$ U5 d! V K z: l& r. d- F
6 b2 [: {& l0 E5 G6 c+ D2 z" p: `' ]
โปรด....อ่าน เนื้อหามีความรุนแรง" e5 B" y8 R/ E5 Q4 i1 B
" Z0 x5 \- Z1 } b7 O9 @5 B% U; h% i# O; u, `" g1 k
คำเตือน: เนื้อหาต่อไปนี้มีความรุนแรงระดับ 20+ อาจมีการใช้ภาษาที่เกี่ยวข้องกับเพศ ความรุนแรงทางร่างกายหรือจิตใจ และสถานการณ์ที่อาจทำให้เกิดความรู้สึกไม่สบายใจ ผู้ที่เข้าชมควรใช้วิจารณญาณอย่างสูงในการอ่าน เรื่องราวและตัวละครทั้งหมดเป็นเพียงเรื่องสมมติที่ถูกสร้างขึ้นเพื่อวัตถุประสงค์ด้านความบันเทิง ไม่มีความเกี่ยวข้องกับบุคคล เหตุการณ์ หรือสถานที่ในโลกความจริงแต่อย่างใด โปรดอ่านด้วยความระมัดระวังและความเข้าใจในบริบทของเรื่อง
! x7 y: b4 I4 d1 d9 C: P" _
$ A v% ~5 v8 ^. L8 c3 W7 A
" C. O) h2 S, }
1 a$ k5 c9 r2 Z2 @4 W2 f& j, P2 R/ E4 f, q
$ _ s' I& n+ x
& ^$ S# ^! J4 P$ |3 T+ |' S( eโจนาธาน...วัย 7 ขวบ1 f5 c9 W, S5 X) i
" T( R' {( e# U0 `/ T! N& ? u/ ?+ |; L$ b
8 |8 ^4 d9 o! ^$ ?* b/ p7 U
2 A/ v& D0 Z; _: Z9 t9 L$ G) A4 ?. W. B" k% x+ a. ^
1 Y0 Z! N6 E" k2 u# m6 V3 L8 h! _, {8 ]. V) N6 o8 m
1 d% |$ e+ g: O
4 L" k* e5 Q# n. S
4 x% f9 e+ S3 j- R5 I
' f2 O5 c8 C' D2 Y. z) zแม็กกี้....วัย17 รุ่นพี่เด็กเรียน
; ~! }7 ~0 W' M/ ?' w$ g+ q
6 o6 l7 ^) z2 t& P5 B* ?9 {1 t3 m8 A, \. ?" ?6 V
) p, X2 N3 B& x/ W3 e" i* `8 E' a; l, |1 m7 [- ?
ในห้องมืดและอับชื้น แม็กกี้ถูกมัดติดอยู่กับเก้าอี้ด้วยเชือกแน่นหนา ข้อมือและข้อเท้าของเขาถูกล่ามไว้อย่างไม่สามารถขยับเขยื้อนได้ กลิ่นอับชื้นในห้องทำให้เขารู้สึกอึดอัด หายใจติดขัด และความหวาดกลัวก็ค่อย ๆ คืบคลานเข้าสู่จิตใจเขา เสียงฝีเท้าเบา ๆ ดังเข้ามาในห้อง และไม่นานนัก เด็กชายตัวเล็ก ๆ คนหนึ่งเดินเข้ามาพร้อมรอยยิ้มที่ดูไร้เดียงสาอย่างไม่น่าเชื่อ
! [5 l1 L5 q- g) T
โจ—เด็กชายวัย7ขวบ—ก้าวเข้ามาใกล้แม็กกี้ด้วยความสนุกสนาน รอยยิ้มกว้างบนใบหน้าของเขาช่างไร้เดียงสาเหมือนเด็กธรรมดาทั่วไป แต่นัยน์ตาของเขากลับบิดเบี้ยวด้วยความบ้าคลั่งที่ไม่ควรมีอยู่ในเด็กอายุเพียงเท่านี้ เขาถือดินสอสีหลายแท่งในมือเล็ก ๆ ของเขา ขณะที่ก้าวมาหยุดตรงหน้าแม็กกี้ ! Q8 I# b: ~0 D8 ?! z9 y
“วันนี้เรามาเล่นเกมกันเถอะ” โจพูดพร้อมกับรอยยิ้มเล็ก ๆ บนใบหน้า
2 ~: V5 B: \6 l6 D
แม็กกี้พยายามจะพูดอะไรสักอย่าง แต่ปากของเขาถูกอุดด้วยผ้า เสียงของเขาถูกกักไว้ในลำคอ ขณะที่ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความหวาดกลัว จ้องมองไปที่เด็กชายซึ่งดูจะควบคุมทุกสิ่งอย่างเบ็ดเสร็จ โจหยิบดินสอหนึ่งแท่งขึ้นมา จับเล่นอย่างช้า ๆ เหมือนเด็กที่กำลังเล่นของเล่นใหม่
; ^4 l# {! F6 M( C- W- q
“ฉันจะทำให้เธอเป็นที่ใส่ดินสอ” โจพูดด้วยน้ำเสียงเบา ๆ ราวกับการเสนอไอเดียการเล่นสนุกธรรมดา ๆ , ~7 j4 v. o0 j0 O0 P# a$ [+ L
แต่ในดวงตาของโจกลับเต็มไปด้วยความโหดร้ายอย่างไม่อาจปกปิดได้ เขาหัวเราะคิกคัก ขณะที่เขาค่อย ๆ เอื้อมมือไปปลดกางเกงของแม็กกี้ลง แม็กกี้รู้สึกถึงความหวาดกลัวที่ยิ่งทวีคูณขึ้น ความเจ็บปวดและสิ้นหวังที่เขารู้ว่าจะเกิดขึ้น ไม่สามารถปิดบังความอับอายและสิ้นหวังของเขาได้อีกต่อไป ! w2 t) t! j& P/ u4 W- p3 N% W. }& x3 z
โจจ้องมองไปที่ร่างของแม็กกี้ราวกับกำลังพิจารณาของเล่นชิ้นหนึ่งในมือ เขาเริ่มหยิบดินสอสีแท่งหนึ่งขึ้นมาแล้วจ่อไปที่ท่อปัสสาวะของแม็กกี้ แม็กกี้พยายามจะดิ้นหนี แต่ไร้ประโยชน์ เสียงหัวเราะเบา ๆ ของโจดังขึ้นอย่างต่อเนื่อง ราวกับเขากำลังสนุกกับการเล่นของเล่นชิ้นโปรด : w+ \4 q: ^% o$ d K8 \! q# F! U
“มันต้องเข้าไปลึก ๆ นะ ถึงจะใส่ดินสอได้พอดี” โจพูดเบา ๆ
~$ x5 i0 E+ U$ N: h7 x T
มือเล็ก ๆ ของเขาค่อย ๆ สอดดินสอสีแท่งแรกเข้าไปในท่อปัสสาวะของแม็กกี้ แม็กกี้ดิ้นหนีด้วยความเจ็บปวดที่ปะทุขึ้นมาอย่างไม่อาจทนได้ ดวงตาของเขาเบิกกว้างด้วยความทรมาน ขณะที่ดินสอถูกสอดใส่เข้าไปลึกขึ้น โจมองดูด้วยความพึงพอใจ รอยยิ้มไร้เดียงสาบนใบหน้าเต็มไปด้วยความสนุกสนานจากการเล่นเกมบิดเบี้ยวนี้ 5 y5 E. _" t7 O% q7 b; [
“เยี่ยมเลย! เข้าพอดีเลย!” โจพูดขึ้นด้วยความดีใจ ขณะที่เขาดึงดินสออีกแท่งขึ้นมาแล้วเริ่มสอดมันเข้าไปในท่อปัสสาวะของแม็กกี้อีกครั้ง แม็กกี้รู้สึกเหมือนร่างกายของเขากำลังถูกฉีกขาดจากภายใน ความเจ็บปวดนั้นแผ่ซ่านไปทั่วร่าง น้ำตาไหลอาบแก้มอย่างไร้การควบคุม , T1 h( L$ O) S) B% Z; N
“ฉันจะใส่ดินสอครบทุกแท่ง!” โจพูดพร้อมกับเสียงหัวเราะเบา ๆ ราวกับเด็กที่กำลังวาดภาพบนกระดาษอย่างสนุกสนาน
; D/ C" ]% C. z* C+ T1 p% S6 b
ดินสอแท่งแล้วแท่งเล่าถูกสอดเข้าไปในท่อปัสสาวะของแม็กกี้ ความเจ็บปวดนั้นทวีความรุนแรงมากขึ้นเรื่อย ๆ แต่แม็กกี้ไม่อาจทำอะไรได้ ร่างกายของเขากลายเป็นเพียงสิ่งที่ไร้ชีวิตและไร้การควบคุม ขณะที่โจหัวเราะอย่างสนุกสนานไปกับสิ่งที่เขาทำ $ R6 a) k/ Y$ _& Z) C. O }0 P
เมื่อดินสอแท่งสุดท้ายถูกสอดเข้าไป โจก็ยิ้มกว้างแล้วลุกขึ้นยืน จ้องมองผลงานที่เขาเพิ่งสร้างขึ้น “ตอนนี้เธอเป็นที่ใส่ดินสอแล้ว!” โจพูดด้วยน้ำเสียงสดใส เหมือนเด็กที่เพิ่งสร้างผลงานศิลปะเสร็จสิ้น
/ ?# W& a" Y" K; Y2 U' t8 W
แม็กกี้หมดแรงแล้ว เขารู้สึกถึงความเจ็บปวดที่แผ่ซ่านไปทั่วร่าง และความสิ้นหวังที่ไม่อาจบรรยายได้ในจิตใจ โจหัวเราะเบา ๆ ก่อนจะก้าวถอยหลังไปอีกก้าว มองดูแม็กกี้ที่นั่งนิ่งอยู่เหมือนวัตถุไร้ชีวิต ) Y% G, e- t- M0 T2 C
“นี่เป็นเกมที่สนุกที่สุดเลย!” โจพูดพร้อมกับเสียงหัวเราะเบา ๆ แล้วหันหลังเดินออกจากห้อง ทิ้งแม็กกี้ไว้ในความมืด ความเจ็บปวด และความหวาดกลัว
6 Y8 j+ z9 J& I4 T P
; K8 E6 o3 B2 r$ c4 q9 m2 X7 h" v% W" o* {* S
| 
ค้นหาสมาชิก
โพสต์ 2024-9-12 18:59:24
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
การ์ดสีสัน
โพสต์ 2024-9-12 19:20:22
โพสต์ 2024-9-12 19:34:36
โพสต์ 2024-9-12 20:37:39
โพสต์ 2024-9-12 20:52:15