แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย 3009 เมื่อ 2023-2-21 07:18 7 P( H/ [7 o5 c6 a+ M) u
% n1 m8 G0 B! g; ^
ปฐมบท
+ M4 q# j& n" f; c3 ]: \$ c( f$ P
4 S0 N) y" v% B' h/ [, V ~! `
4 M+ S# u7 V& y% u# s9 i" ^5 ?* o( J2 b# }; d
# }6 y' g) v8 G9 E* G, d
(มีขายเป็นe bookฉบับล่าสุด ในmeb กับ readandwrite และในธัญวลัย ...กดsearch ลิขิตฟ้า บัญชาใจ ... (มี ... ด้วยนะ กับหน้าปกใหม่ตามนี้))
; N. m) R) K# \' C* Y8 R/ u4 \- |* s' x. w
( O p& e* X5 p0 b) w& Tต้นไม้สักต้นกว่าจะผลิใบ ผลิดอกออกผลให้ได้ชื่นชม ต้องผ่านการประคบประหงมตั้งแต่คัดสรรเมล็ดตามด้วยบ่มเพาะจนงอกออกเป็นต้นกล้า และเมื่อวันเวลาเหมาะสมก็เริ่มผุดใบแท้ทดแทนกลีบอ่อนแออันเปราะบาง ก่อนก้าวเข้าถึงวัยเติบโตต้านพายุฝน จำทนแดดกร้าน พันธุ์ไม้เล็กๆ ต้นหนึ่งที่กำลังเริ่มเติบใหญ่ใต้ร่มเงาแมกไม้น้อยใหญ่หลายหลากและแม้จะผ่านแรงท้าทายแห่งสายกระแสชีวิตมาบ้าง หากคงถึงคราที่ฟ้าได้ลิขิตอีก...บททดสอบสำคัญ
# T6 ]" |. p, y$ }. T! u d
b6 M0 e' U2 K+ ~$ T; i
d; k4 @; |) |4 |7 E$ Dพันธุ์อภัย อรุณแรก ...ไพน์ หลานชายอีกคนของตระกูลชุมชนเชื้อสายเขมรผู้สืบทอดผืนแผ่นดินมรดกจากบรรพบุรุษรายรอบเทือกเขาบรรทัดอย่าง... เรา เด็กชาย ที่เพิ่งเปลี่ยนคำนำหน้ามาเป็นนาย เมื่อ3ปีก่อน , u" b5 `) r# T; _
9 }* Z# G. h$ v" m6 Y! T/ Q! D
ไอ้เจ้าไพน์...อย่างที่พ่อกับแม่ใช้เรียกลูกชายคนสุดท้องหัวแก้วหัวแหวนคนนี้ตั้งแต่จำได้ใช้ชีวิตอย่างไม่ทุกข์ร้อนออกจะสุขสบายด้วยซ้ำกับตระกูลธุรกิจค้าผลไม้ที่สืบทอดกันมาตั้งแต่สมัยปู่ทวด ซึ่งแต่ละครอบครัวถูกจัดสรรปันส่วนการครอบครองทั้งที่ดินและหน้าที่ชัดเจน การวางแผนอย่างดีนั่น ทำให้แต่ละบ้านของตระกูลอรุณแรกที่มีญาติพี่น้องสายเลือดเดียวกันร่วมครึ่งร้อยอยู่ได้อย่างมีความสุขตามอัตภาพภายในอาณาเขตร่มรื่นกว้างใหญ่ประกอบด้วยบ้านต้นตระกูลหลังใหญ่ของ ปู่กับย่า กับ บรรดาลุงป้าน้าอาปลูกรายรอบในระยะคงความเป็นส่วนตัว หนึ่งในนั้นคือบ้านคอนกรีตสองชั้นรูปทรงยอดฮิตเมื่อหลายสิบปีก่อน ที่ตอนนี้เหลือสมาชิกในครอบครัวแค่ พี่ชาย น้องชาย
* U5 @. @% @* z4 m
$ u; O% w5 J: ?/ _. r! f+ Jกับ ...ปฐมบทแห่งบททดสอบที่เพิ่งผ่านพ้นของลูกชายทั้งสอง เมื่อไม้ใหญ่ผู้ให้กำเนิดอย่างพ่อและแม่ เพิ่งล้มหายตายจาก ปล่อยทิ้งให้ต้นไม้ต้นหนึ่งที่ยังแค่เริ่มผลิดอกกับอีกต้นเติบโตมาถึงช่วงเริ่มแตกยอดอ่อนปลายกิ่งใช้ชีวิตใต้ร่มชายคาบ้านหลังนี้ร่วมกัน + p7 c% N& v$ B% F6 C P
วันคืนอันแสนร้ายกาจ กับช่วงเวลาปีกว่าๆที่ความทุกข์เริ่มมาเยือน และเบียดเปียนความสุข เปรียบราวต้นไม้เล็กๆที่เคยอยู่ใต้ร่มเงาไม้ใหญ่ แต่วันหนึ่งกลับต้องมาผจญแสงแดดแผดเผาเผชิญพายุสายลมกระหน่ำ
# o* M1 [! K" x" b; {, p$ C1 P% e) {( T: |! V
เด็กน้อยที่แม้จะทุกข์แค่ทางใจไปเพราะความเดียวดายความเหงาจากการไร้ที่พึ่งพิง แต่การที่ถูกอบรมเลี้ยงดูมาให้รักตัวเองเก่งจนถึงขั้นเอาแต่ใจด้วยซ้ำ การที่ประกอบตัวเองจากการแตกสลายง่ายเมื่อไม่ได้อย่างที่ต้องการก็มักจะเปลี่ยนไปร้องขออีกอย่างแทน ; ?8 H4 a0 s/ D+ t0 u+ [
9 z! W5 |! D8 v" w5 }; @
# @) Q& w. j5 |: J7 I6 i$ k
พันธุ์อภัย ดูเหมือนไม่ต้องการความรักจากใคร 7 X v) E6 M% c, | h9 C- B Y
สิ่งมีชีวิตที่รักตัวเองได้ กอดตัวเองเป็นกับภาพลักษณ์อันเข้มแข็งในสายตาคนในครอบครัวแต่ภายใต้ความนิ่งเงียบเป็นปรกติของเด็กไม่ค่อยพูด ไม่ค่อยแสดงออกคนนี้ได้ซ่อนความโหยหาใครสักคนให้มารักอย่างร่ำร้องอ้อนวอนไว้อย่างแนบเนียน ทว่าคนคนนั้น คนที่ต่างกันสุดขั้วและทำตัวราวกับเป็นแสงแดดคอยแผดเผาเป็นสายลมคอยพัดพาให้โยกไหวไร้ทิศทางตั้งแต่จำความได้
" T; T5 j" v% v8 z2 b! F( {4 V1 ]5 Y" i x
พี่ชาย...ที่ต้องมาใช้ชีวิตด้วยกันเต็มตัวในบ้านหลังเดียวกัน ; Z/ e6 q& J; J% Z4 T
..." ทำไม๊ ทำไม??? ชีวิตที่เริ่มจะเหงา จะยาก อยู่แล้ว ต้องยากขึ้นไปอี๊ก!!!...ให้ตายเถอะไอ้เจ้าไพน์"...
2 @2 s8 z7 B5 a7 M2 i, C
( l' z8 I0 f4 b" C3 c- L
/ X: K3 K+ n& `3 a4 T
2 K2 o1 ^& k+ W/ f) K# g* @! x$ c0 R4 C6 s, N
คนน้อง...นิสัยติดหวานเเต่เด็กจนพ่อแม่ในฐานะผู้ปกครองคนก่อน ทำใจยอมรับได้นานแล้ว คนละขั้วกับ คนพี่... ผู้ก้าวเข้ามาทำหน้าที่ผู้ปกครองคนใหม่พี่ชายแพทเทิร์นผู้ชายแท้ๆ นิสัย ภาพลักษณ์ ดิบ เถื่อน กักขฬะ หยาบคายและการแสดงออกถึงความไม่ชอบใจ ชัดเจนด้วยการดุด่า เสียดสี หาเรื่องแกล้งเรื่องด่าทอสารพัดจะสรรหามาตั้งแต่จำความได้ Y- d$ x+ H: U5 J7 Z
8 D7 C1 d3 D0 F* b2 t
9 u4 [8 Z% R% j
& a. D+ y4 i# ~0 Q
เรา...ถูกตีตรา
& }8 }( `( m9 n- a; P" L
& n- t, D# e6 T& d* eไอ้เจ้าไพน์ อยู่ในฐานะความแปลกปลอม ความไม่คุ้นเคยความไม่เข้าพวกสำหรับพี่พันธุ์ศร แต่โชคยังเข้าข้างที่มี ปู่ กับ ย่ายังคอยดูแลหลานทั้งสอง เป็นฝ่ายคอยปราม คอยห้ามเพราะญาติพี่น้องทั้งหมดดูเหมือนจะเข้าใจและยอมรับในสิ่งที่เรา ...เป็น
/ s% ^* k( U, @% pพี่ชายร่วมสายเลือดเจ้าปัญหา ที่อายุห่างจาก...ลูกหลงอย่างน้องชายคนนี้เกือบ 9 ปี พันธุ์ศร อรุณแรก หรือ ...พี่พันธุ์ศร... * }6 W4 s) @( z, n: p9 Y# y
หนุ่มเข้ม ไม่แน่ใจว่าได้เชื้อพ่อมาเต็มๆด้วยความเป็นลูกหลานคนพื้นถิ่นเชื้อสายเขมรหรือยังไง??? เพราะช่างจะตรงข้ามเหมือนออกมาจากคนละท้องแม่กับเราผู้รับกรรมพันธุ์ลูกสาวร้านทองในตัวจังหวัดมาโดดๆยิ่งรูปร่างสูงใหญ่เกือบไม่พ้นขอบประตู ไล้หนวดเคราอ่อนๆบนผิวเนื้อสีน้ำผึ้งคล้ำของพี่ ต่างกับน้องตัวน้อยๆ ยืนเต็มที่ยังไปได้แค่หัวไหล่ผอมบางแต่ไม่ถึงกับผอมกะหร่อง มีดีที่ตัวขาวเนื้อเนียนแทบไร้เส้นขนแต่แรกเกิดจนทุกวันนี้ ทุกองค์ประกอบของหลานชายคนโตเจ้าของสวนผลไม้หนึ่งในเจ้าใหญ่ของจังหวัดนับว่าเป็นจุดสนใจของบรรดาสาวน้อย สาวใหญ่ รวมถึงสาวเทียมทั้งหลาย แต่ก็ยังดีที่พี่พันธุ์ศรรักเดียวใจเดียวกับแฟนสาวหน้าหมวยที่คบกันมาตั้งแต่สมัยเรียนมหาวิทยาลัยที่กรุงเทพจนพอกลับมาอยู่ที่บ้านเต็มตัว ทั้งคู่ก็ยังแวะเวียนไปมาหาสู่กันเนืองๆโดยผู้ใหญ่ทั้งสองฝ่ายก็รับรู้ แค่ยังไม่ได้ตบแต่งด้วยเหตุผลที่เคยให้คำสัญญากับพ่อแม่ในช่วงสุดท้ายของคนเป็นมะเร็ง ว่า
5 [6 Q( y3 s& Q; `8 D) j- Q& Yจะแต่งงาน ...หลังน้องจบมัธยม
; L$ J0 G8 G" q2 Qที่ว่ามา คือข้อดี แต่ใครหน้าไหนบนโลกกลมๆใบนี้จะสมบูรณ์แบบขนาดนั้น เพราะข้อเสียที่ขอเรียกว่า แย่หลังพ่อแม่จากพวกเราไปปีกว่านอกจาก ..." เมื่อไหร่จะเข้าใจ ไอ้เจ้าไพน์ซะที"... และยิ่งหลังปฐมบทแห่งบททดสอบพี่พันธุ์ศรก็เริ่มกินเหล้าเมาเละเทะทุกวันหลังกลับจากทำงานในสวนทั้งที่ก่อนหน้ามีแค่ประปรายตามโอกาส สำคัญคือเริ่มออกอาการ ไม่ชอบใจ...ความเป็นเรา หนักถึงขั้นเหยียดด้วยคำพูด สีหน้าท่าทาง การกระทำบ่อยขึ้นเรื่อยๆ กว่าที่เป็นอยู่ก่อนแล้ว
0 }4 j1 P* m: t" n |/ w
& I3 ~- b4 _& f. e5 I5 ?5 p/ k8 r, c* l- l `& J
0 k$ E& A' s, }4 i9 C* T; I }4 v7 M) J. G; u# a
; a; d1 i' F* J( w7 aดึกสงัดคืนนี้ ก็เหมือนเคย...
: u6 x: s; X% X# f8 g% \; `6 ]' g! ^2 N$ y* O
"ไอ้ไพน์!...ไอ้ไพน์! เปิดประตูเว๊ย!!! เอ็งเสือกล๊อกทำห่าไร" แหกปากลั่นไม่มีคำว่ามารยาท นั่นแหละ...พี่เราของแท้ เสียงตะโกนลั่นบ้านช่วงดึกๆโชคยังดีที่บริเวณบ้านอยู่ห่างจากอีกหลายหลังในละแวกอาณาเขตตระกูลพอสมควรเลยไม่ไปรบกวนลุงป้าน้าอามากนัก ที่สำคัญสุดบ้านปู่กับย่าหรือที่เรียก...บ้านใหญ่ บ้านต้นตระกูลที่อยู่ใกล้บ้านหลังนี้ที่สุดแต่ก็ยังห่างออกไปพอสมควรจนน่าจะไม่ได้ยิน 1 w( f& J/ j6 t! ?$ C& q% ~
..."ไม่ได้ยินไรละ แหกปากขนาดนี้...แต่ดีที่ปู่กับย่าหลับไปแล้วไม่งั้นเป็นเรื่องอีกจนได้"...
. h: \# h4 {6 _3 Y+ ~/ G5 p% V) U$ \, {2 X9 \8 D9 P
- d0 r/ a, i; p1 u& R5 p, J
"โอ๊ย!!!เงียบๆเถอะ... หนู รู้แล้วพี่พันธุ์ศรรอแป๊บหนึ่ง" ได้แต่คิดแล้วส่ายหัว ก่อนพูดออกมาอีกอย่างด้วยคำแทนตัวและ คำเรียกอีกฝ่ายปกติด้วยสำเนียงภาษาไทยกลางที่เฉพาะบ้านเราใช้ไม่ใช่อย่างภาษาพื้นถิ่น ไม่งั้นคงได้ตะโกนกลับว่า...เหียพันธุ์ศร
* z$ E. j6 Y' O9 v+ H5 M7 v' [) q4 ^& h4 W
9 s9 {8 J: l: R' Mน้องชาย ที่จู่ๆกลับจากโรงเรียนเข้ามาบ้านปุ๊บก็เริ่มปวดหัว เวียนหัวเหมือนมีมือที่ไหนมารุมบีบทั้งหัว แถมพากันจับควงจับหมุนไปมาอย่างที่รู้สึกได้ชัดเจนเลยว่าไม่ต่างจากครั้งแรกที่เคยเป็นเมื่อนานมาแล้วจนต้องรีบประคองสังขารขึ้นห้องนอนตัวเองที่อยู่ชั้น2 แต่ก็แปลกที่ผ่านไปสักพัก ...หายเองเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น!!!
/ {* ]9 x: ?% d' W
$ ~1 ] ~/ z8 q, vเด็กน้อยที่ยังสวมชุดนักเรียน เชิ๊ตขาวแขนยาวผูกเนกไทสีน้ำเงินกางเกงขายาวสีดำตอนเพิ่งหายรีบจัดการอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าให้สบายตัวขึ้นแล้วมานั่งเล่นอินเทอร์เน็ตส่องนั่น ดูนี่ เรื่อยเปื่อยตามประสา ก่อนต้องรีบลงบันไดไปชั้นล่างเพื่อไม่ให้อีกคนส่งเสียงดังกว่านี้ ส่วนไอ้ที่เงียบๆ ไปไม่ได้สำนึก หรืออะไร ...นอนสลบบนชานหน้าบ้าน & Q. L; s* y7 ^- g- v. p: ^
+ K$ z- n% e& v6 [) r2 K9 j
$ b( l5 |# v. G5 q9 m% D"เมาเป็นหมาอีกละ!!! ...ไอ้พี่หนวด" เด็กผู้ชายที่ร่างกายแทบไม่มีเส้นขนนอกจากบางจุดบ่นเหมือนทุกทีด้วยคำเรียกแทนเวลาไหนที่พี่ชายผู้ไว้หนวดเคราอ่อนๆไม่ได้รกรุงรังเหมือนพวกฤๅษีทำตัวน่ารำคาญจัดก่อนจะเข้าไปใช้ความพยายามสุดใจขยับคนตัวหนักๆมาพร้อมกลิ่นเหล้าขาวเริ่มตลบอบอวลหนักข้อ ชวนเวียนหัว เหมือนอาบแอลกอฮอล์มาเอง "มาวว มเ เมาววววออาออาอะไรแล้วเอ็งเรียกใครไอ้พี่หนวด รีบพากูเข้าบ้านเร็ว อิน้องตุ๊ด…เวร เกิดมาเป็นน้องกูเสือกเป็นตุ๊ด.…."
+ K9 y9 Z+ k/ ^7 v/ mทำมีแรงเถียงกลับ และแค่คำเรียก...เอ็ง กับน้องชายแทนตัวคนพูดว่า...กู ทุกครั้ง ยัง...ยังไม่เท่าไหร่!!!
+ K/ p6 l, @6 Z2 r8 r# T4 H* B9 k/ F$ z( \! L
แต่น้ำเสียง พร้อมคำเหยียดแสดงนัยเชิงลบชัดจนไม่รู้จะชัดยังไง ด้วยคำที่ยังถูกใช้อย่างดาษดื่นทั่วไปในสังคม และยังคงผลิตซ้ำคำเหล่านี้ทุกครั้งที่เจอหน้ากันทีไรหาเรื่องทะเลาะหาเรื่องกัด เรื่องด่า ดูถูก ด้อยค่าสารพัดกันได้ทุกวี่วันจนเอือม จนชินจนชาตั้งแต่จำความได้มาจนบัดนี้ ไอ้เจ้าไพน์ก็ยอมทำตามจะคำสั่ง หรือ คำขอ ...ก็ไม่แน่ใจเพราะเจ้าความเป็นเด็กในปกครองค้ำคออยู่นี่สิ!!!
; K- J% e1 o0 R
/ `* }% ?" X$ X- H7 i8 t; y" `
: [: N2 g# s6 ]" Z. t) F: uแล้วถึงจะเกือบ...จริง อย่างพี่ชาย แขวะ น้องชาย แต่เรา ก็ไม่ได้ออกอาการตุ้งติ้ง สาวแตก วี๊ดวายอะไรหรือฝันอยากเปลี่ยนเพศสภาพตัวเองอาจจะมีแค่รูปลักษณ์ภายนอกไม่ได้มาตรฐานเด็กวัยรุ่นผู้ชายสมัยนี้เหมือนคำจำกัดความว่า
- f n2 W; I9 r( K7 h7 n& I
7 f; G9 T1 G5 x }$ p c! w' |8 T) y4 _3 [. _' e5 ^
Gender nonconforming หรือ คนที่แสดงออกทางเพศไม่ตรงกับบรรทัดฐานของสังคม ง่ายๆ ...ไม่แมนพอ ด้วยรูปร่างโปร่งเนื้อตัวผอมเพรียว ตัวเล็กบาง บุคลิกเรียบร้อย พูดจาสุภาพไม่เคยหยาบคายและไม่เล่นกีฬาอะไรทั้งนั้น
6 R* A/ l8 H* S. I$ l! `) Eพ่วง Sexual orientation หรือ รสนิยมทางเพศส่วนตัวอย่าง ...ผู้ชายที่ชอบผู้ชาย $ ^0 f, G% G, J
) E1 _' J9 d3 r; t6 E( ?
8 X% Y6 w1 i8 n: m) u! c! [$ a- xทันทีที่ผิวนุ่มนิ่มบดเบียดผิวแน่นๆทุกเซลล์ประสาทบนร่างความสูงสุดปลายเส้นผมยังไม่พ้นไหล่ได้ถูกก้อนถ่านบ่มความร้อนจนแดงไหม้ย่างสดอยู่ เหตุผลปิดบังซ่อนเร้นไว้ในส่วนลึกที่สุดในหลุมสีดำฤษณาแห่งห้วงหัวใจตั้งแต่การกลับมาร่วมชายคากันอีกครั้งเหตุผลที่ทำให้พันธุ์อภัย ผู้ถูกกดความเป็นตัวตนความเป็นคนลงไปให้ต่ำกว่า
U g$ N- b4 Z8 F1 {4 w! D" ~1 K: F) T& {$ ?
... "จะดุ จะด่า จะเกลียดมากกว่านี้ยังไงไอ้เจ้าไพน์...ยอม"...
( r2 [6 @8 H' j% {- uเหตุผลจาก บททดสอบ ...บทใหม่ สำหรับวัยรุ่นวัยฮอร์โมน วัยเรียนรู้และพร้อมที่จะค้นหา และก็เพราะความต่างทุกมิติทั้งความสูง น้ำหนักตัวมวลร่างกายชนิดคูณสอง คูณสามเท่า ทำไอ้เจ้าไพน์ออกแรงเกือบเหนื่อยเปล่าเพราะสารร่างพี่พันธุ์ศรยังไปไกลได้แค่จากหน้าบ้านเข้าในบ้านระยะพ้นบานลูกกรงมุ้งลวดด้านในที่เพิ่งเลื่อนปิดพร้อมประตูไม้คู่หน้าบ้าน ! V# G$ t; [- ~; O" z' ?
! D. V/ E& H$ o x- J9 jลากแขนก็แล้ว ลากขาก็แล้ว ...มาได้ไม่ถึงเมตร
/ m5 I- \, I# \ |1 s/ L
6 ]3 y3 p7 l" h& x2 wปกติ เวลาพี่เราเมาหนักเบอร์ต้องหิ้วปีกลากมาขนาดนี้เพื่อนพี่หรือบรรดาคนงาน...ก๊วนสุราก้าวหน้า จะอยู่คอยช่วยแบกขึ้นห้องเสมอแต่วันนี้หายหัวหมดคงเพราะฟ้าฝนเริ่มตั้งเค้าว่าจะลงหนักไม่น้อยช่วงใกล้จะเปลี่ยนฤดู 2 G. D2 v j* l! x! O$ \$ ?
... "ปล่อยนอนแบบนี้ให้เข็ด "...
$ O7 K' t( H R; U" ~6 H% x5 I0 S+ Z' ?, H
คิด เดินอ้อมมนุษย์พี่ที่ยังนอนคว่ำน้ำลายยึดอยู่ไปคอยเช็กว่าปิดประตูหน้าต่างทุกบานครบลงกลอนแน่นดีแล้วทุกบานตั้งแต่หน้าบ้านจรดหลังบ้าน แต่พอแค่จังหวะหันกลับปรากฏว่าความสูงเหมือนนักบาสกล้ามเนื้ออดีตนักกีฬาฟุตบอลระดับภาคและนิสิตคณะวิทยาศาสตร์การกีฬาที่ต้องมาทำงานใช้แรงในสวนผลไม้ทั้งวัน 5 t" D, `/ i# Z# D/ `' ^
พี่เรา พลิกตัวนอนแผ่ไปเรียบร้อย... "ดีที่ยังรู้จักสูดน้ำลายกลับเข้าที่เข้าทาง"...
! ~( E$ C2 C1 D
3 Z0 c/ W0 E( p1 a3 O% V& T9 ]" y5 L; K2 H2 |/ f$ e6 m
ใบหน้าคมเข้มของลูกเสี้ยวได้ฝั่งเขมรมาเต็มๆที่ยังนอนนิ่ง ศีรษะทุยสวยไล้ปอยผมสั้นๆ เส้นหนาดำขลับปรกรกหน้าผาก ผิวท่อนแขนเนื้อแน่นลามเส้นเลือดปูดอย่างคนแบกหามลังผลไม้ที่มียิมส่วนตัวในบ้านรอดพ้นจากการปิดบังโดยขอบแขนเสื้อเงาวาวสะท้อนสู่สองตากลมโตเรียวไปทางหางตา กล้ามแขน บวกกับความจะหด หรือผ้าทิ้งน้ำหนัก??? ของเสื้อฟุตบอลสีฟ้าเข้ม สกรีนหมายเลข ...9...ฟอนต์ตัวเลขตัวโตกลางอกกว้าง * w, H1 Z! z) J/ f9 M1 z% L7 f
3 y$ V. c. C' n) l& ^* P0 tน่าจะเสื้อหดแหละ!!! ... ' d8 _3 Z G& M: V; E+ ]- }! T
1 F& w/ n+ {3 Q# D2 P& Lและความหดของเนื้อผ้าจนแนบไปกับผิวทุกส่วนเป็นเส้นโค้งนูนเดียวกันของร่างกายยามที่ไม่มีเสื้อฟุตบอลตัวนี้ช่างบีบรัดขับมวลเนื้อเป็นก้อนฟูชัด ชัดเจนจนสองติ่งชูบนเนินนั้นแทบทะลุออกมา พอๆกับลอนคลื่นเนื้อกลางลำตัว ที่กำลังขยับร่ายรำการกระเพื่อมไหวแห่งท่วงทำนองจังหวะลมหายใจถี่ หนัก หายใจเข้า ทุกมัดกล้ามนูน หายใจออก กลับไปราบเรียบ 9 t' J/ G7 K) ?' n- O. ]: g
9 c& n0 M5 E3 F- R2 b( D9 s" O
/ n* L/ O8 @6 S0 Y7 K' V- h. C9 U% T
เอือก!!!... 7 C; y, W" D$ Y+ O
2 O- l k* n3 g C0 u. Y+ {( q
) [) k1 ^' R6 w# R. i& Z4 R
! [0 w( t& g* B% |. X, Vเสียงกลืนน้ำลายจังหวะลูกกระเดือกบางแทบไม่เห็นขยับกลืนของน้องชาย ร่างกายคล้ายถูกสะกดด้วยอำนาจไสยเวทมนตร์คาถา มนตราของเรือนร่างกระเพื่อมแสดงความมีชีวิตใดๆ ให้ไล้สายตาลาม พี่ชายใต้แสงโคมไฟเพดานให้แสงสีขาวสว่างจ้าสาดสะท้อนเนื้อตัวบนพื้นกระเบื้องเซรามิกลายไม้ ความศักดิ์สิทธิ์ของรูปร่างงามสง่าและสถิตนิ่งทำให้สองหน่วยตานี้ศิโรราบ มวลพลังงานมีเลือดมีเนื้อ มีชีวิต จากเสื้อพอดีตัวจนเป็นเส้นเดียวกับรูปร่างท่อนบนยามปลดเปลือยร่ายรำออกมาให้ลำคอเเห้งผากต้องขยับลูกกระเดือกบางๆ กลืน... เอือก อีกรอบและไม่ใช่ครั้งเเรกที่รู้สึกแบบนี้กับพี่ชายตัวเอง เเต่เป็นครั้งที่เท่าไหร่ก็
! n- W- g: y1 [( ?6 c7 P5 i1 G! ^8 C7 a$ T1 _ w; V/ @, o. V
..."อย่านับเลยเอาง่ายๆ ...แทบทุกวัน" ... ; f2 `; A* S" W" U8 n; ~( G& E
- s- A& S( w8 _7 }และเริ่มนับหนึ่งตั้งแต่พี่พันธุ์ศรย้ายกลับมาอยู่ที่บ้านเต็มตัวเมื่อปีกว่าที่พันธุ์อภัยเคยพยายามคิดหาสาเหตุ ที่ทำให้ความรู้สึกที่มีต่อพี่ชายตัวเองบิดเบี้ยวไปได้ขนาดนี้
* B) J; h, J$ i9 f) k9 s3 tผ่านมาจากนับหนึ่งถึงนับที่เท่าไหร่ไม่รู้พอสรุปได้ว่าอาจเพราะความผูกพันที่เริ่มลึกซึ้งขึ้นของคนในบ้านที่ตอนนี้มีกันแค่สองคน หรือจะด้วย น้อง ที่ห่าง พี่ไปเกือบ 5 ปี ช่วงพี่พันธุ์ศรไปเรียนมหาวิทยาลัยที่กรุงเทพมีกลับบ้านปีๆหนึ่งแค่ไม่กี่วัน แล้วจากนั้นก็เริ่มทำงานที่นั่นอีก # ^' A4 O/ G: t0 Z
ไม่งั้นก็... ฮอร์โมนวัยรุ่น ที่กำลังเปลี่ยน??? - N t& R" Z. o6 ]; |8 Z
หรือ...ของมันใช่???... เหตุผลข้อนี้ที่เหมือนจะไม่มีเหตุผลเอาเสียเลยแต่กลับคือเหตุผลสำคัญที่สุดด้วยอาการคล้ายเหมือนตกอยู่ในภวังค์ หัวใจเต้นรั่วหายใจสั้นถี่ มือไม้เย็นเฉียบทุกครั้งที่คนคนนี้อยู่ตรงหน้า - p# b* C5 l! L8 P' L+ L; j
. t3 R: p2 K, i$ ^! A! o
/ p: t( I/ \/ g" ~
แต่ที่แน่ ยิ่งกว่าแน่ ... ตอนพี่พันธุ์ศร ที่แสดงออกชัดเจนว่าเป็นพวก Toxic Musculinity หรือการรังเกียจคนรักร่วมเพศเดินถอดเสื้อโชว์กล้ามเนื้อไหปลาร้า ลามมาลาดไหล่กว้างๆ ลงแผงอก หนา เต็ม ตัด ชัดแต้มสองป้านนมคล้ำกว่าสีผิวน้ำผึ้งเข้มทั้งตัวขยับแขนแต่ละทีท่อนแขนผุดปล้องลูกแน่นๆ ไล้เส้นเลือดปูดยิ่งไล่สายตาลงแผงหน้าท้องแกร่งอุดมด้วยกล้ามเนื้อเป็นลอนลามไรขนอ่อนไล่จากหลุมเล็กพากันหลุบใต้ขอบผ้าลื่นสีเข้มบ้างอ่อนบ้าง ตามวัน / n6 n) w0 U! R; R, k+ O( B
" B. ]% P+ N# v) P' tด้วยชุดบอล ...ที่เป็นยูนิฟอร์มประจำตัวแทบจะทุกวัน
0 p% E9 v2 K: {( W! |' k8 \! \3 P: T' @$ a
3 A; P; D7 U0 [: H( Lนอกจากฟุตบอล พี่พันธุ์ศรก็ยังคลั่งกีฬาแทบทุกประเภทและพี่ชายคนนี้ก็ยังปล่อยเนื้อปล่อยตัวจะนั่ง จะนอนตามสบายไม่เคยคำนึงหัวอกหัวใจน้องที่ไม่เคยจะชอบเล่นกีฬาชนิดไหนเลยนี่ยังไม่นับท่อนขาทั้งสองที่ผลัดเผยปลีน่องแข็งแรง ลามเส้นขนรุงรังตามน่อง ขึ้นๆลงๆ ทั้งวัน ... "เดี๋ยวชันเข่า เดี๋ยวยกแข้งยกขาอยู่นั่น"... 5 G/ S; w- \8 U/ r/ E! f
2 _# d$ p9 u% R6 g
3 r8 y9 S8 j% ^สำคัญสุดตรงกลางกาย ... ของขลัง พี่ชายร่วมสายเลือดของที่ออกฤทธิ์บริกรรมคาถาแสดงความขลังศักดิ์สิทธิ์ในทุกการตวัดกวัดแกว่งร่ายรำปะทะผืนผ้ากางเกงฟุตบอลที่บางวันก็ทะลึ่งไม่มีชิ้นในรองรับเนื้อนูนเด่นที่ขดอยู่ในนั้น " d3 y: \0 N* o; i1 L) K$ S- y
6 y0 J* G$ o' ]$ X o# ?* hเอาจริงๆทุกครั้ง เราไม่กล้ามองความงามอันลึกลับน่าค้นหาบนร่างกายคนที่ว่ามาหรอกเพราะกลัวโดนฝ่าเท้านักเตะ แต่ถ้าได้แอบเห็นจะด้วยบังเอิญหรือหลบสายตาไม่ทันเนื้อตัวบางๆก็แทบดิ้นพล่านเหมือนเฉียดอาการหัวใจวายสิ่งที่ทำได้อย่างเดียวคือรีบหนีขึ้นห้องสงบสติอารมณ์ ทั้งตอก ทั้งย้ำกับหัวอกหัวใจ
2 E: c$ }3 U! C/ \- c..."นั่น...พี่...นั่นพี่ชายแท้ๆ...ห้ามคิดอะไรเลวๆ ไอ้เจ้าไพน์" ...
! s. ]7 S* W. ~' M9 d& J4 P! V% @; E( ]9 ^
# P# p, Z. G; B: j' g3 H+ O& X/ `
( s% P- @' T: e$ |6 f
ตอนนี้ เวลานี้ ...ขณะเขาคนนั้นน่าจะไม่รู้สึกตัว
, b" x. k# m1 S7 X+ \
+ _3 k, r% _! s0 k- J3 ^9 @$ e# y/ c. a
อารมณ์ได้กระโดดข้ามเส้นแบ่งผิดชอบชั่วดีสองตาเริ่มไล่มองต่ำ ต่ำ ต่ำลงเรื่อยตามแรงเส้นร่างกายลากต่ำลามทั่วกางเกงยีนซีดๆขาดๆ อีกหนึ่งสไตล์การแต่งตัวสุดโปรดของพี่พันธุ์ศรกางเกงยีนพอดีตัว เนื้อผ้าหนา หนาอัดแน่นจากภายในด้วยมวลต้นขา ปลีน่องอัดแนบเป็นเส้นต่อเนื่องชุดเดียวกับร่างกายท่อนบนจึงไม่แปลกที่จุดทอดสายตาสำคัญนูนโด่งเป็นเนิน ..."ไม่ใช่เนินละ ...เทือกเขาเลยดีกว่า"...
1 M4 g: ]) Y" o& s2 m& B
8 u: H1 b8 K1 w3 B7 _7 i: _
- O7 @( M0 P4 S3 l' p9 H Aฟากฟ้าคำรามลั่นเป็นสัญญาณตามถล่มมาด้วยสายน้ำหล่อเลี้ยงสรรพชีวิต คลอเป็นจังหวะพร้อมลมพายุซัดสาดยอดไม้หวีดหวิวร่างบางที่ได้ตกอยู่ใต้อำนาจเวทมนตร์คาถาด้วยเรือนกายไม่สมปฤดี ทรุดกายศิโรราบโน้มเข่าเนื้อนวลที่โผล่พ้นจากขอบกางเกงสั้น ฝังตรึงลงต่ำกับพื้นกระเบื้องเย็นวาบสะท้านขั้วหัวใจ ความเย็นจากสายฝนด้านนอกความเยือกของพื้นกระเบื้องตรงข้ามเหมือนร้อนเย็น เหมือนหยินหยาง เหมือนชายหญิงเหมือนดำขาว เพราะเนื้อตัวกลับร้อนผ่าววูบวาบหัวใจเต้นรัวตามจังหวะเม็ดฝนกระทบหลังคา และการกระตุกของเส้นเลือดเดือดฉ่า ผิดปกติต่อส่วนโหนกนูนแห่งเทือกเขาอย่างที่เพศสภาพเดียวกันตระหนักรู้รู้อย่ารู้ชัดว่าอวัยวะส่วนนั้นกำลังอัดแน่นด้วยเรื่องราวที่ความปรารถนาของร่างกายมอบให้อัดแน่นเต็มเปี่ยมด้วยแรงปรารถนาตามธรรมชาติอันเกิดจากการสั่งสมด้วยสิ่งปลุกเร้าร่วมกับฤทธิ์แอลกอฮอล์ $ s5 z0 t2 z3 T; [( k2 {
; ~3 [/ f: I; Z4 M
... "นั้นพี่ชายแท้ๆ นะ!!!...หยุด!!!...หยุดเดี๋ยวนี้!!!"... . E& L- \' j4 |# ~
% R4 M& {8 f. Q% ]4 z4 h9 D' \6 _
+ ]0 L) T) y; f- {2 j
ฟ้าผ่าโครมดังสนั่นฟาดสำนึกผิดชอบชั่วดีสำแดงอำนาจขึ้นเช่นทุกครั้งพันธุ์อภัยถึงกับสะดุ้งตัวโหยงรีบฉุดอุ้งมือตัวเองออก อุ้งมือที่ทำตามบัญชาหัวใจนำไปก่อนแล้วทั้งที่แค่ไม่ถึงหน่วยมิลลิเมตรก็จะถึงจุดหมาย เด็กน้อยวิ่งหนีจากทุกสิ่งทุกอย่างตรงหน้าพุ่งขึ้นห้องนอนชั้นสองด้วยหัวจิตหัวใจสะท้านไหวคล้ายจะทะลักพอปิดประตูล๊อกก็ถึงเวลาลงมือปลดปล่อยแรงอารมณ์ที่ถูกทั้งกด ทั้งทับด้วยแรงอัดอั้นตันหัวใจมหาศาลจากสิ่งที่เรียกว่าศีลธรรม 6 v3 j& [. q& z: x2 P; U7 H
/ E; M. M6 _7 a* Tศีลธรรมที่ช่างขัดแย้งกับธรรมชาติความเป็นมนุษย์อย่างร้ายกาจ 1 E4 p" f/ q- {
: e/ _4 A0 D2 j
ร่างกาย ดิ่งสู่ห้วงจินตนาการพร้อมชายหนุ่มผิวน้ำผึ้งเข้มสองหูกาง คิ้วหนาพอๆ กับเส้นผมรองทรงสั้น สองตาโตเรียวไปทางหางตา นัยน์ตาดำขลับสันจมูกหนาปีกบาน ริมฝีปากบนล่างอิ่มเกินพอดีหนวดเครารุงรังตามกรอบโครงหน้าเหลี่ยมออกยาว ! E+ F. Q- ?& Y3 l& E; h
' |! M$ o, }0 a: i; E; n
; B. s' w% R: `
สัดส่วนเครื่องหน้า ...ช่างไม่สมบูรณ์หากเมื่อหลอมรวมกลับ...สมบูรณ์แบบ 5 ? [7 G) t4 G, X# G7 N1 U
8 y9 m$ `% s$ K% B$ m, r8 x1 O
+ x# y! Q( L) N9 O5 I2 zยิ่งสัดส่วนของร่างกายแต่ละชิ้นไล่จากลำคอหนาขนาดรับพอดีกับโครงหน้าแม้จะดูตัน ลาดไหล่กว้างสมคำอกสามศอกท่อนแขนแบ่งสัดส่วนชัดทุกปลีมัด แผงอกอัดสองเนิน ตัด เต็มขึ้นลูกกลมสวยแต้มป้านนมคล้ำดูราวเม็ดช็อกโกแลตริ้วลอนกลางลำตัวตีเป็นแผงแน่นเหยาะหลุมเล็กเป็นจุดเริ่มไล่ไรขนที่รีบหลบใต้ผ้ามันวาวบนเอวร่องสอบเป็นตัววี เส้นสาย รูปทรง มวล มิติ ลงตัวอย่างที่... ใช่มาตลอดจะ 2 ปี ใช่ในทุกหุ่นห้างและมัดกล้ามเนื้อแข็งแกร่งที่ได้มองทีไรช่างดูลึกลับโดยเฉพาะสัดส่วนสำคัญของความเป็นพี่ชายสัดและส่วนอันน่าค้นหาที่ยังไม่เคยผ่านการสำรวจแม้พยายามลองสำรวจด้วยสายตาผ่านสิ่งปกปิดร่างกายไว้ก็ตาม
" X( U$ n( q, Z: [* g$ L1 }: A8 C! C4 a
แต่ทั้งหมดนั่น ไม่ใช่ทุกเหตุผลที่...ใช่ เพราะแค่รูปลักษณ์ภายนอกซึ่งไม่ต่างจากอีกหลายร้อยหลายล้านที่ออกกำลังดูแลตัวเอง ตั้งกล้อง อัดคลิป ใช้ร่างกายตัวเองเป็นสินค้าคงไม่ทำให้อีกคนบนโลกที่ถูกสนับสนุนให้มัวแต่หมกมุ่นอยู่ในโลกส่วนตัวหลังหน้าจอตกอยู่ใต้อำนาจของพี่ชายที่ชื่อ พันธุ์ศร ทั้งหมดนั่นไม่ทำให้พันธุ์อภัย...ศิโรราบ หากไม่เคยต้องสัมผัส 3 A8 h8 D' R) {$ S% z- z
สุ้มเสียง... z. b1 H) L5 e- M: A9 v% U
4 A$ U5 V' \. }+ i" P
0 k8 q+ |- ?" f" P' ?3 b
% a/ F I" {2 ~& Y/ G3 `ความเข้มของเสียง โทน เนื้อหาในประโยค ทำนองทุ้มต่ำทุกสิ่งที่ผลัดบริกรรมจากริมฝีปากอิ่มสุมเปลวเพลิงปรารถนาโหมแผดเผากำแพงศีลธรรม เสียงจากบทสวาส ...พี่ชายและ พี่ซายน์ . A! M2 L$ N; e+ u# ^4 ?* r5 d( m
' p3 w* x% {; `
( F: Q4 [- ]; d8 c, C- N5 ^+ d" f# E' {- t# m X- D7 ^
4 \ I7 _" K6 {7 _: P
วันคืนฟ้าถล่มเมื่ออดีต...เช่นวินาทีปัจจุบัน
$ S s) l. _9 |* f
4 L. K2 U9 j5 L# \ฟ้าประทาน หรือ นรกทดสอบ??? ...ระหว่างเดินลงชั้นล่างเพื่อหาของกินประทังความหิวยามดึกทั้งที่อากาศหนาวจัดเพราะฝนตกหนักทั้งคืนทำเอาเด็กน้อย เดินไปตัวตัวสั่นไปไอ้เจ้าไพน์ที่กลับจากโรงเรียนถึงบ้านจู่ๆก็ปวดหัว เวียนหัวอาการเหมือนมีคนเป็นสิบๆเป็นร้อยพากันเอามือมารุมปีบ รุมกดหัวแล้วพากันจับหมุนจับควงไปมา นั่น คืออาการผิดปกติครั้งแรกในรอบหลายปีของพันธุ์อภัยคนที่แม้รูปร่างจะผอมบางดูจะไม่แข็งแรง แต่กลับเป็นเด็กสุขภาพดีมากตั้งแต่เกิดและเด็กคนที่ว่าเมื่อกลับถึงบ้านก็รีบยกมือไหว้ทักทายแอร์โฮสเตสคนสวยในฐานะแฟนพี่ชายก่อนต้องขอตัวขึ้นห้องไปพัก + |4 V ~0 z* R/ Z7 I
..."ปล่อยให้แฟนที่ไม่ได้เจอกันหลายเดือนเค้า...สวีทหวานกันไปเถอะ"...
- x( i/ N1 `( X1 U9 p
" o `* Z- y+ V" q$ s& T2 l# t- k! a/ e- U) {, o2 h
+ q! n/ L9 n( o
# Q+ k6 ?9 }1 V2 T
, T7 y) L0 S+ n9 T+ v/ o"พี่พันธุ์ศร!!!…เบาๆซายน์เจ็บ…" "อย่าร้องดังสิคะถึงฝนจะตกหนักแต่เดี๋ยวไอ้ไพน์มันได้ยิน…" "ก็ซายน์เจ็บจริงๆนะพี่...อย่าเพิ่งเข้ามาหมด" "อีกนิดเดียวเอง….อีกนิดนะซายน์ไม่ถึงครึ่งเลย"
; T/ E8 K; d1 J3 r: ^+ i; u0 j' f
, u" z6 }. o/ o3 t2 @ r% D2 z' u) F' kเคยฟังเพลง หรือได้ยินอะไรแล้วเหมือนทุกองค์ประกอบทุกไวยากรณ์อันฮึกเหิมในนั้นซ่านซึมสู่โสตประสาท...นั่นแหละที่ไอ้เจ้าไพน์กำลังได้ยินตอนนี้ ที่บังเอิญได้ยินได้ฟังตอนนี้เป็นเหมือนมวลของความรู้สึกพากันปะทะทั้งที่เป็นแค่เสียงแว่วแผ่ว...แต่ทำไม??? กระจ่างชัดทุกคำ...เต็มสองหู แหล่งที่มาของเสียงแค่ลอดผ่านช่องใต้ประตูไม้แคบๆของห้องนอนชั้นล่างห้องที่พี่ชายเราเอาไว้นอนเวลากลับดึกๆ หรือนานทีที่แฟนตัวเองมาเยี่ยมจากกรุงเทพแทนอีกห้องบนชั้นสองข้างห้องน้องคนนี้ ) U$ [7 F' f6 V! g
! a( E8 q, I% u- o. z, a$ G
..."คงไม่แค่...สวีท แล้วละ"... 6 T; h8 R/ Y$ |
* \/ ~, @# l" F$ D; m& E9 L
: n0 u3 j% G2 w! T# p' pประโยคออดอ้อนที่ผู้ชายคนหนึ่งเว้าวอนผู้หญิงอีกคนออกมาเป็นท่วงทำนองอันยั่วเย้า โลมไล้ด้วยช่องเสียงลุ่มลึกเล้าโลมด้วยพลังงานชวนหัวใจหยุดเต้นท่ามกลางค่ำคืนอากาศหนาวเย็นจากฝนตกหนักมากติดกันมาหลายวันและจำได้ขึ้นใจจากที่ข่าวบอกว่าเป็นฝนร้อยปีรวมทั้ง . ^, c( |# N$ k* s6 z. c( K
5 U% D# z5 \9 Z- U. o7 E" H( L2 s* o9 S' |* k
% ^ t5 Z. c* `* x* H4 h$ zคืนวันเกิดครบ 25 ของพี่พันธุ์ศร ที่ผ่านมาแล้ว...9 เดือน 7 r( }' K; q* h6 b7 E8 h
9เดือนพอดิบพอดีตรงตามปฏิทินจากถูกอะไรสักอย่างดลจิตดลใจให้น้องชายที่พอรู้ว่าว่าที่พี่สะใภ้คนสวยนิสัยน่ารัก คนละโลกกับแฟนตัวเองจะมาเยี่ยมหลังไม่ได้แวะมานานนั่งนับย้อนหลัง
- m. P9 p/ k) ?4 ]8 D4 y x6 B, \: V* A3 Y/ L" q; }
"พี่จะเข้าไปแล้วนะคะ คนดีของพี่พันธุ์ศรคนสวยคนเก่งของพี่...อย่าเกร็งนะ" ทุกคำในประโยคร่ายมนตร์ใส่คนฟังอย่างเหลือร้ายจนฉวยเวลาไม่ถึงครึ่งอึดใจเนื้อจิ๋วในกางเกงขาสั้นตัวหลวมก็ถูกย่ำยีเชื่อมโยงตัวเองไปกับที่มาของเสียงระบายตามจังหวะขึ้นลงฉ่ำแฉะ ฟันซี่คมขบกลีบปากชมพูบางฝั่งล่างจนแดงห้อเลือดเนื้อตัวบอบบางแต่ไม่ถึงกับผอมกะหร่องบิดเกร็งหยัดปลายเท้าโหย่งพัลวัน "เอาเลยพี่จ๋าาาา….พี่พันธุ์ศรเข้ามาเลย...เข้ามา...เข้ามาให้หมดเลยพี่...หนูขอรับแทนพี่ซายน์เอง…."
3 T% a7 F' H& \6 }4 {5 n6 r6 u/ l8 f/ b' O' f; x2 a5 u' W
เสน่ห์ลึกลับที่แทรกผ่านใบหูเชื้อเชิญให้น้องชายลอบครวญถึงพี่ชายออกมาอย่างไร้ศีลธรรมด้วยประโยคผิดบาปขยับออกจากกลีบปากบางเสียงผะแผ่วแต่กลับถล่มความสุขสมซาบซ่านล้นทะยานชี้วัดเป็นตัวเลขได้ตามจำนวนเม็ดฝนกระหน่ำด้านนอก $ h( R2 z1 O& [% T$ v5 s
9 @! ^: f+ R0 M( O- D; k"พี่พันธุ์ศร…เเค่นี้ไม่ได้เหรอซายน์เจ็บเหมือนจะฉีกโอ๊ยยย!!! เหมือนมันแข็งขึ้นหรือมันใหญ่ขึ้นยังไงเนี่ย" "ก็ของพี่มันทนรอซายน์มานานไง ...อีกนิดทนอีกนิดนะคนดี" "พี่!!!ขืนเข้าหมด…ซายน์ขาดใจตายเเน่…." "พูดอะไรเเบบนั้น…..น่านะนะคะ อีกนิดเดียว เดี๋ยวพี่พาฉลองวันเกิดย้อนหลังไง อุตส่าห์ทนรอมาตั้งนานนะนะครับ นะซายน์ วันเกิดจริงๆ ซายน์ก็มัวแต่บิน มัวแต่ยุ่งเรื่องบ้านใหม่รถใหม่สารพัดจนต้องให้รอมาตั้ง9เดือนเลยนะ...."
9 s- h* ~# D# X8 v4 }; s9 ]9 {6 h, `+ u5 Y/ r, s5 k
: ]: X& k4 E+ V9 q
"อ๊ายยยยยยย!!!......พี่พันธุ์ศร!!!....."
0 I9 E. X, G( m* \7 [+ x
/ n# l8 O' C2 y/ n$ D" L# E' e' p3 `' b7 ]* t
- r, z$ ~# _; {# t5 W& a Zเสียงกรีดร้องแหลมดังลั่นฟังราวสุดแสนเจ็บปวดไม่ต่างจากเหยื่อถูกฆาตกรโฉดลงมือฟาดฟันทำร้ายตามทันทีด้วยเสียงทุ้มกว้างคำรามความผิดปกติฟังคล้ายอาการการสิ้นหวัง "ซายน์ ซายน์เป็นอะไร ...ซายน์ตอบพี่อย่าเป็นอะไรนะ ซายน์ อย่าเป็นอะไรนะ ...ซายน์!!!" สิ้นสุดแค่จังหวะสะอึกสะอื้น จนกระชากให้เด็กน้อยผู้ผิดบาปชะงักการกระทำเมื่อไม่สามารถจัดการอารมณ์ความรู้สึกตัวเองได้ทันที / [+ f8 x$ [" Y5 `
: [1 [$ @8 C3 L# J
9 H1 {1 m0 j9 w! m' b. I3 d1 d: C- j" f% V' ^% l8 E" Q0 A P
ครั้งเเรก และ ครั้งสุดท้าย... 7 W. a: Y/ p, @
! R: y& N7 t- V+ T) C+ Z4 A$ X! b$ ^6 ~& u
หากพันธุ์อภัยกลับยังจดจำทุกเสียง ทุกจังหวะทำนองทุกถ้อยคำกระเส่าลุ่มลึกทุกคารมเจ้าเสน่ห์ได้อย่างไม่เคยลืมว่าเสียงในห้วงเวลานั้นได้เหวี่ยงตัวเองออกจากตัวตนเดิมก่อนได้ยินเหวี่ยงความเป็นน้องชายไปได้ไกลจากความเป็นแค่ น้องของพี่ ได้ไกลแค่ไหน เหตุการณ์คืนนั้น ได้กลายเป็นตราบาปประทับแน่นในความทรงจำอย่างที่น่าจะเป็นเหตุผลให้พี่พันธุ์ศรกินเหล้าหนักกว่าตอนพ่อแม่เสียด้วยซ้ำ : D% N- i5 V! H
& |# U% v$ z Hรวมทั้งเป็น... ตราบาป สำหรับน้องคนนี้ด้วย บาป เพราะสุ้มเสียงที่ยังก้องในหัว เสียง คำ เนื้อหากระชากกรอบที่ถูกล้อมไว้ด้วยเส้นด้ายสายสิญจน์ขาดสะบั้น ปล่อยให้ไสย หรือพลังมนตราดำมืดในโลกแห่งจินตนาการใดๆแผดอำนาจรุกล้ำเข้าแผลงฤทธิ์สู่โลกแห่งความเป็นจริงทั้งที่ถูกกักขังแน่นหนาล่วงเลยมาเกือบจะสองปีตั้งแต่พี่ชายร่วมสายเลือด หวนกลับมา บททดสอบอันแสนร้ายกาจ ... ได้เริ่มขึ้นแล้ว
& Q( A7 e: K$ w6 J/ o; v) F7 m4 m p
' C& }* @5 d5 @) j
ระยะเวลาเกือบเดือนหลังมีคนเสียชีวิต เป็นคนที่ 3 ในบ้านหลังนี้ของพวกเรา พี่พันธุ์ศร ไม่เคยย่างกรายเข้าห้องนอนชั้นล่างอีกเลยอีกทั้งยังมีอาการนอนละเมอส่งเสียงดังลั่นข้ามมาถึงห้องข้างๆที่เป็นห้องนอนน้องชายคนนี้เหมือนต้องการระบายความรู้สึกในใจต่อแฟนสาวที่คบกันมาหลายปีจนเกือบจะได้แต่งงาน 6 Q# y% `( K# [: e- z0 y
"ซายน์ พี่ขอโทษพี่ขอโทษซายน์...พี่ขอโทษ...ขอโทษ" 5 w* [: g6 Q! N9 K& W
แทบทุกคืนเช่นกัน ที่อีกคนข้างห้อง...ระบาย เร่งระบายตัวตนเข้าสู่พันธนาการอันร้อนรุ่มระบายแรงเร่าร้อนดั่งวิญญาณตกลงสู่ขุมนรกอันร้อนเร่ารุมเร้าระบายพร้อมตราบาปแห่งประโยคเสริมแต่งตามจินตนาการต่อจากสุ้มเสียงรัญจวนกึกก้องไม่ลืม 9 j7 d/ _% ^& I8 _( Y6 |" V
"เอาเลยพี่จ๋าาาา….พี่พันธุ์ศรเข้ามาเลย...เข้ามา เข้ามาให้หมดเลยพี่...หนูจะรับแทนพี่ซายน์เอง อ่าาาห์!!!" มโนจริตของพันธุ์อภัย เลยเถิดไปได้แค่แอบล่วงล้ำด้วยสองตาสองหู แต่กลับไม่กล้าพอเพราะกรอบที่เขากล่าวขานว่าศีลธรรมอันดีงามอันช่างจะขัดแย้งกับธรรมชาติของความเป็นมนุษย์อย่างเหลือร้ายจึงทำได้แค่เสพสมอยู่กับจินตนาการของตัวเอง
) W5 I4 l) T# Y4 B+ z, l8 o) @$ Xความเชื่อทางไสยศาสตร์ คำตอบที่ลงตัวที่สุดในทุกปัญหาที่มนุษย์ยังหาคำตอบไม่ได้เพราะสิ่งนั้นไม่ต้องการกระบวนการพิสูจน์ ขอแค่เชื่อ มันก็มีอยู่จริงและบันดาลเรื่องชั่วร้ายได้ทุกอย่างคำตอบอันฝังรากหยั่งลึกแทบจะเป็นความเชื่อหลักของพุทธแบบไทย
1 y! G( j3 e( M% V"มีคนเล่นของใส่แฟนเจ้านาย" "โดนของเขมร จนหัวใจวายตายคาบ้าน" "คนหนุ่มเบญจเพส ของมันแรง...เผลอๆดวงกินเมียด้วย"
* _; o# H- T# rเมื่อไม่มีคำตอบและปัญหาบานปลายคำร่ำลือพวกนี้ก็เริ่มสะพัดหนาหูจากปากบรรดาพี่ๆ คนงานในสวนตามวิถีชุมชนแนวตะเข็บชายแดนที่รายล้อมด้วยเทือกเขาสูงแบ่งอาณาเขต ไทย กัมพูชา 1 ]3 ^+ g4 @: S+ x v
2 p: l0 L2 S1 M8 }& p8 t0 M: O5 j4 W; K" j
หลังเกิดเรื่องทีแรกเรากะจะไปเล่าความจริงจากสิ่งที่ได้ยินให้ปู่กับย่าฟัง แต่พอมานั่งคิดไปคิดมาก็กลัวว่าจะไม่มีใครเชื่อ แถมจะมีคำถามตามมาอีก กับอีกเหตุผลสำคัญภายใต้ห้วงดำฤษณาอันมืดมิดที่ดูเหมือนว่าทุกความเป็นพี่ชายที่ชื่อ พันธุ์ศรทำให้ผู้ไม่มีโอกาสได้สัมผัสลิ้มลองกำลังเป็นฝ่ายถูกลงทัณฑ์จากอำนาจไสย หรือมนต์ดำแห่งของขลังเขมรตามคำร่ำลือไปเสียเองและพลังงานไร้รูปร่างเหล่านั้นได้ต่อกรกับความปรารถนาของน้องชายอย่าง พันธุ์อภัยจนพ่ายแพ้ราบคาบ
9 k$ z! Z! a* Y" e( k6 o/ @* F. x. d6 a& Z2 a! t0 {( P
..."ไอ้เจ้าไพน์ อยากพิสูจน์ให้เห็นกับตา" ... อยากพิสูจน์ให้รู้ว่า...ของขลัง ลูกผู้ชายเสี้ยวเขมร วัย 25ปี 9 เดือนกว่าอย่างนายพันธุ์ศร อรุณรุ่ง จะร้ายกาจเพียงไหนถึงขั้นสามารถ - l2 P! I* b8 k8 s; q8 n! r
3 o! {- W" j) w...สังหารคนๆหนึ่งได้ ในแค่เสี้ยววินาที
3 M e- ~/ ~1 N; ^* I7 ?: y
- x4 q' M+ G3 f/ C
$ z6 _: G( U9 s0 `
! P- G7 {) }5 Z. |* w: K* R2 ?! r- E5 R( u R6 E! q
4 a! a; F: w9 S+ e( t* X
|