กระบี่ถ้ำน้ำตก

tanya

(copy)
# m5 p4 A1 ^, V  zกระบี่ถ้ำน้ำตก
! w: K- u: G4 M, n     กลางป่าโปรงแห่งหนึ่งเสียงคมกระบี่อันฉกาจฉกรรจ์ฟาดฟันยอดหญ้าและอากาศ ดังก้องกังวาลไปทั่วผืนป่าอันกว้างใหญ่เคล้าคลอกับเสียงสิงสาราสัตว์หลากหลายที่กู่ร้อง
( O3 k2 p1 C7 X5 O& g  _     เจ้าของกระบี่เป็นบุรุษผู้องอาจหนุ่มฉกรรจ์ใบหน้าคมคายสวมใส่เพียงแค่กางเกงและรองเท้า ช่วงบนปล่อยเปลือยเปล่าไร้เสื้อผ้าอาภรณ์ปกปิด อวดเรือนร่างอันบึกบึนกำยำล่ำสันเป็นมันระยับด้วยเม็ดเหงื่อที่ผุดขึ้นจนพร่างพรายไปทั้งร่าง
     บุรุษหนุ่มผู้นี้มีนามว่า ภูผาหยก เขาเป็นผู้มีพลังยุทธชั้นเยี่ยมแต่กระนั้นก็ยังถือว่าต่ำชั้นกว่า เมื่อเทียบกับผู้ที่อยู่ในวัยไล่เลี่ยกับเขา
+ t0 Y0 E- E  f1 `: Eภูผาหยกวาดกระบี่ฝึกฝนอยู่เพียงลำพังผู้เดียวด้วยกระบวนท่าอันกล้าแกร่งและเปี่ยมไปด้วยพลังเขาถีบทะยานม้วนร่างขึ้นสู่ฟ้าพลางเหินกายฟาดฟันปลายกระบี่ไปรอบทิศด้วยพลังอันล้ำเลิศต้นไม้ใบหญ้ารอบข้างสั่นไหวโยกคลอนด้วยแรงพลังจากกระบี่เล่มนั้นพลันปล่อยดอกและใบของมันโปรยปรายไสวปลิวไปทั่วบริเวณ
2 L' ]' U; u$ M  h; ]. n: Y     บุรุษผู้เยี่ยมยุทธ์ร่อนกายลงเหยียบพื้นพลางผ่อนพลังภายในลงเป็นอันสิ้นสุดเพลงกระบี่ที่ฝึกฝนมาเป็นเวลาหลายชั่วยาม
บัดดลกันนั้น บังเกิดเสียงคำรามก้องของหนุ่มฉกรรจ์ผู้หนึ่ง
     " ฝีมือใช้ได้หากแต่ยังมีจุดอ่อน "
5 C' G$ _- A% N+ n9 [     ภูผาหยกแหงนหน้ามองไปรอบๆ ด้วยสีหน้าอันขุ่นข้อง
6 _6 g! P& B5 g9 {/ C$ R     " มิทราบผู้เยี่ยมยุทธท่านใดประสงค์จะชี้แนะ"
) b. i9 ?6 A; ?0 r' b- `* `     ครากระนั้นเอง พลันปรากฏเกลียวร่างสีขาวบริสุทธิ์เหินทะยานร่อนลงจากฟากฟ้าด้วยวรยุทธอันเลิศล้ำยากจะหาใดเทียม
6 j  w1 z' Z% e/ d5 U# Bเจ้าของเรือนกายเป็นชายร่างสูงใหญ่อยู่ในอาภรณ์สีขาวสะอาดตา บนศีรษะสวมหมวกสานปีกกว้าง มีแพรต่วนสีขาวบางเบาปกคลุมปิดป้องใบหน้าเอาไว้
6 m- c. Q0 ~$ U3 r* bภูผาหยกประสานมือคารวะพอเป็นพิธี พลางตวาดไปด้วยน้ำเสียง~ตัวเงินตัวทอง~มหาญ
     " ผู้เยี่ยมยุทธท่านนี้ใยปกปิดโฉมหน้าที่แท้จริงหรืออับอายในสิ่งที่มิเหมือนมนุษย์ "
8 H: ?+ i& V7 ]- e5 `" n     " ฮะ ฮะ ฮะ ฮ่า..."
8 U" c( M# n; B( S3 Z% @     บุรุษชุดขาวระเบิดหัวเราะราวราชสีห์คำรามพลางเผยมือข้างหนึ่งออก แลเห็นกระบี่เล่มงามกุทกระชับไว้อย่างมั่นคง
     " วาจาอาจหาญ... ดี ข้าขอทดสอบฝีมือเจ้าสักคราว่าจะอาจหาญดังปากหรือไม่ "
) c7 m, e' y; M/ m3 W     " เชิญ " ภูผาหยกประสานมือคารวะอีกคราพลางกระหยิ่มยิ้มย่องอยู่ในใจ
( D7 H9 {" \) H) k$ c; y* \     โดยพลัน บุรุษชุดขาวเหินทะยานสอดกระบี่เข้าหาภูผาหยกร่ายกระบวนท่าตั้งรับ สองกระบี่ฟาดฟันปะทะกันเสียงสนั่นจนบังเกิดประกายแสงจากโลหะกระจายไปรอบทิศบุรุษชุดขาวกรีดกรายร่างควงกายหมุนสะบัดเบี่ยงเลี่ยงปลายกระบี่ของคู่ต่อสู้ด้วยชั้นเชิงอันชำนิชำนาญน่าสรรเสริญสองกายชายหนุ่มทุ่มกำลังฝีมือเข้าห้ำหั่นกันอย่างหนักหน่วงโดยหาเอาชีวิตไม่ หากแต่หมายประลองวรยุทธ์เพียงเท่านั้น
3 X0 [# u  J3 p1 ]" h# Q6 U     กระบวนท่าของภูผาหยกแลดูองอาจดุดัน ผิดแผกแตกต่างจากกระบวนท่าแห่งบุรุษชุดขาวซึ่งดูอ่อนไหวแผ่วพริ้วดุจทิวไผ่ที่โอนเอนตามแรงลม
     " ข้าจะแสดงให้เจ้าประจักษ์ถึงจุดอ่อนของเจ้า "
6 O) M  i) I/ j9 x7 J; c. C: {# a7 o     บุรุษชุดขาวเอ่ยพลางเลี้ยวกระบี่ตวัดร่างภูผาหยกเข้ามาประชิดแล้วกอดรัดเอาไว้อย่างแนบแน่นภูผาหยกพยายามดิ้นรนขัดขืน หากแต่หาเป็นผลไม่ เนื่องเพราะปลายกระบี่ของบุรุษชุดขาวนั้นแนบอยู่ใกล้คอหอยบุรุษหนุ่มผู้คลุมหน้าเลื่อนมือมากุมกระชับเข้าที่จุดสำคัญแห่งบุรุษเพศของภูผาหยกจนเจ้าของถึงกับตกตะลึงตาค้างบุรุษชุดขาวหัวเราะพลางว่า
     " นี่ไง...จุดอ่อนแรกของเจ้า หนุ่มน้อยเอ๋ย "
    " อ๊ะ !! "
0 P9 e/ a, V: \6 t, K  ~$ G     ภูผาหยกชะงักและตะลึงงันในทันทีที่ถูกจู่โจมจุดสำคัญอันกล้าแกร่งบุรุษชุดขาวผลักร่างภูผาหยกออกห่างอีกครา ก่อนจะถลาเสียกระบี่เข้าประหัดประหารประสานกันอย่างดุเดือดอีกครั้งซึ่งดูเหมือนว่าการประกระบี่ในครานี้จะดูรุนแรงยิ่งขึ้นกว่าเก่า
( }: X; y8 }; f: o( v     " จากนี้ไปจะเป็นจุดอ่อนที่สอง ที่เจ้าต้องพึงระวัง "
     บุรุษชุดขาวเอ่ยก่อนจะม้วนกายไปด้านหลัง แล้วตวัดกระบี่กำกับเอวแกร่งแห่งภูผาหยกเอาไว้พลางแนบกายเบียดชิดอีกคราก่อนจะวาดมือตะปบหน้าอกอันเปลือยเปล่าหนั่นแน่นแห่งหนุ่มน้อย
     " อ๊ะ !! เจ้า...?"
     ภูผาหยกดิ้นรนขัดขืน หากแต่บุรุษชุดขาวนั้นแกร่งกว่าเขาใช้ความว่องไวโยกย้ายสลับกระบี่ไปอีกมือ ก่อนจะใช้อีกมือที่เคยถือกระบี่ ตรงเข้ากุมกระชับบั้นท้ายอันกลมกลึงทรงพลังของภูผาหยกเอาไว้อย่างดุเดือด
! y: [/ A. \& D2 y( ]     " และนี่คือจุดอ่อนที่สามของเจ้า"
     ภูผาหยกโกรธเกรี้ยวสุดขีด บุรุษชุดขาวผลักไสร่างภูผาหยกออกห่างพลางถอยถลามาสิบสี่ก้าวแล้วผ่อนพลังปราณลงอย่างช้าๆ
: v+ c3 ]) `, m: L6 Oภูผาหยกยืนนิ่งอย่างตะลึงพลางหอบกระชั้นห้วงแห่งอารมณ์เบื้องลึกพลุ่งพล่านเกินขีดจำกัดทั้งๆ ที่มันควรจะอุบัติขึ้นโดยการกระตุ้นเร้าของอิสตรี
แต่... คราวนี้กลับเป็นฝีมือบุรุษเพศด้วยกันเอง
     " บังอาจจู่โจมขุดอ่อนแห่งข้าครานี้เป็นทีการสัประยุทธ์คงต้องยืดเยื้อ " จบคำ ภูผาหยกอมยิ้มอย่างมีเลศนัย ก่อนจะโถมพลังทั้งหมดถีบทะยานร่างเข้าหาพลางร้องด้วยเสียงอันดังสนั่นลั่นป่า
     " อ้า... "
1 E: b* ]0 b& |% m: r     เพลงกระบี่ทั้งสองเข้าประสานกันอีกครั้งอย่างดุเดือดคราวนี้ภูผาหยกหมายเอาคืนให้จงได้ ในฐานที่ทำให้ตนเองต้องเสียหน้า หากแต่หาสมหวังดังประสงค์ไม่เนื่องจากบุรุษชุดขาวคล่องแคล่วว่องไวไร้จุดอ่อน การรุกเร้าจู่โจมของภูผาหยกจึงดูเหมือนกับจะยิ่งทำให้ตนเองนั้นตกเป็นเบี้ยล่างและถูกบุรุษหนุ่มผู้ปกปิดใบหน้านั้นจู่โจมตอบโต้ต่อเนื่องเป็นกำลัง
* w% `4 k2 C2 V! V0 n     พลังอันรุ่มร้อนภายในกายแห่งชายหนุ่ม ราวกับสุมไว้ด้วยเพลิงอันพลุ่งพล่านสองกายชายฉกรรจ์ต่างเหินทะยานไปตามยอดไม้ โลดไล่ดุจพญาอินทรีที่โผผินในนภา บุรุษชุดขาวเหินกายนำหน้าด้วยวิชาตัวเบาอันล้ำเลิศโดยมีภูผาหยกตามติดประชิด
" คิดจะหลบหนีเรอะ"
4 M, g9 O) q! k' S     ภูผาหยกนึกกระหยิ่มด้วยจิตใจลำพองประหนึ่งเป็นต่อเคล้าคลอกับเสียงสรรพสัตว์อันหลากหลาย สองวรยุทธ์อัน~ตัวเงินตัวทอง~มหาญทะยานรุดจนถึงน้ำตกอันสูงใหญ่ซึ่งทอดตัวทะมึนอยู่ใจกลางป่าอันน่าอภิรมย์
  K% ~  [8 F6 _- j4 z; C' @' H     โดยพลัน บุรุษชุดขาวเหนี่ยวกิ่งไม้สวนกระบี่ตวัดกลับประปลายกระบี่กับภูผาหยกอีกคราอย่างฉับพลันจนภูผาหยกเกือบจะพลั้งพลาดโดยมิทันได้ระวังตนพลังผ่ามือทั้งสองปะทะกันคราใหญ่ บังเกิดเสียงดังสนั่นในครานั้น ยังผลให้ร่างทั้งคู่ผละจากกันอย่างแรงจนหมวกสานคลุมผ้าต่วนของบุรุษชุดขาวนั้นหลุดลอยละลิ่วออกจากศีรษะเผยใบหน้าอันคมคายสะดุดตาให้เห็นเป็นประจักษ์ในบัดดล
" k4 p8 Y0 Q" l! Y' x     ภูผาหยกถึงกับตะลึงชะงักในทันทีที่ได้เห็นใบหน้านั้นเฉกเช่นเดียวกันกับบุรุษชุดขาวที่ตกประหม่า เมื่อโฉมหน้าที่ตนปกปิดนั้นถูกเปิดเผย
0 @" n* J8 f. Sท่ามกลางความงงงัน ร่างผู้เยี่ยมยุทธ์ทั้งสองต่างลอยคว้างถอยถลาไปกระแทกเข้ากับต้นไม้ใหญ่แล้วร่วงหลุ่นลงสู่พื้นน้ำในทันควัน
เสียงร่างชายฉกรรจ์ทั้งคู่ปะทะผิวน้ำดังสนั่นละอองน้ำฟุ้งกระจายไปทั่วจนเหล่าสิงสาราสัตว์ต่างกระเจิดกระเจิงกันไปคนละทิศละทาง
! e1 [  E; _( G6 W( h% y( m     บุรุษหนุ่มทั้งสองต่างจมหายไปกับสายน้ำก่อนจะทะลึ่งตัวขึ้นมาอีกครั้ง และยังคงลอยคอแหวกว่ายกันต่อไปโดยไม่รู้เลยว่าสิ่งที่รอพวกเขาอยู่เบื้องหน้าคือน้ำตกอันหฤโหดสองจอมยุทธ์ต่างหมายเกาะก่ายโขดหินกลางน้ำเพื่อนำพาชีวิตให้รอด หากแต่หาเป็นผลไม่ กระแสน้ำนั้นเชี่ยวกรากและรุนแรงเกินกว่าจะหาที่ยึดเกาะได้ทันร่างทั้งสองลื่นไถลไปตามกระแสน้ำอันกรรโชกแล้วร่วงหล่นตามสายน้ำตกสู่ห้วงเหวเบื้องล่างอย่างน่ากลัว
6 }" O$ Y, N7 P! u4 a; k7 t     ริมฝั่งลำธารอันปกคลุมไปด้วยก้อนกรวดทั้งเล็กใหญ่เรือนกายอันกำยำของภูผาหยกนอนสลบไศลอยู่ข้างโขดหินอย่างไม่ไหวติงต่อสิ่งรอบข้าง
บุรุษชุดขาวผู้งามสง่าเดินก้าวย่างเข้ามาใกล้พลางใช้เศษผ้าจากอาภรณ์ที่ตนสวมใส่อยู่ ชุบน้ำในลำธารแล้วบิดเพียงหมาดๆ ลูบไล้ใบหน้าและเนื้องตัวอันหนั่นแน่นของภูผาหยกผู้ไม่ได้สติ
  T$ ?/ }5 S7 M1 v) {     ในไม่ช้า เปลือกตาทั้งสองของผู้หลับใหลก็ค่อยๆเปิดขึ้นอย่างช้าๆจนแลเห็นนัยน์ตาอันสุกใสเป็นประกาย ภูผาหยกเพ่งมองไปยังบุรุษชุดขาวที่ยืนอยู่เคียงข้างด้วยจิตใจอันอิ่มเอมก่อนกล่าว
" h3 E& \: {" y; M- d/ o     " ขอบใจท่านมากที่ช่วยชีวิตข้ามิทราบท่านมีนามว่ากระไร ? "
    " ไผ่เหล็ก "
2 d8 E7 g* g: u5 {+ W- ~     บุรุษหนุ่มชุดขาวตอบพลางยิ้ม
     " ใบหน้าของท่านก็คมคายและสง่างามออกอย่างนี้เหตุไฉนจึงต้องปกปิดซ่อนเร้นจากสายตาคน "
) O0 t" {% m! ?$ ^8 }1 |- Q     ภูผาหยกเอ่ยถามด้วยความสงสัย
/ G1 }. E2 t( N8 Q) {& G' i     " รู้หน้าไม่รู้ใจแม้เปิดเผยใบหน้า ก็หารู้ซึ้งถึงจิตใจไม่เช่นนั้นจะเปิดเผยโฉมหน้าให้ประจักษ์ไปทำไมเล่า "
     ไผ่เหล็กกล่าวไปพลางยิ้มพร้อมกับเมียงมองเรือนกายอันกำยำล่ำสันเต็มไปด้วยมัดกล้ามของภูผาหยก ก่อนจะเลื่อนมือไปลูบไล้หน้าอกแกร่งแห่งเรือนร่างนั้น
* s& a' I* F4 G$ r# {. E     ภูผาหยกเองดั่งรู้ทันถึงความประสงค์ที่ซ่อนเร้นอยู่ภายในจิตใจของชายแปลกหน้าจึงเผยยิ้มและส่งสายตาหวานชื่นพลางเอ่ยถามอีกครา
& E8 w7 Y) V2 N* N1 Y0 j4 ]     " จุดอ่อนทั้งสามของข้า ที่ท่านอุตส่าห์ชี้แนะให้นั้นทำให้จิตใจข้าปั่นป่วนรวนเร "
) h& [, N& v- p( ~6 }3 Q     " ข้ารู้หนทางแก้ไขจุดอ่อนทั้งหลายเหล่านั้นเจ้าอยากให้ข้าชี้แนะให้ไหมล่ะ ? "
! \: g% i  k# Q# y7 T3 |. J# s     ไผ่เหล็กยื่นข้อเสนอไปพลางยิ้มกริ่ม ภูผาหยกยิ้มตอบไปก่อนกล่าวว่า
8 R4 Z, U" e2 h! J! B6 I2 V* T' d     " หลังน้ำตกแห่งนั้นมีถ้ำเล็กๆซ่อนตัวอยู่ ที่นั่นเหมาะแก่การชี้แนะนักแล "
7 R. u2 g* Z0 I     เมื่อเห็นพ้องต้องกันดังนั้น สองชายหนุ่มก็ชักชวนกันไปยังน้ำตกซึ่งอยู่ไม่ไกลสายน้ำตกถาโถมโหมกระหน่ำร่วงหล่นลงจากหน้าผาอย่างน่ากลัว พร้อมส่งละอองน้ำฟุ้งกระจายไปทั่วบริเวณจนพื้นที่โดยรอบนั้นฉ่ำชุ่มและปกคลุมไปด้วยพืชพันธุ์น้อยใหญ่ที่ชูดอกใบเบ่งบานสะพรั่งกันสลอน
1 m# t5 B* Z* B' f4 M) P     ภูผาหยกปีนป่ายขึ้นไปตามแง่งหิน นำพาไผ่เหล็กไปยังถ้ำหลังน้ำตกแห่งนั้นทั้งสองสอดแทรกกายเข้าไปในหลืบเล็กๆ ระหว่างน้ำตกกับภูเขาเพื่อเข้าสู่ตัวถ้ำ
     ภายในถ้ำหลังน้ำตก ไผ่เหล็กโผเข้ากอดภูผาหยกในทันทีอย่างคลั่งไคล้พลางพรมจูบไปตามซอกคอและลูบไล้ไปตามช่วงไหล่อันกำยำองอาจจนภูผาหยกถึงกับหลับตาพริ้มเคลิ้มฝันด้วยจิตใจอันสั่นสะท้านรัญจวนเมื่อถูกบุรุษด้วยกันบุกจู่โจมอย่างหนักหน่วงรุนแรงโดยมิทันระวังตัว
ห้วงแห่งอารมณ์เสน่หาอันเร่าร้อนเคลื่อนคล้อยเข้ามาครอบงำเรือนกายแกร่งแห่งชายฉกรรจ์ทั้งสองอย่างช้าๆ
* D* E3 d3 D* v" ?9 n7 e     ความปรารถนาอันล้ำลึกที่ซุกซ่อนอยู่ภายในจิตใจได้ตอกย้ำให้การกระทำอันหนักหน่วงพลันอุบัติขึ้นรสจุมพิตอันฉ่ำชุ่มจากไผ่เหล็กกระตุ้นเร้าให้ภูผาหยกเคลิ้มฝันสั่นสะท้านจนเรือนร่างอันกำยำนั้นสั่นระริกเกร็งกระชับ
2 |- V4 ]$ s/ E/ N5 x/ @  y" อ้า..."
     กระแสเสียงอันกระเส่ารัญจวนจากปากของภูผาหยกลอยละล่องก้องกังวาลเข้าไปไกลสู่ภายในถ้ำอันล้ำลึกก่อนจะสะท้อนกลับออกมายังจิตใต้สำนึกแห่งบุรุษทั้งสอง
     ภายนอกถ้ำแห่งนั้น...ผืนป่าแลดูสดชื่นแจ่มใสขึ้นจนผิดตาราวกับว่าได้มีการเติมแต่งแต้มสีสรรอันพิสดารไว้อย่างวิจิตรบรรจง เหล่านกมากมายต่างโผร่อนผ่านแมกไม้และน้ำตกอันสูงใหญ่ไปอย่างช้าๆราวกับว่าผืนป่าแห่งนี้เป็นดินแดนของมัน
7 G& @6 G# T2 `     ทันใด...
* X) I# J8 F8 P0 M9 S    พลันปรากฏเกลียวร่างสองชายฉกรรจ์เหินทะยานพุ่งตัวฝ่าสายน้ำตกอันหนาแน่นออกมาด้วยวรยุทธ์อันล้ำเลิศจนบังเกิดเสียงดังสนั่นและละอองน้ำก็แตกกระสานซ่านเซ็นจนเหล่านกทั้งหลายพากันบินกระจายกันไปคนละทิศละทางด้วยความตื่นตกใจ
     ครั้นเมื่ออวยไอแห่งสายธารที่ฟุ้งกระจายอยู่นั้นจางหายจึงพบว่า แท้จริงแล้วเป็นร่างไผ่เหล็กและภูผาหยกที่ใช้พลังยุทธ์พุ่งตัวออกมาจากถ้ำหลังน้ำตก สู่ภูมิทัศน์ภายนอกด้วยจิตใจอันเริงร่า
0 V4 u' _% [0 w, T; R2 q6 O, z- x6 E     บุรุษหนุ่มฉกรรจ์ทั้งสองต่างร่อนกายาลงสู่ลำธารแล้วแหวกว่ายสายน้ำเล่นกันอย่างสนุกคึกคะนองก่อนจะโผเข้าหากันอีกครั้งแววตาอันหวานซึ้งแห่งภูผาหยกเพ่งมองไผ่เหล็กด้วยจิตใจอันรัญจวน ภูผาหยกเอ่ยถามชายหนุ่มไปว่า
     " เราทั้งสองจะมีโอกาศได้อยู่ด้วยกันอย่างเมื่อครู่อีกหรือไม่"
6 J1 P7 t% @8 w+ d) g  H     ไผ่เหล็กยิ้มหวานพลางกล่าวตอบไปด้วยจิตใจอันอิ่มเอม
/ b5 e7 a" n- N7 I# Z  _     " แน่นอน เมื่อข้ากลับมายังถ้ำน้ำตกแห่งนี้อีกครั้ง"
, X( c9 X3 t, X1 v  D: i( F     ภูผาหยกยิ้ม พลางเอ่ยว่า
     " แล้วข้าจะรอ "
     สองกายอันกล้าแกร่งโผเข้าหากันด้วยจิตใจอันสั่นสะท้านท่ามกลางสายธารอันฉ่ำเย็น ต่างโอบกอดอิงแอบแนบชิดกันอย่างอบอุ่น ก่อนจะผละจากแล้วระเบิดหัวเราะออกมากันอย่างสนุกสนานด้วยเสียงอันดังกังวาลก้อง เคล้าคลอกับเสียงกู่ร้องของบรรดาเหล่านกเสียงน้ำตกอันตระการ และเสียงลำธารอันไหลริน
' E3 T; u* v+ Q9 k3 j, Q& E                                                    - - - - - - - - -จบ- - - - - - - - -

ธรรม

ขอบคุณมากครับ

dathotsaporn

สุดยอดไปเลยขอบคุณ

plskm

ขอบคุณครับ

bee1234

ขอบคุณมากๆคับ

Nat3002

ขอบคุณครับ

Jam

ขอบคุณมากครับ

cokebundit

ขอบคุณมากๆครับ

shinecaraff

เยี่ยมมากมาย ใช้คำพูดได้สละสลวยสุดๆ

2936

; s& s/ E8 I5 A9 b" |& zขอบคุณมากครับ

kabuki

ขอบคุณครับ

wiput

ขอบคุณมากครับ

pong18

ขอบคุณครับ

jor686868

สดยอด

takara

คำพูดสละสลวยมาก

waterboy

ขอบคุณครับ

Mankhakhate

เสียดายไม่มีฉาก 18+

watkrub

ขอบคุณมากครับ

love-w

ขอบคุณครับ

2936

: _% y5 p! d1 N0 b. S* I, aขอบคุณมาก