบางครั้งเวลาเพื่อนแม่มาทีไรมักจะคุยเรื่องแบบนี้ทุกที
“เออ กูลืมนึกไปเลย เมื่อกี้เหมือนได้ยินเสียงพี่กูอยู่ข้างๆด้วย เอาไงดีวะ”ผมทำหน้าเหมือนนึกขึ้นมาได้
“ก็ไม่ทำไง มึงก็กลับไป”ไม่ใช่เสียงไอ้พวกนี้ครับ พายกลับมาพอดีหิ้วขนมของกินมาเต็มเลย ไอ้ฝิ่นเดินยิ้มแป้นไปนั่งข้างผัวมัน ที่ทำเป็นผลักไสมันแต่หน้าอมยิ้ม
“เดี๋ยวติดกู”มันบอกเมียมันที่หน้าบึ้ง ก่อนจะแสยะยิ้ม
“นี่นี่ๆๆ ให้เป็นต่อกูเลย รังเกียจดีนัก ถ้าหายอย่ามากอดนะ”มันเข้าไปกอดรัดเอาตัวถูไอ้ไผ่ไปมา เหมือนหมาที่นัวเนียไล่เลยเจ้าของ ไอ้หวายก็ช่วยผลักมันเข้าไปอีก
“หมอเขาว่าเป็นไร”มันเล่นกันจนเหนื่อยก็จับเมียมันนั่งตรงหว่างขา”อยู่เฉยๆสิ”มันจับมือเมียมันที่จะเกา
“น้องคัน”มันบอก ไอ้ไผ่มันเอาเจลล้างมือตัวเอง ก่อนจะลูบให้ไปมา เล่นเอาไอ้หวายกับไอ้เจย์เบะปาก ทำท่าอ้วกใส่ แต่มันสองคนไม่สนใจ นอกจากตีนไอ้ไผ่ที่ถีบเก้าอี้ไปใส่พวกมัน พายก็หัวเราะก่อนจะหยิบของออกมา
“เดี๋ยวก็หาย โรคเวรกรรม”มันปลอบก่อนจะพูดแหย่ มือก็ทำยังหน้าที่ต่อ
“เวรกรรมตรงไหนวะ”เมียมันถาม
“ตรงที่มึงหนีไปเที่ยวไม่เอาผัวไปด้วยไง”ไอ้หวายเสนอตอบแทน
“อยากไม่ว่างเองนี่หว่า ตรงนี้ด้วย”มันลอยหน้าตอบก่อนจะอ้อนต่อ ไอ้นั่นก็ทำตามปากบ่นไปงั้นแหละ
“ไม่เป็นไรแค่แพ้น้ำในสระ ที่คงจะสกปรกไปหน่อย”พายบอกก่อนจะหยิบกล่องขนมและกล่องข้าวมาวางตรงหน้า ก่อนจะเดินเอาไปให้พวกไอ้กราฟ ไอ้แทรนด์ ไอ้หวาน และเพื่อนอีกสองสามคนที่อยู่อีกฝั่งหนึ่งมีบอร์ดกั้นอยู่ ไอ้พวกนั้นขอบใจ แดกอย่างห่าลงก่อนจะหันมาแซวไอ้ไผ่กับเมียมันนิดหน่อยและลงมือทำงานต่อ
“พาย”ผมเรียกก่อนเจ้าตัวจะเดินมานั่งข้างยื่นข้าวกล่องให้ พายรู้เสมอว่าผมชอบกินข้าวหมูแดงหมูกรอบลาดน้ำเยอะๆ
“กินซะก่อนค่อยพูด และทำถึงไหนกันแล้ววะ”มันบอกก่อนจะแกะของตัวเองมากินบ้าง
“ใกล้จะเสร็จแล้ว”ผมบอก
“ดี จะได้สบายสักที”พายพูดอีกครั้ง จนพวกผมกินกันเสร็จ ไอ้ฝิ่นก็กลับก่อน ลุงชิตคนขับรถที่บ้านมารับ ไอ้ไผ่จะไปส่งแต่มันบอกไม่เป็นไรทำงานให้เสร็จเถอะ มันก็ช่วยผัวมันทำรายงานได้เยอะเหมือนกัน เห็นมันรักกันดีก็ดีใจด้วย
“พวกพี่ยังไม่กลับกันเหรอคะ เอมเอาขนมมาฝาก”เสียงใสๆทักขึ้นมา ทำให้หันไปมอง”อ้าว ฝิ่นอยู่ด้วยเหรอ แล้วเป็นไงบ้างหายหรือยัง”ก่อนน้องเขาจะวางของ เดินไปหาไอ้คู่นั้นที่ยังนั่งอยู่ท่าเดิม
“ก็ดี”ไอ้ฝิ่นตอบสั้น ๆ
“ดีแล้วที่ไม่เป็นไรมาก พี่ไผ่กินขนมสิเอามาฝาก”น้องเอมพูดก่อนจะหันไปพูดกับไอ้ไผ่  
“อืม”มันตอบสั้นๆ ทำเอาน้องเอมลดรอยยิ้มลงไปหน่อย ก่อนจะชวนให้พวกผมกินด้วย
“ลุงชิตมาแล้ว”ไอ้ฝิ่นบอก ไอ้ไผ่พยักหน้ามือก็เก็บของใส่ให้ ไม่สนใจคนตรงหน้า
“พรุ่งนี้มาเรียนเปล่า”มันถาม เมียมันส่ายหน้า
“หมอให้พักสองวัน”มันบอกก่อนจะหยิบเสื้อแขนยาวที่ผัวมันส่งให้มาใส่ พายบอกมันมีไข้ด้วย หมอเลยให้พัก
“อืม งั้นก็พัก”มันบอกเมียมัน
“ไปห้องไม่ได้เหรอ”มันอ้อนต่อ ไอ้ไผ่ส่ายหน้า
“ช่วงนี้ยุ่งอยู่ไม่มีเวลาดูแล อยู่กับป้านวลก่อน”มันบอกเมียมันที่หน้าเริ่มงอ น้องเอมมองอย่างไม่รู้ว่าคิดอะไรอยู่ ผมว่าน้องรู้เห็นขนาดนี้แล้วน่าจะตัดใจได้แล้ว
“ก็ได้”มันพูดงอนๆ ไอ้ไผ่เอามือกอดไหล่มันเดินออก น้องเอมก็ยังมองไม่เลิกจะเดินเข้ามา แต่ไอ้เจย์กับไอ้หวายเรียกและชมว่าขนมอร่อยเหมือนเป็นการกันท่าแบบสุภาพๆ
  “เดี๋ยวพี่ไปหา”มันพูดอีก เล่นเอาผมมองหน้ามันเลยที่พูดได้อ่อนมากไม่เคยได้ยิน พายอมยิ้มพวกนั้นไม่ได้ยินหรอก เมียมันยิ้มออกพยักหน้ารับ
“กลับแล้วนะ พี่พาย พี่บลู”มันหันมาลาพวกผม และหันไปโบกมือให้ไอ้สองตัวอย่างกับนางงาม
“เออ หายไวไว”ผมก็บอกมัน

imanaji

ขอบคุณมากๆครับ

peemakung

ขอบคุณครับ

game6969

ขอบคุนมากมาย

Klong

ขอบคุนครับ

llMAGz

ขอบคุณครับ

1712

ขอบคุณครับ

kamaji

ขอบคุนคราบ

ton521

ขอบคุนครับ

kiwwy

ขอบคุณค่ะ อิอิ น่ารักที่สุดจะยอมแล้วหรอคะ ลุ้นนะเนี่ยะ{:sm-52:}

dung

ขอบคุณมากๆครับ

GBOMK

ขอบคุนคับผม {:4_77:}

cawee

ขอบคุนคราฟ

tarsii

ขอบคุณมากนะ

4_NAY

นังมารอีกตัวนึง

OoPoomoO

ขอบคุณครับ

areen

ขอบคุณมาก

krittamm

ขอบคุณครับ

mcga

ขอบคุนมากครับ

Golfgg

เอม แมเรียกไปกรอกน้ำ!