พักร้อน พักใจ (เรื่องยาว) P 11.

tanya

ถ้าหากว่าซ้ำต้องขออภัยนะครับ และขอโทษเจ้าของเรื่องด้วยนะครับเพราะว่าคัดลอกมาอีกที
ความเดิมตอนที่แล้ว
   “นานแล้วครับแม่...มีอะไรรึเปล่า”ผมถามไปด้วยความสงสัย เพราะพ่อ แม่ พี่ชายผมเพิ่งกลับมาเมื่อวานนี่เอง
   “ก็แค่จะบอกว่าให้มาเอาของฝากพี่ปันที”แม่พูดแบบร่าเริงทันทีที่พูดถึงพี่ปัน ก็ลูกรักแม่เค้านิ...ชิ
   “อ้าว...แล้วของไปป์หละ”ผมถามแบบงอนๆ
" f1 @/ W! p" e; }/ i) _8 l% }- B   “ไม่มี...ได้เยอะแล้วเรานะ มาเอาด้วยนะ แค่นี้นะลูก”แม่ผมพูดเสร็จก็วางสายไปทันที ปล่อยให้ผมงงๆอยู่คนเดียว ทีของลูกตัวเองไม่มี แต่ของพี่ปันหละมี ชิชะ งอนๆ
   “ใครโทรมา เหรอไปป์”พี่ปันพูดอย่างงัวเงีย
   “แม่ครับ...บอกให้ไปเอาของมาให้พี่ปัน”ผมก็บอกไปแบบงอนๆ
$ S% b" ]5 |5 G6 `& b5 S6 `# a   “แล้วทำไมต้องทำหน้าบึ้งด้วยหละ”พี่ปันลุกขึ้นมานั่ง แล้วถามผม
   “เปล่า...สักหน่อย”ผมก็ตอบแล้วลุกไปชงโกโก้กิน หิวแทบตายแต่ลุกไปไหนไม่ได้ พี่ปันก็ดูจะงงๆ ก่อนจะเดินเข่าไปในห้องอาบน้ำแต่งตัว ประมาณ 20 นาที ก็ออกมาจากห้อง ดูเป็นคนละคนกับเมื่อกี้เลย เพราะเวลาพี่ปันงัวเงียนี่อย่างกับเด็กๆ แต่พอตื่นเต็มตัวแล้ว มาดนิ่งๆก็กลับมาทันที
' P9 E: E: ]- r9 B4 p/ J) f   “พี่ปันจะทานอาหารเช้า อะไรรดีครับ”ผมถามที่ปันที่เพิ่งออกมา
   “พี่ขอกาแฟแล้วกันนะไปป์”พี่ปันบอกแล้วเดินมานั่งที่โซฟา
& Q4 _0 X- {4 o, g4 A% P  d   “ครับๆ...”สักพักผมก็ชงกาแฟไปให้ รสชาติที่พี่ปันเคยสอน กาแฟ 1 น้ำตาล 2 ครีม 1
   “ขอบคุณครับ...หอมจังเลย”พี่ปันหอมแก้มผม ก่อนจะค่อยๆดื่มเข้าไป
   “พี่ปัน...แม่ให้ไปเอาของฝากของพี่อ่า”ผมบอกพี่ปันหลังจากดื่มโกโก้เสร็จ
   “งั้นไปกันเลยมั้ย”พี่ปันหันมาตอบผม
   “ไปซิ...”พูดแค่นั้นก็ลุกไปกันทันที ผมกับพี่ปันก็เดินไปที่บ้านผมทันที ซึ่งพอถึงบ้านแม่ผมก็ทั้งกอดทั้งหอมแก้ม
   “อ้าวลูกปัน...มาแล้วเหรอ ไม่ได้เจอกันตั้งนานนะ...”แม่ผมก็นั่งชวนคุยกับพี่ปันอยู่ในที่ห้องรับแขก ผมจึงเดินออกไปหาพ่อผมที่ห้องทำงาน
   “พ่อครับ...”ผมชะเง้อหน้าเข้ามาในห้อง เห็นพ่อทำงานอยู่ที่โต๊ะ
   “ว่าไงลูก...มีอะไรเหรอ”พ่อผมผลักจากกองงานที่ทำ แล้วเดินมานั่งโซฟาข้างๆ
+ F8 G$ B7 v5 l   “เปล่าครับ แค่คิดถึงเท่านั้นเอง เดี๋ยวนี้พ่อกับแม่แล้วก็พี่ ไม่ค่อยอยู่บ้านเท่าไหร่เลย”ผมก็บอกออกไป ก็เข้าใจว่าที่ต้องไปทำธุรกิจต่างประเทศบ่อย เพราะต้องทำงานหาเงินมาใช้กินกันในครอบครัว แต่บางทีผมก็เหงานิ ที่นานๆทีจะได้เจอกันพร้อมหน้าพร้อมตาแบบนี้ พ่อผมใจดีที่สุดในโลกเลย
8 _- Y6 R; f' @7 ?; {6 `   “อ้อนแบบนี้...จะขออะไรรึเปล่าเนี่ย”พ่อผมพูดแบบแซวๆ
   “ไม่ใช่สักหน่อย...พ่ออ่า”ผมก็บอกไปแบบงอนๆ ผมกับพ่อก็คุยนู้นคุยนี่กันไปเรื่อย ถามเรื่องเรียนเป็นไงบ้าง สักพักพี่ชายผมก็เดินเข้ามาในห้อง
; J* x- C6 K+ o+ V3 n+ h4 y+ v   “พ่อครับ...มีโทรศัพท์ โทรมาครับ”พี่ชายผมบอก พ่อผมจึงขอตัวออกไปรับโทรศัพท์ ทิ้งให้ผมอยู่กับพี่ชายจอมกวน ที่ทำหน้ากวนๆมาให้ผม
: h8 F' z; h% @- q$ i   “เป็นไง...ไปอยู่กับพี่ปันเค้า..สร้างความเดือดร้อนอะไรไว้บ้างหละ”พี่ชายผมเดินมานั่งข้างๆก่อนจะผลักผมจนทิ่มลงไปอีกฝั่ง
   “เล่นอะไรเนี่ย...บ้ารึเปล่า ไปป์ออกจะเป็นเด็กดี”ผมก็แหวใส่ทันที พี่ชายก็ได้แต่ทำหน้าไม่รู้ร้อน
. S( W5 n' G) A) S" k6 @   “หรอ...ไม่เชื่อหรอก”พี่ชายผมยังแขวะไม่เลิก
   “เรื่องของพี่ซิ...ชิ ตัวเองเรียบร้อยตายหละ”ผมจึงแขวะกลับบ้าง ก่อนจะลุกออกไป
   “แล้วนี่...จะบอกพ่อแม่เมื่อไหร่”พี่ชายถามผม ที่ผมกำลังจะก้าวออกจากห้อง จึงหันมามองหน้าอย่างงงๆ
   “บอกเรื่อง”ผมก็ถามกลับ เพราะไม่รู้ว่าจะบอกพ่อแม่เรื่องอะไร
1 L; n1 {0 t! }- s2 _   “ก็เรื่องแกกับปันไง”พี่ชายผมตอบ ผมยิ่ง งงเข้าไปใหญ่
   “ทำไม...”ผมถามต่อ
4 t1 f6 @8 ]+ i0 }   “ก็เรื่องที่แกกับปัน เป็นอะไรกันหละ...อย่าคิดว่าชั้นไม่รู้นะ”พี่ชายผมบอกออกมา ทำเอาผมยืนนิ่งเลย รู้ได้ไง ใครบอก ตัวชาเลยครับ ผมจึงเดินไปนั่งข้างๆพี่อีกครั้ง
   “เอ่อ...พี่รู้ด้วยเหรอ”ผมตะกุกตะกัก ถามออกไป
   “ชั้นก็มีคนรู้จักเยอะเหมือนกันนะ...แต่ก็ไม่ค่อยแน่ใจหรอก แล้วสรุปมันจริงรึเปล่า ที่แกกับปัน เป็นแฟนกัน”คำถารมตรงของพี่ชาย ทำเอาผมสะดุ้งเลย มือผมเปียกชุ่มไปด้วยเหงื่อ แต่ก็คิดว่าคงไม่ต้องปิดบังแล้ว เพราะพี่ชายผมถ้าต้องการคำตอบ ก็ต้องคั้นเอามาจนได้
   “อืม...”ผมได้แต่ก้มหน้าตอบแค่นั้น
   “เฮ้อ!  ...ชั้นก็ไม่ได้ว่าหรอกนะว่าแกจะเป็นอะไร...แต่แกก็ควรจะบอกพ่อกับแม่นะ”พี่ชายผมพุดด้วยท่าทีที่จริงจัง จนผมรู้สึกอึดอัด หายใจไม่คล่อง
   “แต่ผมกลัว...ว่าพวกเค้าจะรับไม่ได้ หรือที่หนักกว่าอาจจะเกลียดพี่ปันก็ได้นะพี่”ผมก็พูดออกไปบ้าง คนมันกลัวจริงๆนี่นา
   “พี่เชื่อว่า พ่อแม่ต้องรับได้ ท่านเองก็ไม่ได้เป็นพวกโบราณเก่าแก่อะไร ออกจะล้ำสมัยซะมากกว่าด้วยซ้ำไป”พี่ชายผมปลอบผม พลางลูบหัวปลอบเบาๆ ถึงจะชอบแกล้งผมบ่อยๆ แต่เค้าก็เป็นห่วงมากๆ
- \* i% o4 h/ h; E$ @$ r   “นี่วันเสาร์นี้...พ่อแม่พี่ปันก็จะมาด้วย เค้าก็รู้เรื่องของไปป์กับพี่ปันแล้ว พี่ปันเป็นคนบอกเอง”ผมก็บอกออกไป ยิ่งคิดยิ่งเครียด
" w: r# |4 O, P1 O8 q   “นั้นไงเห็นมั้ย...ปันเค้ายังกล้าที่จะบอกพ่อแม่ เพราะเค้าให้เกียรติแกไง แต่แกไม่คิดจะให้เกียรติเค้าบ้างเหรอไง...รีบๆบอกซะ อย่าเก็บไว้แบบนี้ เข้าใจมั้ย...เอ้อ...ถ้าให้แนะนำควรบอกก่อนวันศุกร์นี่นะ เพราะพ่อแม่กับพี่จะต้องบินไปทำงานต่อ”พี่ชายผมพูดร่ายยาว แล้วก็เดินออกจากห้องไป ทิ้งให้ผมนั่งเครียดอยู่อย่างนั้น
   “ปันเค้ายังกล้าที่จะบอกพ่อแม่ เพราะเค้าให้เกียรติแกไง แต่แกไม่คิดจะให้เกียรติเค้าบ้างหรอ”คำพูดของพี่ชายผม มันดังก้องอยู่ในสมองผม
  R) a& h8 d* v5 v! [   “เอาวะ...เป็นไงเป็นกัน...บอกก็บอก"ผมพูดกับตัวเองเบาๆก่อนจะออกจากห้องทำงานของพ่อไป
“เอาวะ...เป็นไงเป็นกัน...บอกก็บอก"ผมพูดกับตัวเองเบาๆก่อนจะออกจากห้องทำงานของพ่อไป แล้วเดินลงมาข้างล่างก็เห็นพี่ปันกำลังช่วยแม่ผม จัดโต๊ะอาหาร ผมจึงเดินเข้าไปหา
9 c. H! H: y& U+ F   “อะไรกัน...นี่บ้านนี้มีลูกชายเพิ่มมาอีกคน ตั้งแต่เมื่อไหร่กัน”ผมพูดขึ้นอย่างอนๆ
$ \7 P3 U" K9 F6 j   “555 แกหน่ะ หมาหัวเน่าแล้วไอ้ไปป์”พี่ชายผมเดินมาผลักผม ก่อนจะพูดขึ้น
: j, v# N* s6 R- Y; P   “พี่ก็หมาหัวเน่าเหมือนกันแหละ...”ผมก็ว่าออกไป
   “พอๆเลย ทั้งคู่แหละ”แม่ผมพูดห้ามทัพระหว่างผมกับพี่ชาย
8 i- ~, o# X" O* Q) T1 g' ?   “ก็พี่เค้าว่าผมก่อนหนิ”ผมฟ้องออกไป พี่ปันก็ดูจะขำๆ
! q# \6 s! G' p  m! E0 x: N( M5 s   “ก็ชั้นพูด ความจริง”พี่ชายผมก็ยังจะเถียงอีกไม่เลิก
. m- K: M& O5 s+ [; f8 e4 }   “นี่ๆ...คุยดีๆกันไม่ถึง 5 นาทีก็เถียงกันอีกและ...”แม่ผมก็ยืนเท้าเอว แถมกดเสียงให้ต่ำลง พุดอย่างช้า เป็นสัญญาณที่บ่งบอกว่าแม่ของขึ้นแล้ว ผมกับพี่ชายก็หยุดเถียงกันทันที
   “เป้...ไปหยิบจานกินข้าว กับช้อนส้อมมา...”แม่ผมหันไปสั่งพี่ชายผม
   “ครับๆ...”พี่ชายผมตอบแล้วเดินเข้าไปในครัวทันที
: C( u% f9 t; B, ~* X1 d' S   “ไปป์...ไปตามพ่อมากินข้าวได้แล้วไป”หลังจากพี่ชายผมเดินไปแปปเดียว แม่ก็หันมาสั่งผมต่อ ผมจึงเดินไปหาพ่อที่อยู่สวนบ้าน กำลังคุยโทรศัพท์อยู่ จนพ่อวางโทรศัพท์เสร็จผมจึงเดินไปนั่งม้านั่งกับพ่อ
8 _% r: }0 x2 ?/ U: h; `' e   “อ้าวไปป์...มีอะไรเหรอ”พ่อผม หันมาพูดแบบยิ้มๆ พ่อผมใจดีที่สุดในโลก
   “แม่ให้ มาตามพ่อไปกินข้าวคับ”ผมก็บอกออกไป
   “งั้นไปเลยแล้วกัน...พ่อหิวแล้ว”ผมก็พูดขึ้น พลางฉุดแขนผมให้ลุกตามกันไป
4 F! i9 G$ L3 R5 j   “พ่อครับ...”ผมฝืนแรงดึงเอาไว้
  {7 Q$ n2 G: O, |   “หืม...ว่าไงลูก”พ่อผมหันมามอง แล้วถามผม
   “ไปป์มีอะไรจะบอกพ่อครับ”ผมก็พูดขึ้น เพราะคิดว่าพ่อผม น่าจะใจเย็นกว่าแม่ จึงอยากจะบอกกับพ่อก่อน แต่พอเอาเข้าจริงๆ ผมก็กลัวมากๆเหมือนกัน
  B; @# c; q* u# P8 d   “เรื่องอะไรหละลูก...ไหนว่ามาซิ”พ่อผม นั่งลงที่เดิม ก่อนจะหันมามองผม จนผมต้องก้มหน้าไม่กล้าสบตา เหมือนไปทำความผิดอะไรมา
   “เอ่อ...คือ คือว่า...”ผมก็ไม่รู้จะบอกพ่อไปยังไงดี
  p! Q' c( u+ y   “เป็นอะไรลูก...หืม”พ่อผมจับหน้าให้เงยขึ้น อย่างอ่อนโยน และห่วงใย
   “ถ้าเกิด...ผม...ไปทำอะไรที่ผิดมากๆ มา...พ่อจะให้อภัยผมมั้ยครับ”ผมลองถามออกไปอย่างลองเชิง
& |6 D7 t2 b- C   “อืม...ถ้ามันเป็นเรื่องผิดกฎหมาย พ่อก็คงจะช่วยเราอะไรไม่ได้...แต่พ่อก็ยังเป็นพ่อคนเดิม ยังรักลูกทั้งสองคนเหมือนเดิม คนเป็นพ่อเป็นแม่ เกียจลูกตัดลูกตัวเองไม่ลงหรอกนะ”พ่อผมก็ตอบออกมา อย่างชัดเจนและมั่นคง
0 w  m7 _4 l0 |1 q! }' U  S   “หรอคับ...”ผมก็ได้แต่พยักหน้าเบาๆ
9 E2 x  F7 s5 f, Q% [   “ไปทำอะไรมารึเปล่า ถึงได้ถามพ่อแบบนี้”พ่อผมก็เริ่มถามจี้ผมบ้างแล้ว
; r  v7 }: x1 ]; q8 }1 a7 E   “เปล่านะ ไปป์ไม่ได้ไปทำอะไรที่ผิดกฎหมายนะคับ”ผมก็รีบบอกออกไป กลัวพ่อจะเข้าใจผิด
   “แล้วสรุปมันมีเรื่องอะไรหละ เอาความจริงและตรงๆนะลูก”พ่อบอกผม
   “คือว่า ผม...ผม...มี...ผมมีแฟนแล้วครับพ่อ”ผมก็พูดออกไป ซึ่งพ่อผมก็หลุดหัวเราะออกมาทันที
. M/ F4 n  `  |# [- b% Z   “อะไรกัน...แค่บอกว่ามีแฟน แล้วแค่เนี่ยเหรอ ทำเอาซะดูเป็นเรื่องใหญ่โตไปได้”พ่อผมก็พูดไปหัวเราะไป
   “แต่...แฟนผมเป็นผู้ชาย...นะครับ”ผมก็พูดออกไป อย่างแผ่วเบา แต่ดูพ่อผมจะได้ยิน ถึงกับหยุดหัวเราะทันที แล้วจ้องหน้าผมอย่างนิ่งๆ
" S: I, G+ A( l/ w& U   “ไปป์...”พ่อผมดูจะช็อก ไปเลย ได้แต่พูดชื่อผมเบาๆ ผมถึงกับลงไปนั่งที่พื้น กอดเข่าพ่อ แล้วร้องไห้ทันที
   “พ่ออย่าเกลียดไปป์นะครับ...ฮึก...ไปป์ขอโทษ...ขอโทษครับ ไปป์ไม่ได้อยากให้มันเป็นแบบนี้นะครับ...จะตีผม ด่าผมก็ได้ แต่อย่าเกลียดผมนะครับ”ผมพูดไปร้องไห้ไป กอดขาพ่อผมแน่น กลัวพ่อผมจะเดินหนีไป
   “ไปป์...ลุกขึ้นลูก”พ่อผมที่ดูสติจะกลับมา เรียกผมให้ขึ้นมานั่งเก้าอี้
9 y4 ~; m6 N/ h0 _1 E   “ฮึก...อย่าเกลียดผมนะครับ ผมขอโทษ”ผมก็ไม่ได้ลุกขึ้นมานั่ง จนพ่อผมต้องออกแรงฉุดให้ลุกขึ้นมานั่ง จนสำเร็จ ผมเองก็หมดแรงเหมือนกัน
   “ไปป์...ไปป์ ฟังพ่อนะ...พ่อจะเกลียดลูกของตัวเองได้ไง...แล้วลูกก็ไม่ได้ทำผิดอะไรด้วย”พ่อผมจับไหล่ผมทั้งสองข้างแล้วบอกผม
2 p* x( D* D7 z: ]6 O" h/ q4 z   “แต่ไปป์...เป็นเกย์...นะครับ”ผมก็ยังบอกพ่อไป ทั้งๆที่ยังร้องไห้ไม่หยุด
   “เป็นเกย์ แล้วไงหละ มันทำให้ใครเจ็บและเดือดร้อน รึเปล่า”พ่อผมบอกผม
# @' F! p; m2 _4 {   “ฮึก...ฮือ...”ผมก็ได้แต่สะอื้นเบาๆ
   “ฟังนะไปป์...แค่ลูกเป็นเด็กดี ตั้งใจเรียนหนังสือ มีงานดีๆทำ แค่นี้พ่อแม่ก็ภูมิใจและดีใจแล้ว ต่อให้จะเป็นเพศไหนก็เถอะ พ่อก็ไม่เคยแคร์กับมันอยู่แล้ว เข้าใจมั้ย เลิกร้องไห้ได้แล้วนะคนเก่งของพ่อ”พ่อพูดออกมา อย่างนุ่มนวล ไม่มีเสียงที่ดุดันหรือด่าทอสักนิด มันยิ่งทำให้ผมร้องไห้หนักเข้าไปอีก แล้วโผล่กอดพ่อทันที
   “พ่อครับ...ฮึกๆ...ผมขอโทษ...”ผมซุกหาไออุ่นจากคนที่ได้ชื่อว่าเป็นพ่อ มันรู้สึกดีมากๆเลยครับทั้งไออุ่นและความรักที่พ่อส่งมาให้ มากมายมหาศาลจริงๆ
2 ^- n% L2 g9 Q2 n; R  [1 {( U2 C. z   “อะไรกัน...นี่คิดจะบอกแต่พ่อคนเดียวหรอไงจ๊ะ”ผมถึงกับสะดุ้งเลยทีเดียว เพราะจู่ๆแม่ผมก็เดินมาจากไหนก็ไม่รู้ ผมรีบเช็ดน้ำตาออกทันที
   “แม่ครับ...เอ่อ...คือว่า”ผมที่ไม่ทันตั้งตัวว่าจะมาเจอแม่ กะว่าค่อยบอกกับแม่ทีหลัง จึงทำเอาตะกุกตะกักเหมือนกัน
   “แม่ได้ยิน หมดแล้ว ไม่ต้องเล่าแล้ว”แม่ผมก็ดูนิ่งๆไปมาก เพราะปกติแม่ผมจะเป็นคนค่อนข้างเจ้าระเบียบ ถ้าไปทำอะไรที่ไม่ดี โดนสวดยับเลยทีเดียว
   “แล้วแม่จะเกลียดผมมั้ย”ผมก็เงยหน้าถามแม่บ้าง
* v" ?' D: t5 Z, Y) w, E/ R   “เกลียด...”แม่ผมก็ตอบออกมา อย่างห้วนๆ จนน้ำตาผมจะไหลลงมาอีกรอบแล้ว
8 }6 V- F) ]9 W8 H& o   “แม่ครับผม ขอโทษ จะตี จะด่าผมยังไงก็ได้ แต่อย่าเกลียดผมนะครับ”ผมถึงกับกอดเอวไว้แล้วร้องไห้ทันที
   “ฟังให้จบก่อนซิ...”แม่ผมพูดขึ้น จนผมคลายกอดออก แล้วจ้องหน้าแม่
: b5 C! e7 C% D7 c( x& x   “ครับ...”ผมก็งงๆ
   “ที่บอกว่า เกลียด คือ เกลียดไม่ลงหรอกลูกตัวเองแท้ๆนะ...”แม่พูดออกมาอย่างยิ้มๆ ทำเอาผมถึงกับถอนหายใจอย่างโล่งๆทันที
( n' S2 I# G7 R( F

bomb2534

ขอบคุณครับ

Eakkadoor

ดีจังเลยครับ ❤️

Gngkung

ขอบคุณครับ