g9 U" s% z# o R: |; d
, B& _) P3 x; q3 b% V6 e
โปรด....อ่าน เนื้อหามีความรุนแรง
, o3 f! o3 e6 l+ `$ z
' D: z, G# D9 F( U6 b5 b0 b% W" P
คำเตือน: เนื้อหาต่อไปนี้มีความรุนแรงระดับ 20+ อาจมีการใช้ภาษาที่เกี่ยวข้องกับเพศ ความรุนแรงทางร่างกายหรือจิตใจ และสถานการณ์ที่อาจทำให้เกิดความรู้สึกไม่สบายใจ ผู้ที่เข้าชมควรใช้วิจารณญาณอย่างสูงในการอ่าน เรื่องราวและตัวละครทั้งหมดเป็นเพียงเรื่องสมมติที่ถูกสร้างขึ้นเพื่อวัตถุประสงค์ด้านความบันเทิง ไม่มีความเกี่ยวข้องกับบุคคล เหตุการณ์ หรือสถานที่ในโลกความจริงแต่อย่างใด โปรดอ่านด้วยความระมัดระวังและความเข้าใจในบริบทของเรื่อง
( A3 N" I9 W( a- ~+ e+ q: V/ D' D% [- C; A6 l# M1 Z7 v- W# Y
6 o; a: Z) @" G* T2 x! }" L+ w
, T* s5 x' p4 ] Q0 G' V$ n+ R q* n& l( v d
8 ?, `2 f8 C0 r- Z
7 o2 x/ o; v: p; u
โจนาธาน...วัย 7 ขวบ( R' K) L _/ `' q) [! d5 o/ P
' [% \8 x# ?; [ k* b
7 i, J. `, x) ^) {8 t" {+ b: z( S, N; t) }* G3 ^1 R
% c7 \- l7 J5 }7 N
" {* C2 O- a' Q7 V: O4 e+ }% j( e1 v b& `% [1 b4 J5 F
' f4 Z" _1 M) b1 B5 `( o
# n' u5 ~. l s! A# V V) H' b* J% q2 b3 A9 l
% T) i! ]9 F4 ^" O0 Z) t- }
, x; U$ l4 `" H3 g# Y5 Uแม็กกี้....วัย17 รุ่นพี่เด็กเรียน; K5 w6 t7 g, s; ^0 G
' M7 a- s/ G" H+ Z5 ^9 w9 S
5 \4 f8 b6 u' I5 {
" N# d8 {3 z& Z0 D) w4 h
" O0 V) F/ t8 O2 S4 q- N: ~ในห้องมืดและอับชื้น แม็กกี้ถูกมัดติดอยู่กับเก้าอี้ด้วยเชือกแน่นหนา ข้อมือและข้อเท้าของเขาถูกล่ามไว้อย่างไม่สามารถขยับเขยื้อนได้ กลิ่นอับชื้นในห้องทำให้เขารู้สึกอึดอัด หายใจติดขัด และความหวาดกลัวก็ค่อย ๆ คืบคลานเข้าสู่จิตใจเขา เสียงฝีเท้าเบา ๆ ดังเข้ามาในห้อง และไม่นานนัก เด็กชายตัวเล็ก ๆ คนหนึ่งเดินเข้ามาพร้อมรอยยิ้มที่ดูไร้เดียงสาอย่างไม่น่าเชื่อ 0 i" ~- L! f+ r' \: u% p
โจ—เด็กชายวัย7ขวบ—ก้าวเข้ามาใกล้แม็กกี้ด้วยความสนุกสนาน รอยยิ้มกว้างบนใบหน้าของเขาช่างไร้เดียงสาเหมือนเด็กธรรมดาทั่วไป แต่นัยน์ตาของเขากลับบิดเบี้ยวด้วยความบ้าคลั่งที่ไม่ควรมีอยู่ในเด็กอายุเพียงเท่านี้ เขาถือดินสอสีหลายแท่งในมือเล็ก ๆ ของเขา ขณะที่ก้าวมาหยุดตรงหน้าแม็กกี้ " F* r5 u3 G$ a: h2 d
“วันนี้เรามาเล่นเกมกันเถอะ” โจพูดพร้อมกับรอยยิ้มเล็ก ๆ บนใบหน้า
1 m+ ^* o" E! f9 o3 N# Y: O
แม็กกี้พยายามจะพูดอะไรสักอย่าง แต่ปากของเขาถูกอุดด้วยผ้า เสียงของเขาถูกกักไว้ในลำคอ ขณะที่ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความหวาดกลัว จ้องมองไปที่เด็กชายซึ่งดูจะควบคุมทุกสิ่งอย่างเบ็ดเสร็จ โจหยิบดินสอหนึ่งแท่งขึ้นมา จับเล่นอย่างช้า ๆ เหมือนเด็กที่กำลังเล่นของเล่นใหม่ ; Q: ~% Z9 o) D2 e( o- r3 y
“ฉันจะทำให้เธอเป็นที่ใส่ดินสอ” โจพูดด้วยน้ำเสียงเบา ๆ ราวกับการเสนอไอเดียการเล่นสนุกธรรมดา ๆ
# l/ ?4 C" [+ n" P
แต่ในดวงตาของโจกลับเต็มไปด้วยความโหดร้ายอย่างไม่อาจปกปิดได้ เขาหัวเราะคิกคัก ขณะที่เขาค่อย ๆ เอื้อมมือไปปลดกางเกงของแม็กกี้ลง แม็กกี้รู้สึกถึงความหวาดกลัวที่ยิ่งทวีคูณขึ้น ความเจ็บปวดและสิ้นหวังที่เขารู้ว่าจะเกิดขึ้น ไม่สามารถปิดบังความอับอายและสิ้นหวังของเขาได้อีกต่อไป
4 F8 W& |1 V, T7 U
โจจ้องมองไปที่ร่างของแม็กกี้ราวกับกำลังพิจารณาของเล่นชิ้นหนึ่งในมือ เขาเริ่มหยิบดินสอสีแท่งหนึ่งขึ้นมาแล้วจ่อไปที่ท่อปัสสาวะของแม็กกี้ แม็กกี้พยายามจะดิ้นหนี แต่ไร้ประโยชน์ เสียงหัวเราะเบา ๆ ของโจดังขึ้นอย่างต่อเนื่อง ราวกับเขากำลังสนุกกับการเล่นของเล่นชิ้นโปรด 6 h4 X1 ^+ G& N' e5 n8 L. @
“มันต้องเข้าไปลึก ๆ นะ ถึงจะใส่ดินสอได้พอดี” โจพูดเบา ๆ ( p: q; ^) W' g" g, D0 s' U) V
มือเล็ก ๆ ของเขาค่อย ๆ สอดดินสอสีแท่งแรกเข้าไปในท่อปัสสาวะของแม็กกี้ แม็กกี้ดิ้นหนีด้วยความเจ็บปวดที่ปะทุขึ้นมาอย่างไม่อาจทนได้ ดวงตาของเขาเบิกกว้างด้วยความทรมาน ขณะที่ดินสอถูกสอดใส่เข้าไปลึกขึ้น โจมองดูด้วยความพึงพอใจ รอยยิ้มไร้เดียงสาบนใบหน้าเต็มไปด้วยความสนุกสนานจากการเล่นเกมบิดเบี้ยวนี้ ) F- z7 h* o9 M) @# W: {3 T. B
“เยี่ยมเลย! เข้าพอดีเลย!” โจพูดขึ้นด้วยความดีใจ ขณะที่เขาดึงดินสออีกแท่งขึ้นมาแล้วเริ่มสอดมันเข้าไปในท่อปัสสาวะของแม็กกี้อีกครั้ง แม็กกี้รู้สึกเหมือนร่างกายของเขากำลังถูกฉีกขาดจากภายใน ความเจ็บปวดนั้นแผ่ซ่านไปทั่วร่าง น้ำตาไหลอาบแก้มอย่างไร้การควบคุม # l. w0 v' ^) c& _' f" @
“ฉันจะใส่ดินสอครบทุกแท่ง!” โจพูดพร้อมกับเสียงหัวเราะเบา ๆ ราวกับเด็กที่กำลังวาดภาพบนกระดาษอย่างสนุกสนาน ! x8 _( ?& u3 P/ u( E+ B" S
ดินสอแท่งแล้วแท่งเล่าถูกสอดเข้าไปในท่อปัสสาวะของแม็กกี้ ความเจ็บปวดนั้นทวีความรุนแรงมากขึ้นเรื่อย ๆ แต่แม็กกี้ไม่อาจทำอะไรได้ ร่างกายของเขากลายเป็นเพียงสิ่งที่ไร้ชีวิตและไร้การควบคุม ขณะที่โจหัวเราะอย่างสนุกสนานไปกับสิ่งที่เขาทำ
) n4 x( i& }6 @! B7 y5 }. e3 j( R V
เมื่อดินสอแท่งสุดท้ายถูกสอดเข้าไป โจก็ยิ้มกว้างแล้วลุกขึ้นยืน จ้องมองผลงานที่เขาเพิ่งสร้างขึ้น “ตอนนี้เธอเป็นที่ใส่ดินสอแล้ว!” โจพูดด้วยน้ำเสียงสดใส เหมือนเด็กที่เพิ่งสร้างผลงานศิลปะเสร็จสิ้น # H+ s6 W! z% x* [0 u* ~4 [" o
แม็กกี้หมดแรงแล้ว เขารู้สึกถึงความเจ็บปวดที่แผ่ซ่านไปทั่วร่าง และความสิ้นหวังที่ไม่อาจบรรยายได้ในจิตใจ โจหัวเราะเบา ๆ ก่อนจะก้าวถอยหลังไปอีกก้าว มองดูแม็กกี้ที่นั่งนิ่งอยู่เหมือนวัตถุไร้ชีวิต S6 y" g( D$ Y+ w- Q
“นี่เป็นเกมที่สนุกที่สุดเลย!” โจพูดพร้อมกับเสียงหัวเราะเบา ๆ แล้วหันหลังเดินออกจากห้อง ทิ้งแม็กกี้ไว้ในความมืด ความเจ็บปวด และความหวาดกลัว
3 }4 q7 R4 l* T/ l8 z" b# Y" m4 r
, F: D) F0 d& q) C9 q1 ^: u* A: t: [- J4 j% m4 h( z9 `: t
| 
ค้นหาสมาชิก
โพสต์ 2024-9-12 18:59:24
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
การ์ดสีสัน
โพสต์ 2024-9-12 19:20:22
โพสต์ 2024-9-12 19:34:36
โพสต์ 2024-9-12 20:37:39
โพสต์ 2024-9-12 20:52:15