พักร้อน พักใจ (เรื่องยาว) P 11.

tanya

ถ้าหากว่าซ้ำต้องขออภัยนะครับ และขอโทษเจ้าของเรื่องด้วยนะครับเพราะว่าคัดลอกมาอีกที
ความเดิมตอนที่แล้ว
  V$ n+ x; `* [& p" [. z; v' F* r: x. r   “นานแล้วครับแม่...มีอะไรรึเปล่า”ผมถามไปด้วยความสงสัย เพราะพ่อ แม่ พี่ชายผมเพิ่งกลับมาเมื่อวานนี่เอง
/ z' I8 V* D# L+ O( {6 ~# M" m   “ก็แค่จะบอกว่าให้มาเอาของฝากพี่ปันที”แม่พูดแบบร่าเริงทันทีที่พูดถึงพี่ปัน ก็ลูกรักแม่เค้านิ...ชิ
2 t* b! D4 F& ^# l   “อ้าว...แล้วของไปป์หละ”ผมถามแบบงอนๆ
   “ไม่มี...ได้เยอะแล้วเรานะ มาเอาด้วยนะ แค่นี้นะลูก”แม่ผมพูดเสร็จก็วางสายไปทันที ปล่อยให้ผมงงๆอยู่คนเดียว ทีของลูกตัวเองไม่มี แต่ของพี่ปันหละมี ชิชะ งอนๆ
" s  t: b8 J  D; F: N% |( \. B# r   “ใครโทรมา เหรอไปป์”พี่ปันพูดอย่างงัวเงีย
   “แม่ครับ...บอกให้ไปเอาของมาให้พี่ปัน”ผมก็บอกไปแบบงอนๆ
0 q' X# f; ?! k- C3 ^* E" X9 n   “แล้วทำไมต้องทำหน้าบึ้งด้วยหละ”พี่ปันลุกขึ้นมานั่ง แล้วถามผม
   “เปล่า...สักหน่อย”ผมก็ตอบแล้วลุกไปชงโกโก้กิน หิวแทบตายแต่ลุกไปไหนไม่ได้ พี่ปันก็ดูจะงงๆ ก่อนจะเดินเข่าไปในห้องอาบน้ำแต่งตัว ประมาณ 20 นาที ก็ออกมาจากห้อง ดูเป็นคนละคนกับเมื่อกี้เลย เพราะเวลาพี่ปันงัวเงียนี่อย่างกับเด็กๆ แต่พอตื่นเต็มตัวแล้ว มาดนิ่งๆก็กลับมาทันที
! B( X- ?" R0 I. S4 C   “พี่ปันจะทานอาหารเช้า อะไรรดีครับ”ผมถามที่ปันที่เพิ่งออกมา
: @; F6 b4 ?. n; u$ w: c   “พี่ขอกาแฟแล้วกันนะไปป์”พี่ปันบอกแล้วเดินมานั่งที่โซฟา
& L* U! g8 C  g   “ครับๆ...”สักพักผมก็ชงกาแฟไปให้ รสชาติที่พี่ปันเคยสอน กาแฟ 1 น้ำตาล 2 ครีม 1
   “ขอบคุณครับ...หอมจังเลย”พี่ปันหอมแก้มผม ก่อนจะค่อยๆดื่มเข้าไป
9 N) k) @) e3 s# `1 }; G0 Z   “พี่ปัน...แม่ให้ไปเอาของฝากของพี่อ่า”ผมบอกพี่ปันหลังจากดื่มโกโก้เสร็จ
" \4 O( e0 C% Q9 m0 A$ k+ k+ M   “งั้นไปกันเลยมั้ย”พี่ปันหันมาตอบผม
   “ไปซิ...”พูดแค่นั้นก็ลุกไปกันทันที ผมกับพี่ปันก็เดินไปที่บ้านผมทันที ซึ่งพอถึงบ้านแม่ผมก็ทั้งกอดทั้งหอมแก้ม
   “อ้าวลูกปัน...มาแล้วเหรอ ไม่ได้เจอกันตั้งนานนะ...”แม่ผมก็นั่งชวนคุยกับพี่ปันอยู่ในที่ห้องรับแขก ผมจึงเดินออกไปหาพ่อผมที่ห้องทำงาน
   “พ่อครับ...”ผมชะเง้อหน้าเข้ามาในห้อง เห็นพ่อทำงานอยู่ที่โต๊ะ
- j6 [! k: I: k% I( ?- h- y   “ว่าไงลูก...มีอะไรเหรอ”พ่อผมผลักจากกองงานที่ทำ แล้วเดินมานั่งโซฟาข้างๆ
   “เปล่าครับ แค่คิดถึงเท่านั้นเอง เดี๋ยวนี้พ่อกับแม่แล้วก็พี่ ไม่ค่อยอยู่บ้านเท่าไหร่เลย”ผมก็บอกออกไป ก็เข้าใจว่าที่ต้องไปทำธุรกิจต่างประเทศบ่อย เพราะต้องทำงานหาเงินมาใช้กินกันในครอบครัว แต่บางทีผมก็เหงานิ ที่นานๆทีจะได้เจอกันพร้อมหน้าพร้อมตาแบบนี้ พ่อผมใจดีที่สุดในโลกเลย
! h. @$ \7 C2 e, V1 T0 u- Q7 l: I   “อ้อนแบบนี้...จะขออะไรรึเปล่าเนี่ย”พ่อผมพูดแบบแซวๆ
   “ไม่ใช่สักหน่อย...พ่ออ่า”ผมก็บอกไปแบบงอนๆ ผมกับพ่อก็คุยนู้นคุยนี่กันไปเรื่อย ถามเรื่องเรียนเป็นไงบ้าง สักพักพี่ชายผมก็เดินเข้ามาในห้อง
% V2 ]% A; d  ~# o   “พ่อครับ...มีโทรศัพท์ โทรมาครับ”พี่ชายผมบอก พ่อผมจึงขอตัวออกไปรับโทรศัพท์ ทิ้งให้ผมอยู่กับพี่ชายจอมกวน ที่ทำหน้ากวนๆมาให้ผม
   “เป็นไง...ไปอยู่กับพี่ปันเค้า..สร้างความเดือดร้อนอะไรไว้บ้างหละ”พี่ชายผมเดินมานั่งข้างๆก่อนจะผลักผมจนทิ่มลงไปอีกฝั่ง
& l) C) I1 `' H0 w! e   “เล่นอะไรเนี่ย...บ้ารึเปล่า ไปป์ออกจะเป็นเด็กดี”ผมก็แหวใส่ทันที พี่ชายก็ได้แต่ทำหน้าไม่รู้ร้อน
) j8 h, W8 j6 ~) B5 \3 Y7 E/ B2 C   “หรอ...ไม่เชื่อหรอก”พี่ชายผมยังแขวะไม่เลิก
   “เรื่องของพี่ซิ...ชิ ตัวเองเรียบร้อยตายหละ”ผมจึงแขวะกลับบ้าง ก่อนจะลุกออกไป
   “แล้วนี่...จะบอกพ่อแม่เมื่อไหร่”พี่ชายถามผม ที่ผมกำลังจะก้าวออกจากห้อง จึงหันมามองหน้าอย่างงงๆ
4 K$ F4 p* O2 i  \6 N; \   “บอกเรื่อง”ผมก็ถามกลับ เพราะไม่รู้ว่าจะบอกพ่อแม่เรื่องอะไร
   “ก็เรื่องแกกับปันไง”พี่ชายผมตอบ ผมยิ่ง งงเข้าไปใหญ่
   “ทำไม...”ผมถามต่อ
" K6 {  E3 G6 n% ^5 p' }4 N& }3 f+ i   “ก็เรื่องที่แกกับปัน เป็นอะไรกันหละ...อย่าคิดว่าชั้นไม่รู้นะ”พี่ชายผมบอกออกมา ทำเอาผมยืนนิ่งเลย รู้ได้ไง ใครบอก ตัวชาเลยครับ ผมจึงเดินไปนั่งข้างๆพี่อีกครั้ง
7 n: @9 J1 ]9 u1 B. X4 t% T% b+ l   “เอ่อ...พี่รู้ด้วยเหรอ”ผมตะกุกตะกัก ถามออกไป
. z$ L! {. s7 y. V1 e2 X, Z   “ชั้นก็มีคนรู้จักเยอะเหมือนกันนะ...แต่ก็ไม่ค่อยแน่ใจหรอก แล้วสรุปมันจริงรึเปล่า ที่แกกับปัน เป็นแฟนกัน”คำถารมตรงของพี่ชาย ทำเอาผมสะดุ้งเลย มือผมเปียกชุ่มไปด้วยเหงื่อ แต่ก็คิดว่าคงไม่ต้องปิดบังแล้ว เพราะพี่ชายผมถ้าต้องการคำตอบ ก็ต้องคั้นเอามาจนได้
   “อืม...”ผมได้แต่ก้มหน้าตอบแค่นั้น
: v( ?7 @* x' h+ o7 \4 I   “เฮ้อ!  ...ชั้นก็ไม่ได้ว่าหรอกนะว่าแกจะเป็นอะไร...แต่แกก็ควรจะบอกพ่อกับแม่นะ”พี่ชายผมพุดด้วยท่าทีที่จริงจัง จนผมรู้สึกอึดอัด หายใจไม่คล่อง
- E* q3 e$ m1 e; A; Y* C/ F   “แต่ผมกลัว...ว่าพวกเค้าจะรับไม่ได้ หรือที่หนักกว่าอาจจะเกลียดพี่ปันก็ได้นะพี่”ผมก็พูดออกไปบ้าง คนมันกลัวจริงๆนี่นา
0 N! ?. h& u2 `# B   “พี่เชื่อว่า พ่อแม่ต้องรับได้ ท่านเองก็ไม่ได้เป็นพวกโบราณเก่าแก่อะไร ออกจะล้ำสมัยซะมากกว่าด้วยซ้ำไป”พี่ชายผมปลอบผม พลางลูบหัวปลอบเบาๆ ถึงจะชอบแกล้งผมบ่อยๆ แต่เค้าก็เป็นห่วงมากๆ
   “นี่วันเสาร์นี้...พ่อแม่พี่ปันก็จะมาด้วย เค้าก็รู้เรื่องของไปป์กับพี่ปันแล้ว พี่ปันเป็นคนบอกเอง”ผมก็บอกออกไป ยิ่งคิดยิ่งเครียด
9 S! ^% [0 b9 H3 Y% r7 E9 |   “นั้นไงเห็นมั้ย...ปันเค้ายังกล้าที่จะบอกพ่อแม่ เพราะเค้าให้เกียรติแกไง แต่แกไม่คิดจะให้เกียรติเค้าบ้างเหรอไง...รีบๆบอกซะ อย่าเก็บไว้แบบนี้ เข้าใจมั้ย...เอ้อ...ถ้าให้แนะนำควรบอกก่อนวันศุกร์นี่นะ เพราะพ่อแม่กับพี่จะต้องบินไปทำงานต่อ”พี่ชายผมพูดร่ายยาว แล้วก็เดินออกจากห้องไป ทิ้งให้ผมนั่งเครียดอยู่อย่างนั้น
' D/ h+ A& u* c   “ปันเค้ายังกล้าที่จะบอกพ่อแม่ เพราะเค้าให้เกียรติแกไง แต่แกไม่คิดจะให้เกียรติเค้าบ้างหรอ”คำพูดของพี่ชายผม มันดังก้องอยู่ในสมองผม
) M( L  {2 x- ^4 Q% b   “เอาวะ...เป็นไงเป็นกัน...บอกก็บอก"ผมพูดกับตัวเองเบาๆก่อนจะออกจากห้องทำงานของพ่อไป
“เอาวะ...เป็นไงเป็นกัน...บอกก็บอก"ผมพูดกับตัวเองเบาๆก่อนจะออกจากห้องทำงานของพ่อไป แล้วเดินลงมาข้างล่างก็เห็นพี่ปันกำลังช่วยแม่ผม จัดโต๊ะอาหาร ผมจึงเดินเข้าไปหา
4 a* i" E9 D# O- ~, ^4 x   “อะไรกัน...นี่บ้านนี้มีลูกชายเพิ่มมาอีกคน ตั้งแต่เมื่อไหร่กัน”ผมพูดขึ้นอย่างอนๆ
   “555 แกหน่ะ หมาหัวเน่าแล้วไอ้ไปป์”พี่ชายผมเดินมาผลักผม ก่อนจะพูดขึ้น
   “พี่ก็หมาหัวเน่าเหมือนกันแหละ...”ผมก็ว่าออกไป
9 G, @' z$ I/ g; |1 T   “พอๆเลย ทั้งคู่แหละ”แม่ผมพูดห้ามทัพระหว่างผมกับพี่ชาย
$ c$ ]) |- ?! u/ W   “ก็พี่เค้าว่าผมก่อนหนิ”ผมฟ้องออกไป พี่ปันก็ดูจะขำๆ
   “ก็ชั้นพูด ความจริง”พี่ชายผมก็ยังจะเถียงอีกไม่เลิก
: P) w7 l" k5 `; ]3 q. J; g   “นี่ๆ...คุยดีๆกันไม่ถึง 5 นาทีก็เถียงกันอีกและ...”แม่ผมก็ยืนเท้าเอว แถมกดเสียงให้ต่ำลง พุดอย่างช้า เป็นสัญญาณที่บ่งบอกว่าแม่ของขึ้นแล้ว ผมกับพี่ชายก็หยุดเถียงกันทันที
3 \, p% ]5 j+ `8 }0 Z3 Y/ n   “เป้...ไปหยิบจานกินข้าว กับช้อนส้อมมา...”แม่ผมหันไปสั่งพี่ชายผม
   “ครับๆ...”พี่ชายผมตอบแล้วเดินเข้าไปในครัวทันที
   “ไปป์...ไปตามพ่อมากินข้าวได้แล้วไป”หลังจากพี่ชายผมเดินไปแปปเดียว แม่ก็หันมาสั่งผมต่อ ผมจึงเดินไปหาพ่อที่อยู่สวนบ้าน กำลังคุยโทรศัพท์อยู่ จนพ่อวางโทรศัพท์เสร็จผมจึงเดินไปนั่งม้านั่งกับพ่อ
   “อ้าวไปป์...มีอะไรเหรอ”พ่อผม หันมาพูดแบบยิ้มๆ พ่อผมใจดีที่สุดในโลก
   “แม่ให้ มาตามพ่อไปกินข้าวคับ”ผมก็บอกออกไป
2 |% f! p, P/ m" @8 ]   “งั้นไปเลยแล้วกัน...พ่อหิวแล้ว”ผมก็พูดขึ้น พลางฉุดแขนผมให้ลุกตามกันไป
; ?( |/ U4 q) c5 {% z0 s   “พ่อครับ...”ผมฝืนแรงดึงเอาไว้
. L( m' t5 d/ r' h# D& L   “หืม...ว่าไงลูก”พ่อผมหันมามอง แล้วถามผม
2 U8 |+ ?+ \# ]2 |  A. s% i   “ไปป์มีอะไรจะบอกพ่อครับ”ผมก็พูดขึ้น เพราะคิดว่าพ่อผม น่าจะใจเย็นกว่าแม่ จึงอยากจะบอกกับพ่อก่อน แต่พอเอาเข้าจริงๆ ผมก็กลัวมากๆเหมือนกัน
   “เรื่องอะไรหละลูก...ไหนว่ามาซิ”พ่อผม นั่งลงที่เดิม ก่อนจะหันมามองผม จนผมต้องก้มหน้าไม่กล้าสบตา เหมือนไปทำความผิดอะไรมา
( Z8 Z2 }& F5 B4 S   “เอ่อ...คือ คือว่า...”ผมก็ไม่รู้จะบอกพ่อไปยังไงดี
2 S( `$ c3 {: X" T   “เป็นอะไรลูก...หืม”พ่อผมจับหน้าให้เงยขึ้น อย่างอ่อนโยน และห่วงใย
1 c( l/ y1 s& v4 R5 p4 w6 {   “ถ้าเกิด...ผม...ไปทำอะไรที่ผิดมากๆ มา...พ่อจะให้อภัยผมมั้ยครับ”ผมลองถามออกไปอย่างลองเชิง
   “อืม...ถ้ามันเป็นเรื่องผิดกฎหมาย พ่อก็คงจะช่วยเราอะไรไม่ได้...แต่พ่อก็ยังเป็นพ่อคนเดิม ยังรักลูกทั้งสองคนเหมือนเดิม คนเป็นพ่อเป็นแม่ เกียจลูกตัดลูกตัวเองไม่ลงหรอกนะ”พ่อผมก็ตอบออกมา อย่างชัดเจนและมั่นคง
/ w0 `2 n: x4 `. F( _) S: w! p; N   “หรอคับ...”ผมก็ได้แต่พยักหน้าเบาๆ
   “ไปทำอะไรมารึเปล่า ถึงได้ถามพ่อแบบนี้”พ่อผมก็เริ่มถามจี้ผมบ้างแล้ว
8 H' p+ y4 [8 }' K* a1 E   “เปล่านะ ไปป์ไม่ได้ไปทำอะไรที่ผิดกฎหมายนะคับ”ผมก็รีบบอกออกไป กลัวพ่อจะเข้าใจผิด
   “แล้วสรุปมันมีเรื่องอะไรหละ เอาความจริงและตรงๆนะลูก”พ่อบอกผม
/ A: c8 d5 g$ r, c7 q, u   “คือว่า ผม...ผม...มี...ผมมีแฟนแล้วครับพ่อ”ผมก็พูดออกไป ซึ่งพ่อผมก็หลุดหัวเราะออกมาทันที
   “อะไรกัน...แค่บอกว่ามีแฟน แล้วแค่เนี่ยเหรอ ทำเอาซะดูเป็นเรื่องใหญ่โตไปได้”พ่อผมก็พูดไปหัวเราะไป
% y; L5 N9 g) w7 X' L# L! k   “แต่...แฟนผมเป็นผู้ชาย...นะครับ”ผมก็พูดออกไป อย่างแผ่วเบา แต่ดูพ่อผมจะได้ยิน ถึงกับหยุดหัวเราะทันที แล้วจ้องหน้าผมอย่างนิ่งๆ
& [) u7 V3 y9 r. x6 G1 F5 j   “ไปป์...”พ่อผมดูจะช็อก ไปเลย ได้แต่พูดชื่อผมเบาๆ ผมถึงกับลงไปนั่งที่พื้น กอดเข่าพ่อ แล้วร้องไห้ทันที
1 y# P: r8 a; B1 t: s   “พ่ออย่าเกลียดไปป์นะครับ...ฮึก...ไปป์ขอโทษ...ขอโทษครับ ไปป์ไม่ได้อยากให้มันเป็นแบบนี้นะครับ...จะตีผม ด่าผมก็ได้ แต่อย่าเกลียดผมนะครับ”ผมพูดไปร้องไห้ไป กอดขาพ่อผมแน่น กลัวพ่อผมจะเดินหนีไป
+ h2 a; O& T* E4 q' j' g) k, W   “ไปป์...ลุกขึ้นลูก”พ่อผมที่ดูสติจะกลับมา เรียกผมให้ขึ้นมานั่งเก้าอี้
8 T' D  s% l6 z, k/ O; G0 z   “ฮึก...อย่าเกลียดผมนะครับ ผมขอโทษ”ผมก็ไม่ได้ลุกขึ้นมานั่ง จนพ่อผมต้องออกแรงฉุดให้ลุกขึ้นมานั่ง จนสำเร็จ ผมเองก็หมดแรงเหมือนกัน
   “ไปป์...ไปป์ ฟังพ่อนะ...พ่อจะเกลียดลูกของตัวเองได้ไง...แล้วลูกก็ไม่ได้ทำผิดอะไรด้วย”พ่อผมจับไหล่ผมทั้งสองข้างแล้วบอกผม
   “แต่ไปป์...เป็นเกย์...นะครับ”ผมก็ยังบอกพ่อไป ทั้งๆที่ยังร้องไห้ไม่หยุด
   “เป็นเกย์ แล้วไงหละ มันทำให้ใครเจ็บและเดือดร้อน รึเปล่า”พ่อผมบอกผม
, c: X0 c/ @' h! d   “ฮึก...ฮือ...”ผมก็ได้แต่สะอื้นเบาๆ
) j7 K8 A' D1 x0 w1 i   “ฟังนะไปป์...แค่ลูกเป็นเด็กดี ตั้งใจเรียนหนังสือ มีงานดีๆทำ แค่นี้พ่อแม่ก็ภูมิใจและดีใจแล้ว ต่อให้จะเป็นเพศไหนก็เถอะ พ่อก็ไม่เคยแคร์กับมันอยู่แล้ว เข้าใจมั้ย เลิกร้องไห้ได้แล้วนะคนเก่งของพ่อ”พ่อพูดออกมา อย่างนุ่มนวล ไม่มีเสียงที่ดุดันหรือด่าทอสักนิด มันยิ่งทำให้ผมร้องไห้หนักเข้าไปอีก แล้วโผล่กอดพ่อทันที
( s; k0 H* C, C$ e; q2 K4 I! b  u   “พ่อครับ...ฮึกๆ...ผมขอโทษ...”ผมซุกหาไออุ่นจากคนที่ได้ชื่อว่าเป็นพ่อ มันรู้สึกดีมากๆเลยครับทั้งไออุ่นและความรักที่พ่อส่งมาให้ มากมายมหาศาลจริงๆ
0 f$ A- G6 T6 s   “อะไรกัน...นี่คิดจะบอกแต่พ่อคนเดียวหรอไงจ๊ะ”ผมถึงกับสะดุ้งเลยทีเดียว เพราะจู่ๆแม่ผมก็เดินมาจากไหนก็ไม่รู้ ผมรีบเช็ดน้ำตาออกทันที
, B! H+ _5 O4 ?& ?3 J: |   “แม่ครับ...เอ่อ...คือว่า”ผมที่ไม่ทันตั้งตัวว่าจะมาเจอแม่ กะว่าค่อยบอกกับแม่ทีหลัง จึงทำเอาตะกุกตะกักเหมือนกัน
   “แม่ได้ยิน หมดแล้ว ไม่ต้องเล่าแล้ว”แม่ผมก็ดูนิ่งๆไปมาก เพราะปกติแม่ผมจะเป็นคนค่อนข้างเจ้าระเบียบ ถ้าไปทำอะไรที่ไม่ดี โดนสวดยับเลยทีเดียว
4 l- B3 _. R6 D5 V4 g9 M   “แล้วแม่จะเกลียดผมมั้ย”ผมก็เงยหน้าถามแม่บ้าง
/ s8 D0 f& Q( C3 c8 [% D   “เกลียด...”แม่ผมก็ตอบออกมา อย่างห้วนๆ จนน้ำตาผมจะไหลลงมาอีกรอบแล้ว
   “แม่ครับผม ขอโทษ จะตี จะด่าผมยังไงก็ได้ แต่อย่าเกลียดผมนะครับ”ผมถึงกับกอดเอวไว้แล้วร้องไห้ทันที
   “ฟังให้จบก่อนซิ...”แม่ผมพูดขึ้น จนผมคลายกอดออก แล้วจ้องหน้าแม่
   “ครับ...”ผมก็งงๆ
   “ที่บอกว่า เกลียด คือ เกลียดไม่ลงหรอกลูกตัวเองแท้ๆนะ...”แม่พูดออกมาอย่างยิ้มๆ ทำเอาผมถึงกับถอนหายใจอย่างโล่งๆทันที

bomb2534

ขอบคุณครับ

Eakkadoor

ดีจังเลยครับ ❤️

Gngkung

ขอบคุณครับ