คืนมหัศจรรย์

tanya

( คัดลอกมาจาก ตุณด๋ง )

คืนมหัศจรรย์ เขียนโดย ด๋ง
8 c! q' _! x1 K9 n

ฮิโรชิ  เป็นนักเขียนการ์ตูนหนุ่มไฟแรงฝีมือเยี่ยม การ์ตูนของเขาไม่ใช่การ์ตูนธรรมดาๆทั่วๆไป  หากแต่เป็นการ์ตูนแนวเกย์ซึ่งกำลังได้รับความนิยมอย่างมากในหมู่วัยรุ่นญี่ปุ่นกลุ่มหนึ่ง : k) O" q" a( V2 H0 y+ r  การ์ตูนของฮิโรชิมีแนวเรื่องที่น่าสนใจมาก  ตื่นเต้น ชวนให้ติดตาม เขามีความสามารถพิเศษในการนำเรื่องราวประวัติศาสตร์ในอดีตของญี่ปุ่นมาผูกพันกันเป็นเรื่องราว  โดยสอดแทรกบทรักอันเร้าใจไว้ในหลายๆส่วนของเนื้อเรื่อง   ในวันนี้ ฮิโรชิเพิ่งกลับจากการส่งต้นฉบับตอนล่าสุดของการ์ตูนที่เขากำลังเขียนอยู่ให้กับสำนักพิมพ์  ซึ่งทาง บก. ก็เร่งรัดให้เขาเขียนมันให้เสร็จในคืนนี้ 2 e, h( [. h! B/ ?. }1 Z  ฮิโรชิกลับมาถึงบ้านและรีบตรงไปยังห้องของเขาในทันที  เขาเริ่มลงมือเขียนการ์ตูนต่อเพื่อให้มันจบลงในคืนนี้ให้ได้ & q5 R0 k' A6 K1 M  การ์ตูนที่เขากำลังเขียนอยู่นั้น  เป็นเรื่องราวที่เกิดขึ้นในสมัยมูโรมาจิ เมื่อนายพลญี่ปุ่นคนหนึ่งยกกองทหารเข้าตีปราสาทของโชกุน  และเกิดการสู้รบกัน   เนื้อเรื่องดำเนินมาถึงตอนที่นายพลญี่ปุ่นได้รับบาดเจ็บจากการสู้รบและได้มาพบกับชายหนุ่มช่างตีดาบ   ฮิโรชิจรดปากกาลงเขียนภาพการ์ตูนเรื่องนี้ต่อไป  ลายเส้นถูกสร้างสรรค์ขึ้นมาอย่างต่อเนื่องเป็นลำดับ เขาวาดมันได้อย่างคล่องแคล่วและชำนิชำนาญ  สัดส่วนและอวัยวะส่วนต่างๆของร่างกายนั้น เขาถ่ายทอดมันออกมาได้อย่างถูกต้องเหมือนจริง  มันทำให้การ์ตูนของเขาดูมีอารมณ์และมีชีวิตเหมือนภาพถ่าย   ห้วงเวลาอันเคร่งเครียดดำเนินไปอยู่นานจนฮิโรชิเริ่มรู้สึกอ่อนเพลีย  ดวงตาทั้งคู่ของเขาเริ่มเมื่อยล้าและค่อยปิดลง เขาฟุบตัวลงบนกระดาษเขียนการ์ตูนนั้นในทันที   ฮิโรชิเริ่มตกอยู่ในภวังค์ เรื่องราวการ์ตูนที่เขาสร้างสรรค์ขึ้นมานั้นได้ซึมซาบเข้าสู่ห้วงสามัญสำนึกของเขาอย่างฉับพลัน  เรื่องราวเหล่านั้นปรากฏขึ้นเด่นชัดราวกับว่ามันได้เกิดขึ้นจริง สัมผัสได้จริง และเป็นเรื่องจริง... 9 }& ]5 Z3 ]$ D' n+ p  เสียงฝีเท้าม้าดังกึกก้องกังวาลอยู่ในโสตประสาทของฮิโรชิ  ปลุกให้เขาตื่นขึ้นด้วยความตกใจ เมื่อลืมตาขึ้นแล้ว ฮิโรชิพบว่าตัวเขาเองอยู่ภายในบ้านไม้หลังใหญ่  ภายในบ้านนั้นมีข้าวของเครื่องมือยุคโบราณสมัยมูโรมาจิ เขาใช้เวลาพิจารณาอยู่ไม่นานก็รู้ว่ามันเป็นเครื่องมือที่ใช้ในการตีดาบ ' v0 @% `' i0 o/ y  " เป็นไปได้ยังไง  ? " 9 c7 w" X! J; |1 p, R3 M/ i4 V8 k  เขาพูดออกมาพลางสำรวจพื้นที่โดยรอบ  เครื่องแต่งกายของเขาก็เปลี่ยนไปเป็นชุดของชาวบ้านในสมัยมูโรมาจิ เสียงฝีเท้าม้าดังถนัดชัดเจนยิ่งขึ้น  ฮิโรชิรีบวิ่งไปยังประตูแล้วเปิดมันออกไป สายตาของฮิโรชิเบิกกว้าง ในทันทีที่พบเห็นชายหนุ่มรูปงาม  เรือนกายกำยำและองอาจ สวมชุดเกราะอย่างนายพลญี่ปุ่นโบราณที่เขาจินตนาการไว้ในการ์ตูนของเขาเอง  นายพลหนุ่มผู้นั้นอยู่บนหลังม้า เขาได้รับบาดเจ็บที่ต้นแขนข้างขวา เขาทอดสายตามามองฮิโรชิพลางเปล่งวาจาด้วยน้ำเสียงนุ่มหูว่า   " ท่านเป็นช่างตีดาบใช่ไหม  ? "   ฮิโรชิรู้สึกงุนงงที่เขาถามตนเช่นนั้น  แต่ความรู้สึกบางอย่างกระตุ้นให้เขาพูดออกไปว่า 8 F& e3 ^5 n& |( o  " ใช่  "   [1 k: S& ~* x8 L9 @  นายพลหนุ่มคนนั้นเล่าเรื่องราวการรบให้ฮิโรชิฟังจนหมด  ซึ่งเขามาที่นี่เพราะดาบของเขาชำรุด และต้องการให้ฮิโรชิซ่อมแซมให้ ฮิโรชิรู้สึกแปลกใจที่ตนเองสามารถซ่อมแซมดาบของนายพลคนนี้ให้ใช้งานได้อย่างน่าอัศจรรย์  ทั้งๆที่ก่อนหน้านี้เขาไม่เคยรู้เรื่องราวการตีดาบมาก่อนเลย   โอดะ คือนามของนายพลคนนั้น ฮิโรชิยังได้ช่วยทำแผลให้เขาจนเป็นที่เรียบร้อยอีกด้วย 7 m' V8 Z( J  u  G  " ฝีมือในการตีดาบของท่านเยี่ยมมาก  "   โอดะกล่าวชมพลางยิ้มอย่างมีเสน่ห์ 0 f9 P7 ~8 ~% O/ h  " ขอบคุณ  " / w% m  k$ X" D: h$ v* ?* O  ฮิโรชิยิ้มตอบ เขารู้สึกอบอุ่นที่ได้เห็นรอยยิ้มของนายพลหนุ่มผู้กล้าคนนี้ฮิโรชิเอ่ยปากชวนโอดะให้พำนักอยู่ที่บ้านของเขา  ซึ่งโอดะก็ยินดี เพราะรุ่งเช้าเขาจะต้องรีบกลับยังค่ายพักเพื่อเตรียมการสู้รบในวันรุ่งขึ้น - p; H7 p  \6 l& R8 |  ขณะที่โอดะกำลังอาบน้ำชำระกายอยู่นั้น  ฮิโรชิก็ลอบมองเรือนกายเขาอย่างลุ่มหลง เรือนร่างแห่งนายพลหนุ่มผู้นี้นั้นสมบูรณ์แบบไปทุกส่วน  ถึงแม้ว่าจะมีผ้าเตี่ยวปกปิดส่วนสำคัญเอาไว้ โอดะเองก็ล่วงรู้ถึงความต้องการของฮิโรชิอยู่เป็นพื้น  เขารับรู้ได้ทางสายตาของฮิโรชิที่แอบมองเขาอยู่บ่อยๆ ตัวเขาเองก็เคยมีประสบการณ์ทำนองนี้กับเพื่อนนายทหารด้วยกันมาบ้างแล้ว   ฮิโรชิจัดอาหารเตรียมไว้ต้อนรับโอดะ  ซึ่งเมื่อเขาอยู่ในชุดชาวบ้านธรรมดาๆที่ไม่ใช่ชุดเกราะอันเทอะทะแล้ว เขาก็ดูน่ารักและอ่อนโยนไปอีกแบบ  ทั้งคู่ต่างสนทนากันอย่างสนิทสนม ท่ามกลางมื้อค่ำอันโอชะ   l8 f& e$ i+ v5 N  " ข้ามาจากโลกอนาคต  " + |0 M, [" P4 L  ^9 v  ฮิโรชิเล่าเรื่องราวทั้งหมดให้โอดะฟังอย่างจริงจัง  ซึ่งเขาก็ตั้งใจฟังอย่างไม่น่าเชื่อ เขาสงสัยในสิ่งที่เรียกว่าการ์ตูน ว่ามันเป็นอย่างไร  ซึ่งฮิโรชิก็อธิบายให้โอดะเข้าใจอย่างถ่องแท้ โดยเฉพาะประเภทของการ์ตูนที่เขาเขียนว่าเป็นแนวเกย์  คือเรื่องของความรักระหว่างเพศชายด้วยกันเอง   โอดะได้เล่าถึงประสบการณ์ที่เขาเคยมีกับนายทหารหนุ่มคนหนึ่งให้ฮิโรชิฟังอย่างเปิดเผย  ซึ่งดูเหมือนว่าฮิโรชิจะสนใจมากเป็นพิเศษ ; z( ~7 [) W0 |' U6 |  เรื่องราวที่โอดะเล่านั้น นับเป็นประสบการณ์แรกที่โอดะมีกับเพศเดียวกัน  มันเป็นความบังเอิญเมื่ออยู่กลางสนามรบอันหฤโหด ที่ทุกฝ่ายต่างเคร่งเครียดกับสถานการณ์การรบ 5 V/ ]; P4 W& ^( M0 n+ y  m* p: {8 S  เพื่อนของโอดะมีชื่อว่า ไซโตะ เขาเป็นนายทหารหนุ่มหน้าตาดี  ครอบครัวของเขาอยู่แถบภาคเหนือของญี่ปุ่น เขาถูกเกณฑ์ให้มารบที่นี่และเป็นเพื่อนสนิทคนหนึ่งของโอดะ  ซึ่งในตอนนั้นทั้งคู่เป็นเพียงนายทหารชั้นผู้น้อยที่คอยทำตามคำสั่งเจ้านาย   เหตุการณ์ครั้งนั้นเกิดขึ้นเมื่อไซโตะเสนอตัวขอปรณนิบัติโอดะ  ซึ่งโอดะก็รู้สึกตะลึงและแปลกใจ เขาขัดเขินและปฏิเสธคำขอของไซโตะในคราวแรก หากแต่ไซโตะเป็นคนที่สุภาพอ่อนโยน  ดังนั้นโอดะจึงยินยอมด้วยความรู้สึกขัดแย้งในจิตใจ   แต่ความเป็นปฏิปักษ์ในสามัญสำนึกของเขาก็ต้องแปรเปลี่ยนไปในทันทีที่ได้สัมผัสรสรักอันรวยรื่น  บทรักอันหวานฉ่ำดำเนินไปอย่างนุ่มเนิบเป็นจังหวะ  ท่วงทีสอดประสานกันเป็นหนึ่งเดียว ทั้งสองฝ่ายต่างถ่ายทอดความต้องการแก่กันอย่างเร่าร้อนและเปี่ยมไปด้วยพลัง  ความซาบซ่านแผ่ขยายไปทั่วสรรพางค์กาย ความร้อนรุ่มทวีคูณขึ้นทุกขณะจนยากที่จะหยุดยั้ง   ฮิโรชิฟังโอดะบรรยายบทรักของเขากับไซโตะอย่างตื่นเต้น  สายตาอันหวานซึ้งของโอดะทอดมองฮิโรชิอย่างลุ่มหลง และแล้ว.... สิ่งที่ฮิโรชิรอคอยมานานก็อุบัติขึ้นเมื่อโอดะเป็นฝ่ายขยับกายเข้าประชิด 5 j, B7 e+ g- d* Z: E$ N' A" T  แล้วห้วงแห่งอารมณ์อันบรรเจิดก็ดำเนินไปตามครรลองอย่างต่อเนื่องจนกระทั่งถึงฝั่งฝันอันตระการ   ฮิโรชินักเสียดายที่โอดะจะต้องพรากจากเขาไปในเช้าวันรุ่งขึ้น  มันเหมือนกับความฝันของเขาที่คงจะต้องจบลงในตอนนั้น   ทั้งคู่ต่างกอดก่ายกันและกันหลับใหลลงท่ามกลางความอ่อนล้าจากรบทรักอันบรรเจิดที่ร่วมสร้างสรรค์กันมาเช้าวันรุ่งขึ้น ' f9 @& |3 y; L+ m/ H! G2 I. z  ฮิโรชิลืมตาตื่นขึ้นท่ามกลางแสงสว่างอันสดใส  และแล้ว เขาก็พบว่าตนเองนอนฟุบอยู่บนนโต๊ะเขียนการ์ตูนภายในห้องนอนของตนเองในยุคปัจจุบันที่ไม่ใช่สมันมูโรมาจิดังฝัน 9 Q4 A/ o% W, M  " ฝันไปจริงๆ  "   เขาเอ่ยพลางหยุดชะงัก ก่อนจะหันไปมองนาฬิกาบนฝาผนัง   " ตายล่ะ...!!  เรายังเขียนการ์ตูนเรื่องนี้ไม่จบเลย " : z- h3 S6 ~6 o  ฮิโรชิก้มลงมองต้นฉบับการ์ตูนบนโต๊ะแล้วก็ต้องตะลึง  เพราะภาพการ์ตูนเหล่านั้นถูกเขียนและเรียบเรียงไว้จนจบบริบูรณ์แล้ว   เขาหยิบมันขึ้นมาพลิกดูทีละแผ่นตั้งแต่ต้นเรื่องราวเหล่านั้นเป็นเรื่องเดียวกันกับที่เกิดกับเขาเมื่อคืนนี้  ทุกท่วงท่า ทุกบท ทุกตอนแห่งการร่วมเสน่หากับนายพลโอดะได้ถูกถ่ายทอดไว้ในการ์ตูนนั้นอย่างน่าอัศจรรย์ใจยิ่ง % W. e( w, E' a. x  แม้กระทั่งเครื่องใช้ไม้สอยแลรายละเอียดปลีกย่อยอื่นๆก็ถูกวาดเอาไว้ได้อย่างไม่มีผิดเพี้ยนไปจากที่เขาได้ประสบพบมา  ไม่ว่าจะเป็นห้อง เสื้อผ้า อาวุธ ที่ถูกวาดไว้ได้อย่างชัดเจนราวกับเป็นภาพถ่าย   " มันเป็นจริงหรือนี่  !! " 5 w# W2 |+ I1 ~* W/ L$ r! _) v  ฮิโรชิตื่นตะลึงกับการ์ตูนในมือของเขา  เขาแทบไม่เชื่อในความฝันเมื่อคืนนั้นว่าจะมีความมหัศจรรย์ถึงขนาดนี้   เขาแทบไม่เชื่อว่าบายเส้นทั้งหมดนั้นเขาเป็นผู้สร้างสรรค์มันขึ้นมาด้วยฝีมือของเขาเอง * J$ m- L) N" e% M, C( }. }  หลังจากการ์ตูนเรื่องนี้ได้ตีพิมพ์จนจบเรื่อง  ชื่อของฮิโรชิก็โค่งดังขึ้นตามลำดับ ในฐานะนักเขียนการ์ตูนแนวเกย์มืออาชีพ การ์ตูนของเขาเป็นที่กล่าวขวัญกันในหมู่นักเขียนการ์ตูนแนวนี้อย่างกว้างขวาง   ในวันหนึ่ง... ฮิโรชิกลับจากสำนักพิมพ์ด้วยความสดชื่น  วันนี้เขามีความสุขที่สุดในชีวิต เนื่องจากเป็นเพราะ บ.ก. และบรรดาเพื่อนร่วมงานที่สำนักพิมพ์ได้จัดงานเลี้ยงฉลองความสำเร็จของการ์ตูนที่เขาเขียน  ฮิโรชิกลับถึงบ้าน เขารีบตรงไปยังห้องนอนของเขาในทันที เขาตั้งใจว่าวันนี้จะนอนหลับพักผ่อนให้เต็มตา  หลังจากที่เหน็ดเหนื่อยกับการเขียนการ์ตูนมาอย่างหนักฮิโรชิเริ่มครุ่นคิดถึงเรื่องราวเมื่อหลายคืนก่อน  ซึ่งจนกระทั่งบัดนี้เขาก็ยังคิดไม่ตกว่าเหตุการณ์ระหว่างเขากับนายพลโอดะนั้นเป็นเรื่องจริงหรือไม่   เขาเอนกายลงบนเตียงแล้วเริ่มหลับตาลงอย่างช้าๆเพื่อระลึกถึงเหตุการณ์ในครั้งนั้นอีกคราฮิโรชิเริ่มตกอยู่ในภวังค์  ประสาทสัมผัสของเขาเริ่มรับรู้ได้ถึงเสียงฝีเท้าม้าซึ่งเหยียบย่ำลงไปบนพื้นหิมะ เป็นเสียงฝีเท้าที่เชื่องช้าคล้ายกับการก้าวย่างอย่างแผ่วผิว  ฮิโรชิลืมตาขึ้นอย่างฉับพลัน เขามองเห็นนายพลโอดะฟุบกายมาบนหลังม้า ท่ามกลางป่าเขาซึ่งเต็มไปด้วยหิมะสีขาวโพลน  ฮิโรชิรีบวิ่งไปตามพื้นหิมะอันเย็นยะเยือก เขาตรงไปยังร่างนายพลโอดะซึ่งอาบไปด้วยเลือด 8 ]  l1 R& ^1 x5 {$ M  " ท่านโอดะ....  " , w! z4 k/ r( Q6 T' S1 k: Y9 U  ฮิโรชิร้องลั่นพลางพยุงร่างที่ได้รับบาดเจ็บนั้นลงจากหลังม้า  โอดะยังรู้สึกตัวอยู่ เขายังไม่ตาย หากแต่ลมหายใจของเขานั้นระทวยและเบาบางมาก 8 v- n3 D5 g: L  " โอดะ  ทำไมท่านถึงเป็นเช่นนี้ "   ฮิโรชิคร่ำครวญด้วยน้ำตาอาบแก้ม 8 B) |& f3 m  P  " ข..ข้า..  คง... คงจะ... ไม่ ร.. รอด "   เขาหยุดไปครู่พลางมองหน้าฮิโรชิแล้วยิ้มฮิโรชิยังคงสะอื้นไห้อยู่มิวางวาย  เขาเล่าถึงเรื่องการ์ตูนที่ถ่ายทอดความสัมพันธ์ระหว่างเขากับโอดะจนหมดสิ้น ซึ่งโอดะก็ได้แต่ยิ้มให้พลางเลื่อนมือมากุมกระชับมือของฮิโรชิอย่างแนบแน่น  ซึ่งหลังจากนั้นไม่นาน โอดะก็สิ้นลมอยู่ในอ้อมกอดอันอบอุ่นแห่งฮิโรชิ   " โอดะ...  ข้ารักท่าน " $ M8 |! \& p$ c- Z: R$ `4 N3 A! U  ฮิโรชิยังคงผลิตผลงานอันเยี่ยมยอดมาอย่างต่อเนื่อง  แต่.... ไม่มีผู้ใดล่วงรู้ถึงตอนจบที่แท้จริงของการ์ตูนเรื่องที่ถ่ายทอดความสัมพันธ์ระหว่างฮิโรชิกับโอดะ . o9 w: a; ~  ~6 x2 L' R  มีเพียงฮิโรชิที่จะจดจำตอนจบนั้นไว้ในจิตใจของเขาตลอดกาล    - - - - - - - - - จบ - - - - - - - - -

zombi

ขอบคุณครับ
0 X$ d: l; E; V) aคิดถึงคุณด๋ง

asoda123

ขอบคุณมากมายครับ

mixxer..

ขอบคุณครับ

kangped

ขอบคุณครับ

noonat

ขอบคุณนะคับ

tahanchai

ขอบคุณครับ

love-w

สุดยอด
ขอบคุณครับ

Man100

มหัศจรรย์จริงๆครับ :)

shinecaraff

ขอบครุนคับ

pai_2552

ขอบคุณครับ

uglymen

น่าจะบอกเล่า การถ่ายทอด ความสัมพันธ์ ที่ดีนั้นด้วย

Intra

ฝีมือการแต่ง สุดยอดเลย

hunwei

ขอบคุณครับท่านศาสตราจารย์

jor686868

งือ