OH!! Bad Guy รักร้ายๆของผู้ชายในคุก!! 29

tanya · โพสต์ 2012-8-24 09:28:46

ถ้าหากว่าซ้ำต้องขออภัยนะครับและขอโทษเจ้าของเรื่องด้วยนะครับเพราะว่าคัดลอกมาอีกที
ความเดิมตอนที่แล้ว
..แล้วมันก็ยังขยับต่อ..สุดท้ายจบลงที่มันเอาหัวมาซุกคอกูพ่นลมหายใจอุ่นๆใส่หู..
เหลือบมองดูมัน..เห็นแต่คอ..กับอกที่ผ้ามันย้อยตกลงไปนิดหน่อย..พยายามหันไปมองหน้ามัน..เห็นแก้มมันอยู่ใกล้ๆ..ขนตาพับลงปิดลูกตากวนตีนนั่นไว้..มันพ่นลมออกมาจากปากน้อยๆ..เหมือนฝันดี..
มึงฝันดี..แต่กูไม่ได้หลับ..ไอ้ห่า !..คิดแล้วอารมณ์เสียฉิบหาย..แถมมันยังดิ้นไปโดนโน่นโดนนี่..เออ...โดนไปซะทั่ว..
“..ไอ้เนม...” กระซิบใส่หูมันเบาๆ..แต่หนักหน่อย..
  “............” มันกรนเบาๆเป็นคำตอบ..ไอ้เชี้ย..
“..ไอ้เนม..” คราวนี้เสียงเข้มกว่าเดิม..แต่มันก็ยังทำแค่ขยับตัวยุกยิก..
  “....งือ..... “ ครางงึมงำในลำคอ..แล้วแขนของมันทั้งสองข้างก็ตวัดกอดรอบคอกู เอาให้แน่นซะจนหายใจแทบไม่ออก แล้วเอาหัวตัวเองซุกลงที่ซอกคอ..ล็อกแน่นเกาะทั้งตัวยิ่งกว่าปลิง..เป็นอันเสร็จพิธี...
“.........” กูได้แต่นอนจ้องเพดานคุก..ไม่รู้จะเอาอะไรมาด่ามันแล้ว..
  “..อืม...” เสียงครางหงุงหงิงแบบมีความสุขนักหนา พร้อมกับกลิ่นหอมอ่อนๆของยาทากันยุงโชยเข้าจมูก..นี่ตอนดึกๆมันจะหอมเป็นพิเศษรึไง..หรือว่ามันถูกกับหนังไอ้เนม กลิ่นเลยดีเป็นพิเศษ..ไม่เห็นเหมือนตอนที่กูทา
“.........” ตามหลักก็ควรสะบัดมันให้หลุดแล้วง้างตีนถีบไปให้ไกล เสร็จแล้วก็ลากคอมันไปนอนในส้วม..แต่..
ไอ้น้ำหนักที่ทับบนตัวนี่ก็ไม่ได้น่ารำคาญเท่าไหร่.....ไปๆมาๆ..มันก็ชวนง่วงดีเหมือนกัน...
ก้มไปมอง..เห็นหัวที่มีผมดำ..กับแก้มขาวๆนั่นชัดถนัดตา..เวลามันโกรธหรือว่ามันอาย แก้มมันจะเห่อแดงไปหมดทั้งหน้า ดูแล้วขำยังกะอะไร.. ...แต่กูนี่สิ...จะนอนยังไงดี...
  “..พี่โต..เฮียเว้ย..” เสียงกระซิบนั่นทำให้กูสะดุ้ง หันขวับไปทางเสียงเรียกนั่น มองหน้าไอ้ทินที่ตื่นเมื่อไหร่ไม่รู้ ทำตาวิบๆวับๆใส่กูเห็นแล้วอยากจะเอาศอกถอง แต่เพราะมีปลิงติดอยู่แบบนี้ เลยไม่รู้จะทำยังไง...
  “..อะไร...” ถามเสียงห้วนมาทำหน้าตาแบบนั้นใส่ กูล่ะหงุดหงิด
  “..พรุ่งนี้...ป๋าบอกให้ไปหาว่ะ..” มันกระซิบ..สีหน้าลำบากใจ..
  “..เออ...” กูนิ่งไปพักเมื่อได้ยิน ก่อนจะตอบมันออกไปเบาๆ..ไอ้ทินพยักหน้ารับสีหน้าลำบากใจไม่น้อยมันทำท่าเหมือนจะมาแกะไอ้ตัวที่เกาะตัวกูให้ แต่ก็ช่างมันเถอะ..กูไม่ได้หนักอะไร..
  “..หึ....” พลิกตัวไปนอนตะแคง ไอ้ควายตัวนี้เลยเอนลงมาด้วย..มันยังกอดคอกุแน่นเหมือนกลัวตก..ว่ะ..แกล้งไม่สำเร็จผล.. เห็นท่าทีสุขสันต์แล้วหมั่นไส้จริงๆไอ้เด็กเวรนี่ ...
   ยกแขนพาดหลังมันผลั่ว..แล้วเอามือดันๆหัวมันให้ซุกอกมากกว่าเดิม..กูไม่ได้พิศวาส..แต่รอดูดีกว่า..ว่าพอตื่นขึ้นมา..มันจะทำหน้ายังไง..
  “.........” ไอ้วิทย์ทำหน้ารู้ทันแล้วพลิกตัวกลับไปนอน เห็นหน้ามันแล้วอยากเตะฉิบหาย...
   ก้มมองดูไอ้คนที่นอนหลับตรงหน้าแล้วก็อดถอนใจอีกเฮือกไม่ได้..ก็ก็ใช่จะไม่รู้ ว่าที่มึงเป็นแบบนี้เพราะอะไร..ถึงจะบอกว่ามึงโง่..แต่กูก็เข้าใจดี..ว่ามันเป็นเพราะอะไร..
  บางสิ่งบางอย่างกับคนบางคน ต่อให้ร้าย และทำให้แค้นจนอยากจะกระอักเลือดแค่ไหน..ถึงจะอยากบดขยี้ด้วยปลายเท้าและให้มันสลายหายลงไปต่อหน้าต่อตา.. แต่สุดท้ายแล้ว..ทำยังไง..ก็เกลียดมันไม่ลงซักที..
ตอนพิเศษ : พวกเอ็ง..รู้จักวันวาเลนไทน์กันมั้ยว่ะ!
วันนี้วันที่สิบสี่..กุมภา..รู้มั้ยว่ามันวันอะไร?..วันอาทิตย์ ตอบแบบนี้มีตบคว่ำ วันพระ..เออ ถึงจะใช่ แต่ไม่ตรงประเด็น วันนี้มันวันวาเลนไทน์โว้ย
..แต่มันจะต่างอะไรกับวันปกติ วันวาเลนไทน์ที่หนุ่มๆสาวๆเขาซื้อของขวัญมอบให้กัน สวีตหวานแล้วพากันไปต่อถึงไหนต่อไหน จนกลายเป็นวันเสียตัวแห่งชาติ ถึงจะเป็นวันแบบนั้น แต่.. คิดว่าในคุก มันจะมีอะไร???
คิดซิ..คิด..คิดว่า วันวาเลนไทน์ วันแห่งความรักในคุก ..คุกที่มีประชากรชายล้วนร้อยเปอร์เซ็นต์ หน้าตากร้านแดดกร้านลมหัวยุ่งหนวดเฟิ้ม ไม่เจริญหูเจริญตามันจะมีอะไรแตกต่างไปจากวันปกติมั่ง..?
กริ้ง...
  เสียงกริ่งเรียกเข้าแถวดังยาวเหยียดลั่นไปทุกอาคาร ทำให้บรรดานักโทษที่กำลังปฏิบัติภารกิจต่างๆอยู่ชะงัก ต่างพากันละวางจากสิ่งที่ทำเพื่อไปเข้าแถวตามเสียงกริ่งและเสียงเรียกของผู้คุม..
กลางลานซีเมนต์กว้าง มีปะรัมพิธีสำหรับพูดขนาดกลางตั้งอยู่ เบื้องหลังคือเสาธงขนาดใหญ่ที่ชักธงชาติไทยผืนใหญ่ขึ้นไปไหวตามลม แปดโมงเช้าที่แดดเริ่มร้อนเปรี้ยงทำให้ใบหน้าของบรรดานักโทษที่ต่างทยอยกันมาเข้าแถวมีสีหน้าไม่พอใจนัก ใบหน้าที่กร้านแดดกร้านลมยิ่งดูทะมึนขึ้นไปใหญ่..
เมื่อเห็นว่ามากันครบพร้อมแล้ว พัศดีประจำเรือนจำก็ก้าวออกมาขึ้นไปยืนพูดบนปะรัมพิธี..
“..เนื่องจากวันนี้...” เอ่ยแปล้วกระแอมกระไอเบาๆ “..เป็นวันพิเศษ วันวาเลนไทน์ วันแห่งความรัก ถึงแม้จะไม่ใช่ประเพณีไทย แต่เนื่องในวันดีๆแบบนี้ ผมก็อยากให้ทุกคนมีความสุข ทางเราได้แจ้งญาติสนิทมิตรสหายของทุกคน นักโทษทุกชั้นไม่ว่าจะเก่าหรือใหม่ว่าวันนี้ ทางเรือนจำจะจัดกิจกรรมสร้างเสริมความสำพันธ์ในครอบครัว ให้บรรดาพ่อแม่พี่น้องญาติสนิทมิตรสหายหรือคนรัก ได้มาเยี่ยมและร่วมทานอาหารกลางวันด้วยเป็นกรณีพิเศษ..”
คำประกาศนั้นเรียกเสียงพึมพำกระหึ่มเบาๆ หลายคนหันไปพูดคุยกันอย่างตื่นเต้นด้วยไม่เคยรู้มาก่อน..
  “..อะแฮ่ม...เดี๋ยวก่อน..” เสียงประกาศออกไมโครโฟนของพัศดีทำให้ต้องเงี่ยหูฟังอีกครั้ง “...เนื่องในโอกาสอันดีนี้
ที่ทางเรือนจำจัดมาให้ ผมหวังว่าทุกคนจะมีความสุข และขอให้อยู่ด้วยความสงบ ไม่ก่อเหตุอะนะครับ..สวัสดี..”
ร่างของพัศดีวัยกลางคนในชุดราชการสีกากีเดินลงจากปะรัมพิธี ผู้คุมก็เดินสวนมาอีกครั้ง ออกปากบอกกำหนดการและวิธีวางตัวคร่าวๆแก่เหล่านักโทษ ก่อนจะปล่อยให้แต่ละคนไปจัดการเตรียมตัวเพื่อพบคนสำคัญในเช้าวันนี้..
  เสียงจ้อกแจ้กจอแจดังไปทั่วเรือนนอนตามปกติ ต่างจากทุกวันก็อาจจะเป็นเพราะเสียงพูดคุยนั้นเต็มไปด้วยความยินดีปรีดา ใบหน้าของทุกคนเปี่ยมสุขไปด้วยความคาดหวังเพราะจะได้พบกันญาติพี่น้องและคนรัก หลายรายเดินถือขันน้ำและอุปกรณ์อาบน้ำตัวปลิวเพื่อไปทำความสะอาดร่างกายและดูแลตนเองให้อยู่ในสภาพที่ดีที่สุด...
ภายในห้องลูกกรงสี่เหลี่ยมที่คับแคบ อารมณ์แห่งความยินดีสุขสมยังอบอวลไปทั่ว สายตาที่แสนสุขเต็มไปด้วยความหวังไม่ได้ต่างกับที่อื่นในเรือนจำแห่งนี้  ใบหน้าที่เต็มไปด้วยรอยยิ้มและความสุขของคนหลายคน ทำให้อดจะยิ้มตามไม่ได้..
“..อูย...กูโคตรตื่นเต้นเลยว่ะ...” เสียงพึมพำข้างตัวทำให้ผมหันไปมอง พบว่าคนพูดซึ่งก็คือพี่ทินยืนผุดลุกผุดนั่ง เอามือกุมอกข้างซ้ายของตัวเองไว้..ท่าทางตื่นเต้าราวกับสาวน้อยจะได้เจอคนรัก..ซึ่ง..มันขัดกับบุคลิกพี่แกชอบกล..
“..ตื่นเต้นอะไรของมึงไอ้ทิน ทำหน้าเหมือนสาวน้อยไปได้น่ะไอ้ตูด..ได้ข่าวว่าเมียมึงบอกเลิกไปแล้ว..ถุย...”
“..พูดอย่างกับมึงดีนักน่ะไอ้ฟาย..เมียมึงก็บอกเลิกเหมือนกัน..” พี่ทินหันไปเถียงกับพี่แม้กที่ยืนเก็บข้าวเก็บของอยู่..
“..งั้นพวกมึงสองตัวก็หันมาเอาตูดกันซะสิ..”
“..ไอ้เวร! เอาอะไรคิดว่ะ...”
   ผมหัวเราะหึหึอย่างขบขันเมื่อได้ยินเสียงทักของพี่กิต  ก้มมองผ้าห่มเน่าๆในมือที่กำลังพับเก็บ...แว่วเสียงต่อล้อต่อเถียงของเหล่าพี่ๆทั้งหลายก็ได้แต่อมยิ้ม..ดวงตาเป็นประกายด้วยความหวัง..
...แม่...
ผมวางผ้าห่มกับหมอนเน่าของตัวเองลงบนพื้น ริมฝีปากแยกเป็นรอยยิ้มไม่คลายจนผมยังเจ็บแก้ม แต่มันก็หยุดไม่ได้เสียที...
เงยหน้าขึ้นมองผู้ร่วมห้องทุกคนที่ต่างมีสีหน้ายินดีปรีดา.. ผมรู้ว่าบางคนญาติพี่น้องก็ใช่จะมีเวลาว่างมาเยี่ยมเยียนบ่อยนัก บางคนก็ได้แค่คุยกันผ่านโทรศัพท์ น้อยคนนักที่จะมีคนมาเยี่ยมเยียนเป็นประจำและเรื่องทานข้าวร่วมกันยิ่งไม่ต้องพูดถึง..
“..สิบโมงแล้วพวกมึง..รีบไปกันได้แล้ว..” เสียงร้องบอกต่อกันทำให้ผมลุกพรวดขึ้นตามเสียงนั้น เดินตามก้นพี่ๆทั้งหลายที่ยังส่งเสียงเฮฮาเป็นระยะ..ด้วยหัวใจที่ยินดีปนคาดหวัง..
   “ เขาให้ทำอะไรบ้างน่ะ..” หลายรายพอยืนต่อแถวกันแล้วก็ชักจะขยับตัวยุกยิก เหมือนตื่นเต้นอย่างบอกไม่ถูก ผมก็ไม่แตกกันยืนชะเง้อคอมองไปมองมาด้วยความอยากรู้และความตื่นเต้น..
“..จะชะเง้อคอไปไหน เตี้ยๆแบบมึงชะแง้ให้ตายก็ไม่เห็นหรอก..” ชิชะ..น้ำเสียงปากหมาคงที่และถาวรแบบนี้เป็นใครคงไม่ต้องบอกล่ะมั้ง แต่ก็ช่าง ว่าไปก็เท่านั้นวันนี้ผมอารมณ์ดี จะได้พบกับคนที่รัก แล้วจะมาหงุดหงิดเพื่ออะไรกันล่ะ
“..แหม...พี่..ใครๆเขาก็ตื่นเต้นกันสิ ไม่ได้มีคนมาเยี่ยมทุกอาทิตย์เหมือนพี่นี่หว่า..” พี่เบิร์ดที่อยู่ห้องขังตรงข้ามกันร้องทักอย่างร่าเริงและกวนตีน ส่วนตัวเองก็ยืนแด๊ดแด๋อยู่ข้างหน้าสักสองสามคิว..
“..แล้วไง..ดีกว่าไม่มีใครมาเหมือนมึง..”
“..จิ๊....ขอให้เจอกล้วย สักวัน ” ว่าไม่พอยื่นนิ้วกลางมาให้อีก..เอาเข้าไป ..
“..เชี้ยนี่อยากโดนตีนรึไง..”  โว๊ะ...ลืมรึไงว่าเขาไม่ให้ก่อเรื่อง เดี๋ยวก็ซวยกันหมดหรอก !..
“..เงียบดิ๊พวกมึง..เถียงกันหาพ่อ..”เสียงจิ๊จ๊ะดังมาข้างหลัง พอหันไปดูก็เห็นพี่วิทย์ยืนรออยู่พร้อมกับพรรคพวก แถมไอ้คนข้างหลังผมทำท่าจะกระโจนเข้าไปหาเรื่องคนที่ยืนลอยหน้าลอยตาไม่ห่าง
“..พี่..ไม่อยากเจอแฟนก็ตามใจ..” ผมเอ่ยลอยๆพลางหันไปมองหน้า
“..แล้วไม่ใช่แค่พี่จะไม่ได้เจอน่ะ พอมีเรื่องก็จะไม่ได้เจอกันทั้งหมดนี่ล่ะ..”
ว่าแล้วก็หันไปมองหน้า แถมรู้สึกได้ว้าทุกสายตาก็จับจ้องไปยังสองหัวหน้านี่เช่นกัน
   “..รอดตัวไปน่ะมึง..” รอบนี้หันมามองหน้าแล้วเหมือนจะฟัง แต่ก็คงเพราะรู้ น่ะสิ ว่าจะซวยกันหมดอย่างที่ว่าจริงๆ..
   “..เอ้าๆ..เดินเรียงกันเข้าไปน่ะ..เข้าแถวกันดีๆล่ะ ” ผู้คุมสั่งพร้อมกับเปิดประตูออกช้าๆ พวกผมก็กรูกันเดินเข้าไปยังบริเวณที่จัดไว้ให้เยี่ยม ที่ตอนนี้มีคนนั่งอยู่หนาตา มีนักโทษหลายรายนั่งอยู่กับครอบครัว พุดคุยหัวเราะกันยิ้มแย้มแจ่มใสบรรยากาศแห่งความสุขนั้นทำเอาผมอดยิ้มออกมาไม่ได้ ตาก็พยายามกวาดมองหาคนที่ตัวเองอยากเจอ
“..เนม..ทางนี้..!” เสียงทักนั่นทำให้ผมหันขวับไปมอง ก่อนดวงตาจะเบิกกว้างด้วยความดีใจ และรีบสาวเท้าไปยังโต๊ะม้าหินอ่อนใต้ต้นมะม่วงทันที..
   แกร๊ก...
เสียงปิ่นโตสีเหลืออ่อนลายดอกไม้วางลงบนพื้นหิน พร้อมกับข้าวของแต่ละอย่างที่วางลงช้าๆ อาหารแต่ละอย่างเตรียมมาพร้อมสรรพถูกบรรจงวางลงตรงหน้า ทำให้คนมองยิ้มรับอย่างอ่อนโยน นัยน์ตาสีเข้มทอดมองวงหน้าหวานของหญิงสาวตรงหน้า..
แว่วเสียงผู้คุมประกาศอะไรบางอย่างดังขึ้น พร้อมกับเสียงหัวเราะครืน แม้ไม่รู้ว่าจะเป็นอะไร แต่บรรยากาศดีๆนี้ก็ทำให้เขาหัวเราะตามได้ไม่ยาก
“..ผู้คุมเขาพูดอะไรเหรอ?..” เสียงถามนั้นทำให้เขาหันไปมองหน้า ก่อนจะส่ายหัว..
   “..ไม่รู้สิ..”
“..อ้าว?..” คนฟังมีสีหน้างวยงง..
“งั้นโตหัวเราะทำไม..”
   “ ก็อารมณ์ดี..” ออกปากพลางทอดสายตามองกับข้าวตรงหน้า ..แล้วเลยไปมองสบตาหวานๆของหญิงสาวคนรัก
เธอยิ้มให้เขาน้อยๆ..ก่อนจะชีชวนไปยังอาหารเบื้องหน้า..
“..เขาบอกให้ทานข้าวได้แล้ว..กินสิ..เรื่องอื่นไว้ทีหลัง..”
  “..เรื่องอะไร?..เรื่องอื่น หืม?..” ว่าพลางส่งสายตาล้อเลียน ทำเอาคนสบตาแก้มแดงเรื่อขึ้นทันที แต่สาวเจ้าก็ค้อนขวัก..
  “..กินๆไปเลยน่ะ กินให้หมดด้วย ไม่หมดจะงอน..”
“..โห...งั้นกินไม่หมดดีกว่า ตั้งเยอะขนาดนี้..”
“..โตบ้า...”
      คำตอบรับนั้นเรียกเสียงหัวเราะเบาๆ ที่เต็มไปด้วยความสุขจากผู้ฟัง..
  “..ป๋า...มาทำไมว่ะ?..” ถามพร้อมกับปลายเท้ายกขึ้นพาดกับโต๊ะ..จงใจเอาปลายเท้าชี้หน้าบิดาบังเกิดเกล้าของตัวเอง..
  “..ก็เค้าส่งจดหมายมาเรียก..ทำไม มาไม่ได้เหรอ ไอ้หมา..” ผู้โดนปลายเท้าชี้หน้าก็พอกัน เอาบุหรี่ที่สูบอยู่มาจี้ตีนลูกชายซะงั้น..
“..โอ๊ย เจ็บน่ะ ! แล้วอย่ามาเรียกไอ้หมา เอาภาษาบ้านเกิดตัวเองมาเรียกทำไมว่ะ.. ” โวยพลางก้มลงปัดๆปลายเท้าตัวเองที่โดนปลายบุหรี่จิ้ม ดีที่ผู้เป็นพ่อไม่ได้จงใจทำอะไรรุนแรง ไม่อย่างนั้นคงได้เจ็บแสบๆร้อนๆกันไปอีกนาน..
   “..ใครบอกให้เอาตีนมาชี้หน้าป๋าล่ะว่ะ ไอ้ลูกหมา.. ” คนเป็นพ่อทำสีหน้าไม่รู้ไม่ชี้ใส่ พลางหันไปหยิบบุหรี่อีกมวนมาสูบหน้าตาเฉย..
“..ขอโทษน่ะครับ..ขอความกรุณางดสูบบุหรี่สักครู่น่ะครับ..” ผู้คุมที่ดูท่าจะมองการพบกันของพ่อลูกคู่นี้มาพอสมควรแล้วก้าวเท้าออกมาห้าม เนื่องจากบุหรี่ถือเป็นข้อห้ามไม่ให้นักโทษมีไว้ในครอบครอง แม้ว่าลับหลังพวกมันจะหาสูบกันเป็นล่ำเป็นสัน แต่กะจะมาสูบต่อหน้าต่อตา กํคงต้องห้ามกันหน่อย..
“..ไม่เป็นไรหรอกน่าพ่อหนุ่ม..ฉันรู้หรอกว่าเขาห้ามไม่ให้พวกมันสูบ ฉันไม่ให้มันหรอกน่า..” ว่าพลางดีดขี้บุหรี่ไปตรงหน้าลูกชายที่กอดอกหน้าบึ้งใส่..
“..ถึงไม่ให้ก็ไม่ได้ครับ เพราะจะเป็นการรบกวนผู้อื่น..”ผู้คุมเอ่ยค้าน ให้คนฟังถอนหายใจเฮือกรับแล้วเอานิ้วเคาะปลายบุหรี่ให้เศษของมันตกลงเบาๆ..บนมือของลูกชายตัวเอง..

pkclub2146 · โพสต์ 2012-8-24 10:12:21

ขอบคุณครับ

manza555 · โพสต์ 2012-8-24 21:18:10

ขอบคุณครับ

aRmkung · โพสต์ 2012-8-31 07:48:34

ขอบคุณครับ

imseng · โพสต์ 2012-9-6 13:29:18

ขอบคุณนะคับ

asd · โพสต์ 2012-9-13 01:28:15

ขอบคุณครับผม

kikkapkao · โพสต์ 2012-9-15 17:56:52

ขอบคุนคราฟ

wsdonin · โพสต์ 2012-10-4 21:42:52

ขอบคุณมากคับ

xiah01 · โพสต์ 2012-10-10 10:41:23

แต้งกิ๊วคับผม

mario401 · โพสต์ 2012-10-17 09:34:27

ขอบคุณมากมายครับผม

waahk01234 · โพสต์ 2012-10-25 14:51:52

ขอบคุณครับ

poomza · โพสต์ 2012-11-7 22:49:29

ขอบคุณคร๊าฟฟ

sparkmankung · โพสต์ 2013-1-13 08:53:30

ขอบคุณครับ

GunGuy · โพสต์ 2013-1-30 19:11:20

ขอบคุณมากคับ

nattan010 · โพสต์ 2013-4-10 03:31:42

ขอบคุณครับ

Klong · โพสต์ 2013-4-16 19:07:36

ขอบคุนครับ

snooperio · โพสต์ 2013-4-26 04:02:45

ขอบคุณมากมากครับ

KillTi · โพสต์ 2013-5-13 03:02:31

สุดยอดเลยอ่ะคร๊าฟ

tarsii · โพสต์ 2013-11-26 18:08:33

ขอบคุณมากนะ

Benz_omo · โพสต์ 2014-4-30 07:43:29

ขอบคุณครับ

บัญชี		จำการเข้าสู่ระบบไว้	ลืมรหัสผ่าน
รหัสผ่าน			สมัครเข้าเรียน

OH!! Bad Guy รักร้ายๆของผู้ชายในคุก!! 29

แสดงความคิดเห็น

แสดงความคิดเห็น

แสดงความคิดเห็น

สมาชิกจีโฟกาย 100%

สมาชิกระดับเพชรคู่

สมาชิกระดับตรีเพชร

สมาชิกระดับเพชรบริหาร

สมาชิกระดับมงกุฎ

สมาชิกระดับทับทิม

สมาชิกระดับแพลตตินั่ม

สมาชิกระดับไพลิน

สมาชิกระดับมรกต

สมาชิกระดับเพชร