กระบี่ถ้ำน้ำตก

tanya

(copy)
กระบี่ถ้ำน้ำตก
     กลางป่าโปรงแห่งหนึ่งเสียงคมกระบี่อันฉกาจฉกรรจ์ฟาดฟันยอดหญ้าและอากาศ ดังก้องกังวาลไปทั่วผืนป่าอันกว้างใหญ่เคล้าคลอกับเสียงสิงสาราสัตว์หลากหลายที่กู่ร้อง
! v4 [3 Q6 H5 J; h$ E2 a/ Y     เจ้าของกระบี่เป็นบุรุษผู้องอาจหนุ่มฉกรรจ์ใบหน้าคมคายสวมใส่เพียงแค่กางเกงและรองเท้า ช่วงบนปล่อยเปลือยเปล่าไร้เสื้อผ้าอาภรณ์ปกปิด อวดเรือนร่างอันบึกบึนกำยำล่ำสันเป็นมันระยับด้วยเม็ดเหงื่อที่ผุดขึ้นจนพร่างพรายไปทั้งร่าง
9 _6 i' t& ]+ l% ]$ W     บุรุษหนุ่มผู้นี้มีนามว่า ภูผาหยก เขาเป็นผู้มีพลังยุทธชั้นเยี่ยมแต่กระนั้นก็ยังถือว่าต่ำชั้นกว่า เมื่อเทียบกับผู้ที่อยู่ในวัยไล่เลี่ยกับเขา
ภูผาหยกวาดกระบี่ฝึกฝนอยู่เพียงลำพังผู้เดียวด้วยกระบวนท่าอันกล้าแกร่งและเปี่ยมไปด้วยพลังเขาถีบทะยานม้วนร่างขึ้นสู่ฟ้าพลางเหินกายฟาดฟันปลายกระบี่ไปรอบทิศด้วยพลังอันล้ำเลิศต้นไม้ใบหญ้ารอบข้างสั่นไหวโยกคลอนด้วยแรงพลังจากกระบี่เล่มนั้นพลันปล่อยดอกและใบของมันโปรยปรายไสวปลิวไปทั่วบริเวณ
     บุรุษผู้เยี่ยมยุทธ์ร่อนกายลงเหยียบพื้นพลางผ่อนพลังภายในลงเป็นอันสิ้นสุดเพลงกระบี่ที่ฝึกฝนมาเป็นเวลาหลายชั่วยาม
บัดดลกันนั้น บังเกิดเสียงคำรามก้องของหนุ่มฉกรรจ์ผู้หนึ่ง
     " ฝีมือใช้ได้หากแต่ยังมีจุดอ่อน "
4 \4 f( U! f: L1 Q2 T     ภูผาหยกแหงนหน้ามองไปรอบๆ ด้วยสีหน้าอันขุ่นข้อง
     " มิทราบผู้เยี่ยมยุทธท่านใดประสงค์จะชี้แนะ"
     ครากระนั้นเอง พลันปรากฏเกลียวร่างสีขาวบริสุทธิ์เหินทะยานร่อนลงจากฟากฟ้าด้วยวรยุทธอันเลิศล้ำยากจะหาใดเทียม
เจ้าของเรือนกายเป็นชายร่างสูงใหญ่อยู่ในอาภรณ์สีขาวสะอาดตา บนศีรษะสวมหมวกสานปีกกว้าง มีแพรต่วนสีขาวบางเบาปกคลุมปิดป้องใบหน้าเอาไว้
ภูผาหยกประสานมือคารวะพอเป็นพิธี พลางตวาดไปด้วยน้ำเสียง~ตัวเงินตัวทอง~มหาญ
' o4 T3 X: D8 a4 J! Y     " ผู้เยี่ยมยุทธท่านนี้ใยปกปิดโฉมหน้าที่แท้จริงหรืออับอายในสิ่งที่มิเหมือนมนุษย์ "
     " ฮะ ฮะ ฮะ ฮ่า..."
     บุรุษชุดขาวระเบิดหัวเราะราวราชสีห์คำรามพลางเผยมือข้างหนึ่งออก แลเห็นกระบี่เล่มงามกุทกระชับไว้อย่างมั่นคง
     " วาจาอาจหาญ... ดี ข้าขอทดสอบฝีมือเจ้าสักคราว่าจะอาจหาญดังปากหรือไม่ "
     " เชิญ " ภูผาหยกประสานมือคารวะอีกคราพลางกระหยิ่มยิ้มย่องอยู่ในใจ
     โดยพลัน บุรุษชุดขาวเหินทะยานสอดกระบี่เข้าหาภูผาหยกร่ายกระบวนท่าตั้งรับ สองกระบี่ฟาดฟันปะทะกันเสียงสนั่นจนบังเกิดประกายแสงจากโลหะกระจายไปรอบทิศบุรุษชุดขาวกรีดกรายร่างควงกายหมุนสะบัดเบี่ยงเลี่ยงปลายกระบี่ของคู่ต่อสู้ด้วยชั้นเชิงอันชำนิชำนาญน่าสรรเสริญสองกายชายหนุ่มทุ่มกำลังฝีมือเข้าห้ำหั่นกันอย่างหนักหน่วงโดยหาเอาชีวิตไม่ หากแต่หมายประลองวรยุทธ์เพียงเท่านั้น
     กระบวนท่าของภูผาหยกแลดูองอาจดุดัน ผิดแผกแตกต่างจากกระบวนท่าแห่งบุรุษชุดขาวซึ่งดูอ่อนไหวแผ่วพริ้วดุจทิวไผ่ที่โอนเอนตามแรงลม
     " ข้าจะแสดงให้เจ้าประจักษ์ถึงจุดอ่อนของเจ้า "
     บุรุษชุดขาวเอ่ยพลางเลี้ยวกระบี่ตวัดร่างภูผาหยกเข้ามาประชิดแล้วกอดรัดเอาไว้อย่างแนบแน่นภูผาหยกพยายามดิ้นรนขัดขืน หากแต่หาเป็นผลไม่ เนื่องเพราะปลายกระบี่ของบุรุษชุดขาวนั้นแนบอยู่ใกล้คอหอยบุรุษหนุ่มผู้คลุมหน้าเลื่อนมือมากุมกระชับเข้าที่จุดสำคัญแห่งบุรุษเพศของภูผาหยกจนเจ้าของถึงกับตกตะลึงตาค้างบุรุษชุดขาวหัวเราะพลางว่า
     " นี่ไง...จุดอ่อนแรกของเจ้า หนุ่มน้อยเอ๋ย "
* t0 n# a. r! J& u5 x) a; ]    " อ๊ะ !! "
     ภูผาหยกชะงักและตะลึงงันในทันทีที่ถูกจู่โจมจุดสำคัญอันกล้าแกร่งบุรุษชุดขาวผลักร่างภูผาหยกออกห่างอีกครา ก่อนจะถลาเสียกระบี่เข้าประหัดประหารประสานกันอย่างดุเดือดอีกครั้งซึ่งดูเหมือนว่าการประกระบี่ในครานี้จะดูรุนแรงยิ่งขึ้นกว่าเก่า
" f% m% s. T/ }' q* C  ~# v     " จากนี้ไปจะเป็นจุดอ่อนที่สอง ที่เจ้าต้องพึงระวัง "
     บุรุษชุดขาวเอ่ยก่อนจะม้วนกายไปด้านหลัง แล้วตวัดกระบี่กำกับเอวแกร่งแห่งภูผาหยกเอาไว้พลางแนบกายเบียดชิดอีกคราก่อนจะวาดมือตะปบหน้าอกอันเปลือยเปล่าหนั่นแน่นแห่งหนุ่มน้อย
     " อ๊ะ !! เจ้า...?"
     ภูผาหยกดิ้นรนขัดขืน หากแต่บุรุษชุดขาวนั้นแกร่งกว่าเขาใช้ความว่องไวโยกย้ายสลับกระบี่ไปอีกมือ ก่อนจะใช้อีกมือที่เคยถือกระบี่ ตรงเข้ากุมกระชับบั้นท้ายอันกลมกลึงทรงพลังของภูผาหยกเอาไว้อย่างดุเดือด
3 h( E; B' k+ g7 x: u0 _1 ^     " และนี่คือจุดอ่อนที่สามของเจ้า"
     ภูผาหยกโกรธเกรี้ยวสุดขีด บุรุษชุดขาวผลักไสร่างภูผาหยกออกห่างพลางถอยถลามาสิบสี่ก้าวแล้วผ่อนพลังปราณลงอย่างช้าๆ
1 G, h& n4 z, I# E+ z/ K( n% E% Y, Jภูผาหยกยืนนิ่งอย่างตะลึงพลางหอบกระชั้นห้วงแห่งอารมณ์เบื้องลึกพลุ่งพล่านเกินขีดจำกัดทั้งๆ ที่มันควรจะอุบัติขึ้นโดยการกระตุ้นเร้าของอิสตรี
/ o/ d  l& r' E$ J5 P" G# fแต่... คราวนี้กลับเป็นฝีมือบุรุษเพศด้วยกันเอง
7 J6 ~4 d3 |& u( j     " บังอาจจู่โจมขุดอ่อนแห่งข้าครานี้เป็นทีการสัประยุทธ์คงต้องยืดเยื้อ " จบคำ ภูผาหยกอมยิ้มอย่างมีเลศนัย ก่อนจะโถมพลังทั้งหมดถีบทะยานร่างเข้าหาพลางร้องด้วยเสียงอันดังสนั่นลั่นป่า
     " อ้า... "
! {3 p4 S1 F. C     เพลงกระบี่ทั้งสองเข้าประสานกันอีกครั้งอย่างดุเดือดคราวนี้ภูผาหยกหมายเอาคืนให้จงได้ ในฐานที่ทำให้ตนเองต้องเสียหน้า หากแต่หาสมหวังดังประสงค์ไม่เนื่องจากบุรุษชุดขาวคล่องแคล่วว่องไวไร้จุดอ่อน การรุกเร้าจู่โจมของภูผาหยกจึงดูเหมือนกับจะยิ่งทำให้ตนเองนั้นตกเป็นเบี้ยล่างและถูกบุรุษหนุ่มผู้ปกปิดใบหน้านั้นจู่โจมตอบโต้ต่อเนื่องเป็นกำลัง
) v  e# ]: K% r- ]. f: L) o     พลังอันรุ่มร้อนภายในกายแห่งชายหนุ่ม ราวกับสุมไว้ด้วยเพลิงอันพลุ่งพล่านสองกายชายฉกรรจ์ต่างเหินทะยานไปตามยอดไม้ โลดไล่ดุจพญาอินทรีที่โผผินในนภา บุรุษชุดขาวเหินกายนำหน้าด้วยวิชาตัวเบาอันล้ำเลิศโดยมีภูผาหยกตามติดประชิด
" คิดจะหลบหนีเรอะ"
     ภูผาหยกนึกกระหยิ่มด้วยจิตใจลำพองประหนึ่งเป็นต่อเคล้าคลอกับเสียงสรรพสัตว์อันหลากหลาย สองวรยุทธ์อัน~ตัวเงินตัวทอง~มหาญทะยานรุดจนถึงน้ำตกอันสูงใหญ่ซึ่งทอดตัวทะมึนอยู่ใจกลางป่าอันน่าอภิรมย์
4 @& v& O( X' K! p     โดยพลัน บุรุษชุดขาวเหนี่ยวกิ่งไม้สวนกระบี่ตวัดกลับประปลายกระบี่กับภูผาหยกอีกคราอย่างฉับพลันจนภูผาหยกเกือบจะพลั้งพลาดโดยมิทันได้ระวังตนพลังผ่ามือทั้งสองปะทะกันคราใหญ่ บังเกิดเสียงดังสนั่นในครานั้น ยังผลให้ร่างทั้งคู่ผละจากกันอย่างแรงจนหมวกสานคลุมผ้าต่วนของบุรุษชุดขาวนั้นหลุดลอยละลิ่วออกจากศีรษะเผยใบหน้าอันคมคายสะดุดตาให้เห็นเป็นประจักษ์ในบัดดล
0 D  K1 F, c5 u% I2 P& `. H     ภูผาหยกถึงกับตะลึงชะงักในทันทีที่ได้เห็นใบหน้านั้นเฉกเช่นเดียวกันกับบุรุษชุดขาวที่ตกประหม่า เมื่อโฉมหน้าที่ตนปกปิดนั้นถูกเปิดเผย
ท่ามกลางความงงงัน ร่างผู้เยี่ยมยุทธ์ทั้งสองต่างลอยคว้างถอยถลาไปกระแทกเข้ากับต้นไม้ใหญ่แล้วร่วงหลุ่นลงสู่พื้นน้ำในทันควัน
เสียงร่างชายฉกรรจ์ทั้งคู่ปะทะผิวน้ำดังสนั่นละอองน้ำฟุ้งกระจายไปทั่วจนเหล่าสิงสาราสัตว์ต่างกระเจิดกระเจิงกันไปคนละทิศละทาง
     บุรุษหนุ่มทั้งสองต่างจมหายไปกับสายน้ำก่อนจะทะลึ่งตัวขึ้นมาอีกครั้ง และยังคงลอยคอแหวกว่ายกันต่อไปโดยไม่รู้เลยว่าสิ่งที่รอพวกเขาอยู่เบื้องหน้าคือน้ำตกอันหฤโหดสองจอมยุทธ์ต่างหมายเกาะก่ายโขดหินกลางน้ำเพื่อนำพาชีวิตให้รอด หากแต่หาเป็นผลไม่ กระแสน้ำนั้นเชี่ยวกรากและรุนแรงเกินกว่าจะหาที่ยึดเกาะได้ทันร่างทั้งสองลื่นไถลไปตามกระแสน้ำอันกรรโชกแล้วร่วงหล่นตามสายน้ำตกสู่ห้วงเหวเบื้องล่างอย่างน่ากลัว
, \3 n* Q; o+ x8 W$ _. d3 J+ y     ริมฝั่งลำธารอันปกคลุมไปด้วยก้อนกรวดทั้งเล็กใหญ่เรือนกายอันกำยำของภูผาหยกนอนสลบไศลอยู่ข้างโขดหินอย่างไม่ไหวติงต่อสิ่งรอบข้าง
- ^4 T& U* L7 d# Pบุรุษชุดขาวผู้งามสง่าเดินก้าวย่างเข้ามาใกล้พลางใช้เศษผ้าจากอาภรณ์ที่ตนสวมใส่อยู่ ชุบน้ำในลำธารแล้วบิดเพียงหมาดๆ ลูบไล้ใบหน้าและเนื้องตัวอันหนั่นแน่นของภูผาหยกผู้ไม่ได้สติ
- F4 s" X. J% |8 ?4 P( i! C     ในไม่ช้า เปลือกตาทั้งสองของผู้หลับใหลก็ค่อยๆเปิดขึ้นอย่างช้าๆจนแลเห็นนัยน์ตาอันสุกใสเป็นประกาย ภูผาหยกเพ่งมองไปยังบุรุษชุดขาวที่ยืนอยู่เคียงข้างด้วยจิตใจอันอิ่มเอมก่อนกล่าว
& a' ~* R7 L5 m. B: m6 O* m, ~     " ขอบใจท่านมากที่ช่วยชีวิตข้ามิทราบท่านมีนามว่ากระไร ? "
! d# h8 O( a2 ^    " ไผ่เหล็ก "
     บุรุษหนุ่มชุดขาวตอบพลางยิ้ม
     " ใบหน้าของท่านก็คมคายและสง่างามออกอย่างนี้เหตุไฉนจึงต้องปกปิดซ่อนเร้นจากสายตาคน "
3 h% m) ?, r# F9 W) H; e9 [     ภูผาหยกเอ่ยถามด้วยความสงสัย
7 N! b! W  q, ~& [  ?. p9 j2 Q     " รู้หน้าไม่รู้ใจแม้เปิดเผยใบหน้า ก็หารู้ซึ้งถึงจิตใจไม่เช่นนั้นจะเปิดเผยโฉมหน้าให้ประจักษ์ไปทำไมเล่า "
     ไผ่เหล็กกล่าวไปพลางยิ้มพร้อมกับเมียงมองเรือนกายอันกำยำล่ำสันเต็มไปด้วยมัดกล้ามของภูผาหยก ก่อนจะเลื่อนมือไปลูบไล้หน้าอกแกร่งแห่งเรือนร่างนั้น
     ภูผาหยกเองดั่งรู้ทันถึงความประสงค์ที่ซ่อนเร้นอยู่ภายในจิตใจของชายแปลกหน้าจึงเผยยิ้มและส่งสายตาหวานชื่นพลางเอ่ยถามอีกครา
     " จุดอ่อนทั้งสามของข้า ที่ท่านอุตส่าห์ชี้แนะให้นั้นทำให้จิตใจข้าปั่นป่วนรวนเร "
% j$ ?; C; Z9 A: `$ z: O     " ข้ารู้หนทางแก้ไขจุดอ่อนทั้งหลายเหล่านั้นเจ้าอยากให้ข้าชี้แนะให้ไหมล่ะ ? "
     ไผ่เหล็กยื่นข้อเสนอไปพลางยิ้มกริ่ม ภูผาหยกยิ้มตอบไปก่อนกล่าวว่า
     " หลังน้ำตกแห่งนั้นมีถ้ำเล็กๆซ่อนตัวอยู่ ที่นั่นเหมาะแก่การชี้แนะนักแล "
     เมื่อเห็นพ้องต้องกันดังนั้น สองชายหนุ่มก็ชักชวนกันไปยังน้ำตกซึ่งอยู่ไม่ไกลสายน้ำตกถาโถมโหมกระหน่ำร่วงหล่นลงจากหน้าผาอย่างน่ากลัว พร้อมส่งละอองน้ำฟุ้งกระจายไปทั่วบริเวณจนพื้นที่โดยรอบนั้นฉ่ำชุ่มและปกคลุมไปด้วยพืชพันธุ์น้อยใหญ่ที่ชูดอกใบเบ่งบานสะพรั่งกันสลอน
     ภูผาหยกปีนป่ายขึ้นไปตามแง่งหิน นำพาไผ่เหล็กไปยังถ้ำหลังน้ำตกแห่งนั้นทั้งสองสอดแทรกกายเข้าไปในหลืบเล็กๆ ระหว่างน้ำตกกับภูเขาเพื่อเข้าสู่ตัวถ้ำ
) l. G& f8 N, x) W$ K% H. p! d     ภายในถ้ำหลังน้ำตก ไผ่เหล็กโผเข้ากอดภูผาหยกในทันทีอย่างคลั่งไคล้พลางพรมจูบไปตามซอกคอและลูบไล้ไปตามช่วงไหล่อันกำยำองอาจจนภูผาหยกถึงกับหลับตาพริ้มเคลิ้มฝันด้วยจิตใจอันสั่นสะท้านรัญจวนเมื่อถูกบุรุษด้วยกันบุกจู่โจมอย่างหนักหน่วงรุนแรงโดยมิทันระวังตัว
+ B. E% u7 ^" g. J- V8 u% X6 Yห้วงแห่งอารมณ์เสน่หาอันเร่าร้อนเคลื่อนคล้อยเข้ามาครอบงำเรือนกายแกร่งแห่งชายฉกรรจ์ทั้งสองอย่างช้าๆ
     ความปรารถนาอันล้ำลึกที่ซุกซ่อนอยู่ภายในจิตใจได้ตอกย้ำให้การกระทำอันหนักหน่วงพลันอุบัติขึ้นรสจุมพิตอันฉ่ำชุ่มจากไผ่เหล็กกระตุ้นเร้าให้ภูผาหยกเคลิ้มฝันสั่นสะท้านจนเรือนร่างอันกำยำนั้นสั่นระริกเกร็งกระชับ
  B$ L( a7 r4 |. y; N2 A, C" อ้า..."
" N0 i, G5 G; }& f     กระแสเสียงอันกระเส่ารัญจวนจากปากของภูผาหยกลอยละล่องก้องกังวาลเข้าไปไกลสู่ภายในถ้ำอันล้ำลึกก่อนจะสะท้อนกลับออกมายังจิตใต้สำนึกแห่งบุรุษทั้งสอง
     ภายนอกถ้ำแห่งนั้น...ผืนป่าแลดูสดชื่นแจ่มใสขึ้นจนผิดตาราวกับว่าได้มีการเติมแต่งแต้มสีสรรอันพิสดารไว้อย่างวิจิตรบรรจง เหล่านกมากมายต่างโผร่อนผ่านแมกไม้และน้ำตกอันสูงใหญ่ไปอย่างช้าๆราวกับว่าผืนป่าแห่งนี้เป็นดินแดนของมัน
  p* o# r: i: q, W, Z+ n8 A  f     ทันใด...
# h. x( P8 _$ u" W9 t) u    พลันปรากฏเกลียวร่างสองชายฉกรรจ์เหินทะยานพุ่งตัวฝ่าสายน้ำตกอันหนาแน่นออกมาด้วยวรยุทธ์อันล้ำเลิศจนบังเกิดเสียงดังสนั่นและละอองน้ำก็แตกกระสานซ่านเซ็นจนเหล่านกทั้งหลายพากันบินกระจายกันไปคนละทิศละทางด้วยความตื่นตกใจ
     ครั้นเมื่ออวยไอแห่งสายธารที่ฟุ้งกระจายอยู่นั้นจางหายจึงพบว่า แท้จริงแล้วเป็นร่างไผ่เหล็กและภูผาหยกที่ใช้พลังยุทธ์พุ่งตัวออกมาจากถ้ำหลังน้ำตก สู่ภูมิทัศน์ภายนอกด้วยจิตใจอันเริงร่า
     บุรุษหนุ่มฉกรรจ์ทั้งสองต่างร่อนกายาลงสู่ลำธารแล้วแหวกว่ายสายน้ำเล่นกันอย่างสนุกคึกคะนองก่อนจะโผเข้าหากันอีกครั้งแววตาอันหวานซึ้งแห่งภูผาหยกเพ่งมองไผ่เหล็กด้วยจิตใจอันรัญจวน ภูผาหยกเอ่ยถามชายหนุ่มไปว่า
     " เราทั้งสองจะมีโอกาศได้อยู่ด้วยกันอย่างเมื่อครู่อีกหรือไม่"
$ H7 W! |  ]/ f0 Z5 R( ~7 N% ^     ไผ่เหล็กยิ้มหวานพลางกล่าวตอบไปด้วยจิตใจอันอิ่มเอม
     " แน่นอน เมื่อข้ากลับมายังถ้ำน้ำตกแห่งนี้อีกครั้ง"
     ภูผาหยกยิ้ม พลางเอ่ยว่า
4 e- b* r, `8 t2 z& E     " แล้วข้าจะรอ "
     สองกายอันกล้าแกร่งโผเข้าหากันด้วยจิตใจอันสั่นสะท้านท่ามกลางสายธารอันฉ่ำเย็น ต่างโอบกอดอิงแอบแนบชิดกันอย่างอบอุ่น ก่อนจะผละจากแล้วระเบิดหัวเราะออกมากันอย่างสนุกสนานด้วยเสียงอันดังกังวาลก้อง เคล้าคลอกับเสียงกู่ร้องของบรรดาเหล่านกเสียงน้ำตกอันตระการ และเสียงลำธารอันไหลริน
                                                    - - - - - - - - -จบ- - - - - - - - -

ธรรม

ขอบคุณมากครับ

dathotsaporn

สุดยอดไปเลยขอบคุณ

plskm

ขอบคุณครับ

bee1234

ขอบคุณมากๆคับ

Nat3002

ขอบคุณครับ

Jam

ขอบคุณมากครับ

cokebundit

ขอบคุณมากๆครับ

shinecaraff

เยี่ยมมากมาย ใช้คำพูดได้สละสลวยสุดๆ

2936

ขอบคุณมากครับ

kabuki

ขอบคุณครับ

wiput

ขอบคุณมากครับ

pong18

ขอบคุณครับ

jor686868

สดยอด

takara

คำพูดสละสลวยมาก

waterboy

ขอบคุณครับ

Mankhakhate

เสียดายไม่มีฉาก 18+

watkrub

ขอบคุณมากครับ

love-w

ขอบคุณครับ

2936

ขอบคุณมาก