แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย 3009 เมื่อ 2023-2-21 07:18
5 d: c$ B9 [7 ~) Z1 l2 X
+ ~8 s8 M- z" F8 ^ปฐมบท # B; j2 M, N8 T$ w. G' d z
' i# t Q4 m" ^4 t, F; z
* V. p f1 l* h0 ]2 z: u
( r! b. e7 |3 P9 H4 \- b& d" } [7 q& F7 f% y6 j
(มีขายเป็นe bookฉบับล่าสุด ในmeb กับ readandwrite และในธัญวลัย ...กดsearch ลิขิตฟ้า บัญชาใจ ... (มี ... ด้วยนะ กับหน้าปกใหม่ตามนี้))
0 @& f. Q% a/ S3 O
5 W: q9 p. a: z
; w% k* l& P7 z( zต้นไม้สักต้นกว่าจะผลิใบ ผลิดอกออกผลให้ได้ชื่นชม ต้องผ่านการประคบประหงมตั้งแต่คัดสรรเมล็ดตามด้วยบ่มเพาะจนงอกออกเป็นต้นกล้า และเมื่อวันเวลาเหมาะสมก็เริ่มผุดใบแท้ทดแทนกลีบอ่อนแออันเปราะบาง ก่อนก้าวเข้าถึงวัยเติบโตต้านพายุฝน จำทนแดดกร้าน พันธุ์ไม้เล็กๆ ต้นหนึ่งที่กำลังเริ่มเติบใหญ่ใต้ร่มเงาแมกไม้น้อยใหญ่หลายหลากและแม้จะผ่านแรงท้าทายแห่งสายกระแสชีวิตมาบ้าง หากคงถึงคราที่ฟ้าได้ลิขิตอีก...บททดสอบสำคัญ ! p/ O/ p! k7 b% |
6 w) d* A& J( d& v. i/ P. @, C) ^( G
* \. \' |2 @4 X: [/ ?
พันธุ์อภัย อรุณแรก ...ไพน์ หลานชายอีกคนของตระกูลชุมชนเชื้อสายเขมรผู้สืบทอดผืนแผ่นดินมรดกจากบรรพบุรุษรายรอบเทือกเขาบรรทัดอย่าง... เรา เด็กชาย ที่เพิ่งเปลี่ยนคำนำหน้ามาเป็นนาย เมื่อ3ปีก่อน
9 ]9 o6 c$ M) ]$ l1 z
% I& P2 D! \- N- C* j9 c6 rไอ้เจ้าไพน์...อย่างที่พ่อกับแม่ใช้เรียกลูกชายคนสุดท้องหัวแก้วหัวแหวนคนนี้ตั้งแต่จำได้ใช้ชีวิตอย่างไม่ทุกข์ร้อนออกจะสุขสบายด้วยซ้ำกับตระกูลธุรกิจค้าผลไม้ที่สืบทอดกันมาตั้งแต่สมัยปู่ทวด ซึ่งแต่ละครอบครัวถูกจัดสรรปันส่วนการครอบครองทั้งที่ดินและหน้าที่ชัดเจน การวางแผนอย่างดีนั่น ทำให้แต่ละบ้านของตระกูลอรุณแรกที่มีญาติพี่น้องสายเลือดเดียวกันร่วมครึ่งร้อยอยู่ได้อย่างมีความสุขตามอัตภาพภายในอาณาเขตร่มรื่นกว้างใหญ่ประกอบด้วยบ้านต้นตระกูลหลังใหญ่ของ ปู่กับย่า กับ บรรดาลุงป้าน้าอาปลูกรายรอบในระยะคงความเป็นส่วนตัว หนึ่งในนั้นคือบ้านคอนกรีตสองชั้นรูปทรงยอดฮิตเมื่อหลายสิบปีก่อน ที่ตอนนี้เหลือสมาชิกในครอบครัวแค่ พี่ชาย น้องชาย ( t/ L6 D/ l/ L6 _ r0 `
- M1 a) c7 s" G# p, Q; c' w# i
กับ ...ปฐมบทแห่งบททดสอบที่เพิ่งผ่านพ้นของลูกชายทั้งสอง เมื่อไม้ใหญ่ผู้ให้กำเนิดอย่างพ่อและแม่ เพิ่งล้มหายตายจาก ปล่อยทิ้งให้ต้นไม้ต้นหนึ่งที่ยังแค่เริ่มผลิดอกกับอีกต้นเติบโตมาถึงช่วงเริ่มแตกยอดอ่อนปลายกิ่งใช้ชีวิตใต้ร่มชายคาบ้านหลังนี้ร่วมกัน
0 g5 D. P9 H+ }* Y8 bวันคืนอันแสนร้ายกาจ กับช่วงเวลาปีกว่าๆที่ความทุกข์เริ่มมาเยือน และเบียดเปียนความสุข เปรียบราวต้นไม้เล็กๆที่เคยอยู่ใต้ร่มเงาไม้ใหญ่ แต่วันหนึ่งกลับต้องมาผจญแสงแดดแผดเผาเผชิญพายุสายลมกระหน่ำ + @ c7 r( k" j7 E- C: P7 B! h& W
" Q/ J7 G% N+ }0 b- |
เด็กน้อยที่แม้จะทุกข์แค่ทางใจไปเพราะความเดียวดายความเหงาจากการไร้ที่พึ่งพิง แต่การที่ถูกอบรมเลี้ยงดูมาให้รักตัวเองเก่งจนถึงขั้นเอาแต่ใจด้วยซ้ำ การที่ประกอบตัวเองจากการแตกสลายง่ายเมื่อไม่ได้อย่างที่ต้องการก็มักจะเปลี่ยนไปร้องขออีกอย่างแทน
8 J1 ]$ X' ]. B* K" _5 Z% X5 s) j7 d; d [) C" _
* X: Z7 [/ F" |
พันธุ์อภัย ดูเหมือนไม่ต้องการความรักจากใคร * A' r/ h: f. E# j! y7 m+ `
สิ่งมีชีวิตที่รักตัวเองได้ กอดตัวเองเป็นกับภาพลักษณ์อันเข้มแข็งในสายตาคนในครอบครัวแต่ภายใต้ความนิ่งเงียบเป็นปรกติของเด็กไม่ค่อยพูด ไม่ค่อยแสดงออกคนนี้ได้ซ่อนความโหยหาใครสักคนให้มารักอย่างร่ำร้องอ้อนวอนไว้อย่างแนบเนียน ทว่าคนคนนั้น คนที่ต่างกันสุดขั้วและทำตัวราวกับเป็นแสงแดดคอยแผดเผาเป็นสายลมคอยพัดพาให้โยกไหวไร้ทิศทางตั้งแต่จำความได้ # v+ Z2 e9 z9 L- m+ D0 n3 v& G
9 f" A- h! r1 m( g
พี่ชาย...ที่ต้องมาใช้ชีวิตด้วยกันเต็มตัวในบ้านหลังเดียวกัน , I: b8 L! |$ T& Y" T$ t
..." ทำไม๊ ทำไม??? ชีวิตที่เริ่มจะเหงา จะยาก อยู่แล้ว ต้องยากขึ้นไปอี๊ก!!!...ให้ตายเถอะไอ้เจ้าไพน์"... : x, n$ b" y3 r
6 z' [* v: ~! C0 D2 T7 j
* l# s' ?2 b2 I3 {. R$ p$ @6 a- G5 z
) W- ^2 z+ Q5 J- x8 i# `
คนน้อง...นิสัยติดหวานเเต่เด็กจนพ่อแม่ในฐานะผู้ปกครองคนก่อน ทำใจยอมรับได้นานแล้ว คนละขั้วกับ คนพี่... ผู้ก้าวเข้ามาทำหน้าที่ผู้ปกครองคนใหม่พี่ชายแพทเทิร์นผู้ชายแท้ๆ นิสัย ภาพลักษณ์ ดิบ เถื่อน กักขฬะ หยาบคายและการแสดงออกถึงความไม่ชอบใจ ชัดเจนด้วยการดุด่า เสียดสี หาเรื่องแกล้งเรื่องด่าทอสารพัดจะสรรหามาตั้งแต่จำความได้
6 c0 R$ N W* `& z9 J) l; Z Y
5 k6 @! k' j# G7 t& y3 x& j* ]% ~* x+ n4 {6 \* G' M
, B) m7 G8 o* E, |5 m7 I
เรา...ถูกตีตรา * p% |9 V" {. X5 Z$ K
8 h- y! S4 u7 \3 g! cไอ้เจ้าไพน์ อยู่ในฐานะความแปลกปลอม ความไม่คุ้นเคยความไม่เข้าพวกสำหรับพี่พันธุ์ศร แต่โชคยังเข้าข้างที่มี ปู่ กับ ย่ายังคอยดูแลหลานทั้งสอง เป็นฝ่ายคอยปราม คอยห้ามเพราะญาติพี่น้องทั้งหมดดูเหมือนจะเข้าใจและยอมรับในสิ่งที่เรา ...เป็น
0 v6 F9 _& J5 j" Hพี่ชายร่วมสายเลือดเจ้าปัญหา ที่อายุห่างจาก...ลูกหลงอย่างน้องชายคนนี้เกือบ 9 ปี พันธุ์ศร อรุณแรก หรือ ...พี่พันธุ์ศร... 3 \+ \! ?! }9 P& a& z
หนุ่มเข้ม ไม่แน่ใจว่าได้เชื้อพ่อมาเต็มๆด้วยความเป็นลูกหลานคนพื้นถิ่นเชื้อสายเขมรหรือยังไง??? เพราะช่างจะตรงข้ามเหมือนออกมาจากคนละท้องแม่กับเราผู้รับกรรมพันธุ์ลูกสาวร้านทองในตัวจังหวัดมาโดดๆยิ่งรูปร่างสูงใหญ่เกือบไม่พ้นขอบประตู ไล้หนวดเคราอ่อนๆบนผิวเนื้อสีน้ำผึ้งคล้ำของพี่ ต่างกับน้องตัวน้อยๆ ยืนเต็มที่ยังไปได้แค่หัวไหล่ผอมบางแต่ไม่ถึงกับผอมกะหร่อง มีดีที่ตัวขาวเนื้อเนียนแทบไร้เส้นขนแต่แรกเกิดจนทุกวันนี้ ทุกองค์ประกอบของหลานชายคนโตเจ้าของสวนผลไม้หนึ่งในเจ้าใหญ่ของจังหวัดนับว่าเป็นจุดสนใจของบรรดาสาวน้อย สาวใหญ่ รวมถึงสาวเทียมทั้งหลาย แต่ก็ยังดีที่พี่พันธุ์ศรรักเดียวใจเดียวกับแฟนสาวหน้าหมวยที่คบกันมาตั้งแต่สมัยเรียนมหาวิทยาลัยที่กรุงเทพจนพอกลับมาอยู่ที่บ้านเต็มตัว ทั้งคู่ก็ยังแวะเวียนไปมาหาสู่กันเนืองๆโดยผู้ใหญ่ทั้งสองฝ่ายก็รับรู้ แค่ยังไม่ได้ตบแต่งด้วยเหตุผลที่เคยให้คำสัญญากับพ่อแม่ในช่วงสุดท้ายของคนเป็นมะเร็ง ว่า + ^/ ]5 ~, S3 F- n' g) Z% U
จะแต่งงาน ...หลังน้องจบมัธยม
; X6 n7 k; ]2 _& M- ^" m& k& A8 d) Rที่ว่ามา คือข้อดี แต่ใครหน้าไหนบนโลกกลมๆใบนี้จะสมบูรณ์แบบขนาดนั้น เพราะข้อเสียที่ขอเรียกว่า แย่หลังพ่อแม่จากพวกเราไปปีกว่านอกจาก ..." เมื่อไหร่จะเข้าใจ ไอ้เจ้าไพน์ซะที"... และยิ่งหลังปฐมบทแห่งบททดสอบพี่พันธุ์ศรก็เริ่มกินเหล้าเมาเละเทะทุกวันหลังกลับจากทำงานในสวนทั้งที่ก่อนหน้ามีแค่ประปรายตามโอกาส สำคัญคือเริ่มออกอาการ ไม่ชอบใจ...ความเป็นเรา หนักถึงขั้นเหยียดด้วยคำพูด สีหน้าท่าทาง การกระทำบ่อยขึ้นเรื่อยๆ กว่าที่เป็นอยู่ก่อนแล้ว ; h+ N% y! K8 @1 P
' `7 ?4 Z$ A: V6 k* I
; h8 J3 L l! X. k
3 i7 U J2 B* ? ]6 }" ^- D
' P, e6 `7 f6 O/ k
) z, K; J! q" C' C0 }2 S! P- lดึกสงัดคืนนี้ ก็เหมือนเคย...
$ G3 H( w$ k; }0 r3 K5 O" T) U$ N1 p4 @
"ไอ้ไพน์!...ไอ้ไพน์! เปิดประตูเว๊ย!!! เอ็งเสือกล๊อกทำห่าไร" แหกปากลั่นไม่มีคำว่ามารยาท นั่นแหละ...พี่เราของแท้ เสียงตะโกนลั่นบ้านช่วงดึกๆโชคยังดีที่บริเวณบ้านอยู่ห่างจากอีกหลายหลังในละแวกอาณาเขตตระกูลพอสมควรเลยไม่ไปรบกวนลุงป้าน้าอามากนัก ที่สำคัญสุดบ้านปู่กับย่าหรือที่เรียก...บ้านใหญ่ บ้านต้นตระกูลที่อยู่ใกล้บ้านหลังนี้ที่สุดแต่ก็ยังห่างออกไปพอสมควรจนน่าจะไม่ได้ยิน
, `1 Q2 m- d+ \0 T8 {0 `0 K9 u..."ไม่ได้ยินไรละ แหกปากขนาดนี้...แต่ดีที่ปู่กับย่าหลับไปแล้วไม่งั้นเป็นเรื่องอีกจนได้"...
/ V* o; H+ w o4 L1 x* d2 u3 k8 O9 @% @& N* s
5 n% T/ r# J u- O
"โอ๊ย!!!เงียบๆเถอะ... หนู รู้แล้วพี่พันธุ์ศรรอแป๊บหนึ่ง" ได้แต่คิดแล้วส่ายหัว ก่อนพูดออกมาอีกอย่างด้วยคำแทนตัวและ คำเรียกอีกฝ่ายปกติด้วยสำเนียงภาษาไทยกลางที่เฉพาะบ้านเราใช้ไม่ใช่อย่างภาษาพื้นถิ่น ไม่งั้นคงได้ตะโกนกลับว่า...เหียพันธุ์ศร
" R) c, \2 A0 G8 x' _0 D9 Z$ Z* P2 i8 s$ r+ y- r' o) e( n
1 i; f; P- ~% m( V3 _; M- _) wน้องชาย ที่จู่ๆกลับจากโรงเรียนเข้ามาบ้านปุ๊บก็เริ่มปวดหัว เวียนหัวเหมือนมีมือที่ไหนมารุมบีบทั้งหัว แถมพากันจับควงจับหมุนไปมาอย่างที่รู้สึกได้ชัดเจนเลยว่าไม่ต่างจากครั้งแรกที่เคยเป็นเมื่อนานมาแล้วจนต้องรีบประคองสังขารขึ้นห้องนอนตัวเองที่อยู่ชั้น2 แต่ก็แปลกที่ผ่านไปสักพัก ...หายเองเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น!!!
/ O& Y2 Y3 A7 F% `/ s Q- _' U6 t6 i* }, K+ i8 Z4 I
เด็กน้อยที่ยังสวมชุดนักเรียน เชิ๊ตขาวแขนยาวผูกเนกไทสีน้ำเงินกางเกงขายาวสีดำตอนเพิ่งหายรีบจัดการอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าให้สบายตัวขึ้นแล้วมานั่งเล่นอินเทอร์เน็ตส่องนั่น ดูนี่ เรื่อยเปื่อยตามประสา ก่อนต้องรีบลงบันไดไปชั้นล่างเพื่อไม่ให้อีกคนส่งเสียงดังกว่านี้ ส่วนไอ้ที่เงียบๆ ไปไม่ได้สำนึก หรืออะไร ...นอนสลบบนชานหน้าบ้าน
, l& I! s2 u! D8 {: r9 p% l6 q6 ` G; p* g: w' u* p
" x* T: i9 j2 _. B' m! Q7 O"เมาเป็นหมาอีกละ!!! ...ไอ้พี่หนวด" เด็กผู้ชายที่ร่างกายแทบไม่มีเส้นขนนอกจากบางจุดบ่นเหมือนทุกทีด้วยคำเรียกแทนเวลาไหนที่พี่ชายผู้ไว้หนวดเคราอ่อนๆไม่ได้รกรุงรังเหมือนพวกฤๅษีทำตัวน่ารำคาญจัดก่อนจะเข้าไปใช้ความพยายามสุดใจขยับคนตัวหนักๆมาพร้อมกลิ่นเหล้าขาวเริ่มตลบอบอวลหนักข้อ ชวนเวียนหัว เหมือนอาบแอลกอฮอล์มาเอง "มาวว มเ เมาววววออาออาอะไรแล้วเอ็งเรียกใครไอ้พี่หนวด รีบพากูเข้าบ้านเร็ว อิน้องตุ๊ด…เวร เกิดมาเป็นน้องกูเสือกเป็นตุ๊ด.…." 3 U3 E/ q8 C4 g7 g! Y, q! \5 R w
ทำมีแรงเถียงกลับ และแค่คำเรียก...เอ็ง กับน้องชายแทนตัวคนพูดว่า...กู ทุกครั้ง ยัง...ยังไม่เท่าไหร่!!! 7 S7 D9 C0 o) M! S4 w- h( S! d: M
1 c6 w Y4 t$ fแต่น้ำเสียง พร้อมคำเหยียดแสดงนัยเชิงลบชัดจนไม่รู้จะชัดยังไง ด้วยคำที่ยังถูกใช้อย่างดาษดื่นทั่วไปในสังคม และยังคงผลิตซ้ำคำเหล่านี้ทุกครั้งที่เจอหน้ากันทีไรหาเรื่องทะเลาะหาเรื่องกัด เรื่องด่า ดูถูก ด้อยค่าสารพัดกันได้ทุกวี่วันจนเอือม จนชินจนชาตั้งแต่จำความได้มาจนบัดนี้ ไอ้เจ้าไพน์ก็ยอมทำตามจะคำสั่ง หรือ คำขอ ...ก็ไม่แน่ใจเพราะเจ้าความเป็นเด็กในปกครองค้ำคออยู่นี่สิ!!! % i% E. s5 P8 C, q
, K/ k2 ^+ h' o6 \
2 m$ z( h' b% T- g9 Y; E" ]
แล้วถึงจะเกือบ...จริง อย่างพี่ชาย แขวะ น้องชาย แต่เรา ก็ไม่ได้ออกอาการตุ้งติ้ง สาวแตก วี๊ดวายอะไรหรือฝันอยากเปลี่ยนเพศสภาพตัวเองอาจจะมีแค่รูปลักษณ์ภายนอกไม่ได้มาตรฐานเด็กวัยรุ่นผู้ชายสมัยนี้เหมือนคำจำกัดความว่า
; K( F# M/ S4 C' I; T) z& ^7 t, ^9 a* }6 \, Q8 @
, ~3 a2 X9 `( p/ J' gGender nonconforming หรือ คนที่แสดงออกทางเพศไม่ตรงกับบรรทัดฐานของสังคม ง่ายๆ ...ไม่แมนพอ ด้วยรูปร่างโปร่งเนื้อตัวผอมเพรียว ตัวเล็กบาง บุคลิกเรียบร้อย พูดจาสุภาพไม่เคยหยาบคายและไม่เล่นกีฬาอะไรทั้งนั้น
& d8 ^0 _: H6 }8 cพ่วง Sexual orientation หรือ รสนิยมทางเพศส่วนตัวอย่าง ...ผู้ชายที่ชอบผู้ชาย ! Q: s4 k! w: F+ P
: g! P, q( ~: G9 |5 H4 Q
0 K% ?: l6 O0 h1 n3 v9 {
ทันทีที่ผิวนุ่มนิ่มบดเบียดผิวแน่นๆทุกเซลล์ประสาทบนร่างความสูงสุดปลายเส้นผมยังไม่พ้นไหล่ได้ถูกก้อนถ่านบ่มความร้อนจนแดงไหม้ย่างสดอยู่ เหตุผลปิดบังซ่อนเร้นไว้ในส่วนลึกที่สุดในหลุมสีดำฤษณาแห่งห้วงหัวใจตั้งแต่การกลับมาร่วมชายคากันอีกครั้งเหตุผลที่ทำให้พันธุ์อภัย ผู้ถูกกดความเป็นตัวตนความเป็นคนลงไปให้ต่ำกว่า & Z. z2 q( c& o/ w% D; m/ Z
, f2 X. m, `( a' S6 O
... "จะดุ จะด่า จะเกลียดมากกว่านี้ยังไงไอ้เจ้าไพน์...ยอม"...
/ M3 x5 Y8 h& }9 \+ `เหตุผลจาก บททดสอบ ...บทใหม่ สำหรับวัยรุ่นวัยฮอร์โมน วัยเรียนรู้และพร้อมที่จะค้นหา และก็เพราะความต่างทุกมิติทั้งความสูง น้ำหนักตัวมวลร่างกายชนิดคูณสอง คูณสามเท่า ทำไอ้เจ้าไพน์ออกแรงเกือบเหนื่อยเปล่าเพราะสารร่างพี่พันธุ์ศรยังไปไกลได้แค่จากหน้าบ้านเข้าในบ้านระยะพ้นบานลูกกรงมุ้งลวดด้านในที่เพิ่งเลื่อนปิดพร้อมประตูไม้คู่หน้าบ้าน 3 @$ A. p! I* j% C' p, E! i
! e S9 U( K+ |# I: d3 kลากแขนก็แล้ว ลากขาก็แล้ว ...มาได้ไม่ถึงเมตร
9 S" {8 o5 b2 Q
8 a$ n1 P6 a" Z8 i5 R! xปกติ เวลาพี่เราเมาหนักเบอร์ต้องหิ้วปีกลากมาขนาดนี้เพื่อนพี่หรือบรรดาคนงาน...ก๊วนสุราก้าวหน้า จะอยู่คอยช่วยแบกขึ้นห้องเสมอแต่วันนี้หายหัวหมดคงเพราะฟ้าฝนเริ่มตั้งเค้าว่าจะลงหนักไม่น้อยช่วงใกล้จะเปลี่ยนฤดู
, [7 n+ L1 q |5 M$ R5 V6 g" h. i. Q... "ปล่อยนอนแบบนี้ให้เข็ด "... 3 Y( ~2 B# l7 v% y% d- f K
8 u% b3 l6 G$ I& M9 u( Lคิด เดินอ้อมมนุษย์พี่ที่ยังนอนคว่ำน้ำลายยึดอยู่ไปคอยเช็กว่าปิดประตูหน้าต่างทุกบานครบลงกลอนแน่นดีแล้วทุกบานตั้งแต่หน้าบ้านจรดหลังบ้าน แต่พอแค่จังหวะหันกลับปรากฏว่าความสูงเหมือนนักบาสกล้ามเนื้ออดีตนักกีฬาฟุตบอลระดับภาคและนิสิตคณะวิทยาศาสตร์การกีฬาที่ต้องมาทำงานใช้แรงในสวนผลไม้ทั้งวัน
6 V) N. n3 \+ O9 N0 _2 E }: ]พี่เรา พลิกตัวนอนแผ่ไปเรียบร้อย... "ดีที่ยังรู้จักสูดน้ำลายกลับเข้าที่เข้าทาง"... ; s& u3 S! d b( s8 _
9 z* P, s) M* S5 Q5 {9 J `% t2 z% {- Z
ใบหน้าคมเข้มของลูกเสี้ยวได้ฝั่งเขมรมาเต็มๆที่ยังนอนนิ่ง ศีรษะทุยสวยไล้ปอยผมสั้นๆ เส้นหนาดำขลับปรกรกหน้าผาก ผิวท่อนแขนเนื้อแน่นลามเส้นเลือดปูดอย่างคนแบกหามลังผลไม้ที่มียิมส่วนตัวในบ้านรอดพ้นจากการปิดบังโดยขอบแขนเสื้อเงาวาวสะท้อนสู่สองตากลมโตเรียวไปทางหางตา กล้ามแขน บวกกับความจะหด หรือผ้าทิ้งน้ำหนัก??? ของเสื้อฟุตบอลสีฟ้าเข้ม สกรีนหมายเลข ...9...ฟอนต์ตัวเลขตัวโตกลางอกกว้าง 5 C) ^6 q# [. D5 |. }* T; C% r+ C
- F. n, `' @, w7 v; K0 hน่าจะเสื้อหดแหละ!!! ... 1 f' O; E* k6 C& v9 _& l
* n( A# a1 `! r9 r* U3 vและความหดของเนื้อผ้าจนแนบไปกับผิวทุกส่วนเป็นเส้นโค้งนูนเดียวกันของร่างกายยามที่ไม่มีเสื้อฟุตบอลตัวนี้ช่างบีบรัดขับมวลเนื้อเป็นก้อนฟูชัด ชัดเจนจนสองติ่งชูบนเนินนั้นแทบทะลุออกมา พอๆกับลอนคลื่นเนื้อกลางลำตัว ที่กำลังขยับร่ายรำการกระเพื่อมไหวแห่งท่วงทำนองจังหวะลมหายใจถี่ หนัก หายใจเข้า ทุกมัดกล้ามนูน หายใจออก กลับไปราบเรียบ
/ S$ m5 z, q" Y
- n4 Y9 S# \: \" Q: J3 @7 k# w1 J/ B' L& A6 B! @, |
เอือก!!!...
: n; c8 {# V! L; a' K9 Z9 y% l2 U, O: A. k+ _7 g! A
6 _, b+ B6 ?1 X2 ^
4 |5 I# ?; H$ {0 Z7 Yเสียงกลืนน้ำลายจังหวะลูกกระเดือกบางแทบไม่เห็นขยับกลืนของน้องชาย ร่างกายคล้ายถูกสะกดด้วยอำนาจไสยเวทมนตร์คาถา มนตราของเรือนร่างกระเพื่อมแสดงความมีชีวิตใดๆ ให้ไล้สายตาลาม พี่ชายใต้แสงโคมไฟเพดานให้แสงสีขาวสว่างจ้าสาดสะท้อนเนื้อตัวบนพื้นกระเบื้องเซรามิกลายไม้ ความศักดิ์สิทธิ์ของรูปร่างงามสง่าและสถิตนิ่งทำให้สองหน่วยตานี้ศิโรราบ มวลพลังงานมีเลือดมีเนื้อ มีชีวิต จากเสื้อพอดีตัวจนเป็นเส้นเดียวกับรูปร่างท่อนบนยามปลดเปลือยร่ายรำออกมาให้ลำคอเเห้งผากต้องขยับลูกกระเดือกบางๆ กลืน... เอือก อีกรอบและไม่ใช่ครั้งเเรกที่รู้สึกแบบนี้กับพี่ชายตัวเอง เเต่เป็นครั้งที่เท่าไหร่ก็ O+ e* ^7 u: k- G" s
: }$ J) P, O# `* o9 [..."อย่านับเลยเอาง่ายๆ ...แทบทุกวัน" ... 6 |& I% L1 a0 v
/ [% `# x; z }! x& nและเริ่มนับหนึ่งตั้งแต่พี่พันธุ์ศรย้ายกลับมาอยู่ที่บ้านเต็มตัวเมื่อปีกว่าที่พันธุ์อภัยเคยพยายามคิดหาสาเหตุ ที่ทำให้ความรู้สึกที่มีต่อพี่ชายตัวเองบิดเบี้ยวไปได้ขนาดนี้ : k( Y D! E, f2 K$ X
ผ่านมาจากนับหนึ่งถึงนับที่เท่าไหร่ไม่รู้พอสรุปได้ว่าอาจเพราะความผูกพันที่เริ่มลึกซึ้งขึ้นของคนในบ้านที่ตอนนี้มีกันแค่สองคน หรือจะด้วย น้อง ที่ห่าง พี่ไปเกือบ 5 ปี ช่วงพี่พันธุ์ศรไปเรียนมหาวิทยาลัยที่กรุงเทพมีกลับบ้านปีๆหนึ่งแค่ไม่กี่วัน แล้วจากนั้นก็เริ่มทำงานที่นั่นอีก 1 E x# ]/ J3 O
ไม่งั้นก็... ฮอร์โมนวัยรุ่น ที่กำลังเปลี่ยน???
* U& w: T) g3 M3 h3 n2 c# G, w/ vหรือ...ของมันใช่???... เหตุผลข้อนี้ที่เหมือนจะไม่มีเหตุผลเอาเสียเลยแต่กลับคือเหตุผลสำคัญที่สุดด้วยอาการคล้ายเหมือนตกอยู่ในภวังค์ หัวใจเต้นรั่วหายใจสั้นถี่ มือไม้เย็นเฉียบทุกครั้งที่คนคนนี้อยู่ตรงหน้า
+ y, P$ G4 ?5 p* u; A; E: t
$ @* ~$ n( t6 U1 |
W% E( |$ ]4 ]9 n3 L3 k' Fแต่ที่แน่ ยิ่งกว่าแน่ ... ตอนพี่พันธุ์ศร ที่แสดงออกชัดเจนว่าเป็นพวก Toxic Musculinity หรือการรังเกียจคนรักร่วมเพศเดินถอดเสื้อโชว์กล้ามเนื้อไหปลาร้า ลามมาลาดไหล่กว้างๆ ลงแผงอก หนา เต็ม ตัด ชัดแต้มสองป้านนมคล้ำกว่าสีผิวน้ำผึ้งเข้มทั้งตัวขยับแขนแต่ละทีท่อนแขนผุดปล้องลูกแน่นๆ ไล้เส้นเลือดปูดยิ่งไล่สายตาลงแผงหน้าท้องแกร่งอุดมด้วยกล้ามเนื้อเป็นลอนลามไรขนอ่อนไล่จากหลุมเล็กพากันหลุบใต้ขอบผ้าลื่นสีเข้มบ้างอ่อนบ้าง ตามวัน
1 G8 R- A/ E; J! G. w! `; _6 w; Z" |# `
ด้วยชุดบอล ...ที่เป็นยูนิฟอร์มประจำตัวแทบจะทุกวัน
# V2 z+ v& w% v5 r5 t; j! [6 G. }& [6 l1 G4 e3 ~3 P
2 ~6 ~: d: ~" B. v! [) ^$ F: Uนอกจากฟุตบอล พี่พันธุ์ศรก็ยังคลั่งกีฬาแทบทุกประเภทและพี่ชายคนนี้ก็ยังปล่อยเนื้อปล่อยตัวจะนั่ง จะนอนตามสบายไม่เคยคำนึงหัวอกหัวใจน้องที่ไม่เคยจะชอบเล่นกีฬาชนิดไหนเลยนี่ยังไม่นับท่อนขาทั้งสองที่ผลัดเผยปลีน่องแข็งแรง ลามเส้นขนรุงรังตามน่อง ขึ้นๆลงๆ ทั้งวัน ... "เดี๋ยวชันเข่า เดี๋ยวยกแข้งยกขาอยู่นั่น"...
: j( \; V5 I- O6 B; i
# [. L. e+ i' Q R! ?3 g' ?3 q; i, R3 g; s M
สำคัญสุดตรงกลางกาย ... ของขลัง พี่ชายร่วมสายเลือดของที่ออกฤทธิ์บริกรรมคาถาแสดงความขลังศักดิ์สิทธิ์ในทุกการตวัดกวัดแกว่งร่ายรำปะทะผืนผ้ากางเกงฟุตบอลที่บางวันก็ทะลึ่งไม่มีชิ้นในรองรับเนื้อนูนเด่นที่ขดอยู่ในนั้น 0 m p2 r5 |- k. v
) r) I$ Q+ n2 R4 T8 ], o; x
เอาจริงๆทุกครั้ง เราไม่กล้ามองความงามอันลึกลับน่าค้นหาบนร่างกายคนที่ว่ามาหรอกเพราะกลัวโดนฝ่าเท้านักเตะ แต่ถ้าได้แอบเห็นจะด้วยบังเอิญหรือหลบสายตาไม่ทันเนื้อตัวบางๆก็แทบดิ้นพล่านเหมือนเฉียดอาการหัวใจวายสิ่งที่ทำได้อย่างเดียวคือรีบหนีขึ้นห้องสงบสติอารมณ์ ทั้งตอก ทั้งย้ำกับหัวอกหัวใจ
- ?0 ?5 H' D V" v# I! w0 w..."นั่น...พี่...นั่นพี่ชายแท้ๆ...ห้ามคิดอะไรเลวๆ ไอ้เจ้าไพน์" ...
5 `% T- M- \$ q. I0 F* B- j: |7 Q
9 B. K9 H0 l; j8 d
! `: P2 d2 f( o) f( ] R
1 V' S4 m9 V0 [) I0 Y0 [ตอนนี้ เวลานี้ ...ขณะเขาคนนั้นน่าจะไม่รู้สึกตัว # ~0 D E6 l0 }
) `: ?1 I' `5 Q! F1 F% `
- F% e3 ^; F: l- _! C) f
อารมณ์ได้กระโดดข้ามเส้นแบ่งผิดชอบชั่วดีสองตาเริ่มไล่มองต่ำ ต่ำ ต่ำลงเรื่อยตามแรงเส้นร่างกายลากต่ำลามทั่วกางเกงยีนซีดๆขาดๆ อีกหนึ่งสไตล์การแต่งตัวสุดโปรดของพี่พันธุ์ศรกางเกงยีนพอดีตัว เนื้อผ้าหนา หนาอัดแน่นจากภายในด้วยมวลต้นขา ปลีน่องอัดแนบเป็นเส้นต่อเนื่องชุดเดียวกับร่างกายท่อนบนจึงไม่แปลกที่จุดทอดสายตาสำคัญนูนโด่งเป็นเนิน ..."ไม่ใช่เนินละ ...เทือกเขาเลยดีกว่า"...
& n$ z8 C) _" V* G. A) J4 C& i& ^4 p4 V
) t, V! \) E; y( C
ฟากฟ้าคำรามลั่นเป็นสัญญาณตามถล่มมาด้วยสายน้ำหล่อเลี้ยงสรรพชีวิต คลอเป็นจังหวะพร้อมลมพายุซัดสาดยอดไม้หวีดหวิวร่างบางที่ได้ตกอยู่ใต้อำนาจเวทมนตร์คาถาด้วยเรือนกายไม่สมปฤดี ทรุดกายศิโรราบโน้มเข่าเนื้อนวลที่โผล่พ้นจากขอบกางเกงสั้น ฝังตรึงลงต่ำกับพื้นกระเบื้องเย็นวาบสะท้านขั้วหัวใจ ความเย็นจากสายฝนด้านนอกความเยือกของพื้นกระเบื้องตรงข้ามเหมือนร้อนเย็น เหมือนหยินหยาง เหมือนชายหญิงเหมือนดำขาว เพราะเนื้อตัวกลับร้อนผ่าววูบวาบหัวใจเต้นรัวตามจังหวะเม็ดฝนกระทบหลังคา และการกระตุกของเส้นเลือดเดือดฉ่า ผิดปกติต่อส่วนโหนกนูนแห่งเทือกเขาอย่างที่เพศสภาพเดียวกันตระหนักรู้รู้อย่ารู้ชัดว่าอวัยวะส่วนนั้นกำลังอัดแน่นด้วยเรื่องราวที่ความปรารถนาของร่างกายมอบให้อัดแน่นเต็มเปี่ยมด้วยแรงปรารถนาตามธรรมชาติอันเกิดจากการสั่งสมด้วยสิ่งปลุกเร้าร่วมกับฤทธิ์แอลกอฮอล์
$ T( k2 x, X5 i/ v& P1 x' E
2 I$ Q: [6 k5 d+ g A& X... "นั้นพี่ชายแท้ๆ นะ!!!...หยุด!!!...หยุดเดี๋ยวนี้!!!"... , F' g; C g+ d1 l8 r. t
& ]# s3 E5 P6 U' ^# p! Y; S
/ J* e: d: m3 J5 H2 l$ Nฟ้าผ่าโครมดังสนั่นฟาดสำนึกผิดชอบชั่วดีสำแดงอำนาจขึ้นเช่นทุกครั้งพันธุ์อภัยถึงกับสะดุ้งตัวโหยงรีบฉุดอุ้งมือตัวเองออก อุ้งมือที่ทำตามบัญชาหัวใจนำไปก่อนแล้วทั้งที่แค่ไม่ถึงหน่วยมิลลิเมตรก็จะถึงจุดหมาย เด็กน้อยวิ่งหนีจากทุกสิ่งทุกอย่างตรงหน้าพุ่งขึ้นห้องนอนชั้นสองด้วยหัวจิตหัวใจสะท้านไหวคล้ายจะทะลักพอปิดประตูล๊อกก็ถึงเวลาลงมือปลดปล่อยแรงอารมณ์ที่ถูกทั้งกด ทั้งทับด้วยแรงอัดอั้นตันหัวใจมหาศาลจากสิ่งที่เรียกว่าศีลธรรม # [4 t n* h9 I" ]5 S" _
/ [/ w3 h% B0 \( O# i) y6 |) `8 [6 Rศีลธรรมที่ช่างขัดแย้งกับธรรมชาติความเป็นมนุษย์อย่างร้ายกาจ - Y6 S ^0 a* |+ _/ W
: v( |: ~* D) m4 m. R( M# xร่างกาย ดิ่งสู่ห้วงจินตนาการพร้อมชายหนุ่มผิวน้ำผึ้งเข้มสองหูกาง คิ้วหนาพอๆ กับเส้นผมรองทรงสั้น สองตาโตเรียวไปทางหางตา นัยน์ตาดำขลับสันจมูกหนาปีกบาน ริมฝีปากบนล่างอิ่มเกินพอดีหนวดเครารุงรังตามกรอบโครงหน้าเหลี่ยมออกยาว 4 E% m' |4 w% J0 B1 a2 I! R* `
0 l7 Q- _$ ]& U
|. N7 M9 C$ {, H4 k* L
สัดส่วนเครื่องหน้า ...ช่างไม่สมบูรณ์หากเมื่อหลอมรวมกลับ...สมบูรณ์แบบ - z2 K1 U3 E3 A4 g, ]
- W q0 Q0 _, t, v
+ d! ~ f9 `; _- uยิ่งสัดส่วนของร่างกายแต่ละชิ้นไล่จากลำคอหนาขนาดรับพอดีกับโครงหน้าแม้จะดูตัน ลาดไหล่กว้างสมคำอกสามศอกท่อนแขนแบ่งสัดส่วนชัดทุกปลีมัด แผงอกอัดสองเนิน ตัด เต็มขึ้นลูกกลมสวยแต้มป้านนมคล้ำดูราวเม็ดช็อกโกแลตริ้วลอนกลางลำตัวตีเป็นแผงแน่นเหยาะหลุมเล็กเป็นจุดเริ่มไล่ไรขนที่รีบหลบใต้ผ้ามันวาวบนเอวร่องสอบเป็นตัววี เส้นสาย รูปทรง มวล มิติ ลงตัวอย่างที่... ใช่มาตลอดจะ 2 ปี ใช่ในทุกหุ่นห้างและมัดกล้ามเนื้อแข็งแกร่งที่ได้มองทีไรช่างดูลึกลับโดยเฉพาะสัดส่วนสำคัญของความเป็นพี่ชายสัดและส่วนอันน่าค้นหาที่ยังไม่เคยผ่านการสำรวจแม้พยายามลองสำรวจด้วยสายตาผ่านสิ่งปกปิดร่างกายไว้ก็ตาม ) _4 e9 d7 z2 F$ V" x8 [; h
/ W% V, K3 I, Cแต่ทั้งหมดนั่น ไม่ใช่ทุกเหตุผลที่...ใช่ เพราะแค่รูปลักษณ์ภายนอกซึ่งไม่ต่างจากอีกหลายร้อยหลายล้านที่ออกกำลังดูแลตัวเอง ตั้งกล้อง อัดคลิป ใช้ร่างกายตัวเองเป็นสินค้าคงไม่ทำให้อีกคนบนโลกที่ถูกสนับสนุนให้มัวแต่หมกมุ่นอยู่ในโลกส่วนตัวหลังหน้าจอตกอยู่ใต้อำนาจของพี่ชายที่ชื่อ พันธุ์ศร ทั้งหมดนั่นไม่ทำให้พันธุ์อภัย...ศิโรราบ หากไม่เคยต้องสัมผัส 3 U$ i4 n* n8 s3 j/ J0 i! W* F
สุ้มเสียง...
1 P" x# D& g: t$ @8 v" a0 B2 b- G( D8 P8 `8 S* s+ R7 d# e
" c$ D+ ~8 I: u) h F' w' f
5 P7 B+ D: d& u* Lความเข้มของเสียง โทน เนื้อหาในประโยค ทำนองทุ้มต่ำทุกสิ่งที่ผลัดบริกรรมจากริมฝีปากอิ่มสุมเปลวเพลิงปรารถนาโหมแผดเผากำแพงศีลธรรม เสียงจากบทสวาส ...พี่ชายและ พี่ซายน์ ) s& _8 [# s* Q1 K3 O; J# c
" t5 z% }" |6 D2 ?3 X3 x& K# k7 F
9 W& i' _* s! a1 \) k F
. f1 f! S/ Q/ Y D
8 M1 _! A3 N! x& [ ^2 G( vวันคืนฟ้าถล่มเมื่ออดีต...เช่นวินาทีปัจจุบัน
2 j4 c$ |! W9 h# W# u" X; Z. W$ |" H' y( i2 I G. \5 p
ฟ้าประทาน หรือ นรกทดสอบ??? ...ระหว่างเดินลงชั้นล่างเพื่อหาของกินประทังความหิวยามดึกทั้งที่อากาศหนาวจัดเพราะฝนตกหนักทั้งคืนทำเอาเด็กน้อย เดินไปตัวตัวสั่นไปไอ้เจ้าไพน์ที่กลับจากโรงเรียนถึงบ้านจู่ๆก็ปวดหัว เวียนหัวอาการเหมือนมีคนเป็นสิบๆเป็นร้อยพากันเอามือมารุมปีบ รุมกดหัวแล้วพากันจับหมุนจับควงไปมา นั่น คืออาการผิดปกติครั้งแรกในรอบหลายปีของพันธุ์อภัยคนที่แม้รูปร่างจะผอมบางดูจะไม่แข็งแรง แต่กลับเป็นเด็กสุขภาพดีมากตั้งแต่เกิดและเด็กคนที่ว่าเมื่อกลับถึงบ้านก็รีบยกมือไหว้ทักทายแอร์โฮสเตสคนสวยในฐานะแฟนพี่ชายก่อนต้องขอตัวขึ้นห้องไปพัก
( E- c+ g( Y7 T..."ปล่อยให้แฟนที่ไม่ได้เจอกันหลายเดือนเค้า...สวีทหวานกันไปเถอะ"... " J R) r' c% A8 V2 a
7 F M. A& r0 f
9 ?$ f* i4 A* u- \ p7 |2 X' P, U
5 ^; F8 O) \, J' e% N! K5 T2 S W& c
: B, z; Y- A% B b6 G0 i2 |
"พี่พันธุ์ศร!!!…เบาๆซายน์เจ็บ…" "อย่าร้องดังสิคะถึงฝนจะตกหนักแต่เดี๋ยวไอ้ไพน์มันได้ยิน…" "ก็ซายน์เจ็บจริงๆนะพี่...อย่าเพิ่งเข้ามาหมด" "อีกนิดเดียวเอง….อีกนิดนะซายน์ไม่ถึงครึ่งเลย" 4 a1 n& j7 R7 R- U9 `! H
) i" X- |5 i' y0 Q `เคยฟังเพลง หรือได้ยินอะไรแล้วเหมือนทุกองค์ประกอบทุกไวยากรณ์อันฮึกเหิมในนั้นซ่านซึมสู่โสตประสาท...นั่นแหละที่ไอ้เจ้าไพน์กำลังได้ยินตอนนี้ ที่บังเอิญได้ยินได้ฟังตอนนี้เป็นเหมือนมวลของความรู้สึกพากันปะทะทั้งที่เป็นแค่เสียงแว่วแผ่ว...แต่ทำไม??? กระจ่างชัดทุกคำ...เต็มสองหู แหล่งที่มาของเสียงแค่ลอดผ่านช่องใต้ประตูไม้แคบๆของห้องนอนชั้นล่างห้องที่พี่ชายเราเอาไว้นอนเวลากลับดึกๆ หรือนานทีที่แฟนตัวเองมาเยี่ยมจากกรุงเทพแทนอีกห้องบนชั้นสองข้างห้องน้องคนนี้
) F/ F5 S* @2 H$ {+ y% q9 J2 ~( U# f4 o# o
..."คงไม่แค่...สวีท แล้วละ"...
3 i, K) D) d3 p3 c
* U" g$ ]7 Q7 o) f( i$ Z& M2 J
; L% |5 b) p# d) X( O! O* l% L8 @& kประโยคออดอ้อนที่ผู้ชายคนหนึ่งเว้าวอนผู้หญิงอีกคนออกมาเป็นท่วงทำนองอันยั่วเย้า โลมไล้ด้วยช่องเสียงลุ่มลึกเล้าโลมด้วยพลังงานชวนหัวใจหยุดเต้นท่ามกลางค่ำคืนอากาศหนาวเย็นจากฝนตกหนักมากติดกันมาหลายวันและจำได้ขึ้นใจจากที่ข่าวบอกว่าเป็นฝนร้อยปีรวมทั้ง 7 G1 A% D5 k; {! R! m3 r
$ K& F @2 `; U9 b2 n
C) ?0 L- p3 K) n5 r4 W0 X& ^, T0 k& B, R% _# U0 g, E* M
คืนวันเกิดครบ 25 ของพี่พันธุ์ศร ที่ผ่านมาแล้ว...9 เดือน 5 X& p& V6 \/ U% C+ e3 {- I. _9 j
9เดือนพอดิบพอดีตรงตามปฏิทินจากถูกอะไรสักอย่างดลจิตดลใจให้น้องชายที่พอรู้ว่าว่าที่พี่สะใภ้คนสวยนิสัยน่ารัก คนละโลกกับแฟนตัวเองจะมาเยี่ยมหลังไม่ได้แวะมานานนั่งนับย้อนหลัง / T5 J/ l6 Y* D5 r+ Q8 J
) O b* ~4 s# I: H) X) `& a
"พี่จะเข้าไปแล้วนะคะ คนดีของพี่พันธุ์ศรคนสวยคนเก่งของพี่...อย่าเกร็งนะ" ทุกคำในประโยคร่ายมนตร์ใส่คนฟังอย่างเหลือร้ายจนฉวยเวลาไม่ถึงครึ่งอึดใจเนื้อจิ๋วในกางเกงขาสั้นตัวหลวมก็ถูกย่ำยีเชื่อมโยงตัวเองไปกับที่มาของเสียงระบายตามจังหวะขึ้นลงฉ่ำแฉะ ฟันซี่คมขบกลีบปากชมพูบางฝั่งล่างจนแดงห้อเลือดเนื้อตัวบอบบางแต่ไม่ถึงกับผอมกะหร่องบิดเกร็งหยัดปลายเท้าโหย่งพัลวัน "เอาเลยพี่จ๋าาาา….พี่พันธุ์ศรเข้ามาเลย...เข้ามา...เข้ามาให้หมดเลยพี่...หนูขอรับแทนพี่ซายน์เอง…."
0 r7 n4 g3 l! R* ?( J. V
5 o% ?5 z' n6 e" O7 n3 k4 Vเสน่ห์ลึกลับที่แทรกผ่านใบหูเชื้อเชิญให้น้องชายลอบครวญถึงพี่ชายออกมาอย่างไร้ศีลธรรมด้วยประโยคผิดบาปขยับออกจากกลีบปากบางเสียงผะแผ่วแต่กลับถล่มความสุขสมซาบซ่านล้นทะยานชี้วัดเป็นตัวเลขได้ตามจำนวนเม็ดฝนกระหน่ำด้านนอก
, R! H- s' k% Z9 s7 e# _3 d. j/ w& s, R5 M
"พี่พันธุ์ศร…เเค่นี้ไม่ได้เหรอซายน์เจ็บเหมือนจะฉีกโอ๊ยยย!!! เหมือนมันแข็งขึ้นหรือมันใหญ่ขึ้นยังไงเนี่ย" "ก็ของพี่มันทนรอซายน์มานานไง ...อีกนิดทนอีกนิดนะคนดี" "พี่!!!ขืนเข้าหมด…ซายน์ขาดใจตายเเน่…." "พูดอะไรเเบบนั้น…..น่านะนะคะ อีกนิดเดียว เดี๋ยวพี่พาฉลองวันเกิดย้อนหลังไง อุตส่าห์ทนรอมาตั้งนานนะนะครับ นะซายน์ วันเกิดจริงๆ ซายน์ก็มัวแต่บิน มัวแต่ยุ่งเรื่องบ้านใหม่รถใหม่สารพัดจนต้องให้รอมาตั้ง9เดือนเลยนะ...."
% p4 F, k. G) P& k Q* K
2 d# L9 G8 ~$ j# [2 ]5 [3 T8 s* ~$ r- K4 T J
"อ๊ายยยยยยย!!!......พี่พันธุ์ศร!!!....." ( R# X* d; G" Y9 }7 O) o
* ~3 \+ ~# D1 \
; s+ q5 Z. ^+ c$ m& R' }, ]) T2 k3 [, d5 j! T
เสียงกรีดร้องแหลมดังลั่นฟังราวสุดแสนเจ็บปวดไม่ต่างจากเหยื่อถูกฆาตกรโฉดลงมือฟาดฟันทำร้ายตามทันทีด้วยเสียงทุ้มกว้างคำรามความผิดปกติฟังคล้ายอาการการสิ้นหวัง "ซายน์ ซายน์เป็นอะไร ...ซายน์ตอบพี่อย่าเป็นอะไรนะ ซายน์ อย่าเป็นอะไรนะ ...ซายน์!!!" สิ้นสุดแค่จังหวะสะอึกสะอื้น จนกระชากให้เด็กน้อยผู้ผิดบาปชะงักการกระทำเมื่อไม่สามารถจัดการอารมณ์ความรู้สึกตัวเองได้ทันที
! A0 A6 D' G M! c! D& \' X
* b$ |" C( J5 m: e! w7 F8 [/ }! f8 x$ e: i' _: n! f
! x0 C6 S# k8 A- v8 i' c
ครั้งเเรก และ ครั้งสุดท้าย... , Y2 i7 o8 @& ^3 M+ q U2 n9 o: X
2 G: p, S3 r( a! i+ k* Z
5 @' h7 Y, c' @6 m8 Lหากพันธุ์อภัยกลับยังจดจำทุกเสียง ทุกจังหวะทำนองทุกถ้อยคำกระเส่าลุ่มลึกทุกคารมเจ้าเสน่ห์ได้อย่างไม่เคยลืมว่าเสียงในห้วงเวลานั้นได้เหวี่ยงตัวเองออกจากตัวตนเดิมก่อนได้ยินเหวี่ยงความเป็นน้องชายไปได้ไกลจากความเป็นแค่ น้องของพี่ ได้ไกลแค่ไหน เหตุการณ์คืนนั้น ได้กลายเป็นตราบาปประทับแน่นในความทรงจำอย่างที่น่าจะเป็นเหตุผลให้พี่พันธุ์ศรกินเหล้าหนักกว่าตอนพ่อแม่เสียด้วยซ้ำ
4 ?' t5 j6 e7 G; I% {( Q! \
* e/ A& s7 E$ {1 E; a- ]3 S: ]รวมทั้งเป็น... ตราบาป สำหรับน้องคนนี้ด้วย บาป เพราะสุ้มเสียงที่ยังก้องในหัว เสียง คำ เนื้อหากระชากกรอบที่ถูกล้อมไว้ด้วยเส้นด้ายสายสิญจน์ขาดสะบั้น ปล่อยให้ไสย หรือพลังมนตราดำมืดในโลกแห่งจินตนาการใดๆแผดอำนาจรุกล้ำเข้าแผลงฤทธิ์สู่โลกแห่งความเป็นจริงทั้งที่ถูกกักขังแน่นหนาล่วงเลยมาเกือบจะสองปีตั้งแต่พี่ชายร่วมสายเลือด หวนกลับมา บททดสอบอันแสนร้ายกาจ ... ได้เริ่มขึ้นแล้ว
6 G9 [+ q2 ~8 r$ ^# Z2 H0 u% x- K8 n
1 h% |3 n0 _; j# H; r1 tระยะเวลาเกือบเดือนหลังมีคนเสียชีวิต เป็นคนที่ 3 ในบ้านหลังนี้ของพวกเรา พี่พันธุ์ศร ไม่เคยย่างกรายเข้าห้องนอนชั้นล่างอีกเลยอีกทั้งยังมีอาการนอนละเมอส่งเสียงดังลั่นข้ามมาถึงห้องข้างๆที่เป็นห้องนอนน้องชายคนนี้เหมือนต้องการระบายความรู้สึกในใจต่อแฟนสาวที่คบกันมาหลายปีจนเกือบจะได้แต่งงาน 2 r/ j R" }8 b. O
"ซายน์ พี่ขอโทษพี่ขอโทษซายน์...พี่ขอโทษ...ขอโทษ" ' h, x/ A# g4 k% H! f
แทบทุกคืนเช่นกัน ที่อีกคนข้างห้อง...ระบาย เร่งระบายตัวตนเข้าสู่พันธนาการอันร้อนรุ่มระบายแรงเร่าร้อนดั่งวิญญาณตกลงสู่ขุมนรกอันร้อนเร่ารุมเร้าระบายพร้อมตราบาปแห่งประโยคเสริมแต่งตามจินตนาการต่อจากสุ้มเสียงรัญจวนกึกก้องไม่ลืม
* T4 _7 k% }/ P; r1 T' Q# B4 V( n"เอาเลยพี่จ๋าาาา….พี่พันธุ์ศรเข้ามาเลย...เข้ามา เข้ามาให้หมดเลยพี่...หนูจะรับแทนพี่ซายน์เอง อ่าาาห์!!!" มโนจริตของพันธุ์อภัย เลยเถิดไปได้แค่แอบล่วงล้ำด้วยสองตาสองหู แต่กลับไม่กล้าพอเพราะกรอบที่เขากล่าวขานว่าศีลธรรมอันดีงามอันช่างจะขัดแย้งกับธรรมชาติของความเป็นมนุษย์อย่างเหลือร้ายจึงทำได้แค่เสพสมอยู่กับจินตนาการของตัวเอง + M ]/ w4 }( _7 N/ v& _1 Y
ความเชื่อทางไสยศาสตร์ คำตอบที่ลงตัวที่สุดในทุกปัญหาที่มนุษย์ยังหาคำตอบไม่ได้เพราะสิ่งนั้นไม่ต้องการกระบวนการพิสูจน์ ขอแค่เชื่อ มันก็มีอยู่จริงและบันดาลเรื่องชั่วร้ายได้ทุกอย่างคำตอบอันฝังรากหยั่งลึกแทบจะเป็นความเชื่อหลักของพุทธแบบไทย : F# B5 V. y- o
"มีคนเล่นของใส่แฟนเจ้านาย" "โดนของเขมร จนหัวใจวายตายคาบ้าน" "คนหนุ่มเบญจเพส ของมันแรง...เผลอๆดวงกินเมียด้วย"
( n5 n4 z' Z, `เมื่อไม่มีคำตอบและปัญหาบานปลายคำร่ำลือพวกนี้ก็เริ่มสะพัดหนาหูจากปากบรรดาพี่ๆ คนงานในสวนตามวิถีชุมชนแนวตะเข็บชายแดนที่รายล้อมด้วยเทือกเขาสูงแบ่งอาณาเขต ไทย กัมพูชา : R( E/ V" \# V7 F U5 K" L' X
) L) l! {: o# v' d" u, L
7 d4 ~; c8 P/ e' w gหลังเกิดเรื่องทีแรกเรากะจะไปเล่าความจริงจากสิ่งที่ได้ยินให้ปู่กับย่าฟัง แต่พอมานั่งคิดไปคิดมาก็กลัวว่าจะไม่มีใครเชื่อ แถมจะมีคำถามตามมาอีก กับอีกเหตุผลสำคัญภายใต้ห้วงดำฤษณาอันมืดมิดที่ดูเหมือนว่าทุกความเป็นพี่ชายที่ชื่อ พันธุ์ศรทำให้ผู้ไม่มีโอกาสได้สัมผัสลิ้มลองกำลังเป็นฝ่ายถูกลงทัณฑ์จากอำนาจไสย หรือมนต์ดำแห่งของขลังเขมรตามคำร่ำลือไปเสียเองและพลังงานไร้รูปร่างเหล่านั้นได้ต่อกรกับความปรารถนาของน้องชายอย่าง พันธุ์อภัยจนพ่ายแพ้ราบคาบ * k7 K: T% P: [2 J! W
\3 L$ @5 P E0 }..."ไอ้เจ้าไพน์ อยากพิสูจน์ให้เห็นกับตา" ... อยากพิสูจน์ให้รู้ว่า...ของขลัง ลูกผู้ชายเสี้ยวเขมร วัย 25ปี 9 เดือนกว่าอย่างนายพันธุ์ศร อรุณรุ่ง จะร้ายกาจเพียงไหนถึงขั้นสามารถ
Y1 U9 Y r) W& r8 y- M4 R1 \5 e9 K6 E
...สังหารคนๆหนึ่งได้ ในแค่เสี้ยววินาที & L2 k# \6 ~# ?: [0 `' Y& x( [9 t$ g
# J) i8 k8 f3 f" t% m2 I! T
5 B6 P( l. l3 C
& K5 S: `7 M, X" N
: I# g4 S; }9 y' o1 r! J: h S
4 m2 r5 M" c; S$ o# g0 T | 
ค้นหาสมาชิก
โพสต์ 2023-2-21 06:13:04
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
การ์ดสีสัน
โพสต์ 2023-2-21 06:56:29
โพสต์ 2023-2-21 07:25:01