พักร้อน พักใจ (เรื่องยาว) P 11.

tanya

ถ้าหากว่าซ้ำต้องขออภัยนะครับ และขอโทษเจ้าของเรื่องด้วยนะครับเพราะว่าคัดลอกมาอีกที
0 B7 J) a. T, Kความเดิมตอนที่แล้ว
. k% p8 _" u! ]/ j, S2 ]   “นานแล้วครับแม่...มีอะไรรึเปล่า”ผมถามไปด้วยความสงสัย เพราะพ่อ แม่ พี่ชายผมเพิ่งกลับมาเมื่อวานนี่เอง
   “ก็แค่จะบอกว่าให้มาเอาของฝากพี่ปันที”แม่พูดแบบร่าเริงทันทีที่พูดถึงพี่ปัน ก็ลูกรักแม่เค้านิ...ชิ
/ P0 X# ]- U+ ]- b   “อ้าว...แล้วของไปป์หละ”ผมถามแบบงอนๆ
& y  L. n  R3 B   “ไม่มี...ได้เยอะแล้วเรานะ มาเอาด้วยนะ แค่นี้นะลูก”แม่ผมพูดเสร็จก็วางสายไปทันที ปล่อยให้ผมงงๆอยู่คนเดียว ทีของลูกตัวเองไม่มี แต่ของพี่ปันหละมี ชิชะ งอนๆ
   “ใครโทรมา เหรอไปป์”พี่ปันพูดอย่างงัวเงีย
, T4 ^% Z* i8 n   “แม่ครับ...บอกให้ไปเอาของมาให้พี่ปัน”ผมก็บอกไปแบบงอนๆ
   “แล้วทำไมต้องทำหน้าบึ้งด้วยหละ”พี่ปันลุกขึ้นมานั่ง แล้วถามผม
! s1 Y* S% S  q. a2 j9 S7 y6 Y   “เปล่า...สักหน่อย”ผมก็ตอบแล้วลุกไปชงโกโก้กิน หิวแทบตายแต่ลุกไปไหนไม่ได้ พี่ปันก็ดูจะงงๆ ก่อนจะเดินเข่าไปในห้องอาบน้ำแต่งตัว ประมาณ 20 นาที ก็ออกมาจากห้อง ดูเป็นคนละคนกับเมื่อกี้เลย เพราะเวลาพี่ปันงัวเงียนี่อย่างกับเด็กๆ แต่พอตื่นเต็มตัวแล้ว มาดนิ่งๆก็กลับมาทันที
* e1 P" x5 A/ Z& r0 K   “พี่ปันจะทานอาหารเช้า อะไรรดีครับ”ผมถามที่ปันที่เพิ่งออกมา
   “พี่ขอกาแฟแล้วกันนะไปป์”พี่ปันบอกแล้วเดินมานั่งที่โซฟา
$ Y* d2 M" ~% W' G+ Z* N$ ~& Q: ^   “ครับๆ...”สักพักผมก็ชงกาแฟไปให้ รสชาติที่พี่ปันเคยสอน กาแฟ 1 น้ำตาล 2 ครีม 1
   “ขอบคุณครับ...หอมจังเลย”พี่ปันหอมแก้มผม ก่อนจะค่อยๆดื่มเข้าไป
   “พี่ปัน...แม่ให้ไปเอาของฝากของพี่อ่า”ผมบอกพี่ปันหลังจากดื่มโกโก้เสร็จ
$ J6 m( G0 u" T$ {1 ]! M   “งั้นไปกันเลยมั้ย”พี่ปันหันมาตอบผม
! k# u2 ?% s" y9 U% C) a+ j   “ไปซิ...”พูดแค่นั้นก็ลุกไปกันทันที ผมกับพี่ปันก็เดินไปที่บ้านผมทันที ซึ่งพอถึงบ้านแม่ผมก็ทั้งกอดทั้งหอมแก้ม
# r( h6 U7 R5 _) l% N9 q( U" v   “อ้าวลูกปัน...มาแล้วเหรอ ไม่ได้เจอกันตั้งนานนะ...”แม่ผมก็นั่งชวนคุยกับพี่ปันอยู่ในที่ห้องรับแขก ผมจึงเดินออกไปหาพ่อผมที่ห้องทำงาน
   “พ่อครับ...”ผมชะเง้อหน้าเข้ามาในห้อง เห็นพ่อทำงานอยู่ที่โต๊ะ
; t  [! O! N# ~2 E  k- A3 q   “ว่าไงลูก...มีอะไรเหรอ”พ่อผมผลักจากกองงานที่ทำ แล้วเดินมานั่งโซฟาข้างๆ
  y: _7 l% q- _6 C8 [! a   “เปล่าครับ แค่คิดถึงเท่านั้นเอง เดี๋ยวนี้พ่อกับแม่แล้วก็พี่ ไม่ค่อยอยู่บ้านเท่าไหร่เลย”ผมก็บอกออกไป ก็เข้าใจว่าที่ต้องไปทำธุรกิจต่างประเทศบ่อย เพราะต้องทำงานหาเงินมาใช้กินกันในครอบครัว แต่บางทีผมก็เหงานิ ที่นานๆทีจะได้เจอกันพร้อมหน้าพร้อมตาแบบนี้ พ่อผมใจดีที่สุดในโลกเลย
   “อ้อนแบบนี้...จะขออะไรรึเปล่าเนี่ย”พ่อผมพูดแบบแซวๆ
   “ไม่ใช่สักหน่อย...พ่ออ่า”ผมก็บอกไปแบบงอนๆ ผมกับพ่อก็คุยนู้นคุยนี่กันไปเรื่อย ถามเรื่องเรียนเป็นไงบ้าง สักพักพี่ชายผมก็เดินเข้ามาในห้อง
! C/ p& c- \+ o0 M6 D; `% a; O+ P   “พ่อครับ...มีโทรศัพท์ โทรมาครับ”พี่ชายผมบอก พ่อผมจึงขอตัวออกไปรับโทรศัพท์ ทิ้งให้ผมอยู่กับพี่ชายจอมกวน ที่ทำหน้ากวนๆมาให้ผม
) Y6 L: s& h; g2 r7 q0 _& c   “เป็นไง...ไปอยู่กับพี่ปันเค้า..สร้างความเดือดร้อนอะไรไว้บ้างหละ”พี่ชายผมเดินมานั่งข้างๆก่อนจะผลักผมจนทิ่มลงไปอีกฝั่ง
   “เล่นอะไรเนี่ย...บ้ารึเปล่า ไปป์ออกจะเป็นเด็กดี”ผมก็แหวใส่ทันที พี่ชายก็ได้แต่ทำหน้าไม่รู้ร้อน
# P5 a* l: f7 I5 x; o. j& C   “หรอ...ไม่เชื่อหรอก”พี่ชายผมยังแขวะไม่เลิก
5 F, @2 A' |" {   “เรื่องของพี่ซิ...ชิ ตัวเองเรียบร้อยตายหละ”ผมจึงแขวะกลับบ้าง ก่อนจะลุกออกไป
$ N' b$ `7 p+ _   “แล้วนี่...จะบอกพ่อแม่เมื่อไหร่”พี่ชายถามผม ที่ผมกำลังจะก้าวออกจากห้อง จึงหันมามองหน้าอย่างงงๆ
   “บอกเรื่อง”ผมก็ถามกลับ เพราะไม่รู้ว่าจะบอกพ่อแม่เรื่องอะไร
   “ก็เรื่องแกกับปันไง”พี่ชายผมตอบ ผมยิ่ง งงเข้าไปใหญ่
  E* ]! {) T7 f& e9 b' |7 m/ s$ b   “ทำไม...”ผมถามต่อ
   “ก็เรื่องที่แกกับปัน เป็นอะไรกันหละ...อย่าคิดว่าชั้นไม่รู้นะ”พี่ชายผมบอกออกมา ทำเอาผมยืนนิ่งเลย รู้ได้ไง ใครบอก ตัวชาเลยครับ ผมจึงเดินไปนั่งข้างๆพี่อีกครั้ง
   “เอ่อ...พี่รู้ด้วยเหรอ”ผมตะกุกตะกัก ถามออกไป
" X: U0 @; j4 m$ w  U8 f   “ชั้นก็มีคนรู้จักเยอะเหมือนกันนะ...แต่ก็ไม่ค่อยแน่ใจหรอก แล้วสรุปมันจริงรึเปล่า ที่แกกับปัน เป็นแฟนกัน”คำถารมตรงของพี่ชาย ทำเอาผมสะดุ้งเลย มือผมเปียกชุ่มไปด้วยเหงื่อ แต่ก็คิดว่าคงไม่ต้องปิดบังแล้ว เพราะพี่ชายผมถ้าต้องการคำตอบ ก็ต้องคั้นเอามาจนได้
, a! i/ S* d; T9 M   “อืม...”ผมได้แต่ก้มหน้าตอบแค่นั้น
   “เฮ้อ!  ...ชั้นก็ไม่ได้ว่าหรอกนะว่าแกจะเป็นอะไร...แต่แกก็ควรจะบอกพ่อกับแม่นะ”พี่ชายผมพุดด้วยท่าทีที่จริงจัง จนผมรู้สึกอึดอัด หายใจไม่คล่อง
, t0 ]9 v* S" q6 c$ b4 l   “แต่ผมกลัว...ว่าพวกเค้าจะรับไม่ได้ หรือที่หนักกว่าอาจจะเกลียดพี่ปันก็ได้นะพี่”ผมก็พูดออกไปบ้าง คนมันกลัวจริงๆนี่นา
   “พี่เชื่อว่า พ่อแม่ต้องรับได้ ท่านเองก็ไม่ได้เป็นพวกโบราณเก่าแก่อะไร ออกจะล้ำสมัยซะมากกว่าด้วยซ้ำไป”พี่ชายผมปลอบผม พลางลูบหัวปลอบเบาๆ ถึงจะชอบแกล้งผมบ่อยๆ แต่เค้าก็เป็นห่วงมากๆ
3 U8 `4 |6 r& j' G# s   “นี่วันเสาร์นี้...พ่อแม่พี่ปันก็จะมาด้วย เค้าก็รู้เรื่องของไปป์กับพี่ปันแล้ว พี่ปันเป็นคนบอกเอง”ผมก็บอกออกไป ยิ่งคิดยิ่งเครียด
. j6 F+ v1 j3 \* c, `; r4 k   “นั้นไงเห็นมั้ย...ปันเค้ายังกล้าที่จะบอกพ่อแม่ เพราะเค้าให้เกียรติแกไง แต่แกไม่คิดจะให้เกียรติเค้าบ้างเหรอไง...รีบๆบอกซะ อย่าเก็บไว้แบบนี้ เข้าใจมั้ย...เอ้อ...ถ้าให้แนะนำควรบอกก่อนวันศุกร์นี่นะ เพราะพ่อแม่กับพี่จะต้องบินไปทำงานต่อ”พี่ชายผมพูดร่ายยาว แล้วก็เดินออกจากห้องไป ทิ้งให้ผมนั่งเครียดอยู่อย่างนั้น
& q, R0 a8 ]6 m: Y   “ปันเค้ายังกล้าที่จะบอกพ่อแม่ เพราะเค้าให้เกียรติแกไง แต่แกไม่คิดจะให้เกียรติเค้าบ้างหรอ”คำพูดของพี่ชายผม มันดังก้องอยู่ในสมองผม
3 {! k: s( X( y" @. i' Z   “เอาวะ...เป็นไงเป็นกัน...บอกก็บอก"ผมพูดกับตัวเองเบาๆก่อนจะออกจากห้องทำงานของพ่อไป
“เอาวะ...เป็นไงเป็นกัน...บอกก็บอก"ผมพูดกับตัวเองเบาๆก่อนจะออกจากห้องทำงานของพ่อไป แล้วเดินลงมาข้างล่างก็เห็นพี่ปันกำลังช่วยแม่ผม จัดโต๊ะอาหาร ผมจึงเดินเข้าไปหา
   “อะไรกัน...นี่บ้านนี้มีลูกชายเพิ่มมาอีกคน ตั้งแต่เมื่อไหร่กัน”ผมพูดขึ้นอย่างอนๆ
   “555 แกหน่ะ หมาหัวเน่าแล้วไอ้ไปป์”พี่ชายผมเดินมาผลักผม ก่อนจะพูดขึ้น
1 h1 |& D6 o0 [. x- f- O   “พี่ก็หมาหัวเน่าเหมือนกันแหละ...”ผมก็ว่าออกไป
) q7 c. S* s, ~: E& C6 P   “พอๆเลย ทั้งคู่แหละ”แม่ผมพูดห้ามทัพระหว่างผมกับพี่ชาย
   “ก็พี่เค้าว่าผมก่อนหนิ”ผมฟ้องออกไป พี่ปันก็ดูจะขำๆ
4 P7 k+ U( t( u/ r- E2 e   “ก็ชั้นพูด ความจริง”พี่ชายผมก็ยังจะเถียงอีกไม่เลิก
   “นี่ๆ...คุยดีๆกันไม่ถึง 5 นาทีก็เถียงกันอีกและ...”แม่ผมก็ยืนเท้าเอว แถมกดเสียงให้ต่ำลง พุดอย่างช้า เป็นสัญญาณที่บ่งบอกว่าแม่ของขึ้นแล้ว ผมกับพี่ชายก็หยุดเถียงกันทันที
% Z) H7 \) J- `; K7 L5 Z: J   “เป้...ไปหยิบจานกินข้าว กับช้อนส้อมมา...”แม่ผมหันไปสั่งพี่ชายผม
/ K# x- L# i( M, T) N   “ครับๆ...”พี่ชายผมตอบแล้วเดินเข้าไปในครัวทันที
   “ไปป์...ไปตามพ่อมากินข้าวได้แล้วไป”หลังจากพี่ชายผมเดินไปแปปเดียว แม่ก็หันมาสั่งผมต่อ ผมจึงเดินไปหาพ่อที่อยู่สวนบ้าน กำลังคุยโทรศัพท์อยู่ จนพ่อวางโทรศัพท์เสร็จผมจึงเดินไปนั่งม้านั่งกับพ่อ
   “อ้าวไปป์...มีอะไรเหรอ”พ่อผม หันมาพูดแบบยิ้มๆ พ่อผมใจดีที่สุดในโลก
   “แม่ให้ มาตามพ่อไปกินข้าวคับ”ผมก็บอกออกไป
   “งั้นไปเลยแล้วกัน...พ่อหิวแล้ว”ผมก็พูดขึ้น พลางฉุดแขนผมให้ลุกตามกันไป
" l) b# c% f6 d3 c   “พ่อครับ...”ผมฝืนแรงดึงเอาไว้
   “หืม...ว่าไงลูก”พ่อผมหันมามอง แล้วถามผม
   “ไปป์มีอะไรจะบอกพ่อครับ”ผมก็พูดขึ้น เพราะคิดว่าพ่อผม น่าจะใจเย็นกว่าแม่ จึงอยากจะบอกกับพ่อก่อน แต่พอเอาเข้าจริงๆ ผมก็กลัวมากๆเหมือนกัน
   “เรื่องอะไรหละลูก...ไหนว่ามาซิ”พ่อผม นั่งลงที่เดิม ก่อนจะหันมามองผม จนผมต้องก้มหน้าไม่กล้าสบตา เหมือนไปทำความผิดอะไรมา
   “เอ่อ...คือ คือว่า...”ผมก็ไม่รู้จะบอกพ่อไปยังไงดี
/ c" J5 w& [: e8 v4 t$ S% G: j   “เป็นอะไรลูก...หืม”พ่อผมจับหน้าให้เงยขึ้น อย่างอ่อนโยน และห่วงใย
   “ถ้าเกิด...ผม...ไปทำอะไรที่ผิดมากๆ มา...พ่อจะให้อภัยผมมั้ยครับ”ผมลองถามออกไปอย่างลองเชิง
   “อืม...ถ้ามันเป็นเรื่องผิดกฎหมาย พ่อก็คงจะช่วยเราอะไรไม่ได้...แต่พ่อก็ยังเป็นพ่อคนเดิม ยังรักลูกทั้งสองคนเหมือนเดิม คนเป็นพ่อเป็นแม่ เกียจลูกตัดลูกตัวเองไม่ลงหรอกนะ”พ่อผมก็ตอบออกมา อย่างชัดเจนและมั่นคง
   “หรอคับ...”ผมก็ได้แต่พยักหน้าเบาๆ
   “ไปทำอะไรมารึเปล่า ถึงได้ถามพ่อแบบนี้”พ่อผมก็เริ่มถามจี้ผมบ้างแล้ว
   “เปล่านะ ไปป์ไม่ได้ไปทำอะไรที่ผิดกฎหมายนะคับ”ผมก็รีบบอกออกไป กลัวพ่อจะเข้าใจผิด
   “แล้วสรุปมันมีเรื่องอะไรหละ เอาความจริงและตรงๆนะลูก”พ่อบอกผม
4 J7 \( C+ E+ \5 K0 ]' k$ e   “คือว่า ผม...ผม...มี...ผมมีแฟนแล้วครับพ่อ”ผมก็พูดออกไป ซึ่งพ่อผมก็หลุดหัวเราะออกมาทันที
   “อะไรกัน...แค่บอกว่ามีแฟน แล้วแค่เนี่ยเหรอ ทำเอาซะดูเป็นเรื่องใหญ่โตไปได้”พ่อผมก็พูดไปหัวเราะไป
   “แต่...แฟนผมเป็นผู้ชาย...นะครับ”ผมก็พูดออกไป อย่างแผ่วเบา แต่ดูพ่อผมจะได้ยิน ถึงกับหยุดหัวเราะทันที แล้วจ้องหน้าผมอย่างนิ่งๆ
   “ไปป์...”พ่อผมดูจะช็อก ไปเลย ได้แต่พูดชื่อผมเบาๆ ผมถึงกับลงไปนั่งที่พื้น กอดเข่าพ่อ แล้วร้องไห้ทันที
. o5 U' F! D! M& e   “พ่ออย่าเกลียดไปป์นะครับ...ฮึก...ไปป์ขอโทษ...ขอโทษครับ ไปป์ไม่ได้อยากให้มันเป็นแบบนี้นะครับ...จะตีผม ด่าผมก็ได้ แต่อย่าเกลียดผมนะครับ”ผมพูดไปร้องไห้ไป กอดขาพ่อผมแน่น กลัวพ่อผมจะเดินหนีไป
   “ไปป์...ลุกขึ้นลูก”พ่อผมที่ดูสติจะกลับมา เรียกผมให้ขึ้นมานั่งเก้าอี้
   “ฮึก...อย่าเกลียดผมนะครับ ผมขอโทษ”ผมก็ไม่ได้ลุกขึ้นมานั่ง จนพ่อผมต้องออกแรงฉุดให้ลุกขึ้นมานั่ง จนสำเร็จ ผมเองก็หมดแรงเหมือนกัน
   “ไปป์...ไปป์ ฟังพ่อนะ...พ่อจะเกลียดลูกของตัวเองได้ไง...แล้วลูกก็ไม่ได้ทำผิดอะไรด้วย”พ่อผมจับไหล่ผมทั้งสองข้างแล้วบอกผม
) r3 \& h/ E0 [/ s   “แต่ไปป์...เป็นเกย์...นะครับ”ผมก็ยังบอกพ่อไป ทั้งๆที่ยังร้องไห้ไม่หยุด
9 H# N$ O% B& W" C% Q   “เป็นเกย์ แล้วไงหละ มันทำให้ใครเจ็บและเดือดร้อน รึเปล่า”พ่อผมบอกผม
   “ฮึก...ฮือ...”ผมก็ได้แต่สะอื้นเบาๆ
   “ฟังนะไปป์...แค่ลูกเป็นเด็กดี ตั้งใจเรียนหนังสือ มีงานดีๆทำ แค่นี้พ่อแม่ก็ภูมิใจและดีใจแล้ว ต่อให้จะเป็นเพศไหนก็เถอะ พ่อก็ไม่เคยแคร์กับมันอยู่แล้ว เข้าใจมั้ย เลิกร้องไห้ได้แล้วนะคนเก่งของพ่อ”พ่อพูดออกมา อย่างนุ่มนวล ไม่มีเสียงที่ดุดันหรือด่าทอสักนิด มันยิ่งทำให้ผมร้องไห้หนักเข้าไปอีก แล้วโผล่กอดพ่อทันที
6 ^1 b' W" j; f   “พ่อครับ...ฮึกๆ...ผมขอโทษ...”ผมซุกหาไออุ่นจากคนที่ได้ชื่อว่าเป็นพ่อ มันรู้สึกดีมากๆเลยครับทั้งไออุ่นและความรักที่พ่อส่งมาให้ มากมายมหาศาลจริงๆ
   “อะไรกัน...นี่คิดจะบอกแต่พ่อคนเดียวหรอไงจ๊ะ”ผมถึงกับสะดุ้งเลยทีเดียว เพราะจู่ๆแม่ผมก็เดินมาจากไหนก็ไม่รู้ ผมรีบเช็ดน้ำตาออกทันที
   “แม่ครับ...เอ่อ...คือว่า”ผมที่ไม่ทันตั้งตัวว่าจะมาเจอแม่ กะว่าค่อยบอกกับแม่ทีหลัง จึงทำเอาตะกุกตะกักเหมือนกัน
   “แม่ได้ยิน หมดแล้ว ไม่ต้องเล่าแล้ว”แม่ผมก็ดูนิ่งๆไปมาก เพราะปกติแม่ผมจะเป็นคนค่อนข้างเจ้าระเบียบ ถ้าไปทำอะไรที่ไม่ดี โดนสวดยับเลยทีเดียว
( U/ x' W5 |' z$ ?1 g% [   “แล้วแม่จะเกลียดผมมั้ย”ผมก็เงยหน้าถามแม่บ้าง
   “เกลียด...”แม่ผมก็ตอบออกมา อย่างห้วนๆ จนน้ำตาผมจะไหลลงมาอีกรอบแล้ว
( V4 q6 f1 ^& U5 X$ O   “แม่ครับผม ขอโทษ จะตี จะด่าผมยังไงก็ได้ แต่อย่าเกลียดผมนะครับ”ผมถึงกับกอดเอวไว้แล้วร้องไห้ทันที
$ ~6 _( Y) B( i   “ฟังให้จบก่อนซิ...”แม่ผมพูดขึ้น จนผมคลายกอดออก แล้วจ้องหน้าแม่
   “ครับ...”ผมก็งงๆ
/ h1 ?( |- k1 ]   “ที่บอกว่า เกลียด คือ เกลียดไม่ลงหรอกลูกตัวเองแท้ๆนะ...”แม่พูดออกมาอย่างยิ้มๆ ทำเอาผมถึงกับถอนหายใจอย่างโล่งๆทันที

bomb2534

ขอบคุณครับ

Eakkadoor

ดีจังเลยครับ ❤️

Gngkung

ขอบคุณครับ