ทำไม เหมือนมีอะไรมาแทงที่ใจทุกครั้ง
ผมแอบชอบเพื่อนคนนึงมาตั้งแต่ ม.2แล้วคับ ตอนนี้ เรา ม 4 กันแล้วเขาคนนั้นก็พอรู้มาบ้างว่าผมชอบเขา เขาเปนคนฮอตในสายชั้นมากผมรู้ๆสถานภาพทางบ้านของเขาไม่ค่อย
คนที่แอนตี้ ก้อเม้ามอยต่างๆนานา บ้างคนมาเม้าเรื่องของเพื่อนคนนี้ในทางใส่ร้าย
ผมก้อเฉยเข้าไว้ ไม่ตอบโต้
แต่พอ ม.3 ผมรู้ๆมาว่าเขา มีคนที่ชอบอยู่แล้ว เพื่อนฝูงต่างสงสัย เรื่องของเขาทั้ง2
หารู้ไม่ผมแทบล้มทั้งยืน มีอยู่วันนึง ผมไม่มีกะจิตกะใจและไม่มีสมาธิที่จะเรียน
บางชั่วโมงก้อแอบร้องไห้
เพื่อนๆก้อต่างกันแซว เค้าทั้งคู่ มันให้ผมต้องฝืนยิ้มทั้งน้ำตา
มันเปนอย่างนี้ จนถึงม 4
สมมตนะคับผมเปน A คนที่ผมชอบ เปนBคนที่B ชอบเปน C แต่ ซีเปนชายแท้ๆ
เอ และ บี เปนเกย์ ทั้งคู่
เมื่อ ซี เริ่มสงสสัย ในตัวบี ซีจึงไปถามว่า
ตกลงนายเปนไรกันแน่ ถ้าเปนเกย์ก้อบอกตรงๆ เรารับได้
บีก็ตอบว่า เค้าไม่ได้เปน เก เปน ตุ๊ด รึเปนอะไรทั้งนั้นเราแค่ชอบนาย
หลังจากวันนั้นบีก้อ บลอก ซีออกจากเฟส
เรื่องยังไม่จบนะคับ
มันเรื่องราวผมทรมานใจมาโดยตลอด
เมื่อเพื่อนๆต่างกันแซว เรื่องของเค้าทั้งคู่
บ้างก้อเอามาพูดต่อหน้าผมก้อมี
รอฟังต่อเรื่องราวต่อครับ แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย mosz4min เมื่อ 2012-8-25 12:21
ต่อนะคับบ
หลังจากที่ บี เปิดเผยความในใจให้กับซีก้อได้ทำให้อะไร อะไรดีขึ้น
ตลอด2อาทิตนั้น ซี มีแต่ความเศร้า ซึม
ผมถามว่า เปนอะไรเค้าก้อไม่ตอบ
ในใจผมรู้คับว่าเค้าซึมเรื่องอะไร
เค้าไม่เคยมาปรึกษารึพูดคุยกับผมเลย
เวลาเรียน หรือไปทานข้าว ผมก้อคอยเล่นกับเค้า ทำให้เค้ายิ้มช่วยทำงาน
เค้าไม่เคยขอให้ผมทำงานให้ด้วยซ้ำ
มีแต่ผมอาสาทั้งนั้น แต่ก้อเต็มใจเสมอ
บี ไม่เคยมาเล่น มาทัก รึทำอะไรกับผมด้วยซ้ำ บี ชอบเลือดกำเดาออกตอนหน้าร้อน ผมก้อคอยดูแลปฐมพยาบาล
2 วันผ่านไป บี มา รร.ด้วยสภาพ มีแผลตรงเข่าทั้งสองข้างผมเปนห่วง เค้าตลอดเวลา ตอนหลังผมรู้มาว่า เค้าหัดขับรถ เลยขับตกห2 วันผ่านไป บี มา รร.ด้วยสภาพ มีแผลตรงเข่าทั้งสองข้างผมเปนห่วง เค้าตลอดเวลา ตอนหลังผมรู้มาว่า เค้าหัดขับรถ เลยขับตกหลุม 555
ผมก้อจะพาเค้าไปทำแผลที่ห้องพยาบาล ทุกเช้าผมจะทายาให้เค้า
เพื่อนๆในห้องก้อต่างกันแซว ผมกับ บี จนผมแอบยิ้ม แต่หารู้ไม่ บี กับไม่เล่นด้วย
บางวิชา ต้องเดินเรียน ตอนนั้นผมไปเข้าห้องน้ำ
บีไม่มีคนช่วยพยุงเดิน เพื่อนนึงเอ่ยบีไม่มีคนช่วยพยุงเดิน เพื่อนนึงเอ่ยบอกว่า
ซี ไปช่วยพยุงบีเดินดิเพื่อนเจบอยู่หนะ
รู้มั้ยว่า ใบหน้าของ บี เต็มไปด้วยความดีใจ มากกว่าผม ทำอะไรๆให้ บี ตั้งหลายอย่าง
เล่าไปมา ผม เริ่ม ดราม่าน้ำตาไหล(สาระนะคับ)
เฮ้อ!!!!!!!
มีต่อนะคับบมันมีเจบกว่านี้อีก
ผมไม่รู้ว่าจะ พูดหรือเล่าเรื่องแบบนี้ให้ใครฟังดี
เพื่อนในกลุ่มก้อพูดเรื่องนี้ด้วยไม่ได้
ToT
หลังจากที่ผมเข้าห้องน้ำเสร็จพอผมออกมาจากห้องน้ำผมก้อเหนเลยครับ มันทำให้ใจผมเกิดอาการอะไรก้อไม่รู้เหมือนมีอะไรมาแทงที่ใจหลังจากที่ผมเข้าห้องน้ำเสร็จพอผมออกมาจากห้องน้ำผมก้อเหนเลยครับ มันทำให้ใจผมเกิดอาการอะไรก้อไม่รู้เหมือนมีอะไรมาแทงที่ใจยังไงไม่รู้
แต่ก้อเอาเหอะคับ ผมก้อทำเปนไม่เหนอะไร แค่เดินก้มหน้าเกบอาการ ไปเรียนต่อ
วิชาที่เราเรียนนั้นคือ เคมี ซึ่งจะเปนห้องทดลอง นั่งเปนกลุ่ม ผมหวังในใจว่า ซีจะมานั่งกลุ่มเดียวกันกับผม ไม่ต้องนั่งใกล้กันก้อได้ ผมหวังมากมาย
แต่แล้ว ซี ก้อมานั่งกลุ่มเดียวกันกับผม คนที่ตามมานั้น ก้อคือ บีเอาอีกแล้วคับเค้าทั้งสองคนนั้นนั่งใกล้กันแถม บี นั่งตรงข้ามผมอีกใจนึงแอบดีใจ แต่อีกใจก้อเกิดอาการอีกแล้ว
สักพักเพื่อนก้อแซว เค้าสองคนอีกแล้วแถมแซวกับใครไม่แซวยังมาให้ผมแซวกับมันอีก ผมก้อแค่ก้อก้มหน้าแล้วผงกหัวแค่นั้นแหละคับผมเรียนไม่มีความสุขเลย
วิชาเคมีจบไปเราก้อต่างเลิกเรียนกันเราจะเดินไปเปนแก๊งคับ ที่ประจำที่ รร.จะเปนกันสาด เราจะนั่งเม้าที่นั้น
ตอนเดินกลับบ ซีเดินแยกไปกับพวกอีกพวกหนึ่ง แต่ไม่ใช่แก๊งผมทำให้ บี ได้มาเดินข้างผม
"เปนไงบ้างเดินไหวไหม ....มาเราช่วย" คำแรกที่ผมทักไป
พอถึงที่ประจำของแก๊ง"มอส....เค้าปวดขาอะ" บีเสนอ ผมก็สนองซิคับ
"มา...เดี๋ยวเรานวดให้"
เรานั่งเล่นกันประมานเกือบ 5โมง
ซี ก้อขับรถมารับบี ที่กันสาด
บี ลุกไปเฉยๆเลย โดยที่ไม่บอกว่าให้ "พอแล้ว .หายปวดแล้ว" ไม่มีเลยคับ
แล้วเค้าก็เดินไปหา ซี ทั้งกะเผกๆ อย่างนั้นผมไม่รู้ว่า เขาจะไปไหนกัน ผมไม่อยากรู้ด้วย T^T
ผมอยากจะชวน บี เดินกลับบ้านด้วยกัน ด้วยซ้ำไป เพราะบ้านเราใกล้กัน
และ อีก 4 วันนั้น ก็เปน วันเกิด ของ บี ด้วย
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย mosz4min เมื่อ 2012-8-22 19:00
หลังจากที่ผมเข้าห้องน้ำเสร็จพอผมออกมาจากห้องน้ำผมก้อเหนเลยครับ มันทำให้ใจผมเกิดอาการอะไรก้อไม่รู้เหมือนมีอะไรมาแทงที่ใจหลังจากที่ผมเข้าห้องน้ำเสร็จพอผมออกมาจากห้องน้ำผมก้อเหนเลยครับ มันทำให้ใจผมเกิดอาการอะไรก้อไม่รู้เหมือนมีอะไรมาแทงที่ใจยังไงไม่รู้
แต่ก้อเอาเหอะคับ ผมก้อทำเปนไม่เหนอะไร แค่เดินก้มหน้าเกบอาการ ไปเรียนต่อ
วิชาที่เราเรียนนั้นคือ เคมี ซึ่งจะเปนห้องทดลอง นั่งเปนกลุ่ม ผมหวังในใจว่า ซีจะมานั่งกลุ่มเดียวกันกับผม ไม่ต้องนั่งใกล้กันก้อได้ ผมหวังมากมาย
แต่แล้ว ซี ก้อมานั่งกลุ่มเดียวกันกับผม คนที่ตามมานั้น ก้อคือ บีเอาอีกแล้วคับเค้าทั้งสองคนนั้นนั่งใกล้กันแถม บี นั่งตรงข้ามผมอีกใจนึงแอบดีใจ แต่อีกใจก้อเกิดอาการอีกแล้ว
สักพักเพื่อนก้อแซว เค้าสองคนอีกแล้วแถมแซวกับใครไม่แซวยังมาให้ผมแซวกับมันอีก ผมก้อแค่ก้อก้มหน้าแล้วผงกหัวแค่นั้นแหละคับผมเรียนไม่มีความสุขเลย
วิชาเคมีจบไปเราก้อต่างเลิกเรียนกันเราจะเดินไปเปนแก๊งคับ ที่ประจำที่ รร.จะเปนกันสาด เราจะนั่งเม้าที่นั้น
ตอนเดินกลับบ ซีเดินแยกไปกับพวกอีกพวกหนึ่ง แต่ไม่ใช่แก๊งผมทำให้ บี ได้มาเดินข้างผม
"เปนไงบ้างเดินไหวไหม ....มาเราช่วย" คำแรกที่ผมทักไป
พอถึงที่ประจำของแก๊ง"มอส....เค้าปวดขาอะ" บีเสนอ ผมก็สนองซิคับ
"มา...เดี๋ยวเรานวดให้"
เหนื่อยมากกกพักไว้ก่อน
ทีแรกอ่านแล้วเป็นงงเล็กน้อยนะครับ (ดีนะที่ตัวละครมีแค่ a b c ถ้ามีถึง z ละก็..!!) แต่ก็อ่านเข้าใจนะพออ่านไปอ่านมา เอ..มันก็หนุกดีคับ กรุณามาเล่าต่อ... ไงก็ขอเป็นกำลังใจให้ ตอน ม.4 ผมก็เคยแอบชอบเพื่อนต่างห้องเหมือนกัน มันโคตรน่ารักเลย ตอนนั้นน่ะทรมานใจมาก แต่ในที่สุดมันก็ผ่านพ้นไปครับ.. ปล่อยวางครับ..ต้องปล่อยวางซะบ้าง แล้วใจเราจะพบความสงบสุข
{:5_119:}
หน้า:
[1]