อาศัยอยู่ในจังหวัดกรุงเทพมหานคร
ลงทะเบียน2011-3-17
ล่าสุด2018-12-12
มาเฟียนักศึกษา
- กระทู้
- 99
- พลังน้ำใจ
- 3337
- Zenny
- 3609
- ออนไลน์
- 1076 ชั่วโมง
|
7 {# K7 B- a5 N& D7 ~1 D
เกย์กบฏ
' n/ v8 g) N6 V+ q- B) Q7 ]ตอนที่ 3 กบฎรักเชือดนิ่ม, p& W6 O4 V5 v6 t% H( f5 l6 `9 O
# D' G0 ]2 K& k U; p' f8 w เดือนนี้ฉันเข้ากะเช้าและนั่งเครื่องที่แผนกยีนส์' \/ G( j; o& R# z7 a4 v9 ^" ~
“ดูพี่แคชเชียร์สิ แกดูซึมเศร้ามาก เหมือนเพิ่งจะอกหักมา” เสียงพนักงานขายซุบซิบกัน
) ?( x6 S7 e9 B8 S$ V5 Rซึ่งฉันก็ไม่ได้รู้สึกเคืองขุ่นพวกเขาแต่ประการใด ฉันเองก็รู้ตัวอยู่เหมือนกันว่า วันๆฉันพูดแทบจะนับคำได้ วันทั้งวัน เดือนทั้งเดือนแทบจะไม่มีรอยยิ้ม บนใบหน้าของฉัน
0 R( f$ o! V9 P1 O, V “ทีมันอกหัก อย่าพูดอะไร ทิ่มแทงใจมันล่ะ” เพื่อนๆ พี่ๆ บอกกล่าวประโยคนี้กันเนืองๆ9 J8 M9 |0 N2 M5 X
& ?! ]( j8 ]- l5 f# _. |) r
ซึ่งตัวฉันเองก็คอยระมัดระวังอารมณ์ตัวเองอยู่ค่อนข้างมากเหมือนกันกลัวจะฟุ้งซ่าน จน; ^& h+ E& S1 e/ [! ~2 K3 t# a
คิดสั้นเหมือนคราวแรกนั้น
$ I8 B( R! J: ^3 N: y; L ฉันพยายามทำตัวเองให้ว่างน้อยที่สุด ฉันพยายามอยู่คนเดียวลำพังให้น้อยที่สุด# q& }: R, w, k
ฉันเลือกที่จะมานั่งดูทีวีที่ห้องรับแขกของอพาร์ทเมนท์ แทนที่จะนั่งดูอยู่บนห้องอย่างเดียวดาย1 I: J) s* H: ^# s( c
หลังข่าวเที่ยงคืน ฉันถึงจะยอมขึ้นห้องนอน ประมาณว่า เมื่อหัวถึงหมอนก็ให้หลับเป็นตายกันเลย
. A* `. M! y) p6 n, vทีเดียว: F6 @" H/ S7 A* V& m2 U/ W
8 @0 m4 O; o8 _) W$ j Z+ o4 T: `9 l ซึ่งการปรับเปลี่ยนวิถีชีวิตของตัวเองก็พอช่วยฉันได้ค่อนข้างมาก คนที่พักอยู่ที่นี่ล้วนแต่เป็นนักศึกษาที่มหาวิทยาลัยเดียวกันกับฉัน8 ~' s6 k0 \4 E
% M6 |: ?! ]1 T1 }* o6 ^) ~$ G ทุ่มครึ่งแล้วฉันเพิ่งจะถึงที่พัก หนุ่มๆเล่นฟุตซอลกันอยู่ที่หน้าอพาร์ทเมนท์ส่งเสียงเอะอะโวยวาย ก็แปลกดีนะตั้งแต่ฉันย้ายมาอยู่ที่นี่ฉันเข้ากะบ่ายตลอด กลับถึงที่พักก็สี่ห้าทุ่ม ไม่เคยเจอกับหนุ่มๆที่เล่นฟุตซอลกันเลย จะมีก็วันนี้ซึ่งฉันเริ่มลงกะเช้า จึงเลิกงานและกลับถึงที่พักเร็วกว่าเดิมมาก
. W2 p2 o9 g8 D7 A1 ` “ส่งมานี่....................ไอ้กฤษส่งมานี่”
: C* b1 L9 _, T8 [2 q P ฉันมองหาลูกบอล ด้วยกลัวจะโดนลูกหลง แล้วสายตาก็ได้ประสานกับสายตาของคนชื่อกฤษที่กำลังครองบอลอยู่
4 m5 C+ B' s* K( f1 \0 e “ให้ตายเถอะ ที่นี่มีคนน่ารักขนาดนี้พักอยู่ด้วยหรือ” ฉันบอกกับตัวเอง
% n" g5 @ A: z5 z7 b- N3 ?& `: S กฤษเป็นคนผิวขาวมาก รูปร่างสันทัด จมูกโด่ง หน้าได้รูป ที่เด่นที่สุดเห็นจะเป็นริมฝีปากที่ แด๊ง แดงๆๆๆๆ
, R. W( i. y6 Y$ _3 A( H6 P2 F/ a' U2 ~6 L0 \; d+ f
อายุของกฤษน่าจะพอๆกับฉัน เขาเป็นคนที่มีอัธยาศัยดี มีเพื่อนรุ่นพี่ รุ่นน้องและรุ่นราวคราวเดียวกันเยอะแยะ ต่างกับฉันที่อยู่อย่างเดียวดาย ฉันไม่มีใครเลย ฉันแทบไม่รู้จักกับใครเลยในที่นี้: {( |+ _* x, ^& s
! D- T; X d. X% R- V4 u8 T7 V ตั้งแต่วันนั้นเป็นต้นมา ฉันชอบแอบมองดูกฤษ โดยเฉพาะริมฝีปากแดงจัดนั้น ทำเอาฉันเก็บมาฝันอย่างช่วยไม่ได้ เขาเองก็เหมือนจะรู้ตัว เวลาที่ฉันมองก็ชอบจะเอาลิ้นเลียปากซะงั้น+ j5 ]8 D( e. F1 Q4 ]" I, ]3 |+ P
แต่ฉันไม่กล้าคิดอะไรไปไกลกว่านั้น/ P6 p, h$ h: |3 p O( I7 o
( _4 k2 h0 `* q- `+ |9 B5 H
ด้วยพิษรักปักทรวง ถึงสองครั้งสองหนยังสำแดงฤทธิ์เดชไม่หาย บุคลิกฉันมันก็คนป่วยใจดีๆนี่เอง , q6 Z' f x7 Q1 s) u8 e; f5 j- y
' F9 Y2 t# `: Y0 R# k4 b( ^" g
แล้วก็ยังมีเหตุผลหลายอย่างประกอบกัน ฉันค่อนข้างจะเจียมเนื้อเจียมตัว คนอื่นๆพ่อแม่เขาส่งเรียน มีเงินทองใช้ไม่ขาดมือได้ไปเรียนอย่างสม่ำเสมอ ต่างกับฉันที่ต้องทำงานหาเงินส่งเสียตัวเอง ถ้าเดือนไหนเป็นช่วงลงทะเบียน ซื้อหนังสือ หรือมีรายจ่ายอื่นที่อยู่นอกเหนือจากรายจ่ายประจำ เดือนนั้นฉันเป็นอันต้องไส้แห้งอย่างช่วยไม่ได้$ y% N2 v8 W- J2 k2 o, [
2 K. V( x- f+ _: ]
: }* ]( d/ x. ~6 H: p# e( X4 V' Z& m “ไง..ไปทำงานวันแรกเวิร์คไหม”เสียงคนทักทายกันที่ประตูทางเข้าตึก ขณะที่ฉันนั่งดูทีวีที่อยู่ข้างใน9 F- I* O4 [( @+ ~/ \+ D( A
“ก็ดีว่ะ.................” เสียงกฤษตอบได้ยินชัดเจน
% J! q& |2 T9 f0 v8 U4 Z# m- G" ~7 |
ฉันไม่ได้เจตนาจะแอบฟังใครเขาพูดคุยกัน แต่เขามานั่งคุยกันอยู่ข้างหลังฉันเลยทำให้รู้ว่า
: o# c7 z+ w+ w+ Xกฤษเป็นคนที่เรียนเก่ง และจบเร็ว กว่าเพื่อนๆรุ่นเดียวกันถึงเกือบปี เกรดเฉลี่ยสวย ถึงขั้นไปสมัครงานธนาคาร สำนักงานใหญ่ เขาก็รับเข้าทำงานทันที 4 G) X* X7 t* q; y
“นี่แหละนะ คนหน้าตาดี บุคลิกภาพดี สมองดี ฐานะทางบ้านดี เมื่อทุกอย่างพร้อม ทุกอย่างก็ย่อมเกื้อหนุน เสริมส่งให้ไปได้ดีเสมอ ถ้าคนรักดีอีกอย่างด้วยน่ะนะ ” ฉันคิดบอกกับตัวเองลำพัง เมื่อยิ่งได้รู้ความจริงอย่างนั้น มันยิ่งทำให้ช่องว่างระหว่างฉันกับกฤษ เพิ่มมากขึ้น ตัวฉันนะเหรอ / A- _4 W1 L$ P9 }. a" \% j! c9 j
“ไม่มีใครสนใจใยดี ห้องเรียนไม่เคยได้เข้ากับคนอื่นเขา อ่านหนังสือสอบเอง ลาสอบได้บ้างไม่ได้บ้าง..................” ฉันอดเปรียบเทียบ และน้อยใจในชะตาชีวิตของตนเองอย่างช่วยไม่ได้
5 E. i3 \/ R" C- K0 d1 B* X! w6 @' f# l7 q3 B0 T" ^/ G
$ w( g9 W. |6 v
! M% H. d! z/ n5 |+ X5 V
ยิ่งนับวันกฤษยิ่งดูดีขึ้นในสายตาฉัน นั่นมันยิ่งทำให้ฉันรู้สึกว่า ตัวเองต่ำต้อยลงทุกทีๆ8 o- t. [; j; g4 d% N
ฉันพยายามเก็บความรู้สึก และไม้กล้ามองกฤษตรงๆอีกเลย แต่ยังห้ามใจตัวเองไม่ได้ที่จะ.....................ไม่ให้แอบมอง
& T2 R2 M) ]: [" a; @/ z5 A6 K/ l; |6 m* H
นี่ก็ห้าทุ่มกว่าแล้ว ฉันนั่งดูทีวีอยู่เพียงลำพัง ดูรายการต่างๆไปเรื่อยเปื่อย ประสาทไม่ได้รับรู้อะไร ฉันยังไม่อยากขึ้นห้องนอน ฉันกลัวความเหงา ฉันกลัวความอ้างว้าง ฉันกลัวความเปล่าเปลี่ยวเดียวดาย ที่สำคัญ ฉันกลัวใจตัวเอง.........
% g1 t4 k( o. z3 w8 ]" f. P5 j1 ]
3 e, z i! x) T. `; w( Y$ a กฤษเดินมาโน่นแล้ว เขาเดินผ่านไป....................... แล้วเดินกลับมา เดินย้อนกลับไปด้านหน้า เดินกลับมาแล้วก็เดินย้อนกลับไปด้านหน้า.............
6 k2 H4 Z) r O7 R! | “ป๊าบ..............” เขาแกล้งแกว่งแขนมาโดนฉันอย่างแรง
+ w0 ^7 L5 W$ r- M6 h7 ?4 F “.....................”
6 o. ]: e* u0 b8 M! u “.....................” เงียบสนิท ไม่มีคำขอโทษจากเขา .................................... ไม่มีเสียงของฉัน ไม่แม้กระทั่ง...........ฉันจะหันไปมอง
0 W, ^" F! ], l7 x; g! M เสียงกฤษนั่งลงที่นั่งแถวหลังฉัน เงียบๆ
- p# i C. a, \8 |1 |3 y* i ทุกอย่างยังคงเงียบสนิท........... เงียบสนิท ไม่มีคำขอโทษจากเขา ........................... ไม่มีเสียงของฉัน ไม่แม้กระทั่ง...........ฉันจะหันไปมอง
2 R, V" G' e; m8 A$ Q8 F ฉันรับรู้ได้ว่า กฤษเจตนาที่จะทำความรู้จัก............... แต่ ฉันยังไม่พร้อม ฉันต่างหากที่ยังไม่พร้อม ฉันขอเวลา ฉันยังต้องการเวลา เยียวยา รักษาแผลใจ
" B; ~( Z3 q* m# u) I3 V/ r' a$ C) m5 Y! T" f
สักพัก กฤษลุกขึ้นเดินขึ้นชั้นบน มองฉันอย่างงงๆ มองฉันอย่างไม่เข้าใจ ฉันมองกลับไปที่เขาด้วยสายตาที่อ้างว้าง......................และว่างเปล่า! r" r+ \5 w) Q$ z. w1 A( }3 r
& q$ w6 _' h3 S6 @( O4 O/ L
หลายเดือนผ่านไป ฉันยังคงอยู่กะเช้า ฉันกลับถึงที่พักตรงเวลาเสมอ เหมือนกฤษจะรออยู่เมื่อฉันไปถึง เราต่างมองสบสายตา............แล้ว เขาจะเดินตาม หรือบางวันก็เดินนำหน้าฉันขึ้นข้างบนเสมอ อย่างเงียบๆ..............
9 H4 k5 C7 H; m E0 ]: `- ~ เป็นอยู่อย่างนั้น..................อย่างเงียบๆ 1 {4 f/ |5 V7 j6 X7 `: B5 i
ไม่มีรอยยิ้มให้กัน...........................ไม่มีแม้คำพูดจาสักคำเดียว Q; j( `, ?) c7 J/ |% ?/ \1 A
o9 b, Q5 p2 Y4 r- B
แต่ ฉันก็รู้สึกเป็นสุขและอบอุ่นใจ อย่างประหลาด3 {! G: \/ [. v& h
! w9 E# r* Z5 B* P4 ^! k' g ผ่านไปครึ่งปี ถึงคิวฉันต้องลงกะบ่ายบ้างแล้ว
{4 g3 W' Z# k; ~$ x3 g ฉันกลับถึงที่พัก ประมาณห้าทุ่มครึ่ง................. กฤษ ไม่รอแล้ว เขาคงเข้านอนแล้ว เขาต้องตื่นแต่เช้าเพื่อไปทำงานฉันเข้าใจดี# y& h: A$ y: f# l6 R& I
% _: E! @ U; H% z วันนี้เป็นวันเสาร์ คนทำงานห้างอย่างฉันยิ่งหยุดไม่ได้เลย ลูกค้าเยอะมากทั้งวันเพราะมีการจัดรายการพิเศษด้วย ฉันถึงที่พักเที่ยงคืนได้ กฤษรออยู่เช่นเคย เขามองมา เขาจ้องมองมาด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยคำถาม ด้วยสายตาที่ขุ่นข้องหมองใจ
" o! F- v8 i/ N- `" `8 Z “ผมไม่ได้เกเร ผมไม่ได้หนีเที่ยว ผมเพิ่งกลับจากที่ทำงาน.................” ฉันส่งสายตา และกระแสใจไปบอกเขาอย่างเงียบๆ' r, B/ K, N8 d) W) u4 J8 M% [
............แล้ว เขาก็เดินตาม ฉันขึ้นข้างบน อย่างเงียบๆ.............. โดยไม่มีรอยยิ้มให้กัน...........................ไม่มีแม้คำพูดจาสักคำเดียว # _. _8 T% c4 @ |
: b+ t- e" _8 ~1 @$ m" C
6 U- y \+ p3 b1 A
เราเดินตามกัน เรามองสบตากัน เราส่งความรู้สึกเข้าหากัน...........................เราปล่อยให้หัวใจมันคุยกัน อยู่อย่างเงียบๆ................... แต่ฉันก็รู้สึกอบอุ่นใจดี
2 L/ ~! O9 q8 g: k( G8 j5 u! B2 \
8 H4 Z0 R. I9 B) }, J บางวันที่ฉันเหนื่อยอ่อน.................... บางครั้งฉันก็อยากจะให้มันเป็นมากกว่านี้ แต่ ฉันยังไม่พร้อม ฉันต่างหากที่ยังไม่พร้อม ฉันขอเวลา ฉันยังต้องการเวลา เยียวยา รักษาแผลใจ$ b% @8 d. q2 s2 Y- F3 \" s: J
* y9 x) ?) ^2 U6 Z$ S เวลาพ้นผ่านไปเป็นปี ความสัมพันธ์สองเรายังคงเดิม
6 v9 r$ k: d+ m2 `9 K9 Z. v& e กฤษเองก็ไม่กล้า ทำอะไรไปมากกว่านั้น ด้วยฉันเคย..................../ r; [; G* s* R! ]# \
ฉันเองก็ไม่กล้าเพราะตีค่าตนเองต่ำไป.....................................และฉัน ยังเจ็บ แผลเก่าที่หัวใจ4 k% H4 \9 _6 l: a# h
ยังไม่หาย.................มันเจ็บ ปลาบแปลบทุกครั้ง เมื่อคิดถึงเรื่อง ความรัก
# O- v3 p3 K& L, w$ W# A9 }0 w" H) ~' R" X; W1 ]0 D
% _; j* w, |& T# g4 t G2 `9 {
“ไอ้กฤษมันได้งานใหม่ที่ ไฟแนนซ์..........................”
e- i: N& e* K. u' x. ^! \: r “เหรอวะ โอ้โฮ้ เงินเดือนเพิ่มกว่าสองเท่าเลยนะแก.......”) E, v6 H/ L* p8 W8 C! T }
“นั่นน่ะสิ โบนัสนะเกือบยี่สิบเดือนเชียวนะโว๊ย”/ m+ `! F! a! N
เสียงเพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆ ร่วมที่พักต่างพูดคุยแสดงความยินดีกับกฤษ ที่ได้งานดี เงินดีกว่าเดิม นั่นมันยิ่งเป็นการเพิ่มช่องว่างระหว่าง ฉันกับเขาให้ห่างไกลเกินกว่าที่ ฉันจะไข่วคว้า..............เอื้อมมือไปถึง ฉันครุ่นคิดด้วยความน้อยเนื้อต่ำใจ8 p `8 h/ Z4 h% ^: t4 _9 y
/ I" V0 L: T- j. x% q แต่กฤษก็ยังทำตัวเป็นปกติเช่นเคยๆ เดินนำฉันขึ้นที่พักไปนั่นแล้ว แต่วันนี้แปลกไป4 G$ L4 f, j' T6 ^
เมื่อถึงชั้นสาม แทนที่เขาจะเลี้ยวขวาเข้าห้องพักตนเอง เขากลับเดินไปอีกฝั่งแล้วรีบเดินกลับมา
$ V3 C! ^" [+ e' T, J" C3 xขณะที่ฉันยังอยู่กึ่งกลางบันได
9 S$ E& v) {# [3 ~! F “โอ้โฮ............ แผลถลอกเป็นรอยยาว ตั้งแต่เข่าไปถึงโคนขา” กฤษหยุดยืนอยู่ต่อหน้าฉันสักครู่ เหมือนต้องการให้ฉันได้รับรู้
t9 n0 Z$ I6 D/ }$ h+ C “กฤษ คุณ..............” เสียงของฉันแผ่วเบา คอแห้งผาก............. แต่เขาเปิดประตูเดินเข้าห้องไปแล้ว
) J, B) l( u( H# x e" m1 e3 R
# Q! R, M, i$ U! u “กฤษ.............คุณคง เจ็บแสบที่แผลมากสินะ” ฉันรำพึงกับตนเอง9 | w6 K/ Y' O$ t
“ผมอยากจะคอยดูแลคุณเหลือเกิน..............” ฉันได้แต่คิด # c# B9 q7 ^' s6 X3 J5 f
ในความเป็นจริง เราต่างกันเหลือเกิน ฉันจึงทำได้แค่เพียงรับรู้...............ฉันรับรู้ถึงเจตนา และความเจ็บปวดของเขาได้8 Y: r2 U# S9 J2 ^# _0 @" r0 p% T
9 q" B$ f8 g+ y- x3 V+ x, v) |( k2 D. |
เรายังคงเดินตามกัน เรามองสบตากัน เราส่งความรู้สึกเข้าหากัน...........................เราปล่อยให้หัวใจมันคุยกัน อยู่อย่างเงียบๆ................... แต่ฉันเริ่มรู้สึก ว้าวุ่นใจ 8 |( F% I9 G! @
. u( I1 i! ?: ]% b/ C7 ^! V
& M4 P6 w( U5 R2 M7 \ ฉันต้องลาออกจากงาน ฉันต้องไปฝึกงาน ห่างจากที่พักไปไกลถึงสองชั่วโมง ถ้ารถไม่ติด$ L& G" q8 }' y# e9 Z
มันเป็นเรื่องจำเป็น ที่คณะถ้าไม่ลงฝึกงานจะขอจบปริญญาไม่ได้ แล้วถ้าฉันไม่ย้ายที่พักฉันคงต้องเสียงาน เสียการเรียนแน่ๆ ด้วยคงต้องเสียเวลาอยู่บนรถประจำทางไปกลับ วันละสี่ถึงห้าชั่วโมงได้ ไหนจะต้องเผื่อเวลาไปยืนคอยรถอีก ข้าวของที่หิ้วไปฝึกงานก็คงพะรุงพะรังน่าดู ฉันปรึกษากับเพื่อนๆ เราตกลงกันที่จะไปเช่าห้อง ย่านที่ฝึกงาน เพื่อจะได้ให้ความช่วยเหลือ ดูแลกันได้และตัดปัญหาจิปาถะ ข้างต้น " J+ h) f2 x! E& \
6 ^/ A" A1 ?8 e" ?- l* v
O u9 t: h! i6 f ฉันเก็บข้าวของ สัมภาระขึ้นรถเช่า เที่ยวแล้ว...............เที่ยวเล่า( x* t! C9 l( ^0 T; g- B) l
……………………………………………………………………………………………………….
6 U+ }+ b- |, B! Z “เฮ้อ..........เที่ยวสุดท้ายแล้วสินะ ขอขอบคุณทุกสิ่งอย่างที่ให้ฉันอาศัยอยู่ที่นี่ด้วยดี เสมอมา”
: d, G& J3 @8 k' V1 Y5 }ฉันบอกลา ห้องพักและสะพายกระเป๋าลูกสุดท้าย เดินออกมาหน้าตึกอพาร์ทเมนท์5 p* j! D" n# ]+ w
- Z* l( J% Z, U0 }1 z: u* M
, G9 Z" n3 `* k
“กฤษ............ คุณดูเศร้าจังเลย” กฤษยืนอยู่ที่ใต้ต้นกระถินณรงค์หน้าตึก
& I, g8 g; E" f# pฉันเดินผ่านเขาช้าๆ
& R- J, ~; P8 G9 o, t" K. y) `
4 ?: z7 R: A4 m, _ เรามองสบตากัน เราส่งความรู้สึกเข้าหากัน...........................เราปล่อยให้หัวใจมันคุยกัน อย่างเงียบๆ' C9 w$ e5 H1 {0 `
U: K; w, h$ `$ V% r
ฉันรู้สึกร้อนผะผ่าว ........... แสบเคือง ที่ดวงตา ฉันเดินช้าๆ มาที่รถ ตายังคงมองอยู่ที่กฤษ
. d2 M$ T. a' K2 i; E2 B* a “ไปแล้วนะครับ..............ลาก่อน” ฉันส่งความรู้สึกถึงกฤษ
" I9 ]0 C& t3 f7 q9 W! A9 v
: D5 F N! c6 @" v2 i ดอกกระถินณรงค์สีเหลืองสด หล่นโปรยปรายท่ามกลางสายลมที่พัด กระชั้น ........................
: X& G: g# } i* Y6 Q8 j3 x1 K % e4 h# v3 T, ]+ A' ]' |; a: G
ดอกกระถินณรงค์สีเหลืองสด หล่นโปรยปรายลงบนศีรษะของกฤษ................... & O% b' C, Z( \1 f: Z" n! R
ฉันเห็นน้ำตาเขาไหลเป็นทาง , N* W P7 u) v7 w6 Y6 Q0 n# `0 L
2 O' n9 s$ C$ Q1 x" f, h ดอกกระถินณรงค์สีเหลืองสด น้ำตากฤษ........................................ไหลเป็นทาง 5 { F, X. c9 W& s/ } ]) ^$ F
* ?' }1 n4 n) P ? น้ำตาฉันเริ่มเอ่อล้นเช่นกัน
3 S; l0 u0 t S7 I “ลาก่อน........ลาก่อนครับ” 9 [0 W& m6 _1 l k( j9 V* c
ฉันส่งความรู้สึกถึงกฤษเป็นครั้งสุดท้าย ก่อนที่ฉันจะควบคุมตัวเองไม่ได้มากกว่านี้ _3 \2 Y3 |$ Z* Y6 M
& a# M3 Y& o2 a( I
* X5 `6 ]! d: |
พอรถเริ่มเคลื่อน ฝนก็เริ่มโปรยปราย .....................ฉันมองกฤษผ่านกระจกมองหลัง! f1 s1 X, `, Q& t3 D
เขายืนอยู่ที่เดิม................. ฉันเห็นเขายังยืนอยู่ที่เดิม.............................น้ำตาเขารินไหลเป็นทาง
$ i8 Z: N5 w% h- E9 T: r F1 \
* @5 F" h: K0 E5 }2 b+ a ฉันมองเห็น กฤษยืนนิ่ง......................น้ำตารินไหล....................................อยู่ที่เดิม1 ]& p( T% S5 K3 k* B- V
$ p3 s z2 Z, c" F+ c" F5 v
% O; A9 I5 }. Y3 P1 }! Y. Y( q* F+ I “ผมขอโทษๆ................ เราต่างกันเหลือเกิน” ฉันพร่ำบอกกับหัวใจของตัวเอง ขณะรถเลี้ยวเข้าสู่ถนนเส้นหลัก ฉันนั่งหันหลังให้คนขับ.............................น้ำตาฉันรินไหล ไปตลอดทาง
; A i( _2 F& i ?% [' I% i1 Jฉันเริ่มเจ็บที่หัวใจ................ฉันเจ็บปวดที่หัวใจอย่างเคยๆ
$ T, Y* o) Q$ }& Q1 J
+ v' k4 ]" G8 ^6 p# E3 `" {; h1 t- ~% m8 l
ฉันตั้งใจฝึกงาน ทำงานอย่างเต็มความสามารถ ฉันทำงานหนักมากทั้งเวลางานและหอบกลับมาทำที่ที่พัก ไม่เว้นแม้เสาร์อาทิตย์
, N' c/ ]' @3 S u+ T# n แต่ทุกครั้งที่ฉันพอจะมีเวลาว่าง ใจฉันจะล่องลอยไป.....................และที่หนังสือตรงหน้าจะปรากฏ ภาพของกฤษเสมอๆ ฉันคิดถึงเขาทุกลมหายใจเข้าออก ก็ว่าได้: z# W9 y* E f( x0 H4 U( {
! ]9 |$ V) N* |& F ทุกเช้าวันพฤหัสบดี อาจารย์จะเรียกนักศึกษาทุกคนมาประชุม เพื่อติดตามเรื่องการฝึกงานเสมอ กว่าครึ่งเทอม งานถึงเข้าที่เข้าทาง..................................... % O; q. v6 E7 V1 u. S* S; @) Q
ฉันคิดถึงกฤษแทบใจจะขาด ................................. ตอนนี้ฉันพอจะปลีกตัวได้บ้าง วันนี้ฉันต้องไปเจอเขาให้ได้ ฉันออกจากที่พักตั้งแต่เช้ามืด ฉันไปยืนดักรอดูเขาอยู่บนสะพานลอยที่ปากซอยเข้าที่พักของเขา ยังคงตรงเวลาเสมอ กฤษเดินมาโน่นแล้ว......................... เขายังดูดีอย่างเคยๆ หล่อเหลา สูงสง่า แต่ดูเขาผอมลงและดูเงียบเหงาซึมเซาไปมาก7 q; ~% P0 j9 o/ ?( Z$ \% H
ที่แปลกตามากๆก็ตรงที่ทรงผม .....................................ปกติกฤษจะไว้ผมทรงสั้นตั้งๆคล้ายทหาร แต่ตอนนี้เขาไว้ผมยาวแล้วทาเจล หวีเสยเปิดหน้าผากไปทางด้านหลัง ซึ่งเป็นทรงผมของฉันเอง เขาดูดีมากในสายตาฉัน...................................ฉันมองเขาอย่างชื่นชมและมีความสุข
' ^4 `+ @" `* X. A' k. D& ]6 y' z, \
“กฤษครับ ผมมารอคุณสักพักแล้ว...........ผมคิดถึงคุณมากครับ” ฉันได้แต่ส่งใจไปบอกเขา เราช่างแตกต่างกันเหลือเกิน.................ความรู้สึกนั้น ฉุดรั้งฉันเอาไว้ไม่ให้เดินไปหาเขา* E- U- R0 K L2 [; Z3 f
; b7 Q4 E% k& M$ a% P0 J3 B เขาเดินใกล้เข้ามา เขามองเห็นฉันแล้ว ........................ เขาชะงักนิดหนึ่ง7 C& [- L4 @/ H& O6 Y+ x% T
เขามองมาที่ฉัน เขาจ้องมองมาด้วยสายตาที่แสดงความเจ็บปวด..................................................แล้วเปลี่ยนเป็นสายตาที่แสดงความเย็นชา................. เขาแสดงอาการเฉยเมยและเดินไปโน่นแล้ว# u, T- ` |8 b! Z' i/ k& N
3 M6 p2 r' r# s! M% k' T' B1 L- X
3 [2 z p5 k' y- q6 @/ [3 R ฉันได้แต่ ยืนตัวแข็งทำอะไรไม่ถูก เหมือนโดนไฟช็อต กฤษไม่เคยแสดงอาการอย่างนี้กับฉัน เรื่องราวต่างๆผ่านเข้ามาในห้วงคิดของฉัน
! m8 T( m* C! h0 u. I% a “ขอโทษครับกฤษ..............ผมผิดเอง ผมไม่ดีเอง สมควรแล้วที่คุณจะโกรธจะเกลียดผม”/ R& t) h2 D" A9 |
วันนั้นฉันเข้าประชุมอย่างไร้หัวจิตหัวใจ และกลับไปทำงานด้วยความสลดหดหู่ใจ
* J ^; Y, O: |; p! o ............................................................................................................................................................, c7 F/ P5 @7 e+ Z G
* q6 I( {7 b3 r6 s7 O7 D3 E0 k
ฉันฝึกงานอย่างไม่มีความสุขแต่ก็พยายามทำให้ดีที่สุด สุดท้ายฉันได้คะแนนดีที่สุดในรุ่นทั้งในรายวิชาฝึกงานและการสัมมนาการฝึกงาน
2 i$ R9 q$ k! S e9 z ฉันได้งานเป็นซูปเปอร์ไวเซอร์ในบริษัทผลิตชิ้นส่วนคอมพิวเตอร์ ซึ่งเป็นบริษัทฝรั่งที่มีชื่อเสียงมาก และที่สำคัญมาก รายได้ของฉันมากกว่าตอนทำงานห้างถึงสามเท่า; `; F* U4 v+ y' S9 ]4 y5 l/ O
& X+ s+ ~1 U! \( t# \ ฉันมีความสุขกับงาน กับเพื่อนร่วมงาน.........................แต่ฉันลืมกฤษไม่ลง ฉันตัดสินใจย้ายกลับเข้าไปที่พักเดิมเพื่อจะได้ใกล้ชิดกับกฤษ
2 i' w% p' _. a2 X
+ M/ C X" h" T% R6 { รุ่นพี่ต่างแสดงความยินดีที่ฉันได้งานดี ต่างก็พูดเป็นเสียงเดียวกันว่าที่นี่คัดคนมาก.............แต่กฤษสิ เขาแปลกไป เขาเปลี่ยนไป เขาพยายาม หลบหน้า ไม่มองสบตาฉันอย่างเคยๆ
' O8 x" d4 g" c0 z* f
* k9 v- u: X& b1 K) H, g0 G “ที่รัก ผมกลับมาแล้ว ผมกลับมาตามเสียงหัวใจที่เรียกร้อง.........................................”
2 e1 q. i2 G5 V# w \0 s
2 [8 g* u& i- r0 i$ [ ฉันพยายามส่งใจไปถึงเขา แต่เปล่าเลยกฤษไม่เคยรับรู้........................เขาดูเฉยเมย
% K: J" @/ m3 \4 E M) jเขาเย็นชาทุกครั้งที่เจอ
% T* U$ g# |) N% Y+ _9 v: S/ J2 V& D, R& h แต่ที่ทำให้ฉันใจชื้นขึ้นมาได้บ้าง...................... เขาใช้ผ้าเช็ดตัว สีขาว และสีบานเย็น
4 |5 z' O6 ?1 N3 Qเช่นเดียวกับฉัน ซึ่งก่อนที่ฉันจะย้ายออกไปเห็นเขาใช้สีเหลือง....................โธ่ที่รักคุณคงต้องการระลึกถึงผมสินะ ฉันรำพึงเข้าข้างตัวเอง! C. K; s- a* P, N/ L
& O2 S1 {6 s; m; I% R
“พี่พลๆ ............................” เสียงกฤษเรียกหาใครคนหนึ่งซึ่งฉันคุ้นหน้าดี
( h/ l4 I7 w, J" }; ` ฉันแอบดูที่ระเบียงด้วยความอยากรู้อยากเห็นว่าเขาจะไปไหนกัน เขาทั้งคู่หิ้วกระเป๋าใบใหญ่คนละข้าง มีด้ามไม้เทนนิสโผล่ออกมา ดูเขาสนิทสนมกันมาก ทั้งๆที่ก่อนหน้านี้ก็ไม่มีทีท่าว่าสองคนนี้จะชอบพอกัน
3 ?7 Q4 b/ y7 p$ _" f: _
+ h( f, B$ K' z5 p; G# X: W วันต่อๆมา ฉันคอยสังเกต ความสัมพันธ์ของทั้งคู่
- i4 M& o$ H2 t, l เขาดูสนิทชิดเชื้อกันมากกว่าที่ฉันคิด ไปไหนมาไหนด้วนกันตลอด ไปเที่ยวกลางคืนด้วยกัน ไปเที่ยวต่างจังหวัดด้วยกัน และดูเหมือนกฤษจะปล่อยเนื้อปล่อยตัวไม่เจ้าสำอางค์เหมือนเมื่อก่อน……………………….ผมเผ้าไม่เข้ารูปเข้าทรง ทั้งๆที่ตัดสั้นเหมือนเมื่อก่อนแล้ว และดูเหมือนเขาจงใจจะทำตัวเองให้อ้วนขึ้นให้ทัน พี่พล ของเขาคนนั้น7 Q( W' j5 x" U9 h
' k4 P) ]; u0 S
“ดูนัยกฤษสิเธออ้วนขึ้นมากเลย....................................”
B! u# ~2 n S8 y3 h- }3 v “ก็เป็นธรรมดาคนมัน อินเลิฟ อะไรๆ ก็คงอร่อยไปหมดน่ะนะ”
! {& T2 E: y! G% E }6 H “นั่นนะสิ คอยพะเน้าพะนอเอาใจกันซะ........................ ”
- q' ^6 @2 h5 C8 }7 l “เออนะ...............ไม่เหมือนใครบางคน เขารักแทบจะเป็นจะตายทำเป็นเล่นตัวอยู่ได้ สุดท้ายเป็นไงหล่ะ” v% K( R6 W$ [* D+ G* [
“กินแห้วสิคะ............ฮ้า ฮะๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ”6 x& v6 |8 E1 y$ |1 }% ~7 z
เกย์สาวเม้าแตกกันกระจายเหมือนจงใจให้ฉันได้รับรู้
5 V/ e ~/ a! f3 [# D6 q* O6 x7 A6 G7 |3 W
5 g3 W* M# L. ~% c+ k' q/ Z+ O ฉันคอแห้งผาก...............รู้สึกเหมือนโดนไฟช๊อต พยายามฝืนก้าวเดินจนถึงห้อง, m/ J( _. P& |2 {- b
เหมือนมีมีดสักร้อยเล่มพันเล่ม มาปักอยู่ที่อกฉัน...........................ฉันจุกแน่นที่หน้าอกจนแทบหายใจออก........................หัวใจร้อนรุ่ม เ[อย่าโพสคำหยาบ]่ยวแห้ง ฉันรู้สึกอ่อนระโหยโรยแรง ไม่มีแม้แต่น้ำตาสักหยด หัวสมองฉันมึนตึงเหมือนประสาทไม่สั่งการ, H j3 D" K: u. V& K, ?
9 u0 E" t, O" M7 |# R ฉันตกอยู่ในภวังค์นั้น นานเท่าไหร่ไม่ทราบได้ ................................. c5 [& a; A8 E; s
$ c+ R- i4 H7 _! T# P4 q มารู้ตัวอีกที น้ำตาก็เปียกปอนหมอนหนุนไปทั่ว..............................ฉันไม่มีแม้เรี่ยวแรงจะขยับตัว 2 Q$ z! x7 \- s- v. d4 ]$ U: i! F
- l$ j) S) j. P, C0 E* f
“กฤษครับ ผมขอโทษ ทุกสิ่งอย่างมันเป็นเพราะผม.......................ผิดที่ผมคนเดียวเท่านั้น”3 T+ [8 Q0 O9 D. Q
$ C8 Q' j! X! {# a8 V! ~! w
.............................................................................................................................................................2 S# q, _ _9 o# c
.............................................................................................................................................................6 L ]/ }* C( r
- A3 x* ]" k9 q9 J! {6 D+ N ฉันหิ้วกระเป๋าใบสุดท้ายเดินออกจากตึก สายลมพัดเอื่อย กิ่งก้านกระถินณรงค์เอนไหว ดอกสีเหลืองสดร่วงหล่น สายฝนโปรยปราย.............................แต่ไม่มีใครยืนอยู่ที่ใต้ต้นไม้ที่ตรงนั้น หัวใจฉันยังคงร้าวราน น้ำตาเอ่อนอง แล้วเริ่มรินไหลเป็นทาง
0 S, h$ C+ g# p4 g
8 z7 x# p: Q- l/ _ ดอกกระถินณรงค์ร่วงหล่น สายฝนโปรยปราย น้ำตาฉันรินไหลเป็นทาง! y9 V0 F* C$ y, n& k/ z( q2 f9 r
' `- j% c) u2 B0 ]+ Y ฉันก้าวเดินต่อไปไม่ไหว จึงได้แต่หยุดยืนนิ่ง.................น้ำตารินไหลเป็นทาง) q: z9 V5 I% v5 @% p
|
|
Every cloud has a silver l
ค้นหาสมาชิก
โพสต์ 2011-3-17 15:23:25
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
การ์ดสีสัน
โพสต์ 2011-3-19 13:00:31
โพสต์ 2011-4-21 08:29:00
โพสต์ 2012-5-14 17:32:57
โพสต์ 2016-11-5 05:55:05