' ]) o. t3 V: N7 ]' R4 |6 W2 e, c' I5 G1 p0 F0 _. f
โปรด....อ่าน เนื้อหามีความรุนแรง
5 \) G T3 U* h! s' c' z2 l3 V" A$ ~1 G- O
# |/ T' F+ X8 Z, Qคำเตือน: เนื้อหาต่อไปนี้มีความรุนแรงระดับ 20+ อาจมีการใช้ภาษาที่เกี่ยวข้องกับเพศ ความรุนแรงทางร่างกายหรือจิตใจ และสถานการณ์ที่อาจทำให้เกิดความรู้สึกไม่สบายใจ ผู้ที่เข้าชมควรใช้วิจารณญาณอย่างสูงในการอ่าน เรื่องราวและตัวละครทั้งหมดเป็นเพียงเรื่องสมมติที่ถูกสร้างขึ้นเพื่อวัตถุประสงค์ด้านความบันเทิง ไม่มีความเกี่ยวข้องกับบุคคล เหตุการณ์ หรือสถานที่ในโลกความจริงแต่อย่างใด โปรดอ่านด้วยความระมัดระวังและความเข้าใจในบริบทของเรื่อง3 M, `3 g; a9 [4 N) a$ U+ b
3 ~/ T' C7 H- H3 ?4 r) S: l
7 H; z6 T* N# W
, }: v& N, A+ V a( M1 o$ U& u& M- h* E9 f' |4 ?+ l k
* _, [; K& |/ r7 s) s8 D# \* X- U
( c \* k' S# J' Zโจนาธาน...วัย 7 ขวบ. ?" _& J# ?2 p( Y; K
# G1 k# H9 T t+ {
5 k' d# I7 ~, g6 w5 d* t v" e/ v, X3 k9 h
; u! h! X2 E% O) Q6 v8 i- G: }
& N: @# U5 i+ Z
u' B$ q" M) s* r$ r5 g. E9 a' x1 y4 i: s
, {. P- ^% k( ^
- K% L2 e- @+ ^' e# f
& t# s; J0 O% x% `
5 P' `, q# A qแม็กกี้....วัย17 รุ่นพี่เด็กเรียน% s8 O1 v' @# y! z
9 m9 C3 ?' C& \, B) M- T7 |. {
; D |3 o" H, A- T+ N3 o) a, n- I
$ W+ y" T7 v/ C. y: @
ในห้องมืดและอับชื้น แม็กกี้ถูกมัดติดอยู่กับเก้าอี้ด้วยเชือกแน่นหนา ข้อมือและข้อเท้าของเขาถูกล่ามไว้อย่างไม่สามารถขยับเขยื้อนได้ กลิ่นอับชื้นในห้องทำให้เขารู้สึกอึดอัด หายใจติดขัด และความหวาดกลัวก็ค่อย ๆ คืบคลานเข้าสู่จิตใจเขา เสียงฝีเท้าเบา ๆ ดังเข้ามาในห้อง และไม่นานนัก เด็กชายตัวเล็ก ๆ คนหนึ่งเดินเข้ามาพร้อมรอยยิ้มที่ดูไร้เดียงสาอย่างไม่น่าเชื่อ . J" s( ]0 X& w% B! M3 h: A
โจ—เด็กชายวัย7ขวบ—ก้าวเข้ามาใกล้แม็กกี้ด้วยความสนุกสนาน รอยยิ้มกว้างบนใบหน้าของเขาช่างไร้เดียงสาเหมือนเด็กธรรมดาทั่วไป แต่นัยน์ตาของเขากลับบิดเบี้ยวด้วยความบ้าคลั่งที่ไม่ควรมีอยู่ในเด็กอายุเพียงเท่านี้ เขาถือดินสอสีหลายแท่งในมือเล็ก ๆ ของเขา ขณะที่ก้าวมาหยุดตรงหน้าแม็กกี้
, E4 a9 z6 x, j5 ^. d- l4 Z* q
“วันนี้เรามาเล่นเกมกันเถอะ” โจพูดพร้อมกับรอยยิ้มเล็ก ๆ บนใบหน้า 2 B- v3 W- k- ~8 Y) M2 M
แม็กกี้พยายามจะพูดอะไรสักอย่าง แต่ปากของเขาถูกอุดด้วยผ้า เสียงของเขาถูกกักไว้ในลำคอ ขณะที่ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความหวาดกลัว จ้องมองไปที่เด็กชายซึ่งดูจะควบคุมทุกสิ่งอย่างเบ็ดเสร็จ โจหยิบดินสอหนึ่งแท่งขึ้นมา จับเล่นอย่างช้า ๆ เหมือนเด็กที่กำลังเล่นของเล่นใหม่ 4 _7 U' J/ E; }
“ฉันจะทำให้เธอเป็นที่ใส่ดินสอ” โจพูดด้วยน้ำเสียงเบา ๆ ราวกับการเสนอไอเดียการเล่นสนุกธรรมดา ๆ
1 B# B/ |3 ~9 J2 {
แต่ในดวงตาของโจกลับเต็มไปด้วยความโหดร้ายอย่างไม่อาจปกปิดได้ เขาหัวเราะคิกคัก ขณะที่เขาค่อย ๆ เอื้อมมือไปปลดกางเกงของแม็กกี้ลง แม็กกี้รู้สึกถึงความหวาดกลัวที่ยิ่งทวีคูณขึ้น ความเจ็บปวดและสิ้นหวังที่เขารู้ว่าจะเกิดขึ้น ไม่สามารถปิดบังความอับอายและสิ้นหวังของเขาได้อีกต่อไป 5 w% U- [! H/ X" Y
โจจ้องมองไปที่ร่างของแม็กกี้ราวกับกำลังพิจารณาของเล่นชิ้นหนึ่งในมือ เขาเริ่มหยิบดินสอสีแท่งหนึ่งขึ้นมาแล้วจ่อไปที่ท่อปัสสาวะของแม็กกี้ แม็กกี้พยายามจะดิ้นหนี แต่ไร้ประโยชน์ เสียงหัวเราะเบา ๆ ของโจดังขึ้นอย่างต่อเนื่อง ราวกับเขากำลังสนุกกับการเล่นของเล่นชิ้นโปรด
+ `7 M7 i1 t8 b* ], ?8 E& [
“มันต้องเข้าไปลึก ๆ นะ ถึงจะใส่ดินสอได้พอดี” โจพูดเบา ๆ
2 l, v( h! h9 h+ m1 W
มือเล็ก ๆ ของเขาค่อย ๆ สอดดินสอสีแท่งแรกเข้าไปในท่อปัสสาวะของแม็กกี้ แม็กกี้ดิ้นหนีด้วยความเจ็บปวดที่ปะทุขึ้นมาอย่างไม่อาจทนได้ ดวงตาของเขาเบิกกว้างด้วยความทรมาน ขณะที่ดินสอถูกสอดใส่เข้าไปลึกขึ้น โจมองดูด้วยความพึงพอใจ รอยยิ้มไร้เดียงสาบนใบหน้าเต็มไปด้วยความสนุกสนานจากการเล่นเกมบิดเบี้ยวนี้ 7 u6 B) P' W3 @
“เยี่ยมเลย! เข้าพอดีเลย!” โจพูดขึ้นด้วยความดีใจ ขณะที่เขาดึงดินสออีกแท่งขึ้นมาแล้วเริ่มสอดมันเข้าไปในท่อปัสสาวะของแม็กกี้อีกครั้ง แม็กกี้รู้สึกเหมือนร่างกายของเขากำลังถูกฉีกขาดจากภายใน ความเจ็บปวดนั้นแผ่ซ่านไปทั่วร่าง น้ำตาไหลอาบแก้มอย่างไร้การควบคุม 6 g$ K. }$ S* V9 W4 V
“ฉันจะใส่ดินสอครบทุกแท่ง!” โจพูดพร้อมกับเสียงหัวเราะเบา ๆ ราวกับเด็กที่กำลังวาดภาพบนกระดาษอย่างสนุกสนาน & S/ W( Q1 I* z
ดินสอแท่งแล้วแท่งเล่าถูกสอดเข้าไปในท่อปัสสาวะของแม็กกี้ ความเจ็บปวดนั้นทวีความรุนแรงมากขึ้นเรื่อย ๆ แต่แม็กกี้ไม่อาจทำอะไรได้ ร่างกายของเขากลายเป็นเพียงสิ่งที่ไร้ชีวิตและไร้การควบคุม ขณะที่โจหัวเราะอย่างสนุกสนานไปกับสิ่งที่เขาทำ
+ ^3 S; I8 G: X/ X* ^* l8 O7 D3 |
เมื่อดินสอแท่งสุดท้ายถูกสอดเข้าไป โจก็ยิ้มกว้างแล้วลุกขึ้นยืน จ้องมองผลงานที่เขาเพิ่งสร้างขึ้น “ตอนนี้เธอเป็นที่ใส่ดินสอแล้ว!” โจพูดด้วยน้ำเสียงสดใส เหมือนเด็กที่เพิ่งสร้างผลงานศิลปะเสร็จสิ้น y. K4 [& L, f) I& W. I
แม็กกี้หมดแรงแล้ว เขารู้สึกถึงความเจ็บปวดที่แผ่ซ่านไปทั่วร่าง และความสิ้นหวังที่ไม่อาจบรรยายได้ในจิตใจ โจหัวเราะเบา ๆ ก่อนจะก้าวถอยหลังไปอีกก้าว มองดูแม็กกี้ที่นั่งนิ่งอยู่เหมือนวัตถุไร้ชีวิต : S+ y, E2 W% C1 J
“นี่เป็นเกมที่สนุกที่สุดเลย!” โจพูดพร้อมกับเสียงหัวเราะเบา ๆ แล้วหันหลังเดินออกจากห้อง ทิ้งแม็กกี้ไว้ในความมืด ความเจ็บปวด และความหวาดกลัว
( r/ _: Y0 V2 s8 [
( X# r( k' `8 h4 E3 W. N* O5 O2 k- w+ x9 r! h( H+ L: K. Y
| 
ค้นหาสมาชิก
โพสต์ 2024-9-12 18:59:24
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
การ์ดสีสัน
โพสต์ 2024-9-12 19:20:22
โพสต์ 2024-9-12 19:34:36
โพสต์ 2024-9-12 20:37:39
โพสต์ 2024-9-12 20:52:15