แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย 3009 เมื่อ 2023-2-21 07:18
: X- `9 y- L% _$ P
- a* r5 @; z2 b4 g j0 sปฐมบท
# u. g$ a9 B! V6 U- D
b& y5 A( a; `( g
( \: T# w' |6 A- H& r; ~" M6 M+ j5 \0 I0 f! V6 b0 ^1 N
8 b5 u# H* Q% o" o
(มีขายเป็นe bookฉบับล่าสุด ในmeb กับ readandwrite และในธัญวลัย ...กดsearch ลิขิตฟ้า บัญชาใจ ... (มี ... ด้วยนะ กับหน้าปกใหม่ตามนี้)) 0 S" F# ]& I- c4 A0 I6 @
2 L p- P$ r/ U$ |' i7 e- x p* g& @
! a8 q ?( g# h! C& ?ต้นไม้สักต้นกว่าจะผลิใบ ผลิดอกออกผลให้ได้ชื่นชม ต้องผ่านการประคบประหงมตั้งแต่คัดสรรเมล็ดตามด้วยบ่มเพาะจนงอกออกเป็นต้นกล้า และเมื่อวันเวลาเหมาะสมก็เริ่มผุดใบแท้ทดแทนกลีบอ่อนแออันเปราะบาง ก่อนก้าวเข้าถึงวัยเติบโตต้านพายุฝน จำทนแดดกร้าน พันธุ์ไม้เล็กๆ ต้นหนึ่งที่กำลังเริ่มเติบใหญ่ใต้ร่มเงาแมกไม้น้อยใหญ่หลายหลากและแม้จะผ่านแรงท้าทายแห่งสายกระแสชีวิตมาบ้าง หากคงถึงคราที่ฟ้าได้ลิขิตอีก...บททดสอบสำคัญ # @# X' F6 a8 T) w4 e
) u& g1 d( {1 x; E( E
5 r5 P+ _" l% D+ g8 O; mพันธุ์อภัย อรุณแรก ...ไพน์ หลานชายอีกคนของตระกูลชุมชนเชื้อสายเขมรผู้สืบทอดผืนแผ่นดินมรดกจากบรรพบุรุษรายรอบเทือกเขาบรรทัดอย่าง... เรา เด็กชาย ที่เพิ่งเปลี่ยนคำนำหน้ามาเป็นนาย เมื่อ3ปีก่อน & i4 `/ m* Z/ p' Q, o1 o$ h
* I8 G! [! X9 Q! a7 @
ไอ้เจ้าไพน์...อย่างที่พ่อกับแม่ใช้เรียกลูกชายคนสุดท้องหัวแก้วหัวแหวนคนนี้ตั้งแต่จำได้ใช้ชีวิตอย่างไม่ทุกข์ร้อนออกจะสุขสบายด้วยซ้ำกับตระกูลธุรกิจค้าผลไม้ที่สืบทอดกันมาตั้งแต่สมัยปู่ทวด ซึ่งแต่ละครอบครัวถูกจัดสรรปันส่วนการครอบครองทั้งที่ดินและหน้าที่ชัดเจน การวางแผนอย่างดีนั่น ทำให้แต่ละบ้านของตระกูลอรุณแรกที่มีญาติพี่น้องสายเลือดเดียวกันร่วมครึ่งร้อยอยู่ได้อย่างมีความสุขตามอัตภาพภายในอาณาเขตร่มรื่นกว้างใหญ่ประกอบด้วยบ้านต้นตระกูลหลังใหญ่ของ ปู่กับย่า กับ บรรดาลุงป้าน้าอาปลูกรายรอบในระยะคงความเป็นส่วนตัว หนึ่งในนั้นคือบ้านคอนกรีตสองชั้นรูปทรงยอดฮิตเมื่อหลายสิบปีก่อน ที่ตอนนี้เหลือสมาชิกในครอบครัวแค่ พี่ชาย น้องชาย
) l5 c8 A1 |) E) P J- d6 {, m
7 @% i0 W( v- N' fกับ ...ปฐมบทแห่งบททดสอบที่เพิ่งผ่านพ้นของลูกชายทั้งสอง เมื่อไม้ใหญ่ผู้ให้กำเนิดอย่างพ่อและแม่ เพิ่งล้มหายตายจาก ปล่อยทิ้งให้ต้นไม้ต้นหนึ่งที่ยังแค่เริ่มผลิดอกกับอีกต้นเติบโตมาถึงช่วงเริ่มแตกยอดอ่อนปลายกิ่งใช้ชีวิตใต้ร่มชายคาบ้านหลังนี้ร่วมกัน
4 \0 n k. `9 m3 y0 Y( B& Yวันคืนอันแสนร้ายกาจ กับช่วงเวลาปีกว่าๆที่ความทุกข์เริ่มมาเยือน และเบียดเปียนความสุข เปรียบราวต้นไม้เล็กๆที่เคยอยู่ใต้ร่มเงาไม้ใหญ่ แต่วันหนึ่งกลับต้องมาผจญแสงแดดแผดเผาเผชิญพายุสายลมกระหน่ำ ( H$ K" m3 K0 s# \- Q3 G; T
7 L+ X1 K2 I% r, X3 O
เด็กน้อยที่แม้จะทุกข์แค่ทางใจไปเพราะความเดียวดายความเหงาจากการไร้ที่พึ่งพิง แต่การที่ถูกอบรมเลี้ยงดูมาให้รักตัวเองเก่งจนถึงขั้นเอาแต่ใจด้วยซ้ำ การที่ประกอบตัวเองจากการแตกสลายง่ายเมื่อไม่ได้อย่างที่ต้องการก็มักจะเปลี่ยนไปร้องขออีกอย่างแทน 7 u* K3 [; j% [6 f1 X- C% v
8 q, z: E. \6 ^+ O6 ~( w
6 n' ^ R" z" Q1 gพันธุ์อภัย ดูเหมือนไม่ต้องการความรักจากใคร
1 D* y5 T/ X3 X8 ^) A1 Oสิ่งมีชีวิตที่รักตัวเองได้ กอดตัวเองเป็นกับภาพลักษณ์อันเข้มแข็งในสายตาคนในครอบครัวแต่ภายใต้ความนิ่งเงียบเป็นปรกติของเด็กไม่ค่อยพูด ไม่ค่อยแสดงออกคนนี้ได้ซ่อนความโหยหาใครสักคนให้มารักอย่างร่ำร้องอ้อนวอนไว้อย่างแนบเนียน ทว่าคนคนนั้น คนที่ต่างกันสุดขั้วและทำตัวราวกับเป็นแสงแดดคอยแผดเผาเป็นสายลมคอยพัดพาให้โยกไหวไร้ทิศทางตั้งแต่จำความได้
4 t E0 x* R+ b1 b# A- ~. d. @) L3 }
d- w8 M; h4 F4 r+ V, sพี่ชาย...ที่ต้องมาใช้ชีวิตด้วยกันเต็มตัวในบ้านหลังเดียวกัน
6 ^, Q6 s2 O5 x: u9 Y9 y..." ทำไม๊ ทำไม??? ชีวิตที่เริ่มจะเหงา จะยาก อยู่แล้ว ต้องยากขึ้นไปอี๊ก!!!...ให้ตายเถอะไอ้เจ้าไพน์"...
) _5 O( t+ }7 ^( S! z7 v% S
, A& p0 `" o. O7 z# o
8 c- `; \- Z& Z b% A. ~
" @ H, T, [) K" P+ n
7 w, B: A+ ~. o/ \2 Rคนน้อง...นิสัยติดหวานเเต่เด็กจนพ่อแม่ในฐานะผู้ปกครองคนก่อน ทำใจยอมรับได้นานแล้ว คนละขั้วกับ คนพี่... ผู้ก้าวเข้ามาทำหน้าที่ผู้ปกครองคนใหม่พี่ชายแพทเทิร์นผู้ชายแท้ๆ นิสัย ภาพลักษณ์ ดิบ เถื่อน กักขฬะ หยาบคายและการแสดงออกถึงความไม่ชอบใจ ชัดเจนด้วยการดุด่า เสียดสี หาเรื่องแกล้งเรื่องด่าทอสารพัดจะสรรหามาตั้งแต่จำความได้
$ n; E1 L, W* ]2 {
$ e( }2 v: W; n, r0 M! F
& P' W, g$ z0 G3 v
+ O. U+ }7 W, a$ Hเรา...ถูกตีตรา
0 v3 \' I3 w% h9 @5 c
0 m$ P$ j% O% F* I9 Tไอ้เจ้าไพน์ อยู่ในฐานะความแปลกปลอม ความไม่คุ้นเคยความไม่เข้าพวกสำหรับพี่พันธุ์ศร แต่โชคยังเข้าข้างที่มี ปู่ กับ ย่ายังคอยดูแลหลานทั้งสอง เป็นฝ่ายคอยปราม คอยห้ามเพราะญาติพี่น้องทั้งหมดดูเหมือนจะเข้าใจและยอมรับในสิ่งที่เรา ...เป็น 9 B1 T9 [& S! ~0 b8 d' R/ Q& y
พี่ชายร่วมสายเลือดเจ้าปัญหา ที่อายุห่างจาก...ลูกหลงอย่างน้องชายคนนี้เกือบ 9 ปี พันธุ์ศร อรุณแรก หรือ ...พี่พันธุ์ศร...
" I: `6 Q$ u+ |& b C6 z2 yหนุ่มเข้ม ไม่แน่ใจว่าได้เชื้อพ่อมาเต็มๆด้วยความเป็นลูกหลานคนพื้นถิ่นเชื้อสายเขมรหรือยังไง??? เพราะช่างจะตรงข้ามเหมือนออกมาจากคนละท้องแม่กับเราผู้รับกรรมพันธุ์ลูกสาวร้านทองในตัวจังหวัดมาโดดๆยิ่งรูปร่างสูงใหญ่เกือบไม่พ้นขอบประตู ไล้หนวดเคราอ่อนๆบนผิวเนื้อสีน้ำผึ้งคล้ำของพี่ ต่างกับน้องตัวน้อยๆ ยืนเต็มที่ยังไปได้แค่หัวไหล่ผอมบางแต่ไม่ถึงกับผอมกะหร่อง มีดีที่ตัวขาวเนื้อเนียนแทบไร้เส้นขนแต่แรกเกิดจนทุกวันนี้ ทุกองค์ประกอบของหลานชายคนโตเจ้าของสวนผลไม้หนึ่งในเจ้าใหญ่ของจังหวัดนับว่าเป็นจุดสนใจของบรรดาสาวน้อย สาวใหญ่ รวมถึงสาวเทียมทั้งหลาย แต่ก็ยังดีที่พี่พันธุ์ศรรักเดียวใจเดียวกับแฟนสาวหน้าหมวยที่คบกันมาตั้งแต่สมัยเรียนมหาวิทยาลัยที่กรุงเทพจนพอกลับมาอยู่ที่บ้านเต็มตัว ทั้งคู่ก็ยังแวะเวียนไปมาหาสู่กันเนืองๆโดยผู้ใหญ่ทั้งสองฝ่ายก็รับรู้ แค่ยังไม่ได้ตบแต่งด้วยเหตุผลที่เคยให้คำสัญญากับพ่อแม่ในช่วงสุดท้ายของคนเป็นมะเร็ง ว่า
; }& T7 W9 B) B5 G& Eจะแต่งงาน ...หลังน้องจบมัธยม
- P/ y% m( E$ H) y" q/ Dที่ว่ามา คือข้อดี แต่ใครหน้าไหนบนโลกกลมๆใบนี้จะสมบูรณ์แบบขนาดนั้น เพราะข้อเสียที่ขอเรียกว่า แย่หลังพ่อแม่จากพวกเราไปปีกว่านอกจาก ..." เมื่อไหร่จะเข้าใจ ไอ้เจ้าไพน์ซะที"... และยิ่งหลังปฐมบทแห่งบททดสอบพี่พันธุ์ศรก็เริ่มกินเหล้าเมาเละเทะทุกวันหลังกลับจากทำงานในสวนทั้งที่ก่อนหน้ามีแค่ประปรายตามโอกาส สำคัญคือเริ่มออกอาการ ไม่ชอบใจ...ความเป็นเรา หนักถึงขั้นเหยียดด้วยคำพูด สีหน้าท่าทาง การกระทำบ่อยขึ้นเรื่อยๆ กว่าที่เป็นอยู่ก่อนแล้ว
" R2 \' Z8 l8 O4 q: q4 a+ @$ j) i6 s% c. k! [
( l# x8 h% S: m3 u
# Z3 t5 }% y4 }! ?
% p9 m# v' _4 c Q8 u3 c( }( O+ [
! g3 _+ @* I; ?* o3 R' e- q: \6 mดึกสงัดคืนนี้ ก็เหมือนเคย... . w& b( s a/ [& [4 V5 @: w/ H, P
+ \, r2 o U | R
"ไอ้ไพน์!...ไอ้ไพน์! เปิดประตูเว๊ย!!! เอ็งเสือกล๊อกทำห่าไร" แหกปากลั่นไม่มีคำว่ามารยาท นั่นแหละ...พี่เราของแท้ เสียงตะโกนลั่นบ้านช่วงดึกๆโชคยังดีที่บริเวณบ้านอยู่ห่างจากอีกหลายหลังในละแวกอาณาเขตตระกูลพอสมควรเลยไม่ไปรบกวนลุงป้าน้าอามากนัก ที่สำคัญสุดบ้านปู่กับย่าหรือที่เรียก...บ้านใหญ่ บ้านต้นตระกูลที่อยู่ใกล้บ้านหลังนี้ที่สุดแต่ก็ยังห่างออกไปพอสมควรจนน่าจะไม่ได้ยิน ; m! t; J, S8 O- B' I3 N
..."ไม่ได้ยินไรละ แหกปากขนาดนี้...แต่ดีที่ปู่กับย่าหลับไปแล้วไม่งั้นเป็นเรื่องอีกจนได้"... ! m2 V6 Z" r, X, r, G
& @" z$ n0 R8 X6 ~& |( H
2 W* c& s' j U"โอ๊ย!!!เงียบๆเถอะ... หนู รู้แล้วพี่พันธุ์ศรรอแป๊บหนึ่ง" ได้แต่คิดแล้วส่ายหัว ก่อนพูดออกมาอีกอย่างด้วยคำแทนตัวและ คำเรียกอีกฝ่ายปกติด้วยสำเนียงภาษาไทยกลางที่เฉพาะบ้านเราใช้ไม่ใช่อย่างภาษาพื้นถิ่น ไม่งั้นคงได้ตะโกนกลับว่า...เหียพันธุ์ศร / J/ ?- L! M* v$ Z# j& P% ]
! P; X9 Y* Y. w7 w8 d
1 q! E6 M* Y& e, {! s8 dน้องชาย ที่จู่ๆกลับจากโรงเรียนเข้ามาบ้านปุ๊บก็เริ่มปวดหัว เวียนหัวเหมือนมีมือที่ไหนมารุมบีบทั้งหัว แถมพากันจับควงจับหมุนไปมาอย่างที่รู้สึกได้ชัดเจนเลยว่าไม่ต่างจากครั้งแรกที่เคยเป็นเมื่อนานมาแล้วจนต้องรีบประคองสังขารขึ้นห้องนอนตัวเองที่อยู่ชั้น2 แต่ก็แปลกที่ผ่านไปสักพัก ...หายเองเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น!!! . X" I- b/ i- q0 b* G7 ~% |4 C- T
+ ~; A/ d# x& z: ~3 Xเด็กน้อยที่ยังสวมชุดนักเรียน เชิ๊ตขาวแขนยาวผูกเนกไทสีน้ำเงินกางเกงขายาวสีดำตอนเพิ่งหายรีบจัดการอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าให้สบายตัวขึ้นแล้วมานั่งเล่นอินเทอร์เน็ตส่องนั่น ดูนี่ เรื่อยเปื่อยตามประสา ก่อนต้องรีบลงบันไดไปชั้นล่างเพื่อไม่ให้อีกคนส่งเสียงดังกว่านี้ ส่วนไอ้ที่เงียบๆ ไปไม่ได้สำนึก หรืออะไร ...นอนสลบบนชานหน้าบ้าน # ^# w% @* m" m; E; a; N
0 I2 t8 j& ~0 [. L* N
0 m; m" \5 v' T: G"เมาเป็นหมาอีกละ!!! ...ไอ้พี่หนวด" เด็กผู้ชายที่ร่างกายแทบไม่มีเส้นขนนอกจากบางจุดบ่นเหมือนทุกทีด้วยคำเรียกแทนเวลาไหนที่พี่ชายผู้ไว้หนวดเคราอ่อนๆไม่ได้รกรุงรังเหมือนพวกฤๅษีทำตัวน่ารำคาญจัดก่อนจะเข้าไปใช้ความพยายามสุดใจขยับคนตัวหนักๆมาพร้อมกลิ่นเหล้าขาวเริ่มตลบอบอวลหนักข้อ ชวนเวียนหัว เหมือนอาบแอลกอฮอล์มาเอง "มาวว มเ เมาววววออาออาอะไรแล้วเอ็งเรียกใครไอ้พี่หนวด รีบพากูเข้าบ้านเร็ว อิน้องตุ๊ด…เวร เกิดมาเป็นน้องกูเสือกเป็นตุ๊ด.…."
; P2 F; N$ `" f2 Yทำมีแรงเถียงกลับ และแค่คำเรียก...เอ็ง กับน้องชายแทนตัวคนพูดว่า...กู ทุกครั้ง ยัง...ยังไม่เท่าไหร่!!! o! `, s* W1 `0 A) t
' D) f! O5 \+ pแต่น้ำเสียง พร้อมคำเหยียดแสดงนัยเชิงลบชัดจนไม่รู้จะชัดยังไง ด้วยคำที่ยังถูกใช้อย่างดาษดื่นทั่วไปในสังคม และยังคงผลิตซ้ำคำเหล่านี้ทุกครั้งที่เจอหน้ากันทีไรหาเรื่องทะเลาะหาเรื่องกัด เรื่องด่า ดูถูก ด้อยค่าสารพัดกันได้ทุกวี่วันจนเอือม จนชินจนชาตั้งแต่จำความได้มาจนบัดนี้ ไอ้เจ้าไพน์ก็ยอมทำตามจะคำสั่ง หรือ คำขอ ...ก็ไม่แน่ใจเพราะเจ้าความเป็นเด็กในปกครองค้ำคออยู่นี่สิ!!! 2 S* t3 V4 g7 S, \9 @
: c( v# [! _- m0 O8 k
' G; |4 o) u# g5 U) o; H+ Q# s/ O
แล้วถึงจะเกือบ...จริง อย่างพี่ชาย แขวะ น้องชาย แต่เรา ก็ไม่ได้ออกอาการตุ้งติ้ง สาวแตก วี๊ดวายอะไรหรือฝันอยากเปลี่ยนเพศสภาพตัวเองอาจจะมีแค่รูปลักษณ์ภายนอกไม่ได้มาตรฐานเด็กวัยรุ่นผู้ชายสมัยนี้เหมือนคำจำกัดความว่า 9 Z5 m2 X3 z: w
4 w# a* |3 b% K/ I5 H
. W+ L6 U5 H. z0 x& v' O+ NGender nonconforming หรือ คนที่แสดงออกทางเพศไม่ตรงกับบรรทัดฐานของสังคม ง่ายๆ ...ไม่แมนพอ ด้วยรูปร่างโปร่งเนื้อตัวผอมเพรียว ตัวเล็กบาง บุคลิกเรียบร้อย พูดจาสุภาพไม่เคยหยาบคายและไม่เล่นกีฬาอะไรทั้งนั้น Z0 t9 J$ X& D, o/ w
พ่วง Sexual orientation หรือ รสนิยมทางเพศส่วนตัวอย่าง ...ผู้ชายที่ชอบผู้ชาย 2 J! e8 A) }+ Q( W2 f. r
& N* k9 `6 `. O% Q% _" \5 O1 A+ J6 a6 R! {. v3 G) G
ทันทีที่ผิวนุ่มนิ่มบดเบียดผิวแน่นๆทุกเซลล์ประสาทบนร่างความสูงสุดปลายเส้นผมยังไม่พ้นไหล่ได้ถูกก้อนถ่านบ่มความร้อนจนแดงไหม้ย่างสดอยู่ เหตุผลปิดบังซ่อนเร้นไว้ในส่วนลึกที่สุดในหลุมสีดำฤษณาแห่งห้วงหัวใจตั้งแต่การกลับมาร่วมชายคากันอีกครั้งเหตุผลที่ทำให้พันธุ์อภัย ผู้ถูกกดความเป็นตัวตนความเป็นคนลงไปให้ต่ำกว่า 4 l5 b3 D3 P" B% l+ e/ m# s) O
r( H& l( k8 @( N' a: ?
... "จะดุ จะด่า จะเกลียดมากกว่านี้ยังไงไอ้เจ้าไพน์...ยอม"...
. V. j5 d- s( ^! e9 w' Bเหตุผลจาก บททดสอบ ...บทใหม่ สำหรับวัยรุ่นวัยฮอร์โมน วัยเรียนรู้และพร้อมที่จะค้นหา และก็เพราะความต่างทุกมิติทั้งความสูง น้ำหนักตัวมวลร่างกายชนิดคูณสอง คูณสามเท่า ทำไอ้เจ้าไพน์ออกแรงเกือบเหนื่อยเปล่าเพราะสารร่างพี่พันธุ์ศรยังไปไกลได้แค่จากหน้าบ้านเข้าในบ้านระยะพ้นบานลูกกรงมุ้งลวดด้านในที่เพิ่งเลื่อนปิดพร้อมประตูไม้คู่หน้าบ้าน d2 @0 s9 O% X! @
5 e. i/ g( k' a2 C3 Gลากแขนก็แล้ว ลากขาก็แล้ว ...มาได้ไม่ถึงเมตร
# L/ h" q) V" f h5 e5 i0 e- C
0 }# t: M, w0 x( F3 D) \0 ]ปกติ เวลาพี่เราเมาหนักเบอร์ต้องหิ้วปีกลากมาขนาดนี้เพื่อนพี่หรือบรรดาคนงาน...ก๊วนสุราก้าวหน้า จะอยู่คอยช่วยแบกขึ้นห้องเสมอแต่วันนี้หายหัวหมดคงเพราะฟ้าฝนเริ่มตั้งเค้าว่าจะลงหนักไม่น้อยช่วงใกล้จะเปลี่ยนฤดู
# P2 _6 _/ c1 E) _, P* S5 y' ]... "ปล่อยนอนแบบนี้ให้เข็ด "...
( M0 `* D# s( E7 g9 D0 \- G+ @
5 x, _, I7 q! J6 iคิด เดินอ้อมมนุษย์พี่ที่ยังนอนคว่ำน้ำลายยึดอยู่ไปคอยเช็กว่าปิดประตูหน้าต่างทุกบานครบลงกลอนแน่นดีแล้วทุกบานตั้งแต่หน้าบ้านจรดหลังบ้าน แต่พอแค่จังหวะหันกลับปรากฏว่าความสูงเหมือนนักบาสกล้ามเนื้ออดีตนักกีฬาฟุตบอลระดับภาคและนิสิตคณะวิทยาศาสตร์การกีฬาที่ต้องมาทำงานใช้แรงในสวนผลไม้ทั้งวัน # ?) D5 u- A7 @5 W% W' t) m/ @& q
พี่เรา พลิกตัวนอนแผ่ไปเรียบร้อย... "ดีที่ยังรู้จักสูดน้ำลายกลับเข้าที่เข้าทาง"... 1 `3 I7 c$ g# s7 i* U# \4 }# d2 h
7 v/ F) v& r, P2 U6 G
& l5 I- G, T9 ~9 d ^: u& Yใบหน้าคมเข้มของลูกเสี้ยวได้ฝั่งเขมรมาเต็มๆที่ยังนอนนิ่ง ศีรษะทุยสวยไล้ปอยผมสั้นๆ เส้นหนาดำขลับปรกรกหน้าผาก ผิวท่อนแขนเนื้อแน่นลามเส้นเลือดปูดอย่างคนแบกหามลังผลไม้ที่มียิมส่วนตัวในบ้านรอดพ้นจากการปิดบังโดยขอบแขนเสื้อเงาวาวสะท้อนสู่สองตากลมโตเรียวไปทางหางตา กล้ามแขน บวกกับความจะหด หรือผ้าทิ้งน้ำหนัก??? ของเสื้อฟุตบอลสีฟ้าเข้ม สกรีนหมายเลข ...9...ฟอนต์ตัวเลขตัวโตกลางอกกว้าง
: N; ~5 E# C+ x. a& ^/ M& h
! @; \# }3 k/ e3 V# |$ M/ Pน่าจะเสื้อหดแหละ!!! ...
% r1 F* z# O; d" f* {9 \
$ ]3 A) E; ]3 Z+ k4 `% [และความหดของเนื้อผ้าจนแนบไปกับผิวทุกส่วนเป็นเส้นโค้งนูนเดียวกันของร่างกายยามที่ไม่มีเสื้อฟุตบอลตัวนี้ช่างบีบรัดขับมวลเนื้อเป็นก้อนฟูชัด ชัดเจนจนสองติ่งชูบนเนินนั้นแทบทะลุออกมา พอๆกับลอนคลื่นเนื้อกลางลำตัว ที่กำลังขยับร่ายรำการกระเพื่อมไหวแห่งท่วงทำนองจังหวะลมหายใจถี่ หนัก หายใจเข้า ทุกมัดกล้ามนูน หายใจออก กลับไปราบเรียบ
; H* @5 m# {7 K) `% x
! R5 g6 S4 ]. U) r, J; o& o( }; a, q9 a. B& N! l
เอือก!!!...
" K! _1 U8 z! W# i+ w, ]: z' E M9 C3 a" j- w
0 b8 z% ]# W, p3 h9 {+ }
2 Y6 j/ _7 n1 h q/ v- a# p6 x+ Bเสียงกลืนน้ำลายจังหวะลูกกระเดือกบางแทบไม่เห็นขยับกลืนของน้องชาย ร่างกายคล้ายถูกสะกดด้วยอำนาจไสยเวทมนตร์คาถา มนตราของเรือนร่างกระเพื่อมแสดงความมีชีวิตใดๆ ให้ไล้สายตาลาม พี่ชายใต้แสงโคมไฟเพดานให้แสงสีขาวสว่างจ้าสาดสะท้อนเนื้อตัวบนพื้นกระเบื้องเซรามิกลายไม้ ความศักดิ์สิทธิ์ของรูปร่างงามสง่าและสถิตนิ่งทำให้สองหน่วยตานี้ศิโรราบ มวลพลังงานมีเลือดมีเนื้อ มีชีวิต จากเสื้อพอดีตัวจนเป็นเส้นเดียวกับรูปร่างท่อนบนยามปลดเปลือยร่ายรำออกมาให้ลำคอเเห้งผากต้องขยับลูกกระเดือกบางๆ กลืน... เอือก อีกรอบและไม่ใช่ครั้งเเรกที่รู้สึกแบบนี้กับพี่ชายตัวเอง เเต่เป็นครั้งที่เท่าไหร่ก็ % Z. ` z* z) l$ o7 d
: [& F6 i' n- L2 ]# d! n! x0 Z5 U
..."อย่านับเลยเอาง่ายๆ ...แทบทุกวัน" ... 3 h& C6 Z1 G: v# R/ b6 G
% V5 [5 {* i& oและเริ่มนับหนึ่งตั้งแต่พี่พันธุ์ศรย้ายกลับมาอยู่ที่บ้านเต็มตัวเมื่อปีกว่าที่พันธุ์อภัยเคยพยายามคิดหาสาเหตุ ที่ทำให้ความรู้สึกที่มีต่อพี่ชายตัวเองบิดเบี้ยวไปได้ขนาดนี้
h E; n. F# |0 [& y% U1 Uผ่านมาจากนับหนึ่งถึงนับที่เท่าไหร่ไม่รู้พอสรุปได้ว่าอาจเพราะความผูกพันที่เริ่มลึกซึ้งขึ้นของคนในบ้านที่ตอนนี้มีกันแค่สองคน หรือจะด้วย น้อง ที่ห่าง พี่ไปเกือบ 5 ปี ช่วงพี่พันธุ์ศรไปเรียนมหาวิทยาลัยที่กรุงเทพมีกลับบ้านปีๆหนึ่งแค่ไม่กี่วัน แล้วจากนั้นก็เริ่มทำงานที่นั่นอีก
9 V% U6 E# x" e+ ?# w* Jไม่งั้นก็... ฮอร์โมนวัยรุ่น ที่กำลังเปลี่ยน???
; w7 r' J0 W' a `# F9 ^3 tหรือ...ของมันใช่???... เหตุผลข้อนี้ที่เหมือนจะไม่มีเหตุผลเอาเสียเลยแต่กลับคือเหตุผลสำคัญที่สุดด้วยอาการคล้ายเหมือนตกอยู่ในภวังค์ หัวใจเต้นรั่วหายใจสั้นถี่ มือไม้เย็นเฉียบทุกครั้งที่คนคนนี้อยู่ตรงหน้า 0 X9 N( M# u) V
* ^5 n% x) l' c; V" [, p
( g+ @& f+ V: @* Q/ f- Q6 {) t( A
แต่ที่แน่ ยิ่งกว่าแน่ ... ตอนพี่พันธุ์ศร ที่แสดงออกชัดเจนว่าเป็นพวก Toxic Musculinity หรือการรังเกียจคนรักร่วมเพศเดินถอดเสื้อโชว์กล้ามเนื้อไหปลาร้า ลามมาลาดไหล่กว้างๆ ลงแผงอก หนา เต็ม ตัด ชัดแต้มสองป้านนมคล้ำกว่าสีผิวน้ำผึ้งเข้มทั้งตัวขยับแขนแต่ละทีท่อนแขนผุดปล้องลูกแน่นๆ ไล้เส้นเลือดปูดยิ่งไล่สายตาลงแผงหน้าท้องแกร่งอุดมด้วยกล้ามเนื้อเป็นลอนลามไรขนอ่อนไล่จากหลุมเล็กพากันหลุบใต้ขอบผ้าลื่นสีเข้มบ้างอ่อนบ้าง ตามวัน
5 {- F! X; Y" [; ?+ g5 h X, M/ T. T9 d, ?! F4 o5 X
ด้วยชุดบอล ...ที่เป็นยูนิฟอร์มประจำตัวแทบจะทุกวัน 6 n: g% M C* r
& D9 v" t: }- N# ?& ~+ s! m2 ?: D" Y$ x, N3 h! K& a: P# Q
นอกจากฟุตบอล พี่พันธุ์ศรก็ยังคลั่งกีฬาแทบทุกประเภทและพี่ชายคนนี้ก็ยังปล่อยเนื้อปล่อยตัวจะนั่ง จะนอนตามสบายไม่เคยคำนึงหัวอกหัวใจน้องที่ไม่เคยจะชอบเล่นกีฬาชนิดไหนเลยนี่ยังไม่นับท่อนขาทั้งสองที่ผลัดเผยปลีน่องแข็งแรง ลามเส้นขนรุงรังตามน่อง ขึ้นๆลงๆ ทั้งวัน ... "เดี๋ยวชันเข่า เดี๋ยวยกแข้งยกขาอยู่นั่น"... ) @$ G4 C+ H1 A, w3 Y2 p5 F' L$ B
' T) q1 g: v& `9 W5 U) @# s& |. H( _9 ~ @' J- P. q; J
สำคัญสุดตรงกลางกาย ... ของขลัง พี่ชายร่วมสายเลือดของที่ออกฤทธิ์บริกรรมคาถาแสดงความขลังศักดิ์สิทธิ์ในทุกการตวัดกวัดแกว่งร่ายรำปะทะผืนผ้ากางเกงฟุตบอลที่บางวันก็ทะลึ่งไม่มีชิ้นในรองรับเนื้อนูนเด่นที่ขดอยู่ในนั้น
( v Q; \/ h* \- g7 e( D" L% b5 {
เอาจริงๆทุกครั้ง เราไม่กล้ามองความงามอันลึกลับน่าค้นหาบนร่างกายคนที่ว่ามาหรอกเพราะกลัวโดนฝ่าเท้านักเตะ แต่ถ้าได้แอบเห็นจะด้วยบังเอิญหรือหลบสายตาไม่ทันเนื้อตัวบางๆก็แทบดิ้นพล่านเหมือนเฉียดอาการหัวใจวายสิ่งที่ทำได้อย่างเดียวคือรีบหนีขึ้นห้องสงบสติอารมณ์ ทั้งตอก ทั้งย้ำกับหัวอกหัวใจ 7 O& W S+ u* O0 c+ o4 {2 c
..."นั่น...พี่...นั่นพี่ชายแท้ๆ...ห้ามคิดอะไรเลวๆ ไอ้เจ้าไพน์" ... ) C9 q! d2 `" _! e# L, H! A/ R7 N7 j
& F$ K* @3 q2 N; O& k, {* N
/ q3 B X0 k1 |0 @
/ r% C3 X' p$ W9 o/ qตอนนี้ เวลานี้ ...ขณะเขาคนนั้นน่าจะไม่รู้สึกตัว % Y8 v( }- q+ H; w, D* `' c9 A0 V
# P: [) r b! b" d$ b; T6 V" B( K
^( Q1 o7 _8 X8 ]อารมณ์ได้กระโดดข้ามเส้นแบ่งผิดชอบชั่วดีสองตาเริ่มไล่มองต่ำ ต่ำ ต่ำลงเรื่อยตามแรงเส้นร่างกายลากต่ำลามทั่วกางเกงยีนซีดๆขาดๆ อีกหนึ่งสไตล์การแต่งตัวสุดโปรดของพี่พันธุ์ศรกางเกงยีนพอดีตัว เนื้อผ้าหนา หนาอัดแน่นจากภายในด้วยมวลต้นขา ปลีน่องอัดแนบเป็นเส้นต่อเนื่องชุดเดียวกับร่างกายท่อนบนจึงไม่แปลกที่จุดทอดสายตาสำคัญนูนโด่งเป็นเนิน ..."ไม่ใช่เนินละ ...เทือกเขาเลยดีกว่า"... # ]1 a4 Q+ N+ r9 ?
4 B% E/ ]: U. p9 [% e+ D
) m3 N# x; N- O: k; Z' r. b4 o
ฟากฟ้าคำรามลั่นเป็นสัญญาณตามถล่มมาด้วยสายน้ำหล่อเลี้ยงสรรพชีวิต คลอเป็นจังหวะพร้อมลมพายุซัดสาดยอดไม้หวีดหวิวร่างบางที่ได้ตกอยู่ใต้อำนาจเวทมนตร์คาถาด้วยเรือนกายไม่สมปฤดี ทรุดกายศิโรราบโน้มเข่าเนื้อนวลที่โผล่พ้นจากขอบกางเกงสั้น ฝังตรึงลงต่ำกับพื้นกระเบื้องเย็นวาบสะท้านขั้วหัวใจ ความเย็นจากสายฝนด้านนอกความเยือกของพื้นกระเบื้องตรงข้ามเหมือนร้อนเย็น เหมือนหยินหยาง เหมือนชายหญิงเหมือนดำขาว เพราะเนื้อตัวกลับร้อนผ่าววูบวาบหัวใจเต้นรัวตามจังหวะเม็ดฝนกระทบหลังคา และการกระตุกของเส้นเลือดเดือดฉ่า ผิดปกติต่อส่วนโหนกนูนแห่งเทือกเขาอย่างที่เพศสภาพเดียวกันตระหนักรู้รู้อย่ารู้ชัดว่าอวัยวะส่วนนั้นกำลังอัดแน่นด้วยเรื่องราวที่ความปรารถนาของร่างกายมอบให้อัดแน่นเต็มเปี่ยมด้วยแรงปรารถนาตามธรรมชาติอันเกิดจากการสั่งสมด้วยสิ่งปลุกเร้าร่วมกับฤทธิ์แอลกอฮอล์
- v& I, T. @9 l( G6 ]5 ~" G# J# O, ~, u5 M
... "นั้นพี่ชายแท้ๆ นะ!!!...หยุด!!!...หยุดเดี๋ยวนี้!!!"... / T+ ]0 }. a5 C- B
6 l& l1 k$ i" @2 q2 E9 X. M0 D8 x) O+ @. K6 g$ ~
ฟ้าผ่าโครมดังสนั่นฟาดสำนึกผิดชอบชั่วดีสำแดงอำนาจขึ้นเช่นทุกครั้งพันธุ์อภัยถึงกับสะดุ้งตัวโหยงรีบฉุดอุ้งมือตัวเองออก อุ้งมือที่ทำตามบัญชาหัวใจนำไปก่อนแล้วทั้งที่แค่ไม่ถึงหน่วยมิลลิเมตรก็จะถึงจุดหมาย เด็กน้อยวิ่งหนีจากทุกสิ่งทุกอย่างตรงหน้าพุ่งขึ้นห้องนอนชั้นสองด้วยหัวจิตหัวใจสะท้านไหวคล้ายจะทะลักพอปิดประตูล๊อกก็ถึงเวลาลงมือปลดปล่อยแรงอารมณ์ที่ถูกทั้งกด ทั้งทับด้วยแรงอัดอั้นตันหัวใจมหาศาลจากสิ่งที่เรียกว่าศีลธรรม
8 A+ y# Y2 w; t! J' S+ {& y { D. h! W
ศีลธรรมที่ช่างขัดแย้งกับธรรมชาติความเป็นมนุษย์อย่างร้ายกาจ ! o1 S* o" ^3 y) O
* v9 m5 X8 Q) ?- J. N8 Oร่างกาย ดิ่งสู่ห้วงจินตนาการพร้อมชายหนุ่มผิวน้ำผึ้งเข้มสองหูกาง คิ้วหนาพอๆ กับเส้นผมรองทรงสั้น สองตาโตเรียวไปทางหางตา นัยน์ตาดำขลับสันจมูกหนาปีกบาน ริมฝีปากบนล่างอิ่มเกินพอดีหนวดเครารุงรังตามกรอบโครงหน้าเหลี่ยมออกยาว
9 a( g* I; h4 [$ ^. C5 \
* w1 q2 G4 q y# P) \0 P5 R2 X9 _( R% i1 m% U! A. G* ?
สัดส่วนเครื่องหน้า ...ช่างไม่สมบูรณ์หากเมื่อหลอมรวมกลับ...สมบูรณ์แบบ ! v3 D. `8 [- K4 [/ I; w' [" I
" q( M5 x$ R1 Z z M& J+ H" B9 n
7 Y# k0 m( l# [
ยิ่งสัดส่วนของร่างกายแต่ละชิ้นไล่จากลำคอหนาขนาดรับพอดีกับโครงหน้าแม้จะดูตัน ลาดไหล่กว้างสมคำอกสามศอกท่อนแขนแบ่งสัดส่วนชัดทุกปลีมัด แผงอกอัดสองเนิน ตัด เต็มขึ้นลูกกลมสวยแต้มป้านนมคล้ำดูราวเม็ดช็อกโกแลตริ้วลอนกลางลำตัวตีเป็นแผงแน่นเหยาะหลุมเล็กเป็นจุดเริ่มไล่ไรขนที่รีบหลบใต้ผ้ามันวาวบนเอวร่องสอบเป็นตัววี เส้นสาย รูปทรง มวล มิติ ลงตัวอย่างที่... ใช่มาตลอดจะ 2 ปี ใช่ในทุกหุ่นห้างและมัดกล้ามเนื้อแข็งแกร่งที่ได้มองทีไรช่างดูลึกลับโดยเฉพาะสัดส่วนสำคัญของความเป็นพี่ชายสัดและส่วนอันน่าค้นหาที่ยังไม่เคยผ่านการสำรวจแม้พยายามลองสำรวจด้วยสายตาผ่านสิ่งปกปิดร่างกายไว้ก็ตาม
2 S9 x7 h' a8 W4 E/ m* [
* M, ~0 s3 H: [/ Y' m E& qแต่ทั้งหมดนั่น ไม่ใช่ทุกเหตุผลที่...ใช่ เพราะแค่รูปลักษณ์ภายนอกซึ่งไม่ต่างจากอีกหลายร้อยหลายล้านที่ออกกำลังดูแลตัวเอง ตั้งกล้อง อัดคลิป ใช้ร่างกายตัวเองเป็นสินค้าคงไม่ทำให้อีกคนบนโลกที่ถูกสนับสนุนให้มัวแต่หมกมุ่นอยู่ในโลกส่วนตัวหลังหน้าจอตกอยู่ใต้อำนาจของพี่ชายที่ชื่อ พันธุ์ศร ทั้งหมดนั่นไม่ทำให้พันธุ์อภัย...ศิโรราบ หากไม่เคยต้องสัมผัส
9 P/ h2 p, N8 Q6 [0 `% _สุ้มเสียง...
5 r5 W% a* T9 V3 @ Z; O
/ T$ c+ r; ~ {: {' W. l, R; t6 }' u2 N8 _8 U# i( Z
1 m& q/ ^ U4 V' F
ความเข้มของเสียง โทน เนื้อหาในประโยค ทำนองทุ้มต่ำทุกสิ่งที่ผลัดบริกรรมจากริมฝีปากอิ่มสุมเปลวเพลิงปรารถนาโหมแผดเผากำแพงศีลธรรม เสียงจากบทสวาส ...พี่ชายและ พี่ซายน์ 7 w, I) e7 ~& a* ~0 t' ?4 Z3 J
8 u0 y4 w0 q6 _, U' b
) C8 U0 h& l$ t0 B3 e
/ N- N, l" M6 b! z2 Y
+ ~. r6 P. u P5 Y3 |วันคืนฟ้าถล่มเมื่ออดีต...เช่นวินาทีปัจจุบัน
3 `: W6 i9 k' j4 o' H
6 b" ?: \. f. g1 b7 T# xฟ้าประทาน หรือ นรกทดสอบ??? ...ระหว่างเดินลงชั้นล่างเพื่อหาของกินประทังความหิวยามดึกทั้งที่อากาศหนาวจัดเพราะฝนตกหนักทั้งคืนทำเอาเด็กน้อย เดินไปตัวตัวสั่นไปไอ้เจ้าไพน์ที่กลับจากโรงเรียนถึงบ้านจู่ๆก็ปวดหัว เวียนหัวอาการเหมือนมีคนเป็นสิบๆเป็นร้อยพากันเอามือมารุมปีบ รุมกดหัวแล้วพากันจับหมุนจับควงไปมา นั่น คืออาการผิดปกติครั้งแรกในรอบหลายปีของพันธุ์อภัยคนที่แม้รูปร่างจะผอมบางดูจะไม่แข็งแรง แต่กลับเป็นเด็กสุขภาพดีมากตั้งแต่เกิดและเด็กคนที่ว่าเมื่อกลับถึงบ้านก็รีบยกมือไหว้ทักทายแอร์โฮสเตสคนสวยในฐานะแฟนพี่ชายก่อนต้องขอตัวขึ้นห้องไปพัก
( b5 C- Y3 ^$ Y9 p5 D( _2 L..."ปล่อยให้แฟนที่ไม่ได้เจอกันหลายเดือนเค้า...สวีทหวานกันไปเถอะ"... * S- Y: R0 O# k+ ]8 s% {
2 S8 a" i) m* _) x
4 N7 @) q0 [% b8 P3 m4 t8 @: ^) O" T, U4 m2 p u
9 |% \5 K/ B" c* {4 S7 |' w( F: c9 b9 u
"พี่พันธุ์ศร!!!…เบาๆซายน์เจ็บ…" "อย่าร้องดังสิคะถึงฝนจะตกหนักแต่เดี๋ยวไอ้ไพน์มันได้ยิน…" "ก็ซายน์เจ็บจริงๆนะพี่...อย่าเพิ่งเข้ามาหมด" "อีกนิดเดียวเอง….อีกนิดนะซายน์ไม่ถึงครึ่งเลย" , ]6 w( i! C1 t1 S. H" n- Y9 ~9 j% A w
! T0 Q& r8 ^5 G; fเคยฟังเพลง หรือได้ยินอะไรแล้วเหมือนทุกองค์ประกอบทุกไวยากรณ์อันฮึกเหิมในนั้นซ่านซึมสู่โสตประสาท...นั่นแหละที่ไอ้เจ้าไพน์กำลังได้ยินตอนนี้ ที่บังเอิญได้ยินได้ฟังตอนนี้เป็นเหมือนมวลของความรู้สึกพากันปะทะทั้งที่เป็นแค่เสียงแว่วแผ่ว...แต่ทำไม??? กระจ่างชัดทุกคำ...เต็มสองหู แหล่งที่มาของเสียงแค่ลอดผ่านช่องใต้ประตูไม้แคบๆของห้องนอนชั้นล่างห้องที่พี่ชายเราเอาไว้นอนเวลากลับดึกๆ หรือนานทีที่แฟนตัวเองมาเยี่ยมจากกรุงเทพแทนอีกห้องบนชั้นสองข้างห้องน้องคนนี้ , V$ f" @7 r4 t1 B5 B9 n. [- \- B
! s5 \' ^7 m7 O8 m$ D
..."คงไม่แค่...สวีท แล้วละ"... * u) @/ q- r {/ o7 i: a) n" j* Z
+ k6 s2 |& p D- A) P, I% m1 l0 E
' y' w. S9 R6 E+ }: z8 M
ประโยคออดอ้อนที่ผู้ชายคนหนึ่งเว้าวอนผู้หญิงอีกคนออกมาเป็นท่วงทำนองอันยั่วเย้า โลมไล้ด้วยช่องเสียงลุ่มลึกเล้าโลมด้วยพลังงานชวนหัวใจหยุดเต้นท่ามกลางค่ำคืนอากาศหนาวเย็นจากฝนตกหนักมากติดกันมาหลายวันและจำได้ขึ้นใจจากที่ข่าวบอกว่าเป็นฝนร้อยปีรวมทั้ง
: A4 y1 u# i6 m
3 S: U' ~! r8 R0 N! h" j
9 o4 }$ @- n" Q6 t8 X5 m' y1 R0 C. j2 K
คืนวันเกิดครบ 25 ของพี่พันธุ์ศร ที่ผ่านมาแล้ว...9 เดือน
8 t+ j, x! Z8 y3 Q9เดือนพอดิบพอดีตรงตามปฏิทินจากถูกอะไรสักอย่างดลจิตดลใจให้น้องชายที่พอรู้ว่าว่าที่พี่สะใภ้คนสวยนิสัยน่ารัก คนละโลกกับแฟนตัวเองจะมาเยี่ยมหลังไม่ได้แวะมานานนั่งนับย้อนหลัง
/ V5 f" [. ^ M. x3 Z. E5 R5 F
2 ]+ b+ @7 p2 P4 t0 o, X/ v"พี่จะเข้าไปแล้วนะคะ คนดีของพี่พันธุ์ศรคนสวยคนเก่งของพี่...อย่าเกร็งนะ" ทุกคำในประโยคร่ายมนตร์ใส่คนฟังอย่างเหลือร้ายจนฉวยเวลาไม่ถึงครึ่งอึดใจเนื้อจิ๋วในกางเกงขาสั้นตัวหลวมก็ถูกย่ำยีเชื่อมโยงตัวเองไปกับที่มาของเสียงระบายตามจังหวะขึ้นลงฉ่ำแฉะ ฟันซี่คมขบกลีบปากชมพูบางฝั่งล่างจนแดงห้อเลือดเนื้อตัวบอบบางแต่ไม่ถึงกับผอมกะหร่องบิดเกร็งหยัดปลายเท้าโหย่งพัลวัน "เอาเลยพี่จ๋าาาา….พี่พันธุ์ศรเข้ามาเลย...เข้ามา...เข้ามาให้หมดเลยพี่...หนูขอรับแทนพี่ซายน์เอง…." , ^" o4 U2 L- R5 a8 R
" d; Y/ a1 k8 z; E. V
เสน่ห์ลึกลับที่แทรกผ่านใบหูเชื้อเชิญให้น้องชายลอบครวญถึงพี่ชายออกมาอย่างไร้ศีลธรรมด้วยประโยคผิดบาปขยับออกจากกลีบปากบางเสียงผะแผ่วแต่กลับถล่มความสุขสมซาบซ่านล้นทะยานชี้วัดเป็นตัวเลขได้ตามจำนวนเม็ดฝนกระหน่ำด้านนอก 6 v; Y8 u0 \5 a4 y$ Z3 E. G/ h
7 Z& w% m$ E+ ^, |7 F* K/ ^
"พี่พันธุ์ศร…เเค่นี้ไม่ได้เหรอซายน์เจ็บเหมือนจะฉีกโอ๊ยยย!!! เหมือนมันแข็งขึ้นหรือมันใหญ่ขึ้นยังไงเนี่ย" "ก็ของพี่มันทนรอซายน์มานานไง ...อีกนิดทนอีกนิดนะคนดี" "พี่!!!ขืนเข้าหมด…ซายน์ขาดใจตายเเน่…." "พูดอะไรเเบบนั้น…..น่านะนะคะ อีกนิดเดียว เดี๋ยวพี่พาฉลองวันเกิดย้อนหลังไง อุตส่าห์ทนรอมาตั้งนานนะนะครับ นะซายน์ วันเกิดจริงๆ ซายน์ก็มัวแต่บิน มัวแต่ยุ่งเรื่องบ้านใหม่รถใหม่สารพัดจนต้องให้รอมาตั้ง9เดือนเลยนะ...." 6 N; P6 B4 U$ m! r/ G" E
* ]6 [- C% ~7 Z$ l5 i3 M$ l; i( \
+ A% W% W3 v. V3 p3 S"อ๊ายยยยยยย!!!......พี่พันธุ์ศร!!!....."
' ~2 @9 z, s' z4 _
# ~5 [; W, M5 C( [% Y: t: N) l+ [: q- @+ T: w5 P, W
2 ~/ n( a1 W8 n5 Gเสียงกรีดร้องแหลมดังลั่นฟังราวสุดแสนเจ็บปวดไม่ต่างจากเหยื่อถูกฆาตกรโฉดลงมือฟาดฟันทำร้ายตามทันทีด้วยเสียงทุ้มกว้างคำรามความผิดปกติฟังคล้ายอาการการสิ้นหวัง "ซายน์ ซายน์เป็นอะไร ...ซายน์ตอบพี่อย่าเป็นอะไรนะ ซายน์ อย่าเป็นอะไรนะ ...ซายน์!!!" สิ้นสุดแค่จังหวะสะอึกสะอื้น จนกระชากให้เด็กน้อยผู้ผิดบาปชะงักการกระทำเมื่อไม่สามารถจัดการอารมณ์ความรู้สึกตัวเองได้ทันที 5 p$ S4 Z. o* l" M/ M. T
" v) ~6 u E' k' [. v
. y+ }* B; @: e& m% O: R! w
* a1 A) _1 P( {ครั้งเเรก และ ครั้งสุดท้าย...
$ R1 P1 P' w9 w: v! P9 T; f7 X3 L$ m; M" F
M! y& S$ r/ I7 Gหากพันธุ์อภัยกลับยังจดจำทุกเสียง ทุกจังหวะทำนองทุกถ้อยคำกระเส่าลุ่มลึกทุกคารมเจ้าเสน่ห์ได้อย่างไม่เคยลืมว่าเสียงในห้วงเวลานั้นได้เหวี่ยงตัวเองออกจากตัวตนเดิมก่อนได้ยินเหวี่ยงความเป็นน้องชายไปได้ไกลจากความเป็นแค่ น้องของพี่ ได้ไกลแค่ไหน เหตุการณ์คืนนั้น ได้กลายเป็นตราบาปประทับแน่นในความทรงจำอย่างที่น่าจะเป็นเหตุผลให้พี่พันธุ์ศรกินเหล้าหนักกว่าตอนพ่อแม่เสียด้วยซ้ำ
# f1 f; O- Q9 H* [1 h1 Z1 t& M
# T# W8 Y' y( s0 Z& k" @รวมทั้งเป็น... ตราบาป สำหรับน้องคนนี้ด้วย บาป เพราะสุ้มเสียงที่ยังก้องในหัว เสียง คำ เนื้อหากระชากกรอบที่ถูกล้อมไว้ด้วยเส้นด้ายสายสิญจน์ขาดสะบั้น ปล่อยให้ไสย หรือพลังมนตราดำมืดในโลกแห่งจินตนาการใดๆแผดอำนาจรุกล้ำเข้าแผลงฤทธิ์สู่โลกแห่งความเป็นจริงทั้งที่ถูกกักขังแน่นหนาล่วงเลยมาเกือบจะสองปีตั้งแต่พี่ชายร่วมสายเลือด หวนกลับมา บททดสอบอันแสนร้ายกาจ ... ได้เริ่มขึ้นแล้ว
" |; F3 K2 G- j
5 N: v# r9 ~1 f2 a; g, E, \- `& m: W, X# u3 A% l# Z
ระยะเวลาเกือบเดือนหลังมีคนเสียชีวิต เป็นคนที่ 3 ในบ้านหลังนี้ของพวกเรา พี่พันธุ์ศร ไม่เคยย่างกรายเข้าห้องนอนชั้นล่างอีกเลยอีกทั้งยังมีอาการนอนละเมอส่งเสียงดังลั่นข้ามมาถึงห้องข้างๆที่เป็นห้องนอนน้องชายคนนี้เหมือนต้องการระบายความรู้สึกในใจต่อแฟนสาวที่คบกันมาหลายปีจนเกือบจะได้แต่งงาน
! P3 @2 i1 q S# m3 O" K- `5 Z"ซายน์ พี่ขอโทษพี่ขอโทษซายน์...พี่ขอโทษ...ขอโทษ" * B7 n: {( i5 h0 o
แทบทุกคืนเช่นกัน ที่อีกคนข้างห้อง...ระบาย เร่งระบายตัวตนเข้าสู่พันธนาการอันร้อนรุ่มระบายแรงเร่าร้อนดั่งวิญญาณตกลงสู่ขุมนรกอันร้อนเร่ารุมเร้าระบายพร้อมตราบาปแห่งประโยคเสริมแต่งตามจินตนาการต่อจากสุ้มเสียงรัญจวนกึกก้องไม่ลืม
% r+ E) p. n' Q3 D"เอาเลยพี่จ๋าาาา….พี่พันธุ์ศรเข้ามาเลย...เข้ามา เข้ามาให้หมดเลยพี่...หนูจะรับแทนพี่ซายน์เอง อ่าาาห์!!!" มโนจริตของพันธุ์อภัย เลยเถิดไปได้แค่แอบล่วงล้ำด้วยสองตาสองหู แต่กลับไม่กล้าพอเพราะกรอบที่เขากล่าวขานว่าศีลธรรมอันดีงามอันช่างจะขัดแย้งกับธรรมชาติของความเป็นมนุษย์อย่างเหลือร้ายจึงทำได้แค่เสพสมอยู่กับจินตนาการของตัวเอง ! g- v0 `) `: d: h% e
ความเชื่อทางไสยศาสตร์ คำตอบที่ลงตัวที่สุดในทุกปัญหาที่มนุษย์ยังหาคำตอบไม่ได้เพราะสิ่งนั้นไม่ต้องการกระบวนการพิสูจน์ ขอแค่เชื่อ มันก็มีอยู่จริงและบันดาลเรื่องชั่วร้ายได้ทุกอย่างคำตอบอันฝังรากหยั่งลึกแทบจะเป็นความเชื่อหลักของพุทธแบบไทย
) G( T% x% f) D6 o" O. Q/ I4 J"มีคนเล่นของใส่แฟนเจ้านาย" "โดนของเขมร จนหัวใจวายตายคาบ้าน" "คนหนุ่มเบญจเพส ของมันแรง...เผลอๆดวงกินเมียด้วย"
* v, i1 _+ ^' U. r2 y' z% jเมื่อไม่มีคำตอบและปัญหาบานปลายคำร่ำลือพวกนี้ก็เริ่มสะพัดหนาหูจากปากบรรดาพี่ๆ คนงานในสวนตามวิถีชุมชนแนวตะเข็บชายแดนที่รายล้อมด้วยเทือกเขาสูงแบ่งอาณาเขต ไทย กัมพูชา ) F6 Z+ ^- l2 M! Z
$ H/ h- f! B: B7 W3 ?* G) `0 B5 V8 h3 q' X/ \
หลังเกิดเรื่องทีแรกเรากะจะไปเล่าความจริงจากสิ่งที่ได้ยินให้ปู่กับย่าฟัง แต่พอมานั่งคิดไปคิดมาก็กลัวว่าจะไม่มีใครเชื่อ แถมจะมีคำถามตามมาอีก กับอีกเหตุผลสำคัญภายใต้ห้วงดำฤษณาอันมืดมิดที่ดูเหมือนว่าทุกความเป็นพี่ชายที่ชื่อ พันธุ์ศรทำให้ผู้ไม่มีโอกาสได้สัมผัสลิ้มลองกำลังเป็นฝ่ายถูกลงทัณฑ์จากอำนาจไสย หรือมนต์ดำแห่งของขลังเขมรตามคำร่ำลือไปเสียเองและพลังงานไร้รูปร่างเหล่านั้นได้ต่อกรกับความปรารถนาของน้องชายอย่าง พันธุ์อภัยจนพ่ายแพ้ราบคาบ ) F9 ^! w+ E7 k) c( h' C
2 {9 D1 i( {7 h7 G) y) u- I7 `..."ไอ้เจ้าไพน์ อยากพิสูจน์ให้เห็นกับตา" ... อยากพิสูจน์ให้รู้ว่า...ของขลัง ลูกผู้ชายเสี้ยวเขมร วัย 25ปี 9 เดือนกว่าอย่างนายพันธุ์ศร อรุณรุ่ง จะร้ายกาจเพียงไหนถึงขั้นสามารถ
( h: l3 v/ Z( T+ x- f% e7 ?! k% F& }
* {8 M9 }' u5 ^6 C# ]...สังหารคนๆหนึ่งได้ ในแค่เสี้ยววินาที " T. r0 ^! G2 V8 d9 K
+ y- B/ G6 u. \) t4 _% A1 ~5 e& m' M0 _9 Y$ g6 Z
" a3 E. k6 [: x8 r+ b6 l3 U, h7 f8 e% O. }# l4 U
. v$ s( [! r! q+ F K% L |