เส้นทางรัก

tanya

ถ้าหากว่าซ้ำต้องขออภัยนะครับและขอโทษเจ้าของเรื่องด้วยนะครับเพราะว่าคัดลอกมาอีกที
$ u+ V+ @* M2 F' Nเส้นทางรักผมเป็นเด็กซิ่วจากสถาบันที่มีชื่อเสียงแห่งหนึ่ง มาอีกทีใจไม่อยากมาหรอก แต่ทำไงได้อะครับ อยากจะหนีหน้าใครบางคนเลยต้องมาทีนี้ และที่แห่งนี้ละครับมันทำให้ผมรู้ว่า ความรักนั้นมันเป็นอย่างไร และความเจ็บปวดจากมันเป็นอย่างไร
9 z1 r& M: [1 v4 s' y9 F- |“แม่ วันนี้ผมต้องไปตรวจร่างกายนะที่โรงพยาบาล........ตามที่มหาลัยเค้าจัดเอาไว้ให้”ผมพูดกับแม่ของผม ขณะขอตัวไปจัดการธุระส่วนตัว
“แล้วเนี่ยทางมหาลัยเค้านัดตรวจร่างกายกี่โมงล่ะ” แม่ถามผมต่อ
& T) A6 H- |( [% L8 @/ ]“ 10 โมงครับ ” ผมตอบกลับไป
! n3 a* O! u7 w- z1 Xเกือบ 10 โมงเช้า
8 ?9 N/ u8 _0 p1 z4 V“เฮ้ย เมื่อไรจะถึงซักทีว่ะ” ผมเริ่มรำพึงรำพันในใจแล้วอะครับกลัวไปตรวจร่างกายไม่ทัน นับ 1 ,2,3,4,5,6 อะ ไฟเขียวแล้วอีกแยกหนึ่งก็ถึงโรงพยาบาลของที่ทางมหาลัยจัดเอาไว้ให้แล้ว เหนื่อยชิบ.............................ในที่สุดก็มาทัน
“เดี๋ยวนักศึกษา นั่งรอเรียกขึ้นไปตรวจร่างกายนะค่ะ” เจ้าหน้าที่บอกผมขณะผมส่งเอกสารประวัติส่วนตัวของผมให้กับเค้า
* j! ?! ^& R7 N( r: y# q& D“ครับ” ผมรับคำ
# _4 U- \$ B& S7 A( r% E3 e, ~: Hผมดินกลับมานั่งรอที่นั่งตามที่เค้าบอกหางตาเจือกไปเห็นนักศึกษาคนหนึ่ง มันพาพ่อแม่มาด้วยในใจเดาแล้วว่ามันมาจากต่างจังหวัด
/ I- A4 r4 ^; v# F) U' Zหน้ามันไทยๆมาก ถึงมากที่สุดเลยครับ แต่มีคนเคยบอกว่า หน้ามันเหมือนหน้าผม(หลายคนด้วยที่บอก)
จนทุกวันนี้ ก็ยังงอยู่ กูไปเหมือนมันตรงไหนว่ะ (กูหน้าออกจากฮ่องกง แต่หน้ามันคนแหลมทอง ชัดๆ ) ถ้าจะเหมือนก็คงเป็นเรื่องเพศนั้นแหละที่เหมือนกันก็แค่นั้น และจุดเริ่มต้น ของผมกับคนๆนี้ สมมติว่าชื่อไอ้กร๊วกละกัน 555 กำลังจะเปิดม่าน
ปล.
•  จริงๆแล้วผมจะเลือกวิศวะของมหาลัยนี้ อะครับแต่ดันเสือกตัดผิดเป็นคณะวิดยาของมหาลัย แล้วไอ้กร๊วกมันก็เบื่อกันครับ
   มันบอกผมว่า มันเลือกสอบตัดปะคณะเอาไว้เรียบร้อยแล้วแต่เสือกลืมเอาใบสมัครไป
   เลยต้องซื้อใบสมัครใหม่แล้วมันก็เลือกคณะวิทยาสาสตร์ของมหาลัยนี้บุพเพอาละวาดจริงๆ
•  ผมกับมันเกิด วันเสาร์ที่ 3 แต่คนละเดือนเวลาเกิด ใกล้กันมาก คิดๆแล้วเนี่ยะ มันก็เหมือนโชคชะตาเล่นตลกกับเราจัง
/ M/ r9 H: E3 L6 b. y   ดันส่งคนที่คล้ายๆกับเรา(ณ ตอนนั้นนะครับ)มารู้จักกับผม
หลังจากที่ได้ตรวจร่างกาย แล้วเนี่ยะ อีกประมาณ 2 สัปดาห์ ผมก็ต้องไปเรียนแล้วอะครับ แล้วผมก็นั่งรถตู้ไปที่เรียนอะครับอยู่แถบชานเมือง
ผมต้องเรียนที่ปี 1 แล้วกลับเข้ามาเรียนที่กทม ที่เรียนก็อากาศดีนะ สดชื่น สบายตา ได้ล้างปอดบ้าง
การเรียนก็เรื่อยๆอะครับ  เพราะผ่านการเรียนมาปีหนึ่งแล้วโดยการเรียนที่นี้ จะทำการเลือกสาขาตอนปี 2 อะครับ
ไอ้เราก็มีสาขาที่เลือกเอาไว้ในใจแล้วคือ สาขา เคมี และก็สาขาคณิตศาสตร์ จึงต้องตั้งใจเรียนเพื่อที่จะทำเกรดให้ได้เรียนสาขาที่ผมอยากได้ แต่แล้วบังเอิญมันมีเหตุการณ์ที่ผมต้องไปเจอกับมันอะครับ
“เมื่อเช้าโทรไปที่บ้าน แม่รับสายบอกว่า มังกร มาถึงมหาลัยแล้ว”ไอ้กร๊วกมันพูดกับผม
“โทรไปตอนไหน”
“ก็ซักพักได้” ไอ้กร๊วกมันตอบผม
$ ?' {" b( k- }8 B" dคือผมกับกับกลุ่มของเค้ามีนัดกัน เพื่อที่จะติววิชากันเพื่อที่จะเตรียมตัวสอบมิดเทอมอะครับ โดยผมมีหน้าที่ติววิชาแคลคลูลัส(เป็นหน้าที่ไปแล้ว) และวิชาทางคณิตศาสตร์
ส่วนวิชาชีวะ ผมต้องให้มันติว ก็ติวกันครับ ทั้งกลุ่มประมาณ 8คน มั่ง ชายล้วนครับ เฮฮา ไปเรื่อยตามประสาครับ
# b4 n6 f5 P. m' z: lโดยผมต้องมานอนกับไอ้กร๊วกเนี่ย ตั้งแต่นั้นมาเลยครับ
& E: N( y8 j) h; q2 G( G1 g& j& Dก็ช่วงนั้นก็เป็นช่วงติวไปเรื่อยๆอะครับ จำได้ว่าตอนนั้นประมาณอีกเดือนจะสอบ ขะมักเขม้นครับ พี่น้อง อ่านหนังสือ ติวหนังสือกินข้าวกันเป็นกลุ่ม สนุกสนาน จะได้สอบผ่านทุกคน
จนถึงวันสอบครับพวกผมโล่งใจที่สอบเสร็จจะเหลือก็แล้วแต่ลิขิตของสวรรค์แล้วละครับว่าผลการสอบจะออกมาจะเป็นอย่างไง
"วันนี้ ครูจะประกาศผลการสอบมิดเทอมนะค่ะ จากคะแนนเต็ม 40คะแนน เดี๋ยวนักศึกษาไปได้ที่บอร์ดเลยนะ"
ผมได้ 29 ครับ ดีใจไหม...ก็ดีนะแต่อยากได้มากกว่านี้อะครับ
, T# }! I. D* V. s/ b' Aหันไปถามไอ้กร๊วก
“เฮ้ย นายได้คะแนนเท่าไร” ผมถามมันด้วยความอยากรู้
“ได้ 10 คะแนน” มันตอบเสร็จ แล้วมันก็มันกอดผมด้านหลังอะครับตกใจอะดิ แต่เฉยๆนะ
, f) e0 P5 [7 ~) z/ ]เพราะผมเรียนอยู่โรงเรียนชายล้วนมาตลอด ไอ้เรื่องพวกนี้ ผมเฉยๆ
เอ๋.......หรือว่า ผมจะเป็นเกย์ตั้งแต่ตอนนั้นก็ไม่รู้
/ _" L2 m" E% |3 }) L+ {/ Y“ไม่เป็นไรน่า เดี๋ยวช่วยติวเหลือปลายเทอมอีกกลัวอะไร” ผมถามมัน
“กลัวได้เอฟ วิชานี้อะ” มันตอบผม
3 W" Q5 k; h2 g“มีเราอยู่อะ ไม่ต้องกลัวหรอก”
“อืม..........................”ไอ้คำว่าอืมก็มันนี้ แหละที่ทำให้ผมคิดว่า มันคงกลัวจะได้เอฟ แต่ตอบแบบกึ่งรับกึ่งสู้
7 t9 J8 y) I* t% S& |  ^6 B" zและหลังจากวันนั้น ผมก็ทำสรุป เก็งข้อสอบที่คิดว่าอาจารย์จะออกสอบ
+ \2 |3 R' E4 R" i; v( `! N0 ^! p' eทำมาเรื่อยๆเลยนะครับคือกะว่า
เฮ้ย ใกล้ๆสอบ มึงเอานี้ของกูไปอ่านนะ จะได้สอบได้'
(ส่วนผมอะครับ ไม่คิดจะเรียนชีวะ ก็สอบให้ผ่านๆไปงั้นละครับทั้งที่มันบอกว่า ง่ายกว่าเลข แต่เราก็เถียงมันนะครับ เลขง่ายกว่า)
8 q) H, H+ f- O4 M# N" K' C8 cและแล้ว ก็ถึงวันเพ็ญ เดือน สิบสอง เป็นคืนที่ทุกคนรอคอยมั้งผมเฉยๆนะ แล้วผมก็ไม่ค่อยสบายด้วยอะ ก็เลยนอนอยู่ที่หออะครับ
" _; |. K3 |% z1 \% nแล้วจู่ๆไอ้กร๊วกมันก็เดินมาที่เตียงแล้วก็ถามผมว่า
“ไม่ไปดูประกวดนางนพมาศหรือ”
5 P8 D- U  Z8 D2 w5 l! ?% E0 A“ ไม่ไป ไม่สบาย อยากนอน”
แล้วมันก็ค่อยๆโน้มมากอดผม ไอ้ผมก็แปลกนะ ให้มันกอดอยู่ได้กอดได้ซักพัก มันก็ร้องไห้ครับ นี่เป็นครั้งแรกที่ผมเห็นมันร้องไห้
“เป็นอะไร ร้องไห้ทำไม”
' b: }5 P# |0 s$ X- y. m# I$ |2 ^“เรารักมังกร”
โอ๊ย แม่เจ้า ตั้งแต่เกิดมากูยังไม่ค่อยจะได้กอดแม่กูเองเลยแล้วมึงเป็นใครเนี่ย รู้จักแค่ไม่กี่เดือน มากอดกูแล้วก็สารภาพรักกับกูอีก
/ L" d6 t, A/ }1 i) }6 d7 {6 i9 R“ถ้าเราขาดนายไป เราคงอยู่ไม่ได้แน่ๆ”
' n; h- C1 {# H5 y  tคืนนั้น แม้ว่า ภายในหอมันจะเงียบเหงา แต่ผมรู้สึกดีนะที่ได้อยู่กับเค้า 2 คนที่ห้อง แล้วผมก็กอดมันตอบครับไม่มีคำพูดอะไรหลุดจากปากของผมเลย ความรักบางทีมันก็มาเร็วจนเราตั้งตนไม่ทันเลย ว่าไหมครับ...
ถ้าเป็นคุณ พวกคุณจะทำอย่างไรดีครับ กับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นกับผมกับที่เราไม่เคยรู้จักมักจี่ (รู้จักแค่ 5 เดือน)
) x8 x9 N- I- v: }" t( Tมีอะไรหลายๆ อย่างเหมือนกันจนน่าแปลกใจ แต่ก็มีอะไรหลายๆอย่างที่แตกต่างกันโดยสิ้นเชิง
& Z  q$ E9 j2 e; G, yมาสารภาพว่ารักคุณและขาดคุณไม่ได้ซะด้วยซิ
วันปิดภาคเรียนผมจะไม่ได้เจอมันตั้งหลายเดือน ก็รู้สึกเหงาๆนะครับ แต่ก็นะ คิดว่า อีกแป๊บเดียวเดี๋ยวก็ได้เจอกัน แล้วจู่ๆเค้าก็โทรมาหาผมอะครับว่าจะมาที่หอเนี่ยก่อนเปิดเรียนซัก 2 วัน ผมก็เลยบอกแม่ แม่ผมบอกให้ผมไปหออยู่เป็นเพื่อนเค้าเถอะเค้าเป็นเด็กต่างจังหวัดไม่มีใคร
/ b; i/ U" z) Mอืม.............แม่เปิดทางแล้วนี้ ไปซิครับ เราก็ไปอะนะ ไปหาเค้าเหมือนเดิมเลย ประโยคแรกที่เค้าทักผมก็คือ “คิดถึงนะ”
“คิดถึงเหมือนกัน” ผมตอบรับ
4 Y+ s' Q4 c6 W; p% k! Lความรู้สึกเดิมๆกลับมาอีกแล้วภายในหอไม่ค่อยมีคนมาอยู่เพราะยังอยู่ในช่วงปิดเทอม เหลือผมกับเค้า 2 คน
. f% W1 Z# r# p' s# Aครับ เหมือนเดิมครับ นอนกอดกัน ไม่มีคำพูดอะไรออกจากผมอีกแล้ว(จริงๆจะบอกว่า รู้สึกดีจังที่ได้อยู่กับเค้า 2 ต่อ 2)
และในเทอมนี้เอง มันจะต้องมีการเลือกสาขาเพื่อที่จะเรียนต่อในอีก 3ปีที่เหลือ
* ~3 I0 h3 H1 Jผมก็ถามเค้าว่าจะเลือกอะไร เค้าบอกว่า จะเลือก สาขาเทคโนโลยีชีวภาพมันหางานง่ายนะ
และผมก็ตัดสินใจในสิ่งที่ทุกคนคงคิดไม่ถึงผมเลือกสาขาเทคโนโลยีชีวภาพทั้งที่ตัวเองเกลียดวิชาที่เกี่ยวข้องกับชีวะยังกับอะไรดี แต่ผมก็เลือกมันครับผมเลือกที่จะไปดูแลคนรักของผม (ร่างกายเค้าไม่ค่อยแข็งแรงครับ เม็ดเลือดขาวของเค้าน้อยกว่าปกติครับเพราะฉะนั้น ถ้ามีอะไรนิดหน่อยมากระทบเค้า เช่น จับจมูกของเค้าเบาๆ หวัดมาเลยครับ)
ถ้าเป็นพวกคุณจะเลือกอะไรครับ ระหว่างอนาคตกับคนที่เรารัก
ความรักเนี่ย มันก็แปลกนะครับ มันทำให้เรากล้าทำในสิ่งที่เราคิดว่ามันไม่ใช่ตัวเราเองได้ด้วยเนอะ
ครับ ผมก็คงเหมือนหลายๆคนครับ ที่เลือกคนที่เรารัก เค้าก็ทราบนะครับว่าผมเลือกสาขานี้ก็เพราะเค้า และมันก็เป็นความผิดครั้งยิ่งใหญ่สำหรับผม
" [) h9 j  f' \+ i) h0 s, C“เฮ้ย มังกรเมื่อวานได้ไปเที่ยว .....(สถานที่เที่ยวของชาวเราครับ แถวสี่แยกคอกวัว)”
; y4 j6 i+ p9 z; O8 n“เอ้าเหรอ สนุกดี ได้เปิดหูเปิดตาด้วย เนี่ยเราเป็นดาวเป็นเดือนของทีโน้นเลย”
" ~2 F, n4 Z; h0 A- `  X" u) S“เหรอ”
ครับ ก็ใกล้จะถึงไคลแมกซ์ของเรื่องแล้วครับ
ไอ้กร๊วก มันเริ่มเปลี่ยนไป จริงๆนะจะบอกว่ามันเปลี่ยนไปตั้งนานแล้วละ ตั้งแต่ที่เค้ารู้จักกับ pirch ผมเจอเค้าน้อยลงทำ Project คนละอาจารย์กัน
- [$ H! Z4 {( Fแล้ววันหนึ่ง ผมก็ไปเจอเค้าที่หอครับ แต่ผมเปิดลิ้นชักอะครับ
: A1 t! B5 P4 G6 J$ a$ dเจอบุหรี่ครับ LM สีเขียว ผมเจอเสร็จผมขยำทิ้งเลยครับ ทั้งบุหรี่ ทั้งซอง
% h$ e7 J" Q) U+ mคราวนี้ เค้าหันมาถามผมว่า
“ทำแบบทำไม”
“ก็ก็ร่างกายของกร๊วกไม่ค่อยแข็งแรงไม่ใช่หรือ” ผมก็ตอบกลับมันไป
“ขนาดคนที่รักกู เค้ายังไม่ทำกับกูยังงี้เลย”
* I9 p$ l: r' V) \( H  ^“แล้วนี้ ถ้าไม่ดีจริง ทำไมหลวงพ่อคูณถึงได้สูบบุหรี่ละ”
ครับ พี่น้องเป็นไงบ้าง กับคำตอบของเค้าที่เค้าตอบกลับผมมาคนที่ปล่อยให้เค้าสูบคือคนที่รักเค้า แต่คนที่ห่วงใยว่ามันจะเป็นอันตรายต่อสุขภาพของเค้า เนี่ยกลายเป็นคนที่ไม่รักเค้า
4 C' u5 F1 a. `/ d7 u# |+ U# \" G ดอกไม้ทำไมน่าถึงดูสวย แต่ผลของมันทำไมกลับขมจัง
; x$ }  H8 y3 {ครับ แล้วก็มีเรื่องช็อคซีนีม่า ตามอีกครับ
$ J  f, K+ q, ^7 G4 `2 C, P/ p“ดีครับ ขอคุยกับมังกรหน่อยครับ
6 Q: B2 n' A8 b  {- X- J' ]“เฮ้ย มารับสายเร็ว เพื่อนโทรมา”
“สวัสดีครับ ใครครับเนี่ย”
0 H# L4 u, ^0 X7 X2 @“เราเอง นาย ก.”
“อ๋อ ครับ มีอะไรเอ๋ย”
“ไอ้กร๊วกอะ มันบอกว่ามันเป็น......เอดส์”
6 }/ {$ C! T5 x9 [แล้วผมก็รีบโทรไปถามเค้าเพื่อความแน่ใจ ว่าสิ่งที่ผมได้ยินนะมันไม่ผิดนะ
“ฮัลโหล กร๊วกเหรอ ที่ ก. เค้าบอกว่า เป็นเอดส์เนี่ยเรื่องจริงหรือปล่าว”
- i' `: ~- h. N/ K# oตอนนั้น ถ้าแม่เค้าสังเกตเห็นผม เค้าคงรู้อะนะ ผมมีสีหน้ายังไงหน้าซีด ปากสั่น มือสั่น
! \' B! ~+ W' v3 }, l' wในใจตอนนั้นนึก ขอให้มันเป็นเรื่องล้อเล่นซะทีเถอะว่ะ
( w, }1 {4 C8 R+ H& x1 a; R“จริง” …………….
พวกคุณเคยจุกไหม แต่จุกแบบผมเนี่ย มันจุกแบบไม่มีแรงยืนเลยนะ เรี่ยวแรงมันหายไปหมดเลย
“แล้วจะทำไงต่อ” ผมถามเค้าเพื่อที่อยากจะรู้ว่าเค้าจะทำอย่างไรต่อกับชีวิต
“จะกลับบ้าน”
& M) w) W2 k3 P7 u& L“แล้วเรียนละ”
# {5 F6 e; n; Z2 s# @# {“จะดรอปเอาไว้ก่อน”
, m' E, O* ?: e8 p: S" |2 ~“เหรอ”
“แค่นี้นะ จะนอนต่อ”
' Q7 m) G7 t( tแล้วมันก็วางหูไป
& S, B, c- o$ ]8 Rไอ้บ้า คนเค้าห่วงอยู่ว่า มันจะเป็นไงบ้าง  ดันเจอกวางหูไปอีก เอาละซิครับ พ่อแม่พี่น้อง นี้ผมควรทำไงดีครับเนี่ยจากคนที่เคยใจเย็น ค่อยๆใช้ปัญญาในการแก้ปัญหา
; x& }& \! @3 }' A+ Rมึนครับ งงครับ มันมาเร็วเหลือเกิน จนผมตั้งตัวรับไม่ทันคืนนั้นนอนไม่หลับ คิดอยู่ว่าจะทำไงดี ถ้าเป็นเพื่อนๆจะทำไงครับ
6 X' H7 J1 E! D+ ?( g0 J3 d“แล้วคิดจะกลับบ้านเมื่อไร” ผมถามเจ้ากร๊วกในคืนนั้นเอง
“อีกประมาณ 2-3 วัน”
. C: c$ s5 P" q5 \2 P9 Z“โอเค แค่นี้นนะ”
. j+ ]# G# M( i1 t" m% a: I คืนนั้นเอง ผมต้องโกหกแม่อะครับว่าจะดูเพื่อนที่เค้าเป็นมะเร็งอยู่ ต่างจังหวัด แม่ก็โอเคนะให้ไปทางผมก็เตรียมตัวเลยครับ ที่จะไปหาเค้าที่ต่างจังหวัด
แต่ช่วงก่อนที่ผมจะออกเดินทางเนี่ยผมหาข้อมูลโรคเอดส์เยอะมากกกกกกก โทรไปถามหลายๆโรงพยาบาล เวปไซด์ เป็นบ้าไปเลยจากคนที่เกลียดชีวะยังกับอะไรดี กูต้องมาหาข้อมูลทางด้านชีวะหรือว่ะ ไม่เป็นไรครับตอนนั้น ทำเพื่อคนที่ผมรัก
และผมก็ออกเดินทางไปหาเค้าที่ต่างจังหวัด ไปบ้านเกิดของเค้าไปถึงเสร็จ ตายห่ากู รถไฟที่จะเข้าบ้านเค้าหมดแล้ว ทำไงดีว่ะเนี่ย  ลุงๆครับ ไป.......เท่าไรครับตัดสินใจเรียกมอไซด์รับจ้างไปบ้านเค้าเลย 160 บ ครับ ไปครับไป
ตอนนี้ อย่าแต่ 160 บ 500 กูก็ให้ได้ ไปถึงที่บ้านเค้าแล้ว ไปไหว้พ่อแม่เค้าอะครับ
! ~4 s. i' K0 w“หวัดดีครับ พ่อแม่” ผมยกมือไหว้พร้อมกับทักทายอะครับ
“อ้าว กร็วกพึ่งจะกลับ กทม วันนี้เอง มีอะไรหรือปล่าว”
3 H! X, z, a* Y5 R6 Z& oเอ้า ฉิบหายแล้วกู ไหนบอกว่าจะมาอยู่บ้าน 2-3 วันนี้ เล่นมาวันเดียวแล้วกลับ หมายความว่าไงว่ะ  คืนนั้นเลยต้องนอนที่บ้านเค้าก็ระหว่างที่รอนอนนั้น แม่เค้าก็ถามผมว่า
“เออ ที่มหาลัยมีกิจกรรมเพิ่มอะไรหรือปล่าวทำไมพักนี้เห็นเจ้ากร๊วกขอเงินแม่เยอะจัง”
% _+ M6 L* f1 H, h“ไม่มีนะครับ” ผมตอบแบบไม่คิดอะครับก็มันไม่มีจริงๆอะ ในชีวิตนี้ ผมเกลียดที่สุดก็คือการโกหก ดังนั้น ตอนที่ผมโกหกแม่เพื่อที่จะมาหาเค้าเนี่ยผมบอกตรงๆนะครับ ผมรู้สึกผิดมากๆเลยครับ แต่ทำไงได้อะครับ ถ้าไม่ทำแบบนั้นผมก็คงไม่ได้มาเยี่ยมเค้า
0 F. n$ |5 v! V2 o! P“อ้าว ไอ้กร๊วกหลอกแม่แล้วไง” แล้วเราก็คุยซัพเพเหระไปเรื่อยๆจนเข้านอนครับ
. v% ?) y! f8 {# h3 wนอนไม่หลับครับผม ทั้งคืนเลย เพราะผมต้องการจะออกจากที่นี้รอบแรกเพื่อที่จะไปเจอกับเค้าครับพอลุกจากที่นอนเสร็จ แม่เค้าก้ให้ผมกินข้าวกินปลา กว่าจะได้ออกจากบ้านเค้าก็เกือบ10-11โมงนั้นแหละ
+ i3 m0 y* D9 M/ [" J1 _แล้วผมก็กลับรถทัวร์ตอนนั้นมาถึง กทม ประมาณ 3-4 โมงได้ครับ
ดีใจมาก รีบหาตู้โทรศัพท์ โทรหาเค้าเลย
# j' m5 A% w* H8 b) i3 l“เฮ้ย ไอ้กร๊วก เนี่ยเราขอแม่ออกมาเจอนาย 2 วันเนี่ยวันนี้เราขอค้างที่หอนายด้วยนะ เดี๋ยวแม่เราสงสัย”
แต่คำตอบที่ได้จากปลายสาย คือ ไม่ได้ มึงมีบ้านอยู่ที่กทมมึงก็ไปนอนบ้านมึงดิ
เป็นเพื่อนๆจะทำอย่างไร ครับ กลับบ้านตอนนี้โดนแม่ถามอย่างละเอียดแน่ว่าไปไหนมา อย่างไร แล้วเรื่องที่ผมโกหก มันก็ถูกจับได้แล้วผมก็จะขาดความไว้เนื้อเชื่อใจจากแม่ผมไปเลย จะผ่านคืนนี้ไปได้ยังไงน่า
, @; U; {+ U- W( o) C; rเป็นพวกคุณจะทำอย่างไรดีครับโดนบอกว่าไม่ให้นอน แถมไล่กลับบ้านอีก ทั้งที่เราได้บอกเหตุผลไปนะครับว่าทำไมผมถึงไม่สามารถกลับบ้านได้
16.00 น.
/ I0 J2 Y6 N) O“เฮ้ย เราไปนอนด้วยได้ไหมอะ คืนนี้” ผมถาม
6 K0 [) ?, ^9 D8 C% ^2 O  R“ไม่ได้” ไอ้กร๊วกรีบสวนมาเลยท่าทางจะไม่พอใจเสียด้วยซิ
: `) y7 j- |0 R4 E“ก็เราบอกแม่เราไปแล้วไงว่า เราจะอยู่กับเพื่อนอีกวัน 2 วันแล้วค่อยกลับ” ผมขอร้องมันอีกครั้ง
* z# g! S, Q" i% {% j2 W# }  {5 J1 x“ยังไงก็ไม่ได้”  ไอ้กร๊วกมันก็ยังตอบเหมือนเดิม
0 x( T; Z2 }2 z0 d' K5 l1 s5 Xไอ้บ้าเอ๋ย เนี่ยกูห่วงมึงขนาดนี้มันยังไม่เห็นใจกูเลยเหรอว่ะผมก็ไม่รู้ทำยังไงอะครับ ก็เดินเล่นแถวอนุเสาวรีย์ชัยฯ
18.00
“เฮ้ย ขอเรานอนเถอะ คืนเดียวเอง พรุ่งนี้ เช้าเราจะรีบกลับบ้านเลย”ผมพยายามพูดอย่างใจเย็นที่สุด
% ^/ h; M7 I& a  y“ไม่ได้ บอกว่าให้กลับบ้านไป บ้านมึงอยู่ กทม.ก็กลับบ้านนอนดิ”คำตอบของมันยังคงเหมือนเดิม
0 |6 ?9 \' m2 L: Z+ v“ก็บอกแล้วไงว่า เรากลับบ้านไม่ได้ ถ้าเรากลับแล้วเป็นไงก็น่าจะรู้นี้น่า” ผมพยายามอ้อนวอนสุดชีวิต
$ M  ^1 X" J- o, r5 {/ x8 _2 tและคำตอบที่ได้ก็คือ “ยังไงๆก็ไม่ได้”
เฮ้อ กูทำกรรมอะไรว่ะกูถึง ต้องมาเจอเรื่องแบบนี้เนี่ย ครับ เหมือนเดิมครับ เดินเล่นที่อนุสาวรีย์ชัยฯ  ดูวิวข้างทางก็ได้ว่ะ ดูหนังสือที่ดอกหญ้าก็ได้ว่ะ เดี๋ยวค่อยโทรหามันใหม่เผื่อมันอารมณ์ดีขึ้น(ถึงตอนนี้ ทุกคนคงเห็นว่าผมโง่น่าดูเลยเนอะผมมานั่งนึกย้อนไป ผมก็ยังว่าตัวเอง ทำไมโง่จังว่ะ )
1 [8 G2 _% W& X) j1 J 22.00
“เฮ้ย ขอเราไปนอนด้วยนะ มันดึกมากแล้ว คนที่บ้านเรานอนหมดแล้ว”ผมขอร้องมันอีกครั้ง หน้าด้านฉิบหายเลยกู
8 {2 d( I, r/ [% u, q“ก็บอกแล้วไงว่า อย่างไงก็ไม่ได้ๆก็ไม่ได้ซิ พูดไม่รู้เรื่องหรือไง”คำตอบของมันยังเหมือนเดิม
, A* }3 Q3 S+ D6 w1 t“ก็เราบอกแล้วไง ทำไมถึงกลับบ้านไม่ได้” ผมบอกเหตุผลให้มันฟังตกลงกูโง่หรือว่ามันบื่อว่ะเนี่ย
ตู๊ด ตู๊ด ตู๊ด .............. มันวางสายไปเลยครับ
( \& d7 }) i8 x  t0 ^+ k$ Pทำไงดีว่ะ กู เอาว่ะ เดี๋ยวเที่ยงคืนโทรหามันใหม่ ก็ได้ ตอนนั้นผมนั่งอยู่ป้ายรถเมล์ หิวนะครับแต่ก็กินข้าวไม่ลงมันทั้งเหนื่อย ทั้งห่วง มันอะครับ
) p, f% s& l( t+ [   24.00 ................
$ `* W5 N7 k9 m   “เฮ้ย มันเที่ยงคืนแล้ว ตอนนี้เราอยู่อนุเสาวรีย์เลย เรากลับบ้านไม่ได้ ขอเรานอนคืนหนึ่งละกัน แล้วจะรีบกลับ”ผมขอร้องมันเป็นครั้งสุดท้าย กะว่า ถ้ามันไม่ให้นอนผมก็จะรอถึงเช้าแล้วค่อยกลับ
/ H3 n2 Y; @' P2 p   “เฮ้อ......ก็ได้ แต่ตื่นเช้าขึ้นมา รีบๆกลับบ้าน”คำตอบของมัน คราวนี้ดูเข้าท่าหน่อย
: s" I0 q. K# w3 D) i) D5 G   “ขอบคุณมาก” ดีใจยังกับถูกหวยรางวัลที่1 ผมรีบเดินไปหาเค้าที่หอของเค้าเลย ถ้าเหาะไปได้ผมคงเหาะไปหาแล้ว พอผมไปถึงเท่าไรละครับ
“เอ้า รีบอาบน้ำ แปรงฟันซะ แล้วรีบนอน พรุ่งนี้จะได้รีบกลับ”ไอ้กร๊วกมันบอกผมก่อนที่มันจะล้มตัวลงนอน
& O) P  a9 V: T$ T“อะไรว่ะ มึงจะให้กูถามข่าวคราวของมึงหน่อยไม่ได้เลยเหรอว่ะ”ผมโมโหครับ เลยโพล่งออกไปอย่างนั้น
“กูง่วง” สั้นๆง่ายๆได้ใจความ
ผมก็ไม่รู้ว่า จะทำอย่างไงดีอะครับ อาบน้ำ แปรงฟันแล้วก็นอนตามที่เค้าบอก หลังจากทำธุระเสร็จ ผมก็กลับมานอน แต่ประทานโทษครับเค้านอนหันหลังให้ผม ไม่พูดไม่จา เงียบ ดูๆแล้ว เค้าคงอยากให้ถึงเช้าเร็วกลับกันกับผมนะ อยากให้ราตรีนี้ยาวนานเท่าที่ยาวนานได้
- L& W* B- i1 w   06.00 น
                “เอ้าเช้าแล้ว รีบไปอาบน้ำ แปรงฟัน แต่งตัว จะได้กลับบ้านกลับช่องซักที” ไอ้กร๊วกมันปลุกผมแต่เช้าเลยครับ
   “เฮ้ย อีกเดี๋ยวไม่ได้หรือ ยังเช้าอยู่เลย”ผมตอบมันไป เพราะยังง่วงอยู่เลย
, b8 K0 @3 m, _3 l2 Y   “ไม่ได้ ไหนบอกว่า เช้าจะรีบกลับ”
1 S( h% C5 p5 k% @; N9 `7 @   “ไม่มีคำว่า แต่......... ไปไปจัดการเรื่องของตัวเองซะ”
/ c% e. a& J$ b/ ^6 w, j' a# ^& U   “เออ ไปก็ไป”
   “รีบๆด้วยละ จะได้รีบกลับซะที”
; L8 v7 _7 }4 p5 `$ G" d   07.00 น.
   “เดี๋ยวเราจะกลับแล้ว”
   “เออ ทำไมช้าจังว่ะ รีบๆกลับไปเลย”
" ~; T5 F4 R- c4 ~) |2 U6 [0 K: W   อืม......
ผมโดนไล่ออกจากหอของเค้าครับ ขืนอยู่ต่อ ผมคงหน้าด้านเนอะ  
+ [8 B0 w1 r7 w( g! gครับ กลับก็กลับ ผมนั่งกินข้าว เดินเล่นซักพัก แล้วค่อยกลับระหว่างนี้ผมก็นั่งคิดนะครับ ว่าผมจะอย่างไรต่อดีหลังจากที่กลับบ้านแล้วผมคิดอะไรอย่างหนึ่งได้ (ลองเดาเล่นๆนะครับ ว่าผมคิดอะไรอยู่)
“แม่..........ผมกลับมาแล้ว”
( U7 `9 q: H$ X; a; B- h   “เพื่อนเป็นไงบ้างล่ะ ดีขึ้นไหม”
) k) D. S; \" a   “ก็ดีครับ ทำใจได้มากขึ้นแล้ว” ผมโกหกอีกแล้ว ผมต้องตกนรกอีกแล้วหรือเนี่ย เพราะในชีวิตนี้สิ่งที่ผมเกลียอดอยู่อย่างหนึ่ง ก็คือ การโกหกครับ
4 o) e, `; e8 \   “แล้วจะไปไหนเนี่ย”
9 X7 ~. n  _9 i- D; j8 n/ w( W   “จะไปไหว้หลวงปู่.................ที่วัด..................”
# w) e3 X4 V5 }4 v8 D9 M5 h! B   “ไหว้เรื่องเรียนครับแม่”
9 o" t: V* u; N, n   “รีบไปรีบมาละ”
ผมรีบเลยครับ ไปไหว้แล้วบนเอาไว้อะครับ ผมบนว่า
. j( D7 J9 B7 ~! m% K7 b* \   หลวงปู่......ครับขอให้หมอวินิจฉัยโรคของไอ้กร๊วกผิด ถ้าหมอวินิจฉัยโรคผิดผมจะพาเจ้ากร๊วกมาไหว้พร้อมพวงมาลัยมาถวายท่านนะครับ
ผมก็พยายามแวะมาเยี่ยมเยี่ยนเค้า ไม่อยากให้เค้าคิดมาก กินข้าวด้วยกลับบ้านพร้อมกัน
# q! D+ z- Z( Q3 l- P( |เรื่อยมา
เรื่อยมา
6 e! G  h% S5 V% Y. R  d# vเรื่อยมา……………………..
# u5 |' }1 }6 T: V# e8 [จนกระทั่ง ผมก็มีอะไรกับเค้าครับ นั้นแหละครับคือความคิดพิเรนทร์ของผม ผมกะว่า ถ้าเค้าเป็นเอดส์จริงๆ ผมก็เป็นด้วยผมคิดอย่างนั้นจริงๆนะ (อยากให้เค้ารู้ว่า ถ้าเค้าเป็นอะไรไปผมคนนี้แหละที่จะตามไปด้วยติดๆ)  
   ตอนนั้น ผมก็หาข้อมูลไปเรื่องโรคเอดส์ไปตรวจเลือดอะครับทุกๆ 3 เดือน แล้วก็ทำโปรเจคเพราะผมเรียนอยู่ ปี 4 แล้วนี้ ต้องจบเอาใบปริญญามาให้แม่เหนื่อยมากเลยนะครับ
( D. h' u4 B1 _5 f2 c   ผลการเลือด ครั้งที่ 1 ไม่พบ
( A4 y0 k% J9 k/ \4 o5 V   โอโฮ โคตรดีใจเลยครับ แต่ก็ยังวางใจไม่ได้ช่วงนั้นก็ยังอยู่กับเค้า ทำโปรเจค กินข้าว ดูแลอาหารการกินของเค้ามันก็ยังเปรยๆกับผมนะว่า รำคาญ เน้นนะครับ มันว่า น่ารำคาญ ที่ผมเกาะติดมันขนาดนี้เคยคุยกับผมว่า ทำไมผมไม่ไปจากเค้าซักที เพราะว่าเค้าไม่สามารถจากผมได้พวกคุณเข้าใจความหมายเค้าไหมครับ
5 w/ G3 M7 R$ V6 O. g! P( u   เค้าหมายความว่า เค้าไปจากผม ผมก็ยังตามเค้าไปทำไมผมไม่ไปจากเค้าซักที    งงไหมฮะ
   กูเจ็บอีกแล้ว เอ้าไม่เป็นไร ก็กูรักเค้านี้แค่นี้เอง สงสัยเค้ากังวัลเรื่องที่ตัวเองเป็นเอดส์ เลยพาลด่าเราแน้ยังมองโกในแง่ดีอีกกู
   3 เดือนต่อมา ผลการตวจเลือด ครั้งที่ 2 ไม่พบ แอบลุ้นอะครับ อีกคั้งเดียวเท่านั้น ผมก็จะรู้ว่าเค้าเป็นหรือไม่เป็น
' F; s  v# o" O   “เฮ้ย เราไปตรวจเลือดมาแล้วนะ เป็นแนกกาทีฟ”ผมพูดขณะตอนที่ผมอยู่ที่หอของไอ้กร๊วก
( ]7 n5 f, `" k; x* {& v1 M4 F   “เหรอ แล้วมันจะเจอได้ไงอะ ก็กูไม่ได้เป็นเอดส์อะ”มันตอบหน้าตาเฉย
   จุกไหมครับท่าน ทั้งดีใจ ทั้งงง อะครับผมดีใจมากเลยนะ ตอนนั้นที่มันบอกผมว่าไม่เป็นเอดส์ คนที่ผมรักไม่เป็นอะไรแล้วผมเผลอกระโดดกอดมันแน่นเลย
/ Q- ]2 }* Y+ ~, L0 M) J   “จริงดิ แล้วทำไมถึงหลอกเราอะ” ผมถามมันถึงสาเหตุที่มันหลอกผม
% S/ _/ G2 q; e# M  `   “อ๋อ เราอยากลองใจเจ้า ก.”มันก็ตอบหน้าตาเฉยอีก
, E9 `2 v8 v: i, K& E   “แล้วลองใจเค้าทำไม”ผมถามมันเพราะผมอยากรู้จริงๆ
   “ก็กูชอบเค้าอะ”มันตอบพร้อมแววตาที่จริงจัง ว่าสิ่งที่เค้าพูดเนี่ย เรื่องจริงนะ
เป็นไงครับ จุกครั้งที่ 2 เหมือนฟ้าผ่ากลางกบาลกูตอนกลางวันเลย อะ ไม่เป็นไร มันคงหน้ามืดตามั่วซักพักเดี๋ยวมันก็คงกลับมารักกูเหมือนเดิมนั้นแหละ
3 O- D% V4 \; T, t  M9 w   “เออ ไอ้กร๊วก เราไปบนให้นายมาอะ” ผมรีบเปลี่ยนเรื่องคุยเลย
   “บนว่าอะไร” คราวนี้มันถามผมพร้อมปนเงื่อนที่สงสัยบนหน้าของมัน
“เราบนว่า ถ้านายไม่เป็นเอดส์เนี่ยเราจะพานายไปไหว้หลวงปู่.........ที่ซ.บ้านเราพร้อมพวงมาลัยมาถวายท่าน”ผมตอบพร้อมรอคำตอบจากมันว่าจะว่างวันไหน
   และคำตอบของมันก็คือ
* d3 }1 e# t2 x& a* h“มึงทำบ้าๆอะไรเนี่ย มึงไปแก้บนให้กูเลยนะ บนกับผีบ้าผีบออะไรไม่รู้ถ้าเป็นเสด็จพ่อ ร.5 ก็จะไปหรอก เนี่ย ทำให้กูลำบากไปแก้บนให้กูเลย รีบๆด้วย”
   “ก็แค่ไปไหว้ท่าน”ผมยังสงสัยว่ามันลำบากตรงไหนว่ะเนี่ย
$ h9 f' ?. r2 h   “ก็กูไม่ไป จะทำไม” มันยังคงยืนยันคำเดิม
! Q7 j7 n5 r$ ]( y6 T8 N3 J“เออ เดี๋ยวกูไปแก้บนให้ กูผิดอีกหรือว่ะเนี่ย” ผมตอบเลยด้วยสีหน้าที่เซ็งสุดชีวิต
   “เออ อีกเรื่อง เพราะมึงเลยทำให้กูลำบาก”มันพูดขึ้นมาพร้อมจ้องหน้าผมเพื่อขอคำตอบกับคำถามที่มันกำลังจะถาม
   “เรื่องอะไรอีกละ” ผมถามไปเพราะว่าผมนึกไม่ออกจริงๆครับ ว่าผมไปทำให้มันเดือดร้อนตอนไหน
8 q, ~# x+ v7 }* ^  }4 C, x' K8 G   “ก็ตอนที่กลับไปหากูที่...............แล้วกูไม่อยู่มึงจำได้ไหม”มันเริ่มรำพึงรำพันแล้วครับ
   “อ๋อ จำได้ ไหมหรือกูยังเหมามอไซด์รับจ้างไปบ้านกร๊วกตั้ง 160 เนอะ จำได้”น้ำเสียงใสแจ๋ว
   “มึงทำให้กูขอเงินแม่กูได้น้อยลง เพราะมึงเลยมึงดันไปบอกว่าที่มหาลัยไม่มีกิจกรรม แม่กูเลยไม่ได้ให้ตังค์กูเพิ่มเลยแล้วอีกอย่างนะไอ้เงิน 160 บาทเนี่ย เสียดายไหมเอามาซื้อพิซซ่ากินดีกว่า” มันพูดด้วยน้ำเสียงที่บ่งบอกเลยว่ามันโกรธผมจริง
เฮ้ย กูผิดอีกหรือเนี่ย  ผมทนไม่ได้เลยตอบกลับว่า
: Y& a3 b3 ]. b2 }  ~5 h   “เฮ้ย มันเป็นความผิดของกูเหรอว่ะ ที่แม่มึงให้เงินมึงน้อยลงนะ”
" G* E9 c$ L' b7 \6 G   “เอ้า ถามมึงไม่บอกแม่กูว่าที่มหาลัยไม่มีกิจกรรม กูก็คงจะขอเงินแม่กูด็เยอะขึ้นอยู่หรอก” เป็นไงครับ คนอ่านกับคำตอบที่มันให้กับผม มันพูดถูกนะถ้าผมไม่บอกแม่ของมัน มันคงจะได้เงินเยอะขึ้น
4 Q  y2 E$ P  D3 Q6 A) c. Z% H/ Hจุกอีกแล้วครับ เฉพาะวันนี้ ผมจุกไปกี่ครั้งเนี่ย  
   ยังครับ..........................ยังไม่จบครับวิบากกรรมของผมยังไม่จบแค่นี้
% J: F- }5 m& x0 N   ผมยังโดนมากกว่านี้ เดี๋ยวมาต่อคราวหน้านะครับ
และก็มาถึงวันที่ผมจะต้องพรีเซนต์ ผมคิดว่า ผมเตรียมมาดีแล้วนะแต่ก็อย่างที่บอกผมเกลียดชีวะ มันเลยดูไม่ดีเลยนะครับในสายตาอาจารย์จนอาจารย์เค้าเปรยๆกับผมว่า
   “คุณเนี่ย ไม่มีการเตรียมตัวเลยนะครับเนื้อหาไม่แน่น ไม่รู้เรื่องเลย”
   “ครับ” หน้าแหกหมอไม่รับเย็บเลยกูว่ากูเตรียมตัวมาดีแล้วนะเนี่ย
พอผมกลับมาที่นั่งเท่านั้นละครับ เจ้ากร๊วกหันหน้ามาผมแล้วพูดว่า
4 Q, e% B8 u6 P9 o0 \   “กูเห็นด้วยกับอาจารย์ที่ว่ามึงพูดไม่รู้เรื่องอีกอย่างถ้ากูรู้ว่ามึงโง่ขนาดนี้ กูไม่ให้มึงมาเรียนสาขานี้หรอก” มันตอบพร้อมสายตาที่ดู
- H  `1 e; {7 u$ l! i   จุกครับ คือ ถ้าเป็นคนอื่นเค้าพูดเนี่ยผมจะไม่ว่าอะไรเลยนะ เพราะผมถือว่าเค้าไม่รู้ แต่นี้เป็นมันอะครับ
: b3 u( v$ v" S9 [% F( Wรู้ทั้งรู้ที่ผมเลือกเรียนสาขานี้ ทั้งที่ไม่ใช่ตัวผมเอง เพราะเค้าแล้วเค้าก็เป็นคนบอกเองด้วยว่า เรียนสาขานี้เถอะ พูดไม่ออกครับ
6 r! o. w6 E: ]5 F6 u   พวกคุณเคยร้องไห้ไหมครับ ร้องไห้ในใจเจ็บจังเลยครับ เจ็บมากๆเลย
, J( `. V' |$ s  Q   ครับ การพรีเซนต์ครั้งนั้นผมได้น้อยที่สุดอีกแล้ว จริงๆผมน่าจะชินแล้วนะ  เพราะว่าผมได้เกรดน้อยที่สุดในสาขาอยู่แล้ว แต่แล้ววิบากกรรมของผมยังไม่จบแค่นี้ครับ
   ในเย็นวันนั้นเอง ผมก็รอเค้านะครับ ที่ห้องแลปเจออาจารย์ประจำโปรเจคของเจ้ากร๊วกมัน
# W" O, o1 {* {) m' s5 ?8 H   “สวัสดีครับ อาจารย์.....”ผมพนมมือไหว้พร้อมทักทายไปด้วย
, n  J2 _& w! s   จู่ๆอาจารย์ก็รีบดึงผมเข้าไปให้ห้องของเค้าแล้วท่านก็ถามผมว่า
   “คุณใช่ไหมชื่อ มังกร” ท่านถามด้วยสีหน้ากังวล
   “ครับ อาจารย์” ผมตอบกลับไปด้วยสีหน้าก็ไม่ต่างจากท่านก็อยู่ที่นี้มาเกือบ 4 ปีแล้ว ทำไมจู่ๆถามกูว่ะว่ากูชื่ออะไร
) Z1 C9 Y* |. k! C7 m   “อาจารย์...........เค้าจะไม่ให้คุณจบนะเพราะเรื่องของเกรดที่เรียน ตอนนี้ อาจารย์เค้าสั่งงานอะไรก็รีบทำ ทำให้ดีด้วยแล้วรีบไปส่งซะ ไม่งั้น คุณได้เรียนพร้อมรุ่นน้องแน่”อาจารย์พูดด้วยน้ำเสียงที่ห่วงใยผมเหลือเกินขอบคุณอาจารย์มากนะครับ
( m' a. ]; B5 W   “ ครับ” ผมรับปากเพราะผมก็ไม่สามารถที่จบ 5 ปีได้ผมต้องรีบจบออกมาช่วยแม่ผมหาเงินมาส่งเสียน้องของผมเรียนต่อ
: C# _% x) b9 e   “เฮ้ย ไอ้กร๊วก อาจารย์.........เค้าบอกว่าเราอาจจะต้องจบ 5 ปีอะ” ผมถามเค้าเพื่อเค้าอาจจะให้ทางออกอะไรที่ดีๆกับผม
9 n; W8 K/ i* Y% ^   แต่ปล่าวเลย
   “ 5 ปีก็ 5 ปีดิ” คำตอบมันให้กำลังใจผมมากเลย
   “ แล้วอีกอย่างถ้ากูเป็นเจ้าของบริษัทกูก็ไม่รับมึงเข้าทำงานหรอก เพราะเกรดมึงห่วยขนาดนี้ใครเค้าจะรับ” เป็นกำลังใจเพิ่มเติมที่ผมได้จากกร๊วกอีกเช่นกัน
และตอนนี้เองที่ผมคงจะตาสว่างแล้วมั่ง ผมก็เลยตั้งหน้าตั้งตาทำงานตามที่อาจารย์สั่ง ไปซ่อมตามที่อาจารย์ ทำรายงานตามที่อาจารย์สั่งเพราะผมมีคนข้างหลังที่รอผมอยู่ ไม่ว่าจะน้องๆแล้วก็แม่ของผม อีกผมจะให้ชีวิตของคนๆหนึ่งที่รู้จักกันแค่ 4 ปีมาทำลายชีวิตของผมไม่ได้อีกแล้วอีกอย่างถึงแม้ผมอยากจะย้ายสาขากลับไปเรียนภาคคณิตศาสตร์ผมมาไกลกว่าที่จะไปเริ่มต้นกับมันอีกครั้ง
6 G/ j# l) \$ s7 [. ?/ ]) u1 f( B7 d   ความพยายามครั้งนั้นผมได้กำลังใจจากเพื่อนๆที่อยู่ pirch ไม่เคยได้รับจากเจ้ากร๊วกเลยพับผ่าซิ
: q! h4 i5 i9 c- k/ T  “O.K. ผมให้คุณผ่านนะ” อาจารย์.............บอกผมด้วยสีหน้าที่บ่งบอกว่าเออมึงรีบๆหายจากกูซะ เดี๋ยวกูเปลี่ยนใจไม่ให้มึงจบขึ้นมา  รีบไปเลยไป
    “ขอบคุณครับ อาจารย์” เหมือนรับรู้ถึงความรู้สึกที่อาจารย์ที่จ้องมาทางผม
   ผมออกจากห้องนั้นด้วยความโล่งอก ทำไมน่าการที่เราเรียนอะไรที่มันไม่ใช่ตัวเราเองเนี่ย 4 ปีเอง ทำไมมันนานแหมนี้เนี่ยที่เหลือ ตอนนี้ก็คือเตรียมรับปริญญาอย่างเดียว ลืมบอกครับ ผมจบตอนซัมเมอร์แล้วที่บ้านผมก็ไม่มีใครรู้เลยว่า ผมได้เหรดเท่าไร อีกอย่างไม่อยากให้เค้ารู้ด้วยอะครับ เพราะเค้าเคยห้ามแล้ว
! b: K  ?0 F8 T7 n* D- pอย่า อย่า แล้วก็อย่า เรียนสาขานี้
กูก็เสือกดื้อ เอาอารมณ์มาเหนือเหตุผล แล้วเป็นไง เฮ้อ
+ Q; J% K& `7 Vช่างมันเถอะ มันจบแล้วนี้หว่า คิดอะไรเพลินๆอยู่มาเจอคนที่ไม่อยากเจอเลย
“เออ ไอ้กร๊วก อาจารย์ เค้าให้เราผ่านละเราจบแล้วก็รับปริญญาพร้อมนายเลย” ผมบอกกะว่าให้มันบอกเออเก่งเนอะ ดีใจด้วยนะ อะไรทำนองนี้
) T3 F9 a- ]4 D1 e4 b- b2 xแต่คำพูดที่หลุดออกจากปากของมันก็คือ
# z# ]  ]3 U$ s% N“เอ้าเหรอ มึงจบด้วยเหรอ” กำลังใจที่ผมได้รับจากมันอีกแล้วแล้วผมก็ไปกินข้าวกับมัน คิดว่า มื้อนี้คงจะเป็นมื้อสุดท้ายที่ผมคงได้กินข้าวกับเจ้ากร๊วก
แล้วก็วันที่แม่ผม หรือแม้กระทั่งตัวผมเองก็ดีใจ ผมทำได้แล้วครับทั้งที่เหมือนอยู่ในนรกมา 4 ปี ผมผ่านมันมาได้แล้วครับอยากตะโกนให้ก้องฟ้าว่า ผมจบแล้วโว้ย
2 x+ z0 ^4 [% i: s4 I  Q   เหตุการณ์ต่อจากนี้ไปก็ไม่ได้สลักสำคัญอะไรแม่ของไอ้เจ้ากร๊วก ให้เจ้ากร๊วกตามผมไปถ่ายรูปด้วย ครับ ผมก็ไปนะแล้วมันก็เป็นรูปรับปริญญาสุดท้ายที่ผมได้ถ่ายกับมัน
3 }9 Z$ \# f; l* }# q& K5 Q“ขอสายคุณมังกรค่ะ” เสียงใครก็ไม่รู้ไม่คุ้นเอาเสียเลย
   “ครับ เรียนสายครับ” ใครว่ะอยากรู้จริงๆ เพื่อนกูคนไหนว่ะเนี่ย พูดเพราะฉิบหาย
   “เออ ถ้าเราจะนัดคุณเข้ามากรอกใบสมัครพร้อมทั้งทำแบบทดสอบเพื่อเข้าทำงานค่ะ ไม่ทราบว่า วันพฤหัสนี้ สะดวกหรือปล่าวค่ะ”
   “สะดวกครับ” มึงจะให้กูไปตอนนี้กูยังไปให้ได้เลย
+ Y" W3 }1 l& W/ a+ t$ ?   “แล้วเจอกันนะค่ะ” เสียงใสแจ๋ว
   วันนี้ที่รอคอย วันพฤหัสมาถึงแล้ว
   “คุณมังกรใช่ไหมค่ะ” ฝ่ายบุคคลถามผมพร้อมเตรียมใบสมัครมาให้ผมกรอก
   “ใช่ครับ” ผมรับคำเป็นงานแรกเลยนะเนี่ย ที่เค้าให้ผมกรอกเป็นกิจจะลักษณะขนาดนี้
- ~# o$ K1 u( l   “เดี๋ยวทำแบบทดสอบก่อนนะค่ะ แล้วตอนบ่ายเข้ามาคุยกับพี่”ฝ่ายบุคคลพูดทั้งยื่นทั้งใบสมัครและก็แบบทดสอบ
) ~0 z/ H: X3 w7 X. l( `* R   “ครับ” ผมรับคำสีหน้าแสดงออกว่าอยากได้งานมาก
“แล้วตอนบ่ายรบกวนมารับฟังผลการทดสอบด้วยนะค่ะ”
“ครับ” ผมตอบขณะที่ผมยังกรอกรายละเอียดข้อมูลของผมลงในใบสมัคร
อ๊อด เสียงพักเที่ยงของบริษัทที่ผมไปสมัคร ดังโคตรน่ากลัวเลยผมทานข้าว แล้วถือโอกาสสำรวจบริษัทที่ผมสมัครเป็นบริษัทที่ผลิตสีที่ใช้ในสิ่งพิมพ์ทั้งหลายอะครับ
; S4 Z$ [; {" y9 f6 R) d   13.00 น.
& ~3 W  U% i  c5 d1 C “ผลการสอบของคุณโอเคนะค่ะ วันจันทร์คุณมาทำงานได้เลย เริ่มงาน8.00 โมงเช้า เลิก 5 โมงเย็น ทำงานวันจันทร์ถึงวันเสาร์นะค่ะมีอะไรจะถามอะไรอีกไหมค่ะ” เจ้าหล่อนตอบได้เสียงราบเรียบจัง
   “ผมจะได้เงินเดือนเท่าไรครับ” ผมถามตามที่เค้าเรียกร้อง
- [: m- _8 w4 G) C, Q/ }+ q   “6 พันบาทค่ะ” ตอบได้เสียงราบเรียบอีกแล้ว
อะไรว่ะ เรียนมาซะสูงได้เงินเดือนเท่านี้เองเหรอว่ะ เอ้าๆก็เอาดีกว่าไม่มีงาน
1 f' x% c" j  |1 X7 Z“โอเคครับ” ผมตอบ เพราะอยากจะรีบออกจากบริษัท เพื่อที่จะโทรศัพท์ไปบอกแม่ว่า ผมได้งานแล้ว แม่ผมคงดีใจนะ (คิดว่างั้นนะ)
% N5 `/ B! e- T6 `5 L3 E* K/ R( g“แม่ ผมได้งานแล้ว เดี๋ยววันพรุ่งนี้ วันเสาร์ ผมขอไปซื้อกระเป๋านะเอาไว้ใส่เอกสงเอกสาร ไว้ทำงานนะ” บ้าเห่อฉิบหายเลยตู
“เอาซิ” แม่ตอบ ท่าทางแม่จะดีใจกว่าผมอีกนะเนี่ย
คืนนั้นเอง ก็เกิดเหตุการณ์ที่มันไม่น่าจะเกิดขึ้นกับผม
% j- i- C* `# M7 k( m) oกริ๊ง............
กริ๊ง......................
กริ๊ง.........................
& f6 ]7 E9 u( n  h3 s+ n“สวัสดีครับ”
แล้วเสียงที่ผมไม่อยากได้ยินไม่อยากให้มันเกิดขึ้นกับผมมันก็ดันเจือกเกิดขึ้นกับผม
2 Y6 K+ A$ b& u7 ~5 U) K“สวัสดี” เสียงสะอื้นไห้ร่ำไห้ออกมาจากสาย
) Y% e' A9 m5 r% p/ _6 S& Y  ]“ครับ” พวกคุณเดาถูกแล้วครับเจ้ากร๊วกโทรมาหาผม
“มีอะไรหรือปล่าว” ผมถามตามารยาทครับใจอยากจะวางสายทิ้ง แต่แม่ผมอยู่ ผมไม่อยากให้แม่ผมรู้
“ฮือ............. เรารู้แล้ว ว่ามังกรรักเรามากไม่มีใครรักเราเท่ามังกรอีกแล้ว” เสียงสะอื้นไห้ดังกล่าวเดิมอีก
" B5 m; J7 I6 ~9 `+ Y" ]" T+ L) }“อืม” แล้วมาบอกกูทำไมว่ะเนี่ย
“นาย ก.เค้าไม่รักเราเลยอะ” เจ้ากร๊วกมันตอบเสียงร้องไห้ยังดังอยู่
แล้วเกี่ยวอะไรกูว่ะเนี่ย จริงๆแล้ว รายละเอียดมีมากกว่านี้นะครับผมยังห่วงใยมันอยู่ สงสัยตัวเองเหมือนกันว่า ตอนนั้นจะทำแบบนั้น ทำไม ตรงส่วนนี้ผมไม่ขอเล่าละกัน
- R6 v" v% s5 t+ m% j% G2 p“เออ โอเค พรุ่งนี้ เราจะไปซื้อกระเป๋า ซื้อเสร็จเดี๋ยวแวะเข้าไปหาละกัน”
- C. p) j7 A  h! j, ]) P; M: lเฮ้อ........................คุณคิดเหมือนผมไหมครับว่ามันจะมาไม้ไหนเนี่ย
5 J  X7 q7 N4 C7 G5 nไม่เป็นไร กูก็อยากจะรู้เหมือนกันว่ากูจะโดนอะไรอีก.................
, N6 Z  i8 L! u3 w! }    กริ๊ง กร๊อง
/ x! N: E8 t8 g" Wพร้อมเสียงเปิดประตูที่ห้องของมัน
หน้ามันซีด ขอบตาคล้ำด้วย สงสัยผ่านมาร้องไห้มาอย่างหนักเผลอๆจะไม่ได้นอนมาทั้งคืน
8 J4 h' H# F. h5 ^! h; P“เอ้า กระเป๋าเราสวยไหม” ผมพูดพร้อมอวดกระเป๋าใบใหม่ให้มันดู
3 d* F% r. p6 S/ `3 E, N“สวยดีนะ” มันตอบพร้อมจ้องหน้าผมเมื่อจะรอคำถามอะไรบางอย่างที่จะมัน
“อืม...............แล้วตอนนี้เป็นไงบ้างอะ” ตามสายตาที่มันเรียกร้อง
6 j9 G. D3 l/ L" Nยอมรับนะครับ ตอนนี้ผมสงสารมันอะครับ ทั้งๆที่ ยามผมไม่มีใครยามผมมีปัญหา มันกลับไม่เคยยืนอยู่เคียงข้างผมเลย
5 V, W/ o1 c; Q: v" W6 A" p“ดีขึ้นแล้วละ” เจ้ากร๊วกมันตอบผมน้ำเสียงมันดูเศร้าลงไป เสียงไม่มีการบ่งบอกที่ความเย่อหยิ่งในอดีตที่มันทำกับผมเลย
- `& ^' }3 b% s# ?( D. @7 {: N  ทายต่อซิครับ เกิดอะไรขึ้นต่อไป
2 h5 ]+ F4 e. }7 }) Iผมกอดมันครับ มันกอดผมแน่นเลย  เฮ้อสงสารมันจริงๆเลย ร้องไห้ด้วย(เจ้ากร๊วกนะครับ ไม่ใช่ผมที่ร้องไห้)
; P2 c2 p" j# Z3 G! N. i( l1 [ แล้ว .....แล้ว และแล้ว................ครับ
พวกคุณเดาถูก(มั่ง)ครับ ผมมีอะไรกับมันอีกแล้ว แววตาเศร้าสร้อยพร้อมประโยคที่มันพูดกับผม ที่ผมฟังแล้วอืม..........ทำให้ผมจะลองเปิดใจรับมันอีกครั้ง
% e6 I6 o) c% g& k. z) G5 W, J“อย่าทิ้งเราไปนะ มังกร” มันพูดขณะกอดผม
“เราไม่เคยทิ้งกร๊วกเลยนะ มีแต่กร๊วกทิ้งเรา” ตอบให้มันรู้สำนึกซะบ้าง
เสียงร้องไห้ยังดังไม่ขาดสาย ดังออกมาจากคนที่เคยทำให้ผมเจ็บ
* |3 Z9 Y4 q1 C' E+ eครับ เรากอดกันอย่างนั้นจนกระทั่งบ่าย 2 ได้มั่ง
แล้วเราก็มาหาอะไรกินกันครับ ตอนนั้นความรู้สึกเหมือนข้าวมันปลามันเลย ผมรู้สึกอย่างนั้นจริงๆนะ
“อร่อยไหม” เจ้ากร๊วกถามผมขณะข้าวเหนี่ยวเต็มปากมันเลย
+ P/ Y- f- R* A“อร่อยดี” โรแมนติคมาก กินข้าวเหนี่ยวส้มตำไก่ย่าง ข้างทาง ขอคืนดีเนี่ยนะ
“เออ เราทำงานวันจันทร์ถึงเสาร์นะ เราจะมาเจอกร๊วกอีกทีวันอาทิตย์”ผมบอกมันด้วยความรู้สึกที่ว่าคนรักของผมกำลังจะกลับมา(จริงๆนะ)
“อืม....กินเสร็จแล้ว ไปเสียค่าเพจที่มาบุญครองด้วยเดี๋ยวร้านปิดอีก”
“เออ เร็วๆแล้ว”
ผมก็เดินไปกับเค้านะ มีบางจังหวะที่ผมได้จับมือเค้าด้วย ดีจัง....
ผมอยากหยุดเวลาตรงนี้เอาไว้จังเพราะหลังจากที่เจ้ากร๊วกมันเสียค่าเพจแล้ว ผมต้องกลับบ้านกว่าจะได้เจอมันอีกทีก็วันอาทิตย์แน่ะ
“เออ เจอกันอีกทีวันอาทิตย์นะ แล้วเดี๋ยวเราไปหาโปรแกรมหนังดูกัน”
“ได้ ได้ รีบกลับเถอะ”
9 V2 A6 J) s/ `/ o, K, X, Gวันจันทร์วันเริ่มงานวันแรก กูก็คิดถึงมันเลยเหรอว่ะเนี่ย
( H+ w6 Y9 d) L  p) N6 s* A4 Y! ^$ `วันอังคาร เหลืออีกตั้ง 6 วันแน่ะ
วันพุธ ผ่านมากลางอาทิตย์แล้ว
  B9 g+ S$ t1 o: @# @วันพฤหัสบดี กูจะดูหนังเรื่องอะไรดีว่ะ เอาเป็นว่าไปดูหน้าโรงดีกว่า
วันศุกร์ เหลืออีก 2 วันเอง ดีใจอิบอาย
' f5 x  [3 i4 Tวันเสาร์แล้ว พรุ่งนี้ จะได้เจอมันแล้ว
  ~/ {0 {# }, X1 d. D% s9 v# aพวกคุณอ่านเรื่องราวตอนนี้ของผมดูนะ ดูดิผมยังห่วงมันแล้วก็ยังรักมันอยู่นะ
แต่............................
วันอาทิตย์
ก๊อก ก๊อก
# G+ N/ B9 [) z# A6 A8 U2 ]เปิดประตูพร้อมกับหน้าของเจ้ากร๊วก บอกไม่ถูกครับว่าหน้าตอนนั้นเป็นอย่างไง
ผมคิดถึงมันมากอะครับ พอเข้าห้องมันเสร็จ ผมเข้ากอดมันเลยนะแต่มันปัดมือผมอะครับ จะหอมแก้มมัน มันก็เบือนหน้าหนี
& V  n5 T: J4 `/ I6 V- R& q“จริงอย่างที่เล็กพูด” เสียงของเจ้ากร๊วกดังขึ้นมาทำลายความเงียบ
' c% f1 w" T4 y. H  [- w- Wผมจำไม่ได้ว่า ชื่อเล็ก หรือเล้ง นะครับขอใช้ชื่อเล็กละกัน(เป็นเพื่อนที่เล่น pirch กับเจ้ากร๊วกมันผมไม่เคยหน้าของเค้าหรอก)
8 T- ^0 E& y5 B; b: s“พูดว่าอะไร” ผมถามมันด้วยสีหน้าอย่างรู้
3 ^4 ^2 A/ u' c. n“ชีวิตของเราอย่าให้มันน้ำเน่าเหมือนละครแล้วอีกอย่างรักแท้ไม่มีอยู่ในหมู่..... และอีกอย่าง รักคือการให้ไม่ใช่หรือ”มันย้อนถามผม
0 H( |# O, h/ `- K& b* dผมยังไม่ทันตอบอะไร มันก็พูดขึ้นมาว่า “เมื่อความรักคือการให้ก็ให้กูไปตามทางของกูซิ”
ครับ เสร็จคำพูดนั้น ผมแต่งตัวแล้วออกมาจากห้องเค้าเลยครับไม่มีน้ำตาที่ไหลออกมาจากตัวผมเลย มีแต่ความเจ็บปวด คิดอยู่ตลอดเวลาว่าทำไมเราถึงให้โอกาสเค้าขนาดนี้ ทั้งที่เค้าเห็นเราเป็นแค่ของตายเราไม่ใช่ของดีของเค้าซักหน่อย สัญญาครับ สัญญากับตัวเองแล้วว่า ต่อไปนี้ให้มันมาคุกเข่าขอร้อง อ้อนวอนขนาดไหน ผมจะไม่ใจอ่อน คืนดีกับมันอีกมันเป็นคนทำให้มีกำแพงที่เกิดขึ้นเองระหว่างผมกับเค้าเอง แล้วก็คิดว่ามันไม่สามารถทำลายมันลงได้ด้วย ลาขาดครับ กับคนพันธุ์แบบนี้




9 Q1 l9 t! \' b# Z

mm2013

ขอบคุณครับ

always402

ขอบคุณครับ

waroot2

ขอบคุณครับ

qqqqqppppp

เฮ้ออออ

Chan55

ขอบคุณ