เพลิงกันต์ บทที่สอง

normalcy

7 F, g' \4 U4 {" @" H5 E
  n; @7 ]# g- c0 x0 h' iบทที่สอง -- ก่อนที่เราจะพบกัน

+ A' q) p2 `9 O9 O0 U
ธีร์รู้สึกว่าตนเองนั้นโชคร้าย

, J! o8 q5 n, K8 c; qไม่สิ

ธีร์เป็นคนโชคร้าย

& y; e. q. W( ~4 W5 z, iมันเกิดเรื่องตอนที่ธีร์อายุแค่สิบห้า พ่อของธีร์กลายเป็นผู้ติดเชื้อรายใหม่
ในตอนนั้น ทุกอย่างยังอยู่ในความสงบ
% d/ }* t4 h; D; wหรืออาจจะแค่มีหมอกของยุคสันติสุขซ่อนความเลวร้ายไว้ในเงามืด รอวันที่มันจะเผยโฉมออกมา

มีพวกคนใส่ Hazmat suit* มาเอาพ่อไป แม่กับธีร์โดนกักกันตัวและเอ็กซ์เรย์ แต่ไม่พบผลึกในตัวของทั้งสองคน
9 b5 b4 e' t; V) C*ชุดป้องกันเชื้อโรค
; q9 P4 s$ _/ a- }$ iในตอนนั้น ธีร์ยังไม่รู้
1 F- X+ b; J$ [8 `- [/ hรัฐบาลพยายามครอบครอง "อำนาจ" และหาวิธีเอามันไปใช้
...ไม่ว่าด้วยวิธีอะไรก็ตาม

) O' \1 [, Q& t  ]ผ่านไปไม่นาน ข่าวจากทางโรงพยาบาลก็ทำให้ธีร์หัวตื้อไปหมด
พ่อของธีร์เสียแล้ว

% A# ]: n" _% Z' |"เขาควบคุมพลังของผลึกไม่ได้ และผลึกระเบิดทำลายหัวใจเฉียบพลัน"

* {/ n. r3 E1 O% @: t, jเป็นไปได้ยังไงกัน ในเมื่อในระหว่างที่เราอยู่ด้วยกัน
; I4 V9 [1 N3 K* c7 rพ่อก็ยังสร้างนกสร้างปลาจากน้ำลอยว่อนทั่วบ้านอยู่เลย

. N/ i; Q* S+ {! ^ร่างของพ่อไม่มีรอยฟกช้ำใดๆทั้งสิ้น มีแค่อกทางซ้ายที่เปิดโหว่อ้ากว้าง แม่ทำได้แค่ทรุดลงไปร้องไห้
  D& w0 l; `) [# f8 N7 Yธีร์มองศพของพ่อด้วยความสิ้นหวัง
7 H1 R% a8 z6 qไหนว่าพ่อจะหายไง ไหนพ่อบอกว่าพ่อควบคุม "อำนาจ" บ้าๆนี่ได้ ไหนพ่อสัญญาว่าจะรีบให้ผ่าตัดและกลับออกมา
8 W3 U6 K- B' D  e$ u# |+ ^3 X9 |
ทันใดนั้น ธีร์ก็เย็นเยียบไปทั้งหัวใจ
ผ่าตัด?
  d& `# |7 n/ @( h" M( |$ S: Gธีร์ไม่เคยเจอข่าวของคนที่รอดจากการนำผลึกออกมาจากร่างเลย ในช่วงเวลาก่อนที่ความโกลาหลจะกระจายไปทั่วและประเทศไทยได้ปิดประเทศลงอย่างสมบูรณ์ ข่าวของต่างประเทศก็ประกาศว่าผู้ติดเชื้อจะควบคุมพลังไม่ได้และผลึกระเบิด แต่ถ้าเอาผลึกออกไป ผู้ติดเชื้อจะเสียชีวิตทันทีแม้ผลึกจะไม่ทำร้ายร่างกายก็ตาม

) ?2 P/ _& L( d4 h$ p7 Fแต่ทำไม... พ่อถึงจะต้องผ่าตัดล่ะ...

' Z$ c$ Q% N; Oธีร์พยายามทำให้หน้าตนนิ่งที่สุดเท่าที่ตนจะทำได้ มีนางพยาบาลคนนึงมาช่วยพยุงแม่ขึ้น ธีร์เร่งให้แม่กลับบ้าน หลบมือและสายตาของพยาบาลคนนั้น ตอนนี้เขาสับสนและหวาดกลัวเกินกว่าที่เด็กวัยรุ่นคนนึงจะรับไหว ใช้เรื่องเก็บความทรงจำของพ่อเป็นข้ออ้าง บอกแม่ว่ามีอะไรบางอย่างที่จะบอกเมื่อถึงบ้านแล้ว

พอถึงบ้าน ธีร์ก็เล่าทุกอย่างที่ตนสงสัยให้แม่ฟัง
แต่โชคร้าย...

ธีร์รู้สึกว่าแม่ก้มหน้านิ่งไป ธีร์ถามว่าเกิดอะไรขึ้น แต่เมื่อแม่ธีร์เงยหน้าขึ้นมา ธีร์ก็ต้องถอยผวา
' J4 z& `) {0 V( `7 L"น่าเสียดายนะ ถ้าไม่พูดอะไรอีกนิดเดียว ก็จะคืนร่างให้อยู่แล้ว" แม่ของธีร์มีผื่นและตุ่มขาวขึ้นที่หน้าเต็มไปหมด ตรงแขนของแม่มีรอยสีคล้ำเหมือนรอยของมือ
4 n& s& q2 u; H! U7 Z
0 R" t/ K. O3 h1 y# J* Iรอยของมือที่เดียวกับจุดที่พยาบาลพยุงแม่ขึ้นมา
3 U; m/ N/ e" P5 L+ `
2 D: P! J+ y: E" ~"คิดออกแล้ว เรื่องสลด เพราะสามีตายจากผลึกระเบิด เลยฆ่าลูกชายก่อนจะดับชีวิตตัวเอง" แม่ธีร์ยิ้มกว้างอย่างวิกลจริตก่อนจะวิ่งมาหาธีร์
; z" x' h5 H; @0 s2 ]' L3 ?* H% k# Cไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น ธีร์รู้สึกได้

) e7 Q7 n% P0 a& Lห้ามโดนแม่สัมผัสอย่างเด็ดขาด

ธีร์หลบมุดใต้โต๊ะกินข้าว ดีจริงๆที่การเล่นเตะบอลทำให้ธีร์สไลด์ตัวได้เก่ง ถ้าเมื่อก่อนอาจจะสไลด์ขัดขาหรือหาลูกบอล
แต่ตอนนี้ต้องหนีตายจากแม่ของตนเอง
+ H2 s4 @5 t$ z: |
4 w$ m; r9 r5 }แม่หัวเราะก่อนจะวิ่งอ้อมโต๊ะกินข้าว
6 X+ z+ H5 b! D+ g# a5 w"เอาสิ ไม่ได้เล่นวิ่งไล่จับนานแล้ว" ธีร์ที่อยู่อีกฝั่งของโต๊ะถีบเก้าอี้ไปหาแม่
"ไอ้เด็กเวร กล้าแข็งข้อกับแม่ตัวเองได้ยังไง" แม่พูดด้วยน้ำเสียงสุขสันต์เหมือนได้ของเล่นใหม่
มันทำให้ธีร์รู้สึกอึดอัดเหลือเกิน แม่ไม่มีทางพูดแบบนี้
+ c7 s# V! `+ C) e! @+ N) H  g2 b"แม่ ตื่นเถอะครับแม่" ธีร์ร้อง
& G- V4 ]9 [# |"ลูกรัก แม่ตื่นแล้วนะ" แม่ของธีร์ยิ้มเสียงหวาน ผื่นบนหน้าลามไปทั้งตัวแล้ว บางจุดถึงขั้นมีหนองไหลออกมา ธีร์อยากจะร้องไห้ อยากจะคิดว่านี่มันเป็นแค่ฝันร้าย
"แต่ถึงเวลาเข้านอนแล้วนะลูก" แม่ของธีร์เอามือจับเก้าอี้ ธีร์ละสายตาไปมอง
6 u6 X5 L* v# p# a/ U
"ตายตาหลับตามพ่อมึงซะเถอะ"

แม่ธีร์กระโจนข้ามเก้าอี้มา มือที่มีหนองและมีรอยสีดำหมายจะจับหน้าจับตัวของธีร์ให้ได้


1 [( j1 f; I" w% i  ?2 _

---

9 x# {! m+ _9 B* a2 I& R
* L" q3 o2 ?) ~' U; h. A
2 _7 q# l  P" F4 Z1 o$ S. {% s. B; d
" d! U: Z9 ]5 R4 s- K( w; p# jปึก "อั้ค"
แรงเตะเข้าที่ท้องทำให้ธีร์ตื่นขึ้นอย่างกะทันหันจากกองเศษหนังสือพิมพ์และกล่องกระดาษที่ตนใช้กันความหนาวยามดึก
"แม่งงงง อ้ายพวก.. เห เห.. เหี้ยนั่น" ตุ้บ "อึก"
5 U3 y* _% G2 q' E. Lความจุกที่ตนได้รับครั้งที่สองทำให้สมองแล่นสละความงัวเงียไปในทันที
"แม่งเก่งง มาจาก หนายวะถึงได้เตะ อึก.. กูออก" เสียงรอบนี้มาพร้อมกับเท้าที่เข้าใกล้ตนเอง ธีร์ที่ยังอยู่ในท่านอน รีบกลิ้งหลบทันที
"เฮ้ยยยยย มึงงงกล้าาดี อึก.. กับกูหรออวะ" ชายกลางคนพูดเสียงดังลั่น แก้มแดง เสื้อสูทที่เสียรูปและพุงโตจากการกินอาหารสมบูรณ์พูนสุข เป็นสิ่งที่ธีร์อิจฉาเสียเหลือเกิน
3 N+ R" Y& j, z7 s) o+ ^$ ?"อย่าทำธิ... ทำผมเลยครับพี่" ธีร์ร้องออกไปด้วยความเกรงกลัว ธีร์ย้ายที่หนีพวกแบบนี้มาหลายครั้งแล้ว ไม่คิดเลยจริงๆว่าย้ายที่ใหม่ก็เจอทันที ทั้งๆที่แถวนี้สงบสุขกว่าที่อื่นๆและไม่ค่อยมีคนหาเรื่องกันโดยเฉพาะตอนกลางคืน
"เมิงกล้าาาส่างงกูหรอ" ชายร่างอ้วนชูมือมาจ่อหน้าธีร์ เห็นท่าไม่ดีธีร์จึงหลบทันที เสี้ยวอึดใจกล่องกระดาษข้างหลังก็ปลิวกระจาย ธีร์หน้าซีด

0 `& j; v4 K& N5 z* Zพวกมี "อำนาจ"
# T$ X. g$ [( v4 b"เฮ้ยยย เมิงกล้าาหลบ อึก กูหรอ" ชายคนนั้นเอามือเล็งธีร์อีก ธีร์รีบหลบหนีตายทันที
  ^( A8 ]/ [  O- E6 I8 @. Fฟิ้ว ฟิ้ว ฉัวะ "อึก"
อาจจะเพราะการโดนเตะที่ท้องและเพราะเพิ่งตื่นจึงทำให้ธีร์โดน "อำนาจ" เฉี่ยวที่ขา ธีร์เจ็บเหมือนโดนมีดบาด
( W6 |7 L( U( z# K, V/ x( vธีร์กัดฟันเคลื่อนที่หลบคมมีดบิน ธีร์วิ่งวนหลบอยู่รอบตัวของชายคนนั้น
7 ]6 z9 \7 Y, E, T4 M; J& d"อำนาจ" ของเขาเหมือนจะเป็นคมมีดอากาศ เขาต้องเล็งจากมือและในตอนนี้เขาก็น่าจะเมาอยู่ จุดที่ธีร์ควรจะวิ่งไปหลบคือข้างหลังของชายคนนี้ ขอแค่ธีร์วิ่งวนให้ชายคนนี้เหนื่อยหรือสับสน ธีร์ก็จะได้เปรียบทันที ธีร์แค่ต้องรอโอกาส แต่อนิจจา..
& _0 z  C/ Q$ [2 G0 \  q. Rฉัวะ เพราะแผลที่น่องขาทำให้ธีร์วิ่งช้าลงกว่าที่คำนวณไว้จึงโดน "อำนาจ" กรีดที่แขนซ้าย ธีร์ชะงักจากความเจ็บปวดเพียงเสี้ยววิ

% |8 a+ j* b  M: t5 l2 uแต่เพียงเสี้ยววิก็มากเกินไปแล้ว
+ m5 _2 ^* f8 x
ฉัวะ ฟิ้ว ฉัวะ ธีร์โดนโจมตีใส่ถึงสามที แขนที่ยกมากันที่หน้ามีรอยแผลลากยาวหลายเส้น เลือดออกซิบๆ บริเวณท้องของธีร์มีแผลของมีคมบาดเต็มไปหมด ถึงแม้แต่ละแผลจะไม่ลึกมาก แต่ก็เรียกเลือดได้ท่วมตัวมากทีเดียว
"อึก" ธีร์ล้มลงเพราะอาการบาดเจ็บของตนเอง
" x" \$ g6 B1 s" a- G* n"ฮ่าๆๆ เหนม้าย กูอาวเมิงตายเมื่อหร่ายก้อด้าย" ชายร่างอ้วนหัวเราะก่อนจะเดินมาหน้าธีร์
: c, F! j4 m, q. P3 ?"พี่ครับ ย.. อย่าทำผมเลย" ธีร์ร้องออกมา

ชายคนนั้นแสยะยิ้ม ในโลกยุคใหม่ที่ไร้ซึ่งกฎหมาย คนที่ผิด ก็คงเป็นคนที่อ่อนแอ ศพของพวกเดนถนนที่อยู่เกลื่อนแทบทุกวันเป็นเรื่องตอกย้ำได้เป็นอย่างดี โลกได้เปลี่ยนไปแล้ว
ชายคนนั้นยกมือมาจ่อหน้าธีร์ น้ำตาที่อัดอั้นเอาไว้ได้ไหลออกมา
9 Q  L8 b+ Y, B8 g5 P# d9 o1 E4 c"พ.. พ่อ.." ธีร์ร้องเสียงแหบ ทันใดนั้น

0 i: h9 d$ q# S0 G$ e6 R; S" L
' t$ q( x# }( r3 l2 n8 y"หยุด"


$ B$ ~& U( X) e! Q0 Q% eเสียงเบาๆเย็นยะเยือกลอยขึ้นในตรอกซอยแห่งนี้
แต่มันดังเข้าไปในจิตใจของทุกคนที่ได้ยินมัน
ธีร์สงสัยว่าใครกันที่เป็นต้นเสียงอันน่าเกรงกลัวนี้ แต่แล้วธีร์ก็ตื่นตระหนก

& i- S- q6 R& E/ t" g* {
ธีร์ขยับตัวไม่ได้
แม้แต่จะมองไปมาก็ไม่สามารถทำได้
หัวใจธีร์เต้นแทบระเบิดด้วยความกลัว

8 x$ B- m* J/ R3 i4 F# C6 A; q+ y* m
ตุบๆๆๆ เสียงบู้ทหนักๆกระทบกับพื้นก่อนที่จะมีชายสองคนหิ้วชายร่างอ้วนออกไป เหมือนตัวการ์ตูนที่โดนแช่แข็งโดนหิ้ว ถ้าชายคนนั้นไม่ได้พยายามจบชีวิตธีร์เมื่อครู่ ธีร์ก็คงหลุดหัวเราะออกมาแล้ว พวกเขาใส่เสื้อยืดสีดำ สวมแว่นดำ กางเกงลายพราง และรองเท้าบู้ท แต่ละคนมีกล้ามมากพอจะขยี้แขนธีร์ให้แตกได้เลย ดูแล้วน่ากลัวนัก แต่เมื่อพวกเขายกชายร่างอ้วนออกไปก็ทำให้ธีร์เห็นคนที่อยู่ข้างหลังชายคนนั้น
& y# l0 x( ~* B0 [
( R4 n0 F& I! }0 E$ D
  p5 N" O* W: D  j0 r. i0 M( W9 ]แดรคคูลา
, p' }& }3 D1 T% y  K' b, {
2 k/ S, g5 u# M, T) P2 n% e
- D" Y; w1 T3 z8 S# ^* X7 qคำแรกที่ธีร์นึกออกเมื่อชายคนนั้นปรากฏตัว
ชายผมเทา ผิวขาวซีดเหมือนไม่ใช่มนุษย์ ชุดสูทสีม่วง เสื้อในสีขาว และกางเกงสีดำดูแล้วเหมือนดยุคแห่งรัตติกาลเสียเหลือเกิน แต่สิ่งที่ตรึงตราที่สุด คือสายตาของชายคนนั้น
( Z' \$ o1 N: R# Q
5 ?5 E- l* {3 U
. [$ ?/ p  f4 U8 f5 @" M% kความเย็นเยียบและแข็งกร้าว
7 D. d: t, e3 sสายตาของผู้ไม่ปราณีต่อศัตรู และไร้เยื่อใยยิ่งกว่าต่อพันธมิตร


หนี ไม่มีวันชนะชายคนนี้ได้
สัญชาตญาณของธีร์กรีดร้องออกมา


  K+ Z5 W3 ^2 ~# x0 M. T9 A, i"ผมรู้สึกว่าชายเมาเหล้าคนนั้นอันตรายครับเสี่ย เป็นผู้ติดเชื้อครับ"
2 p" q' T1 O: [+ a3 r, a0 Dชายคนที่อยู่ข้างๆชายผมเทาพูดออกมา
เขาใส่ชุดเหมือนชายสองคนก่อนหน้าที่ยกชายร่างอ้วนออกไป ผมสีน้ำตาลเข้ม ตัดทรงผมครูว์คัท* ผิวสีดำแดง ตาเป็นสีเทา
8 S( f  @) _' `( T! Y*Crew cut ทรงผมสั้นเกรียนที่ไม่ได้สั้นเท่าสกินเฮด มีการเรียงเฟดจากบนลงล่าง
  Y) S9 R" I; q' C0 @4 e"แล้วอีกคนล่ะ" ชายผมเทาถามเสียงเรียบ สายตามองมาที่ธีร์
1 B2 C$ G" V. V/ i"น่าจะแค่พวกไม่มีบ้าน..." ชายคนนั้นพูดก่อนจ้องมองมาที่ธีร์ คำถัดมาทำให้ใจธีร์ตกไปที่ตาตุ่ม
"ไอ้เด็กนั่นอันตรายครับเสี่ย"


ธีร์อยากจะร้องไห้เป็นสายเลือด ธีร์ในตอนนี้ก็แค่ลูกไก่ในกำมือ ชายผมเทากับลูกน้องสามคน เอาแค่นี้ธีร์ก็สู้ไม่ได้แล้ว แถมคนนึงอาจจะมี "อำนาจ" เป็นการค้นหาหรือจิตสัมผัส ส่วนชายผมเทา ธีร์ยังไม่รู้เลยว่าจะหนีได้ยังไง ทำไมต้องมากล่าวหากันด้วย
"พลังมากน้อย" ชายผมเทาถาม
1 y0 S( T$ \9 M. K# p"..ไม่มีครับ" ชายผิวดำแดงตอบ
ชายผมเทาได้ยินดังนั้นก็ขมวดคิ้วแล้วหันมามองธีร์
8 c/ _" `. Q7 o' J3 Kเหงื่อธีร์แตกพลั่ก แต่คำถัดมาทำให้ธีร์ไม่อยากเชื่อหูตัวเอง
"เก็บมันมา"
5 s, b' i- v' f3 ~"ครับเสี่ย" ชายผิวดำแดงยกธีร์ด้วยท่ายกเจ้าหญิง แต่เพราะธีร์ตัวยังเแข็งเกร็งจึงเหมือนยกกระด้งข้าวเสียมากกว่า
ธีร์ไม่ค่อยสบทมากนักแต่นี่มันอะไรวะเนี่ย
0 |% V& a0 \% i) i" w

4 b7 N, b% p. {& x5 G

---

! V! L1 H* h% l/ T
"วางลงตรงนั้น" เสียงของชายผมเทาสั่งชายผิวดำแดง
ธีร์ที่โดน "เก็บ" มาแบบไม่ยินยอมถูกวางลงบนเตียงของห้องหนึ่งในตึกข้างตรอก บาดแผลของธีร์ทำให้เตียงถูกย้อมไปด้วยสีแดงเปรอะ ชายผมเทาเดินมามองธีร์ที่รู้สึกหวาดกลัวและใจเต้นเร็วเพราะเสียเลือดมาก
9 U! S$ x' j3 q6 Oชายผมเทาเอามือทาบท้องของธีร์ ต่างจากสายตาอันแสนเย็นชา มือของเขาช่างอบอุ่นเหลือเกิน..
ถ้าจะต้องตายจริงๆ...
4 R5 W! x7 m& Nมีคนเคียงข้างแบบนี้ก็ดี..
ขอบคุณนะครั-- อ้ากกกกกกกกกกกก


% r1 b1 S0 S" D$ b: cความเจ็บปวดอันแสนทรมานเกินกว่าที่จะบรรยายแล่นทั่วทั้งร่างของธีร์
เจ็บโว้ย เจ็บชิบหาย เจ็บเหี้ยๆ อะไรวะ ปล่อยกูตายเถอะ ทำไมกูยังไม่ตาย ไอ้สัตว์ อ้ากกกกก
ทุกอย่างมันแดงเถือกไปหมดก่อนที่ธีร์จะสลบไป
! \1 A# A# p4 B
3 D+ N1 G1 P9 z" c: p

---

' U9 D. v% a3 T# x+ K& ^: u"ฟู่ว" เด็กคนนี้หมดสติไปแล้ว เป็นไปได้ว่ามันน่าจะหมดสติเพราะเสียเลือดมาก เกลียดกลิ่นเลือดจริงๆ..
"...ไอ้เด็กคนนี้เคยทำอะไรให้เสี่ยแค้นหรือเปล่าครับ" ชลถามหน้าขยาด
& _% G% n+ n: V  {+ w"ไร้สาระ" หน้าตาไม่คุ้น แต่คงเพราะใช้ชีวิตเป็นพวกคนจรที่เพิ่งผ่านมาแถวนี้ สมัยนี้ถ้าอยู่ที่เดิมซ้ำๆและไม่มีพลัง ชีวิตก็คงไม่ปลอดภัย แต่ไม่ยักรู้ว่าไอ้ชลมันจะกลัวเลือด มันมองเด็กหน้าซีด
' j* s# t0 i  P7 ^0 T6 X* }"มึงเตรียมที่ให้มันด้วย" ถ้าปล่อยเด็กคนนี้เอาไว้ มันก็คงไม่รอดหรอกแบบนี้
, x5 H$ T5 D% H9 d& A/ C"ครับเสี่ย" ชลขานรับ "เฮ้ย มึงเตรียมหาที่ให้ไอ้เด็กนั่นด้วย รอมันตื่นแล้วเดี๋ยวฝากมึงดูแลมันหน่อย กว่าจะตื่นคงอีกนานอ่ะ" ชลเรียกให้หมาอีกคนจัดการแทน ในห้องเหลือแค่เราสองคน
1 s$ m! F$ H, l/ y$ s; Tส่วนไอ้เด็กคนนี้... ถึงจะรู้ว่าเป็นคนละคนกันก็เถอะ...
% r. ]+ X1 Z: o2 v1 l7 B8 |+ U8 c$ Z& X

0 L& q7 E5 n6 t7 iแต่ช่างคล้ายกันเหลือเกิน...
* g* U8 H, T8 B

---

, J; o- b% i" z. ~"ห̴̘̎น̷̲̅ี̷̰̈ไ̵̩͒ป̴̺̐ ̷̬̓ก̸̖̄ร̴͇͂ ̶̧͘ด̴̴ู̢̲̓̿แ̴̣̕ล̴̱̀น̷̷้̩͙̄͘อ̵͍̎ง̷̟̚" ปังปังปัง
0 [6 G7 d$ U# R7 Tแม่?
เลือDเลื0ด1ลือ̷̯̋ด̵̢̐เลือดเลือด̴̢̟̟̞̱̹͈̟͈̱̙͙͓͕̣̣͈̇̍̍̌͛̎̿̿̑̓̀̌̀͂̓̆̂͑̕̕͜͝͝͝͠ͅ
กระจายไปหมด ทำไม
"พ̵̺̊̑͝ี̸̴่͇͔͕̣́́ก̸͉͐ร̸̘̟̍ ̴̯̗͐̈́͆ผ̶̩̩͝ม̶̻̳̃͗͒͠ͅเ̴͇̫̗͛͘͜จ̴̬̤͋͠็̶̖̗̼̍บ̵̧͉͇̩̑̐เ̵̰͚̝͉̎ห̷̪̿ͅล̶̢̰̺̐ื̵̤̟̟́̏̓̾อ̴̘͕̲̋͐͝͠เ̸̻̍͠ก̸̞̇ิ̸̠̰̯͂̋น̶͇̥̆̾ "
"ขอร้อง̸̪̈̕"

"สั่งให้ผม ๒̸͔͚͓͛͌าย̶͓̰̠̖̩̂̌͐͗͛̉͗̈́̓͗͗̿̂̎̐̓̔͂͑̄͗̊̍́̍̑͛͑̇̿̅̅͛̚̕͝͠͝͝͝͝"
" w8 @1 @! h2 s7 }+ b" v

---

$ E5 m& T6 D8 {, j! B1 t
"เสี่ย!!"
เสียงของชลปลุกกรออกมาจากความทรงจำสีเลือด
กรหายใจระรัว เหงื่อไหลผุดท่วมตัว กรรู้สึกกระวนกระวาย
" g' s; p1 K) W& ?6 r9 Yมันเอาทุกอย่างไปจากกู เพราะมัน เพราะมัน เพราะมัน
5 d3 [# z4 f4 Nต้องหาเงินมากกว่านี้ กูต้องหาเงินมากกว่านี้มันจะได้-
"เสี่ย" ชลโผเข้าไปกอดกร
"ไม่เป็นไรครับเสี่ย" ชลลูบหลังกร เสียงสั่นของชลพูด
"ผมอยู่นี่แล้ว เสี่ยไม่เป็นไร เสี่ยไม่เป็นอะไรแล้ว" ชลลูบหลังกร เอามืออีกข้างประคองหลังหัวกร ดึงเข้ามาซบไหล่ตนเอง
ความชื้นที่ชลรู้สึกจากไหล่ไม่รู้ว่าเป็นเหงื่อหรือน้ำตา ชลกัดฟันกรอด อารมณ์ดุดันพลุ่งพล่านอยากจะพาเจ้านายที่รักของตนหนีไปให้ไกลที่สุด
ไปที่ที่มีแค่มันกับเสี่ย

ที่ที่เสี่ยไม่ต้องเจ็บปวด
% C  R" l. S  Z& p' w. W
"เสี่ยไม่ต้องกังวลนะ เสี่ยไม่ต้องกังวลแล้ว ผมอยู่ตรงนี้ เสี่ยมีผมอยู่ตรงนี้" ชลพูดเหมือนเครื่องอัดเสียงพัง
, q9 J. O; ]1 i& h0 Fชลไม่รู้วิธีอื่นอีกแล้ว ชลไม่รู้ว่าจะพูดยังไงให้เสี่ยดีขึ้น ชลรู้แค่ว่าชลโคตรไม่ชอบเวลาที่เสี่ยต้องเป็นแบบนี้เลย
5 ]7 h" I) ^+ @; hชลกอดเสี่ยให้แน่นขึ้น กลัวว่าคนที่เก่ง คนที่ฉลาด คนที่จริงๆแล้วใจดี คนที่สมควรจะยิ้มมากที่สุด...
  n$ C+ s/ G  k. E* U. U4 A1 zจะหลุดลอยหายไป...
  u0 t, m& p* r0 A8 G! K& M$ d5 J0 ^

1 O5 x/ `$ ?3 Z& u  iห้องหนึ่งในซ่องเพลย์กราวน์ มีกลิ่นเลือดและเสียงสะอื้นอาศัยอยู่


( {# z' f) [4 r+ J$ K# l, Y

---

"...ปล่อย" หลังจากผ่านไปสักพักแล้ว กรก็พูดขึ้นทำลายความเงียบ

4 I6 ]5 M; R7 e+ h! a8 f0 B"...ครับเสี่ย" เสียงชลตอบเบาๆ ตามองเจ้านายของตนเองอย่างเป็นห่วง
: n, X# K4 D0 Q$ |5 T6 c; m9 Vกรสบสายตาชลกลับ ดวงตาสีเทาแสดงความห่วงใยมาให้ตน ทั้งสองจ้องตากันระยะหนึ่งก่อนที่กรจะเป็นคนละสายตาออกก่อน
3 C' `- Q3 R8 F% e1 X& m+ D1 S"..กูไม่เป็นไรแล้ว" กรพูดขึ้น

3 D; k! J9 b. ]* X( y9 N1 o"..."
% Z9 p$ r) J/ F"..."
$ q% e6 j, {# B6 D: r9 f' ?" wความเงียบเข้าปกคลุมอีกครั้ง
, k0 }. U, {' S: Z8 o3 Z/ c8 Q
( y) B6 e1 l* f- Gชลเม้มปาก มันรู้วิธีทำให้เสี่ยของมันสบายใจขึ้นแค่ไม่กี่อย่าง

ชลค่อยๆลดตัวลงมาท่าคุกเข่า ถอดเสื้อยืดออกมา เผยให้เห็นอกแกร่งและกล้ามท้องเป็นลอนที่ผ่านการฝึกมาอย่างดี กรมองชลอย่างแปลกใจ
ชลเอื้อมไปจับมือของคนที่มันรักยิ่งกว่าชีวิต จับเอามือเจ้านายลูบแก้มของตัวเองด้วยความรักใคร่ สายตามองขึ้นไปหาเสี่ยที่ยืนมองมันด้วยความรู้สึกหลากหลาย

ชลดูดนิ้วของเสี่ยอย่างอ่อนโยน ลิ้นเลียนิ้วโป้งและมานิ้วชี้ของเจ้านายตนเองก่อนจะปล่อยให้เสี่ยเอานิ้วออกมาจากปาก
น้ำลายเป็นเส้นสะท้อนแสงไฟในห้องเหมือนด้ายที่เชื่อมใจของทั้งสองเข้าด้วยกัน
กรใจเต้น ความรู้สึกของนิ้วส่งทอดความนุ่มและอุ่นจากปากชล
เป็นคำเชิญชวนให้ส่วนที่ไวต่อการสัมผัสของกรพุ่งทะลวงเข้าไปย่ำยีและเริงระบำในนั้น
! n8 h$ w; }4 Z# v) ~สมกับที่ได้ชื่อว่าหมาของเสี่ย มันเอนตัวเข้ามาหาซิปกางเกงของเจ้านายมันอย่างรู้ใจ ก่อนที่จะกัดซิปและลากดึงลงมา
เหมือนเป็นกลไกสปริง ท่อนแกร่งของกรโผล่ออกมาทักทาย ชลมองมันเยี่ยงเด็กน้อยที่ได้ของเล่นถูกใจ และตัวมันแทบน้ำลายไหลเมื่อรู้ว่าเสี่ยของมันใส่คอมมานโด*มาทั้งวัน
*commando คำแสลงของการไม่ใส่กางเกงใน
กรสูดหายใจลึก ภาพของชายชาตรีสุดเข้มอย่างชลคุกเข่าต่อหน้าแก่นเนื้อของตนเอง เป็นการมอบอำนาจและการยกย่องเจ้านายของมันหมดทั้งใจ
( R3 H5 i$ i4 K( gชลเงยหน้ามาสบตากับเสี่ยของมันเหมือนลูกหมาส่งสายตาอ้อนวอน กรแค่มองก็เดาใจหมาของตนได้ทันที
' i% |2 K% r* f6 g& \) ?
% P0 I- I& V! F" m, Rนี่คือหมาของกูเท่านั้น ในใจที่อ้างว้างและเจ็บปวดของกรได้ยอมให้ลูกหมาตัวนึงเข้ามา
* ~& r5 W, [; h3 O; ^) e) |' E
"อมควยกู" สิ้นคำสั่งของเจ้านาย เจ้าหมาก็เข้ามาดูดเลียควยด้วยความกระหาย
มันดูด ลิ้นเล่นหัวควยของเจ้าของ และเลียจากโคนยันหัวด้วยความกระตือรือร้น หวังจะทำให้เจ้าของพอใจ
% Y% k3 k3 Y* J' [มันดื่มด่ำกับรสชาติเนื้อผสมน้ำหล่อลื่นที่หลั่งออกมา วันที่มันรอคอยในที่สุดก็มาถึง มันพยายามเอาควยของเจ้านายเข้าให้ลึกที่สุด
: P8 g1 |5 R. K"ค่อก ค่อก" มันเริ่มสำลักควยของเจ้านาย แต่นั่นก็ไม่ใช่ปัญหามากนักในยุคใหม่
7 S. g- n, w0 H+ O3 r: a5 ~' ?"อย่าสำลัก" คำของนายที่ "สั่ง" หมาของตน แก้ปัญหาได้เสมอ เจ้าหมาปล่อยให้ควยของนายเข้าไปลึกถึงคอก่อนจะถอยออกมาเพื่อหายใจ
แต่ยังสูดอากาศไม่ถึงวิ นายของมันก็จับหัวกระหน่ำเย็ดเจ้าหมาต่อ เจ้าหมาน้ำตาเล็ด

! P( \; P+ Q# S2 u- Lอ็อค อ็อค อ็อค อ็อค
เสียงของเกมกาม ความรู้สึกในปาก และการสูดดมกลิ่นขนลับเจ้านายทำให้ควยของเจ้าหมาลุกสู้
มันปลดซิปและหยิบควยของมันออกมา แท่งเขื่องของมันหลั่งน้ำสีใสใหลลงพื้น
แผละ เสียงดึงควยออกมาจากปากหมา เจ้านายเอาควยแปะหน้าของมัน น้ำลายเปรอะเปื้อนไปทุกที่ มันหลับตาสูดกลิ่นของควยบนหน้าเหมือนต้องมนต์ มือมันเลื่อนไปหาควยของมันเองพยายามจะชักแต่
5 i. L- X& S$ e* X"อย่าจับควย" คำสั่งของนายทำให้มือละออกไปทันที ต่อให้มันจะอยากขนาดไหนแต่ร่างกายทุกส่วนของมันก็เป็นของนายมันแล้ว
"แก้ผ้า" นายมันสั่งอีกครั้ง คราวนี้หัวใจของเจ้าหมาเต้นระรัว ความอยากและความตื่นเต้นเริงระรื่นอยู่ในหัวใจ
มันรีบลุกขึ้นก่อนจะถอดกางเกงมันทิ้งไป ส่งสายตาไปหาเจ้านายของมันและยิ้มเขิน คราบน้ำลายยังเปรอะบนหน้าคมเข้มเป็นทางยาวจากควยนายแต่เหมือนเจ้าตัวจะไม่สังเกตหรือไม่สนใจ
' W$ w# a) M6 o) K  Aกรใช้สายตาละโลมดื่มด่ำกับภาพตรงหน้า
ชายร่างแกร่งผิวดำแดงที่คอยช่วยตนเองมาตลอด ในวันนี้มันได้เผยให้เห็นทุกสัดส่วนที่เคยซ่อนอยู่ในร่มผ้า
7 V0 e' o) _( S8 }* ]0 r  Z. Vกล้ามอกแน่น ไหล่กว้าง แขนกำยำ กล้ามท้องเป็นลอน ขาไร้ซึ่งไขมันส่วนเกิน และท่อนเอ็นที่แข็งเกร็งกระตุก น้ำไหลออกมาเหมือนก๊อกรั่ว
1 I& F: {. V5 M5 \, k" Dทุกอย่างมอบให้เจ้านายของมันหมดทั้งสิ้น
/ `: ^' Y+ x" ~! H9 F" i* uกรเดินเข้าไปหาร่างเปลือย แม้ผิวของมันจะเข้มแต่มันก็ไม่อาจซ่อนแก้มที่แดงระเรื่อชัดเจนได้ สายตามองเจ้านายด้วยความรักบริสุทธิ์เหมือนเด็กน้อยที่สัญญาจะแต่งงานกับพ่อตนเอง
เจ้านายเอื้อมมือไปจับควยของเจ้าหมา มันเม้มปากหลับตาแน่น ควยของมันเกร็งสู้มือนายที่กำลังมอบรางวัลให้กับมัน ฝ่ามือเจ้านายบี้หัวควย สร้างความเสียวสะท้านให้หมาไปทั้งตัว
& V. z! T# k7 T; b; h( D7 `"อื้อ.. ส.. เสี่ย.." เจ้าหมาส่งเสียงครางเสียงสั่น มันแทบอยากจะลงไปกองกับพื้นเสียตรงนั้น
"ผ.. ผมอยากโดน.. คว.. ของส.. เสี่ย" เจ้าหมาพูดขาดๆหายๆจากความอายและความเสียวที่มันได้รับ หลังพูดเสร็จมันก็กัดเม้มปากเพราะความรู้สึกจากจุดรวมประสาทที่หัวควย มันยังไม่อยากหลั่งตอนนี้
9 ]$ @) [# ^) X2 _7 R( e# u! uกรได้ยินดังนั้นก็ยินดีที่จะตบรางวัลชุดใหญ่ให้หมาของตนเอง
"งั้นมึงก็มาช่วยถอดสิ" ปากสั่งเจ้าหมาน้อยของตนเองก่อนจะละมือที่จู่โจมควยของมัน
. ?: l. S5 G6 C8 ]4 K& X0 Q3 g"และมึงห้ามแตกจนกว่ากูจะแตก" คำสั่งด้วย "อำนาจ" เป็นพลังที่ล่ามควยของเจ้าหมาไว้ เมื่อมันได้ยินคำของเจ้านายมัน ควยของมันก็กระตุกเหมือนทหารวันทยหัตถ์

2 q5 X" Y6 ?  n5 j: ^ปล1 แก้คำผิด เปลี่ยนคำให้ลื่นไหล

% r' A2 E  T+ v) W$ z$ m
. F4 ?# @4 Z% s

normalcy

บทที่สองค่อนข้างยาวกว่าที่คิดเอาไว้ในระดับนึงเลยครับ ใจจริงอยากจะแบ่งออกเป็นบทที่สองกับสาม แต่นั่นจะทำให้บทที่สองไม่มีฉากตื่นเต้นของเสี่ยกรกับเจ้าหมาชลเลยต้องแปะเอาไว้ให้

kridty75

ขอบคุณครับ

audiwoods

ชีวิตของธีร์น่าเศร้าจังครับ

pai_2552

ขอบคุณครับ

2936

ขอบคุณครับ

jumpingblue

เสียวมากๆเลยครับ

l2ookmoo

ขอบคุณครับ

Neabeam

เนื้อเรื่องยังน่าติดตามอยู่ อยากรู้สุดท้ายธีร์จะมีอำนาจอะไร

Starstory

น่าสนใจมากเลยครับ

theera

ขอบคุณครับ

joryu

ขอบคุณครับ

nuangnut1996

สนุกมากครับ

Kak00321

ขอบคุณครับ

Intra

ขอบคุณครับ

eg1

8 j4 Z3 s. N& @( l5 Wขอบคุณครับ

Linkren

ดีมาก อ่านไปลุ้นไป  อยากรู้เลย อำนาจได้มาอย่างไร  แล้วทำไมถึงยอมเป็นหมา ฝึกอย่างไรถึงสั่งได้ทุกอย่าง ยิ่งน่าจืดตาม