อาศัยอยู่ในจังหวัดกรุงเทพมหานคร
ลงทะเบียน2011-3-17
ล่าสุด2018-12-12
มาเฟียนักศึกษา
- กระทู้
- 99
- พลังน้ำใจ
- 3337
- Zenny
- 3609
- ออนไลน์
- 1076 ชั่วโมง
|
4 g& L% j& Z; h" hเกย์กบฏ
4 b9 k" m6 k4 O0 h! p; pตอนที่ 3 กบฎรักเชือดนิ่ม2 g X Y5 i' K( Z* p E( |6 j: a
& I! e/ P% f- z9 f Y( ~8 n3 ~ เดือนนี้ฉันเข้ากะเช้าและนั่งเครื่องที่แผนกยีนส์! u4 B. D% W% h; P7 j5 S
“ดูพี่แคชเชียร์สิ แกดูซึมเศร้ามาก เหมือนเพิ่งจะอกหักมา” เสียงพนักงานขายซุบซิบกัน+ a* Q, F4 m4 p: {3 E, f
ซึ่งฉันก็ไม่ได้รู้สึกเคืองขุ่นพวกเขาแต่ประการใด ฉันเองก็รู้ตัวอยู่เหมือนกันว่า วันๆฉันพูดแทบจะนับคำได้ วันทั้งวัน เดือนทั้งเดือนแทบจะไม่มีรอยยิ้ม บนใบหน้าของฉัน; {( @/ N# O% P; J4 }- F3 {
“ทีมันอกหัก อย่าพูดอะไร ทิ่มแทงใจมันล่ะ” เพื่อนๆ พี่ๆ บอกกล่าวประโยคนี้กันเนืองๆ! w1 ]2 A3 L/ a6 C( q0 {
* Z9 \- Q8 E, W; h: F* G ซึ่งตัวฉันเองก็คอยระมัดระวังอารมณ์ตัวเองอยู่ค่อนข้างมากเหมือนกันกลัวจะฟุ้งซ่าน จน
3 z! B% G5 [: y) N+ F9 tคิดสั้นเหมือนคราวแรกนั้น
1 g5 @1 ^( `6 g# d! I j ฉันพยายามทำตัวเองให้ว่างน้อยที่สุด ฉันพยายามอยู่คนเดียวลำพังให้น้อยที่สุด
6 I7 j) D* ~, z8 P9 aฉันเลือกที่จะมานั่งดูทีวีที่ห้องรับแขกของอพาร์ทเมนท์ แทนที่จะนั่งดูอยู่บนห้องอย่างเดียวดาย
* U( _1 ]3 I6 L: A+ Gหลังข่าวเที่ยงคืน ฉันถึงจะยอมขึ้นห้องนอน ประมาณว่า เมื่อหัวถึงหมอนก็ให้หลับเป็นตายกันเลย
4 y1 l. {/ T) b. c/ v9 pทีเดียว
& x3 n( a$ ?1 l* t5 o1 M" _/ m
" @4 L( @2 Q. ] ซึ่งการปรับเปลี่ยนวิถีชีวิตของตัวเองก็พอช่วยฉันได้ค่อนข้างมาก คนที่พักอยู่ที่นี่ล้วนแต่เป็นนักศึกษาที่มหาวิทยาลัยเดียวกันกับฉัน, S* W& y; H! C
: [6 x* U& X0 T9 X: y; l: ?5 M ทุ่มครึ่งแล้วฉันเพิ่งจะถึงที่พัก หนุ่มๆเล่นฟุตซอลกันอยู่ที่หน้าอพาร์ทเมนท์ส่งเสียงเอะอะโวยวาย ก็แปลกดีนะตั้งแต่ฉันย้ายมาอยู่ที่นี่ฉันเข้ากะบ่ายตลอด กลับถึงที่พักก็สี่ห้าทุ่ม ไม่เคยเจอกับหนุ่มๆที่เล่นฟุตซอลกันเลย จะมีก็วันนี้ซึ่งฉันเริ่มลงกะเช้า จึงเลิกงานและกลับถึงที่พักเร็วกว่าเดิมมาก
, H5 h; X7 o* S; @1 O8 s2 `' @ “ส่งมานี่....................ไอ้กฤษส่งมานี่”
& m& p' T3 b+ K ฉันมองหาลูกบอล ด้วยกลัวจะโดนลูกหลง แล้วสายตาก็ได้ประสานกับสายตาของคนชื่อกฤษที่กำลังครองบอลอยู่' k7 w% M4 i# p5 ]3 j
“ให้ตายเถอะ ที่นี่มีคนน่ารักขนาดนี้พักอยู่ด้วยหรือ” ฉันบอกกับตัวเอง / h. @+ J8 |; V- J$ N% S5 a
กฤษเป็นคนผิวขาวมาก รูปร่างสันทัด จมูกโด่ง หน้าได้รูป ที่เด่นที่สุดเห็นจะเป็นริมฝีปากที่ แด๊ง แดงๆๆๆๆ5 Z3 Z' H' ~8 j7 M1 _
( n& g. L. B- _
อายุของกฤษน่าจะพอๆกับฉัน เขาเป็นคนที่มีอัธยาศัยดี มีเพื่อนรุ่นพี่ รุ่นน้องและรุ่นราวคราวเดียวกันเยอะแยะ ต่างกับฉันที่อยู่อย่างเดียวดาย ฉันไม่มีใครเลย ฉันแทบไม่รู้จักกับใครเลยในที่นี้
; P7 @% Y7 d( ~1 G: J' U1 D6 B( ?! ^ 3 C2 g4 d2 e+ [( ^, _$ Q
ตั้งแต่วันนั้นเป็นต้นมา ฉันชอบแอบมองดูกฤษ โดยเฉพาะริมฝีปากแดงจัดนั้น ทำเอาฉันเก็บมาฝันอย่างช่วยไม่ได้ เขาเองก็เหมือนจะรู้ตัว เวลาที่ฉันมองก็ชอบจะเอาลิ้นเลียปากซะงั้น
" J* b: k6 R6 e- |$ Eแต่ฉันไม่กล้าคิดอะไรไปไกลกว่านั้น+ x$ X$ |' L" s! E
: t$ }, z, s/ r* B+ j$ {( P
ด้วยพิษรักปักทรวง ถึงสองครั้งสองหนยังสำแดงฤทธิ์เดชไม่หาย บุคลิกฉันมันก็คนป่วยใจดีๆนี่เอง ! j7 y/ ~$ [) F: H p
+ o( D/ h4 k9 \2 ]$ W# L แล้วก็ยังมีเหตุผลหลายอย่างประกอบกัน ฉันค่อนข้างจะเจียมเนื้อเจียมตัว คนอื่นๆพ่อแม่เขาส่งเรียน มีเงินทองใช้ไม่ขาดมือได้ไปเรียนอย่างสม่ำเสมอ ต่างกับฉันที่ต้องทำงานหาเงินส่งเสียตัวเอง ถ้าเดือนไหนเป็นช่วงลงทะเบียน ซื้อหนังสือ หรือมีรายจ่ายอื่นที่อยู่นอกเหนือจากรายจ่ายประจำ เดือนนั้นฉันเป็นอันต้องไส้แห้งอย่างช่วยไม่ได้
) ?' o& C& |1 c: v
; L7 J2 V1 n$ {& |
0 F: U, y$ [* [2 w- _( C1 n* M( U “ไง..ไปทำงานวันแรกเวิร์คไหม”เสียงคนทักทายกันที่ประตูทางเข้าตึก ขณะที่ฉันนั่งดูทีวีที่อยู่ข้างใน
# O( q/ k* u8 g5 n% o “ก็ดีว่ะ.................” เสียงกฤษตอบได้ยินชัดเจน
! j0 U: V' G. i7 \3 P3 P, B( q) O% B/ S/ T
ฉันไม่ได้เจตนาจะแอบฟังใครเขาพูดคุยกัน แต่เขามานั่งคุยกันอยู่ข้างหลังฉันเลยทำให้รู้ว่า
4 o9 P0 R5 {$ m2 c- d4 R" x5 D! Rกฤษเป็นคนที่เรียนเก่ง และจบเร็ว กว่าเพื่อนๆรุ่นเดียวกันถึงเกือบปี เกรดเฉลี่ยสวย ถึงขั้นไปสมัครงานธนาคาร สำนักงานใหญ่ เขาก็รับเข้าทำงานทันที
9 C; W. F/ s D" j, t “นี่แหละนะ คนหน้าตาดี บุคลิกภาพดี สมองดี ฐานะทางบ้านดี เมื่อทุกอย่างพร้อม ทุกอย่างก็ย่อมเกื้อหนุน เสริมส่งให้ไปได้ดีเสมอ ถ้าคนรักดีอีกอย่างด้วยน่ะนะ ” ฉันคิดบอกกับตัวเองลำพัง เมื่อยิ่งได้รู้ความจริงอย่างนั้น มันยิ่งทำให้ช่องว่างระหว่างฉันกับกฤษ เพิ่มมากขึ้น ตัวฉันนะเหรอ ! {6 P# B4 j0 c
“ไม่มีใครสนใจใยดี ห้องเรียนไม่เคยได้เข้ากับคนอื่นเขา อ่านหนังสือสอบเอง ลาสอบได้บ้างไม่ได้บ้าง..................” ฉันอดเปรียบเทียบ และน้อยใจในชะตาชีวิตของตนเองอย่างช่วยไม่ได้
4 X7 G1 j' f! U6 _% `* N2 c
4 F0 N; U- Y: }4 s0 R4 J. r, V# B I- _4 Q
# u5 N ~# @7 U+ S5 y ยิ่งนับวันกฤษยิ่งดูดีขึ้นในสายตาฉัน นั่นมันยิ่งทำให้ฉันรู้สึกว่า ตัวเองต่ำต้อยลงทุกทีๆ
6 w! F5 B7 s& k+ d$ q% t4 lฉันพยายามเก็บความรู้สึก และไม้กล้ามองกฤษตรงๆอีกเลย แต่ยังห้ามใจตัวเองไม่ได้ที่จะ.....................ไม่ให้แอบมอง. m3 I6 g- L7 p! Z+ U K/ s
7 E! k7 j' w4 Y; `, x นี่ก็ห้าทุ่มกว่าแล้ว ฉันนั่งดูทีวีอยู่เพียงลำพัง ดูรายการต่างๆไปเรื่อยเปื่อย ประสาทไม่ได้รับรู้อะไร ฉันยังไม่อยากขึ้นห้องนอน ฉันกลัวความเหงา ฉันกลัวความอ้างว้าง ฉันกลัวความเปล่าเปลี่ยวเดียวดาย ที่สำคัญ ฉันกลัวใจตัวเอง.........4 O* B! o1 X& C9 t0 R8 ?. D U
x/ s1 L4 N, K+ U# E2 P: ^' P4 O/ J
กฤษเดินมาโน่นแล้ว เขาเดินผ่านไป....................... แล้วเดินกลับมา เดินย้อนกลับไปด้านหน้า เดินกลับมาแล้วก็เดินย้อนกลับไปด้านหน้า............. # J9 |4 \6 q% S
“ป๊าบ..............” เขาแกล้งแกว่งแขนมาโดนฉันอย่างแรง5 R8 } V, H( H8 ?# x2 m
“.....................”
: M y9 J$ Y" m9 E W$ g “.....................” เงียบสนิท ไม่มีคำขอโทษจากเขา .................................... ไม่มีเสียงของฉัน ไม่แม้กระทั่ง...........ฉันจะหันไปมอง
- Y9 S: X+ h* M* O/ y* U' a เสียงกฤษนั่งลงที่นั่งแถวหลังฉัน เงียบๆ
4 d6 e8 X6 t# G( `1 ` ทุกอย่างยังคงเงียบสนิท........... เงียบสนิท ไม่มีคำขอโทษจากเขา ........................... ไม่มีเสียงของฉัน ไม่แม้กระทั่ง...........ฉันจะหันไปมอง
* S$ G! _7 Y" U, b& ]+ s! c, f ฉันรับรู้ได้ว่า กฤษเจตนาที่จะทำความรู้จัก............... แต่ ฉันยังไม่พร้อม ฉันต่างหากที่ยังไม่พร้อม ฉันขอเวลา ฉันยังต้องการเวลา เยียวยา รักษาแผลใจ
. u. e- v) {; u5 U. }- u( f$ l) P1 l3 ?; K! N( H0 t
สักพัก กฤษลุกขึ้นเดินขึ้นชั้นบน มองฉันอย่างงงๆ มองฉันอย่างไม่เข้าใจ ฉันมองกลับไปที่เขาด้วยสายตาที่อ้างว้าง......................และว่างเปล่า- M+ f1 ^; Z# j: b
# L4 R$ O, }, ?: U
หลายเดือนผ่านไป ฉันยังคงอยู่กะเช้า ฉันกลับถึงที่พักตรงเวลาเสมอ เหมือนกฤษจะรออยู่เมื่อฉันไปถึง เราต่างมองสบสายตา............แล้ว เขาจะเดินตาม หรือบางวันก็เดินนำหน้าฉันขึ้นข้างบนเสมอ อย่างเงียบๆ..............' N3 J# B& O: K6 X
เป็นอยู่อย่างนั้น..................อย่างเงียบๆ
0 a0 i, N, }: t" { ไม่มีรอยยิ้มให้กัน...........................ไม่มีแม้คำพูดจาสักคำเดียว / ^% w0 T: ` W, ?: g7 i E8 a1 v$ R. Z
8 _# b5 [4 r" I แต่ ฉันก็รู้สึกเป็นสุขและอบอุ่นใจ อย่างประหลาด
0 a! `6 a( z. A. d
# f% Q9 j4 _; h ผ่านไปครึ่งปี ถึงคิวฉันต้องลงกะบ่ายบ้างแล้ว# I9 q5 j2 \/ A) t, V9 c" R1 \
ฉันกลับถึงที่พัก ประมาณห้าทุ่มครึ่ง................. กฤษ ไม่รอแล้ว เขาคงเข้านอนแล้ว เขาต้องตื่นแต่เช้าเพื่อไปทำงานฉันเข้าใจดี
, d2 D5 h( f$ s9 C
& Q) Q' ^6 A3 O; _- \9 j วันนี้เป็นวันเสาร์ คนทำงานห้างอย่างฉันยิ่งหยุดไม่ได้เลย ลูกค้าเยอะมากทั้งวันเพราะมีการจัดรายการพิเศษด้วย ฉันถึงที่พักเที่ยงคืนได้ กฤษรออยู่เช่นเคย เขามองมา เขาจ้องมองมาด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยคำถาม ด้วยสายตาที่ขุ่นข้องหมองใจ: H/ _0 I" a; F; _$ b r* q
“ผมไม่ได้เกเร ผมไม่ได้หนีเที่ยว ผมเพิ่งกลับจากที่ทำงาน.................” ฉันส่งสายตา และกระแสใจไปบอกเขาอย่างเงียบๆ
; y/ C0 X# H$ t' y ............แล้ว เขาก็เดินตาม ฉันขึ้นข้างบน อย่างเงียบๆ.............. โดยไม่มีรอยยิ้มให้กัน...........................ไม่มีแม้คำพูดจาสักคำเดียว
* Q/ |' b$ m3 ?
* C7 `, |9 Y- f# R& w9 p) L
5 t( z2 H) b7 W8 l5 V เราเดินตามกัน เรามองสบตากัน เราส่งความรู้สึกเข้าหากัน...........................เราปล่อยให้หัวใจมันคุยกัน อยู่อย่างเงียบๆ................... แต่ฉันก็รู้สึกอบอุ่นใจดี
0 z; d) ^1 a' G5 ]- T $ L4 j" y+ [' K4 ]9 f
บางวันที่ฉันเหนื่อยอ่อน.................... บางครั้งฉันก็อยากจะให้มันเป็นมากกว่านี้ แต่ ฉันยังไม่พร้อม ฉันต่างหากที่ยังไม่พร้อม ฉันขอเวลา ฉันยังต้องการเวลา เยียวยา รักษาแผลใจ
2 a( X; ?% {! m, z' S7 n( z E" \
เวลาพ้นผ่านไปเป็นปี ความสัมพันธ์สองเรายังคงเดิม 4 e7 H% i3 d9 }2 j& I2 j
กฤษเองก็ไม่กล้า ทำอะไรไปมากกว่านั้น ด้วยฉันเคย....................
# I# C" T$ Q& q1 M3 a; A9 I ฉันเองก็ไม่กล้าเพราะตีค่าตนเองต่ำไป.....................................และฉัน ยังเจ็บ แผลเก่าที่หัวใจ/ X" ]( ~+ i! s m6 v
ยังไม่หาย.................มันเจ็บ ปลาบแปลบทุกครั้ง เมื่อคิดถึงเรื่อง ความรัก+ _+ J: A/ y! K/ N
: f& T8 {/ ^" b& \% {
* o( p$ M' O$ l# _! P% [ “ไอ้กฤษมันได้งานใหม่ที่ ไฟแนนซ์..........................”$ u0 z: s' q5 l/ u; R' u2 ?
“เหรอวะ โอ้โฮ้ เงินเดือนเพิ่มกว่าสองเท่าเลยนะแก.......”
6 L6 M/ R4 E5 r2 X& e “นั่นน่ะสิ โบนัสนะเกือบยี่สิบเดือนเชียวนะโว๊ย”
' |: S& K% K3 Q3 h% C เสียงเพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆ ร่วมที่พักต่างพูดคุยแสดงความยินดีกับกฤษ ที่ได้งานดี เงินดีกว่าเดิม นั่นมันยิ่งเป็นการเพิ่มช่องว่างระหว่าง ฉันกับเขาให้ห่างไกลเกินกว่าที่ ฉันจะไข่วคว้า..............เอื้อมมือไปถึง ฉันครุ่นคิดด้วยความน้อยเนื้อต่ำใจ
3 t3 ~) M6 f2 D+ R; n 1 |( o# @: |. w1 l# y$ B5 o i5 V
แต่กฤษก็ยังทำตัวเป็นปกติเช่นเคยๆ เดินนำฉันขึ้นที่พักไปนั่นแล้ว แต่วันนี้แปลกไป- u1 D* t2 T7 A* ~6 M& d, T
เมื่อถึงชั้นสาม แทนที่เขาจะเลี้ยวขวาเข้าห้องพักตนเอง เขากลับเดินไปอีกฝั่งแล้วรีบเดินกลับมา
% ]" ^: ~4 ?& x7 Oขณะที่ฉันยังอยู่กึ่งกลางบันได , e' Q$ R! u" {* Q. X& p$ f
“โอ้โฮ............ แผลถลอกเป็นรอยยาว ตั้งแต่เข่าไปถึงโคนขา” กฤษหยุดยืนอยู่ต่อหน้าฉันสักครู่ เหมือนต้องการให้ฉันได้รับรู้
$ v7 c9 w7 E! O% [1 W& q6 `; N “กฤษ คุณ..............” เสียงของฉันแผ่วเบา คอแห้งผาก............. แต่เขาเปิดประตูเดินเข้าห้องไปแล้ว# W* W" h; r9 s+ x- c6 b* E9 Z+ V1 [
+ v/ R' f) g9 {; s$ _
“กฤษ.............คุณคง เจ็บแสบที่แผลมากสินะ” ฉันรำพึงกับตนเอง
" b: l) a# m( i7 {( `. p “ผมอยากจะคอยดูแลคุณเหลือเกิน..............” ฉันได้แต่คิด
/ g1 N8 v1 ?# }+ F; [ ในความเป็นจริง เราต่างกันเหลือเกิน ฉันจึงทำได้แค่เพียงรับรู้...............ฉันรับรู้ถึงเจตนา และความเจ็บปวดของเขาได้
; V4 E4 m l1 X4 U: c+ R# P4 U8 E H& h# Y$ s4 x
( O' @7 n1 m' `1 M ^ เรายังคงเดินตามกัน เรามองสบตากัน เราส่งความรู้สึกเข้าหากัน...........................เราปล่อยให้หัวใจมันคุยกัน อยู่อย่างเงียบๆ................... แต่ฉันเริ่มรู้สึก ว้าวุ่นใจ 7 e' Z2 G1 e$ T* X$ q" D. x; y
# I) f' }* H `% _( P
$ _2 `( z; g( x6 ~ ฉันต้องลาออกจากงาน ฉันต้องไปฝึกงาน ห่างจากที่พักไปไกลถึงสองชั่วโมง ถ้ารถไม่ติด# @* h: L) I* o+ L! M
มันเป็นเรื่องจำเป็น ที่คณะถ้าไม่ลงฝึกงานจะขอจบปริญญาไม่ได้ แล้วถ้าฉันไม่ย้ายที่พักฉันคงต้องเสียงาน เสียการเรียนแน่ๆ ด้วยคงต้องเสียเวลาอยู่บนรถประจำทางไปกลับ วันละสี่ถึงห้าชั่วโมงได้ ไหนจะต้องเผื่อเวลาไปยืนคอยรถอีก ข้าวของที่หิ้วไปฝึกงานก็คงพะรุงพะรังน่าดู ฉันปรึกษากับเพื่อนๆ เราตกลงกันที่จะไปเช่าห้อง ย่านที่ฝึกงาน เพื่อจะได้ให้ความช่วยเหลือ ดูแลกันได้และตัดปัญหาจิปาถะ ข้างต้น
5 e1 q# U% Z/ H" ]& X2 q$ y5 D8 r; G M( e" v e
! P! n4 @! p& c- u
ฉันเก็บข้าวของ สัมภาระขึ้นรถเช่า เที่ยวแล้ว...............เที่ยวเล่า# w4 B6 U8 n4 C+ y0 N
……………………………………………………………………………………………………….. M7 B; F- ?2 S3 _0 o7 ]4 s. d3 D2 D
“เฮ้อ..........เที่ยวสุดท้ายแล้วสินะ ขอขอบคุณทุกสิ่งอย่างที่ให้ฉันอาศัยอยู่ที่นี่ด้วยดี เสมอมา”
; b: a* z6 t3 l3 |ฉันบอกลา ห้องพักและสะพายกระเป๋าลูกสุดท้าย เดินออกมาหน้าตึกอพาร์ทเมนท์4 l* h' X' X5 r
B" H, ?* O, E4 h% Z9 [$ i# |- U9 j
; U' e* k) F: z. d/ y9 ?3 \ “กฤษ............ คุณดูเศร้าจังเลย” กฤษยืนอยู่ที่ใต้ต้นกระถินณรงค์หน้าตึก. l5 k8 V1 @5 x+ a
ฉันเดินผ่านเขาช้าๆ! X" ^3 C1 e# X' o% @1 E
% U# k9 R n2 V( i/ D9 O เรามองสบตากัน เราส่งความรู้สึกเข้าหากัน...........................เราปล่อยให้หัวใจมันคุยกัน อย่างเงียบๆ
- H. ~5 V1 h7 t
}% {5 \( _- d ฉันรู้สึกร้อนผะผ่าว ........... แสบเคือง ที่ดวงตา ฉันเดินช้าๆ มาที่รถ ตายังคงมองอยู่ที่กฤษ7 h7 M: B7 n) L; a
“ไปแล้วนะครับ..............ลาก่อน” ฉันส่งความรู้สึกถึงกฤษ
0 G1 y1 S* h8 d7 F5 \& `( f3 G9 D' n
7 k4 _& B: h6 f: C ดอกกระถินณรงค์สีเหลืองสด หล่นโปรยปรายท่ามกลางสายลมที่พัด กระชั้น ........................" v/ _( {! Z2 Q$ z
% C1 ~8 V$ L. q8 `. @
ดอกกระถินณรงค์สีเหลืองสด หล่นโปรยปรายลงบนศีรษะของกฤษ...................
: e/ w1 w' {0 @( S; w+ u8 iฉันเห็นน้ำตาเขาไหลเป็นทาง ( @) k ]* g1 u$ o8 |
- I8 n# w W- [$ t
ดอกกระถินณรงค์สีเหลืองสด น้ำตากฤษ........................................ไหลเป็นทาง
: i" [4 T: T' P9 r8 X) O& f/ s) g: a& c* m
น้ำตาฉันเริ่มเอ่อล้นเช่นกัน
3 v1 @0 r' s/ v “ลาก่อน........ลาก่อนครับ” v- w+ b& U& f0 F% ?. f
ฉันส่งความรู้สึกถึงกฤษเป็นครั้งสุดท้าย ก่อนที่ฉันจะควบคุมตัวเองไม่ได้มากกว่านี้. U6 j! M8 z/ j, u% u2 C- m
% o0 E* V5 H1 _% v6 q# J0 N
+ l g9 J3 x: Q พอรถเริ่มเคลื่อน ฝนก็เริ่มโปรยปราย .....................ฉันมองกฤษผ่านกระจกมองหลัง
; V" V$ U" v% a/ tเขายืนอยู่ที่เดิม................. ฉันเห็นเขายังยืนอยู่ที่เดิม.............................น้ำตาเขารินไหลเป็นทาง
( ~1 U6 i l; N3 ^+ ?, Y9 M6 j d' A2 {9 i! N8 y! H+ d0 c7 M8 ~
ฉันมองเห็น กฤษยืนนิ่ง......................น้ำตารินไหล....................................อยู่ที่เดิม" J5 U5 L3 N4 X
. |/ F% M$ c4 |
% Q: q4 d! |+ K9 `6 ^& E “ผมขอโทษๆ................ เราต่างกันเหลือเกิน” ฉันพร่ำบอกกับหัวใจของตัวเอง ขณะรถเลี้ยวเข้าสู่ถนนเส้นหลัก ฉันนั่งหันหลังให้คนขับ.............................น้ำตาฉันรินไหล ไปตลอดทาง
) F7 Y! j* Q! q$ A7 E! \+ Iฉันเริ่มเจ็บที่หัวใจ................ฉันเจ็บปวดที่หัวใจอย่างเคยๆ
( e. h! z* E5 T2 L$ O3 I: F, f% T+ l
$ ` ~: L4 w4 P# |1 X/ S& ]" q8 ?% X! z5 W3 U' s
ฉันตั้งใจฝึกงาน ทำงานอย่างเต็มความสามารถ ฉันทำงานหนักมากทั้งเวลางานและหอบกลับมาทำที่ที่พัก ไม่เว้นแม้เสาร์อาทิตย์# K" }$ ]: p1 B
แต่ทุกครั้งที่ฉันพอจะมีเวลาว่าง ใจฉันจะล่องลอยไป.....................และที่หนังสือตรงหน้าจะปรากฏ ภาพของกฤษเสมอๆ ฉันคิดถึงเขาทุกลมหายใจเข้าออก ก็ว่าได้! Q" k; v/ Q% K5 h6 I, _
4 D* w# k* V$ A; `" l3 d/ i ทุกเช้าวันพฤหัสบดี อาจารย์จะเรียกนักศึกษาทุกคนมาประชุม เพื่อติดตามเรื่องการฝึกงานเสมอ กว่าครึ่งเทอม งานถึงเข้าที่เข้าทาง..................................... ( e6 U! a5 P( b B* T: Y
ฉันคิดถึงกฤษแทบใจจะขาด ................................. ตอนนี้ฉันพอจะปลีกตัวได้บ้าง วันนี้ฉันต้องไปเจอเขาให้ได้ ฉันออกจากที่พักตั้งแต่เช้ามืด ฉันไปยืนดักรอดูเขาอยู่บนสะพานลอยที่ปากซอยเข้าที่พักของเขา ยังคงตรงเวลาเสมอ กฤษเดินมาโน่นแล้ว......................... เขายังดูดีอย่างเคยๆ หล่อเหลา สูงสง่า แต่ดูเขาผอมลงและดูเงียบเหงาซึมเซาไปมาก* J* {- o6 ?1 I0 |' W
ที่แปลกตามากๆก็ตรงที่ทรงผม .....................................ปกติกฤษจะไว้ผมทรงสั้นตั้งๆคล้ายทหาร แต่ตอนนี้เขาไว้ผมยาวแล้วทาเจล หวีเสยเปิดหน้าผากไปทางด้านหลัง ซึ่งเป็นทรงผมของฉันเอง เขาดูดีมากในสายตาฉัน...................................ฉันมองเขาอย่างชื่นชมและมีความสุข9 i; z0 k3 Z7 J& D: x1 m
2 n( m X9 i8 b' F& k8 X1 o1 ] “กฤษครับ ผมมารอคุณสักพักแล้ว...........ผมคิดถึงคุณมากครับ” ฉันได้แต่ส่งใจไปบอกเขา เราช่างแตกต่างกันเหลือเกิน.................ความรู้สึกนั้น ฉุดรั้งฉันเอาไว้ไม่ให้เดินไปหาเขา
9 y' Y% V$ O/ I2 F9 m2 V0 a' Z+ F d& l$ o& N- b# |0 V
เขาเดินใกล้เข้ามา เขามองเห็นฉันแล้ว ........................ เขาชะงักนิดหนึ่ง/ c9 |) h+ i- j- h# Y
เขามองมาที่ฉัน เขาจ้องมองมาด้วยสายตาที่แสดงความเจ็บปวด..................................................แล้วเปลี่ยนเป็นสายตาที่แสดงความเย็นชา................. เขาแสดงอาการเฉยเมยและเดินไปโน่นแล้ว3 l/ K; b" U3 V G! P
2 [7 l3 [9 c9 y' D9 A% D; G# x( y7 L% a
ฉันได้แต่ ยืนตัวแข็งทำอะไรไม่ถูก เหมือนโดนไฟช็อต กฤษไม่เคยแสดงอาการอย่างนี้กับฉัน เรื่องราวต่างๆผ่านเข้ามาในห้วงคิดของฉัน* B1 H- N2 G0 |0 \* @, q! ^2 _
“ขอโทษครับกฤษ..............ผมผิดเอง ผมไม่ดีเอง สมควรแล้วที่คุณจะโกรธจะเกลียดผม”9 B; ?0 y8 X; C+ c
วันนั้นฉันเข้าประชุมอย่างไร้หัวจิตหัวใจ และกลับไปทำงานด้วยความสลดหดหู่ใจ " ?. ^3 Q( w5 u$ L' R3 _3 g
............................................................................................................................................................
* _$ Z( Y% E" ]1 P( t! C5 C, q7 W7 c
ฉันฝึกงานอย่างไม่มีความสุขแต่ก็พยายามทำให้ดีที่สุด สุดท้ายฉันได้คะแนนดีที่สุดในรุ่นทั้งในรายวิชาฝึกงานและการสัมมนาการฝึกงาน
" W, |' A( i& W/ w* m ฉันได้งานเป็นซูปเปอร์ไวเซอร์ในบริษัทผลิตชิ้นส่วนคอมพิวเตอร์ ซึ่งเป็นบริษัทฝรั่งที่มีชื่อเสียงมาก และที่สำคัญมาก รายได้ของฉันมากกว่าตอนทำงานห้างถึงสามเท่า, R5 L0 d* e) `6 ]
! Y. u# Y) ~, A) P! F ฉันมีความสุขกับงาน กับเพื่อนร่วมงาน.........................แต่ฉันลืมกฤษไม่ลง ฉันตัดสินใจย้ายกลับเข้าไปที่พักเดิมเพื่อจะได้ใกล้ชิดกับกฤษ
4 Y4 `+ R3 y, T/ h1 X. z
+ M( c- ~2 W6 E. f/ k u รุ่นพี่ต่างแสดงความยินดีที่ฉันได้งานดี ต่างก็พูดเป็นเสียงเดียวกันว่าที่นี่คัดคนมาก.............แต่กฤษสิ เขาแปลกไป เขาเปลี่ยนไป เขาพยายาม หลบหน้า ไม่มองสบตาฉันอย่างเคยๆ
7 r% _- F: ^0 |; _
: Z" K3 i2 c! C$ t “ที่รัก ผมกลับมาแล้ว ผมกลับมาตามเสียงหัวใจที่เรียกร้อง.........................................”* c9 r# L* ^6 h2 g# {- Q) ?$ u
7 T$ L" r' c# } ฉันพยายามส่งใจไปถึงเขา แต่เปล่าเลยกฤษไม่เคยรับรู้........................เขาดูเฉยเมย
$ y% H% _$ N1 z+ ]1 ]3 n+ Yเขาเย็นชาทุกครั้งที่เจอ 0 A) A$ G* h( `- v6 Q5 i
แต่ที่ทำให้ฉันใจชื้นขึ้นมาได้บ้าง...................... เขาใช้ผ้าเช็ดตัว สีขาว และสีบานเย็น; Z! i, R, ?$ z! Z6 y1 M; L: a
เช่นเดียวกับฉัน ซึ่งก่อนที่ฉันจะย้ายออกไปเห็นเขาใช้สีเหลือง....................โธ่ที่รักคุณคงต้องการระลึกถึงผมสินะ ฉันรำพึงเข้าข้างตัวเอง
( {: l( C2 e. q8 n/ l* s. ?6 O' z b' e4 W
“พี่พลๆ ............................” เสียงกฤษเรียกหาใครคนหนึ่งซึ่งฉันคุ้นหน้าดี Z O. B7 D4 l2 O9 K
ฉันแอบดูที่ระเบียงด้วยความอยากรู้อยากเห็นว่าเขาจะไปไหนกัน เขาทั้งคู่หิ้วกระเป๋าใบใหญ่คนละข้าง มีด้ามไม้เทนนิสโผล่ออกมา ดูเขาสนิทสนมกันมาก ทั้งๆที่ก่อนหน้านี้ก็ไม่มีทีท่าว่าสองคนนี้จะชอบพอกัน5 ^: R; M4 G/ x3 g& O' N: {3 X) P
* r7 x" P) z7 p6 z( d
วันต่อๆมา ฉันคอยสังเกต ความสัมพันธ์ของทั้งคู่
$ M; b- ]$ y: L: u เขาดูสนิทชิดเชื้อกันมากกว่าที่ฉันคิด ไปไหนมาไหนด้วนกันตลอด ไปเที่ยวกลางคืนด้วยกัน ไปเที่ยวต่างจังหวัดด้วยกัน และดูเหมือนกฤษจะปล่อยเนื้อปล่อยตัวไม่เจ้าสำอางค์เหมือนเมื่อก่อน……………………….ผมเผ้าไม่เข้ารูปเข้าทรง ทั้งๆที่ตัดสั้นเหมือนเมื่อก่อนแล้ว และดูเหมือนเขาจงใจจะทำตัวเองให้อ้วนขึ้นให้ทัน พี่พล ของเขาคนนั้น9 [2 ] `& P5 r. o- K& l
1 j4 C" j. H) @" Y( t
“ดูนัยกฤษสิเธออ้วนขึ้นมากเลย....................................” * Y6 G- p& | a2 G6 {- O( i7 ~7 X
“ก็เป็นธรรมดาคนมัน อินเลิฟ อะไรๆ ก็คงอร่อยไปหมดน่ะนะ”
& H) X) e: E4 O8 \2 n0 [& c8 S! ? “นั่นนะสิ คอยพะเน้าพะนอเอาใจกันซะ........................ ”% V8 ?/ s$ G9 ?* Q* k) B
“เออนะ...............ไม่เหมือนใครบางคน เขารักแทบจะเป็นจะตายทำเป็นเล่นตัวอยู่ได้ สุดท้ายเป็นไงหล่ะ”/ n6 h2 P' D2 z7 Z& ~
“กินแห้วสิคะ............ฮ้า ฮะๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ”! s# r4 c6 C* l
เกย์สาวเม้าแตกกันกระจายเหมือนจงใจให้ฉันได้รับรู้
( ^# ~+ V$ G: X+ ~/ r! P: ]4 F
$ R) w0 e9 @4 ^5 i1 J2 U' O+ _2 o2 j7 [3 c# f Z
ฉันคอแห้งผาก...............รู้สึกเหมือนโดนไฟช๊อต พยายามฝืนก้าวเดินจนถึงห้อง
, U! q+ L& l [/ n, @: e เหมือนมีมีดสักร้อยเล่มพันเล่ม มาปักอยู่ที่อกฉัน...........................ฉันจุกแน่นที่หน้าอกจนแทบหายใจออก........................หัวใจร้อนรุ่ม เ[อย่าโพสคำหยาบ]่ยวแห้ง ฉันรู้สึกอ่อนระโหยโรยแรง ไม่มีแม้แต่น้ำตาสักหยด หัวสมองฉันมึนตึงเหมือนประสาทไม่สั่งการ9 n5 ]5 a9 j4 N& a" K
$ n7 B' A' H+ ^) t5 H ฉันตกอยู่ในภวังค์นั้น นานเท่าไหร่ไม่ทราบได้ ................................
9 u; V5 k" h( {3 ]3 ?( U( ?: B d$ k5 j4 [
มารู้ตัวอีกที น้ำตาก็เปียกปอนหมอนหนุนไปทั่ว..............................ฉันไม่มีแม้เรี่ยวแรงจะขยับตัว 2 G. ]; o; o9 V" r0 G( ]
- r% k" w, g6 O% X: d “กฤษครับ ผมขอโทษ ทุกสิ่งอย่างมันเป็นเพราะผม.......................ผิดที่ผมคนเดียวเท่านั้น”
! B7 {2 B7 |8 j4 H5 m q - ~+ m: @8 R9 m+ I+ R
.............................................................................................................................................................% t D4 A' P5 T1 Z- h+ I; Z
.............................................................................................................................................................3 E, D6 |; u8 {1 @- C6 \
9 v1 U3 `. N. H. E3 ^ ฉันหิ้วกระเป๋าใบสุดท้ายเดินออกจากตึก สายลมพัดเอื่อย กิ่งก้านกระถินณรงค์เอนไหว ดอกสีเหลืองสดร่วงหล่น สายฝนโปรยปราย.............................แต่ไม่มีใครยืนอยู่ที่ใต้ต้นไม้ที่ตรงนั้น หัวใจฉันยังคงร้าวราน น้ำตาเอ่อนอง แล้วเริ่มรินไหลเป็นทาง
3 y1 s% f& U" b
+ d/ m' q! F, l4 Z+ @ ดอกกระถินณรงค์ร่วงหล่น สายฝนโปรยปราย น้ำตาฉันรินไหลเป็นทาง+ m$ F" ^9 |9 |$ `" v9 M2 R) P
) E/ P/ h/ l1 ~
ฉันก้าวเดินต่อไปไม่ไหว จึงได้แต่หยุดยืนนิ่ง.................น้ำตารินไหลเป็นทาง
7 {2 b( R& _5 `: w |
|
Every cloud has a silver l
ค้นหาสมาชิก
โพสต์ 2011-3-17 15:23:25
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
การ์ดสีสัน
โพสต์ 2011-3-19 13:00:31
โพสต์ 2011-4-21 08:29:00
โพสต์ 2012-2-13 20:52:59
โพสต์ 2012-5-14 17:32:57
โพสต์ 2016-11-5 05:55:05